PROJEKT FUNDACJI POMOCY DZIECIOM "KRZYK" SPOTKANIA Z INNYM? - OK!, WSPÓŁFINANSOWANY PRZEZ EOG DO PROGRAMU „OBYWATELE DLA DEMOKRACJI” jest uczuciem, informującym nas, że dzieje się coś złego, co nam zagraża, godzi w naszą godności, narusza nasze prawa albo szkodzi naszym interesom. Emocja ta mobilizuje nas do działania w obliczu zagrożenia lub przeciwności. Agresja zatem nie jest uczuciem złym, staje się problemem dopiero wtedy, gdy jest niedojrzale i destrukcyjnie wyrażana. –to świadome wykorzystanie swojej przewagi (fizycznej, emocjonalnej, społecznej, ekonomicznej) nad drugim człowiekiem. Mamy z nią do czynienia, kiedy osoba słabsza czyli ofiara jest przez dłuższy czas poddana negatywnym działaniom osoby lub grupy osób silniejszych, czyli sprawców przemocy oraz jest od nich zależna. Ponieważ czasem odróżnienie agresji od przemocy bywa trudne –istnieją kryteria, które pozwalają na określenie czy dochodzi do aktów przemocy A mianowicie: istnienie nierównowagi sił pomiędzy sprawcą a ofiarą, długofalowy charakter zjawiska, cykliczność zachowań, występowanie sztywnych ról: sprawcy, ofiary i świadka trwająca zależność sprawcy i ofiary Przemoc może stać się również formą uzależnienia, jeżeli zachowanie takie stanowi rozładowanie napięcia emocjonalnego –ponieważ jej sprawcy doznają wtedy wyraźnej ulgi i dlatego skłonni są powtarzać swoje zachowania. Z tego względu przemoc sama się nie kończy, a wręcz karmi się milczeniem i izolacją uczestników tego zjawiska. Dlatego też potrzebna jest interwencja z zewnątrz! Przemoc dzielimy na: Bójki Kradzieże Niszczenie cudzej własności Grożenie Obrażanie Rozpowszechnianie plotek i oszczerstw Grożenie gestami Spoglądanie spode łba Izolowanie Wyzywanie np. przez komunikatory Podawanie się za kogoś innego, aby go ośmieszyć Wrzucanie do Internetu zdjęć osób, które tego nie akceptują Bez względu na rodzaj przemocy, są to osoby, które przeżywają poczucie poniżenia, upokorzenia, lęk, rozpacz i smutek. Nierzadko czują się osamotnione w swoim cierpieniu, niezrozumiane, bezradne i bezsilne. Często wstydzą się siebie i czują winne za przemoc stosowaną przez innych i przez to, że nie potrafią się uporać z problemem. Długotrwałe pozostawanie w sytuacji przemocy wiąże się z przeżywaniem wyjątkowo silnych i trudnych emocji. Degraduje to wrażliwość społeczną, wpływa na sposób myślenia o sobie i innych, a w konsekwencji na zachowanie, co za tym idzie-relacje z otoczeniem. Niestety skutki są długofalowe, a czasem nieodwracalne... Trwały uraz psychiczny Obniżenie samooceny Zaniżone poczucie własnej wartości Problemy społeczne –trudności w nawiązywaniu kontaktów Skłonność do izolacji Myśli samobójcze. Dlaczego stosujemy przemoc? Przemoc jest formą kontrolowania otoczenia –ponieważ sprawca nierzadko zdaje sobie sprawę, że ludzie przebywają w jego towarzystwie lub robią coś dla niego z przymusu, a nie własnej woli czy sympatii. Agresja i przemoc górują nad człowiekiem, upośledzają jego wolę i uniemożliwiają tworzenie satysfakcjonujących relacji z drugim człowiekiem. Kim są sprawcy przemocy? Mają silną potrzebę dominacji i podporządkowywania sobie innych. Przyjemność sprawia im moc, władza i zagrożenie innym. Przechwalają się swoją rzeczywistą lub wyimaginowaną przewagą nad kolegami. Łatwo wpadają w złość, są impulsywni i mają niską tolerancję na frustrację oraz na sprzeciw. Utrwalają w sobie agresywny sposób bycia, dochodzi do brutalizacji ich zachowania przez co obniża się granica przyjętej normy dot. właściwego współżycia społecznego. Stosowanie agresji i przemocy nigdy nie rozwiązuje problemu i przynosi tylko chwilową ulgę. Sprawcę przemocy zawsze dosięgają też konsekwencje prawne, mogące zaważyć na całym dorosłym życiu oprawcy. Tolerowanie przemocy, jest ich współudziałem w jej stosowaniu. Pod adresem: www.niebieskalinia.pl e-mail: [email protected]. Lub pod numerem tel. 116 123 Agresja elektroniczna i cyberprzemoc Poczta elektroniczna, Czaty, Komunikatory, Strony internetowe, Blogi, Serwisy społecznościowe, Grupy dyskusyjne, Serwisy SMS i MMS. Anonimowość sprawcy- ofiara nie wie czy jest prześladowana przez jedną osobę czy więcej, czy sprawcą jest chłopak czy dziewczyna, kolega czy wróg, ktoś znajomy czy osoba obca. Ciągłość oddziaływania- ofiara dostępna jest dla sprawcy właściwie bez przerwy i nie posiada miejsca w którym może się ukryć. Występowanie nieograniczonej i niewidzialnej publiczności. Efekt „kabiny pilota”- sprawca nie widzi bezpośrednio cierpienia swojej ofiary, niekiedy nie ma świadomości że jego zachowania krzywdzą innych. Styczność z wieloma osobami lub ich profilami, stronami, itp.- pozwala na łatwe i nie powiązane z konsekwencjami dla sprawcy atakowanie osób często nieznanych. Włamywanie się do kont pocztowych i komunikatorów w celu wysyłania w czyimś imieniu złośliwych bądź zawstydzających materiałów. Flaming- agresywna wymiana zdań pomiędzy uczestnikami kanałów komunikacji internetowej, które mająca z reguły charakter publiczny. Prześladowanie- regularne przesyłanie nieprzyjemnych, agresywnych, ośmieszających wiadomości do ofiary Kradzież tożsamości- podszywanie się w ceberprzestrzeni pod ofiarę. Upublicznianie tajemnic- prywatnych wiadomości, rozmów, listów, zdjęć. Śledzenie- „śledzenie” innej osoby elektronicznie, bombardowanie niechcianymi komunikatami. Happy slapping- prowokowanie lub atakowanie osoby a następnie dokumentowanie zdarzenia za pomocą filmu lub zdjęć i rozpowszechnianie kompromitującego materiału. Wyzywanie, straszenie poniżanie kogoś w Internecie lub przy użyciu telefonu. Tworzenie stron internetowych zawierających ośmieszające innych historie, komiksy albo żarty, rozsyłanie i publikowanie tekstów kompromitujących inne osoby. Wykluczenie- celowe usunięcie lub niedopuszczenie danej osoby do listy kontaktów internetowych. Agresja techniczna- celowe rozsyłanie wirusów, włamywanie się do cudzych komputerów, blokowanie dostępów do pewnych usług. Działania takie często obliczone są na żart i pozornie nie stwarzają większego zagrożenia, jednak przemoc online może być bardzo dotkliwa. Postępująca brutalizacja życia społecznego Obniżenie poziom używanego języka, Pozornie niska szkodliwość czynu, Iluzoryczna anonimowość, Skąpa ilość informacji zwrotnych, Bycie niewidocznym dla innych, Zwiększone poczucie ego z racji samotnego przebywania przed ekranem komputera. Cyberprzemoc tak samo jak przemoc fizyczna i słowna pociąga za sobą konsekwencje prawne! Skuteczność wykrywania pozornie anonimowych użytkowników Internetu z roku na rok jest coraz wyższa. W dniu 6 czerwca 2011 r. weszła w życie poprawka do ustawy – Kodeks Karny, opublikowana w Dzienniku Ustaw z 2011 r. Nr 72, poz. 381, uznająca cyberprzemoc, jak i stalking w Polsce za czyn zabroniony. Obecnie czyn ten podlega karze na podstawie art. 190 a K. K.: paragraf 1: Kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. paragraf 2: Tej samej karze podlega, kto, podszywając się pod inną osobę, wykorzystuje jej wizerunek lub inne jej dane osobowe w celu wyrządzenia jej szkody majątkowej lub osobistej. paragraf 3: Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 lub 2 jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. paragraf 4: Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 następuje na wniosek pokrzywdzonego. Pod adresem: www.helpline.org.pl oraz bezpłatnym numerem telefonu: 0 800 100 100 Pod adresem: [email protected] za pomocą formularza na www.dyzurnet.pl lub pod nr telefonu: 0 801 615 005. Dziękuję za uwagę.