Praca regulatora mocy biernej MRM 12

advertisement
Państwowa WyŜsza Szkoła Zawodowa w Pile
Instytut Politechniczny
LABORATORIUM ELEKTROENERGETYKI
INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 3
PRACA REGULATORA MOCY BIERNEJ MRM 12
1. CEL ĆWICZENIA
Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z praktyczną realizacją kompensacji mocy
biernej przy uŜyciu regulatora MRM 12. Kompensacja mocy biernej jest bardzo waŜnym
zagadnieniem z punktu widzenia eksploatacji sieci elektroenergetycznych. Wytwarzanie
mocy biernej w pobliŜu miejsca jej zapotrzebowania odciąŜa sieć elektroenergetyczną od
przesyłu tej mocy, a tym samym zwiększa się przepustowość a zmniejszają się straty napięcia,
mocy i energii w sieci.
2. PRZEBIEG ĆWICZENIA
2.1. Wprowadzenie
Praca regulatora mocy biernej typu MRM 12 firmy Twelve zaprezentowana zostanie
przy uŜyciu firmowego programu symulacyjnego. BliŜsze informacje o regulatorze oraz o
programie znajdują się na stronie internetowej [1]. PoniŜej przedstawiony zostanie przykład
zastosowania
regulatora
MRM
12
do
przeprowadzenia
kompensacji
w
zakładzie
produkcyjnym.
Przykład zastosowania regulatora mocy biernej
Do programu symulującego pracę regulatora naleŜy wprowadzić listę urządzeń
pracujących w zakładzie. Podano więc moc kaŜdego z urządzeń, jego współczynnik mocy
oraz czas pracy - rys. 1.
Rys. 1. Przykładowa lista urządzeń w zakładzie produkcyjnym
2
PoniewaŜ cykl produkcyjny zakładu jest cykliczny tzn. powtarza się co trzynaście minut, do
programu wprowadzono czas pracy urządzeń w jednym cyklu. Trzeba wprowadzić równieŜ
dane dotyczące baterii kondensatorów dobranej zgodnie z potrzebami odbiorców. Przykład
pokazano na rys. 2.
Rys. 2. Przykładowe ustawienia baterii kondensatorów
NaleŜy teŜ określić główne parametry regulatora – rys. 3.
Rys. 3. Przykładowe parametry pracy regulatora
Nastawa cos ϕ
Parametr ten określa zadany współczynnik mocy, do którego dąŜyć będzie urządzenie w
procesie regulacji. Zaleca się ustawienie nieco większej wartości cos ϕ niŜ wynika to z
warunków umowy z zakładem energetycznym.
W celu usprawnienia przeliczania wartości cos ϕ na tg ϕ w tabeli 1 podano
przybliŜone wartości tg ϕ dla wybranych wartości cos ϕ.
Tabela 1. Wartości tg ϕ odpowiadające danym wartościom cos ϕ
cos ϕ
0,99 0,98 0,97 0,96 0,95 0,94 0,93 0,92 0,91 0,90 0,89 0,88 0,87 0,86 0,85 0,84 0,83 0,82 0,81 0,80
tg ϕ
0,14 0,20 0,25 0,29 0,33 0,36 0,40 0,43 0,46 0,48 0,51 0,54 0,57 0,59 0,62 0,65 0,67 0,70 0,72 0,75
3
Nastawa Q/n
Jest to parametr, który decyduje o czułości regulatora. Czułość ta musi być
dopasowana do mocy najmniejszego kondensatora w baterii i zaleŜy od przekładnika
pomiarowego oraz napięcia zasilania. Parametr ten jest stały dla danej baterii i przekładnika.
Przykładowo dla wybranej baterii kondensatorów i wybranego przekładnika parametr ten
wynosi 0,04.
Nastawa %Q/n
Nastawa ta decyduje o wielkości mocy nieskompensowanej odniesionej do wartości
mocy pierwszego, najmniejszego stopnia baterii. Zwiększanie tego parametru powoduje taką
zmianę progu reakcji urządzenia na zmianę mocy, Ŝe w rezultacie zmniejsza się dokładność
kompensacji.
Czasy reakcji
Parametr ten określa jak długo musi trwać niezmiennie stan na „ZAŁ.” lub „WYŁ”
(świecenie określonej diody), aby regulator spowodował załączenie lub wyłączenie
kondensatora. PoniewaŜ regulator kontroluje czas rozładowania kaŜdego kondensatora
moŜliwe jest ustawianie bardzo krótkich czasów reakcji na zmiany zachodzące w sieci.
Minimalny czas wynosi 1s, jednak zaleca się ustawianie czasów dłuŜszych, rzędu kilku
sekund. Programowy okres zwłoki 45 s (czas na rozładowanie kondensatora) przy małej
liczbie stopni baterii moŜe przyczynić się pogorszenia skuteczności kompensacji. MoŜe
zdarzyć się sytuacja, Ŝe wynikające z algorytmu pracy załączenia kondensatorów nie będą
mogły być zrealizowane, gdyŜ wszystkie stopnie będą w fazie rozładowania.. Generalnie
czasy reakcji naleŜy dobrać doświadczalnie pamiętając, Ŝe przekompensowanie jest bardziej
niekorzystne od niedokompensowania.
Tryb pracy
MoŜna wybrać jeden z siedmiu sposobów załączania kondensatorów określonych jako „tryby
pracy”. Zasadniczym wymaganiem jaki obowiązuje we wszystkich trybach pracy jest to, aby
szereg wartości mocy kolejnych kondensatorów w baterii był niemalejący oraz, aby wartość
mocy kolejnego kondensatora była co najwyŜej 2 razy większa od poprzedniego w szeregu.
Zaleca się, aby moc maksymalna kondensatora załączanego stycznikiem wynosiła 45 kvar.
Szczegółowe informacje o trybach pracy podano w [1]. PoniŜej przykładowo przedstawiono
tryby 1, 2 i 5.
Tryb pracy nr 1
Jest to tryb, w którym załączanie i wyłącznie kondensatorów odbywa się zawsze
narastająco począwszy od najniŜszego stopnia. W przypadku, gdy skojarzony ze stopniem
kondensator nie zdąŜył się rozładować a zachodzi konieczność jego załączenia operacja ta
zostanie wykonana dopiero po upływie czasu rozładowania i czasu załączania. Algorytm
4
załączania pozwala na szybkie osiągnięcie stanu skompensowania. Ten tryb zalecany jest dla
szeregu kondensatorów o wartościach rosnących: 1:2:4:8 itd.
Tryb pracy nr 2
Tryb przeznaczony do wolnozmiennych obciąŜeń. Algorytm załączania pozwala na
wolne, ale dokładne dochodzenie do stanu skompensowania. Załączanie i wyłączanie odbywa
się zawsze z uŜyciem pierwszego stopnia. Szereg wartości mocy kondensatorów musi być
następujący 1:2:2:2: ....2.
Tryb pracy nr 5
Jest to tzw. tryb kołowy, w którym liczba łączeń i wyłączeń dla kaŜdego stopnia jest
jednakowa. Regulator załącza najdłuŜej wyłączony kondensator i wyłącza najdłuŜej
włączony. Algorytm ten łączy w sobie szybkość działania i równomierne zuŜycie elementów
wykonawczych. W tym trybie obowiązuje szereg kondensatorów o wartościach 1:1:1:1....1.
W przedstawionym przykładzie w wyniku pracy regulatora uzyskujemy kompensację
mocy biernej w zakładzie na zadanym poziomie cos ϕ = 0,96, któremu w przybliŜeniu
odpowiada tg ϕ = 0,3. Zgodnie z wskazaniami wartość ta jest mniejsza od wartości określonej
w umowie z zakładem energetycznym, która wynosi z reguły tg ϕ = 0,4.
PoniŜej przedstawiono przykładowe stany pracy regulatora.
Rys 4. Stan niepełnego skompensowania. Cosinus uzyskany nie mieści się w granicach
przedziału tolerancji cosinusa zadanego.
5
Rys 5. Stan pełnej kompensacji. Po załączeniu kolejnych trzech stopni baterii uzyskany
cosinus mieści się w granicach przedziału tolerancji cosinusa zadanego.
2.2. Kolejność czynności
•
Wpisać do załączonego protokółu (patrz strona 7) dane zgodnie z otrzymanym
tematem zadania
•
Otworzyć program według wskazań prowadzącego
•
Dokonać „ustawień początkowych” dotyczących:
- listy urządzeń
- parametrów baterii kondensatorów
- parametrów regulatora
Parametry baterii kondensatorów naleŜy określić samodzielnie – dotyczy mocy
całkowitej baterii kondensatorów (patrz protokół), mocy pierwszego stopnia,
liczby stopni, trybu pracy
•
Zgłosić prowadzącemu wykonanie tej części ćwiczenia
•
Uruchomić proces kompensacji „Start”
•
Obserwować przebieg kompensacji zapisując w tabeli protokółu wskazane w niej
wielkości
•
Zatrzymać proces kompensacji po włączeniu pierwszego (pierwszych) członu
(członów) baterii – „Wstrzymaj”
•
Otworzyć „listę urządzeń”, usytuować ją w górnej części ekranu, zapamiętać,
przygotować do wydruku według wskazań prowadzącego
6
•
Utrwalić jeszcze dwa samodzielnie wybrane momenty kompensacji i pierwszy z
nich skompilować z
„parametrami baterii kondensatorów” a drugi z
„parametrami pracy regulatora” – postępując jak poprzednio
•
Zakończyć proces kompensacji
•
Wydrukować zapamiętane ekrany
•
Dokonać obliczeń niezbędnych do wypełnienia tabeli w protokóle
•
Zgłosić prowadzącemu wykonanie ćwiczenia
•
Zamknąć program
2.3. Zawartość sprawozdania
Sprawozdanie oprócz części standardowych i wynikających z przebiegu ćwiczenia
powinno zawierać między innymi:
•
Obliczenia dla poszczególnych etapów kompensacji dotyczące:
- sumarycznej mocy biernej obciąŜenia,
- mocy biernej zapewniającej właściwą kompensację
•
Obliczenia procentowego odchylenia rzeczywistej wartości cos ϕ od wartości
zadanej oraz procentowego odchylenia rzeczywistej wartości mocy baterii od
wartości mocy biernej zapewniającej właściwą kompensację dla poszczególnych
etapów kompensacji
•
Wykresy
- rzeczywistej mocy baterii kondensatorów w funkcji czasu
- mocy biernej zapewniającej właściwą kompensację w funkcji czasu
•
Ewentualną propozycję innego sposobu kompensacji
•
Dobór baterii z katalogów (uzasadniony)
•
Szczegółowe wnioski
2.4. Protokół z ćwiczenia
7
Protokół: Praca regulatora mocy biernej MRM 12
Nazwiska wykonujących ćwicz. ..............................................................................................
Grupa: .......................................................
Data: .........................................
Nr tematu: ................
Zadany w ćwiczeniu cos ϕ = ......................
zadany tg ϕ = ........................
Dobór mocy baterii kondensatorów
Obliczenie maksymalnego zapotrzebowania na moc bierną w rozwaŜanym zakładzie (w
chwili tm, w której jest ono największe)
Okres maksymalnego obciąŜenia tm = ..................
Q m = Σ Px tg ϕx = ...............................................................................................................
(x – uwzględnić indeksy urządzeń załączonych w chwili maksymalnego obciąŜenia mocą bierną)
Obliczenie wartości mocy, która moŜe być pobrana z sieci zgodnie z umową w chwili tm
Qsum = Σ Px tg ϕzadany = ........................................................................................
Obliczenie wartości mocy Qk koniecznej do kompensacji
Qk = Qm – Qsum = ...............................
Określenie całkowitej mocy baterii kondensatorów Qc przy czym Qc > Qk
Qc = ..................................
Określenie sposobu pracy baterii
Moc pojemnościowa pierwszego stopnia .......................
Nr trybu pracy......... liczba stopni.......... szereg regulacyjny…...….....................................
z ekranu
Czas
t
h:min
Załączone
urządzenia
numery
Σ Px
[kW]
z obliczeń
Załączone człony Ustalo
baterii
ny
cos ϕ
numery
Σ Qcx
[kvar]
-
Moc zapotrzebowana
ΣQx = Σ Px tg ϕx
[kvar]
Moc
Moc
pobierana z
potrzebna
sieci zgodnie
do
z umową
kompensacji
ΣQsu = Σ Px
Qkt = ΣQx tg ϕzadany
ΣQsu
[kvar]
[kvar]
8
ZAŁĄCZNIK 1
KOMPENSACJA MOCY BIERNEJ
PODSTAWY TEORETYCZNE
W systemie elektroenergetycznym zapotrzebowanie na moc bierną indukcyjną jest
duŜe, co do wartości zbliŜone do zapotrzebowania na moc czynną. Z punktu widzenia
racjonalnej gospodarki korzystne jest wytwarzanie mocy biernej w pobliŜu miejsca jej
zapotrzebowania. Dzięki temu zmniejsza
się obciąŜenie sieci przepływem tej mocy, a tym
samym maleją straty mocy i energii w sieci. Korzystnym następstwem jest teŜ zmniejszenie
spadków napięcia, a tym samym podwyŜszenie poziomów napięcia (patrz regulacja napięcia
– ćwicz nr 2).
Ze względu na to, Ŝe przepustowość układu jest ograniczona wartością mocy pozornej,
zmniejszając przepływ mocy biernej moŜna zwiększyć przesyłaną przez elementy sieciowe
moc czynną bez dodatkowych nakładów inwestycyjnych. Zmniejszenie strat mocy czynnej
związanych z przepływem mocy biernej powoduje wzrost sprawności przesyłu.
Głównym źródłem mocy biernej są generatory synchroniczne w elektrowniach.
Pokrywają one około 50% zapotrzebowania na tę moc.
Pasywnym źródłem mocy biernej są linie elektroenergetyczne, szczególnie linie
najwyŜszych napięć. Naturalna pojemność poprzeczna linii odgrywa tą samą rolę, co
specjalnie instalowane kondensatory. Moc ładowania zaleŜy od napięcia linii i wynosi przykładowo dla jednotorowej linii 400 kV około 60 Mvar, a dla jednotorowej linii 220 kV około
13,5 Mvar na 100 km długości linii. Przy małych mocach przesyłanych linią mogą powstać
nadmiary mocy biernej prowadzące do lokalnych wzrostów napięć węzłowych ponad
dopuszczalne granice. Wymaga to stosowania sztucznych odbiorników tej mocy.
Specjalnie instalowanymi źródłami mocy biernej w pobliŜu miejsc zapotrzebowania są
baterie kondensatorów równoległych oraz kompensatory synchroniczne.
Najpowszechniej stosuje się kondensatory równoległe mające liczne zalety, do
których naleŜą:
•
prosta konstrukcja pozbawiona części ruchomych,
•
łatwość zestawienia w baterie o potrzebnej mocy,
•
prostota obsługi,
•
małe straty mocy czynnej rzędu 0,003-0,005 kW/kvar,
•
stosunkowo niewielki koszt instalacji baterii kondensatorowej,
•
szeroka oferta jednostek kondensatorowych (róŜne napięcia, róŜne moce
znamionowe),
Wadami kondensatorów są:
9
•
wraŜliwość na odchylenia napięcia,
•
wraŜliwość na wyŜsze harmoniczne,
•
zaleŜność mocy od temperatury i częstotliwości,
•
występowanie przetęŜeń i przepięć przy załączaniu baterii oraz
moŜliwość występowania przepięć przy wyłączaniu,
•
niedługi okres eksploatacji, wynoszący 8-10 lat,
•
stosunkowo
niewielkie
moce
znamionowe
jednostek
kondensatorowych. .
Baterie kondensatorów są stosowane w róŜnych punktach systemu elektroenergetycznego
(baterie stacyjne, liniowe) oraz w sieciach zakładów przemysłowych.
Kompensatory synchroniczne są drogie, wymagają obsługi z powodu trudnego
rozruchu. Opłacalne jest stosowanie ich na przykład w sieciach zakładów przemysłowych o
duŜym zapotrzebowaniu na moc bierną, większym od około 0,6 Mvar. Zaletą ich jest
moŜliwość pracy przy obciąŜeniu pojemnościowym i indukcyjnym, zaleŜnie od konieczności.
Straty mocy czynnej są większe niŜ dla kondensatorów i wynoszą orientacyjnie 1,5-3,5%,
zaleŜnie od znamionowej mocy biernej kompensatora.
Stosowanie urządzeń kompensacyjnych w miejscach zapotrzebowania mocy biernej
jest uzasadnione technicznie i ekonomicznie. Optymalna kompensacja powinna zapewnić
minimum kosztów wytwarzania i przesyłu mocy biernej w rozpatrywanym systemie.
Optymalizacja dotyczy rozmieszczenia i mocy urządzeń kompensacyjnych. WiąŜe się ona z
optymalizacją poziomów napięć i rozpływów mocy biernej w systemie. W ujęciu
kompleksowym racjonalna gospodarka mocą bierną dotyczy wszystkich elementów systemu,
począwszy od źródeł wytwarzania, poprzez sieć aŜ do odbiorników. Ze względu na skomplikowanie tego zagadnienia, rozwiązuje się je wykorzystując programowanie liniowe lub teŜ
coraz częściej programowanie nieliniowe, dla określonego obszaru z uwzględnieniem
wpływu połączeń z obszarami sąsiednimi.
Z obliczeń optymalnych rozpływów mocy biernej w całym systemie elektroenergetycznym wynikają między innymi optymalne wartości tg ϕ u odbiorców. Zakłady
energetyczne mogą ustalić dla odbiorcy wartość tg ϕ, liczoną jako stosunek energii biernej i
czynnej w danej strefie czasowej, mieszczącą się w zakresie od 0,2 do 0,4, wyjątkowo moŜe
być ona większa od wartości 0,4 dla odbiorców połoŜonych w pobliŜu elektrowni. Jest to
zgodne z przepisami taryfowymi, które przewidują, w zaleŜności od liczby stopni
transformacji, odpowiednie współczynniki mocy u odbiorców. NajwyŜszą dopuszczoną wartością
tg ϕ jest tg ϕ = 0,6 (cos ϕ = 0,85) i dotyczy głównie zakładów przemysłowych zasilanych
bezpośrednio z szyn elektrowni. Dla pozostałych przypadków zakłady energetyczne w
10
wydawanych warunkach zasilania najczęściej określają współczynnik tg ϕ = 0,4 (cos ϕ =
0,93), czyli równy tak zwanej wartości neutralnej. Za przekroczenie ustalonej dla zakładu
wartości tg ϕ odbiorca ponosi kary.
Powstaje więc praktyczne zagadnienie: jaką moc urządzeń kompensacyjnych naleŜy
zastosować u odbiorcy, aby zmienić tg ϕ z naturalnej wartości tg ϕ1 występującej w szczycie
obciąŜenia przed zastosowaniem urządzeń kompensacyjnych, do wartości Ŝądanej tg ϕ2 oraz
gdzie te urządzenia rozmieścić. Kompensacja moŜe się odbywać centralnie w stacji zasilającej zakład, grupowo, na przykład w rozdzielniach oddziałowych, lub indywidualnie przy
odbiornikach. Często spotykana jest w praktyce kompensacja mieszana: dla niektórych
większych odbiorników - indywidualna, dla pozostałych - grupowa lub centralna.
ZałóŜmy, Ŝe kompensacja będzie się odbywać przy uŜyciu baterii kondensatorów,
usytuowanej centralnie, tzn. w stacji zasilającej zakład. Moc czynna P pobierana przez
odbiorniki przed i po kompensacji nie ulegnie zmianie, natomiast róŜnica między mocą bierną
przed kompensacją Q1 i mocą bierną Q2 - po kompensacji musi być pokryta przez moc baterii
kondensatorów Qc, wyraŜoną zaleŜnością:
QC = Q1 – Q2 = P(tg ϕ1 – tg ϕ2)
W celu uzyskania Ŝądanej mocy baterii kondensatorów moŜna łączyć odpowiednią
liczbę mniejszych jednostek.
Kondensatory w jednostkach trójfazowych mogą być łączone w trójkąt lub w gwiazdę.
Przy połączeniu w trójkąt moc baterii kondensatorów wyrazi się wzorem:
Qc = 3 U I = 3 U (U/Xc) = 3 U2ωC
a przy połączeniu w gwiazdę wzorem:
Qc = 3 (U/
3 )(U/ 3 Xc) = U2ωC
Łącząc kondensatory w trójkąt, otrzymuje się trzykrotnie większą moc niŜ przy
łączeniu w gwiazdę. Łączenie kondensatorów w gwiazdę jest uzasadnione przy wyŜszych
napięciach względami izolacyjnymi. Wystarcza wówczas izolacja na napięcie fazowe, a nie
na napięcie międzyprzewodowe.
Przy kompensacji w stacji transformatorowej częściej umieszcza
się baterię
kondensatorów po stronie niŜszego napięcia. Kompensacja przed transformatorem (po stronie
wyŜszego napięcia) jest uzasadniona tylko przy bardzo duŜych mocach kompensowanych,
gdyŜ występujący wówczas duŜy wzrost mocy baterii kondensatorów, zaleŜny od kwadratu
napięcia, moŜe zrekompensować większe koszty inwestycyjne (koszty izolacji) oraz
eksploatacyjne (zwiększone straty w transformatorze, pochodzące od przepływu nie
skompensowanej mocy biernej).
Przy kompensacji centralnej w sieci zakładu przemysłowego występują zwiększone
11
straty pochodzące od nie skompensowanej mocy biernej. MoŜe się, więc okazać celowa
kompensacja grupowa, bliŜej odbiorników. Istotnym zagadnieniem jest wówczas prawidłowy
dobór mocy i rozmieszczenia baterii.
W praktyce liczba punktów kompensacji jest często duŜa, gdyŜ na wstępie zakłada się,
Ŝe są to wszystkie technicznie moŜliwe punkty lokalizacji baterii kondensatorów w sieci
zakładu. Ze względu na nieciągłość funkcji kosztów baterii, transformatorów i innych,
optymalne rozmieszczenie kondensatorów wymaga analizy znacznej liczby wariantów.
Analizę, tę ułatwia stosowanie rachunku macierzowego oraz wykorzystanie programów
komputerowych. Im więcej czynników techniczno-ekonomicznych uwzględnia się w analizie,
tym programy stają się bardziej skomplikowane. Na przykład moŜna uwzględnić wpływ
zmiany obciąŜenia mocą bierną na wymagane parametry linii i transformatorów, a takŜe na
moŜliwość wykorzystania standardowych rozwiązań stacji. Uniwersalność programu musi
być jednak dostosowana do realnych potrzeb i nie powinna być nadmierna.
Omówiona powyŜej kompensacja wspólna dla większej liczby odbiorników
(centralna, grupowa,) pozwala zmniejszyć moc zainstalowanych baterii kondensatorów i
ułatwia nadzór. Dostosowanie wartości mocy baterii do zmiennego w czasie zapotrzebowania
na nią odbywa się przez załączanie względnie wyłączanie poszczególnych członów (stopni)
baterii.
MoŜna
stosować
automatyczne
Rozpowszechnione są regulatory cos ϕ
regulatory
uwzględniające
róŜne
kryteria.
utrzymujące współczynnik mocy na zadanym
poziomie, co jest uzasadnione obecnym systemem rozliczeń odbiorców za energię bierną.
Kompensacja
indywidualna
bezpośrednio
przy
odbiorniku
jest
sposobem
najskuteczniejszym, ale drogim. Skompensowana moc bierna nie obciąŜa Ŝadnego elementu
sieci rozdzielczej zakładu. Opłacalne jest jej stosowanie dla odbiorników o znacznym poborze
mocy biernej, na przykład dla duŜych silników asynchronicznych, pieców indukcyjnych.
Jak juŜ wspomniano, do wad kondensatorów naleŜy wraŜliwość na podwyŜszony
poziom napięcia i na wyŜsze harmoniczne, pojawiające się w napięciu zasilającym. Z
podanych wcześniej zaleŜności dotyczących mocy baterii kondensatorów, wynika, Ŝe niewielki wzrost napięcia moŜe spowodować znaczny wzrost mocy baterii,
co grozi
przegrzaniem kondensatorów. W sieciach, w których moŜliwe są odchylenia napięcia
przekraczające +10% U, niewskazane jest stosowanie kondensatorów.
W celu uniknięcia rezonansu naleŜy sprawdzić przy doborze baterii kondensatorów,
czy numer k harmonicznej rezonansowej, który w przybliŜeniu dla baterii o mocy Qc moŜna
określić z zaleŜności:
12
k =
"
Sk
1,1Q
c
przy czym Sk” - moc zwarciowa w miejscu zainstalowania baterii kondensatorów,
nie jest bliski nieparzystym harmonicznym, występującym w sieci, gdyŜ wówczas nie moŜna
stosować baterii o takiej mocy.
NaleŜy pamiętać teŜ o fakcie, Ŝe na zaciskach kondensatorów - po ich wyłączeniu pojawia się napięcie równe napięciu w chwili gaszenia łuku, zwykle o wartości bliskiej
największej wartości chwilowej. MoŜe się ono utrzymywać bardzo długo (dni, a nawet
tygodnie). Zgromadzona w kondensatorach energia jest na tyle duŜa, Ŝe stanowi zagroŜenie
poraŜeniowe dla obsługi. Z tych względów stosuje się rozwiązania z elementami
rozładowczymi. PrzewaŜnie stosowane są rezystory przyłączone na stałe do zacisków
roboczych kondensatorów. Zwykle do rozładowania kondensatorów średnich napięć są
wykorzystane przekładniki napięciowe, tak zainstalowane, aby ich odłączenie było moŜliwe
jedynie razem z kondensatorami. Rozładowanie kondensatorów przez przekładniki
napięciowe następuje szybko, na ogół w czasie kilku sekund. ObciąŜenie czynne przekładnika
po stronie wtórnej skraca czas rozładowania. Przy kompensacji indywidualnej rozładowanie
kondensatorów następuje zazwyczaj przez impedancje odbiorników.
NaleŜy podkreślić, Ŝe racjonalna gospodarka mocą bierną to nie tylko problem
optymalnej
kompensacji,
ale
równieŜ
problem
ograniczenia
jej
zapotrzebowania.
Zmniejszenie zapotrzebowania mocy biernej moŜliwe jest przez:
•
właściwy dobór mocy transformatorów (nie przewymiarowanie),
•
wyłączanie
niedociąŜonych
równolegle,
szczególnie
elementów
sieciowych
transformatorów
pracujących
(eliminacja
strat
na
magnesowanie, a jednocześnie strat mocy czynnej w Ŝelazie),
•
właściwy dobór silników odpowiadający przewidywanym obciąŜeniom
(dąŜenie do prawidłowego obciąŜenia silników wynika ze ścisłej
zaleŜności współczynnika mocy silników indukcyjnych od stopnia ich
obciąŜenia),
•
eliminowanie pracy silników na biegu jałowym,
•
stosowanie, jeśli to moŜliwe, przełącznika „trójkąt - gwiazda", gdy z
trybu pracy maszyny wynika konieczność czasowej pracy silnika przy
małym obciąŜeniu (poniŜej 50 % jego mocy znamionowej),
•
zastępowanie
duŜych
silników
asynchronicznych
silnikami
synchronicznymi, co jest wskazane przy doborze silników o mocach
13
począwszy od około 100 kW w zastosowaniach charakteryzujących się
znaczną równomiernością pracy, nie wymagających częstych rozruchów
ani duŜych momentów rozruchowych (silniki te przy przewzbudzeniu
pobierają z sieci prąd o charakterze pojemnościowym, są więc źródłem
mocy biernej indukcyjnej; rolę taką mogą spełniać równieŜ, stosowane
coraz powszechniej, silniki asynchroniczne synchronizowane).
•
stosowanie,
jeśli
to
moŜliwe,
silników
zwartych
zamiast
pierścieniowych i szybkoobrotowych zamiast wolnoobrotowych, ze
względu na większą wartość znamionowych współczynników mocy,
•
dbałość o właściwą konserwację i remonty silników.
W przypadkach, w których proponowane środki nie dają zadowalających rezultatów zachodzi
celowość omówionej poprzednio kompensacji sztucznej, realizowanej między innymi przy
uŜyciu baterii kondensatorów.
Literatura
1. http://twelvee.com.pl
2. J.Adamska, R. Niewiedział: Podstawy elektroenergetyki. Skrypt PP nr 1519
Opracowała: dr inŜ. Janina Adamska
c.d. – dane katalogowe
14
ZAŁĄCZNIK 2
PRZYKŁADY REGULATORÓW MOCY BIERNEJ
(opracowano na podstawie katalogów firmowych)
REGULATOR MRM-12 firmy Twelve
Mikroprocesorowy regulator mocy biernej MRM jest nowoczesnym urządzeniem do
automatycznej
kompensacji
mocy
biernej
w
sieciach
trójfazowych,
trój-
i
czteroprzewodowych niskiego napięcia. Jako funkcjonalny odpowiednik, regulator MRM
moŜe być stosowany w miejsce wszystkich dotychczas uŜywanych urządzeń tego typu (np.
regulatory z rodzin RC, eBR, ACM, RPR itp.) bez dodatkowej modernizacji szafy baterii
kondensatorów.
.
Nowoczesne algorytmy działania minimalizują liczbę łączeń, pozwalają na optymalne
skompensowanie niekorzystnego poboru mocy biernej. Zastosowanie mikroprocesora, który
steruje wszystkimi funkcjami regulatora zapewniło osiągnięcie wysokiego poziomu
technicznego i funkcjonalnego. Przy prawidłowo dobranej baterii kondensatorów mocy i
właściwych nastawach moŜliwe jest osiągnięcie tg ϕ rzędu 0,1.
Regulator MRM pod względem konstrukcyjnym i funkcjonalnym prezentuje wysoki
15
światowy poziom. Uniwersalna obudowa umoŜliwia montaŜ w drzwiach lub wewnątrz baterii
kondensatorów. UŜycie układów wysokiej skali integracji zapewnia osiągnięcie duŜej
niezawodności pracy, co gwarantuje poprawną pracę bez nadzoru słuŜb energetycznych. DuŜa
czułość układu pomiarowego pozwala na współpracę nawet z przewymiarowanym
przekładnikiem prądowym. Wbudowany zegar pozwala dowolnie dostosować się do
wymagań narzuconych przez Zakład Energetyczny. Wykonanie regulatora w wersjach do 6 i
do 12 wyjść sterujących pozwala na kompensację mocy w bardzo szerokim zakresie,
poczynając od pojedynczych kvar-ów. Krótkie czasy zadziałania (od 1s) pozwalają stosować
regulator w zakładach o szybkich i duŜych zmianach obciąŜeń. Wszystkie zalety urządzenia
zapewniają oszczędność czasu słuŜb energetycznych, wyeliminowanie opłat za moc bierną i
redukcję opłat od 3 do 7% za moc czynną co sprawia, Ŝe rentowność inwestycji jest bardzo
duŜa (zwrot kosztów w czasie od 3 do 12 miesięcy), a poziom kosztów zakładu ulega
znacznemu obniŜeniu.
REGULATORY serii MCX-8 i MCX-14
CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA
Opisany regulator mocy biernej jest urządzeniem zaprojektowanym do pomiaru
współczynnika mocy w układach elektrycznych i odpowiedniego sterowania załączaniem i
wyłączaniem
kondensatorów
w
celu
osiągnięcia zamierzonego współczynnika cos ϕ.
Regulator wykorzystuje 3-cyfrowy wyświetlacz do
obrazowania ustawień oraz aktualnych wartości,
tzn.
wartości
współczynnika
mocy,
prądu
całkowitego oraz zawartości harmonicznych w
czasie rzeczywistym. Wszystkie typy regulatora
wyposaŜone są w mikroprocesor, który dba o
równomierne
zuŜywanie
się
styczników
i
regulatorów stosując odpowiednią sekwencyjność
załączania, uwzględniającą czas pozostawania kaŜdego z kondensatorów w stanie
wyłączonym ( system FIFO ).
Regulator moŜe być wyposaŜony w przekaźnik alarmowy, który zaczyna działać, gdy
bateria kondensatorów nie jest w stanie osiągnąć zamierzonego cos ϕ lub teŜ w sytuacji zbyt
wysokiego poziomu zawartości harmonicznych. Diody LED pokazują na bieŜąco ilość
załączonych stopni.
16
ZAŁĄCZNIK 3
PRZYKŁADY KONDENSATORÓW MOCY NISKIEGO I ŚREDNIEGO
NAPIĘCIA ORAZ BATERII KONDENSATORÓW
(opracowano na podstawie katalogów firmowych)
Kondensatory firmy „ENCO” Energetyka sp. z o.o.
KONDENSATORY MOCY MINIFILMETAL (seria MFB)
Kondensatory z mechanizmem samonaprawy umieszczone w obudowie w formie
prostopadłościanu wyposaŜone w rezystory rozładowcze z zaciskami osłoniętymi pokrywą
ochronną. Zaciski podłączeniowe śrubowe M 6, na Ŝyczenie mogą być wyposaŜone w kable
trójfazowe. Przeznaczone do kompensacji indywidualnej małych odbiorników indukcyjnych
lub do montaŜu w bateriach kondensatorów o małych i średnich rozmiarach.
17
CHARAKTERYSTYKA TECHNICZNA
częstotliwość znamionowa
50 Hz
materiał dielektryczny
polipropylen
rezystor rozładowczy
tak
straty izolacji
poniŜej 0,2 W/kvar
straty łączne
PoniŜej 0,5 W/kvar
maksymalne przekroczenie napięcia ( IEC 831)
1.1 UN
maksymalne przekroczenie prądu ( IEC 831)
1.3 IN
limity temperaturowe w odniesieniu do IEC 831
- 40 / + 50 ºC
Standardy
IEC 831, IEC 70/70A
Oznaczenie QN
UN
(kVAr) (V)
IN
h
CięŜar
(A)
(mm) (kg)
MFB40010 1.0
400 1,4
210
2,6
MFB40015 1,5
400 2,2
210
2,6
MFB40020 2.0
400 2,9
210
2,6
MFB40025 2,5
400 3,6
210
2,6
MFB40030 3.0
400 4,3
210
2,6
MFB40040 4.0
400 5,8
210
2,6
MFB40050 5,0
400 7,2
210
2,7
MFB40075 7,5
400 10,8 210
2,7
MFB40100 10,0
400 14,4 210
2,7
MFB40125 12,5
400 28,0 390
4,2
MFB40150 15,0
400 21,7 390
4,2
MFB40200 20.0
400 28,9 390
4,3
MFB23010 1,0
230 2,5
210
2,6
MFB23015 1,5
230 3,8
210
2,6
MFB23020 2,0
230 5,0
210
2,7
MFB23025 2,5
230 6,3
210
2,7
MFB23040 4,0
230 10,0 210
2,7
MFB23050 5,0
230 12,6 210
2,7
MFB23075 7,5
230 18,8 210
2,7
MFB23100 10,0
230 25,1 390
4,2
MFB23150 15,0
230 37,6 390
4,3
18
KONDENSATORY nn FIRMY Electronicon GmbH GERA
Kondensatory mocy MPP i MKP posiadają cylindryczną obudowę aluminiową, w
której umieszczone są zwijki. W kondensatorach MPP zwijki złoŜone są z obustronnie
metalizowanej taśmy papierowej (elektrody) oraz folii polipropylenowej (dielektryk). Jako
impregnat zastosowano nietoksyczny, nieszkodliwy ekologicznie olej mineralny. W suchych
kondensatorach MKP dielektryk stanowi folia polipropylenowa. Okładkami kondensatora są
napylone metodą próŜniową, bezpośrednio na folii propylenowej, warstewki metalu. Zwijki
zalane są gęstą, nietoksyczną, niepalną i nieszkodliwą ekologicznie substancją.
Dzięki zastosowanym materiałom i nowoczesnej technologii kondensatory MPP i
MKP charakteryzują się małymi wymiarami, małymi stratami mocy czynnej, duŜą
odpornością na przepięcia i częste załączanie do sieci. W przypadku lokalnego przebicia
następuje samoregeneracja dielektryka.
Kondensatory wykonywane są jako jedno- oraz trójfazowe (skojarzone w trójkąt).
WyposaŜone są w estetyczne osłony zacisków łączeniowych, gwarantujące stopień ochrony
IP 44. We wszystkich kondensatorach zamontowane są oporniki rozładowcze obniŜające
napięcie na zaciskach poniŜej 50 V po upływie 60 sekund. Kondensatory wyposaŜone są w
nadciśnieniowe zabezpieczenia przeciąŜeniowe. Łatwy montaŜ kondensatora umoŜliwia
umieszczona osiowo w dnie cylindrycznej obudowy śruba mocująca, słuŜąca jednocześnie do
podłączenia przewodu zerowania ochronnego.
19
ZASTOSOWANIE
Kondensatory mocy MPP i MKP przeznaczone są do kompensacji indukcyjnej mocy
biernej (poprawy współczynnika mocy cos ϕ) w przemysłowych sieciach jedno- i trójfazowych.
Mogą być montowane zarówno bezpośrednio przy odbiornikach (kompensacja indywidualna),
jak równieŜ w bateriach sterowanych ręcznie lub automatycznie.
OGÓLNE PARAMETRY TECHNICZNE:
Napięcie znamionowe:
400, 440, 525 V
(230,415, 690, 760 V)
Częstotliwość:
50 Hz (60 Hz na zamówienie)
Tolerancja pojemności:
-5... +15%
Straty mocy czynnej:
poniŜej 0,2 W/kVar
Klasa temperaturowa:
C (maksymalna temperatura otoczenia + 50%)
Minimalna temperatura
-40 C dla MPP
otoczenia:
-25°C dla MKP
Maksymalna temperatura
obudowy:
+70°C
Dopuszczalne napięcie robocze:
1,1 x UN - 8 h/dobę
1,15 xUN - 30 min/dobę
Dopuszczalne przepięcia łączeniowe: 3 x IN
Dopuszczalny prąd załączania
(wartość szczytowa):
200 x IN
Dopuszczalne przeciąŜenie prądowe: 1,3 x IN
Stopień ochrony obudowy:
bez osłony zacisków - IP 00
z osłoną zacisków - IP 44 na zamówienia - IP 54
Pozycja pracy:
kondensatory MPP - pionowa
kondensatory MKP - dowolna
20
BATERIE KONDENSATORÓW typ BKW firmy „ENCO” Energetyka
sp. z o.o.
Do kompensacji mocy biernej w sieciach niskich napięć bez zakłóceń.
Baterie kondensatorów ENCO typ BKW przeznaczone są do automatycznej
kompensacji mocy biernej w układzie scentralizowanym poprzez korygowanie wartości
współczynnika cos ϕ w danym systemie elektroenergetycznym.
Baterie są dostarczane klientowi kompletnie wyposaŜone i gotowe do podłączenia do
sieci.
Baterie typu BKW wyposaŜone są w kondensatory niskich napięć ENCO
mocach
o
dobranych zgodnie z indywidualnymi wymaganiami klienta, zabezpieczone
bezpiecznikami i wyposaŜone w: rezystory rozładowcze, specjalne styczniki przeznaczone do
załączania kondensatorów, oparte na mikroprocesorze regulatory mocy biernej typ MCX
(opcjonalnie wyposaŜone w złącze RS 485 umoŜliwiające zdalne monitorowanie
parametrów baterii).
Całość umieszczona jest w estetycznej
uzaleŜnionych od mocy baterii.
obudowie metalowej
o wymiarach
21
BATERIE KONDENSATORÓW typ BKW-H firmy „ENCO” Energetyka
sp. z o.o.
Do kompensacji mocy biernej w sieciach niskich napięć z zakłóceniami.
Obecność harmonicznych w systemach elektroenergetycznych moŜe powodować
generowanie
prądów
o
wartości
znacznie
przekraczającej wartość wynikającą z obciąŜenia
nominalnego kondensatorów, jak teŜ wiele innych
problemów w odniesieniu do pozostałych elementów
osprzętu sieciowego. W skrajnym przypadku wpływ
wyŜszych
harmonicznych
moŜe
się
uwidocznić
zniszczeniem kondensatorów lub całej baterii.
Aby skutecznie i bezpiecznie kompensować moc bierną
w systemach zawierających wyŜsze harmoniczne
konieczne jest zastosowanie baterii kondensatorów z
filtrami,
która
kompensować
będzie
bez
w
stanie
zagroŜenia,
iŜ
prawidłowo
dojdzie
do
zniszczenia urządzenia. ENCO oferuje w takiej sytuacji
oddzielny typoszereg baterii oznaczonych symbolem BKW-H. Charakterystyka techniczna
baterii BKW-H jest analogiczna do serii BKW.
Istotną róŜnicą jest natomiast zastosowanie w miejsce tradycyjnych kondensatorów kondensatorów ENCO serii FMF (na napięcie 460 V) połączonych z dopasowanymi do
poziomu zakłóceń dławikami wyŜszych harmonicznych, stanowiących wspólnie filtr
ochronny.
Baterie typu BKW-H wyposaŜone są w kondensatory niskich napięć ENCO serii FMF o
mocach dobranych zgodnie z indywidualnymi wymaganiami klienta, zabezpieczone
bezpiecznikami i wyposaŜone w rezystory rozładowcze, połączone z nimi dławiki wyŜszych
harmonicznych (współczynnik tłumienia 7, 11 lub 14 %), specjalne styczniki przeznaczone do
załączania kondensatorów, oparte na mikroprocesorze regulatory mocy biernej typ MCX
(opcjonalnie wyposaŜone w złącze RS 485 umoŜliwiające zdalne monitorowanie parametrów
baterii)
22
KONDENSATORY MOCY SN
Kondensatory firmy „ENCO” Energetyka sp. z o.o.
Kondensatory mocy SN przeznaczone są do kompensacji mocy biernej w sieciach
średniego napięcia (kompensacja odbiorów o duŜym poborze mocy).
Charakterystyka ogólna
Kondensatory średniego napięcia ENCO przeznaczone są do korekty wartości
współczynnika mocy oraz filtrowania harmonicznych. Zamknięte są w obudowach
metalowych o kształcie prostopadłościanu z izolatorami porcelanowymi wyposaŜonymi w
przyłącza śrubowe M12.
W środku obudowy kondensatora umieszczone są elementy pojemnościowe połączone
ze sobą w układzie szeregowo-równoległym tak, aby osiągnąć wysoką moc przy wysokiej
wartości napięcia.
Kondensatory SN ENCO produkowane są przy wykorzystaniu najnowszych
technologii opierających się na dogłębnej znajomości procesów technologicznych i
produkcyjnych, jak teŜ na bardzo surowych i dokładnych testach.
Elementy pojemnościowe kondensatorów produkowane są w oparciu o technologię folii, tzn.
folii propylenowej jako dielektryka o niskim współczynniku strat i rozciągniętej na niej
warstwy folii aluminiowej. Dzięki zamianie dotychczas stosowanego jako dielektryka papieru
folią polipropylenową, w znaczący sposób spadł współczynnik strat wewnętrznych
kondensatora (0,15 W/kvar) oraz ryzyko eksplozji w przypadku wystąpienia zwarcia. Dzięki
wyeliminowaniu papieru spadła mianowicie emisja gazów jak teŜ duŜo mniejszy jest wzrost
23
ciśnienia.
Bardzo niewielka grubość folii propylenowej sprzyja takŜe przyśpieszeniu procesu
impregnacji poprzez poprawę współczynnika dyfuzji oleju impregnującego.
Folia aluminiowa jest w odróŜnieniu do dotychczas stosowanej technologii cięta
laserem, aby zachować idealny kształt krawędzi i w konsekwencji zmniejszyć wartość pola
elektrycznego w tych miejscach. Poprzez wyeliminowanie mikroskopijnych „porwanych"
krawędzi, jakie otrzymywano w tradycyjnym procesie technologicznym zwiększa się w
znacznym stopniu odporność kondensatora na wzrosty napięcia w kondensatorze.
Zgodnie z zaleceniami normy IEC 871-1:97 kondensatory wytrzymują, bez Ŝadnego
znacząco negatywnego wpływu na kondensator, wzrost napięcia do wartości 1,1 napięcia
znamionowego przez 12 godzin na kaŜde 24 godziny. Ponadto kondensatory mogą pracować
ciągle przy przeciąŜeniu na poziomie 1,3 prądu znamionowego. TenŜe współczynnik
przeciąŜenia prądowego jest wkalkulowany po to, aby chronić kondensator przed
negatywnymi wpływami harmonicznych i wzrostów napięcia.
W kondensatorach jako ciecz impregnującą zastosowano Jarylec C101. Jest to olej
ulegający biodegradacji nie zawierający chlorowodorów, charakteryzujący się ponadto wysoką
odpornością na wyładowania niezupełne, jak teŜ wspaniałymi własnościami dielektrycznymi.
Kondensatory SN posiadają wbudowane rezystory rozładowcze, które pozwalają na
sprowadzenie wartości napięcia do poziomu określonego normą po odłączeniu kondensatora
od sieci zasilającej. Napięcie oraz czas rozładowania moŜe być korygowany na Ŝyczenie.
Aby uniknąć odłączenia całego kondensatora w momencie uszkodzenia jednego z jego
elementów pojemnościowych, kondensatory (kaŜdy element) zostały wyposaŜone w
bezpieczniki, które ulegają przepaleniu dzięki energii zgromadzonej w innych elementach tej
samej grupy.
Kondensatory SN zostały ponadto wyposaŜone w bezpieczniki, które umoŜliwiają
pracę kondensatory takŜe po awarii, przy uwzględnieniu straty mocy całego kondensatora na
wyjściu na poziomie ok. 2%.
Charakterystyka techniczna
Typ
Impregnowana folia polipropylenowo/aluminiowa
Częstotliwość
50 lub 60 Hz
Klasa temperaturowa
od - 40°C do + 55°C
Rezystory rozładowcze
75 V-10 min / 50 V-5 min
Instalacja
wnętrzowa lub zewnętrzna
Standardy
IEC 871-1,2:97
Poziom izolacji (kV)
20/60; 28/75; 38/95
24
KONDENSATORY SN FIRMY Nokian Capacitors - Finlandia
Energetyczne je dnof azowe konde nsatory mocy średnich napięć UILP i
PILP
Kondensatory produkowane są w wykonaniu jedno- i dwuizolatorowym, wnętrzowe i
napowietrzne.
Kondensatory UILP i PILP posiadają wewnętrzne zabezpieczenia zwijek oraz
urządzenia rozładowcze gwarantujące obniŜenie napięcia do poziomu 75V w czasie 440 s
Kondensatory wykonane są w oparciu o najnowocześniejszą technologię all-film. Jako
syciwo zastosowano nietoksyczny, nieszkodliwy ekologicznie impregnat (Jelec C101) syntetyczny benzylotoluen/dwubenzylotoluen (M/DBT).
25
BATERIE KONDENSATORÓW SN W UKŁADZIE FILTRÓW
WYśSZYCH HARMONICZNYCH
ZASTOSOWANIE:
Baterie kondensatorów BKR (jako filtry wyŜszych harmonicznych) przeznaczone są
do grupowej lub centralnej kompensacji mocy biernej w sieciach przemysłowych o napięciu 6
kV lub 15 kV i częstotliwości podstawowej 50 Hz z zawartością wyŜszych harmonicznych
przy obciąŜeniach stałych i zmiennych, wymagających dostosowania mocy załączonych
kondensatorów do zapotrzebowania układu zasilającego.
Bateria BKR w układzie filtra wyŜszych harmonicznych spełnia podwójne zadanie:
dostarcza moc bierną przy częstotliwości podstawowej oraz odciąŜa sieć od przepływu
harmonicznych prądu (jednej lub kilku).
Budowa:
Bateria BKR moŜe być wykonana jako napowietrzna lub wnętrzowa, w obudowach w
formie szaf lub jako wolnostojąca. MoŜe być wykonana jako: filtr pojedynczy (jednej
harmonicznej), zestaw filtrów, lub filtr szerokopasmowy. KaŜdy filtr baterii BKR składa się z
zestawu kondensatorów (dostosowanych do pracy w sieci z zawartością wyŜszych
harmonicznych) o mocy jednostkowej 50, 100, 150, 200 kvar łączonych w układzie
podwójnej gwiazdy oraz szeregowo przyłączonego układu dławików. Dławiki rezonansowe
filtrów wykonywane są jako jednofazowe-powietrzne lub z rdzeniem Ŝelaznym. Poszczególne
filtry baterii posiadają urządzenia rozładowcze.
Bateria BKR posiada wszystkie wymagane zabezpieczenia. Jako łączniki zastosowano
francuskie styczniki SF6 typu ROLLARC 400 (firmy Merlin Gerin). Przy wykonaniu baterii
BKR jako automatycznej, utrzymanie stałej wartości współczynnika mocy cos ϕ gwarantuje
mikroprocesorowy regulator M-6B firmy NOKIAN CAPACITORS – Finlandia.
Download