analiza mocy kolektorów słonecznych w korelacji ze średnią

advertisement
ANALIZA MOCY KOLEKTORÓW SŁONECZNYCH W KORELACJI
ZE ŚREDNIĄ MIESIĘCZNĄ TEMPERATURĄ POWIETRZA
I DŁUGOŚCIĄ DNIA NA PRZYKŁADZIE CIEPŁOWNI
AKADEMICKIEJ
Autorzy: Robert Starczyk, Dariusz Urbaniak, Rafał Wyczółkowski, Tomasz Wyleciał,
Henryk Radomiak
("Rynek Energii" - październik 2015)
Słowa kluczowe: ciepłownia, instalacje solarne, alternatywne źródła energii
Streszczenie. We wcześniejszych pracach autorów zaprezentowano strukturę akademickiej ciepłowni, wykorzystującej układy solarne do produkcji ciepła. Praca solarów zależy od efektywności Słońca. Ilość energii docierająca drogą promieniowania od Słońca do miejsca zastosowania solarów jest decydującym parametrem determinującym potencjalne wykorzystanie tych źródeł energii. Od efektywności Słońca zależy również temperatura
powietrza w danym obszarze. Ponadto na pracę kolektorów wpływa łączna liczba godzin w danym dniu obecności Słońca na horyzoncie. W pracy przedstawiono zatem wyniki korelacji mocy kolektorów słonecznych z wartościami średniej temperatury powietrza oraz sumaryczną długością dnia w danym miesiącu roku. Przedstawiono
ponadto dotychczasowe doświadczenia użytkowania kolektorów w ciepłowni akademickiej, które mogą być
pomocne w przyszłych projektach, dotyczących ich wykorzystania.
1. WPROWADZENIE
Negatywne oddziaływanie energetyki konwencjonalnej oraz obawy związane z możliwością
wyczerpania się naturalnych paliw kopalnych wymuszają działania na rzecz rozwoju alternatywnych odnawialnych źródeł energii [4, 7, 9]. Jako podstawowe źródło energii odnawialnej
możliwej do praktycznego wykorzystania przyjmuje się promieniowanie słoneczne. Decyduje
o tym fakt, że energia dostarczana w ten sposób do Ziemi jest od kilkunastu do nawet 30 000
razy większa od mocy wszystkich zainstalowanych przez człowieka urządzeń energetycznych
[1, 3]. Z licznych możliwych sposobów praktycznego zagospodarowania energii promieniowania słonecznego największą popularność, jak na razie, zyskały instalacje kolektorów słonecznych przeznaczone do przygotowania ciepłej wody użytkowej (cwu) [6]. O rozpowszechnieniu tego typu urządzeń decyduje ich stosunkowo prosta konstrukcja, bez konieczności stosowania zaawansowanych technologii i materiałów, co charakteryzuje panele fotowoltaiczne. Ponadto zaletą większości rodzajów kolektorów słonecznych jest możliwość podłączenia ich do istniejących już w danych budynkach konwencjonalnych systemów wodnych i
grzewczych.
Energia słoneczna z jednej strony jest wszechobecna, z drugiej zaś strony cechuje się cyklicznością. Intensywność promieniowania słonecznego jest różna w różnych okresach roku (cykliczność roczna), w różnych okresach dnia (cykliczność dzienna), a ponadto może być za-
leżna od różnych czynników atmosferycznych (cykliczność stochastyczna) [4]. Tak więc
energia uzyskiwana w kolektorach słonecznych jest parametrem zmiennym w czasie.
We wcześniejszych pracach autorów zaprezentowano strukturę akademickiej ciepłowni, wykorzystującej układy solarne do produkcji ciepła [8, 10]. Ciepłownia ta produkuje i dostarcza
ciepło, które docelowo wykorzystuje się na potrzeby centralnego ogrzewania i przygotowania
ciepłej wody użytkowej. W pracy poddano analizie ilość energii otrzymanej we wspomnianej
instalacji solarnej w korelacji do różnych kombinacji dwóch parametrów. Parametrami tymi
były: średnia miesięczna temperatura powietrza ti dla miasta, gdzie usytuowana jest ciepłownia oraz długość dnia i, wyrażona liczbą godzin między wschodem i zachodem słońca w odniesieniu do poszczególnych miesięcy.
2. ILOŚĆ ENERGII ODBIERANA PRZEZ KOLEKTORY
Energia, jaką można uzyskać w kolektorach słonecznych, zależy od ilości promieniowania
słonecznego, które, po przejściu przez atmosferę ziemską, dociera do ich powierzchni. Należy
pamiętać, że energia ta jest mniejsza pod względem wartości od energii, docierającej na orbitę. Spadek ten, określany mianem osłabienia promieniowania, jest efektem procesów odbicia,
absorpcji i rozpraszania, jakie zachodzą w atmosferze. Osłabienie natężenia promieniowania
zależy od drogi, jaką ono przebywa w atmosferze. Efekt promieniowania zostaje dodatkowo
osłabiony przez oddziaływanie zachmurzenia oraz opady. Ponadto ilość promieniowania na
powierzchni Ziemi z uwagi na położenie Słońca względem horyzontu oraz warunki pogodowe, zależy istotnie od pory roku [11].
Promieniowanie słoneczne, docierające do powierzchni Ziemi, charakteryzuje się za pomocą
wielu różnych parametrów. Największe znaczenie mają trzy z nich: gęstość strumienia promieniowania słonecznego G, nasłonecznienie H oraz usłonecznienie h [5].
Gęstość strumienia promieniowania słonecznego G wyraża sumę strumienia energii
promieniowania docierającego do jednostki powierzchni. Jednostką tej wielkości jest W/m2.
Na obszarze Polski, w zależności od położenia geograficznego, potencjalne sumy promieniowania całkowitego wahają się od 2999 MJ/m2 (833 kWh/m2) do 4316 MJ/m2 (1199 kWh/m2)
[11].
Nasłonecznienie H, zwane również napromieniowaniem, jest energią promieniowania
słonecznego, docierającego na jednostkę powierzchni odbiornika w ciągu określonego czasu,
np.: godziny, dnia, miesiąca czy roku. Jednostką tej wielkości jest J/m2 lub kWh/m2. Natomiast usłonecznienie h jest liczbą godzin z bezpośrednio widocznym promieniowaniem Słońca. Podobnie jak poprzedni parametr, wielkość ta dotyczy określonego przedziału czasu.
Przykładowo dla Warszawy całkowite roczne usłonecznienie w latach 2000-2002 wyniosło
odpowiednio: 2275, 2055 i 2059 h [11]. Natomiast średnia roczna dawka energii słonecznej
przypadającej na 1 m2 płaszczyzny poziomej dla Warszawy wynosi 983 kWh, przy wieloletnim średnim usłonecznieniu 1579 h [2].
Oprócz wspomnianych parametrów na uzyski i współczynniki efektywności instalacji kolektorów słonecznych fundamentalny wpływ mają również dane meteorologiczne, regionalne
wartości promieniowania, współczynniki korekcji uwzględniające usytuowanie kolektorów
[11]. Ponadto niezmiernie istotną informacją, dla pełnej oceny zasobów energii słonecznej dla
danego obszaru w różnych okresach, jest spodziewana liczba dni z dawkami napromieniowania, które przekracza tzw. wartość progową. W Polsce maksymalna dawka dzienna napromieniowania nachylonej powierzchni płaskiej może osiągnąć wartość 8,2 kWh/m2 [14]. Tak dogodne warunki atmosferyczne nie występują jednak zbyt często. W analizie zasobów energii
słonecznej dla instalacji solarnych istotny jest również kąt nachylenia płaszczyzny rozpatrywanego urządzenia. Zagadnienie to jest istotne zwłaszcza na etapie projektowania instalacji.
3. DANE PRZYJĘTE DO ANALIZY
Podstawowymi danymi wykorzystanymi w analizie były ilości ciepła Qi uzyskanego w rozpatrywanej instalacji solarnej. Wykorzystano dane dla trzech kolejnych lat, tj. od 2012 do 2014
r, które zestawiono w tabeli 1 [8, 10].
Tabela 1. Ciepło uzyskane w rozpatrywanej instalacji solarnej w poszczególnych miesiącach dla lat 2012-2015
miesiąc
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
suma
maks
2012
Qi, GJ
9,79
14,88
48,22
50,95
58,44
62,74
57,46
51,79
40,77
31,25
8,41
6,82
441,52
62,74
2013
2014
średnia
6,22
19,74
47,78
54,20
57,05
58,31
59,42
52,25
36,05
34,91
18,30
11,61
455,84
59,42
12,48
24,65
45,87
52,77
56,33
63,61
68,27
57,03
52,16
40,41
10,72
3,49
487,79
68,27
9,50
19,76
47,29
52,64
57,27
61,55
61,72
53,69
42,99
35,52
12,48
7,31
461,72
61,72
Jak wspomniano wcześniej na energię docierającą do powierzchni kolektorów wpływa m. in.
intensywność promieniowania Słońca. Od efektywności Słońca zależy również temperatura
powietrza w danym obszarze. Ponadto na pracę kolektorów wpływa łączna liczba godzin w
danym dniu obecności Słońca na horyzoncie. W pracy przedstawiono zatem wyniki korelacji
mocy kolektorów słonecznych z wartościami średniej temperatury powietrza oraz sumaryczną
długością dnia w danym miesiącu roku. Dane przedstawione w tabeli 1 skorelowano z danymi
z tabel 2 i 3. Tabela 2 przedstawia wartości średnich miesięcznych temperatur powietrza ti
właściwych dla miejsca instalacji w latach 2012-2014 [12]. Natomiast tabela 3 zawiera sumę
godzin trwania dnia i (czas między wschodem i zachodem słońca) w danym miesiącu [13].
W dalszym opisie parametr ten nazywany będzie w skrócie czasem słonecznym.
Tabela 2. Średnie miesięczne temperatury powietrza dla miejsca instalacji w latach 2012-2014 [12]
miesiąc
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
2012
ti
C
-1
-6
4
7
14
17
19
17
14
8
6
-3
Ti
K
272
267
277
280
287
290
292
290
287
281
279
270
2013
ti
C
-3
-1
-2
8
12
16
19
17
11
9
4
2
Ti
K
270
272
271
281
285
289
292
290
284
282
277
275
2014
ti
C
-2
2
6
10
13
16
20
17
14
10
5
0
Ti
K
średnia
ti
Ti
C K
271
271
276
281
286
289
292
290
286
282
278
273
-2
-2
3
8
13
16
19
17
13
9
5
0
271
271
276
281
286
289
292
290
286
282
278
273
Tabela 3. Suma godzin trwania dnia w danym miesiącu [13]
miesiąc
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
suma
i, h
265
281
369
415
481
492
495
449
378
331
269
249
4475
4. WYNIKI
Celem pracy było określenie zależności średniej temperatury powietrza oraz długości dnia na
efekt pracy kolektorów zainstalowanych na budynkach ciepłowni akademickiej. Wyniki korelacyjne między tymi parametrami zestawiono na rysunkach 1- 8.
70
60
2012
ilość ciepła, GJ
50
40
30
20
10
0
-10
-5
0
5
10
15
20
25
Średnie miesięczne temperatury [oC]
Rys. 1. Zależność ilości ciepła pochłoniętego przez kolektory słoneczne ciepłowni akademickiej w miesiącu od
wartości średniej temperatury miesiąca dla roku 2012
70
60
2013
ilość ciepła, GJ
50
40
30
20
10
0
-5
0
5
10
15
20
25
Średnie miesięczne temperatury [oC]
Rys. 2. Zależność ilości ciepła pochłoniętego przez kolektory słoneczne ciepłowni akademickiej w miesiącu od
wartości średniej temperatury miesiąca dla roku 2013
Można stwierdzić, że wraz ze wzrostem temperatury powietrza rośnie wartość ilości ciepła
pochłoniętego przez kolektory. Jak wcześniej wspomniano, efektywność pracy kolektorów
zależy od dużej liczby parametrów. Stąd tendencja wzrostowa nie jest jednoznaczna. Pewne
punkty na wykresie znajdują się powyżej linii trendu, inne poniżej. Punkty poniżej charakte-
ryzują miesiące zimowe, gdzie długość dnia jest relatywnie krótka. Zatem ilość ciepła pozyskiwana przez ten czas jest mniejsza.
Analizując dane dla roku 2013, można powtórzyć treść właściwą dla roku 2012. Generalnie
ilość ciepła pochłoniętego przez kolektory jest rosnącą liniową funkcją temperatury powietrza, przy czym dla miesięcy zimowych ta tendencja jest sytuowana poniżej wartości uśrednionych, dla miesięcy letnich – powyżej.
80
70
2014
ilość ciepła, GJ
60
50
40
30
20
10
0
-5
0
5
10
15
20
25
Średnie miesięczne temperatury [oC]
Rys. 3. Zależność ilości ciepła pochłoniętego przez kolektory słoneczne ciepłowni akademickiej w miesiącu od
wartości średniej temperatury miesiąca dla roku 2014
70
Średnia ilość ciepła, GJ
60
50
40
30
2012-2014
20
10
0
-5
0
5
10
15
20
25
Średnie miesięczne temperatury [oC]
Rys. 4. Zależność uśrednionej ilości ciepła pochłoniętego przez kolektory słoneczne ciepłowni akademickiej w
miesiącu od uśrednionej wartości średniej temperatury miesiąca dla lat 2012-2014
Dla roku 2014 wyniki charakteryzujące poszczególne miesiące są najbliższe uśrednionej linii
trendu. Teza, że temperatura powietrza jest czynnikiem znacząco wpływającym na ilość pochłoniętego ciepła jest obarczona najmniejszym błędem odchylenia.
Analiza uśrednionych wartości dla lat 2012-2014 jest niejako wypadkową analizy dla poszczególnych lat z tego okresu. Potwierdza się obserwacja, że wraz ze wzrostem wartości
temperatury powietrza rośnie wartość ciepła docierającego do powierzchni Ziemi, a tym samym ciepła potencjalnie możliwego do pochłonięcia przez kolektory słoneczne.
70
60
ilość ciepła, GJ
50
2012
40
30
20
10
0
200
250
300
350
400
450
500
550
Średnia suma godzin trwania dnia w miesiącu [h]
Rys. 5. Zależność ilości ciepła pochłoniętego przez kolektory słoneczne ciepłowni akademickiej w miesiącu od
uśrednionej długości dnia miesiąca dla roku 2012
70
60
ilość ciepła, GJ
50
2013
40
30
20
10
0
200
250
300
350
400
450
500
550
Średnia suma godzin trwania dnia w miesiącu [h]
Rys. 6. Zależność ilości ciepła pochłoniętego przez kolektory słoneczne ciepłowni akademickiej w miesiącu od
uśrednionej długości dnia miesiąca dla roku 2013
70
60
2014
ilość ciepła, GJ
50
40
30
20
10
0
200
250
300
350
400
450
500
550
Średnia suma godzin trwania dnia w miesiącu [h]
Rys. 7. Zależność ilości ciepła pochłoniętego przez kolektory słoneczne ciepłowni akademickiej w miesiącu od
uśrednionej długości dnia miesiąca dla roku 2014
70
Średnia ilość ciepła, GJ
60
2012-2014
50
40
30
20
10
0
200
250
300
350
400
450
500
550
Średnia suma godzin trwania dnia w miesiącu [h]
Rys. 8. Zależność uśrednionej ilości ciepła pochłoniętego przez kolektory słoneczne ciepłowni akademickiej w
miesiącu od uśrednionej długości dnia miesiąca w latach 2012-2014
Analizując wykresy 5-8, można stwierdzić jednoznacznie, że sumaryczna długość dnia w
miesiącach zdecydowanie wpływa na ilość ciepła pochłoniętego przez kolektory słoneczne.
Tendencja ta jest prawie idealnie rosnąca liniowo, co nie zawsze charakteryzuje wpływ temperatury powietrza na ilość pochłoniętego ciepła. W przypadku sumarycznej długości dnia w
danym miesiącu wartości dla poszczególnych dni zostały zsumowane, przez co ich wpływ na
efekt pracy kolektorów został niejako zwielokrotniony. Zsumowane różnice godzin między
wschodem Słońca, a zachodem w przypadku dłuższych dni jeszcze bardziej różnią się od tych
dla dni krótszych. W przypadku badania wpływu średniej temperatury wzięto pod uwagę wartości dla pojedynczego reprezentatywnego dnia i w związku z tym charakter tej korelacji ma
inny przebieg.
Dla uśrednionej wartości długości dnia w poszczególnych miesiącach roku prawdopodobnie
rezulat obserwacji mógłby być podobny do obserwacji poczynionych dla wpływu temperatury
powietrza.
5 PODSUMOWANIE
Jak wcześniej stwierdzono, ilość parametrów determinujących efekt pracy kolektorów słonecznych jest duża. W pracy badano jedynie wpływ dwóch z nich – temperatury powietrza
oraz długości dnia. W każdym z tych przypadków efekt jest taki sam. Tendencja charakterystyki mocy kolektorów w funkcji średniej temperatury powietrza, jak i długości dnia wykazuje rosnącą liniowo zależność. Przy czym w niektórych przypadkach nie jest to takie jednoznaczne. Zwłaszcza w przypadku badania wpływu temperatury powietrza. Dla podobnych
wartości temperatury powietrza występują różniące się znacząco wartości ilości ciepła. Tak
więc określenie potencjalnego zasobu kolektorów jedynie tym parametrem, może w rezultacie
być przyczyną błędów projektowych.
W pracy początkowo zamierzano skupić się na dotychczasowych problemach eksploatacyjnych, jakie miały miejsce w przypadku użytkowania kolektorów w ciepłowni akademickiej.
Kolektory zostały bowiem zainstalowane w 2006 roku, tak więc już kilka lat służą na rzecz
podgrzewania ciepłej wody użytkowej. Po przeprowadzonych konsultacjach z pracownikami
ciepłowni stwierdzono jednak, że większych problemów eksploatacyjnych nie było. Jedyna
znacząca awaria, to konieczność wymiany jednego z paneli. Po wystąpieniu nadzwyczajnych
opadów z gradem o postaci znacznych brył nastąpiło zbicie powierzchni zewnętrznej kolektora. W ramach napraw gwarancyjnych przyczyna awarii została usunięta.
Ponadto obserwacje otoczenia kolektorów pozwoliły zaproponować pewne dość istotne zmiany w projekcie instalacji. Kolektory pracują na zewnętrz budynków. Ich praca zależna jest od
właściwej pracy układu automatyki – czujników, przewodów, przetworników. W przypadku
analizowanej instalacji kolektorów elementy te zostały niedostatecznie zabezpieczone przed
działalnością okolicznego ptactwa. Otóż otuliny izolujące przewody, którymi płynie czynnik
roboczy, stały się obiektem działania ptaków, przez co uległy one częściowemu demontażowi. Ta działalność w niektórych przypadkach była również przyczyną awarii układu automatyki. W konsekwencji tych obserwacji zaproponowano przewody izolacyjne wraz z elementami automatyki zabezpieczyć dodatkowo otuliną z blachy. W niewielkim stopniu podroży to
koszty inwestycyjne, a w znacznym stopniu pozwoli uniknąć kosztów eksploatacyjnych czy
ewentualnych przestojów. Autorzy mają nadzieję, że zaprezentowane treści mogą być pomocne w przyszłych projektach, dotyczących wykorzystania instalacji solarnych.
LITERATURA
[1] Bogdanienko J.: Odnawialne źródła energii. Biblioteka Problemów, Problemów. 290,
PWN, Warszawa 1989.
[2] Bogdańska B., Podogrodzki J.: Zmienność całkowitego promieniowania słonecznego na
obszarze Polski w okresie 1961-1995. Warszawa: IMiGW 2000.
[3] Ciechanowicz W.: Energia, środowisko i ekonomia. Instytut Badań Systemowych PAN,
Warszawa 1997.
[4] Lewandowski W. M.: Proekologiczne źródła energii odnawialnej. WNT, Warszawa
2001.
[5] Pluta Z.: Podstawy teoretyczne fototermicznej konwersji energii słonecznej. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2006.
[6] Pluta Z.: Słoneczne instalacje energetyczne. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2008.
[7] Sarniak M. T.: Podstawy fotowoltaniki. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej,
Warszawa 2008.
[8] Starczyk R. , Urbaniak D., Wyleciał T., Wyczółkowski R.: Analiza efektywności pracy
układu solarnego wspomagającego kotły węglowe. Rynek Ciepła. Materiały i studia. Pr.
zbior. pod red. Henryka Kapronia, 2013.
[9] Strategia rozwoju energetyki odnawialnej. Ministerstwo Środowiska, Warszawa 2000.
[10] Urbaniak D., Wyleciał T., Wyczółkowski R., Starczyk R.: Możliwości wykorzystania
solarów na przykładzie ciepłowni akademickiej. Rynek Energii 2014, nr 5 (114).
[11] Zawadzki M.: Kolektory słoneczne pompy ciepła na tak. Wydawnictwo ZAWADZKI,
2003.
[12] www.imgw.pl/klimat
[13] http://halloween.friko.net/slonce/Czestochowa
[14] www.ekologika.pl - Wykorzystanie energii słonecznej za pośrednictwem kolektorów słonecznych. Prof. Andrzej Chochowski, Katedra Mechanizacji i Energetyki Rolnictwa
SGGW.
ANALYSIS OF SOLAR POWER IN CORRELATION WITH THE AVERAGE
MONTHLY AIR TEMPERATURE AND DAY LENGTH ON THE EXAMPLE OF
ACADEMIC HEATING PLANT
Key words: heating plant, solar energy systems, alternative energy sources
Summary. The structure of academic heating plants, using solar systems for heat production is presented in
earlier papers of authors. A power of solar panel depends on the effectiveness of the Sun. The amount of energy
that reaches by radiation from the sun to the place of use solar panel is a critical parameter in determining the
potential use of these energy sources. An air temperature in an area also depends on the effectiveness of the sun.
In addition, solar power affects the total number of hours in a given day presence of the sun on the horizon.
Therefore, the results of solar power correlation with the values of the average air temperature and the total
length of the day in a given month of the year is presented in the work. Moreover, past experiences of use of
collectors in the academic heating plant, which can be helpful in future projects concerning their use, were presented.
Robert Starczyk, mgr inż., pracuje na stanowisku kierownika ciepłowni Politechniki Częstochowskiej.
Dariusz Urbaniak, dr inż., pracuje na stanowisku adiunkta w Instytucie Maszyn Cieplnych
Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Informatyki Politechniki Częstochowskiej. W swoich
pracach naukowych zajmuje się zagadnieniami przeróbki mechanicznej surowców mineralnych (rozdrabnianie i klasyfikacja przepływowa) oraz przepływem ciepła w różnego rodzaju
procesach technicznych i przemysłowych. Przedmiotem badań autora są młyny pneumatyczne, klasyfikatory przepływowe, elektrownie, ciepłownie. Interesuje się muzyką, dobrym filmem.
Tomasz Wyleciał, dr inż., pracuje na stanowisku adiunkta w Katedrze Pieców Przemysłowych i Ochrony Środowiska, Wydziału Inżynierii Produkcji i Technologii Materiałów Politechniki Częstochowskiej. Zajmuje się zagadnieniami przeróbki mechanicznej surowców mineralnych (rozdrabnianie i klasyfikacja przepływowa) oraz przepływem ciepła w różnego
rodzaju procesach technicznych i przemysłowych.
Rafał Wyczółkowski, dr inż., pracuje na stanowisku adiunkta w Katedrze Pieców Przemysłowych i Ochrony Środowiska, Wydziału Inżynierii Produkcji i Technologii Materiałów Politechniki Częstochowskiej. W swoich zainteresowaniach naukowych zajmuje się szeroko
pojętą problematyka wymiany ciepła w różnego rodzaju procesach technicznych i przemysłowych. Głównym obszarem badań z tego zakresu są problemy nagrzewania wsadu porowatego i zastosowań praktycznych termowizji. Jako hobby, w wolnych chwilach uprawia amatorsko triathlon.
Henryk Radomiak, dr hab. inż., pracuje na stanowisku profesora w Katedrze Pieców Przemysłowych i Ochrony Środowiska, Wydziału Inżynierii Produkcji i Technologii Materiałów
Politechniki Częstochowskiej. Zajmuje się zagadnieniami spalania paliw oraz przepływem
ciepła w różnego rodzaju procesach technicznych i przemysłowych.
Download