ProSpecT C. difficile Toxin A/B Microplate Assay [PL]

Wszystkie komponenty przechowywać w temperaturze 2-8°C.
Przed użyciem umożliwić wszystkim odczynnikom osiągnięcie
temperatury pokojowej (20-25 °C) i delikatnie wymieszać. Po
użyciu niezużyte odczynniki umieścić w lodówce.
Key Code TSMX7593A
www.oxoid.com/ifu
Europe +800 135 79 135
CA 1 855 805 8539
US 1 855 2360 190
ROW +31 20 794 7071
Test mikropłytkowy
ProSpecT C. difficile
Toxin A/B
R244596����������������������������������������������
96
Pipety do przenoszenia
Uchwyt pasków mikropłytek i pokrywa
Karta procedury
PL
2.
2 OMÓWIENIE
Clostridium difficile, gram-dodatnia beztlenowa bakteria
tworząca formy przetrwalnikowe, jest najczęstszą przyczyną
chorób biegunkowych związanych z kuracją antybiotykową1,2.
Choroba występuje, gdy leczenie antybiotykami o szerokim
spektrum działania wpływa na florę bakteryjną żołądka i jelit i
umożliwia oportunistyczny wzrost szczepów toksynotwórczych
Clostridium difficile. Toksyny produkowane przez Clostridium
difficile, oznaczone jako toksyna A i toksyna B, powodują silne
działanie enterotoksyczne i cytotoksyczne. Zakażenie może
obejmować objawy od zwykłej biegunki po rzekomobłoniaste
zapalenie okrężnicy (pseudomembranous colitis, PMC),
objawiające się nudnościami, bólem brzucha, wodnistą
biegunką, odwodnieniem, niewielką gorączką i pojawieniem się
podwyższonych żółtych płytek na śluzówce jelita grubego. Nie
leczone piorunujące zapalenie jelita grubego może prowadzić
do zgonu pacjenta. Mogą wystąpić wybuchy chorób przewodu
pokarmowego w warunkach szpitalnych powodowane przez
Clostridium difficile oraz nawroty choroby11. Antybiotykoterapia
zakażenia Clostridium difficile może pomóc w walce z chorobą.
Rozpoznanie następuje zwykle po wykryciu obecności jednej lub
obydwu toksyn Clostridium difficile3,12. Test cytotoksyczny oparty
na kulturze komórkowej jest uznawany za metodę referencyjną,
ale jest względnie czasochłonny. Testy immunologiczne
wykrywające tylko toksynę A lub obie toksyny A i B stały się
uznanymi narzędziami rozpoznawania zakażenia Clostridium
difficile4,5.
Istnienie
nie-toksynotwórczych
wariantów
Clostridium difficile jest kolejnym argumentem przemawiającym
za korzystaniem z testów opartych na wykrywaniu toksyn dla
rozstrzygającego rozpoznania. Doświadczalnie stosowano testy z
sondami kwasów nukleinowych, ale mogą być skomplikowane ze
względu na fakt, że organizmy mogą być obecne bezobjawowo
u około 50% niemowląt, 20-30% hospitalizowanych pacjentów i
2-3% zdrowych dorosłych6,7. Znaczenie kliniczne wykrycia obydwu
toksyn A i B nie jest jeszcze w pełni poznane. Chociaż większość
szczepów powodujących choroby produkuje obydwie toksyny,
które mogą działać synergicznie, udokumentowane przypadki
chorób powodowanych przez szczepy Clostridium difficile
wytwarzające tylko toksynę B wskazują, że z klinicznego punktu
widzenia ważne jest wykrywanie przez test obecności zarówno
toksyny A jak i B8,9,10.
3.
ZASADA DZIAŁANIA TESTU
Test mikropłytkowy ProSpecT Clostridium difficile Toxin A/B
jest immunologicznym testem fazy stałej do wykrywania
toksyn A i B w klinicznych próbkach stolca przy wykorzystaniu
swoistych przeciwciał. Próbka stolca może być rozcieńczona
w rozcieńczalniku do próbek lub użyta bezpośrednio, jeżeli
była wcześniej rozcieńczona w zmodyfikowanej pożywce
transportowej Cary Blair. Próbki stolca są dodawane do
odłamywanych studzienek mikropłytek, na których związane są
mysie przeciwciała monoklonalne przeciwko toksynie A i królicze
przeciwciała przeciwko toksynie B. Jeżeli toksyny są obecne, są
one przechwytywane przez związane przeciwciało. Studzienki są
poddawane inkubacji a następnie przemywane w celu usunięcia
niezwiązanego materiału. Dodawany jest koniugat enzymu
(kozie przeciwciało przeciwko toksynie A i królicze przeciwciało
przeciwko toksynie B znakowane enzymem peroksydazy
chrzanowej). Studzienki są poddawane inkubacji a następnie
przemywane w celu usunięcia niezwiązanego koniugatu
enzymu. W reakcji dodatniej związana toksyna wiąże koniugat
enzymu do studzienki. Dodawany jest substrat dla enzymu,
3,3’,5,5’-tetrametylobenzydyna (TMB). W reakcji dodatniej
enzym związany ze studzienką zamienia substrat na produkt
reakcji kolorymetrycznej. Wybarwienie można obserwować
wzrokowo lub spektrofotometrycznie. W reakcji ujemnej nie
ma toksyny lub obecne jest niedostateczne stężenie toksyny
do wiązania koniugatu enzymu i nie pojawia się żaden produkt
reakcji kolorymetrycznej.
Zawiera ilość materiału wystarczającą do
<n> badań
5.
ZAWARTOŚĆ ZESTAWU, PRZYGOTOWANIE DO
STOSOWANIA I PRZECHOWYWANIE
Test mikropłytkowy ProSpecT C. difficile Toxin A/B zawiera
96 testów.
odczynniki wystarczające do wykonania
Patrz także Środki ostrożności, punkt 6.
Data ważności każdego zestawu jest podana na etykiecie
opakowania.
Kontrola ujemna
Jedna butelka z zakraplaczem zawierająca 4
ml zbuforowanego roztworu z czerwonym
barwnikiem i 0,1% azydku sodu.
Rozcieńczalnik do próbek
Jedna butelka zawierająca 120 ml
zbuforowanego roztworu z czerwonym
barwnikiem i 0,1% azydku sodu.
Bufor płuczący
Jedna butelka zawierająca 120 ml (x10)
skoncentrowanego roztworu buforu ze
środkami przeciwbakteryjnymi.
10-krotny koncentrat buforu płuczącego
(x10) należy rozcieńczać dodając (x1) 1 część
koncentratu do 9 części wody destylowanej
lub dejonizowanej. Rozcieńczony bufor
płuczący zachowuje stabilność przez
1 miesiąc, jeśli jest przechowywany w
temperaturze 2 - 8 °C.
Substrat zabarwienia
Jedna butelka z zakraplaczem zawierająca
25 ml 3,3’,5,5’-tetrametylobenzydyny
(TMB) w buforze.
Substrat zabarwienia należy przechowywać
i pobierać z butelki chroniącej przed
dostępem światła, w której jest dostarczony.
Jeśli z dowolnego powodu pobrano porcję
substratu z oryginalnej butelki, nie wolno
ponownie dodawać niezużytej objętości
substratu zabarwienia do oryginalnej
butelki.
Roztwór zatrzymujący reakcję
Jedna butelka z zakraplaczem zawierająca
12 ml 0,46 mol/l kwasu siarkowego.
*Uwaga: Nie zamieniać odczynników pomiędzy zestawami o
różnych numerach serii.
6.
ŚRODKI OSTROŻNOŚCI
Odczynniki są przeznaczone do stosowania wyłącznie w
diagnostyce in vitro.
Wyłącznie do profesjonalnego stosowania.
i roztwór zatrzymujący reakcję.
Za pomocą pipet do przenoszenia dodać 0,2 ml (drugie
oznaczenie od końca pipety) każdej próbki do studzienki.
Uwaga: Umieścić otwór pipet do przenoszenia tuż
wewnątrz studzienek, aby uniknąć rozpryskiwania do
sąsiednich studzienek.
8.5.
6.12. Przed użyciem wszystkie odczynniki i próbki należy
pozostawić do osiągnięcia temperatury pokojowej (20-25
°C).
Przykryć mikropłytkę i inkubować w temperaturze
pokojowej (20 - 25 °C) przez 60 minut. Po dodaniu
ostatniej próbki rozpocząć pomiar czasu.
8.6.
Wytrząsnąć lub odessać zawartość studzienek. Przepłukać
napełniając całkowicie każdą studzienkę rozcieńczonym
buforem płuczącym (~350-400 μl /na każdą studzienkę).
Wytrząsnąć lub odessać cały płyn ze studzienek po każdym
płukaniu. Przepłukać łącznie 3 razy. Po ostatnim płukaniu
usunąć zawartość i wystukać płytkę na czystych ręcznikach
papierowych lub odessać. Usunąć jak najwięcej buforu
płuczącego nie pozwalając przez cały czas na wyschnięcie
studzienek.
8.7.
Dodać 4 krople (200 μl) koniugatu enzymu do każdej
studzienki.
8.8.
Przykryć mikropłytkę i inkubować w temperaturze
pokojowej (20 - 25 °C) przez 30 minut.
8.9.
Wytrząsnąć lub odessać i przepłukać każdą studzienkę 5
razy jak w kroku 8.6.
6.13. Paski mikropłytek należy przechowywać w zamykanych
torebkach foliowych ze środkiem pochłaniającym wilgoć
w celu ochrony studzienek mikropłytek przed wilgocią.
6.14. Próbki stolca należy dokładnie wymieszać przed
przygotowaniem próbek w celu zapewnienia jednolitej
zawartości próbki. NIE WYKONYWAĆ KONCENTRATU
PRÓBKI PRZED BADANIEM.
6.15. Substrat zabarwienia jest wrażliwy na światło. Jeśli
odczynnik zostanie wystawiony na działanie światła i
pojawi się zabarwienie, odczynnik należy wyrzucić.
6.16. Osoby nie rozpoznające kolorów lub z uszkodzeniem
wzroku mnoga nie być w stanie odczytać wizualnie testu
i powinny stosować odczyt spektrofotometryczny w celu
zinterpretowania wyników.
6.17. Podczas całej procedury odczynniki dodawać do
studzienek testu w takiej samej kolejności. Aby uniknąć
skażenia, nie wolno dotykać płynu w studzienkach
końcówkami butelek.
8.10. Dodać 4 krople (200 μl) substratu barwiącego do każdej
studzienki.
6.18. Dokładnie mierzyć czas każdej inkubacji. Rozpocząć pomiar
czasu po dodaniu odczynnika do ostatniej studzienki
na każdej badanej mikropłytce. W celu zapewnienia
dokładnego pomiaru czasu jednorazowo badać nie więcej
niż trzy płytki z 96 studzienkami. Odchylenie od ustalonej
procedury może zmienić wynik badania.
8.12. Dodać 1 kroplę (50 μl) roztworu zatrzymującego
reakcję do każdej studzienki. Delikatnie postukać lub
wytrząsać studzienki aż do jednorodnego zabarwienia
na żółto. Odczytać reakcje w ciągu 10 minut po dodaniu
roztworu zatrzymania reakcji. Odczytywać wzrokowo lub
spektrofotometrycznie przy długości fali 450/620 do 650
nm (podwójna długość fali).
6.19. Ważne jest utrzymywanie butelek z zakraplaczami w
pozycji pionowej, aby kropla tworzyła się na zakończeniu
dyszy. Jeśli dysza stanie się wilgotna, zamiast na
końcówce, wokół zakończenia dyszy powstanie kropla o
nieodpowiedniej objętości; Jeśli to nastąpi, należy osuszyć
dyszę przed kontynuowaniem zakraplania.
i
ŚWIEŻE Niezakonserwowane próbki można przechowywać w
temperaturze 2 - 8 °C i badać w ciągu 48 godzin. Świeże próbki
rozcieńczone w rozcieńczalniku do próbek, znajdującym się
w zestawie, mogą być do czasu badania przechowywane w
temperaturze pokojowej do 8 godzin lub w lodówce do 72 godzin.
Gęstość optyczna (O.D.) kontroli ujemnej powinna wynosić <
0,080 przy 450/620 do 650 nm i powinna być bezbarwna (<
intensywność 1+) podczas odczytu wzrokowego. Jeśli w kontroli
ujemnej obecne jest żółte zabarwienie odpowiadające oznaczeniu
1+ lub większemu na Karcie procedury, test należy powtórzyć
zwracając szczególną uwagę na procedurę płukania.
7.
POBIERANIE PRÓBEK STOLCA
Odpowiednie są standardowe procedury pobierania
przechowywania próbek stolca w każdym laboratorium.
ZAMROŻONE Jeśli świeżych próbek nie można zbadać w ciągu
48 godzin, należy je zamrozić w temperaturze -20 °C lub poniżej i
zbadać w ciągu 2 miesięcy. Unikać wielokrotnych cykli zamrażania
i rozmrażania, ponieważ mogą spowodować rozkład toksyn.
CARY BLAIR Próbki zakonserwowane w zmodyfikowanej pożywce
transportowej Cary Blair ze wskaźnikiem (lub odpowiednikiem)
można przechowywać w temperaturze pokojowej (20 - 25 °C)
do 5 dni przed badaniem. Do wykorzystania w teście nie nadają
się próbki stolca stężone lub pobierane do 10% formaliny lub
utrwalaczy SAF i PVA.
8.
SPOSÓB WYKONANIA TESTU
WYMAGANE MATERIAŁY DOSTARCZONE
Patrz Zawartość zestawu, rozdział 5
MATERIAŁY NIEZBĘDNE, LECZ NIE DOSTARCZONE
Pojemniki do pobierania próbek stolca
Jednorazowe probówki, plastikowe lub szklane
Stoper do pomiaru minut
Butelka na bufor płuczący
Woda destylowana lub dejonizowana
MATERIAŁY OPCJONALNE, NIE DOSTARCZANE
Czytnik mikropłytek odpowiedni do odczytu przy długości
fali od 450/620 do 650 nm
Aplikatory z końcówkami bawełnianymi lub wiskozowymi
Mikropipeta do dostarczania objętości do 200 μl
Wytrząsarka typu Vortex z adapterem do płytek lub
wytrząsacz
Zmodyfikowana pożywka transportowa Cary Blair
PROCEDURA
8.1. Przygotowanie próbek: Należy skorzystać z jednej z trzech
podanych poniżej metod przygotowania próbek.
A Uformowany stolec
1. Oznaczyć jedną probówkę dla każdej próbki.
2. Dodać 0,8 ml rozcieńczalnika do próbek (SD) do
każdej probówki.
3. Przy użyciu drewnianego aplikatora dodać 0,2 g
(kawałek wielkości małego ziarnka grochu) próbki.
4. Energicznie wymieszać próbkę w rozcieńczalniku do
próbek.
5. Umieścić pipetę do przenoszenia w probówce i
wymieszać, podnosząc i opuszczając jeden raz.
6. Pozostawić pipety do przenoszenia w probówkach.
7. PRZEJŚĆ DO KROKU 8.2
INFORMACJE DOTYCZĄCE BHP
6.1. Odczynniki są przygotowywane z materiałów biologicznych
i należy je traktować jako materiał potencjalnie zakaźny.
Usuwać stosując procedury odpowiednie dla materiałów
stanowiących zagrożenie biologiczne.
6.2.
Nie pipetować ustami. Podczas postępowania z próbkami i
wykonywania analizy należy nosić jednorazowe rękawiczki
i okulary ochronne. Po zakończeniu procedury dokładnie
umyć ręce.
6.3.
Próbki mogą zawierać czynniki potencjalnie zakaźne
i należy je traktować jako Poziom biozagrożenia 2
zgodnie z zaleceniem w podręczniku Centrum Kontroli
i Zapobiegania Chorób/Krajowego Instytutu Zdrowia
(CDC/NIH) pt. „Biosafety in Microbiological and
Biomedical Laboratories” (Bezpieczeństwo biologiczne w
laboratoriach mikrobiologicznych i biomedycznych), wyd.
5.
6.4.
Bufor płuczący zawiera substancje działające potencjalnie
uczulająco na skórę (< 0.1% v/v). Unikać kontaktu ze skórą.
Nosić jednorazowe rękawiczki winylowe lub nitrylowe.
6.5.
Bufor płuczący usuwać w odpowiednich pojemnikach dla
materiałów stanowiących zagrożenie biologiczne.
6.6.
Rozcieńczalnik do próbek i zestaw kontroli ujemnej
zawierają 0,1% azydku sodu. Azydki mogą reagować z
elementami kanalizacji wykonanymi z miedzi i ołowiu
tworząc wybuchowe sole. Ilości zawarte w tym zestawie
są niewielkie, niemniej podczas usuwania materiałów
zawierających azydek należy je spłukać dużą ilością wody
B Płynne i półpłynne próbki stolca
1. Oznaczyć jedną probówkę dla każdej próbki.
2. Dodać 0,8 ml rozcieńczalnika do próbek do każdej
probówki.
3. Wymieszać próbki wstrząsając pojemnikami do
pobierania próbek.
4. Za pomocą pipet do przenoszenia pobrać do 0,2 ml
(drugie oznaczenie od końca pipety).
5. Opróżnić próbkę do rozcieńczalnika do próbek.
6. Mieszać pobierając do góry i opuszczając jeden raz.
7. Pozostawić pipety do przenoszenia w probówkach.
8. PRZEJŚĆ DO KROKU 8.2
C Próbki w pożywce Cary-Blair
1. Odwrócić fiolkę transportową kilka razy w celu
dokładnego wymieszania próbki.
2. Nie ma potrzeby dalszego rozcieńczania próbki.
3. PRZEJŚĆ DO KROKU 8.2
8.2.
Otworzyć torebkę foliową, wyjąć wymaganą liczbę pasków
mikropłytek i umieścić je w uchwycie pasków mikropłytek.
Należy wykorzystać jedną studzienkę na kontrolę
ujemną i jedną studzienkę na kontrolę dodatnią. W
przypadku użycia mniej niż 8 studzienek, należy odłamać
wymaganą liczbę studzienek od paska i umieścić nie
wykorzystane studzienki z powrotem w torebce foliowej
z pochłaniaczem wilgoci. SZCZELNIE ZAMKNĄĆ TOREBKĘ,
ABY ZABEZPIECZYĆ PRZED WILGOCIĄ I UMIEŚCIĆ Z
POWROTEM W LODÓWCE.
8.3.
Dodać 4 krople (200 μl) kontroli ujemnej do studzienki A1.
Dodać 4 krople (200 μl) kontroli dodatniej do studzienki
B1.
ŚRODKI OSTROŻNOŚCI DOTYCZĄCE PROCEDURY
6.7. Dokładnie przeczytać i postępować zgodnie z niniejszą
„Instrukcją użycia”.
6.8.
Z wyjątkiem koncentratu buforu płuczącego odczynniki
dostarczono w wymaganym stężeniu roboczym. Nie
rozcieńczać odczynników, z wyjątkiem, jeśli tak polecono.
6.9.
Nie wolno stosować odczynników po upływie podanego
terminu ważności. Termin ważności jest wydrukowany na
każdej etykiecie odczynnika. Stosowanie odczynnika po
terminie ważności może wpłynąć na dokładność wyników.
6.10. Poniższe wspólne odczynniki mogą być używane w serii
produktów ProSpecT: bufor płuczący, substrat zabarwienia
8.11. Przykryć mikropłytkę i inkubować w temperaturze
pokojowej (20 - 25 °C) przez 10 minut.
9.
KONTROLA JAKOŚCI
Podczas przeprowadzania każdego testu należy uwzględnić
kontrolę dodatnią i ujemną. Kontrole ujemna i dodatnia służą
jako odczynniki i kontrole procedury. Kontrole są przeznaczone
do monitorowania istotnych nieprawidłowych zachowań
odczynników. Kontrola dodatnia nie zapewnia precyzji dla
wartości granicznej testu.
Informacje na temat ewentualnych szkodliwych składników
znajdują się w Karcie Charakterystyki Bezpieczeństwa Materiału
(MSDS) i na etykietach produktu.
Stosować do (data ważności)
Rozcieńczona próbka
Kontrola dodatnia
Kod serii (numer serii)
Producent
J edna butelka z zakraplaczem zawierająca
25 ml koziego monoklonalnego przeciwciała
przeciwko toksynie A i króliczego
przeciwciała przeciwko toksynie B,
znakowanych peroksydazą chrzanową, ze
środkami przeciwbakteryjnymi.
Jedna butelka z zakraplaczem zawierająca 4
ml supernatantu hodowli toksyny A i toksyny
B C. difficile i środki przeciwbakteryjne.
Wyrób medyczny do diagnostyki in vitro
Temperatury graniczne
(temperatury przechowywania)
Koniugat enzymu*
Numer katalogowy
Sprawdzić w instrukcji stosowania (IFU)
Mikropłytka* (8 studzienek / pasek)
12 pasków opłaszczonych przeciwciałami
mysimi przeciwko toksynie A i króliczymi
przeciwko toksynie B. Niezużyte paski
mikropłytek przechowywać w worku
foliowym ze środkiem osuszającym w celu
wyeliminowania wilgoci.
DEFINICJE SYMBOLI
N
Instrukcja użytkowania
1.
PRZEZNACZENIE
Test mikropłytkowy ProSpecT Clostridium difficile Toxin A/B
jest immunoenzymatycznym testem jakościowym (EIA)
przeznaczonym do wykrywania obecności toksyn A i B C. difficile
w próbkach stolca pacjentów, u których podejrzewa się zakażenie
Clostridium difficile. Test jest przeznaczony do stosowania jako
pomoc w rozpoznawaniu chorób związanych z Clostridium difficile
(CDAD).
4.
Wszystkie odczynniki, za wyjątkiem buforu płuczącego, są
dostarczane w stężeniu gotowym do użycia. Odczynniki można
rozdzielać bezpośrednio z butelek z zakraplaczem lub przelewać
do użycia za pomocą pipet wielokanałowych. Jeśli przelano
więcej odczynnika niż potrzeba, taką pozostałą ilość należy wylać.
Nie wolno przelewać pozostałej ilości odczynnika ponownie do
butelki.
8.4.
6.11. Zanieczyszczenie mikrobiologiczne odczynników może
zmniejszyć dokładność testu. Unikać zanieczyszczenia
mikrobiologicznego odczynników stosując sterylne
jednorazowe pipety podczas pobierania części odczynnika
z butelek.
Gęstość optyczna kontroli dodatniej powinna być ≥ 0,500 przy
450/620 to 650 nm i powinna być równa lub większa niż reakcja
2+ podczas odczytu wzrokowego. Jeśli w kontroli dodatniej żółte
zabarwienie jest mniejsze niż 2+ na Karcie procedury należy
zwrócić się o pomoc techniczną.
10.
WYNIKI
W interpretacji zabarwienia należy posłużyć się załączoną Kartą
procedury.
ODCZYT WIZUALNY
10.1. Odczytać wyniki testu porównując z zabarwieniem reakcji
na Karcie procedury.
Dodatni: żółte zabarwienie o intensywności przynajmniej
1+
Ujemny: bezbarwne
10.2. Interpretacja wyników wizualnych:
Dodatni: Jeśli w badanej studzience pojawi się żółte
zabarwienie o intensywności równej co najmniej 1+,
wówczas próbka zawiera toksynę A lub B lub obie, a
wynik testu jest dodatni.
Uwaga: Testy o jasno żółtym zabarwieniu (poniżej 1+)
należy powtórzyć.
Ujemny: Reakcja bezbarwna oznacza wynik ujemny i
wskazuje na brak toksyn A i B lub niewykrywalne stężenie
toksyn w badanej próbce.
ODCZYT SPEKTROFOTOMETRYCZNY
10.3. Odczytać wyniki przy podwójnej (450/620 do 650 nm)
długości fali.
10.4. Odczytać gęstość optyczną (O.D.) kontroli ujemnej.
Gęstość optyczna Powinna wynosić < 0,080 dla 450/620
do 650 nm. Jeśli odczyt gęstości optycznej jest większy
niż 0,080, wyniki są nieważne i test należy powtórzyć
zwracając szczególną uwagę na procedurę płukania.
10.5. Gęstość optyczna kontroli dodatniej powinna wynosić ≥
0,500 przy długości fali 450/620 do 650 nm.
10.6. Odczytać wyniki testu:
Dodatni: Odczyt gęstości optycznej ≥ 0,080
Ujemny: Odczyt gęstości optycznej < 0,080
10.7. Interpretacja wyników spektrofotometrycznych:
Dodatni: Dodatni w kierunku obecności toksyn A i/
lub B C. difficile. Dodatni wynik nie określa obecności
choroby. W celu ustalenia rozpoznania wyniki należy
interpretować wraz z innymi informacjami klinicznymi
dotyczącymi pacjenta.
Ujemny: Ujemny w kierunku obecności toksyn A i/lub
B C. difficile. Nie można wykluczyć zakażenia, ponieważ
toksyny mogą być obecne w próbce w stężeniu poniżej
progu wykrywanego przez test.
*Uwaga: Wszystkie próbki, które są wzrokowo
bezbarwne, ale dają odczyt gęstości optycznej niespójny
z interpretacją wzrokową należy uznać za odczyt
rozbieżny i sprawdzić, czy w studzienkach obecne są
pęcherzyki powietrza, małe cząstki, lub czy na spodzie
studzienki znajduje się nieprzezroczysta warstwa. W celu
usunięcia warstwy przetrzeć spód studzienek i odczytać
gęstość optyczną ponownie. Jeśli nadal występuje
rozbieżność pomiędzy odczytem wzrokowym i odczytem
gęstości optycznej, powtórzyć test.
11.
LOGRANICZENIA ZWIĄZANE Z PROCEDURĄ
Poprawność wyników testu mikropłytkowego ProSpecT
Clostridium difficile Toxin A/B zależy od wykonania reakcji
kontrolnych zgodnie z oczekiwaniami. Patrz „Kontrola jakości”,
punkt 9.
Dodatni wynik nie określa obecności choroby. Test wykrywa
obecność toksyny A i/lub B w próbkach stolca. W celu ustalenia
rozpoznania wyniki należy interpretować wraz z innymi
informacjami klinicznymi dotyczącymi pacjenta.
Ujemny wynik testu nie wyklucza możliwości obecności toksyny A
lub B C. difficile i może wystąpić, jeżeli stężenie toksyn jest poniżej
progu wykrywalności testu.
Nie wykazano związku pomiędzy stężeniem toksyn a obecnością
lub nasileniem objawów choroby. Tak jak w przypadku wszystkich
testów diagnostycznych IN VITRO, lekarz powinien interpretować
wyniki testu w połączeniu z objawami klinicznymi lub innymi
wynikami laboratoryjnymi.
Prawidłowe pobieranie i przygotowanie próbek ma istotne
znaczenie dla uzyskania optymalnych wyników testu. Optymalne
wyniki testu są uzyskiwane z próbek badanych 48 godzin po
pobraniu. Patrz „Pobieranie próbek stolca”, punkt 7.
Nie oceniano charakterystyki działania niniejszego testu u dzieci.
12.
WARTOŚCI OCZEKIWANE
Zapalenie jelita grubego spowodowane przez C. difficile
występuje znacznie częściej u pacjentów hospitalizowanych i jest
czwartą w kolejności najczęstszą chorobą szpitalną zgłaszaną do
Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorób. C. difficile jest powoduje
20-30% przypadków biegunek związanych z antybiotykami i za
ponad 90% przypadków rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy.
Odsetek częstości szpitalnych przypadków CDAD może się
różnić u pacjentów w szpitalach i podlega obecności czynników
predysponujących, takich jak zaawansowany wiek pacjenta,
rodzaj i czas trwania leczenia przeciwbakteryjnego, nasilenie
objawów choroby (lub chorób) zasadniczej oraz czas pobytu w
szpitalu. Bakteria C. difficile występuje u 3-5% zdrowych dorosłych
i do 50% dzieci i młodzieży jest bezobjawowymi nosicielami
zarówno bakterii jak i produkowanych przez nie toksyn13.
13.
CHARAKTERYSTYKA TESTU
W PORÓWNANIU DO TESTÓW CYTOTOKSYCZNYCH NA
KULTURACH HODOWLI TKANKOWYCH
Badania przeprowadzono w trzech laboratoriach klinicznych
w Ameryce Północnej. Dla wszystkich badanych próbek łączna
czułość testu mikropłytkowego ProSpecT Clostridium difficile
Toxin A/B w porównaniu do testu cytotoksycznego na kulturach
hodowli tkankowych (CTA) wyniosła 90,3% (149/165), a łączna
swoistość w porównaniu do CTA wyniosła 96,2% (576/599).
ŁączniE
ProSpecT
Wyniki EIA
Wyniki CTA
+
149
23
16
576
165
599
+
-
Łącznie
Nie obserwowano żadnych zakłóceń przez próbki dodatnie lub
ujemne.
14.
PIŚMIENNICTWO
1.
Bartlett, J.G., 2002.
2.
N. Engl. J. Med. 346(5): 334-339.
Kelly, C.P. and J.T. LaMont, 1988.
3.
Ann. Rev. Med. 49: 375-390.
Wilkins, T. and D.M. Lyerly, 2003.
4.
J. Clin. Microbiol. 41: 531-534.
O’Connor, D., P. Hynes, M. Cormican, E. Collins, G. Corbette-Feeney
and M. Cassidy, 2001.
5.
J. Clin. Microbiol. 39: 2846-2849.
Turgeon, D.K., T.J. Novicki, J. Quick, L. Carlson, P. Miller, B. Ulness, A.
Cent, R. Ashley, A. Larson, M. Coyle, A.P. Limaye, B.T. Cookson and
T.R. Fritsche, 2003.
6.
J. Clin. Microbiol. 41: 667-670.
Gumerlock, P.H., Y.J. Tang, J.B. Weiss and J. Silva Jr., 1993.
7.
J. Clin. Microbiol. 31: 507-511.
Belanger, S.D., M. Boissinot, N. Clairoux, F.J. Picard and M.G.
Bergeron, 2003.
8.
J. Clin. Microbiol. 41: 730-734.
Limaye, A.P., D.K. Turgeon, B.T. Cookson and T.R. Fritsche, 2000.
9.
J. Clin. Microbiol. 38: 1696-1697.
Alfa, M.J., A. Kabani, D. Lyerly, S. Moncrief, L.M. Neville, A. Al-Barrak,
G.K.H. Harding, B. Dyck, K. Olekson and J.M. Embil, 2000.
J. Clin. Microbiol. 38: 2706-2714.
10. Barbut, F., V. Lalande, B. Burghoffer, H.V. Thien, E. Grimprel and
J. Petit, 2002.
J. Clin. Microbiol. 40: 2079-2083.
11. Lyerly, D.M., L.M. Neville, D.T. Evans, J. Fill, S. Allen, W. Greene,
R. Sautter, P. Hnatuck, D.J. Torpey, and R. Schwalbe. 1998.
J. Clin. Microbiol. 36:184-190.
12. Nicholson, G., and M. Jones. 1999.
Br. J. Biomed. Sci. 56:204-208.
13. Mandell, G.L., J.E. Bennett, and R. Dolin. 2000.
Mandell, Douglas, and Bennett’s Principles and Practices of Infectious
Diseases. 5th ed. Churchill Livingstone. New York, NY.
ProSpecTTM jest zastrzeżonym znakiem towarowym
90,3% Czułość (149/165); 95% CI = 84,7% - 94,4%
96,2% Swoistość (576/599); 95% CI = 94,3% - 97,5%
ATCC® jest zastrzeżonym znakiem towarowym American Type
Culture Collection
INTERPRETACJA WZROKOWA TESTU
Dane odczytu wzrokowego pobrano w dwóch z trzech
laboratoriów łącznie dla 586 próbek. Łączna czułość w porównaniu
do CTA wynosiła 85,0% a łączna swoistość wynosiła 95,5%. Wyniki
odczytów wzrokowych były w 99,0% (580/586) zgodne z wynikami
spektrofotometrycznymi uzyskanymi dla każdej próbki.
Pepto-Bismol®, Imodium® i Kaopectate® są zastrzeżonymi
znakami towarowymi odpowiednio firmy Procter & Gamble,
McNeil Consumer & Specialty Pharmaceuticals i Pharmacia &
Upjohn Company
ProSpecT
Wyniki odczytu
wzrokowego EIA
Łącznie
+
Wyniki CTA
+
85
22
-
15
464
100
486
Oxoid Ltd Wade Road Basingstoke Hants, RG24 8PW
Wielka Brytania
W celu uzyskania pomocy technicznej należy skontaktować się z
lokalnym przedstawicielem.
85,0% Czułość (85/100); 95% CI = 76,5% - 91,4%
95,5% Swoistość (464/486); 95% CI = 93,2% - 97,1%
IFU X7593A, zmiana czerwiec 2015 r.
PORÓWNANIE WYNIKÓW TESTU Z WYROBEM ODNIESIENIA
Test mikropłytkowy ProSpecT Clostridium difficile Toxin
A/B porówmnano z dwoma dostępnymi na rynku testami
immunoenzymatycznymi (wyroby odniesienia). Wyniki testu
mikropłytkowego ProSpecT Clostridium difficile Toxin A/B i
wyrobów odniesienia w porównaniu do CTA (stosując te same
próbki) są następujące:
EIA
ProSpecT
Wyrób
odniesienia 1
ProSpecT
Wyrób
odniesienia 2
Wyniki w porównaniu do CTA
Czułość
Swoistość
#
%
#
%
33/40
82.5
263/268
98.1
33/40
82.5
260/268
97.0
115/124
98/124
92.7
79.0
302/320
309/320
94.4
96.6
CZUŁOŚĆ ANALITYCZNA
Test mikropłytkowy ProSpecT Clostridium difficile Toxin A/B
wykrywa toksynę A w stężeniach ≥ 0,20 ng/ml a toksynę B w
stężeniach ≥ 0,61 ng/ml.
ODTWARZALNOŚĆ
Badania odtwarzalności prowadzono w trzech ośrodkach podczas
trzech oddzielnych dni wykorzystując cztery utajnione próbki.
Każdy ośrodek badał każdą próbkę w ośmiu powtórzeniach w
studzienkach w każdym dniu badania (n=288). Próbki obejmowały
jedną próbkę ujemną i trzy dodatnie o różnym poziomie
reaktywności. Średni współczynnik zmienności pomiędzy testami
(CV) dla średniej próbki wynosił 18,9%. Średni CV podczas jednego
testu dla średniej próbki wynosił 7,7%.
REAKTYWNOŚĆ KRZYŻOWA
Wraz z testem mikropłytkowym ProSpecT Clostridium difficile
Toxin A/ B badano czterdzieści innych drobnoustrojów. Izolaty
bakterii i drożdży były badane w ilości ≥ 108 CFU (jednostki
tworzące kolonie)/ ml. Izolaty wirusów badano w stężeniach
104 TCID50/ml (dawka zakażająca hodowlę tkankową/ml). Nie
obserwowano reakcji krzyżowych. Nie występowały reakcje
krzyżowe wobec badanego szczepu Clostridium sordellii (ATCC®
9714). Niemniej jednak w publikacjach wskazuje się, że określone
szczepy C. sordellii mogą produkować toksyny, które mogą
reagować krzyżowo z przeciwciałami przeciwko toksynom A i B
C. difficile. Testem mikropłytkowym ProSpecT Clostridium difficile
Toxin A/ B badano następujące drobnoustroje.
Adenovirus Type 40
Adenovirus Type 41
Aeromonas hydrophilia
Bacillus cereus
Bacillus subtilis
Bacteroides fragilis
Campylobacter coli
Campylobacter jejuni
Candida albicans
Clostridium beijerinckii
Clostridium difficile (non-toxigenic)
Clostridium haemolyticum
Clostridium histolyticum
Clostridium novyi (toxin A)
Clostridium perfringens (type A)
Clostridium septicum
Clostridium sordellii
Clostridium sporogenes
Clostridium tetani
Enterobacter aerogenes
Enterobacter cloacae
Enterococcus faecalis
Escherichia coli
Klebsiella pneumoniae
Peptostreptococcus anaerobius
Porphyromonas asaccharolytica
Proteus vulgaris
Pseudomonas aeruginosa
Rotavirus
Salmonella choleraesuis
Serratia liquefaciens
Shigella dysenteriae
Shigella flexneri
Shigella sonnei
Staphylococcus aureus
Staphylococcus aureus (Cowan)
Staphylococcus epidermidis
Vibrio cholerae
Vibrio parahaemolyticus
Yersinia enterocolitica
INTERFERING SUBSTANCES
Testem mikropłytkowym ProSpecT Clostridium difficile Toxin
A/B badano następujące substancje: wankomycyna (12,5 mg/
ml), metronidazol (12,5 mg/ml), krew, śluz, tłuszcz stolca i
następujące produkty przeciwbiegunkowe dostępne bez recepty:
Pepto-Bismol®, Imodium® AD, Kaopectate® (substancje czynne:
podsalicylan bizmutu, chlorowodorek loperamidu i atapulgit).