Kto weźmie Karolin i Garbary? Ossi kontra Francuzi

advertisement
Kto weźmie Karolin i Garbary? Ossi kontra Francuzi
(Energia Gigawat – grudzień 2002)
Ministerstwo Skarbu Państwa poinformowało, że w procesie prywatyzacji Zespołu
Elektrociepłowni Poznańskich S.A. zostały złożone dwie wiążące oferty zakupu. Złożyły je:
Konsorcjum Dalkia Termika S.A. i kontrolowana przez Dalkię Termikę Poznańska
Energetyka Cieplna S.A. oraz Stadtwerke Leipzig GmbH z Niemiec. Po raz pierwszy firma z
dawnych Wschodnich Niemiec (pogardliwie zwanych przez tych z Zachodu Ossi) stanęła do
walki o dużą polską firmę ciepłowniczą z dużym francuskim koncernem. Przypomnijmy, że
inwestorzy z Lipska nie mieli do tej pory szczęścia w Polsce – przed kilku laty próbowali,
zresztą bez skutku walczyć o okocimski browar.
Zespół Elektrociepłowni Poznańskich S.A. jest jednoosobową spółką Skarbu Państwa,
utworzoną w 1993 roku. Kapitał zakładowy wynosi 52 500 000 zł i dzieli się na 1 050 000
akcji. Dostarcza aglomeracji poznańskiej ciepło i energię elektryczną. Udział w poznańskim
rynku ciepła szacowny jest na 36 proc.
ZEC-P S.A. tworzą dwie elektrociepłownie: EC Garbary oraz EC Karolin. Zakłady te
rozwijały się wraz z postępem urbanistycznym i gospodarczym miasta. Elektrociepłownia
Garbary uruchomiona została w 1929 roku jako elektrownia miejska. Do wybuchu II wojny
światowej elektrownia stanowiła własność komunalną. Energia elektryczna z Garbar docierała
do odbiorców oddalonych od centrum miasta o 50 - 70 km. Początkowo moc elektrowni na
Garbarach wynosiła 20 MW; w wyniku kolejnych etapów rozbudowy zakładu systematycznie
rosła, aż w 1952 r. osiągnęła 65 MW. W 1959 roku z elektrowni Garbary rozpoczęto pierwsze
dostawy pary technologicznej do pobliskich zakładów przemysłowych. W roku 1965
zapoczątkowano przebudowę elektrowni Garbary na elektrociepłownię mogącą zaopatrywać
odbiorców na terenie miasta w energię cieplną zawartą w gorącej wodzie. Regularne dostawy
ciepła dla miejskiej sieci ciepłowniczej rozpoczęto pod koniec 1967 roku, a w 1969
ostatecznie przebudowano turbiny kondensacyjne na ciepłownicze. Nastąpiło stopniowe
zmniejszenie produkcji energii elektrycznej na rzecz dostaw energii cieplnej.
*
Ze względu na ciągle rosnące potrzeby ciepłownicze oraz ograniczenie możliwości
rozbudowy Elektrociepłowni Garbary, w roku 1970 podjęto decyzję o budowie nowego
źródła w Karolinie. Pierwsze dostawy ciepła z Karolina (z kotłów wodnych opalanych
mazutem) Poznań otrzymał w 1975 roku. Dziesięć lat później z Karolina popłynęły pierwsze
dostawy energii elektrycznej produkowanej przez blok ciepłowniczy BC - 50 (blok nr 1). W
roku 1975 nastąpiło połączenie Elektrociepłowni Garbary (EC - I) ze znajdującą się w
stadium budowy Elektrociepłownią Karolin (EC - II). Utworzono jedno przedsiębiorstwo pod
nazwą Zespół Elektrociepłowni Poznań. Na początku 1991 roku w EC - II Karolin
uruchomiono blok ciepłowniczy BC - 100 (blok nr 2), a w grudniu 1998 roku blok
ciepłowniczo - kondensacyjny BK - 100 (blok nr 3).
W okresie powojennym aż do 1988 roku przedsiębiorstwo wchodziło w skład Zachodniego
Okręgu Energetycznego. W październiku 1993 roku Zespół Elektrociepłowni Poznań
przekształcił się w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa o nazwie „Zespół Elektrociepłowni
Poznańskich S.A. W 1999 roku zbudowana została magistrala ciepłownicza, która połączyła
EC Karolin i EC Garbary. Zapoczątkowano w ten sposób daleko idącą restrukturyzację
technologiczną tej elektrociepłowni. W efekcie ograniczono na Garbarach zużycie węgla jako
paliwa podstawowego i zastąpiono go gazem ziemnym. Planuje się tam budowę bloku
gazowo-parowego, co jeszcze bardziej ograniczy emisję zanieczyszczeń w najstarszej części
naszego miasta.
Spółki córki
Prowadzona restrukturyzacja Zespołu Elektrociepłowni Poznańskich S.A. zaowocowała
powstaniem kilku spółek-córek, które ciągle rozszerzają zakres proponowanych usług oraz
zdobywają nowych klientów. Działając w sektorze energetycznym, firma rozpoczęła
poszukiwanie intensywnie nowych odbiorców oraz rozszerzaniem swojej działalności poza
dotychczasowy obszar działania. Dokonano inwestycji kapitałowych w wielkopolskie spółki
branży ciepłowniczej. Stając się udziałowcem MPEC Wągrowiec Sp. z o.o. oraz PEC
Września Sp. z o.o. Poszukiwane są ciągle możliwości zastosowania małych układów
skojarzonych, wykorzystujących silniki zasilane gazem. Zdaniem ciepłowników z Poznania
jednostki tego typu warto budować w małych lokalnych przedsiębiorstwach ciepłowniczych,
które wykorzystują już gaz do celów grzewczych. Rozważana jest także budowa kotłów
opalanych biopaliwami w miejscowościach, w których źródła ciepła są wyeksploatowane,
nieefektywne i nie spełniające wymogów ochrony środowiska. Działania te powinny
korzystnie wpłynąć na środowisko naturalne, ale też mogą przyczynić się do powstawania
nowych miejsc pracy. Jest to szansa dla ożywienia gospodarczego regionów rolniczych.
Siła Zespołu
Zespół Elektrociepłowni Poznańskich S.A. jest kontynuatorem prawie 100 letniej tradycji
firm zajmujących się zawodową energetyką w Poznaniu. Dziś jest największym producentem
ciepła i energii elektrycznej dla aglomeracji poznańskiej. Tradycyjna Poznańska
gospodarność i troska o stały rozwój technologiczny urządzeń przysparzają tu wymiernych
korzyści. ZEC-P S.A. jest nowoczesną, niezawodną, bezpieczną i przyjazną otoczeniu firmą.
Elektrociepłownia Karolin zajmuje w przedsiębiorstwie pozycję dominującą. Produkuje
zdecydowaną większość wytwarzanej energii oraz zapewnia niezbędną moc dla systemów
energetycznych. Tu znajdują się podstawowe trzy bloki energetyczne produkujące w
skojarzeniu ciepło i energię elektryczną. Wyposażone są one we wszystkie niezbędne
urządzenia służące ochronie środowiska tj. elektrofiltry, instalację odsiarczania spalin dla
bloku nr 3, stację załadunku i magazynowania popiołów, wytwórnię stabilizatu z produktu
odsiarczania oraz gospodarki pomocnicze niezbędne dla ciągłej i bezpiecznej pracy
elektrociepłowni. Elektrociepłownia Garbary poddawana ciągłej restrukturyzacji
technologicznej zmienia się. Ze starej wyeksploatowanej elektrociepłowni węglowej
przekształca się w nowoczesną i przyjazną środowisku elektrociepłownię gazową. Decyzja o
wyłączeniu z ruchu kotła parowego rusztowego OR-50 i ostatniego turbozespołu TG-2 oraz
trwające prace projektowe nad budową nowoczesnego bloku turbogazowego najlepiej
świadczą o szybkości zachodzących zmian oraz determinacji Zarządu. Rozważne
gospodarowanie pozwoliło zrealizować szereg zadań inwestycyjnych. Gruntowna
modernizacja elektrofiltru kotła 1K1, wymiana dwóch transformatorów w rozdzielni 15 kV w
Głównym Punkcie Zasilania POE Karolin wraz z jej kompleksową przebudową oraz
modernizacja kotła PTWM-180, to najważniejsze z długiej listy prac wykonanych w 2001
roku. Efektem tych działań jest zmniejszenie emisji zanieczyszczeń do atmosfery oraz wzrost
bezpieczeństwa i niezawodności pracy urządzeń.
Moc cieplna
Moc elektryczna
Produkcja ciepła
Produkcja energii elektrycznej
Przychody ze sprzedaży
Zysk netto
Rentowność netto
(J.B.)
MW
MW
TJ
MWh
tys. zł
tys zł
%
Garbary
165
0
632
4954
2000 rok
322 450
13 015
3,9
Karolin
872
276
7144
1 527 615
2001 rok
344 011
12 824
3,6
Download