Document

2. Międzynarodowy Festiwal Teatralny
Miasto
Legnica, 17-20 września 2009 r.
PREMIERY FESTIWALOWE
1. Divadelní Soubor SKUTR, Praga, Czechy
Wojskowy Dom Kultury
Pomysł: SKUTR
Reżyseria: SKUTR, Adéla Laštovková Stodolová, Jakub Kopecký
Scenografia: Jakub Kopecký, Pascal Silondi, Marie Silon
Muzyka: Jakub Prachař, Jakub Kopecký
Choreografia: Adéla Laštovková Stodolová
Światło: Jakub Kopecký, Pascal Silondi, SKUTR
Aktorzy:
Adéla Laštovková Stodolová, Zuzana Stavná, Jakub Prachař i inni wraz z legnickimi
wolontariuszami
Projekt „Wojskowy Dom Kultury” został zainspirowany przez sens i funkcję, jaką wybrany
przez nas obiekt pełnił w okresie swej działalności. Żołnierze obchodzili tu urodziny,
przyjeżdżali różni artyści czy zespoły wojskowe. Jak osobliwa atmosfera mogła tu panować?
Nasz projekt chce być powrotem do owych czasów „wojskowej kultury”.
Typ spektaklu: przedstawienie muzyczne, oparte na języku ciała, .
Czas: ok. 60 min
Miejsce: Były Klub Garnizonowy przy ul. Bielańskiej
2. Artus Studio, Budapeszt, Węgry
Kogut.Kogut.Kogut
Reżyseria:
Scenografia:
Muzyka:
Choreografia:
Gábor Goda
Antal Bodóczky
Attila Gergely
Gábor Goda
Światła:
Gábor Kocsis
Aktorzy:
Antal Bodóczky, Attila Gergely, Gábor Goda, Sára Goda, Gábor Kocsis, Csilla Nagy,
Tibor Nádor, István Oldal, Anna Réti, Gáspár Téri, Melinda Virág
Hokusai, genialny malarz japoński XVIII/XIX wieku, namalował na zlecenie swój znany obraz
zatytułowany „Kogut”. Uczynił to bardzo szybko, ale po dekadzie bezustannych prób.
Kiedy zdobywamy przekonanie, że rzecz, nad którą pracujemy, jest już dobra i gotowa? Co z
naszym życiem, złożonym z setek dni nieustającego tworzenia? Czym jest ów niespokojny pęd do
ciągłego poddawania się ocenie? A kim jest ów zleceniodawca? Według czyich oczekiwań
wiedziemy własne życie? Malujemy nasze chwile?
Każdy ruch kreuje coś nowego, ale jednocześnie usuwa to, co było wcześniej. Każdy chwila,
każdy ruch to kolejny poranek, o którym przypomina nam Kogut.
Typ spektaklu: taniec, ruch, instalacje plastyczne
Czas: ok. 60 min.
Miejsce: Była hala sportowa w koszarach przy Al. Rzeczypospolitej
3. Teâtris United Intimacy, Ryga, Łotwa
Męska sprawa
Reżyseria: Andrejs Jarovojs, Branko Potočan
Muzyka (grana na żywo): Lauris Ābele, Raitis Ābele, Jānis Burmeisters
Choreografia: Branko Potočan
Światła: Egils Kupčs
Aktorzy:
Aigars Apinis, Dmitrijs Gaitjukevičs, Andris Kačanovskis, Valerijs Oļehno
Przez lata zwykliśmy tańczyć dla zabawy, aby się zapomnieć, aby się spotkać czy przytulić.
„Męska sprawa” mówi o samotności ludzi, którzy nie odczuwają potrzeby używania słów,
zwłaszcza tych, którymi posługują się w zwykłym, codziennym życiu. Życiu, z którego nie są
zadowoleni. Dlatego szukają innych sposobów komunikacji.
Za pomocą tańca „Męska sprawa” unaoczni nasze uprzedzenia: homofobię, ksenofobię,
rasizm, nacjonalizm. Parkiet posłuży za pole bitwy, taniec zaś odzwierciedli wszystkie
problemy i błędne ścieżki ludzkiego umysłu.
Typ spektaklu: teatr tańca
Czas: 75 min
Miejsce: Były Teatr Letni w Parku Miejskim
4. Companyia Círcol Maldà, Barcelona, Katalonia/Hiszpania
Requiem: halucynacja
Scenariusz na podstawie powieści Antonio Tabucchiego „Requiem”
Adaptacja: Albert Tola, Pep Tosar i Lluis Massanet
Reżyseria i scenografia: Pep Tosar
Muzyka: Amalia Rodrigues i inni
Światło: Maria Domènech
To Requiem jest czymś więcej niż formą muzyczną: jest także snem, w którym bohater
spotyka śmierć i żywych ludzi w tej samej rzeczywistości, złożonej z ludzi, rzeczy i miejsc.
Aktorzy:
Anna Carné, Cecilia Ligorio, Blai Llopis i Pep Tosar
Typ spektaklu: przedstawienie oparte na tekście
Czas: 100 minut
Miejsce: Były pawilon handlowy przy ul. Izerskiej (Scena na Piekarach)
5. Le Petit Théâtre Dakôté, Herisson, Francja
Pieśń świata
(tryptyk oparty na “Przemianach” Owidiusza, część I - Europa)
Scenariusz i adaptacja: Christophe Bihel
Inscenizacja i scenografia: Agnieszka Bihel, Christophe Bihel
Muzyka oryginalna, gitary i pieśni: Sébastien Simon
Światło: Frédéric Notteau
Dźwięk: Sophie Barraud
Kostiumy: Sandrine Zimmer
Maski: Freddy Hayter
“Pieśnią świata” Le Petit Théâtre Dakôté rozpoczyna swój nowy projekt twórczy rozpisany
na 3-4 lata. Pierwsza część zostanie zrealizowana w Legnicy na Festiwalu “Miasto”. Drugą
część mamy nadzieję zrealizować w Afryce w roku 2011, a trzecią – w roku 2012 w Azji.
Artyści zawsze żyją wśród odwiecznych snów. Tylko część z nich będzie mogła pojawić się
na scenie. Pieśń świata jest właśnie jednym z takich snów. Jako ich łowcy czekaliśmy tylko
na stosowną okazję. Odkryta w Legnicy przestrzeń była dla nas niczym płomień przytknięty
do lontu: proces twórczy się zaczął i stąd wziął artystyczną inspirację. Legnicka stara
winiarnia stanie się polem, na którym wyrosną nasze sny. Pokażemy cztery pierwsze księgi
„Przemian” - najstarsze mity: od chaosu przez potop, cztery wieki ludzkości, pożar świata do
czasów tebańskich. Treści wydobyte z tekstu Owidiusza zostaną przekazane językiem
współczesnym. Będziemy mówić o całym świecie, o naszej własnej poezji, o naszej miłości
do słów, o teatrze.
Aktorzy:
Marie-Claire Alpérine, Agnieszka Bihel, Martial Bourlart, Christophe Bihel
Typ spektaklu: przedstawienie muzyczne oparte na śpiewie
Czas: 70 min.
Miejsce: Hala magazynowa starej winiarni na ul. Krętej
6. Hayal Sahnesi, Ankara, Turcja
Kochająca Hürrem
Pomysł, adaptacji muzyki na scenę i reżyseria: Kemal Basar
Scenografia: Murat Gulmez
Muzyka (grana na żywo): Can Atilla
Choreografia: Volkan Ersoy
Światło: Enver Basar
Sztuka opowiada o miłości władcy Imperium Otomańskiego, Sulejmana, do Hürrem. Biedna
dziewczyna, porwana jako szesnastolatka z Ukrainy przez otomańskich piratów, staje się z
czasem jedyną i niezastąpioną kobietą potężnego sułtana. Niebawem dzięki intrygom osiągnie
niezwykle wpływową pozycję w kręgach władzy.
Pod wpływem kochanki sułtan porzuci żonę Gülbahar, skaże na śmierć swego najlepszego
przyjaciela, wielkiego wezyra Ibrahima (którego z kolei kocha Hürrem, ale on odrzuca jej
uczucie). Miłość sułtana wpłynie zarówno na jego życie prywatne, jak i na sprawy
państwowe.
Związek Sulejmana i Hürrem, zwanej w Europie Roksolaną (czyli Rusinką), był przez wieki
natchnieniem malarzy, pisarzy i muzyków. Owocem tej inspiracji są m.in. Symfonia C-dur nr
63 „La Roxelane” Józefa Haydna (1777), opera „Roksolana” lwowskiego kompozytora
Denysa Siczynskiego (1912), a także balet i kilka powieści (ukraińskich, angielskich,
francuskich czy niemieckich).
Obsada:
Sultan Sulejman: Volkan Ersoy, Ibrahim: Serhat Gudul, Hurrem: Asli Kiran,
Gulbahar (i solistka): Ozum Arkan oraz Can Atilla we własnej osobie
Lud, żołnierze, dziewczęta w haremie: legniccy wolontariusze
Typ spektaklu: teatr tańca
Czas: 50 min
Miejsce: Sala byłego WDK przy ul. Nowy Świat (Scena na Nowym Świecie)
7. Teatr Modrzejewskiej, Legnica, Polska
PALĘ ROSJĘ!
Scenariusz: Krzysztof Kopka
Reżyseria: Jacek Głomb
Scenografia: Małgorzata Bulanda,
Muzyka: Bartek Straburzyński
Ruch sceniczny: Witold Jurewicz, Kamila Jankowska
Realizacja świateł: Władysław Sajda
Obsada:
Migurski – Rafał Cieluch, Kołpakowski – Grzegorz Wojdon, Ania – Magda Biegańska,
Kapelan – Bogdan Grzeszczak, Kapitan – Paweł Wolak, Mydełko – Robert Gulaczyk,
Benedyktynowicz – Paweł Palcat, Migurska – Małgorzata Urbańska, Dama I – Magda
Skiba, Dama II – Zuza Motorniuk, Markiza – Justyna Pawlicka , Graf Szeremietiew –
Katarzyna Dworak, Behemot – Gabriela Fabian,
Margarita – Joanna Gonschorek, Jakutka – Anita Poddębniak, Gruszeńka – Ewa
Galusińska, Żeńka – Bartosz Bulanda, Płaksin – Łukasz Węgrzynowski, Kazach –
Justyna Pawlicka
Akcja Palę Rosję! rozgrywa się równolegle w 1849 i 2009 roku.
Pierwszy wątek opowiada dzieje nieudanego powstania polskich zesłańców. Wątek
współczesny jest próbą rekonstrukcji tamtych wydarzeń: ukazuje różne modele uprawiania
„polityki historycznej” i stawia pytanie o możliwość dotarcia do historycznej prawdy.
Koncentrujemy się na refleksji nad wzajemnymi uprzedzeniami i stereotypami,
inspirowanymi ideologicznie fałszowaną historią i odruchami ksenofobii, a więc tym
wszystkim, co wskutek swej masowości utrudnia normalizację dialogu polsko-rosyjskiego,
przyprawiając dzisiejszej Polsce maskę kraju histerycznie rusofobicznego.
Typ spektaklu: przedstawienie oparte na tekście
Czas: ok. 90 min.
Miejsce: Duża Scena Teatru
PROJEKTY TOWARZYSZĄCE
UWAGA! Wszędzie w tej części wyrzuć miejsca – dodałaś je na końcu każdego tekstu –
Fabryja, Galeria, Caffe, Hall…
1. „Sonata legnicka” – widowisko plenerowe Asocjacji 2006
z Poznania w reżyserii Lecha Raczaka
Asocjacja 2006 wywodzi się z Asocjacji Kółka Graniastego – powoływanego w latach 1992 –
2002 przez Jarosława Maszewskiego, charyzmatycznego wykładowcę poznańskiej Akademii
Sztuk Pięknych, „pospolitego ruszenia artystów” , które środkami teatru ulicznego kreowało
„nowe sytuacje artystyczne, święto dla miasta, manifestacje młodości i miłości i atmosferę
śródziemnomorską”. Stworzona przez Lecha Raczaka i Piotra Tetlaka Asocjacja 2006 ma
podtrzymywać i rozwijać te idee. W 2006 roku powstało widowisko plenerowe „Wyprawa”
demonstrujące ekscesy życia i szaleństwa historii, kondukty i pochody karnawałowe
zderzające się na tych samych ulicach, tęsknoty do dalekich podróży, potrzebę cichego
spokoju i hałaśliwej nieśmiertelności. „Wyprawa” pokazana w Legnicy w czerwcu 2007 roku
promowała I Międzynarodowy Festiwal Teatralny „Miasto”
Nowy plenerowy projekt Asocjacji 2006 nosi tytuł „Sonata legnicka”.
„Sonata legnicka” wykorzysta ulubione przez autorów środki teatru plenerowego –
niezwykłe pojazdy i ruchome rzeźby, żywą muzykę samojezdnych organów, korowody
weselne i kondukt – by przedstawić codzienną apokalipsę i świąteczne wzloty, wspaniałe
klęski i odrażające zwycięstwa, ożywione ze starych dagerotypów pokrętne losy producenta
legnickich fortepianów
2. „Nasza Muzyka” - muzyka teatralna z legnickich spektakli – Łukasz Matuszyk i jego
przyjaciele
Muzyka teatralna wiedzie krótki żywot i najczęściej umiera wraz z przedstawieniem niesłusznie. Koncert zespołu Łukasza Matuszyka, legnickiego kompozytora i muzyka
przypomni nam utwory z dawnych i nowszych legnickich spektakli, udowadniając ich
samoistną wartość muzyczną.
Przekonamy się, że muzyka ze sceny imienia Modrzejewskiej potrafi nie tylko wzmagać
wzruszenie wywołane tekstem, scenografią i grą aktorów, ale także być zjawiskiem, które pod
względem dynamiki, melodyczności i kunsztu nie ustępuje najbardziej znanym piosenkom ze
świata pop. W koncercie wystąpią także aktorzy legnickiego teatru.
3. „Szmaty w ruinach” – album kostiumów Małgorzaty Bulandy w przestrzeniach Teatru
Modrzejewskiej
W albumie pokażemy kostiumy autorstwa Małgorzaty Bulandy (w fotografiach Bartka Sowy)
w ich naturalnym niejako środowisku: w zrujnowanych przestrzeniach użytkowanych przez
ów Teatr. Zestawienie zdegradowanych wnętrz z pełnymi fantazji i wyrafinowania strojami w
obiektywie jednego z najzdolniejszych dolnośląskich fotografików wytworzy niezwykły
efekt estetyczny, który stanowi o oryginalności propozycji artystycznej Teatru z Legnicy.
4.„ODCZUCIA CZASU... pękniecie, ład, fasada, asymilacja” - wernisaż wystawy
poplenerowej (z pleneru w Legnicy) studentów Akademii Sztuk Pięknych z Poznania
Wystawa to efekt pleneru scenograficzno – architektonicznego (wydziały Architektury
i Wzornictwa)) pod kierunkiem prof. Eugeniusza Matejko (Pracownia Wystawiennictwa),
dr. hab. Bohdana Cieślaka (Pracownia Scenografii II) oraz dr. Agnieszki Jelewskiej - Michaś
( Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu - Katedra Teatrologii)
O idei projektu (z informacji dla studentów):
„Legnicki Teatr- „Teatr, którego sceną jest miasto”, ”Teatr opowiadający prawdziwe historie
w prawdziwych miejscach” (Jacek Głomb), teatr w ruinach i miejscach zapomnianych...
Legnica-miasto doświadczone historią...miasto historii indywidualnej i historii
zbiorowej...miasto magiczne...
Zaobserwuj miasto, zarejestruj jego przestrzenie i mieszkańców...wyciągnij z tych obserwacji
swoje własne subiektywne wnioski...spróbuj zrozumieć...zbuduj i wykreuj nową ekspresyjną
relację ”przestrzeń- człowiek”, która posłuży do wypowiedzi plastycznej w adekwatnej
formie.