CUKRZYCA – przyczyny i sposób postępowania Co to jest cukrzyca? Cukrzyca jest choroba podstępną i przewlekłą, charakteryzującą się podwyższonym poziomem glukozy we krwi. Nie boli, nie widać jej, a niesie ze sobą groźne powikłania, jak uszkodzenie nerek, wzroku, układu sercowo-naczyniowego. Spowodowane jest to tym, że organizm nie jest w stanie produkować lub produkuje niewystarczającą ilość hormonu zwanego insuliną. , bądź też organizm nie reaguje odpowiednio na wytwarzaną insulinę. Jeżeli organizm nie reaguje na insulinę, jej ilość jest niewystarczająca lub brakuje insuliny, wówczas poziom glukozy czyli cukru we krwi rośnie. ROZRÓZNIAMY DWA RODZAJE CUKRZYCY- CUKRZYCA TYPU 1 I TYPU 2 Cukrzyca typu 1 – jest nieuleczalną chorobą, w której ulegają uszkodzeniu komórki trzustki produkujące insulinę. Początkowo występuje jej niedobór, a potem całkowity brak. Przyczyny powstawania cukrzycy typu 1 to czynniki immunologiczne tzn. powstają przeciwciała niszczące własne komórki trzustki środowisko zewnętrzne tzn. infekcje wirusowe, związki chemiczne zawarte w wodzie i pożywieniu. Cukrzyca typu 1 może pojawić się po raz pierwszy niemal w każdym wieku, najczęściej rozpoczyna się u dzieci lub młodych nastolatków i występuje u około 10% pacjentów z cukrzycą. Trudno przewidzieć kiedy dziecko zachoruje na cukrzycę, ponieważ proces niszczenia komórek trzustki może trwać kilka lat , zanim choroba się ujawni. OBJAWY: mogą pojawić się nagle i charakteryzują się częstym oddawaniem moczu nadmiernym apetytem i wzmożonym pragnieniem utratą masy ciała czyli chudnięciem , osłabieniem mniejszą aktywnością niechęcią do zajęć sportowych bólami mięśni , nóg. Jedynym sposobem leczenia cukrzycy typu 1 jest podawanie insuliny w zastrzykach lub za pomocą osobistej pompy insulinowej, bowiem jest to od początku cukrzyca insulinozależna. INSULINOTERAPIA to nowoczesny sposób prowadzenia cukrzycy u dzieci i młodzieży, polegający na podawaniu insuliny penami lub przy pomocy pompy insulinowej. Penami można podawać insulinę o długim czasie działania tj. 1-2 razy na dobę lub insulinę o szybkim i krótkim czasie działania, która zastępuje wydzielanie posiłkowe i wstrzykiwana jest kilkakrotnie, w zależności od przyjmowanych posiłków. Ilość, czas i rodzaj podawanej insuliny uwzględnia indywidualny tryb życia dziecka. Osobista pompa insulinowa to najnowocześniejszy sposób podawania insuliny jako ciągły podskórny jej wlew. Pompa insulinowa jest to niewielkie urządzenie noszone w odpowiednim etui, przypięte np. do paska. Posiada zbiornik z insuliną i mikrokomputer wykonujący wszelkie polecenia zaprogramowane przez człowieka. Dren o odpowiednio dobranej długości łączy zbiornik z insuliną z wkłuciem, znajdującym się w ciele, zmienianym raz na trzy dni. Metoda ta daje możliwość bardzo dobrego wyrównania cukrzycy i poprawia komfort życia likwidując wielokrotne w ciągu doby zastrzyki. Sytuacje mające wpływ na poziom cukru we krwi U osób chorych na cukrzycę na poziom cukru we krwi ma wpływ wiele sytuacji m.in.: stan emocjonalny: sytuacja stresowa, strach, radość związane z wielkimi emocjami z reguły podnoszą poziom cukru we krwi wysiłek fizyczny: przyspiesza spalanie glukozy i może doprowadzić do szybkiego spadku poziomu cukru we krwi gospodarka hormonalna : szczególnie w okresie dojrzewania Wysoki i niski poziom cukru we krwi czyli hiperglikemia i hipoglikemia Prawidłowy poziom glukozy w osoczu krwi żylnej u osób zdrowych , na czczo powinien wahać się w granicach 70 – 99 mg/dL ( miligramy na decylitr), zaś po jedzeniu nie powinien przekraczać 140 mg/dL. U dzieci z cukrzycą typu 1 dążymy do wartości: glikemia na czczo 90 do 145 mg/dL 2-godziny po posiłku 90-180 mg/dL. Hiperglikemia ( przecukrzenie) występuje, gdy poziom glukozy we krwi jest zbyt wysoki, zazwyczaj przyjmuje się, że wynosi on powyżej 180 mg/dL. Przyczyny: nieleczona cukrzyca,błędy dietetyczne, niewystarczająca dawka insuliny, stres, ograniczenie ruchu i aktywności fizycznej, spożywanie zbyt dużej ilości pokarmów, zakażenie bakteryjne. Objawy: może ich nie być, ale może wystąpić uczucie zmęczenia,zawroty głowy, senność, zwiększone pragnienie, częste oddawanie moczu, nieostre widzenie, suchość w jamie ustnej, odwodnienie, osłabienie. Postępowanie : w tym momencie nic groźnego się nie stanie. Należy jednak pamiętać, aby pić dużo płynów obojętnych,wody; badać poziom cukru we krwi, co dwie do czterech godzin. W przypadku dzieci należy skontaktować się z rodzicami i pomóc dziecku wykonać wszystkie czynności, jakie wskaże rodzic. Hipoglikemia ( niedocukrzenie) występuje , gdy poziom glukozy we krwi jest zbyt niski i wynosi poniżej 70 mg/dL. Przy każdym podejrzeniu hipoglikemii kiedy spadek jest poniżej 65mg/dL należy wykonać pomiar poziomu cukru we krwi i podać dodatkową porcję glukozy. Przyczyny: zbyt duża dawka insuliny lub doustnego leku przeciwcukrzycowego, brak, opóźnienie lub pominięcie regularnego posiłku np. drugiego śniadania, spożycie mniejszej ilości jedzenia niż zwykle, wysiłek fizyczny lub aktywność bez odpowiedniego przygotowania, zmiana schematu podawania insuliny, spożycie alkoholu. Objawy - mogą wystąpić nagle: uczucie osłabienia lub omdlenia , bóle i zawroty głowy, bladość, nadmierna potliwość, drżenie rąk, zaburzenia widzenia, zaburzenia zachowania, agresja, niemożność nawiązania kontaktu, nielogiczne odpowiedzi na pytania, bełkotliwa mowa, uczucie głodu, suchość w jamie ustnej, bóle brzucha. Postępowanie : przy każdym podejrzeniu hipoglikemii należy wykonać pomiar poziomu glukozy i natychmiast podać szybko działającą glukozę tj. do wyboru: słodki soczek, osłodzoną wodę lub herbatę, kompot,1-2 kostki cukru; cukierki owocowe, kanapkę; najszybciej podnosi poziom cukru napój Coca-Cola. Jeżeli poziom glukozy we krwi nie zwiększył się, należy przyjąć kolejną dawkę glukozy i po 15 minutach ponownie zbadać poziom glukozy we krwi. Jeżeli niedocukrzenie wystąpiło szybko, bez wcześniejszych objawów i doszło do utraty przytomności- nie wolno podawać nic doustnie – trzeba natychmiast zapewnić pomoc medyczną i jak najszybciej wezwać pogotowie ratunkowe oraz zawiadomić rodziców . U dzieci przed większym wysiłkiem fizycznym należy zbadać poziom cukru we krwi i zależnie od wyniku podać dodatkową ilość węglowodanów , aby nie doprowadzić do nagłego spadku poziomu cukru. Przy glikemii 200mg/dL – dziecko może ćwiczyć, glikemia 100mg/dL – podajemy dodatkową porcję np. banana, bułkę, glikemia 50mg/dL – konieczne jest podanie glukozy i posiłku. Badanie poziomu cukru we krwi Badanie wykonywane jest przy pomocy urządzenia, które nazywa się : glukometr. Przed wykonaniem badania należy: umyć ręce ciepłą wodą z mydłem regularnie zmieniać miejsce nakłucia unikać wrażliwych okolic ( nakłuwać palec z boku a nie na koniuszku opuszki palca) za każdym razem używać nowego ostrza ustawić odpowiednią głębokość nakłucia. Piramida zdrowia dla dziecka chorego na cukrzycę Dziecko chore na cukrzycę powinno mieć stosowaną dietę od 1400 – 1600kcal tzn. 5 posiłków dziennie w tym: 5x dziennie ciemne pieczywo, makarony, ryż 4x dziennie warzywa 3x dziennie owoce 2x dziennie mleko, jogurt, ryby Produkty wskazane do spożycia: chleb żytni buraki ryż brązowy soczewica fasola biała marchew gotowana jabłka,czereśnie czekolada mleczna Produkty, których powinno się unikać u chorych na cukrzycę to: frytki bagietki wafle waniliowe ziemniaki gotowane ryż biały kleiki ryżowe, płatki kukurydziane. Co odróżnia cukrzycę typu 1 od cukrzycy typu 2. Cukrzyca typu 2 zazwyczaj rozwija się stopniowo. Chorują na nią najczęściej ludzie starsi,powyżej 40 lat, często z otyłością lub nadwagą. Przyczyny powstawania: czynniki genetyczne wiek masa ciała Cukrzyca typu 2 występuje u około 90% osób z cukrzycą i zazwyczaj rozwija się stopniowo. Może wystąpić u każdego. Jednak ryzyko jest większe w przypadku: osób powyżej 40 roku życia osób z nadwagą osób, u których w rodzinie występowała cukrzyca kobiet z cukrzycą ciążową w przeszłości kobiet, które urodziły dziecko o masie urodzeniowej powyżej czterech kilogramów. U osób z cukrzycą typu 2 organizm wytwarza insulinę, lecz jest jej zbyt mało lub nie działa ona prawidłowo. Problemowi temu można w dużym stopniu zaradzić poprzez: zmniejszenie masy ciała zwiększenie aktywności fizycznej właściwe żywienie czyli stosowanie diety 1500 kcal tj. 5 posiłków dziennie z uwzględnieniem 45% węglowodanów, 20% białka roślinnego i zwierzęcego, 35% tłuszczów w produktach . Chorzy na cukrzyce typu 2 leczeni są środkami doustnymi obniżającymi poziom cukru we krwi. Insulinoterapia jest zazwyczaj dalszym etapem leczenia. Procedury postępowania z dzieckiem chorym na cukrzycę Na co dzień: - Porozmawiaj z rodzicami dziecka o jego specyficznych potrzebach i ewentualnych ograniczeniach - Zapewnij dziecku komfortowe warunki wykonywania badania poziomu cukru i podawania insuliny - Stwórz możliwość spożywania posiłku także w czasie zajęć - Wyjaśnij sytuację także innym dzieciom w grupie (jeśli rodzice sobie tego nie życzą to nie) Kiedy źle się poczuje: Możliwe objawy: - hiperglikemia ( przecukrzenie – wysoki poziom cukru powyżej 180 mg/dL): wzmożone pragnienie, bóle brzucha, częste oddawanie moczu, śpiączka, zapach acetonu z ust, przyspieszone tętno -hipoglikemia ( niedocukrzenie- spadek cukru poniżej 70 mg/dL): uczucie głodu, mroczki przed oczami, drżenie mięśni, zimny pot, stan pobudzenia, niepokój, utrata przytomności – śpiączka Postępowanie: - podaj cukier w postaci rozpuszczonej - gdy dziecko nieprzytomne: ułóż w pozycji bezpiecznej, zawiadom rodziców, wezwij pogotowie, okryj ciepło i kontroluj funkcje życiowe.