Krasicki Ignacy (1735-1801), polski poeta, prozaik, dramatopisarz, publicysta. Uważa się go za najwybitniejszego pisarza polskiego oświecenia. Uczył się w kolegium jezuickim we Lwowie i w seminarium duchownym w Warszawie 1751-1754. Studia uzupełniające w Rzymie 1759-1761. Początkowo związany koligacjami rodzinnymi ze stronnictwem przeciwników reform i tzw. Familii Czartoryskich. Podczas bezkrólewia 1763-1764 jako sekretarz interrexa prymasa W. Łubieńskiego przeszedł na stronę orientacji postępowej i znalazł się w najbliższym otoczeniu króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Uczestnik tzw. obiadów czwartkowych, gromadzących elitę kulturalną na dworze. Współautor Monitora, najważniejszego wówczas czasopisma społeczno-politycznego. 1766 biskup warmiński. Na jego dworze w Lidzbarku Warmińskim (Heilsbergu) rozkwitało życie kulturalne i artystyczne. Utrzymał więzi z warszawskim ośrodkiem kulturalnym również wtedy, gdy 1772 po rozbiorze Warmia znalazła się w granicach Prus. Był w dobrych stosunkach z królem Fryderykiem Wilhelmem II, dzięki poparciu którego został arcybiskupem gnieźnieńskim 1795. Pochowany został na Cmentarzu Powązkowskim. Zwolennik klasycyzmu i racjonalizmu, wykazywał krytycyzm wobec różnych warstw społecznych, nie wyłączając kleru. Krasicki Ignacy (1735-1801), polski poeta, prozaik, dramatopisarz, publicysta. Uważa się go za najwybitniejszego pisarza polskiego oświecenia. Uczył się w kolegium jezuickim we Lwowie i w seminarium duchownym w Warszawie 1751-1754. Studia uzupełniające w Rzymie 1759-1761. Początkowo związany koligacjami rodzinnymi ze stronnictwem przeciwników reform i tzw. Familii Czartoryskich. Podczas bezkrólewia 1763-1764 jako sekretarz interrexa prymasa W. Łubieńskiego przeszedł na stronę orientacji postępowej i znalazł się w najbliższym otoczeniu króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Uczestnik tzw. obiadów czwartkowych, gromadzących elitę kulturalną na dworze. Współautor Monitora, najważniejszego wówczas czasopisma społeczno-politycznego. 1766 biskup warmiński. Na jego dworze w Lidzbarku Warmińskim (Heilsbergu) rozkwitało życie kulturalne i artystyczne. Utrzymał więzi z warszawskim ośrodkiem kulturalnym również wtedy, gdy 1772 po rozbiorze Warmia znalazła się w granicach Prus. Był w dobrych stosunkach z królem Fryderykiem Wilhelmem II, dzięki poparciu którego został arcybiskupem gnieźnieńskim 1795. Pochowany został na Cmentarzu Powązkowskim. Zwolennik klasycyzmu i racjonalizmu, wykazywał krytycyzm wobec różnych warstw społecznych, nie wyłączając kleru. Krasicki Ignacy (1735-1801), polski poeta, prozaik, dramatopisarz, publicysta. Uważa się go za najwybitniejszego pisarza polskiego oświecenia. Uczył się w kolegium jezuickim we Lwowie i w seminarium duchownym w Warszawie 1751-1754. Studia uzupełniające w Rzymie 1759-1761. Początkowo związany koligacjami rodzinnymi ze stronnictwem przeciwników reform i tzw. Familii Czartoryskich. Podczas bezkrólewia 1763-1764 jako sekretarz interrexa prymasa W. Łubieńskiego przeszedł na stronę orientacji postępowej i znalazł się w najbliższym otoczeniu króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Uczestnik tzw. obiadów czwartkowych, gromadzących elitę kulturalną na dworze. Współautor Monitora, najważniejszego wówczas czasopisma społeczno-politycznego. 1766 biskup warmiński. Na jego dworze w Lidzbarku Warmińskim (Heilsbergu) rozkwitało życie kulturalne i artystyczne. Utrzymał więzi z warszawskim ośrodkiem kulturalnym również wtedy, gdy 1772 po rozbiorze Warmia znalazła się w granicach Prus. Był w dobrych stosunkach z królem Fryderykiem Wilhelmem II, dzięki poparciu którego został arcybiskupem gnieźnieńskim 1795. Pochowany został na Cmentarzu Powązkowskim. Zwolennik klasycyzmu i racjonalizmu, wykazywał krytycyzm wobec różnych warstw społecznych, nie wyłączając kleru.