pobierz ()

Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo S.A.
w Warszawie
Oddział w Sanoku
REGULAMIN
PRACY
Sanok, 1 czerwiec 2005
Rozdział I............................................................................................................................................................... 3
POSTANOWIENIA OGÓLNE ............................................................................................................................. 3
Rozdział II ............................................................................................................................................................ 4
OBOWIĄZKI PRACODAWCY .......................................................................................................................... 4
Rozdział III ............................................................................................................................................................ 8
PODSTAWOWE OBOWIĄZKI I PRAWA PRACOWNIKA.......................................................................... 8
Rozdział IV ........................................................................................................................................................... 11
SYSTEMY I ROZKŁAD CZASU PRACY ........................................................................................................ 11
Rozdział V............................................................................................................................................................ 17
ZASADY USPRAWIEDLIWIANIA NIEOBECNOŚCI W PRACY I SPÓŹNIEŃ DO PRACY .................. 17
Rozdział VI ........................................................................................................................................................... 19
ZWOLNIENIA OD PRACY ............................................................................................................................... 19
Rozdział VII ......................................................................................................................................................... 21
URLOPY WYPOCZYNKOWE, BEZPŁATNE, SZKOLNE, ZDROWOTNE .............................................. 21
Rozdział VIII ........................................................................................................................................................ 25
TERMIN, MIEJSCE I CZAS WYPŁATY WYNAGRODZENIA ................................................................... 25
ORAZ ZASADY WYPŁATY NAGRÓD JUBILEUSZOWYCH I ODPRAW EMERYTALNYCH ........... 25
Rozdział IX ........................................................................................................................................................... 27
NAGRODY I WYRÓŻNIENIA .......................................................................................................................... 27
Rozdział X ............................................................................................................................................................. 28
OCHRONA PRACY KOBIET I MŁODOCIANYCH ...................................................................................... 28
Rozdział XI ........................................................................................................................................................... 29
ODPOWIEDZIALNOŚĆ PORZĄDKOWA PRACOWNIKÓW ..................................................................... 29
Rozdział XII.......................................................................................................................................................... 31
PRZEPISY KOŃCOWE ...................................................................................................................................... 31
Rozdział I
POSTANOWIENIA OGÓLNE
Art. 1.
Podstawę prawną ustalania Regulaminu pracy stanowią przepisy:
1) art. 104, art. 104[l]-104[3] Kodeksu pracy i przepisy wykonawcze
wydane na jego podstawie,
2) art. 27 ust. 1 i art. 30 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach
zawodowych (Tekst jednolity: Dz. U. 2001 r. Nr 79 poz. 854),
3) Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy dla Pracowników Górnictwa
Naftowego i Gazownictwa z dnia 24 listopada 1997r. z późniejszymi
zmianami,
4) Ustawa z dnia 4 lutego 1994r. "Prawo geologiczne i górnicze" ( Dz.U. Nr
27, poz. 96 zpóźn. zm.), oraz przepisy wykonawcze wydane na jej
podstawie,
5) oraz innych przepisów dotyczących spraw pracowniczych.
Art. 2.
Ilekroć w Regulaminie Pracy jest mowa o:
• „przepisach prawa pracy" - rozumie się przez to przepisy Kodeksu
Pracy, przepisy wykonawcze wydane na jego podstawie oraz
Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy,
• „pracodawcy" - rozumie się przez to PGNiG S.A. w Warszawie
Oddział w Sanoku reprezentowany przez dyrektora oddziału,
• „zakładzie" - rozumie się przez to PGNiG S.A w Warszawie Oddział
w Sanoku.
Art. 3.
1. Regulamin pracy jest aktem normatywnym, ustalającym organizację
i porządek w procesie pracy oraz związane z tym prawa i obowiązki
pracodawcy i pracowników w PGNiG S.A. w Warszawie Oddział
w Sanoku.
2. PGNiG S.A. w Warszawie Oddział w Sanoku jest zakładem górniczym,
a ogół pracowników zatrudnionych w ruchu zakładu stanowi załogę
zakładu górniczego.
Art.4.
Przepisy regulaminu pracy mają zastosowanie do wszystkich pracowników
zatrudnionych w zakładzie pracy, bez względu na rodzaj wykonywanej pracy
i zajmowane stanowisko.
Art.5.
W sprawach związanych ze stosunkiem pracy, nie uregulowanych szczegółowo
niniejszym regulaminem, zastosowanie mają przepisy Kodeksu pracy oraz
innych ustaw i aktów wykonawczych.
Rozdział II
OBOWIĄZKI PRACODAWCY
Art. 6.
Pracodawca zapoznaje z treścią regulaminu pracy każdego przyjmowanego do
pracy pracownika przed rozpoczęciem przez niego pracy, a pracownik
potwierdza znajomość regulaminu swoim podpisem w treści umowy o pracę.
Art. 7.
Pracodawca zobowiązuje się organizować pracę w sposób zapewniający
zmniejszenie uciążliwości pracy, zwłaszcza pracy monotonnej i pracy
w ustalonym z góry tempie oraz przeciwdziałać dyskryminacji w zatrudnieniu,
w szczególności ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię,
narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie
etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także ze względu na zatrudnienie na
czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze
czasu pracy poprzez zapewnienie jednakowych warunków pracy.
Art. 8.
Pracodawca zobowiązuje się przeciwdziałać mobbingowi poprzez umożliwienie
pracownikom zgłaszania działań lub zachowań dotyczących pracownika lub
skierowanych przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym
i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego
zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu
poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie
z zespołu współpracowników.
Art. 9.
Pracodawca obowiązany jest chronić zdrowie i życie pracowników poprzez
zapewnienie bezpiecznych i higienicznych i warunków pracy.
Art. 10.
Pracodawca obowiązany jest informować pracowników o ryzyku zawodowym,
które wiąże się z wykonywaną przez nich pracą. Jeżeli omawiane ryzyko
dotyczy określonej grupy zawodowej informacji udziela się na piśmie przez
umieszczenie jej na tablicy ogłoszeń. W przypadku, gdy ryzyko zawodowe
związane jest z określonymi stanowiskami pracy, właściwa informacja o nim
przekazywana jest ustnie każdemu pracownikowi, zatrudnionemu na takim
stanowisku.
Art. 11.
Pracodawca przeprowadza, na swój koszt, badania i pomiary czynników
szkodliwych dla zdrowia, występujących w zakładzie pracy, a wyniki tych
badań i pomiarów udostępnia pracownikom poprzez umieszczenie ich na tablicy
ogłoszeń.
Art. 12.
Pracodawca zatrudnia pracownika za wynagrodzeniem, obowiązany jest
również do realizowania innych świadczeń, w szczególności:
1. Przed przystąpieniem do pracy pracodawca powinien:
1)
przeszkolić
pracowników
nowoprzyjętych
w
zakresie
bezpieczeństwa
i
higieny
pracy
oraz
przepisów
przeciwpożarowych, oraz uzyskać potwierdzenie na piśmie faktu
zaznajomienia się pracownika z tymi przepisami,
2)
zaznajomić pracowników podejmujących pracę z zakresem ich
obowiązków, sposobem wykonywania pracy na wyznaczonych
stanowiskach oraz z ich podstawowymi uprawnieniami,
3)
skierować podejmującego pracę do lekarza celem uzyskania
orzeczenia stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na
danym stanowisku,
4)
wręczyć pracownikowi pisemną umowę o pracę określającą rodzaj
pracy i miejsce jej wykonywania oraz wynagrodzenie za pracę
odpowiadające rodzajowi pracy, ze wskazaniem składników
wynagrodzenia, wymiar czasu pracy, terminu rozpoczęcia pracy,
5)
zapoznać pracownika z regulaminem pracy i instrukcjami
obowiązującymi na jego stanowisku pracy,
6)
wyposażyć pracownika nieodpłatnie w środki ochrony
indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych
i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących na stanowisku
pracy oraz poinformować o sposobie posługiwania się tymi
środkami,
7)
wyposażyć pracownika nieodpłatnie w niezbędną odzież i obuwie
robocze.
2. W trakcie trwania stosunku pracy pracodawca jest zobowiązany:
1)
okresowo szkolić pracowników w zakresie bhp i p.poż,
2)
zaznajamiać pracowników podejmujących pracę z zakresem ich
obowiązków, sposobem wykonywania pracy na wyznaczonych
stanowiskach oraz z ich podstawowymi uprawnieniami,
3)
kierować pracowników na okresowe badania lekarskie, zgodnie
z odrębnymi przepisami,
4)
organizować pracę w sposób zapewniający pełne wykorzystanie
czasu pracy,
5)
zapewniać bezpieczne i higieniczne warunki pracy,
6)
zapewnić pracownikom w miarę możliwości odpowiednia opiekę
lekarską,
7)
terminowo i prawidłowo wypłacać wynagrodzenie,
8)
ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych,
9)
zaspokajać socjalne potrzeby pracowników,
10) stosować obiektywne i sprawiedliwe kryteria oceny pracowników
oraz wyników ich pracy,
11) wpływać na kształtowanie w zakładzie pracy zasad współżycia
społecznego,
12) szanować godność i inne dobra osobiste pracowników,
13) prowadzić dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem
pracy oraz akta osobowe pracowników,
14) w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy: wydać niezwłocznie świadectwo pracy zgodnie z obowiązującymi
przepisami prawa pracy. Pracownik może w ciągu 7 dni od otrzymania świadectwa pracy wystąpić z wnioskiem do dyrektora za
kładu o sprostowanie świadectwa. W razie nieuwzględnienia
wniosku, pracownikowi przysługuje w ciągu 7 dni od
zawiadomienia o odmowie sprostowania świadectwa pracy prawo
wystąpienia do sądu pracy z żądaniem jego sprostowania.
Art. 13.
Dodatkowymi obowiązkami pracodawcy wynikającymi z prowadzenia ruchu
zakładu górniczego na podstawie „Prawo geologiczne i górnicze" jest:
1) prowadzić ruch zakładu górniczego tylko pod kierownictwem i dozorem
osób zgodnie z ustawą "Prawo geologiczne i górnicze",
2) dostarczyć członkowi załogi zakładu górniczego, za pokwitowaniem,
odpowiedni wyciąg z przepisów bhp,
3) przeszkolić pracownika przed podjęciem pracy na stanowisku objętym
przepisami górniczymi oraz prowadzić szkolenia okresowe poddając
egzaminom sprawdzającym,
4) nie dopuścić do pracy pracowników, którzy nie wykazali się dostateczną
znajomością przepisów z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy oraz
przepisów przeciwpożarowych.
Rozdział III
PODSTAWOWE OBOWIĄZKI I PRAWA PRACOWNIKA
Art. 14.
1. Pracownik jest obowiązany do wykonywania pracy na warunkach
określonych umową o pracę.
2. Pracownik jest obowiązany w szczególności:
1)
rzetelnie i efektywnie wykonywać pracę,
2)
przestrzegać regulaminu pracy i ustalonego w zakładzie czasu pracy
i porządku,
3)
zaznajomić
się
i odpowiedzialności,
4)
należycie wykonywać polecenia przełożonych dotyczące pracy,
jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa pracy, umową
0 pracę, przepisami i zasadami bhp i p.poż.
5)
znać i przestrzegać przepisy i zasady bezpieczeństwa i higieny
pracy oraz przepisy przeciwpożarowe, brać udział w szkoleniach
1 instruktażach z tego zakresu oraz poddawać się wymaganym
egzaminom sprawdzającym,
6)
wykonywać pracę w sposób zgodny z przepisami i zasadami bhp
oraz stosować się do wydawanych w tym zakresie poleceń
i wskazówek przełożonych,
7)
dbać o należyty stan maszyn, urządzeń, narzędzi i sprzętu oraz
porządek i ład w miejscu pracy,
8)
stosować środki ochrony zbiorowej, a także używać przydzielonych
środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego,
zgodnie z ich przeznaczeniem określonym w odrębnych zasadach
ich przydzielania i użytkowania,
9)
poddawać się badaniom lekarskim wstępnym, okresowym,
kontrolnym oraz innym zaleconym badaniom lekarskim,
z
zakresem
swoich
obowiązków
10) dbać o dobro zakładu, chronić jego mienie oraz używać go zgodnie
z przeznaczeniem, a w przypadku stwierdzenia szkody w mieniu
zakładu lub zagrożenia wystąpienia takiej
informować o tym przełożonego,
- niezwłocznie
11) niezwłocznie zawiadomić przełożonego o zauważonym
w zakładzie wypadku przy pracy albo zagrożeniu życia lub zdrowia
ludzkiego, a także ostrzec współpracowników i inne osoby
o grożącym im niebezpieczeństwie,
12) przestrzegać tajemnicy państwowej, służbowej i ochrony danych
osobowych określonych w odrębnych przepisach, zachować
w tajemnicy informacje, których ujawnienie mogłoby narazić
pracodawcę na szkodę,
13) przestrzegać zasad współżycia społecznego,
14) przestrzegać w miejscu i czasie pracy obowiązku trzeźwości,
zakazu palenia w miejscach niedozwolonych i nie używania
środków odurzających.
15) podnosić kwalifikacje zawodowe oraz doskonalić umiejętności
pracy,
16) nie wynosić z zakładu pracy narzędzi, części zamiennych i innych
materiałów stanowiących własność pracodawcy,
17) nie wykonywać prywatnych prac w zakładzie pracy
lub z wykorzystaniem narzędzi bądź urządzeń należących do
pracodawcy bez wyraźnej jego zgody.
3. Pracownik będący członkiem załogi zakładu górniczego obowiązany jest
dodatkowo:
1)
przestrzegać dyscypliny górniczej, za naruszenie której ponosi
przewidzianą prawem odpowiedzialność,
2)
jeśli spostrzeże jakiekolwiek niebezpieczeństwo zagrażające
ruchowi zakładu górniczego, środowisku naturalnemu albo
stwierdzi uszkodzenie w urządzeniach zakładu lub jego
nieprawidłowe działanie, obowiązany jest niezwłocznie:
a) ostrzec osoby bezpośrednio zagrożone,
b) podjąć dostępne mu środki w celu usunięcia niebezpieczeństwa,
c) powiadomić o niebezpieczeństwie najbliższą osobę sprawującą
kierownictwo lub dozór ruchu.
4. Po zakończeniu pracy pracownik zobowiązany jest:
1)
uporządkować swoje stanowisko pracy oraz zabezpieczyć
powierzone narzędzia, sprzęt, dokumenty i pieczęcie,
2)
przekazywać zmiennikom obsługiwane maszyny i urządzenia
w stanie pozwalającym na dalszą ich eksploatację na następnej
zmianie.
3)
sprawdzić i zabezpieczyć wszelkie urządzenia elektryczne, palniki
gazowe, zawory wodociągowe itp.,
4)
zabezpieczyć drzwi i okna,
5)
przekazać klucze od pomieszczenia, w którym pracuje osobie
sprawującej nad nimi nadzór, zgodnie z zasadami przyjętymi
w danej jednostce organizacyjnej.
Art. 15.
Pracownik ma prawo:
1)
żądać od przełożonego na piśmie polecenia, gdy jest ono sprzeczne
z przepisami prawa,
2)
odmówić wykonania polecenia, gdy warunki pracy nie odpowiadają
przepisom bhp, p.poż. i jej wykonywanie może stworzyć
bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia pracownika lub
innych osób, niezwłocznie zawiadamiając o tym przełożonego.
Rozdział IV
SYSTEMY I ROZKŁAD CZASU PRACY
Art. 16.
1.
Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji
pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do
wykonywania pracy.
2.
Pracownikowi przysługuje w każdej dobie prawo do co najmniej 11 godzin
nieprzerwanego wypoczynku, oraz do co najmniej 35 godzin
nieprzerwanego odpoczynku w każdym tygodniu.
Art. 17.
W zakładzie obowiązują następujące systemy i rozkłady czasu pracy :
1) czas pracy podstawowy
a) dla pracowników, którzy pracują 8 godzin na dobę w dni robocze od
poniedziałku do piątku, od godziny 7 00 do godziny 15 00 - obowiązuje
pracowników, dla których nie ustalono odmiennego rozkładu czasu pracy,
b) dla pracowników, którzy pracują na trzy zmiany przez 8 godzin na dobę,
według z góry ustalonego rozkładu czasu pracy - harmonogramu,
c) dla pracowników, którzy pracują 8 godzin na dobę przez wszystkie dni
w tygodniu, na jednej zmianie, według z góry ustalonego rozkładu czasu
pracy - harmonogramu, przy zachowaniu zasady przeciętnego
pięciodniowego tygodnia pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym,
d) dla pracowników, którzy świadczą pracę przez 8 godzin codziennie, od
poniedziałku do piątku, rozpoczynając ją pomiędzy godziną 6 00 a 800,
a kończąc odpowiednio pomiędzy godziną 14 00 a 1600, w jednostkach
w których wprowadzono elektroniczny sposób rozliczania czasu pracy.
2) czas pracy równoważny
a) dla pracowników, którzy pracują według ustalonego rozkładu czasu pracy
- harmonogramu, w którym dopuszczalne jest przedłużenie dobowego
wymiaru czasu pracy do 12 godzin, równoważonego krótszym dobowym
wymiarem czasu pracy w niektórych dniach lub dniami wolnymi od
pracy, może być zastosowany w stosunku do niektórych pracowników
jeżeli wymaga tego organizacja pracy i szczególne potrzeby pracodawcy,
b) zmianowy - dla pracowników, którzy pracują po 12 godzin według z góry
ustalonego rozkładu czasu pracy - harmonogramu, wydłużony czas pracy
jest równoważony dniami wolnymi od pracy lub krótszym dobowym
wymiarem czasu pracy w niektórych dniach, może być zastosowany
w stosunku do niektórych pracowników jeżeli wymaga tego organizacja
pracy i szczególne potrzeby pracodawcy.
Art. 18.
1. Dobowa norma czasu pracy wynosi 8 godzin na dobę w przyjętym okresie
rozliczeniowym z zastrzeżeniem regulacji dotyczących systemu czasu
równoważnego.
2. Tygodniowa norma czasu pracy wynosi przeciętnie 40 godzin w przeciętnie
pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym.
3. Okres rozliczeniowy, o którym mowa w ust.l obejmuje trzy kolejne miesiące
kalendarzowe.
4. Ustala się następujące okresy rozliczeniowe:
• grudzień
-
luty
• marzec
-
maj
• czerwiec
-
sierpień
• wrzesień
-
listopad
4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres rozliczeniowy może być
przedłużony o następny miesiąc, nie więcej jednak niż do czterech miesięcy.
5. Wymiar czasu pracy ulega obniżeniu w okresie rozliczeniowym o liczbę
godzin usprawiedliwionej nieobecności pracownika, przypadającą do
przepracowania w okresie tej nieobecności, zgodnie z przyjętym rozkładem
czasu pracy lub harmonogramem.
Art. 19.
1. Dla pracowników zatrudnionych w czasie pracy podstawowym art. 17 pkt.
1a) i 1d) ustala się, że dniami wolnymi są niedziele i ustawowe święta oraz
soboty.
2. Jeżeli w sobotę wypada święto to dniem wolnym od pracy jest piątek
w następnym tygodniu po święcie.
3. Pracownikom zatrudnionym w tym systemie urlopu wypoczynkowego
udziela się w dni robocze, za które uważa się wszystkie dni, z wyjątkiem
niedziel i świąt określonych w odrębnych przepisach oraz dni wolnych od
pracy.
Art. 20.
1. Dla pracowników zatrudnionych w czasie pracy podstawowym art. 17 pkt. 1b
są opracowywane harmonogramy - rozkłady czasu pracy poszczególnych
pracowników oraz skład osobowy zmian, które ustalają kierownicy jednostek
organizacyjnych w harmonogramach pracy, sporządzanych na okresy
rozliczeniowe.
2. Praca powinna być zaplanowana według następującego rozkładu czasu
pracy:
I
zmiana
od godz.
700
1500
II
zmiana
od godz.
1500
2300
III
zmiana
od godz.
2300
700
3. Ogólna liczba dni wolnych zaplanowanych w harmonogramie na okres
rozliczeniowy nie może być mniejsza niż liczba niedziel, ustawowych świąt
i dni wolnych wynikających z pięciodniowego tygodnia pracy.
4. Dla pracowników zatrudnionych w tym systemie dniami wolnymi od pracy
są dni udzielone w zamian za przepracowane niedziele i święta oraz dni
wyznaczone jako wolne z tytułu pięciodniowego tygodnia pracy.
5. Pracownikom zatrudnionym w tym systemie urlopu wypoczynkowego
udziela się w dni kalendarzowe, które zgodnie z obowiązującym pracownika
harmonogramem są dla niego dniami pracy.
6. Pracownik powinien co najmniej raz na 4 tygodnie korzystać z niedzieli
wolnej od pracy.
Art. 21.
1. Dla pracowników zatrudnionych w czasie pracy podstawowym art. 17 pkt. 1 c
opracowywane są harmonogramy - rozkłady czasu pracy poszczególnych
pracowników, które ustalają kierownicy jednostek organizacyjnych
w harmonogramach pracy sporządzonych na okresy rozliczeniowe. Ogólna
liczba dni wolnych zaplanowanych w harmonogramie na okres
rozliczeniowy nie może być mniejsza niż liczba niedziel, świąt i dni wolnych
wynikających z pięciodniowego tygodnia pracy.
2. W zamian za pracę w niedzielę, należy zaplanować i udzielić dnia wolnego
w okresie 6 dni kalendarzowych poprzedzających lub następujących po takiej
niedzieli. Co czwartą niedzielę pracownik powinien mieć wolną.
3. Dla pracowników zatrudnionych w tym systemie dniami wolnymi od pracy
są dni udzielone w zamian za przepracowane niedziele i święta oraz dni
wyznaczone jako wolne z tytułu pięciodniowego tygodnia pracy.
4. Pracownikom zatrudnionym w tym systemie urlopu wypoczynkowego
udziela się w dni kalendarzowe, które zgodnie z obowiązującym pracownika
harmonogramem są dla niego dniami pracy.
Art. 22.
1. Dla pracowników zatrudnionych w systemie równoważnego czasu pracy są
opracowywane harmonogramy - rozkłady czasu pracy poszczególnych
pracowników, które ustalają kierownicy jednostek organizacyjnych
w harmonogramach pracy sporządzonych na okresy rozliczeniowe.
2. Nie można zatrudniać w tym systemie:
1) pracownic w ciąży,
2) pracownic ( pracowników ) opiekujących się dzieckiem do 4 lat, bez ich
zgody,
3) pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których występują
przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń lub natężeń
czynników szkodliwych dla zdrowia.
3. Szczegółowe harmonogramy ustala kierownik jednostki organizacyjnej,
stosując następujące zasady:
1) wprowadzając system równoważnych norm czasu pracy i przedłużając
czas pracy do 12 godzin na dobę, należy ten czas równoważyć skracając
go w innych dniach albo udzielając dni wolnych od pracy,
2) co czwartą niedzielę pracownik powinien mieć wolną od pracy,
3) w zamian za pracę w niedzielę, należy zaplanować i udzielić dnia
wolnego w okresie 6 dni kalendarzowych poprzedzających lub
następujących po takiej niedzieli,
4) w zamian za pracę w święto należy zaplanować i udzielić dnia wolnego,
5) ilość dni pracy w okresie rozliczeniowym nie może być większa niż
przeciętnie 5 dni_w tygodniu
4. Dla pracowników zatrudnionych w tym systemie dniami wolnymi od pracy
będą:
1) dni udzielone w zamian za przepracowane niedziele i święta,
2) dni równoważące czas pracy w wydłużonym dobowym wymiarze,
3) oraz dni wyznaczone jako wolne z tytułu pięciodniowego tygodnia pracy .
5. Urlopu wypoczynkowego udziela się w dni, które są dla pracownika dniami
pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, w wymiarze
godzinowym, odpowiadającym dobowemu wymiarowi czasu pracy w danym
dniu.
Art. 23.
1. Za pracę w porze nocnej uważa się pracę w godzinach od 2300 do 700 .
2. Pracownik, którego co najmniej % czasu pracy w okresie rozliczeniowym
przypada na porę nocną jest pracownikiem pracującym w nocy.
3. Czas pracy pracującego w nocy nie może przekraczać 8 godzin na dobę,
jeżeli wykonuje prace szczególnie niebezpieczne albo związane z dużym
wysiłkiem fizycznym lub umysłowym.
Art. 24.
Niedziele oraz święta określone odrębnymi przepisami są dniami wolnymi od
pracy. Za pracę w niedziele oraz święta uważa się pracę pomiędzy godz. 7 00
w tym dniu, a godz. 700 dnia następnego.
Art. 25.
Dzień Górnika - 4 grudnia jest "świętem branżowym" wolnym od pracy.
Art. 26.
1. Praca wykonywana ponad normy czasu pracy ustalone w regulaminie
stanowi pracę w godzinach nadliczbowych.
2. Praca w godzinach nadliczbowych dopuszczalna jest tylko w razie :
a) konieczności prowadzenia akcji ratowniczej dla ochrony życia lub
zdrowia ludzkiego albo dla ochrony mienia lub usunięcia awarii,
b) szczególnych potrzeb pracodawcy,
3. Liczba godzin nadliczbowych nie może przekroczyć dla poszczególnego
pracownika 4 godzin na dobę i 120 godzin w roku kalendarzowym.
4. Praca w godzinach nadliczbowych może być wykonywana wyłącznie na
pisemne polecenie przełożonego.
Art. 27.
1. Pracownikowi przysługuje 20 minutowa przerwa w pracy na spożycie
posiłku, która jest wliczona do czasu pracy.
2. Pracownikowi zatrudnionemu 12 godzin w systemie pracy wynikającym
z harmonogramu przysługuje 30-to minutowa przerwa wliczona do czasu
pracy.
Art. 28.
1. Pracodawca jest obowiązany prowadzić ewidencję czasu pracy
uwzględniającą m.in. godziny rozpoczęcia i zakończenia pracy oraz pracę
w porze nocnej i w godzinach nadliczbowych oraz rejestruje wszelkie
zwolnienia od pracy jak i inne usprawiedliwione i nieusprawiedliwione
nieobecności w pracy.
2. Pracodawca udostępnia tę ewidencję pracownikowi na jego żądanie.
Art. 29.
1. Obecność pracowników w pracy powinna być udokumentowana w liście
obecności, dzienniku pracy, za pomocą karty magnetycznej itp.
2. Opuszczenie stanowiska pracy lub zakładu w czasie pracy wymaga
uprzedniej zgody bezpośredniego przełożonego.
3. Wszelkie wyjścia i powroty do pracy w trakcie czasu pracy rejestrowane są
przez bezpośredniego przełożonego w sposób przyjęty w jednostce.
4. Kontrolę dyscypliny pracy prowadzą kierownicy komórek i jednostek
organizacyjnych - bezpośredni przełożeni.
Art. 30.
1. Przebywanie pracownika na terenie zakładu pracy poza godzinami pracy jest
dopuszczalne jedynie za zgodą pracodawcy wyrażoną na piśmie.
2. Czas przebywania w zakładzie pracy po godzinach pracy winien być
rejestrowany w sposób i na zasadach przyjętych przez pracodawcę.
Rozdział V
ZASADY USPRAWIEDLIWIANIA NIEOBECNOŚCI W PRACY I
SPÓŹNIEŃ DO PRACY
Art. 31.
1. Pracownik powinien uprzedzić pracodawcę o niemożności stawienia się do
pracy z przyczyny z góry wiadomej lub możliwej do przewidzenia, jak
również o przewidywanym czasie nieobecności.
2. W razie zaistnienia przyczyn uniemożliwiających stawienie się do pracy,
pracownik jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić pracodawcę
o przyczynie swojej nieobecności i przewidywanym czasie jej trwania, nie
później jednak niż w drugim dniu nieobecności w pracy, osobiście lub przez
inne osoby, listownie lub telefonicznie albo za pośrednictwem innego środka
łączności.
3. Niedotrzymanie terminu, o którym mowa w ust. 2 może być
usprawiedliwione szczególnymi okolicznościami uniemożliwiającymi
terminowe dopełnienie przez pracownika tego obowiązku w tym, w
szczególności, jego obłożną chorobę połączoną z brakiem lub nieobecnością
domowników, albo innym zdarzeniem losowym. W takim przypadku
pracownik zawiadamia zakład pracy o przyczynie nieobecności niezwłocznie
po ustaniu okoliczności, o których mowa wyżej.
Art. 32.
1. Pracownik jest obowiązany usprawiedliwić nieobecność
przedstawiając niezwłocznie przyczyny nieobecności.
w
pracy
2. W razie nieobecności pracownika w pracy z powodu:
1) niezdolności do pracy na skutek choroby pracownika lub jego izolacji
z powodu choroby zakaźnej,
2) leczenia uzdrowiskowego, jeżeli jego okres uznany jest zaświadczeniem
lekarskim za okres niezdolności do pracy z powodu choroby,
3) choroby członka rodziny pracownika, wymagającej sprawowania przez
pracownika osobistej opieki,
pracownik jest obowiązany usprawiedliwić nieobecność doręczając pracodawcy
zaświadczenie lekarskie, nie później niż w siódmym dniu od daty wystawienia.
Art. 33.
Za dowody usprawiedliwiające nieobecność w pracy uważa się:
1) zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy, wystawione
zgodnie z przepisami o orzekaniu o czasowej niezdolności do pracy,
2) decyzję właściwego państwowego inspektora sanitarnego, wydaną
zgodnie z przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych - w razie
odosobnienia pracownika z przyczyn przewidzianych tymi przepisami,
3) oświadczenie pracownika - w razie zaistnienia okoliczności
uzasadniających konieczność sprawowania przez pracownika osobistej
opieki nad zdrowym dzieckiem do lat 8 z powodu nieprzewidzianego
zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do której dziecko uczęszcza,
4) imienne wezwanie pracownika do osobistego stawienia się, wystosowane
przez organ właściwy w sprawach powszechnego obowiązku obrony,
organ administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sąd,
prokuraturę, policję lub organ prowadzący postępowanie w sprawach
o wykroczenia - w charakterze strony lub świadka w postępowaniu
prowadzonym przed tymi
organami,
zawierające
adnotację
potwierdzającą stawienie się pracownika na to wezwanie,
5) oświadczenie pracownika potwierdzające odbycie podróży służbowej
w godzinach nocnych, zakończonej w takim czasie, że do rozpoczęcia
pracy nie upłynęło 8 godzin, w warunkach uniemożliwiających
odpoczynek nocny.
Art. 34.
W przypadku spóźnienia się do pracy, pracownik winien niezwłocznie zgłosić
się do bezpośredniego przełożonego, celem usprawiedliwienia spóźnienia.
Rozdział VI
ZWOLNIENIA OD PRACY
Art. 35.
Pracownikowi może być udzielone zwolnienie od pracy na zasadach
określonych przepisami prawa pracy oraz odrębnych przepisach.
Art. 36.
Pracodawca udziela zwolnień od pracy na umotywowany wniosek pracownika
zaopiniowany przez jego bezpośredniego przełożonego. Pracownikowi za czas
tego zwolnienia nie przysługuje wynagrodzenie, chyba że odpracował czas
zwolnienia. Odpracowanie to nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych.
Art. 37.
1. Pracodawca jest obowiązany zwolnić pracownika od pracy w trybie i na
zasadach określonych przez przepisy Kodeksu pracy i przepisy wykonawcze
wydane na jego podstawie albo inne przepisy prawa, a w szczególności:
1) na czas niezbędny do stawienia się na wezwanie organu administracji
rządowej lub samorządu terytorialnego, sądu, prokuratury, policji albo
organu prowadzącego postępowanie w sprawach o wykroczenia,
2) wezwanego do osobistego stawienia się przed organem właściwym
w zakresie powszechnego obowiązku obrony na czas niezbędny w celu
załatwienia sprawy będącej przedmiotem wezwania,
3) wezwanego w celu wykonywania czynności biegłego w postępowaniu
administracyjnym, karnym przygotowawczym, sądowym, łączny
wymiar zwolnień z tego tytułu nie może przekraczać 6 dni w ciągu roku
kalendarzowego,
4) będącego krwiodawcą na czas oznaczony przez stację krwiodawstwa
w celu oddania krwi,
5) do wykonania doraźnych czynności w związku zawodowym.
2. Za czas zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 1 pkt 4) i 5) pracownik
zachowuje prawo do wynagrodzenia.
3. Za czas zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 1 pkt. 1-3 pracodawca
wydaje, na wniosek pracownika, zaświadczenie określające wysokość
utraconego wynagrodzenia w celu uzyskania przez niego od właściwego
organu rekompensaty pieniężnej z tego tytułu, w wysokości i na warunkach
przewidzianych w odrębnych przepisach.
Art. 38.
1. Pracownikowi przysługuje okolicznościowe zwolnienie od pracy
z zachowaniem prawa do wynagrodzenia w następującym wymiarze :
1) 3 dni -
z okazji ślubu pracownika,
2) 3 dni -
z okazji urodzenia się dziecka,
3) 2 dni -
z okazji ślubu dziecka pracownika,
4) 3 dni -
w razie zgonu i pogrzebu małżonka, dziecka, ojca lub matki,
5) 2 dni w razie zgonu i pogrzebu rodzeństwa, teściów, wnuków,
dziadków, pasierba, zięcia, synowej, ojczyma lub macochy,
6) 2 dni w razie zgonu i pogrzebu innej osoby, będącej na utrzymaniu
pracownika lub pod jego bezpośrednią opieką,
7) 1 dzień w roku - z okazji imienin lub urodzin pracownika.
2. Zwolnienia, wymienione w ust.l pkt 1 - 6 , udzielane są w terminie nie
później jak jeden miesiąc od daty zdarzenia. Zwolnienie wymienione w ust.l
pkt. 7 udzielane jest tylko w dniu zdarzenia, w dniu imienin lub urodzin
zgodnie z wcześniejszym zgłoszeniem w danym roku u swojego
przełożonego, przy ustalaniu planu urlopów.
3. Po wykorzystaniu przedmiotowego zwolnienia, o którym mowa w ust.l pkt
1-6, pracownik obowiązany jest przedstawić odpis skróconego aktu stanu
cywilnego, dotyczący zdarzenia uzasadniającego udzielenie zwolnienia.
4. Jeżeli pracownik korzysta już z jakiegoś zwolnienia od pracy, np. urlopu
wypoczynkowego, niezdolności do pracy z powodu choroby, to nie
przysługują mu zwolnienie okolicznościowe wymienione w ust. 1 pkt. 7.
Art. 39.
Pracodawca może udzielić pracownikowi dodatkowego zwolnienia od pracy na
cele szkoleniowe w celu podniesienia kwalifikacji zawodowych, w wymiarze
uznanym przez pracodawcę za niezbędny, z zachowaniem prawa do
wynagrodzenia za ten okres.
Art. 40.
Wyjazdy służbowe odbywają się na podstawie polecenia wyjazdu (delegacji)
podpisanej przez upoważnione osoby kierownictwa zakładu.
Rozdział VII
URLOPY WYPOCZYNKOWE, BEZPŁATNE, SZKOLNE,
ZDROWOTNE
Art.41.
1. Pracownikowi przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego i płatnego
urlopu wypoczynkowego, zwanego dalej "urlopem", w wymiarze i według
zasad określonych w Kodeksie pracy. Pracownik nie może zrzec się prawa
do urlopu.
2. Wymiar urlopu wynosi:
• 20 dni roboczych
niż 10 lat,
-
jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej
• 26 dni roboczych
najmniej 10 lat
-
jeżeli pracownik jest zatrudniony co
Art. 42.
1. Do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu wlicza się czas z tytułu
ukończenia :
1) zasadniczej lub innej równorzędnej szkoły zawodowej - przewidziany
programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 3 lata,
2) średniej szkoły zawodowej - przewidziany programem nauczania czas
trwania nauki, nie więcej jednak niż 5 lat,
3) średniej
szkoły zawodowej
dla absolwentów
(równorzędnych) szkół zawodowych - 5 lat,
zasadniczych
4) średniej szkoły ogólnokształcącej - 4 lata,
5) szkoły policealnej - 6 lat,
6) szkoły wyższej - 8 lat ( w tym uzyskanie tytułu licencjata).
Okresy nauki, o których mowa w pkt. 1-6 nie podlegają sumowaniu.
2. Jeżeli pracownik pobierał naukę w czasie zatrudnienia, do okresu pracy, od
którego zależy wymiar urlopu, wlicza się bądź okres zatrudnienia, w którym
była pobierana nauka, bądź okres nauki, zależnie od tego, co jest
korzystniejsze dla pracownika.
Art. 43.
1. Do okresu pracy, od którego zależy uzyskanie prawa do urlopu i wymiar
urlopu, wlicza się okresy poprzedniego zatrudnienia, bez względu na
przerwy w zatrudnieniu oraz sposób ustania stosunku pracy.
2. W przypadku jednoczesnego pozostawania w dwóch lub więcej stosunkach
pracy, wliczeniu podlega także okres poprzedniego niezakończonego
zatrudnienia w części przypadającej przed nawiązaniem drugiego lub
kolejnego stosunku pracy. Wliczenie jest możliwe po przedłożeniu przez
pracownika stosownego zaświadczenia od innego pracodawcy.
Art. 44.
1. Pracownik podejmujący pracę po raz pierwszy, w roku kalendarzowym,
w którym podjął pracę, uzyskuje prawo do urlopu z upływem każdego
miesiąca pracy, w wymiarze 1/12 wymiaru urlopu przysługującego mu po
przepracowaniu roku.
2. Prawo do kolejnych urlopów pracownik nabywa w każdym następnym roku
kalendarzowym.
Art. 45.
1. Wykorzystanie urlopu przez pracownika powinno nastąpić w roku
kalendarzowym, w którym pracownik nabył do niego prawo, zgodnie
z ustalonym planem urlopów, w którym planuje się cały urlop pracownika,
poza czteroma dniami - tzw. urlop na żądanie.
2. Na wniosek pracownika urlop wypoczynkowy może być podzielony na
części, z tym że jedna z nich powinna trwać co najmniej 14 kolejnych dni
kalendarzowych, do których zaliczamy oprócz dni korzystania z urlopu
również dni wolne od pracy przypadające przed, w trakcie i po zakończeniu
korzystania przez pracownika z urlopu wypoczynkowego.
3. Przesunięcie wcześniej ustalonego terminu urlopu może nastąpić na wniosek
pracownika umotywowany ważnymi przyczynami, bądź w szczególnych
przypadkach na wniosek przełożonego pracownika, jeżeli nieobecność
pracownika mogłaby spowodować zakłócenia toku pracy.
4. Pracodawca może pracownika odwołać z urlopu tylko wówczas, gdy jego
obecności w zakładzie wymagają okoliczności nieprzewidziane w chwili
rozpoczynania urlopu przy czym, obowiązany jest pokryć koszty poniesione
przez pracownika w bezpośrednim związku z odwołaniem go z urlopu.
Art. 46.
Pracownik może rozpocząć urlop po uzyskaniu zgody przełożonego.
Art. 47.
1. Pracodawca jest obowiązany udzielić na żądanie pracownika złożone
w formie ustnej, pisemnej, telefonicznej bądź inną drogą łączności
i w terminie przez niego wskazanym nie więcej niż 4 dni urlopu w każdym
roku kalendarzowym.
2. Pracownik zgłasza żądanie udzielenia urlopu najpóźniej w dniu rozpoczęcia
urlopu.
3. Pracownik - w miarę możliwości - powinien zgłosić żądanie udzielenia
urlopu przełożonemu z takim wyprzedzeniem, aby nieobecność pracownika
w pracy nie spowodowała zakłóceń w normalnym funkcjonowaniu zakładu
pracy, szczególności umożliwiającym pracodawcy zorganizowanie
zastępstwa.
4. Niewykorzystany do 31 grudnia urlop na żądanie, staje się z mocy prawa, od
1 stycznia zaległym urlopem, do którego stosuje się ogólne zasady dotyczące
urlopów wypoczynkowych.
Art. 48.
Za wykorzystanie urlopów wypoczynkowych przez podległych pracowników
odpowiadają kierownicy komórek jednostek organizacyjnych.
Art. 49.
1. Na wniosek pracownika pracodawca może udzielić mu urlopu bezpłatnego
w wymiarze nie dłuższym niż na okres 6 m-cy w roku kalendarzowym.
2. Urlop bezpłatny do jednego miesiąca w roku kalendarzowym udzielony
przez pracodawcę wlicza się do okresu zatrudnienia w zakładzie w zakresie
uprawnień pracowniczych przewidzianych układem.
Art. 50.
Pracownikowi podnoszącemu swoje kwalifikacje w formach szkolnych
i pozaszkolnych może być udzielony urlop szkolny określony odrębnymi
przepisami.
Art. 51.
1. Pracownicy mają prawo do płatnego urlopu zdrowotnego z przeznaczeniem
na leczenie w ośrodku sanatoryjnym lub profilaktyczno-leczniczym o ile
lekarz Zakładowego Ośrodka Medycyny Pracy, sprawujący opiekę lekarską
nad zdrowiem pracownika, w wyniku badań okresowych stwierdzi
pogorszenie względnie zagrożenie stanu zdrowia, a w szczególności
w związku :
- z wypadkiem przy pracy,
- chorobą zawodową,
- zatrudnieniem przy pracach szkodliwych dla zdrowia,
- zatrudnieniem przy pracach szczególnie uciążliwych.
2. Pracownik ma obowiązek wykorzystać urlop zdrowotny na leczenie
w ośrodku sanatoryjnym lub profilaktyczno-leczniczym wskazanym przez
pracodawcę.
3. Wymiar urlopu zdrowotnego wynosi 12 dni kalendarzowych.
4.Za czas urlopu zdrowotnego przysługuje pracownikowi wynagrodzenie
miesięczne obliczone w proporcji do czasu tego urlopu.
5.Za urlop zdrowotny wykorzystany
wynagrodzenie nie przysługuje.
niezgodnie
z
przeznaczeniem
Rozdział VIII
TERMIN, MIEJSCE I CZAS WYPŁATY WYNAGRODZENIA
ORAZ ZASADY WYPŁATY NAGRÓD JUBILEUSZOWYCH I
ODPRAW EMERYTALNYCH
Art. 52.
1. Pracownikowi przysługuje wynagrodzenie w wysokości ustalonej w umowie
o pracę zawartej na podstawie prawa pracy, ZUZP, zakładowego regulaminu
wynagradzania i zakładowego regulaminu pracy.
2. Za czas nie wykonywania pracy pracownik zachowuje prawo do
wynagrodzenia tylko wówczas, gdy Kodeks Pracy lub przepisy szczególnie
tak stanowią.
3. Pracownik ma prawo wglądu do swoich dokumentów płacowych, na
podstawie których naliczono jego wynagrodzenie.
Art. 53.
1. Pracownicy otrzymują wynagrodzenia za miesiąc bieżący między 27
a ostatnim dniem miesiąca. Rozliczenia wynagrodzeń uzależnionych od
zmiennych jego składników dokonuje się przy wypłacie wynagrodzenia
każdego następnego miesiąca.
2. Wynagrodzenie wypłacane jest pracownikowi raz w miesiącu :
1) na rachunek oszczędnościowo-rozliczeniowy w uzgodnieniu
z pracownikiem, w banku wskazanym przez niego,
2) w kasach : "Zarządu", Ośrodków Kopalń.
3. Pracownik, o którym mowa w ust.2 pkt. 2, obowiązany jest osobiście
podejmować przysługujące mu wynagrodzenie.
4. Wypłata może być również dokonana do rąk osoby, która przedłoży
odpowiednie upoważnienie potwierdzone przez Dział Kadr, notariusza lub
terenowy organ administracji państwowej, a także uprawnionego kierownika
jednostki organizacyjnej, zatrudniającej pracownika. Współmałżonek
uprawniony jest do podjęcia przysługujących pracownikowi należności
stosownie do zapisu Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego.
Art. 54.
1. Pracownikowi przysługuje nagroda jubileuszowa w wysokości:
po 15 latach
150%
podstawy wymiaru
po 20 latach
200%
podstawy wymiaru
Za każdy następny pięcioletni okres nagroda ulega zwiększeniu o kolejne 100%
podstawy wymiaru.
Po przepracowaniu więcej niż 50 lat wysokość procentowa nagrody jubileuszowej za
kolejne okresy nie ulega zwiększeniu.
W razie rozwiązania stosunku pracy z powodu:
1)
przejścia na emeryturę,
2)
przejścia na świadczenia przedemerytalne,
3)
orzeczenia o całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy,
4)
rozwiązania stosunku pracy z przyczyn leżących po stronie pracodawcy
pracownikowi, któremu do nabycia prawa do nagrody jubileuszowej brakuje mniej
niż 12 miesięcy, licząc od dnia rozwiązania stosunku pracy, nagrodę tę wypłaca się
w dniu rozwiązania stosunku pracy.
2.
Podstawę wymiaru nagrody jubileuszowej stanowi:
1) za okres zatrudnienia u danego pracodawcy - 100% wynagrodzenia
miesięcznego pracownika,
2) za okres poprzedniego zatrudnienia - 10% wynagrodzenia miesięcznego
pracownika.
Art. 55.
1. Pracownikowi, którego stosunek pracy ustał w związku z:
1) przejściem na emeryturę,
2) przejściem na świadczenie przedemerytalne,
3) orzeczeniem o całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy
przysługuje odprawa pieniężna.
2.
Zasady i wysokość odprawy pieniężnej ustala się analogicznie jak
nagrodę jubileuszową z tym, że nie może być ona niższa od miesięcznego
wynagrodzenia pracownika, bez względu na staż pracy.
3.
Pracownik, który otrzymał odprawę, nie może ponownie nabyć do niej prawa.
Art. 56.
Z okazji„Dnia Górnika pracownikowi przysługuje nagroda pieniężna.
Rozdział IX
NAGRODY I WYRÓŻNIENIA
Art. 57.
1. Pracownikom, którzy przez wzorowe wypełnianie swoich obowiązków,
przejawianie inicjatywy w pracy i podnoszenie jej wydajności oraz jakości
przyczyniają się szczególnie do wykonywania zadań zakładu, mogą być
przyznawane nagrody i wyróżnienia :
1)
2)
3)
4)
nagroda pieniężna, jeżeli tak stanowią oddziałowe zasady wynagradzania,
pochwała pisemna,
dyplom uznania,
inne wyróżnienia.
2. Nagrody i wyróżnienia przyznaje Dyrektor Oddziału na wniosek
bezpośredniego przełożonego, zgodnie z obowiązującymi przepisami.
3. Pracownikowi zakładu mogą być przyznane :
1) Odznaka "Zasłużony dla Górnictwa Naftowego i Gazownictwa". Może
ona być przyznana pracownikowi, który przepracował w górnictwie
naftowym i gazownictwie 10 lat, wyróżnił się w pracy zawodowej, nie był
karany za naruszenie obowiązków pracowniczych.
2) Odznaka "Zasłużony dla Górnictwa Nafty i Gazu w Sanoku" oraz nagroda
pieniężna. Może ona być przyznana pracownikowi, który przepracował
w zakładzie minimum 10 lat oraz spełnił pozostałe warunki regulaminu
przyznawania tej odznaki,
3) Medal "W Dowód Uznania" za długoletnią pracę dla pracowników
odchodzących na emeryturę lub rentę posiadających trzydziestoletni staż
pracy w górnictwie naftowym i gazownictwie i pozytywną opinię o pracy
zawodowej.
4) Inne odznaczenia.
Art. 58.
1. Pracownikowi zakładu mogą być nadane stopnie górnicze.
2. Pracownik bądź były pracownik zakładu posiadający stopień górniczy ma
prawo noszenia munduru górniczego.
3. Warunki i tryb nadawania stopni górniczych oraz wzory i normy przydziału
mundurów górniczych określają odrębne przepisy.
Rozdział X
OCHRONA PRACY KOBIET I MŁODOCIANYCH
Art. 59.
1. Nie wolno zatrudniać kobiet przy pracach szczególnie uciążliwych lub
szkodliwych dla zdrowia.
2. Wykaz prac wykonywanych w zakładzie pracy, przy których nie wolno
zatrudniać kobiet,
operator urządzeń do obróbki i rekonstrukcji odwiertów,
pomocnik operatora urządzeń do obróbki i rekonstrukcji odwiertów,
spawacz,
elektromonter,
kowal,
aparatowy urządzeń do oczyszczania ropy i gazu, obsługa urządzeń
stabilizacji ropy, odsiarczania gazoliny, odsiarczania i osuszania gazu
(w przypadku przekroczenia NDN hałasu),
7) monter - mechanik maszyn i urządzeń,
8) operator wydobycia ropy i gazu (w przypadku przekroczenia NDN
hałasu),
9) operator pomp sprężarek i tłoczni gazu (w przypadku przekroczenia
NDN hałasu),
10)
mechanik aparatury kontrolno-pomiarowej (w przypadku
przekroczenia NDN hałasu).
1)
2)
3)
4)
5)
6)
Art. 60.
1. Kobiety w ciąży nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych
ani w porze nocnej.
2. Kobiety w ciąży nie wolno bez jej zgody delegować poza stałe miejsce
pracy.
3. Postanowienia § 1 i § 2 mają zastosowanie również do kobiet opiekujących
się dzieckiem do 4 lat.
Art. 61.
Pracodawca nie zatrudnia pracowników młodocianych
Rozdział XI
ODPOWIEDZIALNOŚĆ PORZĄDKOWA PRACOWNIKÓW
Art. 62.
1. Za nieprzestrzeganie przez pracownika ustalonej organizacji i porządku w procesie
pracy, przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów przeciwpożarowych,
a także przyjętego sposobu potwierdzania przybycia i obecności w pracy oraz
usprawiedliwiania nieobecności w pracy, pracodawca może stosować:
1) karę upomnienia,
2) karę nagany.
2. Za nieprzestrzeganie przez pracownika przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy
lub przepisów przeciwpożarowych, opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia,
stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie
pracy - pracodawca może również stosować karę pieniężną.
3. Kara pieniężna za jedno przekroczenie, jak i za każdy dzień
nieusprawiedliwionej nieobecności, nie może być wyższa od jednodniowego
wynagrodzenia pracownika, a łącznie kary pieniężne nie mogą przewyższać
dziesiątej części wynagrodzenia przypadającego pracownikowi do wypłaty.
4. Wpływy z kar pieniężnych przeznacza się na poprawę warunków
bezpieczeństwa i higieny pracy.
Art. 63.
1. Kara nie może być zastosowana po upływie 2 tygodni od powzięcia
wiadomości o naruszeniu obowiązku pracowniczego i po upływie 3 miesięcy
od dopuszczenia się tego naruszenia.
2. Kara może być zastosowana tylko po uprzednim wysłuchaniu pracownika.
3. Jeżeli z powodu nieobecności w zakładzie pracy pracownik nie może być
wysłuchany, bieg dwutygodniowego terminu przewidzianego w § 1 nie rozpoczyna
się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu do dnia stawienia się pracownika do pracy.
4. O zastosowanej karze pracodawca zawiadamia pracownika na piśmie, wskazując
rodzaj naruszenia obowiązków pracowniczych i datę dopuszczenia się przez
pracownika tego naruszenia oraz informując go o prawie zgłoszenia sprzeciwu
i terminie jego wniesienia. Odpis zawiadomienia składa się do akt osobowych
pracownika.
5. Przy stosowaniu kary bierze się pod uwagę w szczególności rodzaj naruszenia
obowiązków pracowniczych, stopień winy pracownika i jego dotychczasowy
stosunek do pracy.
6. Jeżeli zastosowanie kary nastąpiło z naruszeniem przepisów prawa, pracownik
może w ciągu 7 dni od dnia zawiadomienia go o ukaraniu wnieść sprzeciw.
O uwzględnieniu lub odrzuceniu sprzeciwu decyduje pracodawca po
rozpatrzeniu stanowiska reprezentującej pracownika zakładowej organizacji
związkowej. Nieodrzucenie sprzeciwu w ciągu 14 dni od dnia jego wniesienia jest
równoznaczne z uwzględnieniem sprzeciwu.
7. Pracownik, który wniósł sprzeciw, może w ciągu 14 dni od dnia zawiadomienia
o odrzuceniu tego sprzeciwu wystąpić do sądu pracy o uchylenie zastosowanej
wobec niego kary.
8. W razie uwzględnienia sprzeciwu wobec zastosowanej kary pieniężnej lub
uchylenia tej kary przez sąd pracy, pracodawca jest obowiązany zwrócić
pracownikowi równowartość kwoty tej kary.
9. Karę uważa się za niebyłą, a odpis zawiadomienia o ukaraniu usuwa z akt
osobowych pracownika po roku nienagannej pracy. Pracodawca może, z własnej
inicjatywy lub na wniosek reprezentującej pracownika zakładowej organizacji
związkowej, uznać karę za niebyłą przed upływem tego terminu. Przepis ten
stosuje się odpowiednio w razie uwzględnienia sprzeciwu przez pracodawcę albo
wydania przez sąd pracy orzeczenia o uchyleniu kary.
Rozdział XII
PRZEPISY KOŃCOWE
Art. 64.
1. Regulamin pracy obowiązuje przez czas nieokreślony.
2. Zmiana treści regulaminu może nastąpić w formie pisemnej, w tym samym
trybie co jego ustanowienie, bądź przez wprowadzenie nowego regulaminu.
Art. 65.
Postanowienia niniejszego regulaminu wchodzą w życie po upływie 2 tygodni
od podania go do wiadomości pracowników tj. od 1 lipca 2005.
Dyrektor Oddziału
mgr inż. Waldemar Wójcik
Regulamin pracy PGNiG S.A. w Warszawie Oddział w Sanoku uzgodniono
z zakładowymi organizacjami związkowymi:
1 .Międzyzakładowy Związek Zawodowy „Górników
reprezentowany przez Przewodniczącego Zarządu :
Naftowców"
……………………………………..
Ryszard Wąsowicz
2.Niezależny Samorządny Zawiązek Zawodowy „Solidarność"reprezentowany przez Przewodniczącego Komisji Międzyzakładowej:
…………………………………….
Stefan Szafran
3.Związek Zawodowy „Kadra"-
reprezentowany przez Przewodniczącego
Zarządu:
……………………………………..
Mieczysław Kawecki