Synteza i badania in vitro nowych nośników cytostatyków hydrofobowych Zastosowanie nanostruktur jako nośników hydrofobowych leków przeciwnowotworowych, preparowanych w oparciu o biodegradowalne i biokompatybilne reagenty oraz szablony, w ostatnich latach wzbudza coraz większe zainteresowanie wielu ośrodków badawczych. Jedną z metod wytwarzania efektywnych systemów dostarczania leków, która zasługuje na szczególną uwagę ze względu na możliwość kontrolowanego uwalniania substancji aktywnej oraz przedłużenie czasu jej działania, jest technika sekwencyjnej adsorpcji polielektrolitów na ciekłych lub stałych matrycach (z ang. layer-by-layer, LbL). Stosunkowo nowym podejściem, jest możliwość oplatania kropli nanoemulsji typu olej w wodzie (o/w). Technika ta prowadząca do powstania multiwarstwowych nanokapsuł polimerowych typu „core-shell” z ciekłym olejowym rdzeniem charakteryzuje się większą pojemnością załadunkową nośnika, w porównaniu do metod wykorzystujących stałe matryce (krzemionka, mika, polistyren), a ponadto omija ryzyko uszkodzenia kapsuły na skutek wytrawiania takiego rdzenia przez różne związki chemiczne np. kwasy. Niniejsza praca jest częścią rozprawy doktorskiej dotyczącej tworzenia multiwarstwowych nanokapsuł na bazie nanoemulsji z wykorzystaniem techniki LbL jako nanonośników hydrofobowych leków cytostatycznych.