Schorzenia sromu-wykład - rozród gospodarskie
advertisement
Schorzenia sromu-wykład.doc (94 KB) Pobierz Prof. dr hab. Władysław Wawron Schorzenia sromu, pochwy , szyjki macicznej i jajowodów u krów Schorzenia sromu 1. Wady wrodzone - niedorozwój warg sromowych - niedostateczna szerokość (wąskość) szpary sromowej (występuje u frymartynów oraz przy obustronnym niedorozwoju jajników). Wąskość sromu może też być następstwem bliznowatego zwężenia po wygojonych ranach powstałych podczas ciężkiego porodu. 2. Nieszczelność szpary sromowej Występuje zwykle jako następstwo po uszkodzeniach powstałych po ciężkich porodach u krów starszych i źle żywionych. Wada ta sprzyja powstaniu odmy pochwy oraz macicy. Korekta wady - zabieg operacyjny. 3. Zmiana położenia warg sromowych - uszkodzenia podczas porodu - zapadnięcie okolicy sromu i odbytu Oddzielona kroczem od odbytu szpara sromowa ustawiona jest w normalnych warunkach pionowo. Jeśli z różnych przyczyn dojdzie do rozluźnienia otaczającej tkanki łącznej oraz zwiotczenia więzadeł, w tym również i więzadeł macicznych, usytuowanie sromu i odbytu zmienia się aż do, w krańcowych przypadkach, ułożenia poziomego. Towarzyszy temu opuszczenie pochwy i odbytu ku jamie miednicznej, a pod ogonem tworzy się różnej wielkości wgłębienie (tzw. gniazdo jaskółcze). Zapadają się także więzadła miedniczne, a na prawo i lewo od ogona widoczne są wgłębienia. Zjawisko to występuje głównie u starych, wychudzonych krów, po ciężkich chorobach, po intensywnym użytkowaniu krów wysokomlecznych, niekiedy po miejscowych urazach przy kryciu i porodach oraz między innymi również jako objaw towarzyszący nimfomanii. Podobne objawy rozluźnienia i zapadnięcia się więzadeł miednicy występują w okresie przedporodowym (okres zwiastunowy). Poziome ułożenie szpary sromowej stwarza istotne przeszkody w kryciu. Pochylone ku dołowi i przodowi dno pochwy sprzyja powstawaniu urovaginy – gromadzeniu się moczu w pochwie. W konsekwencji dochodzi do zapalenia błony śluzowej pochwy i szyjki macicznej a nawet macicy (plemniki giną w takim środowisku). Rokowanie co do możliwości zapłodnienia takich krów jest niepomyślne. 4. Zmiany na skórze (najczęściej są to stany zapalne skóry) - czynniki infekcyjne (bakterie, wirusy, grzyby, pasożyty) - czynniki fizyczne (działanie gorąca, zimna) - czynniki toksyczne (żywieniowe, insektycydy, chemikalia, itp) - czynniki alergiczne - urazy 5. Nowotwory sromu Występują rzadko. Są to najczęściej: raki, włókniako-brodawczaki, brodawczaki, włókniaki i inne. Brodawczaki i włókniaki można operować. Schorzenia pochwy i jej przedsionka 1. Zapalenia pochwy (vaginitis) Zapalenia pochwy (vaginitis, colpitis) występują stosunkowo często u jałówek i krów. Przyczyny stanów zapalnych tego odcinka dróg rodnych są różnorakie. Dochodzi do nich głównie wskutek zakażeń bakteryjnych, wirusowych i pasożytniczych., urazów oraz uszkodzeń pod wpływem czynników fizyczno-chemicznych lub żywieniowych. Etiologia: a) Zakażenia nieswoiste Zakażenia pochwy mogą być wywoływane drobnoustrojami ubikwitarnymi takimi jak: gronkowce, paciorkowce, zarazki z grupy coli itp.(zakażenia nieswoiste). Stanowią one najczęstszą przyczynę zapaleń pochwy u krów. Do zasiedlenia śluzówki pochwy tymi drobnoustrojami dochodzić może podczas badania pochwy ręką lub wziernikiem, podczas krycia naturalnego lub inseminacji, w następstwie zanieczyszczenia pochwy kałem, uszkodzenia błony śluzowej ściółką. Występowaniu tego typu zakażeń a następnie zapaleń sprzyja wypadnięcie pochwy (prolapsus vaginae) a także anomalie dotyczące warg sromowych takie jak (zranienia, ukośnie ułożony srom, atrofia). Przypuszcza się, że nieswoiste zapalenia pochwy mogą mieć także związek z żywieniem (nagła zmiana karmy, karmienie dużą ilością kiszonki, niedobory wit. A i soli mineralnych), szczególnie w tych przypadkach gdy występują w całym pogłowiu krów i jałówek w danym gospodarstwie. b) Choroby krycia (choroba mętwikowa, trichomoniaza, otręt) c) Bodźce mechaniczne, urazy Stosunkowo często dochodzi do uszkodzenia błony śluzowej pochwy lub przerwania ciągłości głębszych, a nawet wszystkich warstw pochwy, podczas ciężkiego porodu, uderzenia rogami lub krycia naturalnego. W miejscu uszkodzenia szybko dochodzi do obrzęku, przekrwienia, namnożenia się flory bakteryjnej i gromadzenia się w pochwie wysięku zapalnego. W przypadku zakażenia bakteriami ropnymi rozwija się ropowica pochwy oraz sromu i powstają ropnie okołopochwowe. Następstwem zakażenia laseczkami szelestnicy jest obrzęk gazowy. d) Czynniki fizyczno-chemiczne Do grupy czynników fizyko-chemicznych wywołujących stany zapalne pochwy zaliczyć można niekorzystne oddziaływanie na błonę śluzową pochwy powietrza obory, szczególnie u krów z wypadnięciem pochwy i odmą pochwy oraz stosowanie do płukania pochwy leków silnie drażniących lub w wysokich stężeniach. W zależności od charakteru zmian oraz rodzaju wysięku zapalnego wyróżnia się następujące rodzaje zapaleń pochwy: surowicze, nieżytowe, ropne, ropowicze i martwicowe. U krów dominują zapalenia nieżytowe lub nieżytowo-ropne pochwy i jej przedsionka. U takich zwierząt występuje śluzowy lub śluzowo-ropny wyciek z pochwy. Jest on szczególnie widoczny w czasie oddawania kału lub po zakończeniu oddawania moczu. Zaschnięte ślady wydzieliny zapalnej obserwuje się na włosach, spodniej stronie ogona oraz guzach kulszowych. W badaniu waginoskopowym stwierdza się zapalnie zmienioną, przekrwioną, z wybroczynami błonę śluzową, pokrytą śluzowo-ropną wydzieliną. Wydzielina ta zbiera się w okolicy sklepienia pochwy na dnie i pokrywa z reguły ujście zewnętrzne szyjki macicy lub rozciąga się w postaci nitek pajęczyny w pochwie. W przypadku zmian zapalnych zlokalizowanych w przednim odcinku pochwy, procesem chorobowym objęta jest z reguły także część pochwowa szyjki macicznej. Obecność wydzieliny zapalnej na zewnętrznym ujściu szyjki macicy sprawia wrażenie , że pochodzi ona z macicy lub szyjki macicznej. Przebieg i rokowanie Stany zapalne pochwy wykazują z reguły tendencję do spontanicznych wyleczeń. Jeżeli ostrym procesem zapalnym objęta jest błona śluzowa, to do wyleczenia dochodzi z reguły w przeciągu 1-2 tygodni. Jeżeli przejdą w postać przewlekłą, to stan zapalny utrzymywać się może przez dłuższy okres czasu i często ulega zaostrzeniu. Natomiast gdy procesem chorobowym objęte są głębsze warstwy ściany pochwy , rokowanie jest mniej pomyślne a w przypadku ropowicy okołopochwowej – niepomyślne. Jeżeli zapalenie przedsionka pochwy jest następstwem urazu lub zmiany położenia sromu z reguły konieczne jest wykonanie zabiegu korygującego te nieprawidłowości. Natomiast w przypadku zapalenia zaczerwienienie śluzówki pochwy jest o wiele intensywniejsze , zwykle nieregularne. W pochwie znajduje się śluzowa , śluzowo-ropna lub ropna wydzielina zapalna. Należy pamiętać, że wydzielina zapalna stwierdzana w pochwie może też pochodzić z szyjki macicy lub macicy, gdy toczy się tam stan zapalny a do zapalenia pochwy dochodzi wtórnie. W przypadku dostania się powietrza do pochwy podczas badania w obrębie sklepienia pochwy uwidacznia się jedynie sieć naczyń krwionośnych, natomiast błona śluzowa zachowuje swoje naturalne zabarwienie lub jest równomiernie, w niewielkim stopniu przekrwiona. Leczenie Większość zapaleń pochwy to zapalenia o niewielkim stopniu nasilenia procesu zapalnego. Nie wymagają one z reguły leczenia jeżeli wyeliminujemy ich przyczynę. Leczenia wymagają natomiast zapalenia, które przebiegają ze znacznymi zmianami miejscowymi lub w przebiegu, których doszło do rozprzestrzenienia się zapalenia na głębsze lub otaczające tkanki i wystąpienia objawów ogólnych. Zabiegi lecznicze powinny zmierzać do zlikwidowania zapalenia i zapobiegania zrostom, które mogą utrudniać zapłodnienie, głównie przy kryciu naturalnym oraz przebieg porodu. Leczenie zapaleń pochwy rozpoczynamy od usunięcia chorobowej wydzieliny stosując przepłukiwanie pochwy. Początkowo może to być przegotowana ciepła woda lub fizjologiczny roztwór NaCl a następnie ciepły, łagodny roztwór środków antyseptycznych. Można też płukać pochwę samym środkiem antyseptycznym. Płukanie lekko ciepłymi roztworami wodnymi o niskiej zawartości środków antyseptycznych poleca się zwłaszcza przy ostrych stanach zapalnych. Niektórzy zalecają płukanie codziennie, natomiast inni uważają, że codzienne płukanie pochwy prowadzi do dodatkowych podrażnień i powinno się go zaniechać, zwłaszcza wtedy gdy wykonuje je właściciel zwierzęcia, który nie zawsze przestrzega właściwej higieny oraz odpowiedniego stężenia środka do płukania. W przypadku stwierdzenia obecności moczu lub powietrza w pochwie, należy przeprowadzić zabieg chirurgiczny w obrębie przedsionka i sromu, gdyż jest to podstawowy warunek wyleczenia zapalenia pochwy. Po płukaniu smaruje się zmienione chorobowo miejsca maściami zawierającymi w swoim składzie substancje przeciwbakteryjne, przeciwzapalne i ewentualnie przeciwbólowe. 2. Wypadnięcie pochwy (prolapsus vaginae) Jest to często spotykany problem w praktyce weterynaryjnej. Najczęściej występuje u starych krów w ostatnich fazach ciąży. Zazwyczaj związane to jest ze wzrostem stężenia estrogenów w ostatnim trymestrze ciąży, co powoduje rozluźnienie miednicy i kanału rodnego. Wypadnięciu pochwy sprzyja także: odkładanie się tłuszczu okołopochwowego, słaba struktura tkanek, zwiększone parcie śródbrzuszne (spowodowane spożywaniem objętościowej karmy i ciążą), dieta bogata w fitoestrogeny, torbiele jajnikowe, zimna pogoda, zbyt pochyłe i krótkie stanowiska i inne). W większości przypadków do wypadania pochwy i szyjki macicznej przyczynia się też niewydolność zwieracza przedsionka pochwy i mięśni sromu, a u niektórych zwierząt zmiany hormonalne związane z superowulacją. Szczególnie predysponowane do wypadnięcia pochwy są rasy Hereford a także krowy wysokomleczne. Wyróżnia się kilka stopni wypadnięcia pochwy, zależnie od tego jakie struktury wypadły i w jakim stopniu uszkodzone są tkanki. 1. Przy wypadnięciu I stopnia tkanki pochwy wystają ze szpary sromowej tylko wtedy gdy zwierze leży 2. Przy wypadnięciu II stopnia pochwa pozostaje stale na zewnątrz. Szyjka maciczna jest niewidoczna. 3. Przy wypadnięciu III stopnia widoczna jest szyjka macicy, co u krów ciężarnych może także prowadzi do poronienia. 4. Przy wypadnięciu IV stopnia występuje martwica pochwy i szyjki. Rokowanie złe. W dwóch ostatnich przypadkach możliwe jest jednoczesne wypadnięcie pęcherza moczowego. Postępowanie w przypadkach wypadnięcia pochwy. Niewielki zakres wypadania pochwy nie wywiera negatywnego wpływu na stan zdrowia i przebieg ciąży. Utrzymujące się dłużej, większego stopnia wypadanie może prowadzić do stanów zapalnych i martwicy wypadniętych fragmentów. W skrajnych przypadkach może dojść do pęknięcia martwiczo zmienionej ściany pochwy i wydostania się pętli jelit. Rokowanie zależy od wielkości i zakresu wypadania oraz czasu dzielącego pojawienie się wypadnięcia od porodu. Postępowanie terapeutyczne polega w pierwszym etapie na reponowaniu wypadniętej pochwy z zachowaniem zasad aseptyki. Dla ułatwienia zabiegu zwierzę należy ustawić zadem wyżej, wykonać zniczulenie nadoponowe i powlec wypadnięty fragment środkiem poślizgowym (np. jałowy olej parafinowy). W drugim etapie zwierzę należy zabezpieczyć przed powtórnym wypadnięciem pochwy. Przy utrzymywaniu się parć można zastosować znieczulenie nadoponowe lub podawać ksylazynę (Rompun, Rometar). Szparę sromową należy zmniejszyć przez założenie szwu kapciuchowego, krytego szwu Bühnera lub wykonując operację Caslicka. Szew należy zdjąć przed wystąpieniem pierwszych bólów porodowych. Wypadnięcia nieznacznego stopnia po podniesieniu się zwierzęcia cofają się z reguły same, natomiast większe i trwałe wypadnięcia należy odprowadzić ręcznie. Powinno się także usunąć wszystkie czynniki usposabiające do wypadania pochwy. Zabieg repozycji przeprowadzamy po uprzednim znieczuleniu i oczyszczeniu wypadniętej części pochwy. Następnie zakładamy odpowiednie szwy np.: szew kapciuchowy, szew kapciuchowy kryty Bühnera, szew materacowy. 3. Torbiele pochwy Powstają one po zamknięciu się ujść przewodów gruczołowych, będących najczęściej następstwem procesów zapalnych w pochwie lub następstwem uszkodzeń po porodzie. Nie mają one z reguły wpływu na płodność, ale mogą stanowić przeszkodę w kryciu i porodzie. a. Torbiele gruczołów Batholiniego - występują po jednej lub obu stronach przedsionka pochwy. Są to uszypułowate srebrnobiałe lub niebieskawe pęcherze wielkości od ziarna grochu do głowy ludzkiej. Zwykle wychodzą one z bocznej ściany pochwy, u leżącego zwierzęcia mogą wystawać poza szparę sromową. Można je pomylić z pęcherzem płodowym, wpadniętym pęcherzem moczowym lub częściowo wypadniętą pochwą. Leczenie - operacyjne poprzez nacięcie lub wycięcie dużego trójkąta ze ściany cysty. b. Torbiele przewodów Gärtnera - usadawiają się szeregowo najczęściej na dnie pochwy w postaci różnej wielkości pęcherzyków lub wężykowatych tworów. Są one najczęściej wielkości owocu porzeczki lub wiśni. Nie wymagają żadnego leczenia. 4. Zwężenia pochwy Zwężenia pochwy występują głównie u krów po pierwszym porodzie. Przyczyną zwężeń są najczęściej zranienia podczas porodu, uszkodzenia narzędziami lekarskimi, stosowanie środków żrących oraz stany zapalne. Stany zapalne, głównie pochodzenia bakteryjnego mogą pozostawić po sobie zbliznowacenia a nawet zrosty ścian. Przy całkowitym zamknięciu przed miejscem zrostu zbiera się wydzielina która, może zmieniać się w ropną i spowodować ropne zapalenie pochwy. Prowadzić to może do zakażenia macicy z ropomaciczem włącznie. Leczenie polega na ostrożnym przywróceniu drożności i usunięciu zrostów. Niekiedy trzeba eliminować krowę z hodowli z powodu trudności zajścia w ciążę. 5. Odma pochwy (pneumovagina) Odmą pochwy nazywamy przedostawanie się i gromadzenie się powietrza w chorobowo zmienionej i nienormalnie rozszerzonej pochwie. Występuje najczęściej u klaczy, czasem stwierdza się ją u krów. Do odmy pochwy dochodzi najczęściej w przypadkach niedomkniętej szpary sromowej oraz niezupełnej inwolucji tkanki okołopochwowej po ciężkich porodach. Do występowania tego schorzenia usposabia również obrzęk błony śluzowej pochwy oraz wszystkie czynniki, które utrudniają zamknięcie szpary sromowej (urazy, pęknięcia krocza itp.). Przez niedomkniętą szparę sromową powietrze wraz z drobnoustrojami dostaje się do pochwy, a przy otwartej szyjce macicy także do macicy, co bywa przyczyną przewlekłego zapalenia tych części dróg rodnych. Charakterystycznym objawem odmy pochwy jest bulgocący szmer, szczególnie słyszalny przy ruchu zwierzęcia. Badanie przez prostnicę jest z reguły utrudnione ze względu na obecność dużej ilości powietrza w pochwie. Zlikwidowanie odmy pochwy możliwe jest tylko za pomocą operacji plastycznej. Zabieg operacyjny polega na wycięciu po obu stronach przedsionka pochwy kawałków błony śluzowej w kształcie trójkątów, których podstawę stanowi sklepienie przedsionka. Po zszyciu brzegów rany, rozpoczynając od przedniego końca, szpara sromowa ulega uszczelnieniu. Skuteczne są również techniki operacyjne stosowane w przypadkach gromadzenia się moczu w pochwie. 6. Gromadzenie się moczu w pochwie (urovagina) Urovagina jest to schorzenie w przebiegu którego, dochodzi do gromadzenia się moczu w przednim odcinku pochwy. Tego typu nieprawidłowości są zwykle następstwem ciężkich porodów i urazów w tylnym odcinku dróg rodnych. Urovagina występuje najczęściej u krów starszych z osłabioną strukturą anatomiczną pochwy i jej przedsionka spowodowaną wielokrotnymi ciążami i porodami lub dysfunkcją mięśnia zwieracza przedsionka występującą po porodzie, który w związku z tym nie zatrzymuje moczu, a pozwala na jego cofanie i gromadzenie się w przedniej części pochwy. Gromadzeniu się moczu w pochwie sprzyja też ujemny bilans energetyczny w pierwszych 6 tygodniach po porodzie, następstwem którego jest zanik okołopochwowej tkanki łącznej i tkanki tłuszczowej. Prowadzi to do opuszczania się macicy wraz z pochwą do jamy brzusznej i gromadzenia się na dnie pochwy moczu. W rezultacie dochodzi do takiej sytuacji, że ujście cewki moczowej znajduje się wyżej niż dno pochwy, której przednia część znajduje się znacznie niżej niż tylna (przemieszczenie się pochwy w kierunku przedniobrzusznym). Mocz z trudem wydostaje się na zewnątrz i siłą ciężkości przesuwa się w kierunku ujścia zewnętrznego szyjki macicy. Gromadzący się mocz, niekiedy w znacznej ilości, powoduje dalsze przesuwanie się pochwy w kierunku jamy brzusznej. Urovagina występuje także często u jałówek wykorzystywanych jedynie jako dawczynie embrionów. Hormony stosowane u nich w celu wywołania superowulacji prowadzą do zwiotczenia więzadeł miednicy i w efekcie do przemieszczenia pochwy w kierunku przedniobrzusznym i gromadzenia się moczu. Macica opadając do jamy brzusznej pod wpływem w/w czynników wciąga nie tylko pochwę ale i odbyt do jamy miednicznej. Szpara sromowa przebiega wówczas prawie poziomo, a pod ogonem krowy powstaje wgłębienie. Nasada ogona bywa wysoko osadzona a grzbiet często wygina się łęgowato. Z powodu nienormalnego ułożenia tylnych części układu rozrodczego część moczu przy oddawaniu nie jest wydalana na zewnątrz lecz pozostaje na dnie w przednim odcinku pochwy. Gromadzący się mocz drażni błonę śluzową pochwy i szyjki macicy prowadząc do ich przewlekłego zapalenia. Mocz może dostać się także poprzez szyjkę do macicy i wywołać endometritis. Stan zapalny dróg rodnych w połączeniu z plemnikobójczym działaniem moczu prowadzi z reguły do niepłodności. Diagnostyka Z reguły już przy oglądaniu zewnętrznych narządów płciowych krowy zauważa się nieprawidłowe ułożenie szpary sromowej oraz mniej lub bardziej widoczne wgłębienie pod ogonem. Decydujące w rozpoznaniu jest badanie waginoskopowe. Po wprowadzeniu wziernika stwierdza się, że pochwa ma wyraźnie przednio-brzuszny przebieg a w jej przednim odcinku gromadzi się mocz. Uważa się, że obecność ponad 100 ml moczu w pochwie jest wskazaniem do zabiegu chirurgicznego. Ilość moczu zgromadzonego w pochwie może być różna, u niektórych krów nawet do 3,5 l. W przypadku obecności dużej ilości moczu w przednim odcinku pochwy może on zakrywać nawet ujście zewnętrzne szyjki macicy. W badaniu waginoskopowym zewnętrzne ujście szyjki macicy jest z reguły zaczerwienione i obrzękłe. U większości krów stwierdza się jednocześnie chroniczne stany zapalne macicy. Stopień zaawansowania zmian patologicznych w macicy można wykazać wykonując biopsję błony śluzowej macicy. Wykonanie biopsji macicy jest ważnym elementem badań wykazującym stopień uszkodzenia ściany macicy. Prognoza Urovagina prowadzi z reguły do niepłodności. Zbierający się mocz w pochwie działa toksycznie na zdeponowane tu podczas krycia naturalnego plemniki. Także podczas inseminacji szanse na zapłodnienie są znacznie ograniczone ponieważ prawie zawsze występuje zapalenie szyjki macicy oraz w większości przypadków również zapalenie błony śluzowej macicy. Leczenie Celem leczenia jest skorygowanie topograficznych anomalii w obrębie pochwy, przedsionka pochwy i krocza aby zapobiec przepływowi moczu ku przodowi w kierunku zewnętrznego ujścia szyjki macicy. Najczęściej stosowanymi metodami leczenia tej przypadłości u krów są: plastyka pochwy oraz przedłużenie cewki moczowej. 7. Przerwanie krocza Do przerwania krocza dochodzi w trakcie ciężkiego porodu. Niepełne zamknięcie sromu prowadzi do zanieczyszczenia pochwy kałem. Następstwem są często przewlekłe stany zapalne błony śluzowej pochwy. Leczenie - operacja zszycia przerwanego krocza. 8. Nowotwory pochwy Nowotwory pochwy u zwierząt spotykane są rzadko (najczęściej u krów i mięsożernych). U bydła w pochwie mogą być: włókniaki, włókniakomięsaki, mięsaki, naczyniaki i raki. W obrębie przedsionka pochwy i sromu: włókniakobrodawczaki, gruczolaki, tłuszczaki, naczyniaki, mięsaki i raki. Spotyka się także guzowatą formę białaczki. Wczesne rozpoznanie zdarza się niezbyt często, dopiero gdy nowotwory wystają poza szparę sromową lub utrudniają krycie. Mają zwykle postać tworów obłych o powierzchni gładkiej lub kalafiorowatej, koloru różowo-czerwonego często pokryte śluzowo-ropną wydzieliną. Połączone są ze ścianą szypułą bądź bardzo szeroką podstawą . Zwykle występują pojedynczo. Leczenie nowotworów pochwy polega na operacyjnym ich usunięciu. Zabieg chirurgiczny wskazany jest tylko w przypadku względnie łagodnych nowotworów. Nowotwory mające torebkę najlepiej wyłuszczyć, uszypułowane podwiązać u podstawy i usunąć. 9. Zapalenie przedsionka pochwy (vestibulitis) Występuje stosunkowo często zarówno u jałówek, krów pierwiastek jak i wieloródek. Związane tj. z dużą ekspozycją tej części układu rozrodczego na zabrudzenia kałem, ściółką, zabrudzonym ogonem . Czynnikami usposabiającymi są także nieodpowiednie stanowiska oraz te czynniki które powodują zapalenie pochwy. 10. Wady wrodzone powodujące zakłócenia płodności (niedorozwój, zarośnięcia przegrody w przedsionku i pochwie itp. - zwykle są związane z obustronnym niedorozwojem jajników oraz frymartynizmem). 11. Pochwica (vaginismus) Jest to stan chorobowy sromu oraz pochwy cechujący się nadwrażliwością (przeczulicą) przejawiającą się odruchowym napięciem mięśni sromu i odbytu. Obserwowany głównie u klaczy, rzadziej u bydła. Według innych występowanie jej u bydła budzi wątpliwości. Schorzenia szyjki macicy Szyjka macicy jest bardzo ważną częścią układu rozrodczego, przez którą do macicy przedostają się plemniki, zatem jakiekolwiek zmiany chorobowe w jej obrębie prowadzić mogą do zaburzeń płodności. Zaburzenia płodności przy stanach chorobowych szyjki macicy są najczęściej wynikiem jej niedrożności lub stanów zapalnych. Schorzenia szyjki macicy towarzyszą z reguły schorzeniom powstałych części układu rozrodczego. Samodzielne stany chorobowe szyjki występują rzadko. 1. Wrodzone nieprawidłowości szyjki macicznej Zalicza się do nich: brak lub niedorozwój szyjki macicy, szyjkę podwójną lub jedną szyjkę dwuujściową. 2. Zwężenia i zbliznowacenia szyjki macicznej . Kanał szyjki macicy u bydła ma bardzo wąskie światło i przebieg lekko śrubowaty. Fałdy pierwotne błony śluzowej oraz znajdujące się na nich fałdy wtórne stwarzają niekiedy wrażenie rzekomego zwężenia kanału. Dotyczy to zwłaszcza jałówek gdzie niekiedy jest bardzo trudno przejść pipetą inseminacyjną lub cewnikiem domacicznym przez kanał szyjki macicy. Uważa się, że u jałówek mogą występować także wrodzone, czynnościowe zwężenia kanału szyjki macicy, które uwidaczniają się w czasie rui w postaci niedostatecznego jej rozwarcia. W obu przypadkach wskazane jest bardzo ostrożne rozwarcie szyjki za pomocą palca, specjalnego rozwieracza szyjki lub nacięcie specjalnym nożem. Zwężenia szyjki macicy należy więc traktować jako przyczynę niepłodności jeżeli utrudniają one lub hamują odpływ fizjologicznych wydzielin macicznych np. śluzu w czasie rui, gdy nie można wprowadzić do jej kanału pipety inseminacyjnej oraz w stanach patologicznych gdy zatrzymywane są wypływy będące następstwem zapalenia macicy. Zarówno zwężenia jak i zbliznowacenia szyjki macicy są następstwem urazów szyjki macicy przy ciężkich porodach np. pęknięcie szyjki, brutalnych próbach jej udrażniania albo rozwarcia, uszkodzeń i skaleczeń spowodowanych nieumiejętnym wprowadzaniem pipety a także przebytych stanów zapalnych. Zarówno urazy jak i stany zapalne prowadzić mogą do całkowitego zrostu i zamknięcia światła szyjki. Blizny powstałe po pęknięciu szyjki macicy w czasie porodu uniemożliwiają całkowite zamknięcie jej kanału. Uniemożliwia to skuteczne krycie lub unasienianie samicy. Większość tych zmian rokuje ni... Plik z chomika: chmura_90 Inne pliki z tego folderu: Położnictwo - MLEKO, notatki z ćw.PDF (45953 KB) POROD CIEZKI - PRZYCZYNY.ppt (19629 KB) Profilaktyka i terapia w okr.zasuszenia.ppt (8579 KB) rozród - gosp. egz. 2013.pdf (5847 KB) Układ obronny wymienia krów.ppt (1867 KB) Inne foldery tego chomika: andrologia chirurgia zwierzęta gospodarskie choroby ptaków dietetyka weterynaria sądowa Zgłoś jeśli naruszono regulamin Strona główna Aktualności Kontakt Dział Pomocy Opinie Regulamin serwisu Polityka prywatności Copyright © 2012 Chomikuj.pl
