W przygotowywanej kolejnej edycji Małopolskiego Słownika Działaczy Niepodległościowych okresu 1939 - 1956 znalazły się również biogramy przybliżające osoby związane z naszym miastem. Słownik zawiera materiały dotyczące osób urodzonych w szeroko rozumianej Małopolsce, bądź tutaj działających w okresie okupacji hitlerowskiej, a następnie w czasach stalinowskich. Pod pojęciem Małopolska rozumiany jest obszar byłej Galicji. Poniżej prezentujemy sylwetki dwóch zasłużonych, którzy znajdą się w najnowszej edycji Słownika. Autorem biogramów jest mgr Tomasz Kubik - nauczyciel historii i wiedzy o społeczeństwie w Zespole Szkół im. Hugona Kołłątaja w Jordanowie Juliusz Tatara (1910 -1972), żołnierz II Korpusu Urodził się 10 czerwca 1910 r. w Grzechym koło Makowa Podhalańskiego w rodzinie rolników Józefa i Ludwiki z domu Listwan. Miał dwóch braci: Alojzego (rolnika, zam. w Makowie Podhalańskim, a później w Bojanowicach k. Świdnicy i Stefana (zm. 1951, stolarza, zam. w Grzechynii k. Makowa Podhalańskiego) oraz siostrę Karolinę (1921-1999, krawcową, zamężną Wilczek). Uczęszczał do siedmioklasowej Szkoły Powszechnej w Makowie Podhalańskim, a następnie w latach 1929-32 był uczniem i czeladnikiem stolarskim. W roku 1934 podjął pracę jako stolarz w Fabryce Wyrobów Drzewnych "J.A. Borowy", a od 1937r. pracował jako majster przy budowie drogi Kraków - Zakopane. 22.07.1939r. został wcielony do służby w Straży Granicznej - 4 Komisańacie w Rudzie Śląskiej. Od 1 do 30 wrzesnia 1939r. brał udział w kampanii wrześniowej. Następnie, kiedy próbował przedostać się do Rumunii, pod koniec 1939r. dostał się do niewoli sowieckiej. Wywieziony w głąb ZSRR, zaciągnął się do formowanej tam Armii Polskiej. W armii Andersa służył od 1942 do 1949r. Otrzymał stopień kaprala. W składzie 10 Kompanii Mostowej brał udział m.in. w bitwie o Monte Cassino oraz w walkach o Bolonię. W roku 1945 ukończył techniczny kurs budowlany we Włoszech. W latach 1947-1957 przebywał w Wielkiej Brytanii a następnie w Kanadzie, gdzie pracował w budownictwie. W 1957r. wrócił do kraju i pracował na różnych stanowiskach, jako technik budowlany, pracownik fizyczny, magazynier, ciesla, poborca i majster drogowy, w różnych przedsiębiorstwach i instytucjach, często zmieniając pracę, co było skutkiem szykanowania go z powodu służby w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. Był również społecznikiem. Założył Klub Sportowy "Grom" w Grzechynii i był jego pierwszym prezesem. Sprowadził do Makowa Podhalańskiego pierwszą betoniarkę i przekonał ludzi do jej stosowania. Od 1959r. należał do ZboWiD. Zmarł 29 października 1972 r. w Makowie Podhalańskim. Został odznaczony Medalem "Polska Swemu Obrońcy", Medalem "British War 19391945" (1946), "Gwiazdą za Wojnę 19391945" (1946), "Gwiazdą Italii" (1946), Krzyżem "Monte Cassino" (1945), Medalem Imperium Brytyjskiego, Złotą Odznaką Ludowych Zespołów Sportowych (1969) oraz Odznaką Zasłużonego Działacza LZS (1971), Honorową Odznaką Krakowskiego Oddziału Związku Piłki Nożnej (1969). 8 grudnia 1958r. zawarł związek małżeński z Heleną Orawczyk (ur. 1923, nauczycielką). Miał córkę Józefę Teresę (ur. 1959, wychowawczynię o Ośrodku dla Niewidomych w Laskach k. Warszawy) i syna Juliusza Pawła Tatara (ur. 1961, technika budowlanego). Ocalmy od zapomnienda (red.) E.Parnowska, J.Mydlarz, Warszawa-Rembertów 1955; dokumenty legitymacje odznaczeń i Zdjęcia w posiadaniu żony Heleny Tatary, odznaczenia w Izbie Regionalnej Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Makowskiej w Magowie Podhalański;informacje żony Heleny Tatary i syna Juliusza Pawła Tatry. Biedrawa Stefan(1900 - 1991), żołnierz I Korpusu, ppor. rez. Urodził się 17 grudnia 1900 r. w Myśleniach w rodzinie Michała i Heleny z domu Tylko. Miał braci: Adama (po wojnie zamieszkałego w Wielkiej Brytanii) i Teodora (już nieżyjącego). Uczęszczał do sześcioklasowej Szkoły Powszechnej w Myśleniach, a następnie do 3-letniej szkoły zawodowej, którą ukończył z tzw.. małą maturą. W listopadzie 1919r. został wcielony do 3 pułku strzelców podhalańskich, stacjonującego w Bielsku. W czerwcu 1920r. w stopniu kaprala został przeniesiony do Krakowa do 20 pułku piechoty. Od czerwca 1920 do listopada 1921r. brał udział w wojnie polskabolszewickiej. W grudniu 1921 został skierowany do Intendentury Dowództwa Okręgu Korpusu nr V Kraków, gdzie służył do maja 1922r., kiedy został zdemobilizowany i przeniesiony do rezerwy. W roku następnym brał udział w 4-tygodniowych ćwiczeniach rezerwy w 1 Pułku Strzelców Podhalańskich w Nowym Sączu. Do wybuchu wojny pracował jako rzeźnik w firmie Tomalskiego w Magowie Podhalańskim. 1 września 1939r. został zmobilizowany z przydziałem do Intendentury DOK nr V Kraków. Uczestniczył w działaniach wojennych do 18 września 1939r., kiedy dostał się w Brzeżanach do niewoli sowieckiej i został zesłany do Kazachstanu. 2 sierpnia 1941r. wstąpił do tworzonego w ZSRR Wojska Polskiego, a 4 sierpnia 1942r. wraz z Armią Andersa opuścił ZSRR. Przez Iran i Egipt dotarł do Włoch, gdzie od 15 maja 1943 do 9 maja 1945r. służył w Bazie Zaopatrzeniowej. Brał udział w Bitwie o Monte Cassino. W listopadzie 1946r. wyjechał do Wielkiej Brytanii. 5 stycznia 1947r. zgłosił się na wyjazd do Polski. 22 maja tegoż roku powrócił do kraju. 2 czerwca 1947r. został zdemobilizowany w stopniu plutonowego na podstawie rozkazu Ministra Obrony Narodowej. Podjął pracę jako rzeźnik w Gminnej Spółdzielni w Makowie Podhalańskim. Od 1958r. należał do ZBoWiD. Działał również w teatrze amatorskim w Makowie Podhalańskim. Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 17 maja 1991r. został mianowany podporucznikiem. Zmarł 19 sierpnia 1991r. w Makowie Podhalańskim. Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (5 maja 1982), Krzyżem "Za udział w Wojnie 1918-1921" (5 czerwiec 1991), Medalem "Za udział w Wojnie Obronnej 1939"(31 marzec 1982), "Gwiazdą za Wojnę 1939-1945" (28 grudzień 1945), "Gwiazdą Italii" (28 grudzień 1945), "Medalem Wojska" (8 październik 1946), Medalem "Zwycięstwa i Wolności" (20 marzec 1959), "Odznaką Grunwaldzką" (1 październik 1958). 2 lutego 1958r. zawarł związek małżeński z Zuzanną Diaczyszyn (dyr. Banku Spółdzielczego w Makowie Podhalańskim). Miał z nią córki Barbarę(ur. 1932, urzędniczkę, zamężną Wieczorek) i Janinę (ur. 1936, urzędniczkę, zamężną Maciaszek). Powtórnie ożenił się w lutym 1966r. z Anną Piątkowską (19241999, nauczycielką), z którą miał synów Jacka (ur. 1966, mgr WF, nauczyciela) i Wacława (ur. 1966, mgr WF, nauczyciela). Biedrawa Stefan zmarł 19.08.1991r. Tomasz Kubik