Kiełkowanie (germinacja) – zespół procesów zachodzących

Kiełkowanie (germinacja) – zespół procesów zachodzących wewnątrz nasienia,
które prowadzą do aktywacji zarodka. Rozpoczęcie wzrostu siewki jest
zakończeniem kiełkowania i rozpoczęciem następnej fazy rozwojowej.
Makroskopowym objawem zakończonego kiełkowania jest pojawienie się
korzonka zarodkowego, co jest już objawem wzrostu. Kiełkowanie polega na
przemianie nasienia w siewkę.
Nasiono zanim wykiełkuje pobiera wodę z otoczenia. Potem przez łupinę
zaczyna przedostawać się korzeń, a następnie na powierzchnię ziemi
wydostaje się pęd, który wypuszcza liście. Liść będzie gotowy do działania
wtedy, gdy powstanie w nim chlorofil i rozpocznie się fotosynteza. Do tego
czasu młoda roślina musi żyć kosztem energii zmagazynowanej w nasieniu.
Nasiona mogą długo pozostawać w stanie spoczynku. W stanie życia utajonego
pozostają tak długo, aż nastaną warunki umożliwiające kiełkowanie. Do
kiełkowania potrzebne są przede wszystkim odpowiednio wysoka wilgotność i
temperatura. Wzrost rośliny zaczyna się dopiero wtedy gdy warunki są
wystarczająco dobre. Na przykład na zachodzie Stanów Zjednoczonych
nasiona traw nie kiełkują dopóki nie zostanie osiągnięty pewien poziom opadów.
Właściwość ta pozwala przeczekać lata katastrofalnie suche.
Etapy kiełkowania:
1) faza imbibicji
 intensywne pobieranie wody, pęcznienie
 wzrost oddychania
2) faza kataboliczna
 mobilizacja substancji zapasowych
 synteza odpowiednich fitohormonów
 pęknięcie łupiny nasiennej
 pojawienie się korzenia
 pojawienie się łodyżki
3) faza anaboliczna
 rozwijanie się liści
 synteza nowych składników komórkowych