Najstarsze pozabiblijne świadectwo dotyczące miejsca narodzenia Jezusa zawdzięczamy Justynowi filozofowi i męczennikowi (poł. II w.), pochodzącemu z Flavia Neapolis, dzisiejszego Nablusu w Palestynie: “W chwili narodzin Jezusa w Betlejem, ponieważ nie było dla nich miejsca w gospodzie, Józef zatrzymał się w grocie przyległej do zabudowań. Gdy się tam znajdowali, Maryja porodziła Chrystusa i położyła go w żłobie, gdzie znaleźli go Mędrcy przybyli ze wschodu.” Wspomnienie Groty jako przypadkowego schronienia uznawane jest za echo lokalnej tradycji, którą potwierdzają starożytny apokryf Protoewangelia Jakuba (II w.), Orygenes (III w.) oraz historia betlejemskiego sanktuarium. Nad Grotą wzniesiono po roku 325 z inicjatywy cesarza Konstantyna i jego matki Heleny wspaniałą świątynię, o czym zaświadcza historyk Euzebiusz z Cezarei. W roku 386 św. Hieronim osiadł w pobliżu bazyliki wraz ze patrycjuszką rzymską Paulą oraz innymi naśladowcami. Prowadząc życie mnisze, poświęcił się studiowaniu Pisma Świętego i jego tłumaczeniem z języków oryginalnych. Jego łacińskie tłumaczenie, zwane Wulgatą, stało się później oficjalnym tekstem Kościoła Zachodniego. Bazylikę z IV wieku zastąpiono w VI wieku nową o większych rozmiarach, która przetrwała do naszych czasów. W czasach wypraw krzyżowych (XII w.) ściany bazyliki zostały udekorowane cennymi mozaikami z podkładem inkrustowanym złotem i masą perłową. Dziś z mozaik tych pozostały duże fragmenty przestawiające sceny z Nowego Testamentu (w transepcie, napisy w języku łacińskim) oraz symboliczne wyobrażenie soborów ekumenicznych (w nawie, napisy w języku greckim). Ponad kolumnami nawy szereg medalionów przedstawia przodków Jezusa (napisy w języku łacińskim). Imię artysty, “Basilius Pictor” (napis w języku łacińskim i syryjskim), znajduje się u stóp jedne- Do franciszkanów, którzy od 1347 roku przebywają nieprzerwanie w Betlejem, należy przylegający do bazyliki Narodzenia klasztor i kościół pod wezwaniem św. Katarzyny. Kościół ten, sięgający swymi początkami XII wieku, był wielokrotnie przebudowywany i powiększany. Służy on dziś potrzebom wspólnoty katolickiej obrządku łacińskiego. W prawej nawie znajdują się schody, które prowadzą do grot św. Hieronima. miejsce go z adorujących aniołów na północnej ścianie bazyliki. Wykopaliska archeologiczne przeprowadzone w latach 1934-35 przez ówczesny rząd mandatu brytyjskiego, odkryły znaczne pozostałości mozaikowej posadzki, pochodzącej z pierwszej bazyliki konstantyńskiej. Niektóre z nich widoczne są zarówno w nawie jak i w transepcie bazyliki. Kustodia Ziemi Świętej JUDEA Mapka archeologiczna BETLEJEM grota i bazylika Narodzenia Grota św. Hieronima, Kościół św. Katarzyny Plan sanktuarium bazylika narodzenia: 1. Wejście. 2. Narteks. 3. Nawa. 4. Transepty. 5. Zejście do Groty Narodzenia. 6. Grota Narodzenia i Żłóbek. 7. Kościół parafialny św. Katarzyny. 8. Zakrystia. 9. Wirydarz średniowieczny. 10. Wejście do klasztoru franciszkanów. Klasztor Franciszkanów Tel.: 970-2-274.24.25 Fax: 970-2-277.61.71 Casa Nova Tel.: 970-2-274.39.81 Fax: 970-2-274.35.40 www.custodia.org www.cnop-beth.org GROTY POD BAZYLIKĄ: 1. Grota Narodzenia. 2. Ołtarz Trzech Królów. 3. Żłóbek. 4. Schody w kierunku bocznego wejścia do kościoła św. Katarzyny. 5. Grota św. Józefa. 6. Ołtarz Młodzianków. 7. Grób św. Euzebiusza z Cremony. 8. Cenotafium św. Hieronima. 9. Grota św. Hieronima. 10. Schody do nawy bocznej kościoła św. Katarzyny. Godziny otwarcia sanktuarium: Bazylika Narodzenia Czas letni: 6.30-19.30 Czas zimowy: 5.30-17.00 Kościół św. Katarzyny Czas letni: 6.00-12.00, 14.00-19.30 Czas zimowy: 5.00-12.00, 14.00-17.00 Prosimy o zachowanie ciszy i o szacunek dla świętego Miejsca! G rota Narodzenia w Betlejem jest miejscem, gdzie Chrystus narodził się z Maryi Dziewicy. Nad Grotą w okresie bizantyńskim (IV-VI w.) została wybudowana pięcionawowa bazylika, która prwetrwała do naszych czasów. W pobliżu Groty Narodzenia znajduje się szereg innych grot związanych ze św. Hieronimem. Do bazyliki przylega kościół św. Katarzyny z niewielkim wirydarzem. polski Tradycja chrześcijańska modlitwa teksty biblijne Narodziny Jezusa, pasterze u żłóbka W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: «Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie». I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: «Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania». Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie: «Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił». Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali. Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. (Łk 2,1-19) Mędrcy ze Wschodu Gdy zaś Jezus narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda, oto Mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali: «Gdzie jest nowo narodzony król żydowski? Ujrzeliśmy bowiem jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać mu pokłon». Skoro to usłyszał król Herod, przeraził się, a z nim cała Jerozolima. Zebrał więc wszystkich arcykapłanów i uczonych ludu i wypytywał ich, gdzie ma się narodzić Mesjasz. Ci mu odpowiedzieli: «W Betlejem judzkim, bo tak napisał Prorok: A ty, Betlejem, ziemio Judy, nie jesteś zgoła najlichsze spośród głównych miast Judy, albowiem z ciebie wyjdzie władca, który będzie pasterzem ludu mego, Izraela». Wtedy Herod przywołał potajemnie Mędrców i wypytał ich dokładnie o czas ukazania się gwiazdy. A kierując ich do Betlejem, rzekł: «Udajcie się tam i wypytujcie starannie o Dziecię, a gdy Je znajdziecie, donieście mi, abym i ja mógł pójść i oddać Mu pokłon». Oni zaś wysłuchawszy króla, ruszyli w drogę. A oto gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, szła przed nimi, aż przyszła i zatrzymała się nad miejscem, gdzie było Dziecię. Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali. Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę. A otrzymawszy we śnie nakaz, żeby nie wracali do Heroda, inną drogą udali się do swojej ojczyzny. (Mt 2,1-12) Ucieczka do Egiptu, rzeź niemowląt Gdy oni odjechali, oto anioł Pański ukazał się Józefowi we śnie i rzekł: «Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i uchodź do Egiptu; pozostań tam, aż ci powiem; bo Herod będzie szukał Dziecięcia, aby Je zgładzić». On wstał, wziął w nocy Dziecię i Jego Matkę i udał się do Egiptu; tam pozostał aż do śmierci Heroda. Tak miało się spełnić słowo, które Pan powiedział przez Proroka: Z Egiptu wezwałem Syna mego. Wtedy Herod widząc, że go Mędrcy zawiedli, wpadł w straszny gniew. Posłał [oprawców] do Betlejem i całej okolicy i kazał pozabijać wszystkich chłopców w wieku do lat dwóch, stosownie do czasu, o którym się dowiedział od Mędrców. Wtedy spełniły się słowa proroka Jeremiasza: Krzyk usłyszano w Rama, płacz i jęk wielki. Rachel opłakuje swe dzieci i nie chce utulić się w żalu, bo ich już nie ma. (Mt 2,13-18) Prowadzący: W tym świętym miejscu, w którym objawiła się Boża dobroć i miłość względem ludzi, zanieśmy nasze prośby do Boga, Ojca naszego Pana Jezusa Chrystusa, narodzonego z Maryi Dziewicy. Wszyscy: Wysłuchaj nas Panie. 1. Za Kościół na całym świecie, by zawsze i wszędzie przyjmował i głosił Chrystusa Pana narodzonego w Betlejem z Maryi Dziewicy. Ciebie prosimy. 2. Za niewierzących w Chrystusa, by oświeceni Duchem Świętym przyjęli Dobrą Nowinę, którą Boże Narodzenie niesie każdemu człowiekowi. Ciebie prosimy. 3. Za wszystkie narody świata, by w Synu Bożym, narodzonym z Maryi, rozpoznały i przyjęły prawdziwy pokój oraz jedyne zbawienie. Ciebie prosimy. 4. Za rządzących, by szanując fundamentalne prawa człowieka, strzegli życia od momentu poczęcia oraz wspierali pełny rozwój rodziny. Ciebie prosimy. 5. Za mieszkających z dala od domu i ojczyzny, by nie zaniedbywali praktyk religijnych i życiem świadczyli o swojej wierze oraz miłości do Chrystusa Pana. Ciebie prosimy. 6. Za nas pielgrzymujących do Ziemi Świętej, za nasze rodziny i całą ludzkość, by łaska Betlejem pomogła nam w przyjęciu od Maryi daru Zbawiciela oraz głoszenia go życiem i słowem. Ciebie prosimy. Prowadzący: Ojcze, Ty nie opuszczasz ufających Tobie, przyjmij nasze prośby za wstawiennictwem Maryi, Matki Jezusa, Twego Syna, który jest, był i będzie. On żyje i króluje na wieki wieków. Wszyscy: Amen.