ZAJĘCIA 05 Implikacja i kwantyfikatory. FORMA ZDANIOWA Formą zdaniową zmiennej x nazywamy takie wyraŜenie, w którym występuje zmienna x i które staje się zdaniem logicznym, gdy w miejsce x podstawimy dowolny element zbioru D, zwanego dziedziną Formę zdaniową będziemy oznaczać symbolem p(x). PRZYKŁAD Zdanie: x jest liczbą parzystą jest formą zdaniową jednej zmiennej x, której dziedziną moŜe być na przykład zbiór liczb naturalnych. Element dziedziny spełnia formę zdaniową, jeŜeli podstawiony do formy zdaniowej daje zdanie prawdziwe. PRZYKŁAD Zdanie: x jest liczbą pierwszą jest formą zdaniową jednej zmiennej x, którego dziedziną moŜe być na przykład zbiór liczb naturalnych, a takie liczby jak 2,3,5,7 spełniają formę zdaniową. Liczby 1,4,6,8,100 nie spełniają formy zdaniowej. Warto zapamiętać, Ŝe KaŜde równanie i kaŜda nierówność jest formą zdaniową. Forma zdaniowa toŜsamościowa - taka forma, którą spełnia kaŜdy element dziedziny formy zdaniowej. Forma zdaniowa sprzeczna - taka forma, której nie spełnia Ŝaden element dziedziny formy zdaniowej. PRZYKŁAD Równanie x+1=x+2-1 jest toŜsamościowe w dziedzinie liczb rzeczywistych. MoŜemy napisać wówczas (kaŜda liczba rzeczywista spełnia to równanie) Nierówność x2<0 jest sprzeczna w dziedzinie liczb rzeczywistych. (nie ma takiej liczby rzeczywistej, która podniesiona do kwadratu daje liczbę mniejszą od zera) Formy zdaniowe p(x) i q(x) o wspólnej dziedzinie nazywamy równowaŜnymi, jeŜeli kaŜdy element, który spełnia p(x) spełnia takŜe q(x) i odwrotnie. RównowaŜność form zdaniowych p(x) i q(x) zapisujemy w następujący sposób: p(x) q(x) PRZYKŁAD x-1=0 -2x>0 x=1 x< 0 KWANTYFIKATORY Kwantyfikatory są to zwroty w postaci: dla kaŜdego x ... i oznaczamy przez istnieje takie x, Ŝe ... i oznaczamy przez lub ∀ x lub ∃ x. PRZYKŁAD Zdanie: (x+1=0) czytamy: istnieje takie x, Ŝe x+1=0 Zdanie: [(x+1)2 = x2+2x+1] czytamy: dla kaŜdego x spełniona jest równość (x+1)2 = x2+2x+1 Prawa de Morgana dla zdań z kwantyfikatorami ~ p(x) ~ p(x) ~ p(x) ~ p(x) PRZYKŁAD Wykorzystamy powyŜsze przy udowodnieniu, Ŝe zdanie udowodnić, Ŝe zaprzeczenie tego zdania, czyli ~ (x-1=0) jest fałszywe. Wystarczy (x-1=0), jest prawdziwe. Skorzystamy z prawa de Morgana, na podstawie, którego wystarczy udowodnić prawdziwość zdania ~(x-1=0), czyli (x-1 ≠ 0). Wystarczy teraz wskazać, Ŝe istnieje takie x (np. x=0), Ŝe (x-1 ≠ 0), na czym kończymy dowód. Kwantyfikatory są bardzo często stosowane w matematyce, ale równie często pomija się je w notacji dla uproszczenia sformułowań. IMPLIKACJA (WYNIKANIE) Implikacją (wynikaniem) nazywamy zdanie jeŜeli p, to q i zapisujemy: p ⇒ q Zdanie p nazywamy poprzednikiem, a zdanie q następnikiem, a znak " " czytamy "implikuje" lub "z ... wynika ..." Przykłady implikacji: 1) JeŜeli liczba naturalna jest podzielna przez 9, to liczba ta jest podzielna przez 3 2) JeŜeli figura geometryczna posiada 3 boki, to figura jest kwadratem 3) JeŜeli reszta z dzielenia liczby N jest równa 0, to liczba N jest parzysta Wyznaczenie wartości logicznej implikacji nie jest tak proste jak w przypadku koniunkcji, czy alternatywy, poniewaŜ w języku potocznym wynikanie stosuje się w węŜszym zakresie. PoniŜsza tabela charakteryzuje implikację: p q p⇒q 0 0 1 0 1 1 1 0 0 1 1 1 Jak widać w tabeli, implikacja jest fałszywa tylko w przypadku, gdy z prawdy wynika fałsz. Innymi słowy z prawdy wynika tylko prawda Warto teŜ zauwaŜyć, Ŝe z fałszu moŜe wynikać prawda! (wiersz 2 tabeli) Przeanalizujmy wartości logiczne implikacji na przykładach: • dla N=7 zdanie p: liczba naturalna N jest podzielna przez 9 jest fałszywe i zdanie q: liczba N jest podzielna przez 3 jest fałszywe, a implikacja JeŜeli liczba naturalna N jest podzielna przez 9, to liczba N jest podzielna przez 3 przyjmuje wartość logiczną 1 - jest prawdziwa (wiersz 1) • dla N=3 zdanie p jest fałszywe (3 nie jest podzielne przez 9), ale zdanie q jest prawdziwe(3 jest podzielne przez 3),natomiast implikacja jest prawdziwa (wiersz 2). • Nie ma takiej liczby, która będąc podzielną przez 9 nie byłaby podzielna przez 3 (wiersz 3). Natomiast rozpatrzmy przykład z figurą geometryczną f. Niech f będzie trójkątem. Zdanie m: figura geometryczna f posiada 3 boki jest prawdziwe, natomiast zdanie n: figura f jest kwadratem jest kwadratem jest oczywiście fałszywe. Zatem implikacja JeŜeli figura geometryczna f posiada 3 boki, to figura f jest kwadratem jest fałszywa • dla N=18 zdanie p jest prawdziwe (18 jest podzielne przez 9) i zdanie q jest prawdziwe(18 jest podzielne przez 3) i implikacja przyjmuje wartość logiczną 1 (wiersz 4) PoniŜej przedstawione zostały podstawowe prawa logiki, stanowiące podstawę wszystkich dowodów matematycznych. Reguła odrywania JeŜeli prawdziwe są implikacja p ⇒ q i zdanie p, to zdanie q jest prawdziwe. Reguła przechodniości implikacji JeŜeli prawdziwe są implikacje: p ⇒ q oraz q ⇒ r, to prawdziwa jest implikacja p ⇒ r. WARUNEK KONIECZNY I WYSTARCZAJĄCY JeŜeli ze zdania p wnika zdanie q, to p jest warunkiem wystarczającym (dostatecznym) dla q, a q jest warunkiem koniecznym dla q. PRZYKŁAD Niech p oznacza zdanie: liczba N jest podzielna przez 10. Niech q oznacza zdanie: liczba N jest podzielna przez 5. Zdanie p jest warunkiem wystarczającym dla q (podzielność liczby przez 10 jest warunkiem wystarczającym podzielności liczby przez 5). Zdanie q jest warunkiem koniecznym dla p (podzielność liczby przez 5 jest warunkiem koniecznym podzielności przez 10). Ciekawe jest to, Ŝe zdanie q (podzielność przez 5) nie jest warunkiem wystarczającym dla p (podzielności przez 10) (na przykład dla N=15.), a takŜe p nie jest warunkiem koniecznym dla q (na przykład liczba 5 jest podzielna przez 5, ale nie dzieli się przez 10) JeŜeli warunek konieczny jest jednocześnie warunkiem wystarczającym, to mówimy wówczas, Ŝe jest to warunek konieczny i wystarczający. JeŜeli rozbudujemy nieco powyŜszy przykład w taki sposób, Ŝe zdanie q będzie zdefiniowane, jako: liczba N jest parzysta i podzielna przez 5, to otrzymamy przykład warunku koniecznego i wystarczającego, a mianowicie: podzielność liczby parzystej N przez 5 jest warunkiem koniecznym i wystarczającym dla podzielności liczby przez 10.