Interferometria radarowa (InSAR - Interferometric Synthetic Aperture

Interferometria radarowa (InSAR - Interferometric Synthetic Aperture Radar) – metoda
teledetekcyjna wykorzystująca wzajemne przesunięcie fazy sygnału dwóch obrazów
radarowych tego samego obiektu wykonanych z różnych pozycji. Na podstawie różnicy faz
dla tego samego obiektu uzyskuje się informację o wartości względnej rzędnej powierzchni
terenu lub jej zmianom w czasie (wg. H.A. Zebker, R.M. Goldstein, 1986, Topographic
Mapping from Interferometry Synthetic Aperture Radar Observations. Journal of Geophysical
Research, 91, 4493-4999).
W zależności od tego czy antena radarowa jest zamontowana na pokładzie satelity czy
samolotu wyróżnia się interferometrię satelitarną (spaceborne) i lotniczą (airborne).
W wyniku nałożenia i przetworzenia dwóch obrazów radarowych tego samego wycinka
powierzchni Ziemi, wykonanych z nieco różnych pozycji, uzyskuje się interferogram - obraz
na którym obwódki interferencyjne otaczają partie terenu przesunięte (w górę, w dół, bocznie)
w czasie, jaki upłynął pomiędzy wykonaniem zdjęć. Wielkość i barwa obwódek pozwala na
ocenę ilościową przesunięć. Fragmenty terenu, które nie zmieniły położenia nie tworzą
obwódek i mogą służyć za punkty odniesienia.