Moje dziecko i jego potrzeby

Moje dziecko i jego potrzeby.
Hierarchia potrzeb dziecka
potrzeby
wyższego
rzędu
potrzeby
niższego
rzędu
wg. Maslowa
Potrzeby fizjologiczne
 potrzeby fizjologiczne :
 to wszystkie czynności opiekuńczo – higieniczne,
 co zrobić aby zaspokoić te potrzeby:
 uważnie
obserwować zachowania dziecka, jego
reakcje w różnych sytuacjach;
 zwracać uwagę na jego złe samopoczucie;
 dbać o zapewnienie warunków do odpoczynku,
 zapewnić mu odpowiednią przestrzeń.
Potrzeba bezpieczeństwa
 potrzeba bezpieczeństwa:
 jest to najważniejsza potrzeba dziecka, poczucie zagrożenia
uniemożliwia dziecku swobodne poznawanie świata i
prawidłowy rozwój,
 dziecko potrzebuje mieć poczucie, że cokolwiek się wydarzy
w jego życiu, ma zawsze do kogo się zwrócić,
 dzieci mają duże zapotrzebowanie na proste, zgodne i
jednoznaczne komunikaty werbalne i pozawerbalne, płynące
do nich z otoczenia,
 zdolność postrzegania otaczającej rzeczywistości jest u nich
najczęściej o wiele większa niż sądzą rodzice i opiekunowie,
 są one w stanie odczuć, kiedy dokoła dzieje się coś złego, lub
kiedy nie przekazuje się im całej prawdy.
Co zrobić aby zaspokoić potrzebę bezpieczeństwa
u dziecka?
 mówić ciepłym, spokojnym głosem,
 słuchać dziecka,
 być uważnym na to co dziecko chce nam
przekazać,
 być szczerym i otwartym,
 stwarzać atmosferę pewności eliminując
zagrożenia,
 wprowadzać stały harmonogram dnia tak aby
dziecko czuło ład i porządek,
Potrzeba miłości i przynależności
 potrzeba miłości i przynależności :
 wiąże
się z potrzebą kontaktu z innymi i potrzeba
akceptacji,
 dla dziecka bardzo ważne jest odczuwanie więzi z
rodzicem/opiekunem,
 dla dziecka ważne jest poczucie miłości
bezwarunkowej,
 z czasem bardzo ważne stają się także więzi z
rówieśnikami i akceptacja przez grupę rówieśniczą,
Co zrobić aby zaspokoić potrzebę miłości i
przynależności u dziecka?
 postarać się mieć czas dla dziecka - nie zbywać go,




(wspólna zabawa, spacery, czytanie bajki),
zauważać dobre zachowania i chwalić dziecko,
nagradzać,
organizować możliwie jak najwięcej kontaktów z
rówieśnikami,
stwarzać możliwości do decydowania o różnych
sprawach adekwatnie do wieku,
szanować zdanie dziecka i stwarzać sytuacje do
wypowiadania przez nie swoich opinii,
Potrzeba uznania i szacunku
 potrzeba uznania i szacunku - każdemu z nas jest
potrzebne dobre samopoczucie psychiczne,
świadomość, że jesteśmy w stanie coś osiągnąć, że
sami dla siebie stanowimy określoną wartość,


w każdym dziecku tkwi potencjalna możliwość osiągania i
zdobywania kolejnych umiejętności,
należy podtrzymywać u dzieci naturalną chęć dążenia do
czegoś i osiągania powodzenia, co zapewni każdemu potrzebne
poczucie godności i szacunku dla siebie i wpłynie na poczucie
własnej wartości.
Co zrobić aby zaspokoić potrzebę uznania i
szacunku?
 dostrzegać nawet najdrobniejsze osiągnięcia dziecka,
 stwarzać mu możliwości wykazania się,
 szanować zdanie dziecka i traktować je z należytą






powagą,
stwarzać jak najwięcej sytuacji do osiągnięcia sukcesu
przez dziecko,
szczerze cieszyć się jego sukcesami,
wierzyć w możliwości swojego dziecka,
zachęcać do samodzielności,
zachęcać dziecko do podejmowania różnych form
aktywności,
dostrzegać dobre cechy i uwypuklać je,
Potrzeba samorealizacji
 potrzeba samorealizacji (autoekspresji)- potrzeba rozwoju
samego w sobie, dziecko ma potrzebę poznawania świata i
coraz lepszego funkcjonowania w nim,
 wiąże się z potrzebą aktywności i samodzielności,
 Co zrobić by pomóc dziecku w zaspokojeniu tej potrzeby?





zaciekawiać dziecko różnymi formami realizowania siebie (w młodszym
wieku po prostu urozmaiconej zabawy),
umożliwiać dziecku samodoskonalenie umiejętności poprzez stawianie
dostosowanych do wieku wymagań by wykształcić w dziecku chęć do
dążenia do jeszcze lepszego wykonywania zadań,
u dzieci starszych stwarzać warunki do rozwoju osobistego dziecka w
różnych dziedzinach (zajęcia pozalekcyjne, koła zainteresowań itp.),
zarażać dziecko pasjami swoimi jak i innych ludzi;
wpajać poczucie stanu zadowolenia z samego faktu działania.
A do tego …
potrzeba realnych
ograniczeń
Potrzeba realnych ograniczeń
• to równowaga pomiędzy autonomią dziecka a zasadami i regułami,
których potrzebuje, aby prawidłowo się rozwijać,
• każde dziecko testuje na co może sobie pozwolić potrzebuje więc
dojrzałego przywódcy (rodzica/opiekuna), który pokaże mu jakie
zachowania są społecznie akceptowane a jakich należy unikać,
• Co zrobić aby zaspokoić te potrzebę ?
• stawiamy dziecku jasne granice, które powinny być respektowane w
każdej sytuacji – bez wyjątków,
• dajemy jasny komunikat o konsekwencjach jego zachowania i je
stosujemy,
• tłumaczymy dlaczego nie powinno się tak zachowywać,
• uczymy co innego w zamian za nieaprobowane zachowanie może
zrobić.
zaspokojenie potrzeby
samorealizacji
wykształca wewnętrzną
motywację do działania,
zaspokojenie potrzeby
szacunku i uznania
buduje poczucie
własnej wartości,
zaspokojenie potrzeby
miłości i przynależności
pomaga rozwijać
umiejętność budowania
poprawnych więzi w
przyszłości oraz rozwija
emocjonalność,
zaspokojenie potrzeby
bezpieczeństwa
umożliwia harmonijny
rozwój,
zaspokojenie tych
potrzeb umożliwia
powstanie potrzeb
wyższych.
zaspokojenie potrzeby realnych ograniczeń wykształca w
dziecku umiejętność dostosowania się do reguł i zasad
społecznych, wymaga nauki samokontroli i uczy
samoregulacji a także umożliwia rodzicowi/ opiekunowi
przekazanie systemu wartości
Konsekwencje niezaspokojenia potrzeb
 stałe i długotrwałe niezaspokojenie niektórych
potrzeb może prowadzić do powstania reakcji
lękowych, narastania frustracji i nieprawidłowego
rozwoju osobowości dziecka,
 mogą objawiać się w przejawianiu:
 postaw lękowych,
 braku pewności siebie,
 przeżywania konfliktów wewnętrznych,
 nieprzystosowania społecznego,
 zachowań agresywnych i aspołecznych.
Moje dziecko idzie do przedszkola!
Adaptacja dziecka w przedszkolu:
 jest to proces związany z przyzwyczajeniem się
dziecka do nowego otoczenia,
 dziecko przyzwyczaja się do nieco innego planu dnia
i reguł panujących w przedszkolu a także wymagań
dotyczących samoobsługi,
 okres adaptacji może trwać od 2 tygodni do
miesiąca,
 w tym czasie dziecko może być bardziej płaczliwe,
rozdrażnione, labilne emocjonalnie, agresywne itp.
Jak pomóc dziecku w adaptacji do nowego środowiska.
 należy uporać się z własnymi lękami, aby nie udzielały się






one dzieciom,
pogodzić się z nową sytuacją - potraktować to w sposób
naturalny, jako kolejny etap związany z wychowaniem,
stworzyć poczucie bezpieczeństwa,
poznać przedszkole -rozwiać swoje wątpliwości,
wziąć udział w zebraniach, spotkaniach adaptacyjnych,
dniach otwartych,
zabrać dziecko na wycieczkę po przedszkolu pokazując
mu budynek, poznając z kadrą i innymi dziećmi,
pierwsze dni zorganizować tak by odbierać dziecko
wcześniej,
dużo z dzieckiem rozmawiać tłumacząc mu nową sytuację
Zadania dla rodziców na wakacje
1. Jeżeli dziecko nie miało lub miało sporadyczny do tej pory
kontaktu z rówieśnikami, trzeba to koniecznie nadrobić!
2. Ustalmy w domu stały rytm dnia.
3. Nie kładźmy dziecka późno spać, najlepiej po dobranocce.
4. Wprowadźmy do jadłospisu domowego urozmaicone potrawy.
5. Uczymy dziecko samodzielnie jeść.
6. Pozwólmy dziecku chodzić i biegać. Nie nośmy już „naszego
maleństwa” na rękach.
7. Ćwiczmy z dzieckiem samoobsługę.
8. Zaczynamy uczyć dziecko samodzielnie korzystać z toalety.
9. Zacznijmy od zaraz, ale nie mówmy dzieciom, że to z powodu
pójścia do przedszkola!
Dziękuję za uwagę
materiały dostępne na stronie żłobka:
www. złobek6.walbrzych.pl