Artropatia łuszczycowa. Aktywne życie.

advertisement
Artropatia łuszczycowa. Aktywne życie.
Podręcznik dla pacjenta o artropatii łuszczycowej.
Drogi pacjencie!
Prof. dr. med. Stefan Schewe
Specjalista medycyny wewnętrznej i reumatologii
Monachium
Spis treści
Informacje o chorobie
04
Informacje na temat leczenia
24
Życie z artropatią łuszczycową
40
Słowniczek
46
Dodatkowe informacje
50
Pierwszym krokiem chorego w kierunku poprawienia swojego stanu zdrowia jest uzyskanie dokładnych informacji na temat swojej
choroby. Jest to szczególnie ważne w przypadku chorób przewlekłych, takich jak artropatia łuszczycowa. To przewlekłe zapalenie
stawów dotyka przede wszystkim osoby z łuszczycą: U około jednej trzeciej osób z łuszczycą, obok objawów skórnych występują
także typowe dolegliwości stawów. Objawy mogą być bardzo
różne – od łagodnego obrzęku stawów i umiarkowanych dolegliwości do dużego bólu i znacznego upośledzenia ruchliwości.
Przez długi czas lekceważono wpływ łuszczycy na napięcie fizycznego i emocjonalne u chorych osób, ale również skutki społeczne i ekonomiczne tej choroby, przy czym czyniło to również
wielu lekarzy. Leczenie także często przez dłuższy czas było
niezadowalające, ponieważ tylko niewiele leków było dopuszczonych do leczenia artropatii łuszczycowej i mało było danych,
zwłaszcza w przypadku leczenia długookresowego. Na szczęście te czasy należą do przeszłości: Dzięki badaniom medycznym,
leczenie łuszczycy i artropatii łuszczycowej poczyniło w ostatnich
latach duże postępy. Dzięki nowoczesnym możliwościom leczenia, takim jak stosowanie leków biologicznych, coraz bardziej
możliwe staje się wstrzymanie wyniszczających procesów chorobowych i osiągnięcie stanu, w którym chory w dużym stopniu lub
prawie w ogóle nie cierpi na żadne dolegliwości.
Pierwszym krokiem do poprawy stanu zdrowia jest zawsze znajomość procesów, jakie następują w organizmie oraz na aktywne
uczestnictwo. Osoby cierpiące na artropatię łuszczycową potrzebują dużo informacji. Niniejszy podręcznik dla pacjenta ma za
zadanie przyczynić się do tego, gdyż zawiera on wiele ważnych
i aktualnych faktów na temat artropatii łuszczycowej. Dysponując
jak największą ilością informacji, osoba chorująca na tę chorobę
może wtedy w najlepszy sposób podejść do tego schorzenia
w sposób aktywny i ukierunkowany.
Życzę pouczającej i interesującej lektury.
Z wyrazami szacunku,
Prof. dr. med. Stefan Schewe
Informacje o chorobie.
Najważniejsze informacje o artropatii łuszczycowej w zwięzłej i przejrzystej formie.
Czym jest artropatia łuszczycowa?
„ Dermatolodzy i reumatolodzy powinni ściśle
ze sobą współpracować nad tą chorobą,
która dotyka obydwa układy narządów.“
Professor Dr. med. Stefan Schewe
04
Artropatia łuszczycowa (inne nazwy: psoriasis arthropathica, zapalenie stawów lub arthropathia psoriatica) jest przewlekłym zapaleniem stawów (artretyzm), które występuje razem z łuszczycą.
Zapaleniu stawów często towarzyszą typowe zmiany skórne
w postaci łusek. U wielu pacjentów (około 60–90%) występują
również charakterystyczne zmiany na paznokciach.
Razem z innymi przewlekłymi zapalnymi chorobami stawów,
artropatia łuszczycowa należy do grupy tzw. spondyloartropatii
(w skrócie: SpA). Spondyloartropatia oznacza zapalenie małych
stawów kręgowych, możliwie również stawu biodrowo-krzyżowego (pomiędzy miednicą i kręgosłupem).
Informacje o chorobie
Jak często występuje artropatia łuszczycowa?
Jak rozwija się artropatia łuszczycowa?
Łuszczyca występuje u około dwóch procent populacji w Niemczech, przy czym około jedna trzecia tych pacjentów cierpi ponadto na artropatię łuszczycową. To oznacza, że mniej więcej
sześć spośród 1000 osób (0,6% populacji) cierpi na artropatię
łuszczycową.
Nie wiemy jeszcze wiele na temat przyczyn i rozwijania się artropatii łuszczycowej i jej związku z łuszczycą.
W tym procesie jakąś rolę odgrywa prawdopodobnie połączenie
czynników genetycznych (dziedziczonych), immunologicznych
i związanych ze środowiskiem.
Kogo dotyka ta choroba?
Artropatia łuszczycowa występuje głównie u osób dorosłych
w wieku od dwudziestu do pięćdziesięciu lat. Dotknięci są nią
w większym lub mniejszym stopniu zarówno mężczyźni, jak
i kobiety.
Ponieważ skłonność do wystąpienia łuszczycy i artropatii łuszczycowej może być dziedziczona, krewni pacjentów w większym
stopniu są narażeni na tę chorobę.
U prawie 75% pacjentów rozwijają się charakterystyczne zmiany
skórne przed zapaleniem stawów; łuszczyca może pojawić się
wiele miesięcy lub lat przed zajęciem stawów przez tę chorobę.
U około 10% artropatia pojawia się przed objawami skórnymi
bądź oba te schorzenia pojawiają się razem.
06
Wydaje się, że za dziedziczone predyspozycje do powstawiania
zapalenia stawów odpowiedzialne są szczególne geny, których
jeszcze dokładnie nie znamy. Uważa się również za fakt potwierdzony, że choroba jest spowodowana zaburzeniami układu odpornościowego. Powoduje to reakcje łańcuchowe z wieloma różnymi procesami, w których uczestniczą liczne komórki i prozapalne
substancje przekaźnikowe.
Interakcje pomiędzy tymi czynnikami ostatecznie prowadzą do
przewlekłego zapalenia.
Informacje o chorobie
Jaką rolę odgrywa substancja przekaźnikowa
TNF-α?
U pacjentów z łuszczycą lub artropatią łuszczycową wykrywano
podwyższone stężenia TNF-α w próbkach tkanek ze zmian skórnych lub płynów w chorych stawach.
To doprowadziło do przypuszczenia, że ta substancja przekaźnikowa również w znaczącym stopniu uczestniczy w powstawaniu
artropatii łuszczycowej.
Czynnik martwicy nowotworu alfa (TNF-α)
Jakie stawy są dotknięte chorobą?
jest naturalnie występującą substancją przekaźnikową (cytokiną)
układu odpornościowego, która odgrywa pewną rolę w procesach zapalnych i immunologicznych w przypadku wielu przewlekłych chorób zapalnych.
Artropatia łuszczycowa najczęściej obejmuje kolana, stawy skokowe i stawy palców. Ten typ oddziaływania choroby nazywamy
również obwodowym. Jest rzeczą charakterystyczną, że równocześnie zapalenie dotyka tylko kilka stawów; choroba często postępuje w sposób asymetryczny, tzn. niesymetrycznie. Tak zwane
zapalenie palców (dactylitis), w którym zapalenie obejmuje cały
palec lub paluch, również jest typowym przypadkiem.
Spełnia on wiele różnych zadań, ale przede wszystkim wspiera
proces zapalny (działanie prozapalne).
 Chorobą dotknięte mogą być również kręgosłup i połączenie pomiędzy kością krzyżową i biodrową (staw biodrowo-krzyżowy). Tę postać nazywa się typu centralnego
lub osiowego.
Innego potwierdzenia tego faktu dostarczyły obserwacje, że
specjalne blokowanie TNF-α za pomocą specjalnych, produkowanych w oparciu o technologię genową substancji (tzw. leków
biologicznych) może doprowadzić do poprawy zarówno w łuskowatych zmianach skórnych, jak i w zapaleniu stawów w artropatii
łuszczycowej.
08
Informacje o chorobie
„ Nie można dłużej lekceważyć artropatii łuszczycowej
pod względem możliwości dalszego jej postępu, Z drugiej
strony, jej postęp przebiega bardzo różnie. Dlatego rozpoznanie artropatii łuszczycowej z pewnością nie oznacza, że
choroba musi szybko postępować i prowadzić do niepełnosprawności“
Professor Dr. med. Stefan Schewe
Jakie są typowe objawy?
Charakterystycznymi dolegliwościami w przypadku artropatii
łuszczycowej są wrażliwość (na nacisk) lub obrzęk stawów i upośledzenie ruchliwości, która jest najbardziej widoczna rano po
wstaniu z łóżka.
Nazywa się to sztywnością poranną. Ale choroba niekoniecznie
atakuje tylko stawy. Zapalenie może również obejmować przyczepy ścięgien (zapalenie przyczepów ścięgnistych).
 Często dotyczy to ścięgna Achillesa lub przyczepów ścięgien podeszew stóp, kolan, kości miednicy i żeber.
10
Informacje o chorobie
Jakie objawy towarzyszące mogą się ujawnić?
Zmiany na paznokciach są bardziej lub mniej zauważalne u prawie 90% wszystkich pacjentów z artropatią łuszczycow. Zwykle
jednocześnie objętych zostaje kilka paznokci palców dłoni i stóp
z obydwu stron, a czasem również otaczająca je skóra. Najczęściej występują tzw. „paznokcie cętkowane”, z niewielkimi (mniej
więcej wielkości główki szpilki) wgłębieniami w płytce paznokcia,
które powstają w wyniku zakłóconego wzrostu paznokcia.
Kiedy zmiany sąwyraźne, paznokieć traci zamocowanie w łożysku i może się oderwać.
Rzadziej występują bardzo wyraźne zmiany na powierzchni paznokcia. Łożysko paznokcia – spodnia cz płytki – również może
być objęta chorobą. Często widoczne są żółto-brązowawe odbarwienia, które prześwitują przez płytkę paznokcia i przypominają plamki spowodowane przez oleiste roztwory. Nazywa się je dlatego
(łuszczycowymi) plamami olejowymi.
12
Informacje o chorobie
Zdrowa skóra
Łuszczyca jest chorobą o wielu różnych twarzach. Psoriasis vulgaris („vulgaris” = „zwykła”) jest najczęstszą postacią występującą
u ponad 90% chorych.
Rozmiar, kształt, rozległość i umiejscowienie tych placków różni
się bardzo u poszczególnych osób, często w różnych stadiach
choroby.
Choroba może się charakteryzować minimalnymi objawami, aż
do wyraźnie widocznych zmian, w których obejmuje ona duże
powierzchnie skóry. Typowymi zmianami skórnymi są tzw. „placki”:
ostro odgraniczone czerwonawe zmiany wystające ponad powierzchnię skóry i pokryte srebrzystymi łuskami.
Zmiany te mogą generalnie występować wszędzie, ale wyróżnione są pewne miejsca na ciele. Należą do nich przedłużenia boków kolan i łokci, okolica krzyża (nad pośladkami), okolice pępka
i owłosiona część skóry głowy (capillitium) oraz uszy. Owłosiona
część skóry głowy ma ostro odgraniczone, wyraźnie łuskowate
zmiany zaczerwienione przez zapalenie.
Łuszczyca
warstwa keratyny
naskórek
 Czasami łuskowatość zmian przyjmuje tylko łagodną postać na głowie i jest jedyną oznaką choroby bez żadnych
innych widocznych zmian.
łuski
placki
skóra objęta
zapaleniem
mieszek włosowy
Twardówka
warstwa
podskórna
14
Informacje o chorobie
Jak postępuje artropatia łuszczycowa?
Artropatia łuszczycowa może postępować bardzo różnie u różnych osób. Choroba zazwyczaj ma tendencję do dalszego postępu, wskutek czego w miarę upływu czasu atakuje ona coraz więcej stawów.
„ Postęp artropatii łuszczycowej jest trudno przewidzieć. Istnieje tylko kilka kryteriów, które wskazują
na to, że choroba będzie u pacjenta postępować
szybko.
Z jednej strony mamy dostępne dzisiaj drogie, ale
bardzo skuteczne leki, które znacznie lepiej niż
zaledwie kilka lat temu wpływają na szybko postępującą chorobę, powodującą zniszczenie stawów.”
Tradycyjnie rozróżnia się różne postacie postępu choroby. Rozróżnia się je w zależności od objawów (głównie wyglądu zaatakowanych stawów) oraz wyników procedur obrazowania. Jednakże
występują również postacie przejściowe i mieszane.
Typy artropatii
łuszczycowej
16
1
Zapalenie
wielostawowe
symetryczne
2
Postać asymetryczna
(zapalenie niewielu
stawów)
Professor Dr. med. Stefan Schewe
3
Zapalenie stawów
międzypaliczkowych
dalszych
4
Zapalenie
kręgosłupa
5
Zapalenie stawów
okaleczające
Postać postępu
choroby
Częstość występowania (w odniesieniu do
wszystkich przypadków)
Preferowane stawy
Typowe oznaki i szczególne cechy
Postać asymetryczna
(zapalenie niewielu
stawów)
Ponad 50%
Palec lub paluch środkowy,
stawy końcowe i śródręcznopaliczkowe lub śródstopnopaliczkowe, stawy kolanowe
i biodrowe
Łagodny postęp. Tylko kilka objętych zapaleniem stawów; stawy są zwykle obrzmiałe
i bolesne
Zapalenie wielostawowe symetryczne
20–40%
Nadgarstki, środkowe i końcowe stawy palców i paluchów
Zwykle symetryczny rozkład; tendencja do
ciężkiego postępu choroby
Zapalenie stawów
międzypaliczkowych
dalszych
około 5%
Stawy końcowe palców lub
paluchów
Tylko kilka objętych zapaleniem stawów;
zwykle z jednej strony. Podobne dolegliwości
jak w postaci asymetrycznej. Często zmiany
na paznokciach
Zapalenie kręgów (spondyloartropatia, zapalenie
kręgosłupa)
Rzadko samodzielnie, częściej
(do 15%) razem z inną postacią
postępu chorob
Połączenia kości krzyżowej i biodrowej (stawy krzyżowo-biodrowe) i/lub stawy kręgosłupa
Bolesne ograniczenia ruchów w okolicy
kręgosłupa, czasami również bez dolegliwości
Zapalenie stawów
okaleczające
około 5%
Zwykle wiele stawów rąk i stóp,
ale również stawy kręgosłupa
i połączenie pomiędzy kością
krzyżową i biodrową (staw
krzyżowo-biodrowy)
Stosunkowo ciężki postęp choroby ze
zmianami w kościach (degradacja kości)
i stawach, prowadzący do ciężkiej deformacji
i ograniczenia ruchu, często z towarzyszącymi
ogólnymi objawami (np. gorączką, utratą
wagi ciała) i wyraźnie widocznymi objawami
skórnymi
Informacje o chorobie
Jak rozpoznaje się artropatię łuszczycową?
Szczególnie wtedy, kiedy już wiemy o łuszczycy, nowo pojawiające się problemy ze stawami należy zawsze zbadać jak najwcześniej i jak najdokładniej celem rozpoznania choroby na czas
i zapewnienia właściwego leczenia.
Aby odróżnić artropatię łuszczycową od innych podobnych schorzeń stawów, oprócz oceny typowych dolegliwości i wyglądu
dotkniętych chorobą stawów stosuje się prześwietlanie rentgenowskie; chore kości i stawy często wykazują charakterystyczne
zmiany.
Ważnym wskaźnikiem jest obecnie występująca lub występująca
w przeszłości łuszczyca u pacjenta lub u jego bliskich krewnych.
Artropatia łuszczycowa postępuje u niektórych pacjentów z towarzyszącym niewielkim bólem, wskutek czego zazwyczaj nie udają
się oni natychmiast do lekarza.
18
To oznacza utratę cennego czasu, ponieważ
mimo braku bądź obecności tylko łagodnych dolegliwości, kości mogą zmieniać swoją budowę, prowadząc do
ograniczenia ruchu.
Wymienione niżej możliwości badania są nie tylko ważne dla postawienia diagnozy, ale również służą kontroli postępu choroby
i monitorowaniu powodzenia terapii.
Informacje o chorobie
 Testy laboratoryjne
 Procedury obrazowania
Zdjęcia rentgenowskie zaatakowanych stawów często wykazują
charakterystyczne zmiany. W niektórych badaniach, dodatkowych
ważnych informacji dostarcza tomografia komputerowa (TK) lub
tomografia z obrazowaniem rezonansem magnetycznym (MRT,
tomografia spinowa). Dotyczy to w szczególności sytuacji, kiedy
chorobą dotknięte są stawy krzyżowo-biodrowe i kręgosłup.
Badanie MRT, które można wykonywać z lub bez środka kontrastującego, może wykazać ostre zapalenie
już na wczesnym etapie. Sonografia stawów,
która opiera się na technologii ultrasonograficznej, może być pomocna
przy ocenie procesów zapalnych w ścięgnach lub ich
przyczepach.
20
Nie istnieją żadne konkretne testy laboratoryjne, których można
użyć do wyraźnego rozpoznania artropatii łuszczycowej. Zależnie od intensywności zapalenia, niektóre parametry laboratoryjne
mogą dostarczać bardziej podwyższonych lub obniżonych wartości, wskazując w ogólności na zapalenie wewnątrz organizmu.
Dotyczą one w szczególności szybkości opadania krwinek czerwonych (badanie OB) oraz stężenia białka C-reaktywnego (CRP)
w surowicy krwi.
Parametry te są jednakże podwyższone również w przypadku innych chorób zapalnych i dlatego same mało mówią. Tak zwany
czynnik reumatoidalny, który zwykle jest dodatni (to znaczy wykrywalny) w reumatoidalnym zapaleniu stawów, można wykrywać
tylko w niewielu przypadkach w artropatii łuszczycowej i dlatego
służy on również za wskaźnik przy odróżnianiu choroby od reumatoidalnego zapalenia stawów.
Informacje o chorobie
„ Dalszy postęp choroby można rozpoznać szczególnie
wyraźnie po charakterystycznych zmianach na zdjęciach
rentgenowskich (i możliwie również w tomografii spinowej
lub innych procedurach obrazowania).
Jakie inne choroby mogą wyglądać podobnie?
Inne choroby reumatyczne również mogą powodować bardzo
podobne objawy i dolegliwości. Najważniejsze choroby, które
należy odróżniać od artropatii łuszczycowej, to reumatoidalne zapalenie stawów i zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa
(choroba Bechterewa).
Niżej wymienione oznaki wskazują na postęp tej choroby:

Wyraźnie widoczny obrzęk występujący na kilku stawach

Okresy zapalenia stawów, przyczepów ścięgnistych lub
skóry są bardziej widoczne i trwają dłużej
Dlatego koniecznie należy wtedy skontrolować zaatakowane
stawy, zwłaszcza rąk i stóp, wykonując regularnie zdjęcia
rentgenowskie mniej więcej raz na rok.”
Professor Dr. med. Stefan Schewe
Lekarz nieustannie znajduje oznaki zapalenia we krwi
Zdjęcia rentgenowskie lub inne procedury obrazowania
pokazują zmiany, które można interpretować jako początek nowego procesu niszczącego stawy
22
Informacje o chorobie
Informacje na temat leczenia
Dowiedz się więcej o tym, co dzisiaj jest już możliwe.
Jak można leczyć artropatię łuszczycową?
WSKAZÓWKA
Leczenie artropatii łuszczycowej wymaga specjalistycznej wiedzy
i powinien się nim zajmować specjalista, tzn. reumatolog i/lub
dermatolog.
Regularne badania kontrolne u właściwego lekarza (mniej
więcej co trzy miesiące) są najlepszym warunkiem ustalenia
rozwoju i postępu choroby i podjęcia odpowiednich środków
terapeutycznych.
Celem każdego leczenia jest złagodzenie bólu i innych dolegliwości, zachowanie czynności stawów i ich ruchliwości oraz zapobieżenie dalszemu postępowi choroby. Wymaga to zwykle
przyjmowania leków. We wszystkich tych przypadkach, właściwe
środki fizjoterapeutyczne, takie jak ćwiczenia fizjoterapeutyczne,
zapewniają odpowiednie wsparcie.
24
Informacje na temat leczenia
Terapia lekowa
 Glikokortykoidy (kortyzon)
 Leki podstawowe
 Metotreksat
W zależności od objawów i etapu choroby, dostępne są różne
grupy czynnych substancji. Kiedy równocześnie występuje łuszczyca, najlepiej jest, jeśli stosowany lek poprawia również zmiany
skórne.
Przy ostrym lub ciężkim zapaleniu pojedynczych stawów można
wstrzykiwać glikokortykoidy (kortyzon) bezpośrednio do stawu
(dostawowo) celem uzyskania szybkiego złagodzenia bólu
i obrzęku. Glikokortykoidy są produktami pochodnym kortyzolu,
naturalnego hormonu nadnerczy. Ma on wieloraki wpływ na organizm człowieka.
Kiedy odpowiedź na leczenie lekami przeciwzapalnymi niesterydowymi jest niewystarczające lub następuje ciężki, zaawansowany postęp choroby, stosuje się generalnie tzw. leki podstawowe.
Są to leki, których generalnie używa się w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów i innych przewlekłych chorób reumatycznych. Tylko niewiele leków podstawowych dopuszczonych jest
również do leczenia artropatii łuszczycowej. Należy do nich metotreksat (MTX), leflunomid i związki złota.
Metotreksat (MTX) jest lekiem o wielorakim działaniu. Wpływa on
w dużym stopniu na artropatię łuszczycową, uczestnicząc w procesie zapalnym i blokując nadmierne reakcje układu odpornościowego. MTX jest skuteczny w zwalczaniu zapalenia stawów i przy
zmianach skórnych i jest dopuszczony w obydwu dziedzinach
zastosowania. Substancja jest dostępna w postaci roztworu do
wstrzykiwań i w postaci tabletek, i podaje się ją raz na tydzień.
 Niekortyzonowe leki przeciwzapalne
Na początku terapii stosuje się zwykle niesterydowe (= bez kortyzonu) leki przeciwzapalne (NSAID) lub inne przeciwzapalne,
klasyczne leki przeciwreumatyczne. Blokują one przede wszystkim
zapalenie i uśmierzają ból.
Jednakże niektóre z tych substancji mogą także spowodować pogorszenie zmian skórnych lub prowadzić do dolegliwości układu
pokarmowego. Ta ostatnia uwaga dotyczy w szczególności starszych przedstawicieli tej grupy substancji czynnych (np. kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, diklofenak). Nowszymi substancjami są
tzw. inhibitory COX-2.
Produkty kortyzonowe nazywa się również często w medycznym
użyciu glikokortykoidami, kortykoidami lub sterydami. Mają one
silne działanie przeciwzapalne, ale mogą również zwiększać nasilenie łuszczycy.
Niektóre inne substancje czynne również wydają się skuteczne
w leczeniu artropatii łuszczycowej. Na przykład często obserwuje
się równoczesną poprawę u pacjentów z występującym zapaleniem stawów, których się leczy cyklosporyną z powodu ciężkiej
łuszczycy.
Możliwe są również zastrzyki podskórne; pacjenci mogą to robić
samodzielnie za pomocą ampułko-strzykawek. Do najczęstszych
istotnych działań ubocznych zalicza się zmiany w czynności wątroby i w składzie krwi. Aby uniknąć szkodliwego oddziaływania
na wątrobę, pacjenci nie powinni pić alkoholu w trakcie leczenia
lekiem MTX. Unikać należy również ekspozycji na silne światło słoneczne. Spośród innych, częste są również brak apetytu, nudności, wymioty, bóle brzucha i biegunka. Pełną listę działań ubocznych można znaleźć w ulotce do odpowiedniego opakowania.
Są one lepiej tolerowane przez żołądek ze względu na bardziej
specyficzny sposób ich działania.
26
Informacje na temat leczenia
„ Pacjentów z artropatią łuszczycową trzeba informować, że
cierpią na poważną chorobę, która może także zniszczyć ich
stawy.
Dlatego powinni oni przechodzić regularne badania kontrolne u specjalisty, który oceni postęp tej choroby. Ale powinni
oni również wiedzieć, że dostępne są dzisiaj skuteczne terapie, które należy stosować w przypadku szybko postępującej
choroby.”
Professor Dr. med. Stefan Schewe
28
Informacje na tematBlindtext
leczenia
 Leflunomid
 Złoto do wstrzykiwań
Leflunomid oddziałuje na artropatię łuszczycową przez blokowanie procesu zapalnego, zaburzonych reakcji układu odpornościowego i zwiększonego wzrostu tkanki. Przyjmuje się go generalnie
tylko w postaci tabletek.
Znaczenie produktów zawierających złoto w leczeniu artropatii
łuszczycowej znacznie spadło w ostatnich latach ze względu na
nowe, lepsze możliwości leczenia.
Do najczęstszych działań ubocznych zalicza się między innymi
brak apetytu, nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunki, bóle
głowy, zmęczenie, utratę owłosienia lub wysypkę na skórze.
U niektórych pacjentów następuje niewielkie podwyższenie ciśnienia krwi lub przejściowa, niewielka utrata wagi ciała.
Dlatego używa się ich dzisiaj rzadko. W szczególności niekorzystne jest to, że złoto może prowadzić do pogorszenia zmian
skórnych.
WSKAZÓWKA
W trakcie leczenia konieczne są badania kontrolne wykonywane co dwa tygodnie w ciągu pierwszych sześciu miesięcy,
a potem co cztery do ośmiu tygodni. Mierzy się ciśnienie
krwi, a próbki krwi i moczu wykorzystuje do kontroli czynności wątroby i nerek, jak również procesów krwiotwórczych.
Informacje na temat leczenia

Substancje biologiczne (antagoniści TNF)
Kiedy niekortyzonowe leki przeciwzapalne i leki podstawowe nie
są wystarczająco skuteczne, istnieje możliwość zastosowania terapii z użyciem antagonistów TNF-α. Wśród leków biologicznych
można znaleźć generację nowoczesnych leków.
Są to rozmaite substancje białkowe wytwarzane w oparciu o technologię genową, których działanie lecznicze wynika ze wspierania lub blokowania aktywności naturalnie występujących substancji. Są one wytwarzane z żywych komórek z wykorzystaniem
procesów biotechnologicznych.
Większość produktów wstrzykuje się pod skórę (podskórnie)
i może je również podawać sobie sam pacjent po otrzymaniu odpowiednich wskazówek. Ponieważ leki biologiczne są bardzo
specyficzne, wydaje się, że powodują one mniej negatywnych
skutków w normalnych (fizjologicznych) procesach w organizmie
i mają mniej działań ubocznych niż zwykłe leki.
32
„ Nazwa „leki biologiczne” obejmuje razem leki, które
wywierają bezpośredni wpływ na naturalnie występujące w organizmie substancje przekaźnikowe, które odgrywają znaczącą rolę w procesach zapalnych
w stawach lub w przyczepach ścięgnistych. Te leki
potrafią zauważalnie osłabiać, a niekiedy całkowicie
zatrzymywać procesy zapalne.”
Professor Dr. med. Stefan Schewe
Do najczęstszych działań ubocznych należy zaliczyć reakcje
w miejscu wkłucia po wstrzyknięciu, np. obrzęk, zaczerwienienie,
ból i swędzenie. Do innych częstych działań ubocznych należy
zaliczyć infekcje, reakcje alergiczne i gorączkę.
INFORMACJE
Antagonista TNF-α działa w ten sposób, że blokuje prozapalną substancję przekaźnikową, czynnik martwicy nowotworu
alfa, który odgrywa decydującą rolę w rozwoju artropatii
łuszczycowej i łuszczycy. TNF-α oddziałuje na określone
komórki, przyłączając się do powierzchniowych struktur białkowych, które nazywa się receptorami.
Te receptory przekazują sygnały decyzyjne komórce.
Niektórzy antagoniści TNF-α działają poprzez
blokowanie samych substancji przekaźnikowych, podczas gdy inne okupują
receptory i przez to uniemożliwiają im
działanie.
Opracowywanie i produkcja tych leków biologicznych są bardzo
kosztowne. Dlatego substancje te uważa się głównie za inną możliwość leczenia dorosłych pacjentów z aktywną i postępującą postacią artropatii łuszczycowej, która nie reaguje dostatecznie na
leki podstawowe. Można dzięki nim osiągnąć znaczącą poprawę nawet w bardzo ciężkich przypadkach. Przy czym antagonista
TNF-α generalnie oddziałuje zarówno na zapalenie stawów, jak
i na zmiany skórne przy łuszczycy.
Informacje na temat leczenia
Możliwości fizykoterapii
Oprócz leczenia z użyciem leków, ważne są również rozmaite fizykoterapie pozwalające zachować należyte funkcjonowanie stawów. Dlatego ważne jest nauczenie się odpowiednich ćwiczeń
pod okiem doświadczonego fizjoterapeuty. Stosując się do ich
wskazań, można je również wykonywać samodzielnie i regularnie w domu. Jeśli aktywność choroby jest wyraźnie widoczna lub
jej etap jest ostry, często możliwe są tylko ćwiczenia pasywne, ale
one również są ważne.
Leczenie za pomocą kąpieli (balneoterapia) daje możliwość wywarcia korzystnego wpływu na objawy skórne i stawowe równocześnie. Oprócz kąpieli termalnych lub kąpieli w siarce, dotyczy
to w szczególności połączenia kąpieli w roztworach stężonej soki
(solanka) i następującego potem napromieniania promieniami UV
(balneo-fototerapia, fototerapia i kąpieli w solance). Terapia klimatyczna nad Morzem Martwym jest szczególną formą terapii.
WSKAZÓWKA
W niektórych przypadkach pomóc może leczenie
chłodem lub gorącem, masaż, elektroterapia oraz
stosowanie innych procesów fizycznych.
INFORMACJE
Aktywne ćwiczenia fizjoterapeutyczne stanowią fundamentalny
element leczenia artropatii łuszczycowej. Specjalne ćwiczenia
ruchowe, które pomagają odzyskać lub zachować jak najlepszą ruchliwość, wykonuje się pod okiem specjalisty.
Należy je dostosować do potrzeb każdego pacjenta i etapu
choroby tego pacjenta.
34
Informacje na tematBlindtext
leczenia
Zabiegi operacyjne
Niekiedy w przypadku artropatii łuszczycowej konieczne są interwencje chirurgiczne. Niektóre środki mają za zadanie zapobiec
(dalszej) destrukcji stawu.
Można to również osiągnąć za pomocą tzw. radiosynowiortezy.
Wstrzykuje się wtedy substancję radioaktywną do stawu, niszcząc
tkankę ze zmianami zapalnymi.
Jeśli staw lub ścięgno zostało już uszkodzone, jego funkcjonowanie można poprawić poprzez rekonstrukcję, to znaczy zabieg odtworzenia. Niekiedy konieczne jest usztywnienie stawu (artrodeza)
lub wszczepienie nowego stawu (endoproteza).
To, czy i kiedy operacja ma sens, zależy od wielu okoliczności,
takich jak charakter i funkcja danego stawu, stadium choroby i rozmiar upośledzenia fizycznego.
INFORMACJE
W przypadku pojedynczych lub paru stawów, patologicznie
zmieniona tkanka wewnętrznej błony stawu (błona maziowa)
może zostać usunięta w drodze zabiegu endoskopowego (tzn.
za pomocą endoskopii). Takie interwencje nazywane są często
wycięciem błony maziowej.
36
Informacje na temat leczenia
Inne środki towarzyszące
Ponieważ artropatia łuszczycowa nie tylko pozostawia ślady
fizyczne u chorych osób, ale również oznacza duże napięcie
psychologiczne, towarzyszące zabiegi psychoterapeutyczne
i opieka psychologiczna mogą często być bardzo pomocne
w lepszym radzeniu sobie z wieloma wyzwaniami, jakie wiążą
się z tą chorobą.
„ Na postępującą artropatię łuszczycową nie można oddziaływać alternatywnymi metodami leczenia. Dlatego niezależnie
od rodzaju terapii, we wszystkich przypadkach konieczne są
badania kontrolne u specjalisty.”
Professor Dr. med. Stefan Schewe
Specjalne strategie również korzystnie wpływają na reakcje bólowe. Pomocne mogą być rozmaite metody, takie jak terapia behawioralna, ćwiczenia odprężające, medytacja, joga lu tai chi.
Pozwalają one lepiej radzić sobie z bólem, poprawić jakość życia i przez to wpłynąć na bardziej korzystny postęp choroby
w dłuższym okresie czasu.
Wreszcie metody te mogą się również przyczynić do lepszego radzenia sobie z problemami psychicznymi, takimi jak depresja lub
zmęczenie, które występują przy tej chorobie.
Z czasem chory dojdzie do tego, która z tych metod najlepiej mu
odpowiada. Nie każda procedura nadaje się dla każdego pacjenta. Może on również uzyskać poradę od swojego lekarza lub
terapeuty.
38
Informacje na temat leczenia
Życie z artropatią łuszczycową
Wskazówki dotyczące radzenia sobie samemu i postępowania w codziennym życiu.
Życie z przewlekłą chorobą zawsze jest stresem. Ponadto leczenie
i środki wspomagające często wymagają dużego wysiłku i dodatkowego czasu. Podane niżej wskazówki pomogą w lepszym życiu
z tą chorobą i pokażą, jak można się przyczynić do odniesieniu
sukcesu w leczeniu.

Myśl pozytywnie. Pozytywne i pełne zaufania nastawienie
pozwoli ci lepiej radzić sobie z wieloma stresami i dolegliwościami w stosunku do choroby i terapii.

Nie pozwól, aby choroba za bardzo ograniczała twoje
codzienne życie. Staraj się prowadzić swoje codzienne
życie w taki sposób, aby ci ono sprawiało radość
i w sposób aktywny spędzaj wolny czas, podróżuj itd.,
razem z rodziną czy przyjaciółmi.
40
Miej świadomość, że leczenie wymaga współpracy
z lekarzem. Powodzenie wszystkich przepisanych środków
leczniczych, w tym fizjoterapii i innych środków wspierających, w bardzo dużym stopniu zależy również od ciebie. Bierz aktywny udział w tym przedsięwzięciu. Ważne
jest, aby dobrze współpracować ze swoim lekarzem
i innym personelem medycznym.
Poznaj sam swoją chorobę i poszukuj pomocy i porady
u specjalistów i innych chorujących na tę chorobę osób,
np. organizacji zrzeszających pacjentów. Problem, którym
dzielimy się z innymi, jest problemem w połowie – dlatego
takie grupy wsparcia są bardzo pomocne. Człowiek ze
swoim problemem nie jest jedynym na świecie i otrzymuje
dużo wsparcia od innych.
Grupy wsparcia mogą przyczyniać się do optymalizacji
diagnostyki i terapii w artropatii łuszczycowej.
Życie z artropatią łuszczycową
Blindtext
Ruch fizyczny i uprawianie sportów
„Kto nic nie robi, ten rdzewieje” – powiedzenie to dotyczy również pacjentów z artropatią łuszczycową. Regularny ruch jest
bezwzględnie potrzebny i może zapobiec usztywnieniu stawów,
wzmacnia mięśnie i ścięgna (celem odciążenia stawów) i zapobiega przyjmowaniu złej pozycji. Specjalny trening zapewnia lepsze krążenie i odżywianie układu lokomocyjnego (kości, chrząstka, mięśnie), dzięki czemu mięśnie stają się mocniejsze i poprawia
się wytrzymałość. To przyczynia się do zachowania fizycznego
i psychicznego dobrostanu. Wreszcie fizyczny wysiłek również ma
bardzo pozytywne działanie psychologiczne.
lub nagle się zatrzymuje, np. tenisa, squasha, piłki nożnej lub innych sportów z użyciem piłki.
Podobnie jak fizjoterapia, również każdy trening musi być dostosowany do stanu zdrowia i wytrenowania indywidualnego pacjenta. Specjalne treningi wytrzymałościowe i siłowe są generalnie
możliwe przy dobrym stanie zdrowia i niskiej aktywności choroby.
Jednakże takie formy aktywności należy wcześniej uzgodnić z lekarzem lub fizjoterapeutą.
Generalnie, dotyczy to zarówno artropatii łuszczycowej, jak i innych chorób zapalnych stawów. Poruszanie zaatakowanymi przez
chorobę stawami jest lepsze niż pozostawienie ich w bezruchu
W tym względzie należy zasięgnąć porady u swojego fizjoterapeuty. Najlepiej będzie, jeśli będziesz mieć swój indywidualny
program treningowy, dostosowany do własnych potrzeb przez
swojego fizjoterapeutę, który to program będziesz mógł regularnie realizować samodzielnie.
WSKAZÓWKA
„ Mottem jest ruch bez nadmiernego wysiłku. Nawet wtedy,
kiedy stawy wyraźnie są objęte procesem zapalnym,
lepiej jest nimi poruszać niż pozostawić je w bezruchu.”
Professor Dr. med. Stefan Schewe
Zaleca się takie rodzaje sportu, które mniej obciążają stawy, np.
pływanie (zwłaszcza na plecach w basenie), jazda na rowerze,
nordic walking lub jazda na nartach. Z drugiej strony unikać należy takich form aktywności, które mogą prowadzić do przeciążenia, przyjmowania złej pozycji lub uszkodzenia stawów. Dotyczy
to w szczególności sportów , w których wykonuje się nagłe ruchy
42
Życie z artropatią łuszczycową
Blindtext
Odżywianie i produkty luksusowe
Nie ma potwierdzonych do dzisiaj informacji, że odżywianie
w jakiś decydujący sposób wpływa na rozwój i dalszy postęp artropatii łuszczycowej. W konsekwencji nie istnieje żadna specjalna
dieta. W rezultacie nie ma potrzeby nadmiernego ograniczania
swojej diety.
Jedz więcej ryb. Jest rzeczą wiadomą, że nienasycone
kwasy omega-3 zawarte w oleju ryb mają działanie przeciwzapalne. Można je znaleźć szczególnie w tłustych rybach
oceanicznych, takich jak łosoś lub makrela. Zaleca się jeden
do dwóch posiłków z ryby oceanicznej na tydzień.
Jednakże generalnie zaleca się stosowanie diety zrównoważonej.
Obejmuje ona spożywanie dużej ilości świeżych owoców i warzyw, sałat, nasion (produktów pełnoziarnistych), roślin strączkowych i (niskotłuszczowych) produktów mlecznych. Pomocne mogą
również być poniższe wskazówki:

Unikaj bezwzględnie nadwagi, gdyż jest to dodatkowe
obciążenie dla stawów.
 Unikaj nadmiernego spożywania alkoholu, gdyż alkohol
ma działanie prozapalne.

Preferuj produkty pochodzenia roślinnego. Ogranicz
spożywanie mięsa i kiełbas do maksymalnie dwóch posiłków
tygodniowo. Szeroko zastępuj tłuszcze zwierzęce tłuszczami
roślinnymi.
44
Życie z artropatią łuszczycową
Słowniczek

A
antagonista
substancja skierowana przeciwko określonej strukturze
antygen
substancja, która jest obca dla organizmu (lub jego
części) i może uruchamiać reakcje immunologiczne

B
balneoterapia
leczenie za pomocą kąpieli
białko C-reaktywne (CRP)
proteina (substancja białkowa), której stężenie w surowicy krwi może wzrosnąć nawet tysiąckrotnie w ciągu
paru godzin w określonych procesach zapalnych
Artretyzm
zapalenie stawu
błona maziowa
wewnętrzna błona torebki stawowej, która składa się
z tkanki łącznej, wyściela jamę stawu i wytwarza płyn
maziowy
artrodeza
zesztywnienie stawu

artrografia
zdjęcie rentgenowskie stawu z użyciem środka
kontrastującego
artropatia
(zapalna lub degeneracyjna) choroba stawów
Artropatia łuszczycowa.
przewlekła zapalna choroba stawów, której zwykle
towarzyszy łuszczyca skóry lub paznokci
artroskopia
endoskopia stawu
autoprzeciwciała
przeciwciała skierowane przeciwko własnym
tkankom; autoprzeciwciała mogą być wykrywane
w chorobach autoimmunologicznych
C
cętkowane paznokcie
zmiany na paznokciach, które są typowe dla artropatii łuszczycowej, z małymi (mniej więcej wielkości
główki szpilki) wgłębieniami w płytce paznokcia, powstające z powodu zakłóconego wzrostu paznokcia
choroba Bechterewa
zobacz zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa
choroba Crohna
przewlekła choroba zapalna jelita
choroba zwyrodnieniowa stawu
przewlekłe degeneracyjne (z powodu nadmiernego
używania lub zużycia) zmiany w stawie
colitis ulcerosa
przewlekła choroba zapalna jelita
cyklooksygenaza (COX)
związek enzymowy odgrywający kluczową rolę
w wytwarzaniu prostaglandyny
46
cytokina
Termin ogólny określający własne substancje
przekaźnikowe organizmu, które przekazują sygnały
pomiędzy komórkami układu odpornościowego
i innymi komórkami i przez to odgrywają ważną rolę
w wydzielaniu układu odpornościowego. Cytokiny
spełniają między innymi wiele funkcji wspierających
proces zapalny (prozapalny), regulujących układ odpornościowy i kontrolujących procesy krwiotwórcze.
Cytokiny obejmują np. interleukiny lub TNF-α.
czynnik reumatoidalny (RF)
przeciwciała przeciwko białkom własnego organizmu; wykrywalne w niektórych przewlekłych chorobach reumatycznych, głównie w reumatoidalmym
zapaleniu stawów, w surowicy krwi („dodatni”);
również rzadko u zdrowych osób

D
Dermatologia
Specjalna dziedzina medycyny zajmująca się chorobami skóry, przyczepów i błon śluzowych.
diagnoza różnicowa
rozróżnianie i odgraniczanie podobnych objawów
choroby
dostawowy
wewnątrz lub do stawu
doustny
na, w lub przez usta
DMARD
zobacz podstawowe leki
 E
endoproteza
część, która jest wykonana z materiału obcego dla
ciała i zastępuje część ciała, np. po wymianie stawu

F
fototerapia
leczenie sztucznymi lub naturalnymi promieniami
świetlnymi

G
glikokortykoidy (kortyko(stero)idy
grupa leków, które wywodzą się z kortyzonu i mają
przede wszystkim działanie przeciwzapalne, ale
powodują również szereg innych skutków.

I
immunologia
nauka o budowie i funkcjonowaniu układu odpornościowego
Immunosupresant
lek, który blokuje lub osłabia reakcje układu odpornościowego
immunosupresyjny
blokujący lub osłabiający układ odpornościowy
inhibitor czynnika martwicy nowotworu alfa
(inhibitor TNF-α), naturalnie występująca substancja
przekaźnikowa (cytokina) układu odpornościowego
z wieloma różnymi funkcjami; między innymi odgrywa
również pewną rolę w wielu procesach zapalnych
interleukiny (IL)
substancje przekaźnikowe, które są wytwarzane
przez leukocyty (krwinki białe) i pośredniczą w przekazywaniu informacji w układzie odpornościowym,
aktywują inne komórki i dodatkowo funkcjonują
podobnie do hormonów. W zależności od typu (IL-1
do IL-18), interleukiny pełnią szereg różnych funkcji.

J
jednostawowy
obejmujący (pojedynczy) staw

K
kilkustawowy
obejmujący kilka stawów
kortyko(stero)idy (glikokortykoidy)
grupa leków, które wywodzą się z kortyzonu i mają
przede wszystkim działanie przeciwzapalne, ale
powodują również szereg innych skutków.
kortyzon
sztucznie wytwarzany produkt pochodny kortyzolu,
hormonu, który jest wytwarzany w nadnerczach;
należy do glikokortykoidów

L
lek biologiczny
czynna substancja wytwarzana w drodze procesów
biotechnologicznych, tzw. substancje biologiczne
lek podstawowy (DMARD = modyfikujący
przebieg choroby lek przeciwreumatyczny)
długodziałający modyfikujący przebieg choroby lek
przeciwreumatyczny
lek przeciwko łuszczycy
produkt używany do leczenia łuszczycy
lek przeciwreumatyczny
lek przeznaczony do leczenia chorób reumatycznych,
o różnym sposobie działania
leukocyt
krwinka biała
liczba krwinek
wspólny opis testu laboratoryjnego, podczas którego
wyznacza się ilość komórek składowych krwi (komórek krwi)
limfocyt
podtyp krwinek białych (leukocytów), który odgrywa
ważną rolę w obronie organizmu
Łuszczka rogówki
masa komórki maziowej, która dostaje się do wnętrza
chrząstki i kości i je niszczy, charakterystyczna cecha
reumatoidalnego zapalenia stawów
Łuszczyca
choroba łuszczycowa skóry
Słowniczek
Blindtext

M
makrofag
podtyp krwinek białych (leukocytów), który odgrywa
pewną rolę w układzie odpornościowym. Makrofagi
potrafią „pożerać” obce substancje i dlatego nazywa
się je komórkami pożerającymi
mediatory
substancje przekaźnikowe uczestniczące w komunikacji pomiędzy komórkami
Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów
postać przewlekłej choroby stawów, która dotyka
głównie dzieci i młodych ludzi
monoartropatia
zapalenie (pojedynczego) stawu
monoklonalny
pochodzący z komórki lub prze nią ukształtowany
monoterapia
leczenie tylko jednym lekiem lub substancją czynną

N
niesterydowy lek przeciwreumatyczny
(NSAR) lub po angielsku: NSAID)
substancja czynna niepochodząca od kortyzonu
(steryd) o działaniu uśmierzającym ból i przeciwzapalnym opartym na blokowaniu wytwarzania
prostaglandyny
48

O
osteoporoza
choroba kości z utratą lub redukcją substancji kostnej;
skutkiem jest podwyższone ryzyko pęknięcia kości

P
pa (= choroba Bechterewa)
specyficzna postać przewlekłego zapalenia stawów
patogeneza
powstawanie i rozwijanie się choroby
placebo
namiastka leku
placek
na skórze: płaskie, podobne do placka zmiany skórne; typowe dla łuszczycy
płyny maziowe = maź
gęsty lepki płyn występujący w jamach stawowych
(= jamy maziowe), który przyczynia się do zmniejszenia tarcia pomiędzy powierzchniami kości
podskórny (s.c.)
pod skórą
prognoza
ocena przewidywanych wyników choroby lub stanu
proteza
sztuczny zamiennik części ciała
pozajelitowy
omijający układ trawienny
prozapalny
wspierający zapalenie
pozastawowy
dotyczący narządu (układu) innego niż stawy
przeciwbólowy
uśmierzający ból
przeciwciało ( = immunoglobulina)
Białko (molekuła białkowa), które powstaje w wyniku
reakcji układu odpornościowego i jest skierowane
w szczególności przeciwko określonej strukturze
(antygenowi)
przeciwzapalny
przeciwdziałający zapaleniu
PUVA (= Psoralen + UVA)
napromienianie promieniami UVA z dodatkiem
psoralenu w celu zwiększenia wrażliwości na światło
(fotochemioterapia); psoralen można podawać w tabletkach lub stosować zewnętrznie. Istnieje również jej
specjalna postać, terapia kąpielowa PUVA, w której
substancję dodaje się do wody kąpielowej.

R
Receptor
Struktura lub komórka, która zwykle występuje na powierzchni komórki i która odbiera sygnały przesyłane
przez substancje przekaźnikowe i przesyła je do jądra
komórki. Receptory specjalizują się w określonych
substancjach przekaźnikowych i pozwalają komórce
reagować na tę substancję przekaźnikową.
rehabilitacja
odbudowa, ponowne wprowadzenie lub prewencja
służąca poprawie zdrowia
remisja
długotrwałe lub przejściowe zniknięcie objawów
choroby; stan bez odczuwania dolegliwości
Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS),
przewlekłe zapalenie wielu stawów
przewlekłe zapalenie stawów, nazywane również
reumatyzmem w potocznym języku

S
spondyloartropatia
reumatyczna choroba zapalna, głównie ze zmianami
w kręgosłupie
progresywny
postępujący, progresywny
staw maziówkowy
staw, w którym powierzchnie stawu są pokryte warstwą chrząstki stawowej i ma jamę maziową wypełnioną płynem maziowym i otoczoną błoną maziową,
wzmocniony przez torebkę tkanki łącznej i więzadła
proteina
substancja białkowa
steryd
zobacz kortykosteroidy
progresja
postęp (choroby lub zmiana)
szybkość opadania komórek (krwi) (OB)
Szybkość, z jaką komórki krwi opadają pod wpływem
siły ciężkości, kiedy próbkę krwi (zmieszaną z antykoagulantem) pozostawi się na okres od jednej do
dwóch godzin. Podwyższona wartość OB może być
oznaką ostrego lub przewlekłego zapalenia
w organizmie.
szybkość opadania krwinek czerwonych
(OB)
szybkość, z jaką krwinki (cząsteczki krwi) osadzają
się na dnie pod wpływem siły ciężkości, kiedy próbkę
krwi (zmieszaną z antykoagulantem) pozostawi się
na 1 do 2 godzin. Podwyższona wartość OB może
wskazywać na ostre lub przewlekłe zapalenie
w organizmie.

U
układ HLA
(= ludzki układ zgodności tkankowej) ludzki układ
antygenów zgodności tkankowej występujący prawie
we wszystkich komórkach
Układ odpornościowy
układ obronny; ogół wszystkich struktur (komórek,
przeciwciał, substancji przekaźnikowych itp.)
w organizmie, które odpowiadają za obronę przed
substancjami, które są obce dla organizmu (antygeny)
lub zwyrodniałymi komórkami organizmu (rak)
układowy
dotyczący całego układu narządów lub (w szerszym
sensie) także kilku układów narządów, to znaczy
całego organizmu

W
wielostawowy
obejmujący wiele stawów
wysięk
gromadzenie się płynów, np. w stawach; zwykle
rozpoznawane zewnętrznie jako obrzęk, który może
również być bolesny z powodu nacisku wywieranego
na sąsiadujące nerwy
wywiad chorobowy
historia choroby

Z
zapalenie błony maziowej
zapalenie błony maziowej
zapalenie kręgosłupa
zapalenie okolicy kręgosłupa
zapalenie niewielu stawów
zapalenie kilku stawów (zwykle 1 do 3 stawów)
zapalenie przyczepów ścięgnistych
zapalenie przyczepu ścięgna
Zapalenie tęczówki
zapalenie tęczówki oka
zapalenie wielostawowe
zapalenie kilku lub wielu stawów
Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłuzesztywnienie stawu
zesztywnienie kości
Słowniczek
Blindtext
Dodatkowe informacje
Wiedza to potęga Zmierz się ze swoją chorobą mądrze i stanowczo
Grupy wsparcia
Adresy internetowe
Zalecane książki
 Deutsche Rheuma-Liga Bundesverband e. V.
Maximilianstr. 14
53111 Bonn
Tel.: 02 28 / 7 66 70 80
Fax: 02 28 / 7 66 06 20
www.rheuma-liga.de
 www.rheumanet.org
Deutsches Rheumahaus oferuje rozmaite informacje i łącza do informacji
o chorobach reumatycznych
 Arthritis psoriatica.
Wolfgang Miehle
Rheumamed-Verlag, 2006
ISBN-13: 978-3717701262
Niemieckie Stowarzyszenie Reumatyczne jest największą organizacją
wsparcia w dziedzinie zdrowia i liczy około 250000 członków. Oferuje
między innymi pomoc i wsparcie chorym osobom, realizuje oferty, udziela
publicznych informacji i reprezentuje interesy chorych na reumatyzm
 Deutscher Psoriasis Bund (DPB) e. V.
Seewartenstr. 10
20459 Hamburg
Tel.: 0 40 / 22 33 99 - 0,
Fax: 0 40 / 22 33 99 - 22
www.psoriasis-bund.de
DBP jest największą organizacją pacjentów reprezentującą w Niemczech
interesy wszystkich osób chorych na łuszczycę
50
 www.rheuma-online.de
Informationen zu Rheuma von A bis Z (Informacje na temat reumatyzmu od
A do Z). Aktualne informacje na temat choroby i możliwości jej leczenia,
możliwość wymiany doświadczeń
 www.rhzmev.de
Rheumazentrum München (Munich Rheumatism Centre): Reumatyzm od
A do Z, z licznymi zdjęciami na temat artropatii łuszczycowej i możliwością
wyszukania lekarza
 Psoriasis und Gelenkerkrankungen.
(Łuszczyca i choroby stawów)
Uwe Wollina, Gert Hein and Burkhard Knopf
Urban & Fischer Verlag, 2002
ISBN-13: 978-3334609859
 www.rheuma-wegweiser.de
Wykaz zalecanych stron internetowych poświęconych różnym chorobom
reumatycznym
 www.psoaktuell.com
Zawiera porady dotyczące łuszczycy, wskazówki na temat leczenia choroby,
możliwość zamawiania aktualnego wydania PSO
 www.psoriasis-behandeln.de
Oferuje informacje na temat łuszczycy. Można tam znaleźć odpowiedzi na
swoje pytania dotyczące łuszczycy
Dodatkowe informacje
Nr telefonu: 030 - 55 00 55 01
Faks
030 - 55 00 54 99 999
Od poniedziałku do piątku od godziny 8:00 do godziny 18:00
www.pfizer.com/[email protected]
62893/Wersja. 1/04-13
Pfizer Pharma GmbH
Download