Za małe czy za duże stężenia hormonów tarczycy Małgorzata Godziejewska-Zawada Klinika Endokrynologii CMKP Kierownik: prof. dr hab. W. Zgliczyński Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego, ul. Marymoncka 99, 01-813 Warszawa Przypadek 1 33-letnia kobieta z cukrzycą typu 1 od 25 roku życia, zgłosiła się z powodu trudności w wyrównaniu cukrzycy. Obecnie leczona intensywną czynnościową insulinoterapią (analogi przed posiłkami zwykle 4-5 x dz. + analog długodziałający na noc W wywiadach: od kilku miesięcy ma kłopot z dobraniem dawki na węglowodany - stale zwiększone poposiłkowe stężenia glukozy. Czuje się zmęczona, ma częste kołatania serca. Dziwią ją kłopoty z wyrównaniem gdyż schudła ok. 5 kg. Dodatkowo jest jej stale ciepło i mocniej się poci. W badaniu przedmiotowym RR 140/60 mm Hg, Czynność serca miarowa, przyspieszona 108/min. Płuca osłuchowo bez zmian. W pozycji leżącej problem z uniesieniem nóg do góry Przypadek 1 33-letnia kobieta z cukrzycą typu 1 od 25 roku życia, Wysunięto podejrzenie nadczynności tarczycy i skierowano na badania (TSH, fT4, fT3, p/ciała anty TPO + usg tarczycy) W badaniach: TSH < 0,009 (0,4-4,0) uIU/ml; fT4 = 22,9 (11-21,6) pmol/l; fT3 = 6,8 (1,3-3,6) pg/ml p/ciała anty TPO > 1300 IU/ml w usg: tarczyca nieznacznie powiększona (łączna objętość obu płatów ok. 20 ml), nierównomierna echogeniczność miąższu, wyraźnie wzmożony przepływ w badaniu Dopplera. Rozpoznano. Zespół poliendokrynologiczny u osoby z nadczynnością tarczycy w przebiegu choroby autoimmunizacyjnej tarczycy, z cukrzycą typu 1. Nadczynność tarczycy W krajach o prawidłowej podaży jodu w 90% przypadków przyczyną nadczynności tarczycy jest choroba autoimmunizacyjna tarczycy. Na obszarach niedoboru jodu przeważa (60% przypadków) nadczynność tarczycy spowodowana wolem guzowatym autonomicznie wydzielającym hormony tarczycy. Wyjątkowo rzadko przyczyną nadczynności tarczycy są: guz przysadki produkujący TSH (TSH-oma) nadmiar HCG (w ciąży lub w guzie trofoblastycznym) wole jajnikowe (struma ovarii) Nadczynność tarczycy Do różnego stopnia zaburzeń tolerancji węglowodanów dochodzi u około 50% pacjentów z tyreotoksykozą. Jawna cukrzyca występuje rzadko i dotyczy tylko 2-3% chorych U pacjentów z cukrzycą mogą pojawić się problemy z wyrównaniem, zwłaszcza glikemii poposiłkowych. Przyczyny zaburzeń: - przyspieszone opróżnianie żołądka - zwiększone wchłanianie glukozy - zwiększenie glukoneogenezy i glikogenolizy - zwiększona produkcję GLUT2 - wprowadzają glukozę do komórki wątroby Nadczynność tarczycy Kołatania serca, nadmierna potliwość, drżenie rąk, nadpobudliwość, chudnięcie, zmniejszona siła mięśniowa. Przyczyny: autonomiczny guz (guzy) tarczycy choroba autoimmunologiczna tarczycy (Ch. Graves-Basedowa, hashitoxicosis). Dlaczego każdy diabetolog powinien znać objawy chorób tarczycy i umieć je wstępnie leczyć – czyli zespoły poliendokrynologiczne. Autoimmunologiczne zespoły poliendokrynologiczne Typ I Brak związku z HLA - gen AIRE Autosomalny recesywny Typ II (zespół Schmidta) HLA DR3/DR4 i DQ2/DQ8, CTLA4 Autosomalny dominujący Kandydoza skóry i śluzówej Choroba Addisona Niedoczynność przytarczyc Choroba Graves-Basedowa Choroba Addisona Zapalenie tarczycy Choroba Graves-Basedowa Cukrzyca typu 1 (50%) Zapalenie tarczycy Bielactwo Cukrzyca typu 1 (5%) Nietolerancja glutenu Bielactwo Myastenia gravis Zapalenie wątroby Niedokrwistość Addisona-Biermera Zespół złego wchłaniania Zapalenie surowicówki Niedokrwistość Addisona-Biermera Choroba Parkinsona Wskazana systematyczna kontrola czynności tarczycy chorych z cukrzycą oraz ich krewnych pierwszego stopnia. Śr. 27 rż Śr. Po ok. 20 latach Pierwsza ujawniona choroba (A) i najczęstsze skojarzenia endokrynnych i nie endokrynnych chorób autoimmunologicznych (B) u 151 obserwowanych pacjentów z PAS II. Dittmar M , and Kahaly G J JCEM 2003;88:2983-2992 ©2003 by Endocrine Society Częstość występowania p/ciał p/komórkom okładzinowym żołądka w cukrzycy typu 1 u i De Block Vol. 93, No. 2 363-371 Przypadek 1 33-letnia kobieta z cukrzycą typu 1 od 25 roku życia, Zlecono wykonanie badań dodatkowych – przeciwciał przeciw receptorom TSH (TRAb) Zastosowano: tiamazol w dawce początkowej 3 x 10 mg. oraz propranolol 2 x 20 mg; za około 6 tygodni zalecono badania kontrolne + TRAb W badaniach: HbA1c = 8,6%; TSH < 0,02 (0,4-4,0) uIU/ml; fT4 = 19,3 (11-21,6) pmol/l; fT3 = 3,8 (1,3-3,6) pg/ml TRAb (niezbędne do różnicowania przyczyn nadczynności tarczycy) - norma pozostałe p/ciała – nie badano, ocena przeciwciał potrzebna do rozpoznania choroby, a nie do monitorowania czynności tarczycy Przypadek 1 Zmniejszono dawkę tiamazolu do 2 x 10 mg; na kolejnych wizytach stopniowo zmniejszano dawkę tiamazolu do 5 mg/dobę, oraz propranololu do całkowitego odstawienia. Próba całkowitego odstawienia leczenia najlepiej po 1 roku, (tiamazol hamuje proces z autoagresji). Badania TRAb niezbędne do różnicowania nadczynności i prognozowania przyszłości – jeżeli dodatnie (ch. Graves-Basedowa) – większe ryzyko nawrotu nadczynności, konieczność dłuższej terapii, konieczność kontroli poziomu TRAb przed odstawieniem leczenia. W każdym przypadku nadczynności tarczycy, po wyleczeniu systematyczna kontrola TSH 1 x w roku, Jeżeli niedoczynność - rozpoczęcie terapii. Przypadek 2 53-letnia kobieta z cukrzycą typu 2 od około 3 lat, leczona metforminą zgłosiła się po poradę ponieważ mimo wdrożenia diety i wysiłku nie udało jej się obniżyć ciężaru ciała. Generalnie czuje się dobrze, bywa tylko stale częściej zmęczona i ma kłopoty ze wstaniem , czego wcześniej nie było. Według relacji wyrównanie glikemii dobre, przyjmuje leki systematycznie. W wywiadach rodzinnych bez chorób z autoagresji i bez wola guzowatego. W badaniach: TSH = 4,8 uIU/ml (0,4-4,0); pozostałe wyniki w tym stężenia glukozy, HbA1c, kreatynina, lipidy w normie. Przypadek 2 53-letnia kobieta z cukrzycą typu 2 od około 3 lat. Ze względu na nieprawidłowy wynik i brak ewidentnych objawów zalecono kontrolę TSH, fT4 i p/ciał anty TPO za ok. 3 miesiące oraz badanie usg tarczycy. W badaniach kontrolnych: TSH = 5,3 uIU/ml (0,4-4,0) fT4 = 13,3 (11-21,6) pmol/l; p/ciała anty TPO – ujemne, w usg cechy choroby autoimmunizacyjnej tarczycy bez cech guzków. Zalecono terapię tyroksyną w dawkach zwiększających się od 12,5 ug/d do 50 ug/dobę (zwiększanych co 10-14 dni). Przypadek 2 53-letnia kobieta z cukrzycą typu 2 od około 3 lat. Wraz z wiekiem zwiększa się częstość niedoczynności tarczycy, związanej z chorobą autoimmunizacyjną tarczycy. Niedoczynność tarczycy nie wpływa znacząco na wyrównanie cukrzycy. Pacjentce zalecono terapię tyroksyną w dawkach zwiększających się od 12,5 ug/d do 50 ug/dobę. Przypomniano pacjentce że lek należy przyjmować zawsze rano na czczo na minimum ½ godziny przed śniadaniem. Prawidłowe badanie tarczycy Najpierw obejrzyj szyję – najlepiej podczas rozmowy Badając, nie uciskaj zbyt mocno, jeżeli nie wyczuwasz tarczycy poproś o przełknięcie śliny (tarczyca w czasie połykania wysuwa się nad mięśnie m-o-s). Nie uciskaj jednocześnie po obu stronach Dlaczego warto badać tarczycę? Względne ryzyko wola u pacjentów z cukrzycą typu 2 i prawidłową czynnością tarczycy w zależności od sposobu leczenia (metformina lub insulina). Cukrzyca typu 2 znamiennie zwiększała ryzyko wystąpienia wola. Stosowanie metforminy ani insuliny nie łagodziło ryzyka. U osób z cukrzycą i prawidłową czynnością tarczycy, poziom TSH nie był związany z leczeniem metforminą. Clin Endocrinol. 2014;80(3):356-361. USG tarczycy Jeżeli wyczuwalne zmiany w tarczycy Jeżeli nieprawidłowe wyniki badań hormonalnych Należy wykonać usg tarczycy Różnicowanie wola guzowatego z chorobą autoimmunizacyjną tarczycy Jeżeli pojedynczy guz tarczycy, albo zmiana „podejrzana” BACC tarczycy Przypadek 3 78-letnia kobieta z cukrzycą typu 2 leczoną mieszankami insulinowymi i metforminą zgłosiła się w maju do diabetologa. W czasie rutynowych pytań o zdrowie skarżyła się na wzmożoną senność, ogólne osłabienie, trudności w wykonywaniu wysiłków. Dolegliwości utrzymywały się od ciężkiej infekcji, którą przeszła w zimie. Przedmiotowo RR 140/90 mm Hg, czynność serca miarowa 88/min. Płuca osłuchowo bez zmian. W badaniach TSH = 0,2 uIU/ml (0,4-4,0). Kontrola po miesiącu TSH = 0,3 uIU/ml, a fT3 i fT4 w normie. W badaniu palpacyjnym i w usg tarczycy – norma. Przypadek 3 78-letnia kobieta z cukrzycą typu 2 leczoną mieszankami insulinowymi i metforminą. Rozpoznano: „obniżone stężenie TSH do dalszej obserwacji”, ale nie rozpoczęto leczenia, tylko zalecono wykonanie badań kontrolnych za kolejne 3 miesiące. W badaniach kontrolnych TSH = 0,6 uIU/ml. Nie każde obniżenie poziomu TSH jest spowodowane nadczynnością tarczycy – w podanym przypadku obniżenie TSH było spowodowane przebytą chorobą. Wartości TSH między 0,1 a 0,4 mogą być też błędem laboratoryjnym, dlatego wyniki należy zawsze interpretować w powiązaniu z objawami klinicznymi. Oś przysadka tarczyca, czyli ujemne sprzężenie zwrotne (-) (-) (+) Do pewnego rozpoznania konieczne potwierdzenie nieprawidłowego wyniku TSH sprawdzeniem stężenia wolnych hormonów tarczycy - jeżeli podejrzenie niedoczynności - fT4 - jeżeli nadczynność fT4 i fT3. Propranolol zmniejsza konwersję T4 do T3 na obwodzie i przyspiesza ustępowanie objawów nadczynności. Interpretacja wyników częste skojarzenia Niskie TSH (<0,1) + wysokie HT (fT3 i/albo fT4) = nadczynność tarczycy; Niskie TSH (<0,1) + prawidłowe HT (fT3 i fT4) = utajona nadczynność tarczycy; Podwyższone TSH (>4,0 uIU/ml) + niska tyroksyna (fT4) = jawna niedoczynność tarczycy. Podwyższone TSH (>4,0 uIU/ml) + prawidłowa tyroksyna (fT4) = utajona niedoczynność tarczycy. Niskie TSH i niska tyroksyna (fT4) – podejrzenie niedoczynności przysadki. Podsumowanie Współistnienie chorób tarczycy z cukrzycą jest częste u pacjentów z cukrzycą typu 1 (choroba autoimmunizacyjna tarczycy) i może zdarzyć się w przypadku pacjentów z cukrzyca typu 2 (wole guzowate, niedoczynność lub nadczynność tarczycy). Podejrzenie nadczynności lub niedoczynności tarczycy powinno być zweryfikowane wynikami badań TSH oraz wolnych hormonów tarczycy (FT4 i fT3). Diabetolog może być pierwszą osobą, która rozpozna chorobę tarczycy i wdroży właściwe leczenie u pacjenta z cukrzycą DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ