Ciągła oksymetria mózgowa u 80 letniego pacjenta podczas operacji naprawczej aorty wstępującej i łuku w głębokiej hipotermii [18⁰].Opis przypadku. Zaprezentowany opis przypadku klinicznego jest częścią materiału klinicznego programu badawczego ART [A]mantadine [R]andomizing [T]rial] realizowanego w Klinice Anestezjologii i Intensywnej Terapii Kardiologicznej I Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii UM w Łodzi Kierownik programu Dr n. med. Andrzej S. Banyś Program ART jest finansowany jako praca własna 502-12-695 przez Uniwersytet Medyczny w Łodzi • Ostre rozwarstwienie aorty jest stanem zagrożenia życia wymagającym leczenia operacyjnego w trybie nagłym • Śmiertelność przed operacją ocenia się na 1% na godzinę (25% w pierwszej dobie) • Rozwarstwienie, destrukcja i ich następstwa postępują - decyduje czas A A • Wg de Bakey’a: typy I, II, III • Wg Standford: typy A i B B B Leczenie tętniaków rozwarstwiających aorty piersiowej • Typ A chirurgicznie • Typ B zachowawczo (proteza endowaskularna) Powikłania neurologiczne Udar mózgu i powikłania neurologiczne [ operacje aorty wstępującej i łuku ] 10 – 25% Pooperacyjne zaburzenia świadomości 8,4 – 30% Rozwarstwienie aorty i łuku Patofizjologia zaburzeń neurologicznych 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. Etiologia wieloczynnikowa Miażdżyca aorty wstępującej /makrozatory/, Wahania pH podczas CPB, Hiperglikemia, Mikrozatory, Systemowa reakcja zapalna SIRS, Temperatura podczas CPB Szybkość ogrzewania chorego. Protekcja mózgu podczas operacji naprawczych aorty „otwarte” zespolenie dystalne chłodzenie do 20-22oC w nosogardzieli zatrzymanie krążenia max. 20 minut Totalna/subtotalna wymiana łuku chłodzenie do 15-17oC w nosogardzieli zatrzymanie krążenia max. 45 minut wsteczna perfuzja mózgu Kompleksowa wymiana łuku chłodzenie do 20-22oC w nosogardzieli zatrzymanie krążenia pozaustrojowego „perfuzja antegrade” przez tętnice szyjne • Powodzenie operacji zależy od trafności decyzji, w jakich przypadkach rozwarstwienia łuku aorty wykonywać jego protezę, a w jakich ograniczyć operację do aorty wstępującej. • Krytyczny stan chorego wymaga jak najkrótszej operacji, jednakże nie wykonanie operacji naprawczej łuku może zwiększyć ryzyko zgonu. • Trafność decyzji zależy od osobistego doświadczenia chirurga. • Z naszych doświadczeń wynika, iż konieczność zastosowania techniki zatrzymania krążenia w głębokiej hipotermii istnieje, gdy wejście do rozwarstwienia znajduje się w samym łuku aorty lub wysoko w aorcie wstępującej, blisko ujścia pnia ramienno - głowowego. • Podczas gdy w pierwszym z powyżej wymienionych rodzajów zawsze trzeba protezować łuk aorty, w drugim często operację można ograniczyć do protezy aorty wstępującej. • Konieczność zastosowania głębokiej hipotermii łączy się ze zwiększonym ryzykiem powikłań mózgowych, szczególnie jeśli chory przed operacją miał okresową śpiączkę lub udar mózgu. • Jednocześnie stosujemy protekcję mózgu przeztętniczą lub wsteczną zimną perfuzję mózgu (WZPM) • Krążenie pozaustrojowe (KP) z kaniulacją tętnicy udowej wspólnej albo szyjnej wspólnej lewej oraz obu żył głównych, hipotermia ogólna, zakleszczenie aorty przed jej otwarciem i kardioplegina do ujść wieńcowych. • Zatrzymanie krążenia w głębokiej hipotermii (ZKwGH) stosujemy u chorych z „entry” powyżej miejsca zakleszczenia aorty. • Jednocześnie prowadzimy perfuzję mózgu wsteczną zimną (WZPM) albo przez tętnicę szyjną (ACP – antegrade cerebral perfusion). • W czasie chłodzenia zakleszczamy aortę, otwieramy ją, podajemy kardiopleginę do ujść wieńcowych, podejmujemy decyzję o rodzaju operacji od strony bliższej • Po osiągnięciu głębokiej hipotermii (15-200C) zatrzymujemy krążenie, prowadzimy protekcję mózgu i wykonujemy odpowiednie zespolenie dalszej części aorty z protezą • ZKwGH łączy się ze zwiększonym ryzykiem powikłań mózgowych, szczególnie jeśli chory przed operacją miał okresową śpiączkę lub udar mózgu. • Częstość udarów mózgu wzrasta wraz z wydłużeniem ZKwGH ponad 45 min., a śmiertelność - z wydłużeniem ponad 65 min. • Nie można dokładnie przewidzieć czasu ZKwGH koniecznego w danej operacji. • Bezpieczny okres trwania zatrzymania krążenia oraz optymalny poziom głębokiej hipotermii (15-200 C) nie został określony klinicznie, ani doświadczalnie. • Niższa temperatura - dłuższe chłodzenie, a później dłuższe ogrzewanie. • ZKwGH obniża metabolizm mózgu, nie zatrzymując go • Nie uszkodzony mózg zużywa tlen, nawet w głębokiej hipotermii, która przeto nie jest wystarczająca do jego ochrony i powinna być łączona z : • protekcją farmakologiczną (barbiturany, Mannitol, Dexamethason, Amantadyna, kontrola pH, kontrola glikemii, insulina) • perfuzją mózgu zimną utlenowaną krwią przez - tętnice szyjne (ACP) albo - wsteczną przez żyłę główną górną (RCP). „ h e m i a r c h ” PRZYCZYNY HIPOKSEMII MÓZGOWEJ 1. hipertermia 2. hipotensja poniżej progu autoregulacji 3. niedokrwistość 4. desaturacja krwi tętniczej 5. niskie PaCO2 6. wazokonstrykcja naczyń mózgowych 7. mikrozatorowość Ad.1 HIPERTERMIA ogrzewanie – temp krwi ≤ 37oC, tempo ogrzewania 1o/ 5 min ogrzewanie z hipotermii w krążeniu pozaustrojowym skutkuje zaburzeniami autoregulacji przepływu krwi w OUN; utrata autoregulacji powoduje niedokrwienie przy niskich ciśnieniach systemowych krwi i nadmierny przepływ przy wysokich ciśnieniach krwi ograniczone korzyści hipotermii – jej neuroprotekcyjne działanie zostaje nieodwracalnie utracone przez niedbałe ogrzewanie w czasie ogrzewania zależny tylko od ciśnienia przepływ mózgowy (upośledzona autoregulacja) może spowodować hipoperfuzję, szczególnie u chorych z miażdżycą naczyń mózgowych; MAP ↓ w czasie grzania hipotermia z szybkim wygrzewaniem jest powodem stresu oksydacyjnego i dysfunkcji śródbłonka Anesth Analg 2010;110:321-8 Ad.2 HIPOTENSJA PONIŻEJ PROGU REGULACJI Zalecane wartości MAP w czasie krążenia pozaustrojowego MAP 50 -70 mm Hg MAP 70 – 90 mm Hg: obciążenia – udar; TIA; zwężenia tętnic szyjnych; uogólniona miażdżyca ↓ RR o każde 10% zwiększa 2x prawdopodobieństwo wystąpienia powikłań (funkcja OUN) u chorych bezpośrednio po udarze (wzrost ciśnienie perfuzji otwiera krążenie oboczne i ogranicza następstwa udaru – umiejętne prowadzenie znieczulenia pozwoli ograniczyć udar do TIA) The Heart Surg Forum 2004;7:E376-381 Ad. 3 NIEDOKRWISTOŚĆ ↑zużycie krwi ale ↓częstości powikłań neurologicznych Ht 20% - niebezpieczeństwo metoda off-pump – mniej powikłań neurologicznych – zabieg bez hemodilucji zalecane układy do krążenia pozaustrojowego z małą objętością wypełnienia (priming) efekt finalny – „adekwatna perfuzja” Ad. 5 PaC02 pH-stat czy α-stat opór naczyń mózgowych zależy od pH płynu pozkomórkowego otaczającego tętniczki mózgowe zmiany PaC02 wpływają na CBF prawie natychmiast ponieważ C02 dyfunduje bardzo szybko z naczyń, modyfikując pH płynu pozakomórkowego rozpuszczalność CO2 ↑ w hipotermii; Pa CO2 ↓; pH ↑ równanie Hendersona-Hasselbalcha) – klinicznie korzystne? skorygowana do temperatury metoda - pH-stat nieskorygowana do temperatury metoda - α-stat GŁĘBOKA HIPOTERMIA Z ZATRZYMANIEM KRĄŻENIA: pH–stat → DZIECI; α–stat → DOROŚLI *Interact CardioVasc Thorac Surg 2010;10;271-282 Ad.6 WAZOKONSTRYKCJA NACZYŃ MÓZGOWYCH leki o bezpośrednim działaniu obkurczającym naczynia mogą wpływać na opór naczyń mózgowych i CBF w czasie krążenia pozaustrojowego preferowanym lekiem obkurczającym naczynia jest noradrenalina Ad. 7 MIKROZATOROWOŚĆ epiaortic scan przed kaniulacją aorty insuflacja C02 do śródpiersia agresywne odpowietrzanie aorty przed odklemowaniem INTERWENCJE W ODPOWIEDZI NA ↓rS02 zmiana pozycji głowy lub kaniuli perfuzyjnej ↑ PaCO2 (40 mmHg); α-stat ↑ MAP zwiększenie przepływu pompy pogłębienie znieczulenia ↓temperatury podanie leków rozkurczających naczynia przetoczenie krwi Opis przypadku Opis przypadku • 80 letni pacjent, z nadciśnieniem,DM2, przyjęty do Kliniki Kardiologii I Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii w 2/3 godzinie silnego spoczynkowego bólu zamostkowego, promieniującego do pleców • W wykonanej koronaroangiografii uwidoczniono poszerzenie aorty wstępującej i łuku do 6 cm z cechami ostrego rozwarstwienia. Nie udało się zobrazować tętnic wieńcowych. Opis przypadku • Po konsultacji kardiochirurgicznej zakwalifikowany do leczenia operacyjnego w trybie pilnym. • Operowany w 1.5 godziny od chwili przyjęcia • OPERACJA AORTY WSTĘPUJĄCEJ I ŁUKU AORTY w głębokiej hipotermii 18° • Czas trwania operacji 6 h 25 min • Czas trwania ECC 4 h 20 min [ 260 min ] • Czas zatrzymania krążenia mózgowego z okresami wstecznej perfuzji mózgu 75 min 1 h 15 min !!! Opis przypadku • Reperfuzja + ogrzewanie 70 min • Czas IPPV 10 h • Powrót świadomości [ kontakt logiczny ] po 8 h od zakończenia operacji • Pacjent wydolny oddechowo, stabilny krążeniowo, bez zaburzeń świadomości • Wypisany z OIT w 3 dobie pobytu Zasady monitorowania Zasady monitorowania Przegląd piśmiennictwa Eur J Cardiothorac Surg 2008;33:560-565; Hong SW i wsp. metodyka – 100 pacjentów, zabiegi zastawek serca, śródoperacyjnie rS02(<50%; <40%; >20% od linii bazowej); bez interwencji; ocena występowania pooperacyjnego CD w odniesieniu do desaturacji OUN; ograniczenie metody – brak monitorowania w okresie pooperacyjnym wyniki 23% - POCD pooperacyjne zaburzenia poznawcze nie korelują z mierzonymi śródoperacyjnie wartościami rS02, śródoperacyjna desaturacja (NIRS) wiąże się z przedłużonym czasem pobytu w szpitalu autorzy sugerują użycie monitorowania OUN jako wykładnika perfuzji systemowej Can J Anesth 2005;52:79-87; Taillefer M Ch i wsp. • metodyka – znaleziono 417 artykułów, analizowano 48 - 5931 pacjentów (kch; monitorowanie śródoperacyjne oxymetrii mózgowej) wyniki: 2. 1. efektywność metody niejednoznaczna wyznaczenie punktu odcięcia: ↓ 20% w stosunku do linii bazowej lub rS02 < 50% - wskazanie do interwencji – obiecujące wyniki (linia bazowa < 50% - granica krytyczna; wartość interwencyjna - redukcja 15% wartości) 3. możliwość przewidywania: a) wystąpienia pooperacyjnych powikłań: neurologicznych; niewydolności nerek; innych dysfunkcji narządowych a) czasu pobytu w oddziale pooperacyjnym; w szpitalu a) kosztów leczenia większość badań z istotnymi ograniczeniami w metodologii; potrzebne nowe badania Anesth Analg 1999;88:26; abst. Edmonds HL Jr i wsp. Anesthesiology 1997;87:426; abst. Edmonds HL Jr i wsp. potencjalne korzyści finansowe wynikające z monitorowania NIRS • nie monitorowany pacjent przebywa 43 h dłużej w POP ↑ kosztów o 3 569$ / pacjent (43 h x 83 $/h) • koszt monitorowania INVOS 375 $ / pacjent • każdy deficyt neurologiczny – średni koszt 15 000 $ Minerva Anestesiol 2006;72:605-625; Casati A i wsp. • ↑ zapotrzebowanie OUN na O2 powoduje ↓ rS02 nawet jeśli saturacja tętnicza jest prawidłowa • niska wartość linii bazowej wiąże się z pogorszeniem wyników operacyjnych (kch i inne) i sugeruje obniżoną zdolność tkanki mózgowej do ↑ ekstrakcji tlenu w odpowiedzi na obniżenie jego dostarczania Ann Thorac Surg 1995;60:165-70; Schwarz AE i wsp. • metodyka – praca eksperymentalna na zwierzętach (↓RR – lignocaina podpajęczynówkowo; ↑RR – opaska na aorcie zstępującej) wyniki: 1. przepływ mózgowy w czasie krążenia pozaustrojowego i hipotermii jest zależny od ciśnienia krwi a nie od rzutu pompy 2. prawidłowe prowadzenie krążenia pozaustrojowego polega na utrzymaniu ciśnienia krwi przy niskich i wysokich przepływach pompy Heart Surgery Forum 2004;7:E376-E381; Goldman S i wsp. • metodyka: porównano 2 grupy (bez monitorowania; rS02 + interwencje; 1034/1245); badanie retrospektywne; pacjenci w grupie NIRS – z wyższym ryzykiem operacyjnym • wyniki – w grupie NIRS - ↓ udarów; ↓konieczności przedłużonej wentylacji płuc; ↓ czasu pobytu w szpitalu J Cardiothorac Vasc Anesth 2008;20:1-7; Paquet C i wsp. • hipoteza - pacjenci z niewydolnością serca mają niższą wartość bazową oxymetrii mózgowej • metodyka: 99 pacjentów poddanych różnym procedurom kardiochirurgicznym z lub bez użycia krążenia pozaustrojowego • wyniki: rS02 może reprezentowć inwazyjny pomiar Sv02 (wzajemna korelacja rS02 i funkcji serca); NIRS mógłby potencjalnie być używany jako nieinwazyjne monitorowanie funkcji serca (potwierdzenie tezy wymaga dalszych badań) Can J Anesth 2007;54:718-727; Piquette D i wsp. • hipoteza: krążenie pozaustrojowe powoduje aktywację komplementu, uwalnianie endotoksyn, uraz niedokrwiennoreperfuzyjny – aktywacja SIRS – uszkodzenie tkanek, podanie dożylne donorów NO (NTG iv.) stanowi prewencję lub korekcję poniedokrwiennego uszkodzenia tkanek • metodyka: 30 chorych, 2 grupy (iv NTG/placebo); monitorowanie rS02 • iv. NTG (0,1 µg/kg/min) podana przed i w czasie krążenia pozaustrojowego umożliwia zachowanie rS02 na stałym poziomie u chorych wysokiego ryzyka – działanie prewencyjne; efekty uboczne: ↑ stężenia CK-MB24h po operacji i ↑drenażu Ann Thorac Surg 2009;87:36-45; Slater JP i wsp. • metodyka: 265 pacjentów; CABG; monitorowanie rS02; 2 grupy - interwencja terapeutyczna / monitorowanie niewidoczne dla anestezjologa; ocena POCD i czasu pobytu w szpitalu • wyniki: przedłużające się, śródoperacyjne okresy obniżonej rS02 powodują ↑ryzyka zaburzeń poznawczych po operacji i ↑czasu pobytu w szpitalu; pacjenci z rS02 > 50% w czasie trwania operacji nie mają zaburzeń poznawczych Br J Anaesth 2008;101:870-875; Hammerling TM i wsp. • hipoteza: zmiany patofizjologiczne w czasie SLT – HPV (hipoxic pulmonary vasoconstriction) kieruje krew do płuca wentylowanego ale 20-25% CO stanowi przeciek śródpłucny z nie wentylowanego płuca; ↓FRC wentylowanego płuca; ↑różnicy pęcherzykowowłośniczkowej prężności tlenu; ↓CO; ↑PVR; ↓SVR; aktywacja reakcji zapalnej, pozycja na boku indukuje ↓rS02 o 10% w stosunku do linii bazowej • metodyka: 20 pacjentów wentylowanych jednym płucem (SLV) przez > 1h; monitorowanie rS02 • wyniki: u 70% badanych wystąpiła desaturacja OUN o wartości > 20% w stosunku do linii bazowej OGRANICZENIA METODY niejasna, nieudokumentowana granica krytycznej wartości rS02 niereprezentatywna część mózgu dostępna badaniu pomiar regionalnej saturacji (diagnozowanie / różnicowanie pomiędzy ogniskową a globalną hipoperfuzją, desaturacją? zmienny stosunek krwi żylnej do tętniczej możliwość zmiany położenia elektrod wpływ innych tkanek (mięśnie) na finalny odczyt NIRS PODSUMOWANIE • 20%↓rS02 w stosunku do linii bazowej, jako czynnik prognostyczny powikłań neurologicznych charakteryzuje się 80% czułością i 82,2 % swoistością i niską pozytywną wartością przewidywania • rS02 pozytywnie koreluje z ciśnieniem perfuzji mózgowej, punktacją w skali Glasgow, śmiertelnością w grupie z urazem OUN • epizody desaturacji mózgowej podczas znieczulenia ogólnego nie mają związku z jednoczesnym obniżeniem saturacji tętniczej Dziękuję za uwagę