Przemoc

Przemoc
Wiktor Skaczyło Ia
Legenda









Menu
Krzywdzenie dzieci
Ofiary przemocy
Pranie mózgu
Przemoc w rodzinie
Porozumienie „Niebieska Linia”
Przemoc psychiczna
Przemoc fizyczna
Przemoc seksualna
Menu
Krzywdzenie dzieci
Porozumienie „Niebieska Linia”
Ofiary przemocy
Przemoc psychiczna
Pranie mózgu
Przemoc fizyczna
Przemoc w rodzinie
Przemoc seksualna
Przemoc w rodzinie




Przemoc w rodzinie to zamierzone i wykorzystujące
przewagę sił działanie przeciw członkowi rodziny,
naruszające prawa i dobra osobiste, powodujące cierpienie i
szkody. Przemoc w rodzinie charakteryzuje się tym, że:
JEST INTENCJONALNA
Przemoc jest zamierzonym działaniem człowieka i ma na
celu kontrolowanie i podporządkowanie ofiary.
SIŁY SĄ NIERÓWNOMIERNE
W relacji jedna ze stron ma przewagę nad drugą. Ofiara
jest słabsza a sprawca silniejszy.
NARUSZA PRAWA I DOBRA OSOBISTE
Sprawca wykorzystuje przewagę siły narusza podstawowe
prawa ofiary
POWODUJE CIERPIENIE I BÓL
Sprawca naraża zdrowie i życie ofiary na poważne szkody.
Porozumienie „Niebieska
Linia”
Ogólnopolskie Porozumienie Osób, Organizacji i Instytucji
Pomagających Ofiarom Przemocy Niebieska Linia


Ogólnopolskie Porozumienie Osób, Organizacji i Instytucji
Pomagających Ofiarom Przemocy "Niebieska Linia" zostało
powołane do życia w 1996 roku. Skupia ono osoby i instytucje,
które popierają program przeciwdziałania przemocy w rodzinie.
Adresy instytucji udzielających pomocy dostępne są na
stronie http://www.porozumienie.niebieskalinia.pl/ poprzez
wyszukiwarkę instytucji.


Pogotowie „Niebieska Linia” realizuje od stycznia 2006r. projekt
pt. „Niebieska Sieć”.
Projekt ma na celu usprawnienie współpracy organizacji i
instytucji, poprzez stworzenie i koordynowanie działań
„Niebieskiej Sieci” - Sieci Liderów Regionalnych, którzy będą
odpowiedzialni za rozpowszechnianie informacji, przekazywanie i
gromadzenie danych, oraz umożliwianie mniejszym organizacjom
wzmocnienia swych dotychczasowych działań.
Krzywdzenie dzieci


Krzywdzenie dzieci przez wiele lat nie zostało przez opinię
społeczną rozpoznane jako społeczne zło i w związku z tym
stanowiło ukryty problem społeczny.
Istotną przyczyną trudności w uznaniu kar fizycznych za społeczne
zło jest związana z tym konieczność zakwestionowania
utrwalonego przez tradycję modelu egzekwowania praw
rodzicielskich. Według nich „dobro dziecka” bazuje na fizycznym
karceniu. Wiąże się z tym obawa o naruszenie relacji wewnątrz
tradycyjnej rodziny opartych na wartości posłuszeństwa.




W literaturze przedmiotu wskazuje się na cztery kategorie
krzywdzenia dzieci:
Przemoc fizyczna to wszelkiego rodzaju działania wobec
dziecka powodujące nieprzypadkowe urazy (stłuczenia,
złamania, zasinienia itp.).
Seksualne wykorzystanie dzieci to każde zachowanie osoby
dorosłej, które prowadzi do seksualnego zaspokojenia
kosztem dziecka.
Przemoc emocjonalna to rozmyślne, nie zawierające aktów
przemocy fizycznej zachowania dorosłych wobec dzieci, które
powodują znaczące obniżenie możliwości prawidłowego
rozwoju dziecka. Do kategorii tego typu
Zaniedbywanie dziecka to niezaspokojenie jego podstawowych
potrzeb zarówno fizycznych (właściwe odżywianie, ubieranie,
ochrona zdrowia, edukacja), jak i psychicznych (poczucie
bezpieczeństwa, miłość rodzicielska, troska).
Ofiary przemocy
Ofiarami przemocy w rodzinie są najczęściej kobiety (58%) oraz
dzieci do lat 13 (24%). Natomiast sprawcami przemocy są głównie
mężczyźni (96%), będący często pod wpływem alkoholu.
Jest kilka koncepcji psychologicznych wyjaśniających zjawisko
przemocy i zachowanie ofiar.




SYNDROM WYUCZONEJ BEZRADNOŚCI
Próbując wyjaśnić bierność osób pozostających przez wiele lat w
sytuacji przemocy, można odwołać się do teorii wyuczonej
bezradności.
Na początku pojawiania się aktów przemocy, kobiety podejmowały
różne działania mające wpłynąć na zmianę sytuacji („od prośby do
groźby"). Dopiero, gdy kobiety nabierały przekonania o
nieskuteczności swoich posunięć, rodziło się w nich poczucie
bezradności.
Wyuczona bezradność jest poddaniem się, zaprzestaniem działania,
które wynika z przekonania, że cokolwiek się zrobi, nie będzie to
miało żadnego znaczenia, gdyż zawsze znajdzie się powód do
zachowań agresywnych.
Wyuczona bezradność jest najczęstszym objawem u osób
doznających przemocy. Bardzo często rozwija się na bazie
życiowych doświadczeń.
Oto lista czynników wysokiego ryzyka rozwoju wyuczonej
bezradności:
- doświadczenia z dzieciństwa,
- przemoc fizyczna
- napaść seksualna lub molestowanie,
- sytuacje traumatyczne (śmierć lub rozwód rodziców, alkoholizm,
choroba bliskich itp.),
- kłopoty w nauce,
- problemy zdrowotne.
DLACZEGO KOBIETY NIE SZUKAJĄ POMOCY?
Warto zastanowić się, dlaczego osoby, w tym głównie kobiety,
doznające przemocy w rodzinie, nie szukają pomocy. Odpowiedzi
dotyczą wielu aspektów:

Nie, bo odczuwają lęk przed zemstą ze strony partnera.

Nie, bo odczuwają wstyd i upokorzenie.

Nie, bo są zależne finansowo do partnera.

Nie, bo posiadają błędne przekonania.

Nie, bo utraciły wiarę w pomoc.
„Pranie mózgu”
Techniki „prania mózgu" znane były już za czasów Platona.
Obecnie zjawisko to występuje w wielu dziedzinach życia
społecznego: w polityce, w reklamie, w szkoleniach wojskowych,
w działalności sekt religijnych, a także w życiu rodzinnym.
Badania nad przemocą w rodzinie pozwoliły wyodrębnić
najbardziej typowe zachowania sprawców przemocy, stosujących
technikę „prania mózgu" do których zalicza się: izolację,
monopolizację uwagi, doprowadzenie do wyczerpania,
wywoływanie lęku i depresji, naprzemienność kary i nagrody,
demonstrowanie wszechmocy i wszechwładzy, wymuszanie
drobnych przysług.
Konsekwencje „prania
mózgu":





Degradacja własnego obrazu - zabiegi te powodują, że osoby
doznające przemocy, zmniejszają swoją aktywność, uważają, że
są głupie i mało zdolne.
Przeżywanie silnego poczucia lęku i zagrożenia - ofiary mają duże
poczucie winy, wstydu i lęku. Od sprawcy oczekują jedynie kary,
ponieważ wiedzą, że są pełne wad, a wszystko co robią jest
niewłaściwe.
Wyzwalanie silnych stanów regresji - regresja jest mechanizmem
obronnym, polegającym na nawrotach do zachowań i sposobów
działania z wcześniejszych okresów życia.
Stosowanie techniki „prania mózgu", prowadzi do wielu
regresywnych zmian w osobowości ofiar. Skutkiem tego jest ich
bezradność, zanik krytycznego myślenia.
Procesy „prania mózgu" powodują całkowite podporządkowanie,
utratę poczucia własnej wartości i własnych przekonań.
Przemoc Fizyczna


Nazywamy nią takie zachowanie wobec dziecka, które wywołuje u
niego znaczny ból fizyczny, bez względu na to, czy na jego ciele
pozostaną ślady, czy też nie.
Jest jednak jeszcze wiele innych, rzadziej dostrzeganych skutków
przemocy stosowanej wobec dzieci. Są to poznawcze i
emocjonalne następstwa zespołu dziecka maltretowanego.
Zaliczymy do nich zarówno brak poczucia bezpieczeństwa,
przynależności uczuciowej do osób najbliższych oraz obniżoną
samoocenę, jak i nieakceptowanie siebie, poczucie zagubienia,
krzywdy i winy, a także trudności w nawiązywaniu kontaktów z
otoczeniem.

Dzieci, które są ofiarami przemocy fizycznej, przeżywają stany
depresyjne i lęki; są egocentryczne, bierne i zależne lub
agresywne i nadpobudliwe, ze skłonnościami do autodestrukcji. U
dzieci bitych obserwuje się również zaburzenia pamięci,
koncentracji uwagi, zaburzenia zachowania i emocjonalne oraz
brak poczucia realności.
Przemoc psychiczna


Przemoc psychiczna jest to rozmyślne niszczenie lub znaczące
obniżanie możliwości prawidłowego rozwoju dziecka, od wyzwisk
poczynając przez emocjonalne odrzucenie po nadmierne
wymagania i nieliczenie się z możliwościami rozwojowymi dziecka.
Konsekwencje tego typu działań są bardzo zbliżone do
psychicznych następstw bicia dzieci. Dokuczanie dziecku bez
użycia narzędzi wywołuje u niego wiele negatywnych przeżyć: lek,
poczucie niesprawiedliwości i bezsensu, świadomość braku miłości
rodzicielskiej i wiele innych konsekwencji, takich jak zaburzenia
snu, przygnębienie, nerwice, zachowania agresywne, a nawet
myśli i próby samobójcze.
Przemoc seksualna
Seksualne wykorzystywanie dziecka jest najbardziej
odrażającą i szkodliwą, ze względu na następstwa, jakie powoduje,
formą przemocy Jest to wciąganie dziecka w sferę aktywności
seksualnej nieadekwatnej do jego etapu rozwojowego, w sferę
działań, których dziecko nie rozumie i nie jest w stanie
zaakceptować. Dziecko jest w takich przypadkach traktowane jako
obiekt seksualny, którym dorosły posługuje się w celu
zaspokojenia własnych potrzeb.


Ofiary przemocy seksualnej przejawiają prowokacyjne zachowania
seksualne wobec swoich rówieśników, wykazują zachowania
agresywne i autodestrukcyjne, łącznie z podejmowaniem prób
samobójczych, albo wręcz przeciwnie - ich zachowania są
regresywne, izolują się. Podobnie jak w przypadku innych
rodzajów przemocy dzieci doznające tego typu nadużyć mają
problemy w szkole, uciekają z domu, cechują je zachowania
przestępcze oraz niska samoocena, poczucie winy i krzywdy.
Równie długa jest lista odległych w czasie następstw przemocy
seksualnej stosowanej wobec dziecka: lęki, zespoły depresyjne
psychozy, zaburzenia osobowościowe i wiele innych skutków
występujących także w wyniku stosowania innych rodzajów
przemocy. Także w tym przypadku ofiary mogą przejawiać
tendencje do zachowań o charakterze przestępczym oraz do
stosowania przemocy w życiu dorosłym, także wobec dzieci.
Dziękuję za uwagę