Propozycja planu wynikowego do serii Chemia Nowej Ery

PLAN WYNIKOWY DO KLASY III GIMNAZJUM
Przygotowany na postawie :
Poziom wymagań
podstawowe
(P)
ponadpodstawowe
(PP)
Chemia Nowej Ery
Programu nauczania chemii w gimnazjum autorstwa Teresy Kulawik i Marii Litwin,
Wymagań programowych na poszczególne oceny Małgorzaty Mańskej
Hierarchizacja wymagań
Ocena
niedostateczna
dopuszczająca
Dostateczna
Dobra
bardzo dobra
K
P
R
[1]
[1+2]
[1+2+3]
D
[1+2+3+4]
Opis wymagań
uczeń nie opanował nawet połowy wymagań koniecznych (najbardziej elementarnych)
uczeń opanował wymagania konieczne
uczeń opanował wymagania konieczne i podstawowe
uczeń opanował wymagania konieczne, podstawowe i większą część wymagań
ponadpodstawowych (rozszerzających)
dopełniające)
Kursywą, szarym kolorem wpisano treści nadobowiązkowe, m.in. wymagane na ocenę celującą, mogą zostać zrealizowane na godzinie przedmiotowej w miarę możliwości czasowych –
decyduje nauczyciel (np. na końcu roku, gdy zostaną wolne tematycznie jednostki lekcyjne)
Rozdział
podręcznika
Zagadnienia
tematyczne
Wymagania edukacyjne
Treści nauczania
podstawowe (P)
ponadpodstawowe (PP)
DZIAŁ 7 - Węgiel i jego związki z wodorem
System oceniania i
kryteria wymagań z
chemii
10. Poznajemy
naturalne źródła
węglowodorów
Poznajemy
naturalne źródła
węglowodorów
11. Poznajemy
węglowodory
nasycone
Szereg
homologiczny
alkanów
 system oceniania, kryteria wymagań na
poszczególne oceny z przedmiotu chemii
 zeszyt, podręcznik przedmiotowy, zbiór
zadań
 zasady bhp w pracowni chemicznej
Uczeń:
 zna system oceniania i wymagania na
poszczególne oceny z przedmiotu (K)
 stosuje zasady bezpieczeństwa obowiązujące w
pracowni chemicznej (K)






Uczeń:
 wymienia kryteria podziału chemii na
organiczną i nieorganiczną (K)
 określa, czym zajmuje się chemia organiczna (K)
 definiuje pojęcie „węglowodory” (K)
 wymienia naturalne źródła węglowodorów (K)
 podaje zasady bezpiecznego obchodzenia się z
gazem ziemnym, ropą naftową i produktami jej
przeróbki (K)
 opisuje skład gazu ziemnego (K)
 wymienia najważniejsze zastosowania gazu
ziemnego oraz ropy naftowej i produktów jej
przeróbki (K)
 wykrywa obecność węgla w związkach
organicznych
Uczeń:
 definiuje pojęcie „szereg homologiczny” (K)
 definiuje pojęcie „węglowodory nasycone” (K)
 klasyfikuje klasyfikuje alkany do węglowodorów
nasyconych (K)
 podaje wzór ogólny szeregu homologicznego
alkanów (K)
 odróżnia wzór sumaryczny od wzorów
strukturalnego i półstrukturalnego (K)
 zapisuje wzór sumaryczny i podaje nazwę
alkanu o określonej liczbie atomów węgla w
cząsteczce (do pięciu atomów węgla) (K)
 zapisuje wzory strukturalne i półstrukturalne
związki organiczne i nieorganiczne
przykłady nieorganicznych związków węgla
węglowodory
naturalne źródła węglowodorów
właściwości i zastosowania ropy naftowej
destylacja frakcjonowana ropy naftowej i jej
produkty
 właściwości i zastosowania gazu ziemnego oraz
gazu świetlnego




węglowodory nasycone – alkany
szereg homologiczny alkanów
wzór ogólny alkanów
wzory sumaryczne, strukturalne i
półstrukturalne alkanów
 izomeria łańcuchowa
 modelowanie cząsteczek alkanów za pomocą
modeli czaszowych i pręcikowo--kulkowych
Uczeń:
 opisuje niektóre zastosowania produktów
destylacji ropy naftowej (R)
 omawia skutki wydobywania i
wykorzystywania ropy naftowej (R)
 planuje i wykonuje doświadczenie
chemiczne umożliwiające wykrycie
obecności węgla i wodoru w związkach
organicznych (D)
 opisuje właściwości i zastosowania gazu
ziemnego i ropy naftowej (D)
 wyjaśnia pojęcie „destylacja frakcjonowana
ropy naftowej”
 wymienia produkty destylacji frakcjonowanej
ropy naftowej
Uczeń:
 tworzy wzór ogólny szeregu homologicznego
alkanów na podstawie wzorów trzech
kolejnych alkanów (R)
 zapisuje wzory sumaryczne, strukturalne i
półstrukturalne oraz podaje nazwy alkanów
z wykorzystaniem ich wzoru ogólnego (R)
Właściwości metanu
i etanu
Właściwości i
zastosowania
alkanów
 występowanie metanu
 właściwości fizyczne i chemiczne metanu i
etanu
 reakcje spalania (spalanie całkowite i
niecałkowite) – zapis równań
 badanie rodzajów produktów spalania metanu
 zastosowania metanu i etanu
 gaz błotny, mieszanina wybuchowa, czad
 właściwości fizyczne i chemiczne alkanów
– zależność od liczby atomów węgla
 spalanie całkowite i niecałkowite alkanów
 właściwości benzyny
 zastosowanie alkanów
 kraking, destylacja ropy naftowej –
właściwości i zastosowania produktów
alkanów (do pięciu atomów węgla w cząsteczce)
(K)
 zapisuje wzory strukturalne i półstrukturalne
alkanów (P)
 wyjaśnia pojęcie „szereg homologiczny” (P)
 buduje model cząsteczek metanu i etanu (P)
 wykonuje proste obliczenia dotyczące
węglowodorów (P)
Uczeń:
 wyjaśnia, czym jest metan i wymienia miejsca
jego występowania (K)
 zapisuje wzór sumaryczny i strukturalny metanu
(K)
 wymienia właściwości fizyczne i chemiczne (np.
reakcje spalania) metanu i etanu (P)
 opisuje właściwości fizyczne i chemiczne metanu
(K)
 opisuje na czym polegają spalania całkowite i
niecałkowite (K)
 wyjaśnia, na czym polegają spalanie całkowite i
niecałkowite (P)
 zapisuje i odczytuje równania reakcji spalania
całkowitego oraz niecałkowitego metanu i etanu
(P)
 wymienia zastosowania metanu i etanu (P)
 wykonuje proste obliczenia dotyczące
węglowodorów (P)
Uczeń:
 wskazuje warunki, od których zależą właściwości
węglowodorów (K)
 wyjaśnia, na czym polegają spalanie całkowite i
niecałkowite (P)
 określa od czego zależą właściwości
węglowodorów (P)
 opisuje zastosowania alkanów (P)
 wymienia właściwości benzyny (K)
Uczeń:
 projektuje doświadczenie chemiczne –
identyfikacja rodzajów produktów spalania
węglowodorów (R)
 opisuje przeprowadzone doświadczenia
chemiczne (R)
 odczytuje podane równania reakcji
chemicznej (R)
Uczeń:
 zapisuje równania reakcji spalania
całkowitego i niecałkowitego alkanów (R)
 odczytuje podane równania reakcji
chemicznej (R)
 opisuje przeprowadzane doświadczenia
chemiczne (R)
 wyjaśnia zależność między długością
łańcucha węglowego a właściwościami
alkanów (np. stanem skupienia, lotnością,
palnością) alkanów (R)
 dokonuje analizy właściwości
węglowodorów nasyconych (D)
 projektuje doświadczenia chemiczne (D)
 stosuje zdobytą wiedzę w złożonych
zadaniach (D)
 opisuje kraking, omawia destylacje ropy
naftowej oraz właściwości i zastosowania jej
produktów
12. Poznajemy
węglowodory
nienasycone
Szeregi
homologiczne
alkenów i alkinów
Właściwości etenu i
etynu




węglowodory nienasycone
budowa alkenów i alkinów
zasady nazewnictwa alkenów i alkinów
wzory ogólne szeregów homologicznych
alkenów i alkinów
 wzory strukturalne i półstrukturalne alkenów i
alkinów
 izomeria położeniowa
 otrzymywanie etenu i etynu
 zapis w. sumarycznego i strukturalnego oraz
nazwy zwyczajowej węgliku wapnia
 właściwości fizyczne etenu i etynu
 właściwości chemiczne etenu i etynu – reakcje
spalania, przyłączania- bromu i wodoru oraz
polimeryzacja
 odróżnianie węglowodorów nasyconych od
nienasyconych
 właściwości i zastosowania polietylenu
 pojęcia polimer, monomer i katalizator
 zastosowania etenu i etynu
 piroliza metanu
 reakcja substytucji metanu
Uczeń:
 definiuje pojęcie „węglowodory nienasycone” (K)
 klasyfikuje alkeny i alkiny do węglowodorów
nienasyconych (P)
 wymienia zasady tworzenia nazw alkenów i
alkinów na podstawie nazw alkanów (P)
 zapisuje wzory ogólne szeregów
homologicznych alkenów i alkinów (K)
 przyporządkowuje dany węglowodór do
odpowiedniego szeregu homologicznego (K)
 odróżnia wzór sumaryczny od wzorów
strukturalnego i półstrukturalnego (K)
 zapisuje wzory sumaryczne oraz nazwy alkenu
i alkinu o określonej liczbie atomów węgla w
cząsteczce (do pięciu atomów węgla) (P)
Uczeń:
 opisuje właściwości fizyczne oraz chemiczne
(reakcje spalania, przyłączania bromu i wodoru)
etenu i etynu (P)
 opisuje najważniejsze właściwości etenu i etynu
(K)
 buduje model cząsteczki etenu i etynu (P)
 podaje wzory sumaryczne i strukturalne etenu i
etynu (K)
 porównuje budowę etenu i etynu (P)
 wymienia sposoby otrzymywania etenu i etynu
(K)
 opisuje najważniejsze zastosowania etenu i etynu
(K)
 wyjaśnia, na czym polegają reakcje przyłączania i
polimeryzacji (P)
 definiuje pojęcia: „polimeryzacja”, „monomer” i
„polimer” (K)
 wykonuje proste obliczenia dotyczące
węglowodorów (P)
Uczeń:
 zapisuje wzory sumaryczne, strukturalne i
półstrukturalne oraz podaje nazwy alkenów
i alkinów z wykorzystaniem wzorów ogólnych
(R)
 wykonuje obliczenia dotyczące alkenów i
alkinów (R)
Uczeń:
 zapisuje równania reakcji otrzymywania
etenu i etynu (R)
 odczytuje podane równania reakcji chemicznej
(R)

 podaje interpretacje słowne równań reakcji
chemicznych (reakcje spalania,
przyłączania bromu i wodoru) (R)
 zapisuje równania reakcji etenu i etynu z
bromem oraz polimeryzacji etenu (R)
 opisuje rolę katalizatora w danej reakcji
chemicznej (R)
 opisuje właściwości i zastosowania
polietylenu (R)
 wyjaśnia, jakie związki mogą ulegać reakcji
polimeryzacji (R)
 wyjaśnia, na czym polega reakcja
polimeryzacji (R)
 wymienia produkty polimeryzacji etynu (R)
 dokonuje analizy właściwości
węglowodorów (D)
 wyjaśnia wpływ wiązania wielokrotnego w
cząsteczce węglowodoru na jego reaktywność
chemiczną (D)
 określa produkty polimeryzacji etynu (D)
Właściwości
alkenów i alkinów
Tworzywa sztuczne
Podsumowanie
działu
 właściwości alkenów i alkinów
 doświadczalne odróżnianie węglowodorów
nasyconych od węglowodorów nienasyconych
 rola węglowodorów nienasyconych w
przyrodzie
Uczeń:
 zalicza alkeny i alkiny do węglowodorów
nienasyconych (K)
 opisuje właściwości węglowodorów nienasyconych
(P)
 przewiduje zachowanie wody bromowej (lub
rozcieńczonego roztworu manganianu(VII) potasu)
wobec węglowodoru nasyconego i nienasyconego
(K)
 odróżnia doświadczalnie węglowodory nasycone
od węglowodorów nienasyconych (K) : wyjaśnia –
(P)
 określa od czego zależą właściwości
węglowodorów (P)
 właściwości i zastosowania wybranych tworzyw
sztucznych
 polimery naturalne, sztuczne i syntetyczne
 tworzywa biodegradowalne, wulkanizacja
Uczeń:
 wymienia rodzaje tworzyw sztucznych
 podaje właściwości i zastosowania wybranych
tworzyw sztucznych
Uczeń:
 wyjaśnia przyczyny większej aktywności
chemicznej węglowodorów nienasyconych w
porównaniu z węglowodorami nasyconymi
(R)
 analizuje właściwości węglowodorów (D)
 wyjaśnia wpływ wiązania wielokrotnego w
cząsteczce węglowodoru na jego reaktywność
chemiczną (R)
 wyjaśnia , jak doświadczalnie odróżnić
węglowodory nasycone od nienasyconych (R)
 zapisuje równania reakcji przyłączania
cząsteczek do wiązania wielokrotnego, np.
bromowodoru, wodoru i chloru (D)
 projektuje doświadczenie chemiczne
umożliwiające odróżnienie węglowodorów
nasyconych od węglowodorów
nienasyconych (R)
 opisuje przeprowadzane doświadczenie
chemiczne (R)
 stosuje zdobytą wiedzę w złożonych
zadaniach (D)
Uczeń:
 określa zalety i wady tworzyw sztucznych
Podsumowanie wiadomości o węglowodorach. Test wiadomości z działu „Węgiel i jego związki z wodorem”. Omówienie testu
DZIAŁ 8 - Pochodne węglowodorów
13. Poznajemy
alkohole
Szereg
homologiczny
alkoholi
 alkohole – pochodne węglowodorów
 budowa alkoholi – grupa funkcyjna
 wzory sumaryczne, strukturalne i
nazewnictwo alkoholi
 szereg homologiczny alkoholi, wzór ogólny
szeregu
 tiole (merkaptany)
Uczeń:
 dowodzi, że alkohole są pochodnymi
węglowodorów (K)
 opisuje budowę pochodnych węglowodorów
(grupa alkilowa + grupa funkcyjna) (K)
 wymienia pierwiastki chemiczne wchodzące w
skład pochodnych węglowodorów (K)
 definiuje alkohole jako pochodne węglowodorów
(K)
 wyjaśnia, czym jest grupa funkcyjna (K)
 zaznacza grupę funkcyjną w alkoholach (K);
nazywa i podaje jej wzór (P)
 zapisuje wzór ogólny alkoholi (K)
 wymienia reguły tworzenia nazw
systematycznych alkoholi (A)
 zapisuje wzory sumaryczne i strukturalne prostych
alkoholi monohydroksylowych i podaje ich nazwy
(K)
 zapisuje wzory i wymienia nazwy alkoholi (P)
Uczeń:
 tworzy wzór ogólny szeregu homologicznego
alkoholi na podstawie wzorów trzech
kolejnych alkoholi (R)
 zapisuje wzory sumaryczne, strukturalne i
półstrukturalne oraz podaje nazwy
dowolnych alkoholi z wykorzystaniem ich
wzoru ogólnego (R)
Budowa i
właściwości
metanolu i etanolu
Glicerol jako
przykład alkoholu
polihydroksylowego
 właściwości metanolu i etanolu –
doświadczenia chemiczne
 zastosowanie metanolu i etanolu
 zapis równań reakcji spalania metanolu i
etanolu
 negatywne skutki działania etanolu na
organizm ludzki
 wpływ etanolu na białko
 pojęcia „fermentacja alkoholowa” , „enzym”,
„kontrakcja”, „fermentacja mlekowa”
 doświadczalne wykrywanie etanolu w roztworze
 formalina, spirytus drzewny
 porównanie budowy alkoholi
monohydroksylowych i polihydroksylowych
 budowa glicerolu, zapis wzorów
 doświadczalne badanie właściwości
glicerolu
 znaczenie nazwy systematycznej
 spalanie glicerolu
 zastosowania glicerolu
 etanodiol - wzory, nitrogliceryna
Uczeń:
 określa, co to są nazwy zwyczajowe i
systematyczne (K)
 opisuje najważniejsze właściwości metanolu i
etanolu (K)
 opisuje fermentację alkoholową (R)
 zapisuje równania reakcji spalania metanolu (K) i
etanolu (P)
 wymienia podstawowe zastosowania metanolu i
etanolu (K)
 wymienia toksyczne właściwości alkoholi (K)
 opisuje zagrożenia związane z alkoholami
(metanol, etanol) (K)
 opisuje negatywne skutki działania etanolu na
organizm ludzki (K)
 uzasadnia stwierdzenie, że alkohole tworzą
szereg homologiczny (P)
 podaje odczyn roztworu etanolu (P)
 opisuje fermentację alkoholową (P)
 zapisuje obserwacje do wykonywanych
doświadczeń chemicznych (P)
Uczeń:
 rozróżnia alkohole monohydroksylowe i
polihydroksylowe (K)
 wyjaśnia, czym są alkohole polihydroksylowe,
zaznacza grupy funkcyjne (K)
 zapisuje wzory sumaryczny i strukturalny
glicerolu (P)
 podaje odczyn roztworu glicerolu (P)
 określa, co to są nazwy zwyczajowe i
systematyczne (K)
 opisuje najważniejsze właściwości glicerolu (P)
 wymienia zastosowania glicerolu (K)
Uczeń:
 zapisuje równania reakcji spalania alkoholi (R)
 wyjaśnia, dlaczego alkohol etylowy wykazuje
odczyn obojętny (R)
 projektuje i wykonuje doświadczenia
chemiczne, za których pomocą można
zbadać właściwości metanolu i etanolu (D)
 opisuje przeprowadzone doświadczenia
chemiczne (R)
 formułuje wnioski z doświadczeń
chemicznych (D)
 zapisuje równania reakcji chemicznych dla
alkoholi (D)
 identyfikuje poznane substancje (D)
Uczeń:
 projektuje i wykonuje doświadczenia
chemiczne, w których wyniku można zbadać
właściwości glicerolu (D)
 zapisuje wzory i równanie reakcji spalania
glicerolu (R)
 wyjaśnia sposób tworzenia nazwy
systematycznej glicerolu (R)
 opisuje przeprowadzone doświadczenia
chemiczne (R)
 formułuje wnioski z doświadczeń
chemicznych (D)
 zapisuje równania reakcji chemicznych dla
alkoholi (D)
 identyfikuje poznane substancje (D)
 zapisuje wzór i wymienia właściwości
etanodiolu
 omawia sposób otrzymywania oraz
właściwości nitrogliceryny; podaje nazwę
sysytematyczna
Właściwości
alkoholi
14. Poznajemy
kwasy
karboksylowe
Szereg
homologiczny
kwasów
karboksylowych
 zależność między długością łańcucha
węglowego a stanem skupienia i reaktywnością
chemiczną alkoholi
 odczyn alkoholi
 równania reakcji spalania alkoholi
Uczeń:
 określa odczyn roztworu alkoholu (K)
 zapisuje równania reakcji spalania poznanych
alkoholi monohydroksylowych (P)
 zapisuje wzory i wymienia nazwy alkoholi (P)
 opisuje zastosowania alkoholi (K)
 występowanie kwasów organicznych w
przyrodzie
 budowa i nazewnictwo kwasów karboksylowych
 grupa funkcyjna
 nazwy i wzory strukturalne i sumaryczne
prostych kwasów karboksylowych
 nazwy zwyczajowe i systematyczne kwasów
karboksylowych
 kwasy karboksylowe jako pochodne
węglowodorów – szereg homologiczny
 wzór ogólny szeregu
 zastosowania kwasów karboksylowych
 kwasy dikarboksylowe - przykłady
Uczeń:
 opisuje budowę kwasów karboksylowych (grupa
węglowodorowa + grupa funkcyjna) (K)
 definiuje kwasy karboksylowe jako pochodne
węglowodorów (K)
 wymienia przykłady kwasów organicznych
występujących w przyrodzie (K)
 zaznacza i nazywa grupę funkcyjną w kwasach
karboksylowych (K)
 zapisuje wzór ogólny kwasów karboksylowych
(K)
 zapisuje wzory sumaryczne i strukturalne prostych
kwasów karboksylowych (do 2 atomów węgla w
cząsteczce) oraz wymienia ich nazwy zwyczajowe i
systematyczne (K)
 tworzy nazwy prostych kwasów karboksylowych
(do 5 atomów węgla w cząsteczce) oraz
zapisuje ich wzory sumaryczne i strukturalne (P)
 zaznacza we wzorze kwasu karboksylowego
resztę kwasową (K)
 wymienia reguły tworzenia nazw
systematycznych kwasów karboksylowych (K)
 wyjaśnia pochodzenie danych nazw
zwyczajowych i systematycznych (P)
 uzasadnia stwierdzenie, że kwasy karboksylowe
tworzą szeregi homologiczne (P)
 podaje przykłady kwasów organicznych
występujących w przyrodzie i wymienia ich
zastosowania (P)
Uczeń:
 uzasadnia rodzaj odczynu roztworu alkoholu
(R)
 zapisuje równania reakcji spalania alkoholi
(R)
 zapisuje wzory dowolnych alkoholi (D)
 wyjaśnia zależność między długością
łańcucha węglowego a stanem skupienia i
reaktywnością chemiczną alkoholi (D)
 proponuje doświadczenie chemiczne
do podanego tematu (D)
 formułuje wnioski z doświadczeń
chemicznych (D)
 przeprowadza doświadczenia chemiczne (D)
 zapisuje równania reakcji chemicznych dla
alkoholi (D)
 potrafi wykorzystać swoją wiedzę do
rozwiązywania złożonych zadań (D)
 identyfikuje poznane alkohole (D)
 potrafi wykorzystać swoją wiedzę do
rozwiązywania złożonych zadań (D)
Uczeń:
 tworzy wzór ogólny szeregu homologicznego
kwasów karboksylowych (na podstawie
wzorów trzech kolejnych kwasów
karboksylowych) (R)
 zapisuje wzory sumaryczne, strukturalne i
półstrukturalne kwasów karboksylowych z
wykorzystaniem ich wzoru ogólnego (R)
 podaje nazwy zwyczajowe i systematyczne
kwasów karboksylowych (R)
 wymienia przykłady kwasów dikarboksylowych
Kwas metanowy
i kwas etanowy jako
przykłady kwasów
karboksylowych
Wyższe kwasy
karboksylowe
 właściwości kwasu metanowego i kwasu
etanowego (r. spalania, dysocjacji, z
zasadami, metalami i tlenkami metali) – zapis
równań reakcji
 otrzymywanie soli kwasów karboksylowych
 zastosowania kwasu metanowego i kwasu
etanowego
 pojęcia: „dysocjacja jonowa kwasów, reakcja
zobojętniania, fermentacja octowa”
Uczeń:
 podaje nazwy zwyczajowe omawianych kwasów
karboksylowych (mrówkowy, octowy) (K)
 wymienia podstawowe zastosowania kwasu
metanowego (mrówkowego) i kwasu etanowego
(octowego) (K)
 podaje przykłady kwasów organicznych
występujących w przyrodzie i wymienia ich
zastosowania (P)
 opisuje najważniejsze właściwości kwasów
metanowego i etanowego (K)
 zaznacza we wzorze kwasu karboksylowego
resztę kwasową (K)
 zaznacza we wzorze kwasu karboksylowego
grupę funkcyjną (K)
 omawia dysocjację jonową kwasów
karboksylowych (P)
 zapisuje równania reakcji kwasów metanowego i
etanowego z metalami, tlenkami metali i
zasadami oraz równania reakcji spalania i
dysocjacji jonowej tych kwasów (P)
 podaje nazwy soli pochodzących od kwasów
metanowego i etanowego (P)
 zapisuje obserwacje do wykonywanych
doświadczeń chemicznych (P)
Uczeń:
 podaje nazwy zwyczajowe i systematyczne
kwasów karboksylowych (R)
 projektuje i wykonuje doświadczenia
chemiczne, w których wyniku można zbadać
właściwości kwasu octowego (reakcja
dysocjacji elektrolitycznej, reakcja z
zasadami, metalami i tlenkami metali) oraz
formułuje wnioski z doświadczeń
chemicznych (D)
 porównuje właściwości kwasów
organicznych i nieorganicznych (R)
 omawia metodę otrzymywania kwasu
etanowego (R)
 wyjaśnia proces fermentacji octowej (R)
 zapisuje równania reakcji chemicznych
otrzymywania soli kwasów metanowego i
etanowego w postaci cząsteczkowej, jonowej
oraz jonowej skróconej (R)
 podaje nazwy soli kwasów organicznych (R)
 opisuje równania reakcji chemicznych dla
kwasów karboksylowych (R)
 identyfikuje poznane substancje (D)
 budowa i nazewnictwo wyższych kwasów
karboksylowych
 właściwości fizyczne i chemiczne wyższych
kwasów karboksylowych
 wyższe kwasy nasycone – palmitynowy,
stearynowy i nienasycone – oleinowy (wzory
sumaryczny i półstrukturalny oraz nazwy)
 doświadczalne odróżnianie nasyconych
wyższych kwasów karboksylowych od
nienasyconych wyższych kwasów
karboksylowych
 zastosowania wyższych kwasów
karboksylowych
 równania reakcji spalania w. kw.
karboksylowych oraz reakcje z zasadą sodową
 sole wyższych kwasów tłuszczowych
 mydło kastylijskie
Uczeń:
 podaje nazwy wyższych kwasów
karboksylowych nasyconych (palmitynowy,
stearynowy) i nienasyconych (oleinowy) oraz
zapisuje ich wzory (P)
 dzieli kwasy karboksylowe na nasycone i
nienasycone (K)
 wyjaśnia, jak doświadczalnie udowodnić, że
dany kwas karboksylowy jest kwasem
nienasyconym (P)
 definiuje pojęcie „mydło” (K)
 opisuje właściwości wyższych kwasów
karboksylowych (kwasów tłuszczowych
stearynowego i oleinowego) (K)
 opisuje zastosowania wyższych kwasów
karboksylowych (K)
 zapisuje obserwacje do wykonywanych
doświadczeń chemicznych (P)
Uczeń:
 wyjaśnia, dlaczego wyższe kwasy
karboksylowe nazywane są kwasami
tłuszczowymi (R)
 zapisuje równania reakcji spalania wyższych
kwasów tłuszczowych oraz równania reakcji
wyższych kwasów karboksylowych z
zasadami (R)
 wskazuje wiązanie podwójne w cząsteczce
kwasu oleinowego (R)
 projektuje doświadczenie chemiczne
umożliwiające odróżnienie kwasu
oleinowego od kwasów palmitynowego lub
stearynowego (R)
 opisuje przeprowadzone doświadczenia
chemiczne (R)
 identyfikuje poznane substancje (D)
 otrzymywanie mydła kastylijskiego
Właściwości
kwasów
karboksylowych
15. Poznajemy
estry
Właściwości estrów
 porównanie budowy oraz właściwości niższych i
wyższych kwasów karboksylowych
 zależność między długością łańcucha
węglowego a stanem skupienia i
reaktywnością chemiczną kwasów
karboksylowych
 porównanie właściwości kwasów organicznych
i kwasów nieorganicznych
 hydroksykwasy, kwas askorbowy
Uczeń:
 porównuje właściwości kwasów karboksylowych (P)
 podaje przykłady kwasów organicznych
występujących w przyrodzie i wymienia ich
zastosowania (P)
 nazywa proste sole kwasów organicznych (P)
 reakcja estryfikacji, ogólne równanie reakcji
 otrzymywanie estrów w reakcjach prostych
kw. karboksylowych z alkoholami
monohydroksylowymi
 budowa estrów, wzór ogólny
 nazwy estrów pochodzących od podanych
nazw kwasów i alkoholi
 otrzymywanie estrów o podanej nazwie
 wzór i nazwa grupy funkcyjnej
 właściwości i zastosowania estrów
 występowanie estrów w przyrodzie
 hydroliza estrów, równania reakcji hydrolizy
estrów
Uczeń:
 definiuje estry (K)
 wyjaśnia, na czym polega reakcja estryfikacji (P)
 zaznacza i nazywa grupę funkcyjną we wzorze
estrów (K)
 zapisuje wzór ogólny estrów (K)
 wymienia związki chemiczne biorące udział w
reakcji estryfikacji (K)
 podaje przykłady występowania estrów w
przyrodzie (K)
 wymienia reguły tworzenia nazw
systematycznych estrów (K)
 podaje przykłady estrów (K)
 tworzy nazwy estrów pochodzących od
podanych nazw kwasów karboksylowych i
alkoholi (proste przykłady) (P)
 wymienia związki biorące udział w reakcji
estryfikacji (P)
 określa sposób otrzymywania estru o podanej
nazwie, np. octanu etylu (P)
 wymienia właściwości octanu etylu (P)
 zapisuje obserwacje do wykonywanych
doświadczeń chemicznych (P)
Uczeń:
 wyjaśnia zależność między długością
łańcucha węglowego a stanem skupienia i
reaktywnością chemiczną kwasów
karboksylowych (D)
 zapisuje równania reakcji chemicznych dla
kwasów karboksylowych w postaci
cząsteczkowej, jonowej oraz skróconej
jonowej (R)
 przewiduje produkty reakcji chemicznej (D)
 identyfikuje poznane substancje (D)
 nazywa sole kwasów organicznych (R)
 porównuje właściwości kwasów
organicznych i kwasów nieorganicznych (R)
 potrafi wykorzystać swoją wiedzę do
rozwiązywania złożonych zadań (D)
 hydroksykwasy wyjaśnia pojęcie, przykłady,
kwas askorbowy- zastosowanie
Uczeń:
 zapisuje równania reakcji chemicznych
prostych kwasów karboksylowych z
alkoholami monohydroksylowymi (R)
 określa warunki przebiegu reakcji estryfikacji
(R)
 tworzy wzory estrów od podanych nazw
kwasów i alkoholi (R)
 projektuje doświadczenie chemiczne
umożliwiające otrzymanie estru o podanej
nazwie (D)
 zapisuje równania reakcji otrzymywania
estru o podanej nazwie lub podanym
wzorze (D)
 opisuje właściwości estrów w aspekcie ich
zastosowań (D)
 opisuje mechanizm reakcji estryfikacji (R)
 przewiduje produkty reakcji chemicznej (D)
 identyfikuje poznane substancje (D)
 omawia różnicę między reakcją estryfikacji a
reakcją zobojętniania (D)
 potrafi wykorzystać swoją wiedzę do
rozwiązywania złożonych zadań (D)
 definiuje pojęcie „reakcja hydrolizy estru”
 zapisuje równania reakcji otrzymywania i
hydrolizy estru o podanej nazwie lub wzorze
16. Poznajemy
pochodne
węglowodorów
zawierające azot
Podsumowanie
działu
Aminy i
aminokwasy jako
pochodne
węglowodorów
zawierające azot
 budowa amin na przykładzie metyloaminy
 grupa funkcyjna amin
 właściwości fizyczne i chemiczne amin na
przykładzie metyloaminy
 zastosowania amin
 budowa i nazewnictwo aminokwasów na
przykładzie glicyny
 grupy funkcyjne aminokwasów
 właściwości fizyczne i chemiczne
aminokwasów na przykładzie glicyny
 wiązanie peptydowe – mechanizm tworzenia
 peptydy, wiązania peptydowe, białka
 aminy pierwszorzędowe, drugorzędowe i
trzeciorzędowe
 aminokwasy białkowe
Uczeń:
 zaznacza i nazywa grupy funkcyjne w aminach i
aminokwasach (K)
 definiuje aminy i aminokwasy (K)
 podaje przykłady występowania amin i
aminokwasów (K)
 opisuje budowę oraz właściwości fizyczne i
chemiczne amin na przykładzie metyloaminy (P)
 zapisuje wzór metyloaminy (P)
 zaznacza w cząsteczce wiązanie peptydowe (P)
 definiuje pojęcia: „peptyd, wiązanie peptydowe,
białka” (K)
 opisuje budowę oraz właściwości fizyczne i
chemiczne aminokwasów na przykładzie glicyny
(C)
Podsumowanie wiadomości o pochodnych węglowodorów. Test wiadomości z działu „Pochodne węglowodorów”. Omówienie testu.
DZIAŁ 9 - Substancje o znaczeniu biologicznym
17. Poznajemy
składniki
żywności
Uczeń:
 zapisuje wzory poznanych amin i
aminokwasów (R)
 opisuje budowę, właściwości fizyczne
i chemiczne aminokwasów na przykładzie
glicyny (R)
 analizuje konsekwencje istnienia dwóch grup
funkcyjnych w cząsteczce aminokwasu (D)
 zapisuje równanie reakcji tworzenia
dipeptydu (D)
 wyjaśnia mechanizm powstawania wiązania
peptydowego (D)
 potrafi wykorzystać swoją wiedzę do
rozwiązywania złożonych zadań (D)
 dzieli aminy na pierwszorzędowe,
drugorzędowe i trzeciorzędowe na
podstawie wzoru
 wymienia aminokwasy białkowe
Poznajemy składniki
żywnościP
 rola składników żywności w prawidłowym


funkcjonowaniu organizmu
występowanie składników chemicznych
żywności
makroelementy, mikroelementy, sole
mineralne, witaminy
Uczeń:
 wymienia główne pierwiastki chemiczne
wchodzące w skład organizmu ludzkiego (K)
 wymienia podstawowe składniki żywności i
miejsca ich występowania (K)
 definiuje makro- i mikroelementy (K)
 opisuje znaczenie wody, tłuszczów, białek,
sacharydów, witamin i mikroelementów dla
organizmu człowieka (K)
 wymienia funkcje podstawowych składników
żywności (K)
 wyjaśnia rolę składników żywności w
prawidłowym funkcjonowaniu organizmu (P)
18. Poznajemy
tłuszcze
Tłuszcze –
otrzymywanie,
właściwości i rodzaje
19. Poznajemy
białka
Występowanie,
skład i budowa
białek
 wyjaśnienie chemicznego charakteru tłuszczów,
budowa tłuszczów
 podział tłuszczów ze względu na stan
skupienia i pochodzenie
 występowanie tłuszczów
 właściwości fizyczne tłuszczów
 doświadczalne odróżnianie tłuszczów
nasyconych od tłuszczów nienasyconych
 otrzymywanie tłuszczów w wyniku estryfikacji
glicerolu wyższym kwasem tłuszczowym
 identyfikacja tłuszczów- próba akroleinowa
 utwardzanie tłuszczów
 zmydlanie tłuszczów – równania reakcji
 metaboliczna przemiana tłuszczów
 pojęcie „lipaza”
Uczeń:
 wymienia pierwiastki chemiczne, których atomy
wchodzą w skład cząsteczek tłuszczów (K)
 klasyfikuje tłuszcze ze względu na pochodzenie,
stanu skupienia i charakter chemiczny (K)
 podaje przykłady tłuszczów (K)
 podaje najważniejsze właściwości omawianych
związków chemicznych (K)
 wyjaśnia, czym są tłuszcze (P)
 opisuje właściwości fizyczne tłuszczów (P)
 określa wpływ oleju roślinnego na wodę bromową
(P)
 białka jako związki chemiczne powstające z
aminokwasów
 występowanie i podział białek
 skład pierwiastkowy białek
 planowanie doświadczenia umożliwiającego
zbadanie składu pierwiastkowego białek
 rodzaje białek prostych i złożonych
Uczeń:
 wymienia pierwiastki chemiczne, których atomy
wchodzą w skład cząsteczek białek (K)
 wymienia rodzaje białek (K)
 wymienia miejsca występowania białek (K)
 definiuje białka jako związki chemiczne
powstające z aminokwasów (K)
 podaje przykłady białek (K)
 opisuje, co to są związki wielkocząsteczkowe
i wymienia ich przykłady (K)
Uczeń:
 podaje wzór ogólny tłuszczów (R)
 wyjaśnia różnicę w budowie tłuszczów
stałych i ciekłych (R)
 podaje wzór tristearynianu glicerolu (D)
 planuje doświadczenie chemiczne
umożliwiające zbadanie składu
pierwiastkowego tłuszczów (D)
 projektuje doświadczenie chemiczne
umożliwiające odróżnienie tłuszczu
nasyconego od tłuszczu nienasyconego (R)
 planuje doświadczenia chemiczne
umożliwiające badanie właściwości
omawianych związków chemicznych (D)
 identyfikuje poznane substancje (D)
 opisuje przeprowadzane doświadczenia
chemiczne (D)
 wyjaśnia, dlaczego olej roślinny odbarwia
wodę bromową (R)
 wyjaśnia, na czym polega metoda
utwardzania tłuszczów
 potrafi przeprowadzić reakcję zmydlania
tłuszczów
 zapisuje równania reakcji otrzymywania i
zmydlania podanego tłuszczu, np.
tristearynianu glicerolu
 wyjaśnia, na czym polega próba akroleinowa
 potrafi zaplanować i przeprowadzić
doświadczenie otrzymywania tłuszczów w
wyniku reakcji estryfikacji glicerolu z wyższym
kwasem tłuszczowym, podać obserwacje,
wnioski i zapisać równania reakcji
 omawia hydrolityczny metabolizm tłuszczów w
organizmach i znaczenie lipaz
Uczeń:
 projektuje doświadczenie chemiczne
umożliwiające zbadanie składu
pierwiastkowego białek
 wymienia rodzaje białek
Właściwości białek
20. Poznajemy
sacharydy
Budowa i rodzaje
cukrów.
Monosacharydy
 doświadczalne badanie właściwości białekwpływ ogrzewania, stęż. etanolu, kwasów i
zasad, soli metali ciężkich oraz soli
kuchennej
 próba ksantoproteinowaP
 reakcja biuretowa
 denaturacja i koagulacja – czynniki,
różnice
 reakcje charakterystyczne białek –
wykrywanie białek
 efekt Tyndalla
Uczeń:
 opisuje właściwości białek (P)
 wymienia czynniki, które powodują denaturację
białek (K)
 wymienia czynniki, które powodują koagulację
białek (P)
 definiuje pojęcia „denaturacja” i „koagulacja” (K)
 opisuje różnice w przebiegu denaturacji i
koagulacji białek (P)
 wykrywa obecność białka w produktach
spożywczych (P)
 podaje reakcje charakterystyczne białek (K)
 budowa sacharydów (cukrów)
 podział sacharydów – monosacharydy,
oligosacharydy, polisacharydy
 wzory ogólne cukrów prostych i złożonych
 budowa i wzory sumaryczne glukozy i
fruktozy
 właściwości fizyczne, występowanie oraz
zastosowanie glukozy
 pojęcie „izomer”
 przebieg fotosyntezy
 reakcje charakterystyczne glukozy- próby:
Trommera i Tollensa
 pojęcia ”hipoglikemia, hiperglikemia, galaktoza,”
 glikogen
Uczeń:
 wymienia pierwiastki chemiczne, których atomy
wchodzą w skład cząsteczek cukrów (K)
 dokonuje podziału sacharydów (K)
 podaje przykłady sacharydów (K)
 definiuje pojęcie „węglowodany” (K)
 zapisuje wzory sumaryczne glukozy i fruktozy (K)
 opisuje właściwości fizyczne glukozy (K)
 omawia budowę glukozy (P)
 wymienia zastosowania glukozy (K)
 omawia fotosyntezę (P)
Uczeń:
 projektuje i wykonuje doświadczenie
chemiczne badające zachowanie białka pod
wpływem: ogrzewania, stężonego roztworu
etanolu, kwasów i zasad, soli metali ciężkich
(np. CuSO4) i soli metali lekkich (np. NaCl)
(D)
 opisuje przeprowadzane doświadczenia
chemiczne (R)
 objaśnia pojęcia: „peptydy”, „zol”, „żel”,
„koagulacja”, „peptyzacja” (R)
 definiuje pojęcie wiązanie peptydowe (R)
 planuje doświadczenie chemiczne
umożliwiające zbadanie składu
pierwiastkowego białek (D)
 projektuje doświadczenie chemiczne
umożliwiające wykrycie białka (D)
 wyjaśnia, na czym polega wysalanie białka
(D)
 identyfikuje poznane substancje (D)
 umie zaplanować i przeprowadzić reakcje
weryfikujące postawioną hipotezę (D)
 podaje produkty hydrolizy białka
 demonstruje i omawia efekt Tyndalla
Uczeń:
 projektuje doświadczenie chemiczne
umożliwiające zbadanie składu
pierwiastkowego cukrów (D)
 projektuje i wykonuje doświadczenie
chemiczne umożliwiające zbadanie
właściwości glukozy (D)
 opisuje przeprowadzane doświadczenia
chemiczne (R)
 opisuje znaczenie i zastosowania sacharozy
(R)
 definiuje pojęcie izomery (D)
 umie zaplanować i przeprowadzić reakcje
weryfikujące postawioną hipotezę (D)
 identyfikuje poznane substancje (D)
 wyjaśnia sposób wykrywania glukozy
 udowadnia redukujące właściwości glukozy i
wyjaśnia je
 przeprowadza próbę Trommera i próbę
Tollensa dla glukozy
 wyjaśnia pojęcie galaktoza
 omawia znaczenie glikogenu (D)
Substancje silnie
działające na
organizm
człowieka
Podsumowanie
działu
Budowa i
właściwości
disacharydów




budowa i wzór sumaryczny sacharozy
właściwości sacharozy
występowanie i zastosowania sacharozy
hydroliza sacharozy i jej znaczenie w organizmie
podczas trawienia
 reakcja sacharozy z wodą
 maltoza, laktoza
Uczeń:
 zapisuje wzór sumaryczny sacharozy (K)
 opisuje właściwości fizyczne sacharozy (P)
 wymienia zastosowania sacharozy (K)
 definiuje pojęcie „reakcja hydrolizy” (K)
 zapisuje za pomocą wzorów sumarycznych
równanie reakcji sacharozy z wodą (P)
Budowa i
właściwości
polisacharydów –
skrobia i celuloza





Uczeń:
 opisuje występowanie celulozy i skrobi w
przyrodzie (K)
 zapisuje wzory sumaryczne skrobi i celulozy (K)
 opisuje właściwości fizyczne skrobi
i celulozy (P)
 zapisuje reakcję charakterystyczną dla skrobi (K)
 definiuje związki wielkocząsteczkowe i podaje
ich przykłady (K)
 omawia przebieg reakcji hydrolizy skrobi i
celulozy (P)
 wykrywa obecność skrobi w produktach
spożywczych (P)
 opisuje zastosowania skrobi i celulozy (P)
Substancje silnie
działające na
organizm człowieka
 rodzaje uzależnień
 substancje powodujące uzależnienia
 skutki uzależnień
występowanie skrobi i celulozy w przyrodzie
budowa i wzory skrobi i celulozy
właściwości fizyczne skrobi i celulozy
znaczenie i zastosowania skrobi i celulozy
doświadczalne wykrywanie skrobi w produktach
spożywczych
 schemat reakcji hydrolizy skrobi
 kleik skrobiowy, dekstryny
Uczeń:
 wymienia rodzaje uzależnień
 wymienia i opisuje substancje powodujące
uzależnienia oraz skutki uzależnień
Uczeń:
 wyjaśnia, że sacharoza jest disacharydem (R)
 projektuje doświadczenia chemiczne
umożliwiające zbadanie właściwości
sacharozy (R)
 opisuje przeprowadzane doświadczenia
chemiczne (R)
 opisuje znaczenie i zastosowania sacharozy
(R)
 umie zaplanować i przeprowadzić reakcje
weryfikujące postawioną hipotezę (D)
 identyfikuje poznane substan. (D)
 podaje wzory i charakteryzuje maltozę i
laktozę
 doświadczalnie odróżnienia glukozę od
sacharozy
Uczeń:
 porównuje budowę cząsteczek skrobi i
celulozy (R)
 wymienia różnice we właściwościach
fizycznych skrobi i celulozy (R)
 zapisuje poznane równania reakcji hydrolizy
sacharydów (R)
 planuje doświadczenia chemiczne
umożliwiające zbadanie właściwości skrobi i
celulozy (R)
 opisuje przeprowadzane doświadczenia
chemiczne (R)
 opisuje znaczenie i zastosowanie skrobi i
celulozy (R)
 udowadnia, że skrobia i celuloza są
polisacharydami (D)
 wyjaśnia, czym są dekstryny (D)
 omawia hydrolizę skrobi (D)
 projektuje doświadczenia chemiczne
umożliwiające wykrycie obecności skrobi w
produktach spożywczych (D)
 weryfikuje postawione hipotezy (D)
Uczeń:
 definiuje pojęcie „uzależnienie”
 opisuje szkodliwy wpływ niektórych
substancji uzależniających na organizm
ludzki
Podsumowanie wiadomości o substancjach mających znaczenie biologiczne. Test wiadomości z działu „Substancje o znaczeniu biologicznym”. Omówienie testu.
Wewnętrzna budowa
materii
Substancje i ich właściwości
Substancje i ich
właściwości
LEKCJE POWTÓRZENIOWE DO EGZAMINU GIMNAZJALNEGO
Właściwości substancji.
Obliczanie gęstości,
Zjawisko fizyczne a reakcja chemiczna,
Mieszaniny substancji – otrzymywanie,
Rozdzielanie mieszanin,
Pierwiastek chemiczny a związek chemiczny,
Metale i niemetale. Stopy metali
Związek chemiczny a mieszaninap
Uczeń ma pełen zakres wiadomości i umiejętności
opanowanych na poziomie podstawowym z
podstawy programowej gimnazjum
przewidzianych wymaganiami edukacyjnymi dla
klasy I
Uczeń ma pełen zakres wiadomości i
umiejętności opanowanych na poziomie
ponadpodstawowym z podstawy programowej
gimnazjum przewidzianych wymaganiami
edukacyjnymi dla klasy I
Powietrze,
Tlen i jego właściwości,
Tlenki – związki chemiczne tlenu z innymi
pierwiastkami,
Azot- główny składnik powietrza. Gazy
szlachetne,
Tlenek węgla(IV) –właściwości i rola w
przyrodzie,
Rola pary wodnej w powietrzu,
Zanieczyszczenia powietrza,
Wodór i jego właściwości.
Reakcje egzoenergetyczne, endoenergetyczne,
Synteza, analiza, wymiana
Uczeń ma pełen zakres wiadomości i umiejętności
opanowanych na poziomie podstawowym z
podstawy programowej gimnazjum
przewidzianych wymaganiami edukacyjnymi dla
klasy I
Uczeń ma pełen zakres wiadomości i
umiejętności opanowanych na poziomie
ponadpodstawowym z podstawy programowej
gimnazjum przewidzianych wymaganiami
edukacyjnymi dla klasy I
Powtórzenie
wiadomości o
budowie materii i
budowie układu
okresowego
pierwiastków
chemicznych
Ziarnista budowa materii
Masa i rozmiary atomów,
Obliczanie mas cząsteczkowych,
Budowa atomu,
Liczba atomowa i liczba masowa,
Zadania na zastosowanie liczb: atomowej i
masowej,
Izotopy.
Układ okresowy pierwiastków chemicznych.
Charakter chemiczny pierwiastków grup
głównych,
Zależność między budową atomu pierwiastka a
jego położeniem w układzie okresowym
Uczeń ma pełen zakres wiadomości i umiejętności
opanowanych na poziomie podstawowym z
podstawy programowej gimnazjum
przewidzianych wymaganiami edukacyjnymi dla
klasy I
Uczeń ma pełen zakres wiadomości i
umiejętności opanowanych na poziomie
ponadpodstawowym z podstawy programowej
gimnazjum przewidzianych wymaganiami
edukacyjnymi dla klasy I
Wiązania chemiczne.
Wartościowość,
Równania reakcji
chemicznych,
prawa chemiczne przypomnienie
Wiązania kowalencyjne i jonowe,
Znaczenie wartościowości pierwiastków przy
ustalaniu wzorów związków chemicznych,
Prawo stałości składu związku chemicznego
Równania reakcji chemicznych. Bilansowanie
równań
Prawo zachowania masy
Obliczenia stechiometryczne
Uczeń ma pełen zakres wiadomości i umiejętności
opanowanych na poziomie podstawowym z
podstawy programowej gimnazjum
przewidzianych wymaganiami edukacyjnymi dla
klasy I i II
Uczeń ma pełen zakres wiadomości i
umiejętności opanowanych na poziomie
ponadpodstawowym z podstawy programowej
gimnazjum przewidzianych wymaganiami
edukacyjnymi dla klasy I i II
Powtórzenie
wiadomości o
substancjach i ich
właściwościach –
zagadnienia
podstawowe
Powietrze.
Typy reakcji
chemicznych powtórzenie
Woda i roztwory
wodne
Kwasy
Wodorotlenki
Sole
Woda. Roztwory
wodne- powtórzenie.
Woda- właściwości i rola w przyrodzie.
Zanieczyszczenia wód.
Woda jako rozpuszczalnik
Szybkość rozpuszczania się substancji
Rozpuszczalność substancji w wodzie
Rodzaje roztworów,
Stężenie procentowe roztworu
Uczeń ma pełen zakres wiadomości i umiejętności
opanowanych na poziomie podstawowym z
podstawy programowej gimnazjum
przewidzianych wymaganiami edukacyjnymi dla
klasy II
Uczeń ma pełen zakres wiadomości i
umiejętności opanowanych na poziomie
ponadpodstawowym z podstawy programowej
gimnazjum przewidzianych wymaganiami
edukacyjnymi dla klasy II
Kwasy tlenowe i
beztlenowe powtórzenie
Poznajemy elektrolity i nieelektrolity,
Kwas chlorowodorowy i kwas siarkowodorowy,
Kwas siarkowy(VI), Kwas siarkowy(IV),
Kwas azotowy(V), Kwas węglowy, kwas
fosforowy(V) – właściwości reakcje i
zastosowanie, Kwaśne opady.
Uczeń ma pełen zakres wiadomości i umiejętności
opanowanych na poziomie podstawowym z
podstawy programowej gimnazjum
przewidzianych wymaganiami edukacyjnymi dla
klasy II
Uczeń ma pełen zakres wiadomości i
umiejętności opanowanych na poziomie
ponadpodstawowym z podstawy programowej
gimnazjum przewidzianych wymaganiami
edukacyjnymi dla klasy II
Wodorotlenki i
zasady przypomnienie
Wodorotlenek sodu i wodorotlenek potasu,
Wodorotlenek wapnia, wodorotlenek glinu i
innych wodorotlenków, zasady a wodorotlenki.
Dysocjacja jonowa zasad,
pH roztworów
Uczeń ma pełen zakres wiadomości i umiejętności
opanowanych na poziomie podstawowym z
podstawy programowej gimnazjum
przewidzianych wymaganiami edukacyjnymi dla
klasy II
Uczeń ma pełen zakres wiadomości i
umiejętności opanowanych na poziomie
ponadpodstawowym z podstawy programowej
gimnazjum przewidzianych wymaganiami
edukacyjnymi dla klasy II
Sole ich
otrzymywanie i
zastosowanie powtórzenie
Wzory i nazwy soli,
Dysocjacja jonowa soli,
Otrzymywanie soli w reakcjach zobojętniania,
w reakcjach metali z kwasami, tlenków metali
z kwasami, wodorotlenków metali z tlenkami
niemetali, w reakcjach strąceniowych.
Zastosowania soli
Uczeń ma pełen zakres wiadomości i umiejętności
opanowanych na poziomie podstawowym z
podstawy programowej gimnazjum
przewidzianych wymaganiami edukacyjnymi dla
klasy II
Uczeń ma pełen zakres wiadomości i
umiejętności opanowanych na poziomie
ponadpodstawowym z podstawy programowej
gimnazjum przewidzianych wymaganiami
edukacyjnymi dla klasy II