Rosja jakiej nie znałeś MOSKWA Moskwa – stolica Rosji i największe miasto tego kraju. Jest także największym miastem Europy, liczącym 11,98 mln mieszkańców, przy czym cała aglomeracja liczy 15,512 mln mieszkańców (2012). Jeden z najważniejszych ośrodków politycznych, gospodarczych, kulturowych, religijnych, finansowych, edukacyjnych, komunikacyjnych oraz turystycznych Rosji. Położenie Moskwa położona jest nad rzeką Moskwą w Europie Wschodniej, w centrum Niżu Wschodnioeuropejskiego. Klimat Moskwa leży w strefie klimatów umiarkowanych. Na terenie zachodniej Rosji panuje klimat kontynentalny z odmianą wybitnie kontynentalną. Historia Najstarsze ślady osadnictwa na terenie Moskwy pochodzą z IV-III wieku p.n.e. W IX wieku osada muromska, od ok. 862 w granicach Rusi. Najstarszy zachowany zapis dotyczący Moskwy pochodzi z 1147, kiedy to Jerzy Dołgoruki wydał rozkaz zbudowania na Wzgórzu Borowickim drewnianej baszty, dając tym samym początek kremlowi moskiewskiemu. W 1156 miasto zostało otoczone dębową palisadą. W 1237 Moskwa została zdobyta i częściowo zniszczona przez Batu-chana. W 1263 wielki książę włodzimierski Aleksander Newski wydzielił w ramach swego państwa Księstwo Moskiewskie, które zostało specjalnie utworzone dla jego najmłodszego syna – Daniela. Stolicą księstwa od początku jego istnienia była Moskwa odznaczająca się dogodnym położeniem geograficznym, z dala od Złotej Ordy, z której strony można się było spodziewać najazdów i umiejscowieniem na wewnątrz ruskich szlakach handlowych, które dostarczały miastu poważnych środków finansowych. Dzięki długim okresom pokoju w początkowej historii Księstwa Moskiewskiego szybko wzrastała liczba ludności miasta. Zabytki i miejsca warte odwiedzenia Kreml moskiewski − gród warowny na wzgórzu, na lewym brzegu rzeki Moskwy. Jego ogólna powierzchnia wynosi 28 hektarów. Jest to warownia z zabudowaniami książęcymi, cerkwiami i budynkami administracyjnymi. Plac Czerwony w Moskwie Najbardziej znany plac Moskwy, położony w centrum miasta opodal Kremla – oficjalnej siedziby prezydenta Rosji. Ma 330 m długości i 70 m szerokości. Mauzoleum Lenina Grobowiec przy Placu Czerwonym w Moskwie, umiejscowiony w bezpośrednim sąsiedztwie północnowschodniej części murów Kremla. Został wzniesiony w latach 1929-1930 według projektu Aleksieja Wiktorowicza Szczusiewa, w stylu konstruktywistycznym. Jest miejscem spoczynku przywódcy rewolucji październikowej Włodzimierza Ilicza Lenina, a w latach 1953-1961 był również miejscem spoczynku jego następcy, Józefa Wissarionowicza Stalina. Monaster Nowodziewiczy w Moskwie Klasztor Nowodziewiczy – wybudowany w 1524 roku w Moskwie, dla uczczenia zdobycia Smoleńska. We wrześniu 1610 roku hetman Stanisław Żółkiewski rozlokował w klasztorze Nowodziewiczym cztery polskie chorągwie pod dowództwem Jana Chluskiego, Jana Hreczynina, Olszańskiego i Kotowskiego. Cmentarz Nowodziewiczy – moskiewski cmentarz położony przy Klasztorze Nowodziewiczym. Miejsce spoczynku wielu zasłużonych Rosjan. Obecnie na cmentarzu pochowanych jest ponad 27 000 osób, w tym między innymi: • • Andriej Abrikosow (1906-1973) – aktor • Piotr Alejnikow (1914-1965) – aktor • Nadieżda Alliłujewa (1902-1932) – małżonka Józefa Stalina • Boris Baboczkin (1904-1975) – aktor Borys Jelcyn (1931-2007) – pierwszy prezydent Federacji Rosyjskiej • Raisa Gorbaczowa (1932-1999) – żona Michaiła Gorbaczowa • Artiom Mikojan (1905-1970) – konstruktor samolotów • Wiaczesław Mołotow (1890-1986) – polityk • Nikołaj Ogariow (1813-1877) – pisarz i poeta Państwowa Galeria Tretiakowska Potocznie: Tretiakowka (Третьяковка), muzeum sztuk plastycznych w Moskwie, założone w 1856 roku przez kupca Pawła Trietiakowa, gromadząca obecnie jedną z największych i najbardziej znaczących w świecie kolekcji dzieł rosyjskich sztuk pięknych (głównie malarstwo). Arbat lub Stary Arbat Ulica w centrum Moskwy. Od jej nazwy pochodzi także nazwa tej części dzielnicy miasta znajdującej się w centralnym okręgu administracyjnym Moskwy. Synagoga Chóralna w Moskwie Główna synagoga Rosji i dawniej Związku Radzieckiego znajdująca się w Moskwie, przy ulicy Bolszoj Spasogliniszewskiego. Synagoga została zbudowana w latach 1891-1906 w stylu eklektycznym według projektu Semena Eibuschitza. Kierował on początkowo pracami, ale po pewnym czasie zastąpił go Roman Klein, który dokończył budowę. Najbardziej charakterystycznym elementem synagogi jest kopuła oraz fasada z portykiem podpartym czterema kolumnami. Budynek swoim wyglądem nawiązuje architektonicznie do Wielkiej Synagogi w Warszawie. W synagodze śpiewa sławny chór Michaiła Tureckiego Kuskowo Zespół pałacowy hrabiów Szeremietiewów w Moskwie. Osada Kuskowo pierwszy raz wzmiankowa była pod koniec XVI w. jako posiadłość bojarskiego rodu Szeremietiewych i w ich rękach pozostawała aż do rewolucji bolszewickiej w 1917. Obecnie część miasta Moskwa. Wzgórza Worobiowe To wzgórza na prawym brzegu rzeki Moskwy w Moskwie. Jest to jedna z najwyżej położonych części miasta (wysokości sięgają 220 metrów n.p.m.). Na wzgórzach zlokalizowany jest m.in. górujący nad miastem gmach główny Uniwersytetu Moskiewskiego. W latach 1924-1991 wzgórza nosiły nazwę Leninskije Gory (Ле́нинские го́ры) tj. "Wzgórza Leninowskie". Historyczna nazwa wywodzi się od położonej w tym rejonie w przeszłości wsi Worobiowo (Воробьёво). Uniwersytet Moskiewski im. M. Łomonosowa Największy i najbardziej znany uniwersytet w Rosji, otwarty 25 stycznia 1755, założony przez carycę Elżbietę Piotrowną, dzięki pomysłowi Michaiła Łomonosowa i aktywnym zabiegom Iwana Szuwałowa. Polacy urodzeni i związani z Moskwą Tomasz Bohdanowicz-Dworzecki – architekt, Karol Olgierd Borchardt – pisarz i marynarz, kapitan żeglugi wielkiej, Mojżesz Broderson – poeta tworzący w języku jidysz, malarz i rysownik, Stanisława Dembowska – uczona, biolog, profesor Instytutu Biologii Doświadczalnej im. Nenckiego, Władysław Dewoyno - aktor teatralny i filmowy, Witold Doroszewski – językoznawca, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, Jan Drewnowski – filozof, logik i myśliciel katolicki, Jerzy Duszyński - aktor filmowy i teatralny, Elżbieta Dziewońska – aktorka, reżyser, publicystka, działaczka polonijna, Edward Dziewoński – aktor, reżyser, satyryk Moskwa jest najbogatszym i najbardziej dynamicznie rozwijającym się miastem w całej Rosji. W rankingu miast światowych miesięcznika „Forbes” Moskwa zajęła w 2011 po raz kolejny pierwsze miejsce pod względem liczby mieszkających w nich miliarderów (79 osób). W mieście zarejestrowana jest też większość największych rosyjskich i międzynarodowych przedsiębiorstw działających w Rosji, co przekłada się na znaczące dochody miasta. Niektóre państwowe giganty, jak na przykład monopolista „Gazprom”, pomimo że ich główne siedziby znajdują się de facto w Moskwie, zarejestrowane są jednak w Petersburgu. Wiązane jest to najczęściej z naciskiem prezydenta Władimira Putina na zapewnienie środków rozwojowych swojemu miastu rodzinnemu nad Newą. Dzisiejsza Moskwa Triumf-Pałas Wieżowiec w Moskwie w Rosji. Nazywany także 8 wieżą, ze względu na 7 siostrzanych budynków wybudowanych w Moskwie za czasów Stalina w latach pięćdziesiątych. Jego budowa trwała 4 lata, rozpoczęła się w 2001 roku a zakończyła w 2005. Posiada 57 pięter i dwie kondygnacje podziemne. Wysokość każdego piętra wynosi 3 metry. Całkowita powierzchnia budynku to 163 300 m². Od 2007 roku jest trzecim najwyższym budynkiem w Europie. Sport W Moskwie działają takie kluby sportowe jak: CSKA Moskwa, Dinamo Moskwa, Lokomotiw Moskwa, Spartak Moskwa, Torpedo Moskwa – posiadające kilka sekcji różnych dyscyplin sportowych. Na Łużnikach znajduje się pałac sportu. Rozgrywano tu m.in. Mistrzostwa Świata w Łyżwiarstwie Figurowym 2005 oraz Letnie Igrzyska Olimpijskie w 1980, Finał Ligi Mistrzów 2008, Mistrzostwa Świata w Gimnastyce Artystycznej 2010. W 2013 miasto gościć będzie lekkoatletyczne mistrzostwa świata. Corocznie rozgrywany jest tutaj także tenisowy turniej Kremlin Cup. Półwysep na południu Ukrainy połączony z lądem wąskim Przesmykiem Perekopskim. Dzieli się na 3 rejony: Krym Górski Krym Stepowy Krym Kerczeński Politycznie Krym należy do Ukrainy, został przekazany z Rosji do Ukrainy w 1954 z okazji 300 rocznicy ugody perejasławskiej. WYBRANE ZABYTKI Twierdza Genueńska w Sudaku Pałac Carski w Liwadii Jaskółcze Gniazdo Pałac Hrabiego Woroncowa Pałac Chanów krymskich Symferopol Stolica Autonomicznej Republiki Krymu Jezioro Bajkał Bajkał (ros. Озеро Байкал) – jezioro tektoniczne w Azji, zwane „Błękitnym okiem Syberii” lub „Syberyjskim morzem”, położone na terytorium Rosji (Syberia) w Republice Buriacji i obwodzie irkuckim. Jest ono najstarszym i najgłębszym jeziorem na świecie, a ponadto – pod względem powierzchni – drugim jeziorem w Azji i siódmym na świecie. Leży w rowie tektonicznym, lustro wody znajduje się na wysokości 456 m n.p.m. Rozciąga się na długości 636 km. Jego maksymalna szerokość wynosi 79 km. Wokół jeziora rozciąga się wiele pasm górskich. Na północno-zachodnim brzegu znajdują się Góry Bajkalskie o wysokości do 2588 m n.p.m.(Góra Czerskiego). Na południowy zachód od nich, wzdłuż zachodniego brzegu jeziora ciągną się Góry Przymorskie. Na brzegu północno-wschodnim znajdują się Góry Barguzińskie sięgające 2841 m n.p.m. (Pik Bajkał), od których na południowy zachód ciągnie się pasmo Ułan-Burgasy. Natomiast od strony południowo-wschodniej nad jeziorem wznosi się pasmo Chamar-Daban sięgające 2995 m n.p.m. (Bajszynt-Uła). Jezioro znajduje się w ryfcie bajkalskim. Jego powstanie wiąże się odsuwaniem się płyty amurskiej od płyty euroazjatyckiej wywołanym kolizją płyty indyjskiej z Azją, rozszerzeniem pacyficznych stref subdukcji i ciepłem płaszcza ziemskiego Ocenia się, że wiek Bajkału może być większy niż 25 mln lat. W tym czasie na dnie gromadził się materiał osadowy przynoszony z biegiem dopływów jeziora. Grubość osadów dennych naukowcy oceniają na ponad 7 km. GOSPODARKA Jezioro ma duże znaczenie dla żeglugi i rybołówstwa. Dwa największe porty nad Bajkałem to Ust-Barguzin i Siewierobajkalsk. Na przełomie lat 80/90. XX w. połowy ryb wynosiły 20 tys. cetnarów (2 tys. ton, 1 cetnar w Rosji = 100 kg) ryby rocznie, z tego 70% stanowi omul bajkalski. Przed 1941 r. roczne połowy były kilkukrotnie większe. W okolicach Bajkału przebiega Kolej Transsyberyjska i Kolej Bajkalsko-Amurska. Przyjmuje się, że Bajkał jest jednym z najstarszych jezior na Ziemi, mającym ok. 25 mln lat. Temperatura wód powierzchniowych do ok. 12°C, przy brzegach ok. 20°C. Poniżej 250-300 m panuje stała temperatura ok. 3,5°C. Zamarza od stycznia do kwietnia, tworząc pokrywę lodową grubości ok. 1 m. Woda bardzo przezroczysta (do 40 m), bogata w tlen, słabo mineralizowana, jej poziom wykazuje niewielkie wahania od 0,8 do 1,4 m. Do Bajkału uchodzi 336 rzek, m.in. Selenga, Barguzin, Górna Angara, a wypływa Angara. W wodach Bajkału żyje ponad 1200 gatunków zwierząt i ok. 600 gatunków roślin. Ogólne informacje • Państwo: Rosja • Powierzchnia: 31 500 km² • Wymiary: 663 × 79 km • Głębokość: • średnia 730 m • maksymalna 1642 (1620 – najwyższa osiągnięta głębokość zanurzenia) m • Objętość: 23 000 km³ • Wysokość lustra: 455 m n.p.m. • Rzeki zasilające: 336 rzek • Rzeki wypływające: Angara • Miejscowości nadbrzeżne: Irkuck (w pobliżu) Ust-Barguzin Siewierobajkalsk • Rodzaj jeziora: tektoniczne Petersburg jest miastem wydzielonym Federacji Rosyjskiej i stanowi jej odrębny podmiot. Jest stolicą Północno-Zachodniego Okręgu Federalnego i obwodu leningradzkiego, chociaż sam do niego nie należy. Podstawowe Informacje Miasto w Rosji, położone w delcie Newy nad Zatoką Fińską na terytorium zawierającym m.in. ponad 40 wysp. - -W latach 1712–1918 stolica Imperium Rosyjskiego. -Powierzchnia 1439 km², - Liczba ludności 4 600 276[3]. Nazwa miasta w ciągu wieków ulegała zmianie. Pierwotnie na cześć św. Piotra miasto nazywało się Sankt Piterburh, co było wzorowane na niderlandzkiej wymowie Sint Petersburg, a wynikało z faktu, iż car Piotr I w młodości przebywał przez pewien czas w Holandii. Później ustabilizowała się nazwa w obecnym odniemieckim brzmieniu. Zalecaną polską nazwą miasta (egzonimem), zgodnie z ustaleniami Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych jest tradycyjna forma Petersburg. W 2006 Komisja dopuściła używanie egzonimu wariantowego Sankt Petersburg, w dalszym ciągu zalecając w języku polskim używanie nazwy Petersburg. Gospodarka, transport, turystyka • • • Petersburg jest największym po Moskwie ośrodkiem gospodarczym, kulturalnym i naukowym Rosji, jednak pod względem odwiedzin turystów przewyższa stolicę, i tak np. w 2004 było ich 3,4 mln. Przez UNESCO został ogłoszony ósmym najbardziej atrakcyjnym turystycznie miastem świata, m.in. w związku z opiniami, że jest jednym z najwspanialszych zespołów urbanistycznych świata. Kilkadziesiąt wysp, na których leży Petersburg, spiętych jest 396 mostami, z których 14 największych jest co noc otwieranych w celu umożliwienia statkom przedostania się na jezioro Ładoga. Z tego względu nazywany bywa Wenecją Północy. Dzięki swojemu dogodnemu położeniu geograficznemu rozwinął się w nim przemysł stoczniowy (np. Stocznia Bałtycka), maszynowy (Zakłady Elektrosiła, Zakłady Kirowskie), elektrotechniczny i elektroniczny, hutnictwo żelaza i metali kolorowych, przemysł chemiczny, a zwłaszcza gumowy, włókienniczy, odzieżowy, skórzano-obuwniczy, poligraficzny, drzewny, papierniczy, materiałów budowlanych oraz spożywczy. W Petersburgu znajduje się zatrudniająca 6700 osób fabryka aut, w której produkowany jest model Chevrolet Cruze. Historia • • • • Wiek XVIII Pomnik Piotra Wielkiego Sprawą prestiżową dla władców Rosji z dynastii Romanowów było uzyskanie dostępu do Morza Bałtyckiego. Przez ponad sto lat kolejni carowie bezskutecznie starali się osiągnąć wyznaczony cel. Dopiero w okresie rządów Piotra I Rosjanie znaleźli się nad Bałtykiem. Dzięki wojnie północnej, którą toczył ze Szwedami w latach 1701-1721 oraz zwycięstwie w bitwie pod Połtawą w 1709, a także korzystnych ustaleniach pokoju w Nystad (fin. Uusikaupunki), mógł przystąpić do zagospodarowywania nadmorskich obszarów. Głównym marzeniem cara było zbudowanie od podstaw miasta, które miało świadczyć o narodzinach potęgi państwa rosyjskiego. Prace budowlane, w których brali udział najwybitniejsi architekci ówczesnej Europy, rozpoczęły się już w 1703 na zdobytej rok wcześniej od Szwecji Wyspie Zajęczej (fin. Jänissaari), położonej w Ingrii u ujścia Newy. Był to obszar podmokły i słabo zaludniony, toteż osuszenie tych terenów było podstawowym wyzwaniem dla budowniczych. Pierwszą budowlą wzniesioną na obszarze Wyspy Zajęczej była Twierdza Pietropawłowska, którą rozpoczęto wznosić na mocy rozkazu cara z dnia 16 maja (27 maja według kalendarza gregoriańskiego) 1703. Dzień ten jest uznawany za datę założenia miasta. Sport Miasto jest jednym z centrów sportowych Rosji. Istnieje tu Petersburski Kompleks Sportowo-Koncertowy. Działają tutaj takie kluby jak Zienit Petersburg (piłka nożna), SKA Sankt Petersburg (posiadający sekcję hokeja na lodzie oraz piłki nożnej), Dinamo Sankt Petersburg czy Spartak Sankt Petersburg (koszykówka). W mieście rozgrywany jest także tenisowy turniej Sankt Petersburg Open. W rejonie miasta działa także skocznia narciarska, Kawgołowo. Dziękujemy! Źródło: -Encyklopedia -Wikipedia -Atlas geograficzny z opisami Wykonali: Joanna Janił Anna Iwon Magda Makarewicz Patryk Sklepowy Mateusz Sokalski