Woda ogrzewana ciepłem sieciowym
advertisement
Woda ogrzewana ciepłem sieciowym Program kompleksowego wykorzystania ciepła z miejskiej sieci ciepłowniczej Kraków, sierpień 2013 Pod Patronatem: Partnerzy Programu: www.cieplodlakrakowa.pl Spis treści Wstęp Autorzy programu EDF Polska S.A. Elektrownia Skawina S.A. Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej S.A. w Krakowie Opis programu – charakterystyka projektów Przebieg projektu Uczestnicy Rola i zadania uczestników projektu Inwestor EDF Polska S.A., Elektrownia Skawina S.A. Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej S.A. w Krakowie Etapy realizacji projektu Harmonogram Rozwiązania techniczne Węzeł cieplny Instalacja rozprowadzenia i cyrkulacji ciepłej wody użytkowej Okresowa dezynfekcja instalacji Wewnętrzna instalacja ciepłej wody w mieszkaniu użytkownika Koszt projektu Kalkulacja kosztów, analiza opłacalności Finansowanie Środki własne Pożyczki preferencyjne Kredyty komercyjne Fundusz termomodernizacyjny Białe certyfikaty Formuła ESCO Oferta Osiem powodów, dla których warto przystąpić do projektu Bezpieczeństwo Właściwa i stała temperatura wody Wysoka wydajność systemu Niższe koszty i stabilne ceny Pewność dostaw, niezawodność systemu Komfort użytkowania, łatwość obsługi urządzeń Sprawność i dostępność służb serwisowych Korzystniejsze świadectwa charakterystyki energetycznej Referencje Spis ilustracji 3 4 4 4 5 6 7 7 7 7 8 9 20 20 20 22 23 23 23 23 24 24 24 25 25 26 28 Wstęp Ciepło z miejskiej sieci ciepłowniczej to produkt powszechnie znany. Tak przynajmniej uważa większość mieszkańców Krakowa ogrzewających swoje mieszkania ciepłem sieciowym. Czy rzeczywiście wiemy wszystko na temat możliwości wykorzystania ciepła sieciowego w gospodarstwie domowym? Zdecydowana większość użytkowników tego produktu zaspokaja przy jego pomocy jedynie potrzeby grzewcze. Odbiorcy ci korzystają z ciepła sieciowego przez kilka miesięcy w roku, nie zdając sobie sprawy z możliwości odbioru i wykorzystania produktu poza sezonem grzewczym. Sytuacja taka wynika z zaszłości historycznych. Pierwotne plany zaopatrzenia Krakowa w ciepło sieciowe nie przewidywały dostaw produktu w okresie letnim. Efektem tamtych założeń było zastosowanie w budownictwie wielorodzinnym indywidualnych gazowych podgrzewaczy jako całorocznego źródła taniej ciepłej wody użytkowej. Warunki się zmieniają. Ceny nośników energii, w tym gazu ziemnego, ulegają dynamicznym zmianom. Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej S.A. w Krakowie dostarcza ciepło przez cały rok, a mieszkańcy coraz częściej szukają tańszych, bezpiecznych i bardziej komfortowych rozwiązań w budownictwie. W nowych budynkach wielorodzinnych, wykorzystujących ciepło sieciowe do celów grzewczych, standardem jest centralnie przygotowywana ciepła woda użytkowa – otrzymywana w wyniku podgrzania wody wodociągowej ciepłem sieciowym. Pozostała kwestia budynków wielorodzinnych, wybudowanych w drugiej połowie XX wieku, w których ciepłą wodę otrzymuje się podgrzewając wodę w indywidualnych podgrzewaczach gazowych. Dlaczego dziś rozwiązania te stanowią problem? Dlaczego tego problemu nie było przed laty? Podstawowa przyczyna dotyczy bezpieczeństwa użytkowników. Przed laty prawidłową wentylację w budynkach korzystających z gazowych podgrzewaczy wody zapewniały nieszczelne okna. Wymiana okien, podyktowana dążeniem do zwiększenia efektywności energetycznej oraz względami estetycznymi, zakłóciła pracę systemów wentylacji grawitacyjnej. W okresie zimowym, a często również późną jesienią i wczesną wiosną, kiedy okna w mieszkaniach są szczelnie zamknięte, zaczyna brakować powietrza niezbędnego do całkowitego spalenia gazu. Brak ciągu kominowego powoduje, że produkty spalania, wśród nich tlenek węgla, pozostają w mieszkaniu. O tym, że tlenek węgla zabija, nie trzeba dziś nikogo przekonywać. Można próbować zmniejszyć zagrożenie. Montując w oknach nawiewniki okienne (20–400 zł/sztuka + koszt montażu) czy kupując czujnik czadu (70–200 zł), zmniejszamy prawdopodobieństwo zatrucia tlenkiem węgla. Musimy jednak pamiętać, że wszystkie urządzenia techniczne wymagają regularnych przeglądów i serwisowania. Nie możemy zapomnieć, że w mieszkaniu mamy gazowy podgrzewacz wody, którego niewłaściwa eksploatacja może spowodować poważne następstwa. Innym źródłem zagrożenia dla mieszkańców osiedli mieszkaniowych wybudowanych w drugiej połowie XX wieku są włókna azbestu. Azbest stosowany był w budownictwie wszędzie tam, gdzie potrzebna była podwyższona odporność ogniowa i zabezpieczenia ogniochronne elementów narażonych lub potencjalnie narażonych na wysoką temperaturę. Większość przewodów kominowych odprowadzających spaliny z gazowych urządzeń grzejnych zbudowana została z materiałów zawierających ten minerał. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z 23 października 2003 roku – wyroby zawierające azbest muszą zniknąć z naszego otoczenia do końca 2032 roku. Już dziś musimy jednak odizolować lub usunąć te prefabrykaty, które bezpośrednio zagrażają życiu lub zdrowiu. Usuwanie azbestu z przewodów kominowych zlokalizowanych w ścianach konstrukcyjnych budynków wielorodzinnych wiąże się z wysokimi kosztami i szeregiem poważnych utrudnień dla mieszkańców. Zdecydowanie prostszym rozwiązaniem jest zamknięcie przestrzeni, w której znajdują się wyroby azbestowe, tak aby włókna tego minerału nie mogły wydostać się na zewnątrz. To jednak wiąże się z koniecznością zastąpienia dotychczasowych gazowych źródeł ciepłej wody innymi, niewytwarzającymi spalin, bądź z potrzebą remontu/budowy nowych ciągów spalinowych. Przyczyną niechęci do urządzeń spalających gaz jest również brak stabilności cen tego surowca. Od 2005 roku gaz ziemny, sprzedawany w taryfie W-2, zmieniał swoją cenę aż 15 razy. W efekcie podrożał o ponad 80%. Taka dynamika wzrostu cen wywołuje niepokój. Do tego dochodzi brak wystarczającej ilości rodzimego surowca i mamy już komplet powodów, aby szukać innych, tańszych i bezpieczniejszych sposobów pozyskiwania ciepłej wody. Rozwiązaniem problemów może być ciepło z miejskiej sieci ciepłowniczej. Wystarczy wykorzystać dostarczane do budynku ciepło i z jego udziałem przygotować ciepłą wodę użytkową. Proste techniki instalacyjne umożliwiają dostarczenie centralnie przygotowanej wody o stałej temperaturze do wszystkich punków czerpalnych w budynku bez konieczności przeprowadzenia gruntownych remontów czy pozbawiania mieszkańców ciepłej wody na okres kilku dni, tygodni czy miesięcy. Dla podjęcia decyzji o wyborze oferowanego rozwiązania konieczne jest posiadanie pełnej wiedzy o wszystkich aspektach tej możliwości. Celem niniejszej broszury informacyjnej jest prezentacja programu zastąpienia indywidualnych gazowych podgrzewaczy wody (w budynkach wielorodzinnych korzystających z ciepła sieciowego dla potrzeb grzewczych) instalacją centralnej ciepłej wody użytkowej. 3 Autorzy programu Partnerami programu kompleksowego wykorzystania ciepła z miejskiej sieci ciepłowniczej są: EDF Polska S.A., Elektrownia Skawina S.A. i Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej S.A. w Krakowie. EDF Polska S.A. EDF Polska S.A. to jedno z wiodących przedsiębiorstw energetycznych w naszym kraju. Podmioty wchodzące w skład Grupy EDF mają obecnie 10-proc. udział w rynku energii elektrycznej i 15-proc. udział w rynku ciepła sieciowego w Polsce. Pierwszy Oddział Spółki powstał w Krakowie. Elektrociepłownia w krakowskim Łęgu, dawniej Elektrociepłownia „KRAKÓW” S.A., a obecnie EDF Polska S.A. Oddział nr 1 w Krakowie, to jeden z trzech dostawców (największy) ciepła do miejskiego systemu ciepłowniczego Miasta Krakowa. Poza wytwarzaniem ciepła firma zajmuje się produkcją energii elektrycznej. Elektrociepłownia wytwarza ciepło i enerCentralne ogrzewanie 82,87% gię elektryczną w jednym procesie technologicznym, Klimatyzacja 1,56% zwanym skojarzeniem lub kogeneracją. W porównaniu Para z oddzielnym wytwarzaniem ciepła w ciepłowni i ener0,06% gii elektrycznej w elektrowni kondensacyjnej – proces Wentylacja gospodarki skojarzonej daje duże oszczędności paliw 5,17% energetycznych. Dzięki gospodarce skojarzonej, z uwaWoda technologiczna gi na mniejsze zużycie surowców, uzyskuje się efekt 0,83% ekologiczny w postaci ograniczenia emisji szkodliwych Ciepła woda użytkowa zanieczyszczeń do atmosfery. Surowcem do produkcji 9,51% ciepła i energii elektrycznej w krakowskiej elektrociepłowni jest węgiel kamienny. 100 zł Wytwarzanie rozdzielne 35 40 zł 27,96 - 88,49 50 20 zł 14,59 - 14,98 16,62 - 17,62 17,37 - 19,77 0 zł Elektrownia Skawina S.A. jest jedną z największych firm przemysłowych w Skawinie i jedną z większych w regionie. Wytwarzanie Wytwarzanie Spółka w ciepło Miasto Skawina oraz południowo100 zasila 148 w kogeneracji rozdzielne zachodnią część Krakowa. Udział ciepła z elektrowni w krakowskim rynku ciepła sieciowego przekracza 92 20%. 100 Dostawy ciepła do systemu ciepłowniczego Miasta KraElektrownia kowa rozpoczęły się w latach 80. ubiegłego wieku, kieEnergia dy toElektroElektrownia Skawina S.A. przestała być typową elektryczna ciepłownia elektrownią kondensacyjną. W wyniku zrealizowanych inwestycji rozpoczęto produkcję ciepła w procesie Ciepłownia skojarzonym, co przyczyniło Ciepłosię do oszczędności paliw oraz znacznie obniżyło emisję szkodliwych substancji 57 6 15trosce o środowisko naturalne do atmosfery. W przeprowadzono szereg dalszych inwestycji proekologicznych. Straty z nich była budowa instalacji odsiarczaNajwiększą nia spalin, której realizacja pozwoliła na zwiększenie skuteczności redukcji emisji dwutlenku siarki do 92%. W celu ograniczenia emisji pyłów wykonano moderni- 35 50 63 Elektrownia 57 6 15 Paliwo 100 SKAWINA 36 Energia elektryczna 34 Energia elektryczna 18 Ciepło przed modernizacją 63 Straty Rys. 1 64 Porównanie efektywności wytwarzania energii elektrycznej i ciepła w elektrociepłowni z efektywnością wytwarzania energii elektrycznej w elektrowni kondensacyjnej i ciepła w ciepłowni. 90% 80% Elektrownia 70% Paliwo 60% 100 SKAWINA 36 przed modernizacją 50% 40% 30% 20% 10% 0% 2005 2006 Elektrownia Paliwo 100 SKAWINA Rys. 2 Paliwo relacje SKAWINA 100 Partnerskie z Miejskim Przedsiębiorstwem Ener- Modernizacja Elektrowni Skawina poprzez dobudowę członu ciepłowniczego. 2007 2008 2009Elektrownia 2010 Straty 4 Energia elektryczna Odbiorcami ciepła z tego źródła są mieszkańcy miasta oraz firmy i instytucje,Straty których siedziby zlokalizowane 64 są w obszarze zasilania z miejskiej sieci ciepłowniczej, z wyłączeniem terenów w południowo-zachodniej części miasta i niewielkiego obszaru NowejEnergia Huty. 2011 po modernizacji 2013 56 Ciepłownia 40,71 Ciepło 15 Straty 56 Elektrownia Energia elektryczna Elektrociepłownia Elektrownia Skawina S.A. 15 148 92 100 60 zł 96 - 88,49 2 Wytwarzanie w kogeneracji 100 80 zł getyki Cieplnej S.A. w Krakowie oraz ścisła współpraca z władzami samorządowymi pozwalają spółce wspierać inwestorów w zakresie przyłączeń do miejskiej sieci ciepłowniczej i wdrażania programu kompleksowego wykorzystania ciepła sieciowego. Na życzenie klienta pracownicy EDF Polska S.A. uzyskują informacje dotyczące możliwości i warunków przyłączenia, przygotowują analizy techniczno-ekonomiczne przedsięwzięć i udzielają wsparcia merytorycznego w trakcie realizacji inwestycji. 34 2012 18 48 2013 elektryczna Ciepło po modernizacji Straty 48 zację elektrofiltrów. Po jej zakończeniu skuteczność wychwytywania pyłów lotnych wzrosła do 99,9%. Poza produkcją energii elektrycznej i ciepła, elektrownia jest dostawcą pary technologicznej, wody pitnej oraz wody przemysłowej dla skawińskich przedsiębiorstw. Elektrownia Skawina S.A., we współpracy z Miejskim Przedsiębiorstwem Energetyki Cieplnej S.A. w Krakowie, wspiera inwestorów w procesie przyłączania do miejskiej sieci ciepłowniczej zarówno w zakresie ciepła na potrzeby ogrzewania, jak i na potrzeby przygotowania ciepłej wody użytkowej. Spółka wspiera klientów swoją wiedzą oraz oferuje pomoc w procesie przygotowania inwestycji. Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej S.A. w Krakowie MPEC S.A. prowadzi działalność w zakresie wytwarzania, obrotu, przesyłania i dystrybucji ciepła na podstawie koncesji udzielonych przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. MPEC S.A. w Krakowie zaliczane jest do najlepszych Przedsiębiorstw Energetyki Cieplnej w Polsce. Spółka swoją pozycję osiągnęła dzięki prowadzonej od początku lat 90 modernizacji systemu ciepłowniczego. wymiennikowymi, wyposażonymi w automatykę pogodową. Jako że są to bardzo kosztowne przedsięwzięcia, spółka oprócz zaangażowania własnych środków finansowych, skutecznie pozyskuje bezzwrotne dofinansowania, w tym również środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej. To właśnie MPEC S.A. w latach 2006-2010 zrealizowało projekt pn. „System ciepłowniczy miasta Krakowa”, który był pierwszym i – jak dotychczas – największym przedsięwzięciem w Polsce z dziedziny przesyłu ciepła współfinansowanym z Funduszu Spójności. Całkowity koszt projektu oszacowano na 75,5 mln euro, a 72% tych środków, czyli 54,4 mln euro, stanowiło dofinansowanie ze środków unijnych. Dzięki zrealizowanym przez MPEC S.A. przedsięwzięciom miejski system ciepłowniczy charakteryzuje się dużą efektywnością pracy, o czym świadczą w szczególności niskie straty energii na przesyle i niska awaryjność. Obecnie spółka pokrywa 65% zapotrzebowania na ciepło na terenie miast Krakowa i Skawiny, dostarczając energię cieplną do budynków mieszkalnych, zakładów przemysłowych, instytucji i obiektów użyteczności publicznej. Energia wykorzystywana jest nie tylko do ogrzewania i przygotowania ciepłej wody użytkowej, ale również klimatyzacji, wentylacji i specyficznych potrzeb technologicznych, jak np. podgrzewanie płyt boisk piłkarskich. Centralne ogrzewanie 82,87% Klimatyzacja 1,56% 100 Para 0,06% Wytwarzanie w kogeneracji W 100 Wentylacja 35 5,17% Energia elektryczna Elektrociepłownia Woda technologiczna 0,83% 50 Ciepła woda użytkowa 9,51% Ciepło Rys. 3 Struktura usług świadczonych przez MPEC S.A. w 2012 r. 15 100 zł Działania te polegają na wymianie wyeksploatowanych rurociągów na nowe, preizolowane, likwidacji kotłowni 80 zł i pieców węglowych oraz zastąpieniu nieefektywnych węzłów hydroelewatorowych nowoczesnymi węzłami Straty 15 60 zł 27,96 - 88,49 40 zł 5 40,71 20 zł 14,59 - 14,98 16,62 - 17,62 17,37 - 19,77 Elektrownia Opis programu — charakterystyka projektów „Program kompleksowego wykorzystania ciepła z miejskiej sieci ciepłowniczej” skierowany jest do spółdzielni i wspólnot mieszkaniowych, których budynki, przyłączone do miejskiej sieci ciepłowniczej, korzystają z ciepła sieciowego do celów grzewczych, a ciepłą wodę użytkową pozyskują w oparciu o indywidualne gazowe podgrzewacze wody, podgrzewacze elektryczne lub kotłownie gazowe. Projekt polega na zastąpieniu dotychczasowego sposobu pozyskiwania ciepłej wody metodą wykorzystującą ciepło sieciowe. Realizacja i zakres projektu, w zależności od zastosowanych rozwiązań technicznych, mogą mieć różny przebieg. W przypadku budynków przyłączonych bezpośrednio do miejskiej sieci ciepłowniczej (indywidualny węzeł cieplny zasilany ciepłem sieciowym o tzw. wysokich parametrach – temperatura, ciśnienie), zadanie sprowadza się do zastąpienia jednofunkcyjnego węzła c.o. kompaktowym węzłem dwufunkcyjnym c.o. i c.w.u. lub do rozbudowy węzła jednofunkcyjnego o moduł odpowiedzialny za podgrzewanie wody, budowy instalacji doprowadzającej ciepłą wodę z centralnej wymiennikowni do mieszkań użytkowników i likwidacji (demontażu) indywidualnych podgrzewaczy wody. W budynkach wyposażonych w węzły cieplne zasilane ciepłem sieciowym o wysokich parametrach, korzystających z centralnie przygotowywanej ciepłej wody w lokalnych kotłowniach gazowych, realizacja projektów jest zdecydowanie prostsza. Polega ona na zastąpieniu jednofunkcyjnego węzła c.o. kompaktowym węzłem dwufunkcyjnym c.o. i c.w.u. lub na rozbudowie węzła jednofunkcyjnego o moduł odpowiedzialny za podgrzewanie wody, przyłączeniu węzła do istniejącej instalacji ciepłej wody użytkowej i likwidacji kotłowni gazowej. W opisanych przypadkach, jeśli istniejące przyłącze wysokoparametrowe (wykorzystywane do celów c.o.) jest niewystarczające, aby dostarczyć dodatkową moc cieplną (przypadki sporadyczne) niezbędną do podgrzania wody, konieczna jest jego przebudowa. 6 Bardziej złożone są projekty, w których konieczne jest doprowadzenie do budynku ciepła sieciowego o wysokich parametrach. Dotyczy to budynków zasilanych w ciepło z węzłów grupowych. W takim przypadku konieczne staje się wybudowanie nowego, bezpośredniego przyłącza do miejskiej sieci ciepłowniczej, gwarantującego dostawę ciepła o wymaganych parametrach. Węzeł cieplny centralnego ogrzewania pozostaje niezmieniony (korzysta z ciepła dostarczanego do budynku dotychczasowym przyłączem) lub zamieniany jest na węzeł wysokoparametrowy. Dobudowywany jest moduł węzła do potrzeb ciepłej wody. Pozostałe działania sprowadzają się do zadań identycznych jak w opisanych wyżej przypadkach, w których ciepło do budynku dostarczane jest przyłączem wysokoparametrowym. płaszcz osłonowy przewody alarmowe wełna mineralna płaszcz ochronny Rys. 5 Przekrój rury preizolowanej. rura przewodowa Przebieg projektu Uczestnicy Uczestnikami projektu są: Inwestor – spółdzielnia lub wspólnota, EDF Polska S.A. albo Elektrownia Skawina S.A. (zależnie od położenia nieruchomości względem źródeł ciepła) i Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej S.A. w Krakowie. Rola i zadania uczestników projektu Inwestor Do głównych zadań Inwestora należą: • wykonanie dokumentacji projektowej węzła cieplnego i instalacji wewnętrznej c.w.u. •uzyskanie pozwolenia na budowę • adaptacja pomieszczenia węzła cieplnego na potrzeby instalacji modułu c.w.u. lub wymiany węzła cieplnego • wykonanie prac instalacyjnych wewnątrz budynku W przypadku konieczności budowy nowego przyłącza wysokoparametrowego, uczestnicy projektu ustalają przypadający im zakres prac dodatkowych i sposób ich finansowania. EDF Polska S.A., Elektrownia Skawina S.A. EDF Polska S.A. lub Elektrownia Skawina S.A.1 zwracają Inwestorowi część wydatków poniesionych na budowę wewnętrznej instalacji c.w.u. w wysokości do 15 000 zł na każde 100 kW maksymalnej mocy godzinowej dla potrzeb c.w.u. Firmy prowadzą kampanię informacyjną dotyczącą programu, przedstawiają Inwestorom oferty oraz udzielają wsparcia merytorycznego na wszystkich etapach realizacji projektu. Specjaliści zatrudnieni w spółkach prezentują koncepcje typowych wewnętrznych instalacji ciepłej wody użytkowej, pomagają oszacować koszty projektów oraz określić moc cieplną niezbędną dla właściwego funkcjonowania systemu centralnej ciepłej wody użytkowej. Na życzenie Inwestorów przygotowywane i udostępniane są materiały informacyjne. Eksperci pracujący w EDF Polska S.A. i Elektrowni Skawina S.A. spotykają się z organami Inwestorów i uczestniczą w zebraniach mieszkańców. Prowadzi postępowanie związane z zawarciem umów o współpracy i angażuje się w promowanie programu poprzez prezentowanie oferty na spotkaniach z inwestorami i mieszkańcami. W przypadku konieczności budowy przyłącza wysokoparametrowego – MPEC S.A. włącza się w realizację zadania na warunkach uzgodnionych każdorazowo z Inwestorem i wytwórcą ciepła. Etapy realizacji projektu Niezależne od zakresu inwestycji i formy prawnej Inwestora, podstawowe etapy realizacji projektu pozostają podobne. Zazwyczaj projekt rozpoczyna się z inicjatywy właścicieli lokali, mieszkańców, zarządców nieruchomości lub statutowych organów spółdzielni chcących zmodernizować swoje budynki. Motywacje bywają różne. Brak poczucia bezpieczeństwa, wysokie koszty przygotowania ciepłej wody użytkowej, dążenie do podniesienia komfortu czy wreszcie kłopoty związane z koniecznością codziennej obsługi i okresowego serwisowania urządzeń – powodują poszukiwanie nowych atrakcyjnych sposobów pozyskiwania ciepłej wody. Czasami zamiana systemu jest następstwem wypadków spowodowanych niezachowaniem należytej ostrożności, niewłaściwą eksploatacją urządzeń lub sprzecznymi z wymogami bezpieczeństwa działaniami użytkowników. Zdarza się, że zmiany podyktowane są koniecznością realizacji nakazu inspektorów nadzoru budowlanego, kominiarzy lub służb odpowiedzialnych za przestrzeganie przepisów obowiązujących przy eksploatacji urządzeń gazowych. Pierwszy kontakt 2 Zainteresowanie przystąpieniem do programu 3 4 W trakcie realizacji projektu, a także podczas odbioru wykonanych instalacji, przedstawiciele obu firm pomagają Inwestorom skompletować dokumenty niezbędne do rozliczenia inwestycji i uzyskania zwrotu części poniesionych wydatków. Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej S.A. w Krakowie Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej S.A. w Krakowie dostarcza i montuje węzeł ciepłowniczy (moduł węzła ciepłowniczego) oraz zapewnia dostawy ciepła sieciowego o parametrach niezbędnych do podgrzania wody wodociągowej do wymaganej temperatury. 1 Oferta Umowa trójstronna 5 Projekt 6 Pozwolenie na budowę 7 Przygotowanie inwestycji 8 Prace budowlane 9 Uruchomienie dostawy Rys. 6 Przebieg procesu inwestycyjnego. Zależy od źródła ciepła zasilającego obszar, w którym zlokalizowany jest budynek objęty projektem. 1 7 Zainicjowanie projektu uruchamia procedury poszukiwania najlepszych rozwiązań, gromadzenia ofert, pozyskiwania funduszy, zawierania umów, projektowania i wykonawstwa inwestycji.Realizując przyjęty plan działań, zarząd spółdzielni lub zarządca nieruchomości – działający w imieniu wspólnoty – sprawdza dostępne na rynku oferty, poszukując rozwiązania optymalnego, spełniającego oczekiwania lokalnej społeczności. W odpowiedzi na zgłoszone zainteresowanie lub zapytanie ofertowe jeden z wytwórców wspólnie z dystrybutorem ciepła prezentują koncepcję bazującą na wykorzystaniu ciepła sieciowego do przygotowania ciepłej wody użytkowej. Zainteresowanie proponowanym rozwiązaniem powoduje opracowanie i przedstawienie przez oferenta szczegółowej propozycji rozwiązań, dopasowanej do specyfiki budynku. Dokument ten zawiera między innymi wykaz niezbędnych prac budowlanych, zobowiązanie oferentów do pokrycia części kosztów inwestycyjnych oraz szacunkowe określenie mocy cieplnej niezbędnej do zapewnienia właściwej pracy systemu. Przyjęcie oferty skutkuje podpisaniem umowy trójstronnej pomiędzy Inwestorem, wytwórcą ciepła i jego dystrybutorem. W kolejnych krokach Inwestor zleca wykonanie projektu, uzyskuje pozwolenie na budowę, ustala harmonogram prac i wybiera wykonawcę instalacji. Określany jest sposób finansowania inwestycji, podpisywane są umowy i rozpoczynają się prace budowlano-instalacyjne. Inwestor odpowiedzialny za sprawne przeprowadzenie działań może liczyć na wsparcie specjalistów zatrud- nionych w EDF Polska S.A., Elektrowni Skawina S.A., a także w Miejskim Przedsiębiorstwie Energetyki Cieplnej S.A. w Krakowie. Jeśli konieczna jest budowa nowego przyłącza, uczestnicy projektu ustalają zakres prac, opracowują wstępny kosztorys i dzielą się zadaniami. W każdym przypadku Inwestor realizuje przedsięwzięcie z wybranym przez siebie wykonawcą, przedsiębiorstwa energetyczne pomagają w zakresie logistyki i organizacji, wspomagając Inwestora wiedzą oraz doświadczeniem zdobytym w trakcie realizacji podobnych przedsięwzięć. Szczegółowy harmonogram prac zależy zawsze od specyfiki przedsięwzięcia. Do zadań Inwestora należy przygotowanie nowego lub adaptacja obecnego pomieszczenia wymiennikowni w celu zabudowy dodatkowego modułu węzła cieplnego albo wymiany dotychczasowego urządzenia na nowy węzeł kompaktowy. Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej S.A. w Krakowie dostarcza i instaluje wyposażenie wymiennikowni. Ekipy wykonawcze, działające na zlecenie Inwestora, montują systemy rozprowadzenia i cyrkulacji ciepłej wody. W następnym kroku wszystkie urządzenia i instalacje spinane są w jeden system, który w ciągu jednego dnia połączony zostaje z instalacją ciepłej wody użytkowej w mieszkaniu odbiorcy. Bezpośrednio przed przyłączeniem instalacji w lokalu użytkownika demontowany jest indywidualny podgrzewacz wody. Końcowymi działaniami są prace wykończeniowe, przywracające estetykę lokali i ciągów komunikacyjnych. Podanie ciepła na potrzeby ciepłej wody poprzedza podpisanie przez Inwestora i Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Harmonogram Zadanie Postępowanie ofertowe Miesiące I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII Zapytanie Oferta Zamknięcie postępowania Ustalenie źródeł finansowania Decyzja Kontraktowanie Umowa trójstronna Projektowanie Projekt przyłącza Projekt węzła cieplnego Projekt instalacji Prace przygotowawcze Pozwolenie na budowę Wybór wykonawcy Aneks do umowy o dostawy ciepła Realizacja inwestycji Budowa przyłącza Modernizacja/rozbudowa/wymiana węzła cieplnego Wykonanie instalacji wewnętrznej Uruchomienie, regulacja, eksploatacja Zamknięcie i rozliczenie inwestycji Protokoły odbiorowe Częściowy zwrot nakładów przez EDF Polska lub Elektrownię Skawina Rys. 7 Przykładowy harmonogram realizacji projektu obejmującego budowę przyłącza, modernizację węzła ciepłowniczego i budowę wewnętrznej instalacji c.w.u. 8 Cieplnej S.A. w Krakowie umowy lub aneksu do umowy o dostawę ciepła. Potokół odbioru prac instalacyjnych wraz z kopiami faktur stanowią podstawę do sporządzenia noty księgowej i wypłaty przez wytwórcę ciepła zadeklarowanej kwoty dofinansowania. Rozwiązania techniczne Węzeł cieplny Indywidualny węzeł cieplny to zespół urządzeń służących do transformacji i pomiaru czynnika grzewczego pochodzącego z sieci ciepłowniczej na czynnik o parametrach wymaganych przez wewnętrzne instalacje centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej. Węzeł cieplny obsługujący instalację centralnego ogrzewania oraz instalację centralnej ciepłej wody to węzeł dwufunkcyjny, a obsługujący tylko jedną z nich – to węzeł jednofunkcyjny. Modernizacja jednofunkcyjnego węzła cieplnego centralnego ogrzewania, podyktowana potrzebami przystosowania tego urządzenia do potrzeb przygotowania ciepłej wody użytkowej, polega na dobudowaniu do niego nowego modułu lub dostawieniu drugiego, niezależnego jednofunkcyjnego węzła cieplnego, pracującego wyłącznie na potrzeby ciepłej wody użytkowej. Zadaniem tego elementu jest podgrzanie wody wodociągowej i dostarczenie jej do instalacji ciepłej wody użytkowej. Innym opcjonalnym rozwiązaniem, zastępującym modernizację jednofunkcyjnego węzła cieplnego, jest jego zamiana na kompaktowy węzeł dwufunkcyjny. Opisane wyżej działania są wystarczające dla budynków przyłączonych bezpośrednio do wysokoparametrowej sieci cieplnej. Jeśli jednak budynek przyłączony jest do sieci poprzez węzeł grupowy (obsługujący kilka budynków), konieczne jest wybudowanie bezpośredniego przyłącza wysokoparametrowego. Przyłącze takie zapewni dostawę do budynku czynnika grzewczego o parametrach niezbędnych do przygotowania ciepłej wody użytkowej. Obok węzła pracującego na potrzeby centralnego ogrzewania (niski parametr) konieczne będzie postawienie jednofunkcyjnego węzła pracującego na potrzeby ciepłej wody (wysoki parametr) lub (opcjonalnie) rezygnacja z czynnika niskoparametrowego oraz wykorzystującego go węzła centralnego ogrzewania i przejście tylko na czynnik wysokoparametrowy wraz z zabudową nowego dwufunkcyjnego, kompaktowego węzła cieplnego. W celu poprawy stabilności pracy węzłów cieplnych i układu regulacji c.w.u. oraz zwiększenia sprawności energetycznej węzła – układ może zostać wzbogacony w zasobnik(i) ciepłej wody użytkowej. Urządzenia te montuje się opcjonalnie, na życzenie i koszt Inwestora. 1. panel sterujący 2. zawór odcinający część ciepłowniczą 3. zawór sterujący dla części ciepłowniczej 4. zawór sterujący dla części ciepłej wody 5. zawór odcinający powrót 6. zawór bezpieczeństwa 7. naczynie przeponowe 8. wymiennik ciepła – potrzeby grzewcze 9. wymiennik ciepła – potrzeby ciepłej wody 10. powrót, cyrkulacja 11. zimna woda 12. pompa 13. instalacja centralnego ogrzewania - zasilanie i powrót 14. układ pomiarowy Rys. 8 Kompaktowy węzeł cieplny. 9 Instalacja rozprowadzenia i cyrkulacji ciepłej wody użytkowej Instalacja ciepłej wody użytkowej w budynkach wielorodzinnych zbudowana jest z dwóch równoległych przewodów rurowych, z których jeden służy do przesyłu ciepłej wody z węzła cieplnego do punktów poboru wody w mieszkaniach użytkowników, a drugi zapewnia cyrkulację ciepłej wody, tak aby można było z niej korzystać bezpośrednio po odkręceniu kranu2. Temperatura ciepłej wody w punktach poboru powinna być utrzymywana w przedziale 55–60ºC. W celu ograniczenia strat ciepła w trakcie przesyłu i cyrkulacji ciepłej wody, przewody rozprowadzające i cyrkulacyjne muszą posiadać odpowiednią izolację termiczną. Projektując instalacje złożone z wielu pionów, dąży się do zapewnienia jednakowej temperatury wody w każdym pionie przy jednoczesnym zróżnicowaniu przepływu wody w poszczególnych pionach. Na podstawie obliczonych przepływów dokonuje się doboru średnic przewodów cyrkulacyjnych, a następnie oblicza się stratę ciśnienia dla najniekorzystniejszego obiegu. Dla tak obliczonych wartości dobiera się odpowiednią pompę cyrkulacyjną. Projektant instalacji wybiera miejsca, którymi poprowadzone zostaną piony instalacyjne. Ich lokalizacja zależy od usytuowania punktów poboru wody. W najczęściej spotykanych rozwiązaniach piony instalacyjne zabudowuje się w specjalnie do tego celu przygotowywanych szachtach technicznych, usytuowanych w ogólnodostępnych ciągach komunikacyjnych lub w kanałach spalinowych służących wcześniej odprowadzeniu spalin z gazowych podgrzewaczy wody. Oba rozwiązania ograniczają do minimum prace monterów w mieszkaniach użytkowników. W pierwszym przypadku w ścianie korytarza (klatki schodowej) umieszczona zostaje szafka, w której montuje się odejścia od pionów ciepłej wody (do mieszkań) wyposażone w zawory odcinające, wodomierz, zawór dławiący (w przypadku budynków wysokich z jedną strefą zasilania) i mieszający zawór trójdrogowy (opcjonalnie3). W drugim przypadku podobną szafkę montuje się w miejscu, które wcześniej zajmował indywidualny podgrzewacz wody. Zasilający przewód ciepłej wody użytkowej łączy się z wewnętrzną instalacją ciepłej wody w mieszkaniu. Punktem, w którym następuje spięcie tych instalacji, jest zazwyczaj dotychczasowe miejsce połączenia króćca ciepłej wody w indywidualnym podgrzewaczu z instalacją wewnętrzną. Okresowa dezynfekcja instalacji Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. nr 75, poz. 690 z 2002 r. z późniejszymi zmianami), instalacja wodociągowa ciepłej wody powinna zapewnić uzyskanie w punktach czerpalnych temperatury wody nie niższej niż 55°C i nie wyższej niż 60°C oraz umożliwić okresowe jej podniesienie do nie niższej niż 70°C. Bakterie Legionella w temperaturach wyższych niż 60°C nie tylko się nie namnażają, ale szybko giną. Przeciwdziałanie zagrożeniom infekcyjnym spowodowanym przez bakterie Legionella wymaga przestrzegania określonych zasad postępowania zarówno w okresie projektowania i doboru urządzeń, jak również przy ich eksploatacji. Z uwagi na ryzyko pojawienia się w trakcie eksploatacji instalacji bakterii Legionella, należy przede wszystkim zapewnić optymalne wartości temperatury pracy tych instalacji. Oznacza to, że przewody instalacji wody ciepłej należy tak projektować, aby temperatura wody nie spadła poniżej 55°C. W budynkach wielorodzinnych stosuje się instalacje cyrkulacji c.w.u. Podstawowym warunkiem ich prawidłowej pracy jest ich właściwe zrównoważenie hydrauliczne, tak aby temperatura wody w każdym punkcie nie obniżyła się poniżej 5°C w stosunku do temperatury wody wypływającej z podgrzewacza. Równoważenie hydrauliczne powinno być uzyskiwane za pomocą termostatycznych regulatorów przepływu cyrkulacyjnego. W ten sposób uwzględnione są rzeczywiste straty ciepła przewodów zależnie od stopnia ich zaizolowania i temperatury otoczenia, ale również uwzględnione są zmieniające się rozbiory wody. W efekcie straty ciepła są ograniczone, zapewniony jest możliwie najszybszy dostęp do ciepłej wody, ale także zmniejsza się ryzyko pojawienia się bakterii. Inne znane metody zwalczania bakterii Legionella polegają na: •naświetlaniu promieniami UV – dezynfekcja wody promieniami UV pozwala uniknąć wprowadzania do wody środków chemicznych, nie zmienia jej składu fizykochemicznego, smaku i zapachu. Nie grozi również przedawkowaniem środka dezynfekcyjnego. Działanie to polega na absorpcji promieni UV przez struktury genetyczne DNA bakterii, uniemożliwiając jego ponowne odtworzenie. Dzięki tej reakcji mikroorganizmy albo zostają zabite, albo też tracą możliwość Zgodnie z obowiązującym Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, każda instalacja ciepłej wody o objętości wewnątrz przewodu powyżej 3 dm3 musi posiadać dodatkowy przewód cyrkulacyjny, zapewniający stałą wymianę wody w instalacji. 2 Zawory mieszające stosuje się w układach, w których profilaktyka zapobiegająca rozwojowi bakterii Legionella Pneumophila, prowadzona jest metodą regularnych okresowych przegrzewów ciepłej wody do temperatury ok. 70oC. Zadaniem zaworu jest utrzymanie stałej temperatury wody na wylewce poprzez zmieszanie wody ciepłej z bieżącą wodą wodociągową. 3 10 rozmnażania się. Proces dezynfekcji przebiega w sposób ciągły. Woda dopływa do urządzenia króćcem dopływowym i po napromieniowaniu odpływa króćcem odpływowym. Kompaktowe urządzenie do dezynfekcji wody promieniami UV, o dużym stopniu skuteczności, składa się z komory napromieniowania oraz zamontowanego wewnątrz niej promiennika, który omywa woda poddawana dezynfekcji. Konstrukcja lampy zapewnia odpowiednią grubość warstwy cieczy poddawanej dezynfekcji. W celu monitorowania stanu instalacji wodnych należy przeprowadzać systematyczne badania polegające na wykrywaniu bakterii z rodzaju Legionella •filtrowaniu – mikrofiltry lub filtry membranowe mogą zatrzymywać bakterie, wirusy, zawiesiny i inne niepożądane składniki wody •dezynfekcji roztworem podchlorynu sodu, dozowanym bezpośrednio do instalacji wodnej (w stężeniu średnio 10 mg/dm3 wolnego chloru na punkt czerpalny) •regularnej chemicznej dezynfekcji instalacji z zastosowaniem wysokiej dawki chloru (nawet do 15 mg/l) lub dwutlenku chloru (ClO2) Inwestor decyduje o wyborze metody najlepiej spełniającej oczekiwania użytkowników. Wewnętrzna instalacja ciepłej wody w mieszkaniu użytkownika Projekty zastąpienia ciepłej wody z podgrzewaczy indywidualnych centralną ciepłą wodą zakładają, że instalacje wodne w mieszkaniach pozostają nienaruszone, a ingerencja w system ogranicza się do przyłączenia tych instalacji do pionów zasilających. Monterzy przebywają w mieszkaniach użytkowników przez okres niezbędny do wykonania prac instalacyjnych. Prace w mieszkaniu użytkownika zakończone zostają zazwyczaj w tym samym dniu, w którym zostały rozpoczęte. 11 Miejska sieć ciepłownicza. 13 Obszar administracyjny Miasta Krakowa. Rys. 4 Schemat instalacji z zabudowanym węzłem dwufunkcyjnym c.o. i c.w.u. Rys. 9 Schemat instalacji z zabudowanym węzłem jednofunkcyjnym c.o. 15 Schemat instalacji z zabudowanym indywidualnym węzłem dwufunkcyjnym. Schemat instalacji z indywidualnym węzłem dwufunkcyjnym. Rys. 10 Schemat instalacji z zabudowanym indywidualnym węzłem jednofunkcyjnym. Rys. 11 Schemat instalacji z zabudowanym węzłem grupowym. 17 Po modernizacji układ „korytarzowy” i układ „łazienkowy”. Schematy instalacji c.w.u. w mieszkaniu użytkownika: układ tradycyjny (gazowe podgrzewacze wody). Rys. 12 Koszt projektu Kalkulacja kosztów, analiza opłacalności Jednym z kluczowych kryteriów decydujących o rozpoczęciu projektu jest opłacalność ekonomiczna nowego rozwiązania. Decyzja w tym zakresie podejmowana jest przez Inwestora w oparciu o analizę kosztów inwestycyjnych oraz możliwych do osiągnięcia korzyści finansowych. Przystępując do sporządzenia analizy finansowej przedsięwzięcia, należy uwzględnić koszty materiałów i robocizny wynikające z planowanego zakresu prac oraz technologii wykonania instalacji. Konieczne jest także ustalenie źródeł finansowania i kosztu kapitału. Planowanym wydatkom należy przeciwstawić zysk obliczony jako różnicę kosztów podgrzewania wody metodą dotychczasową i nową, powiększoną o koszty uniknięte, związane z obowiązkowymi, okresowymi przeglądami instalacji gazowych, przeglądami kominiarskimi, usługami serwisowymi podgrzewaczy indywidualnych czy w końcu zakupem nowych urządzeń po ich całkowitym zużyciu. Na podstawie zrealizowanych dotychczas projektów można przyjąć, że przeciętne koszty przedsięwzięcia, przypadające na jedno mieszkanie, wynoszą od 2 300 zł (dla instalacji bez mieszających zaworów trójdrogowych) do 2 600 zł (dla instalacji wyposażonych w zawory mieszające). Wydatki te należy pomniejszyć o dofinansowanie EDF Polska S.A. lub Elektrowni Skawina S.A. Analiza kosztów sporządzona w oparciu o ceny obowiązujące w kwietniu 2013 roku wskazuje, że różnica w opłatach za nośnik energii służący do podgrzania wody, powiększona o koszty uniknięte, pozwala trzyosobowej rodzinie zaoszczędzić do 350 zł rocznie (przy założonym zużyciu wody 48 dm3/doba x osoba). Finansowanie O powodzeniu projektu może zdecydować prawidłowy wybór źródeł finansowania. W przypadku inwestycji polegających na likwidacji podgrzewaczy indywidualnych i budowie instalacji centralnej ciepłej wody użytkowej – mamy do wyboru kilka możliwości. Do najpopularniejszych należą środki własne Inwestora, pożyczki preferencyjne i kredyty komercyjne. Dysponując audytem, Inwestor może starać się o przyznanie pożyczki i premii na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego lub opcjonalnie wziąć udział w przetargach organizowanych przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na wybór przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej. Wygrana w przetargu skutkuje przyznaniem białych certyfikatów, które następnie można sprzedać, uzyskując środki na realizację przedsięwzięcia. Środki własne W przypadku, gdy Inwestor dysponuje własnymi funduszami, sprawa jest prosta. W spółdzielniach i wspólnotach mieszkaniowych uregulowania wymaga kwestia podziału 20 kosztów pomiędzy użytkowników/właścicieli lokali. Zagadnienie to powinno zostać unormowane w wewnętrznym regulaminie obowiązującym daną społeczność. Praktyka związana z realizacją dotychczasowych przedsięwzięć wskazuje, że najczęstszym źródłem finansowania projektów ze środków własnych Inwestora był fundusz remontowy zgromadzony na koncie budynku lub specjalny fundusz celowy, gromadzony z przeznaczeniem na realizację planowanego zamierzenia. Pożyczki preferencyjne Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Krakowie udziela pomocy finansowej na niektóre zadania proekologiczne z zakresu ochrony środowiska i gospodarki wodnej. Projekty polegające na likwidacji indywidualnych gazowych podgrzewaczy wody i zastąpieniu ich systemem centralnej ciepłej wody użytkowej, otrzymywanej w wyniku podgrzania wody wodociągowej ciepłem z miejskiej sieci ciepłowniczej, ograniczają niską emisję i w ten sposób przyczyniają się do poprawy jakości powierza. Spółdzielnie i wspólnoty mieszkaniowe mogą wystąpić do Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Krakowie z wnioskiem o przyznanie pomocy w formie pożyczki preferencyjnej. Przedmiotem pożyczki preferencyjnej (oprocentowanej poniżej stopy redyskontowej) może być 100% kosztów kwalifikowanych projektu. Po spłaceniu minimum 50% pożyczki i udokumentowaniu osiągnięcia zamierzonego celu – 35% pożyczonej kwoty może być przedmiotem umorzenia. Szczegółowe warunki uzyskania pożyczki opisane zostały w dokumencie: „Zasady udzielania i umarzania pożyczek oraz tryb i zasady udzielania i rozliczania dotacji oraz zasady dofinansowania zadań z zakresu ochrony środowiska i gospodarki wodnej w Wojewódzkim Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Krakowie”, dostępnym na stronie: http://www.wfos.krakow.pl/wfosfiles/upload/zasady_ udzielania_i_umarzania_pozyczek_oraz_tryb_i_zasady_ udzielania_i_rozliczania_dotacji_0.pdf Kredyty komercyjne Inwestycje polegające na budowie instalacji rozprowadzenia i cyrkulacji centralnej ciepłej wody użytkowej w budynkach wielorodzinnych mogą być finansowane z kredytów uzyskanych przez Inwestora w bankach komercyjnych. Zasady udzielania takich kredytów przez różne banki bywają odmienne. Zazwyczaj najkorzystniejszy kredyt można uzyskać w banku prowadzącym rachunek Inwestora. Fundusz termomodernizacyjny Podstawowym celem Funduszu jest pomoc finansowa dla inwestorów realizujących przedsięwzięcia termomodernizacyjne przy pomocy kredytów zaciąganych w bankach komercyjnych. Pomoc ta, zwana „premią termomoderni- zacyjną”, może wynieść 20% kredytu, jednak nie więcej niż 16% kosztów inwestycji termomodernizacyjnej i nie więcej niż dwukrotność rocznych oszczędności kosztów energii i ciepła ustalonych na podstawie audytu energetycznego. Premia termomodernizacyjna przysługuje w przypadku realizacji przedsięwzięć termomodernizacyjnych, których celem jest: • zmniejszenie zużycia energii na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej w budynkach mieszkalnych, zbiorowego zamieszkania oraz w budynkach stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego, które służą do wykonywania przez nie zadań publicznych • zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do ww. budynków - w wyniku wykonania przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła • zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła • całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji - z obowiązkiem uzyskania określonych w ustawie oszczędności w zużyciu energii Zamiana systemu zaopatrzenia w ciepłą wodę użytkową, polegająca na likwidacji indywidualnych podgrzewaczy wody i zastąpieniu ich systemem centralnym wykorzystującym do podgrzewania wody ciepło sieciowe z kogeneracji jest działaniem zaliczanym do prac termomodernizacyjnych. Premię termomodernizacyjną przyznaje Bank Gospodarstwa Krajowego. Wniosek o przyznanie premii należy składać, wraz z wnioskiem kredytowym, w banku, w którym inwestor ubiega się o kredyt na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego. Podstawowym warunkiem formalnym ubiegania się o premię jest przedstawienie audytu energetycznego. Audyt taki powinien być dołączony do wniosku o przyznanie premii, składanego wraz z wnioskiem kredytowym w banku kredytującym. Białe certyfikaty Wprowadzony przez Ustawę o efektywności energetycznej system białych certyfikatów stworzył szansę na pozyskanie środków finansowych wynikających z realizacji przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej. Świadectwa efektywności energetycznej można otrzymać za wykonane już działanie proefektywnościowe lub takie, które dopiero planujemy wykonać. Aby pozyskać biały certyfikat, należy postępować według ścieżki wytyczonej przez Ustawę o efektywności energetycznej. W pierwszej kolejności należy dla wybranego przedsięwzięcia proefektywnościowego wykonać audyt efektywności energetycznej. Zgodnie z obwieszczeniem Ministra Gospodarki – w wykazie przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej (M.P. z dnia 11 stycznia 2013 r.) znalazły się m.in. działania polegające na zastąpieniu niskoefektywnych energetycznie lokalnych i indywidualnych sposobów przygotowania ciepłej wody użytkowej sposobami charakteryzującymi się wyższą efektywnością energetyczną, w tym z wykorzystaniem […], ciepła (sieciowego – przyp. autora) wytworzonego w kogeneracji […]. W następnej kolejności należy wziąć udział w przetargu na wybór przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej, za które można uzyskać świadectwa efektywności energetycznej. Przetargi takie co najmniej raz w roku ogłasza Prezes Urzędu Regulacji Energetyki. Po przyznaniu świadectwa efektywności energetycznej realizujemy działanie proefektywnościowe zgodnie z wytycznymi z audytu. O zakończeniu przedsięwzięcia zawiadamiamy Prezesa URE. Z chwilą wpisania świadectwa na konto ewidencyjne podmiotu, który zrealizował z sukcesem dane przedsięwzięcie proefektywnościowe, świadectwo otrzymuje prawa majątkowe. Prawa te są towarem i są zbywalne. W praktyce pozyskane zostają więc środki finansowe, które poprawią nam wskaźniki ekonomiczne zrealizowanego projektu. Ograniczeniem w staraniach o przyznanie białych certyfikatów jest wymóg ustawowy, aby na realizację przedsięwzięcia nie przyznano środków pochodzących z Unii Europejskiej lub budżetu państwa, w tym premii termomodernizacyjnej. Formuła ESCO Formuła ESCO w wielkim uproszczeniu polega na finansowaniu prac budowlanych przez ich wykonawcę. Wydatkowane przez wykonawcę środki finansowe klient spłaca mu z uzyskanych w wyniku realizacji inwestycji oszczędności. Model ten doskonale wpisuje się w projekty likwidacji gazowych podgrzewaczy wody i budowę instalacji centralnej ciepłej wody użytkowej. Przygotowanie ciepłej wody do celów sanitarnych w oparciu o ciepło z miejskiej sieci ciepłowniczej jest tańsze od podgrzewania wody w piecyku gazowym. Różnica kosztów (uniknięty koszt) w całości bądź w części może zatem służyć zapłacie wykonawcy, który zgodził się rozłożyć płatność na dłuższy, zwykle kilkuletni okres. Analizy pokazują, że okres, w którym przedsięwzięcie będzie neutralne dla budżetu mieszkańców bądź będzie generować dla nich dodatnie przepływy – wynosi od trzech do pięciu lat. Przedsięwzięcia w tej formule od kilkunastu lat realizuje spółka córka Miejskiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej S.A. w Krakowie – Przedsiębiorstwo Oszczędzania Energii ESCO Sp. z o. o. (POE ESCO). Dzięki atrakcyjnym modelom finansowym, wykorzystywanym przez POE ESCO, koszty odsetek są często niższe niż w przypadku bezpośredniego korzystania z komercyjnego kredytu bankowego. 21 Oferta Kredyt kupiecki Kredyt kupiecki, zwany również handlowym lub towarowym (open account), udzielany jest przez sprzedawcę kupującemu i ma formę odroczonego terminu płatności. Kredyt kupiecki nie wymaga szczególnej formy prawnej i jest korzystną alternatywą dla kredytów udzielanych przez banki. Kredyty bankowe uwarunkowane są zazwyczaj przeprowadzeniem skomplikowanych procedur, które wymagają od kredytobiorcy spełnienia wielu warunków. Kredyt kupiecki eliminuje ścieżkę bankową i umożliwia kredytowanie wymiany handlowej między kontrahentami. Jest konkurencyjny dla kredytów bankowych także ze względu na koszty. Kredyt kupiecki jest mało skomplikowany, a zatem atrakcyjny i szybki do uzyskania. W prawniczym ujęciu kredyt kupiecki jest szczególnym rodzajem kredytu, gdzie partnerami są podmioty gospodarcze niebędące instytucjami finansującymi. Zwykła transakcja kupna-sprzedaży zmienia się w kredyt kupiecki, jeżeli partnerzy transakcji uzgodnią między sobą odroczenie momentu zapłaty. Ilość dni między wydaniem towaru lub wykonaniem usługi a wyznaczonym terminem płatności nazywana jest czasem kredytowania. Podmioty zainteresowane sprzedażą swoich usług oferują spółdzielniom i wspólnotom mieszkaniowym realizację inwestycji polegających na zmianie sposobu pozyskiwania ciepłej wody użytkowej w systemie odroczonej płatności za wykonane prace. Działające na rynku krakowskim firmy, które oferują wykonanie projektu i budowę instalacji centralnej ciepłej wody użytkowej, gotowe są kredytować swoich klientów przez okres dochodzący do 60 miesięcy. Klientom Miejskiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej S.A. w Krakowie, korzystającym z ciepła sieciowego wyłącznie dla zaspokojenia potrzeb grzewczych, autorzy programu proponują rozszerzenie zakresu usług o podgrzewanie wody wodociągowej ciepłem sieciowym, tj. oferują kompleksowe wykorzystanie ciepła z miejskiej sieci ciepłowniczej. Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej S.A. w Krakowie oferuje: •wymianę jednofunkcyjnego węzła cieplnego na kompaktowy węzeł dwufunkcyjny lub rozbudowę eksploatowanego urządzenia o moduł przystosowany do przygotowania ciepłej wody użytkowej •udział (na uzgodnionych warunkach) w budowie przyłącza wysokoparametrowego (dotyczy budynków zasilanych z węzła grupowego) •całoroczną sprzedaż ciepła do przygotowania ciepłej wody użytkowej w cenach wynikających z aktualnych cenników MPEC S.A., przy założeniu, że do ustalenia opłaty za moc zamówioną na potrzeby c.w.u. w pierwszym roku od rozpoczęcia jej dostawy przyjęte zostanie tylko 10% średniej mocy godzinowej (określonej w projekcie), a w latach następnych 100% tej wielkości EDF Polska S.A. i Elektrownia Skawina S.A. oferują zwrot wydatków poniesionych na realizację prac związanych z budową instalacji ciepłej wody użytkowej w wysokości stanowiącej iloczyn maksymalnej mocy godzinowej instalacji ciepłej wody użytkowej (określonej w projekcie) wyrażonej w MW i stawki jednostkowej do 150 tys. zł. W przypadku projektów obejmujących dodatkowo budowę przyłącza wysokoparametrowego – udział producentów ciepła we współfinansowaniu inwestycji odbywa się na warunkach uzgodnionych z Inwestorem i MPEC S.A. w Krakowie. 22 Osiem powodów, dla których warto przystąpić do projektu Bezpieczeństwo Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, stawia przed użytkownikami gazowych podgrzewaczy wody szereg wymagań. Zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami grzewcze urządzenia gazowe muszą być podłączone na stałe do indywidualnych kanałów spalinowych przewodami o długości pionowej co najmniej 0,22 m i długości poziomej nie większej niż 2 m ze spadkiem 5% do urządzenia gazowego. Przewody spalinowe pomiędzy urządzeniami a kominami powinny być wykonane z materiału posiadającego pozytywną aprobatę techniczną do odprowadzania gorących spalin. Z uwagi na to, że podczas spalania gazu wytwarzana jest duża ilość pary wodnej, ciągi kominowe (min. wysokość 2,0 m) powinny być odporne na destrukcyjne działanie mokrych spalin. Pomieszczenia, w których zainstalowane są termy gazowe, powinny być wyposażone w wentylację wywiewną podłączoną do indywidualnych przewodów wentylacyjnych oraz powinny posiadać zapewniony napływ powietrza do spalania. Przy braku świeżego powietrza może następować niepełne spalanie gazu, tworzenie się toksycznego tlenku węgla i wypływanie trujących spalin do pomieszczenia. Drzwi w łazienkach, w których zainstalowano termy, powinny posiadać otwory nawiewne w dolnej części o łącznym przekroju nie mniejszym niż 0,022 m2, a kubatura tych pomieszczeń nie powinna być mniejsza niż 8 m3. W łazienkach, w których znajdują się urządzenia gazowe z palnikiem atmosferycznym i grawitacyjnym odprowadzeniem spalin – zabronione jest stosowanie mechanicznej wentylacji wyciągowej. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 roku w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów nakłada na właściciela lub zarządcę nieruchomości szereg obowiązków związanych z zapewnieniem szeroko rozumianego bezpieczeństwa. Wymagane są okresowe (co najmniej raz w roku) kontrole, polegające na sprawdzeniu stanu technicznego instalacji gazowych oraz przewodów kominowych (dymowych, spalinowych i wentylacyjnych). Doświadczenia mistrzów kominiarskich przeprowadzających kontrole wykazują, że użytkownicy gazowych podgrzewaczy wody powszechnie lekceważą wymogi bezpieczeństwa. Zakrywanie kratek wentylacyjnych czy montaż mechanicznej wentylacji wywiewnej to najczęstsze działania beztroskich mieszkańców. Skutki takich poczynań mogą być tragiczne. Zatrucie tlenkiem węgla wymagające hospitalizacji czy zaczadzenie ze skutkiem śmiertelnym stanowią najczęstsze konsekwencje niewłaściwego obchodzenia się z urządzeniami spalającymi gaz. Można walczyć z niewłaściwą eksploatacją podgrzewaczy lub zrezygnować z ich użyt- kowania, zastępując je systemem wykorzystującym ciepło sieciowe do centralnego przygotowania ciepłej wody użytkowej. „Program kompleksowego wykorzystania ciepła z miejskiej sieci ciepłowniczej” to odpowiedź na zapotrzebowanie klientów, dla których priorytetem jest bezpieczeństwo. Proces podgrzewania wody wodociągowej ciepłem sieciowym realizowany jest w pomieszczeniu wymiennikowni, a więc z dala od mieszkań użytkowników. Z łazienek i kuchni znikają indywidualne podgrzewacze, zastąpione przyłączem do instalacji centralnej ciepłej wody. Wraz z indywidualnymi podgrzewaczami wody znika zagrożenie zatruciem, wybuchem czy porażeniem prądem elektrycznym. Bez obaw można korzystać z przyjemności, jaką daje kąpiel w ciepłej wodzie. Właściwa i stała temperatura wody Użytkownicy gazowych przepływowych podgrzewaczy wody starszego typu przywykli do tego, że po odkręceniu kranu trzeba poczekać aż z rur spłynie zimna woda, a piecyk osiągnie wymagane parametry pracy. Sytuacja taka przekłada się na odczuwalne straty wody. W systemach centralnie przygotowywanej ciepłej wody użytkowej zastosowano rozwiązanie, które eliminuje ten problem – instalację cyrkulacji ciepłej wody użytkowej. Układ ten składa się z dodatkowego przewodu ciepłej wody, łączącego węzeł cieplny z najdalej wysuniętym punktem czerpalnym. Ciepła woda krąży w instalacji i po odkręceniu zaworu czerpalnego natychmiast można z niej korzystać. W ten sposób poprawia się komfort korzystania z produktu. Dodatkowe korzyści to zmniejszenie ilości pobieranej wody oraz ilości powstających ścieków. Odpowiednio wyregulowany system zapewnia stałą temperaturę wody, a dodatkowe wyposażenie układu w wyłączniki czasowe (opcjonalnie) powoduje, że cyrkulacja pracuje tylko w zadanym czasie. Wysoka wydajność systemu Przeciętny indywidualny gazowy podgrzewacz wody o mocy 18 kW i sprawności 92% pozwala na podgrzanie w ciągu 1 minuty ok. 9 l wody o 30°C. Taka ilość ciepłej wody użytkowej wystarcza do korzystania z jednego prysznica. Równoczesne otwarcie innego kranu powoduje obniżenie temperatury wody w pierwszym z nich. Centralna ciepła woda, przygotowywana w wymiennikowni i cyrkulująca w instalacji, umożliwia bezproblemowe, jednoczesne korzystanie z kąpieli przez wielu użytkowników. Odpowiednio dobrana moc wymiennika (elementu składowego węzła cieplnego) zapewnia, że przy maksymalnym godzinowym rozbiorze wody wszyscy mieszkańcy budynku otrzymają produkt o wymaganych parametrach użytkowych. 23 40 zł 40,71 20 zł 14,59 - 14,98 16,62 - 17,62 17,37 - 19,77 0 zł Centralne ogrzewanie 82,87% Klimatyzacja 1,56% 100 Niższe koszty i stabilne ceny Para 0,06% Z przeprowadzanych systematycznie badań marketinWentylacja 5,17% gowych krakowskiego rynku ciepła wynika, że głównym powodem niezadowolenia użytkowników gazowych/ Woda technologiczna 0,83% elektrycznych podgrzewaczy wody są – obok względów Ciepła woda użytkowa – wysokie koszty gazu ziemnego i enerbezpieczeństwa 9,51% gii elektrycznej, a także konieczność finansowania usług serwisowych i obligatoryjnych przeglądów okresowych. 90% Wytwarzanie w kogeneracji Wytwarzanie rozdzielne 100 80% 92 35 70% 60% 40% Elektrownia Energia elektryczna Elektrociepłownia 50% 30% 50 20% Ciepłownia Ciepło 10% 0% 2005 2006 2007 15 2008 2009 2010 2011 57 2012 15 100 zł 148 62013 63 Ciepło Straty sieciowe Indywidualny gazowy podgrzewacz wody z zapłonem elektrycznym. 80 zł Rys. 14 60 zł 27,96 - 88,49 40 zł 40,71 20 zł 14,59 - 14,98 16,62 - 17,62 17,37 - 19,77 0 zł Centralna ciepła woda użytkowa (układ bez zasobników) – woda podgrzewana ciepłem sieciowym. Centralna ciepła woda użytkowa (układ z zasobnikami wg standardu niskoenergetycznego) – woda podgrzewana ciepłem sieciowym. Woda podgrzewana w indywidualnym przepływowym podgrzewaczu gazowym z zapłonem elektrycznym. 90% 80% Woda podgrzewana w indywidualnym przepływowym podgrzewaczu elektrycznym. Woda podgrzewana w indywidualnym przepływowym 70% podgrzewaczu gazowym z zapłonem płomieniem dyżurnym. 60% 50% Rys. 13 40% Porównanie jednostkowych kosztów przygotowania ciepłej wody użyt30% kowej 20% w procesie podgrzewania wody wodociągowej ciepłem sieciowym, 10% gazem ziemnym i energią elektryczną. Obliczenia przeprowadzono zgodnie z wytycznymi zawartymi w Roz0% 2005 2006 2007 Infrastruktury 2008 2009 2011 2012 2013 roku porządzeniu Ministra z 2010 dnia 6 listopada 2008 w sprawie metodologii obliczania charakterystyki energetycznej budynku i lokalu mieszkalnego lub części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową oraz sposobu sporządzania i wzorów świadectw ich charakterystyki energetycznej dla budynku wielorodzinnego (49 mieszkań) przy założeniu, iż na przeciętne mieszkanie przypada 2,43 osoby (średnia dla Krakowa), zużycie ciepłej wody — 48 l/osoba/ dzień, temp. wody zimnej — 10°C, temp. wody ciepłej — 55°C. Taryfy/ cenniki nośników energii aktualne na dzień 15 kwietnia 2013 roku, S1WIP MPEC S.A. w Krakowie dla ciepła sieciowego, W-2.1 PGNiG, Karpacka Spółka Gazownicza dla gazu ziemnego i G11 TAURON Sprzedaż Sp. z o.o. dla energii elektrycznej. Co zrobić, aby zmniejszyć obciążenie finansowe mieszkańców? Taryfę dla wody i odprowadzenia ścieków ustala corocznie Rada Miasta Krakowa. Cena wody wodociągowej (zimnej) oraz koszt odprowadzenia ścieków są jednakowe dla wszystkich klientów Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji S.A. w Krakowie i nie zależą od sposobu podgrzewania wody. Konieczne jest poszukanie oszczędności w kosztach podgrzewania wody. Rozwiązanie przynosi ciepło sieciowe. Porównanie kosztów podgrzania wody gazem, energią elektryczną i ciepłem sieciowym wskazuje, że ostatnie rozwiązanie jest dla odbiorcy najkorzystniejsze. Koszty podgrzania wody ciepłem sieciowym są porównywalne z kosztami gazu zużytego do podgrzania takiej samej ilości wody i zdecydowanie niższe w porównaniu z sumą kosztów gazowego nośnika energii, obligatoryjnych przeglądów, usług serwisowych i amortyzacji indywidualnego podgrzewacza wody. Również porównanie dynami- 24 Dynamika (rok do roku, narastająco) zmian kosztów podgrzania wody ciepłem sieciowym (grupa taryfowa S1-WIP MPEC S.A. w Krakowie) i gazem ziemnym (grupa taryfowa W-2.1 PGNiG, Karpacka Spółka Gazownicza). Sprawność gazowego podgrzewacza wody: 91,5%, sprawność kompaktowego węzła cieplnego z obudową: 95,5%. Obliczenia przeproElektrownia wadzono dla trzyosobowego gospodarstwa domowego, w budynku Energia wiePaliwo 100 36 SKAWINA elektryczna ciepłej lorodzinnym – 49 mieszkań, zużywającego 48 dm3/osobę/dzień przed modernizacją wody o temperaturze 55oC. Straty 64 ki zmian kosztów przygotowania ciepłej wody użytkowej w oparciu o gaz ziemny i ciepło sieciowe (z okresu ostatnich pięciu lat) przemawia zdecydowanie na korzyść Energia cieElektrownia 34 elektryczna pła sieciowego. Paliwo 100 SKAWINA po modernizacji 18 Pewność dostaw, niezawodność Straty 48 systemu Ciepło Ze względu na ciągłość dostaw ciepła sieciowego (produkt dostarczany jest do odbiorców przez 365 dni w roku), klienci Miejskiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej S.A. w Krakowie mogą korzystać z wody podgrzewanej ciepłem sieciowym przez cały rok kalendarzowy. Gwarancję nieprzerwanych dostaw zapewnia ciągła praca źródeł ciepła oraz promienisto-pierścieniowa budowa sieci ciepłowniczej, umożliwiająca (w przypadku konieczności przeprowadzenia prac remontowo-konserwacyjnych sieci) zmianę kierunku zasilania. Dyspozycyjność pracującego w ruchu ciągłym Pogotowia Energetycznego Miejskiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej S.A. gwarantuje, że w przypadku wystąpienia awarii pojawi się ono u klienta bezzwłocznie. Użytkownicy podgrzewaczy indywidualnych nie mogą liczyć na taką dostępność służb serwisowych. Komfort użytkowania, łatwość obsługi urządzeń Użytkownicy wody podgrzewanej ciepłem sieciowym odkręcają kran i ciepła woda płynie niemal natychmiast. Ponieważ urządzenia służące do podgrzewania wody znajdują się w pomieszczeniach technicznych, a nie w mieszkaniach, mieszkańcy zyskują niezabudowaną powierzchnię użytkową, wolną od urządzeń i instalacji, a co za tym idzie – możliwość lepszego zagospodarowania przestrzeni i zdecydowaną poprawę estetyki. Nie trzeba już pilnować terminów przeglądów, dbać o zapewnienie dopływu powietrza niezbędnego do spalenia gazu. Dostawca ciepła do podgrzania wody – Miejskie Przed- 56 siębiorstwo Energetyki Cieplnej S.A. w Krakowie – dba o urządzenia podgrzewające wodę, modernizuje je i konserwuje, a w przypadku awarii zapewnia natychmiastową pomoc całodobowego pogotowia technicznego. Sprawność i dostępność służb serwisowych Pogotowie techniczne Miejskiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej S.A. w Krakowie pozostaje do dyspozycji klientów 24 godziny na dobę. Wystarczy wybrać numer telefonu 993 lub (12) 644 18 72 i poinformować o zdarzeniu dyspozytora, aby po okresie niezbędnym na przyjazd służb technicznych – zjawili się serwisanci MPEC S.A. Pogotowie techniczne usuwa wszelkie awarie systemu leżące po stronie dostawcy ciepła oraz świadczy odpłatne usługi, polegające na naprawach instalacji wewnętrznych nadzorowanych przez administratora zasobów. Korzystniejsze świadectwa charakterystyki energetycznej Optymalny dobór surowców i technologii wytwarzania powoduje, że ciepło z miejskiej sieci ciepłowniczej w Krakowie charakteryzuje się bardzo niskim współczynnikiem nakładu nieodnawialnej energii pierwotnej. Wartość współczynnika, wyliczona zgodnie z wytycznymi zawartymi w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 10 sierpnia 2012 roku w sprawie szczegółowego zakresu i sposobu sporządzania audytu efektywności energetycznej, wzoru karty audytu efektywności energetycznej oraz metod obliczania oszczędności energii w oparciu o dane eksploatacyjne za 2012 rok, wynosi 0,21. Wp ciepło sieciowe = 0,21 Niska wartość współczynnika nakładu nieodnawialnej energii pierwotnej pozwala uzyskiwać wzorcowe parametry charakterystyki energetycznej budynków i lokali mieszkalnych korzystających z ciepła sieciowego. W tym miejscu należy wspomnieć o ustawowym obowiązku ustalenia charakterystyki energetycznej, między innymi dla każdego budynku/lokalu podlegającego zbyciu lub wynajmowi. Dobre świadectwo nie tylko podnosi wartość budynku i znajdujących się w nim lokali, ale również kreuje pozytywny wizerunek zarządcy nieruchomości. Rys. 15 Wartość współczynnika nakładu nieodnawialnej energii pierwotnej wi dla ciepła sieciowego i gazu ziemnego. 25 Referencje „Program kompleksowego wykorzystania ciepła z miejskiej sieci ciepłowniczej” realizowany jest od roku 2004. Początkowo działania prowadzono w oparciu o „Porozumienie o współpracy w sprawie zwiększenia dostaw ciepła na cele ciepłej wody użytkowej dla odbiorców systemu ciepłowniczego”. 12 maja 2004 roku Elektrociepłownia „KRAKÓW” S.A. (obecnie EDF Polska S.A.), Elektrownia Skawina S.A. i Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej S.A. w Krakowie podpisały kolejną umowę pozwalającą na przedstawienie klientom spółek nowej, atrakcyjniejszej oferty. Porozumienie to objął swym patronatem Prezydenta Miasta Krakowa, prof. Jacek Majchrowski. Od 2007 roku część projektów realizowana jest w oparciu o „Umowy trójstronne” (Inwestor – Wytwórca ciepła – Dystrybutor ciepła). Od roku 2004 zrealizowane zostały 164 projekty, w tym: • 119 w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych • 45 w obiektach użyteczności publicznej (szkoły, przedszkola, żłobki, hospicjum itp.) Wybrane adresy projektów referencyjnych: — Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie, ul. Piłsudskiego 16 — BUD-MAR INVESTMENT Spółka z o.o., ul. Lwowska 2 — Caritas Archidiecezji Krakowskiej, ul. Żywiecka 16 — F.H.U. „CERTEX”, os. Centrum E-12 — Firma Handlowa „RZEPKA”, ul. Centralna 55 — GEOFIZYKA KRAKÓW Spółka z o.o., ul. Bagrowa 3 — Gimnazja: nr 28 – ul. Bujaka 15; nr 22 – ul. Skwerowa 3 — Izba Celna, ul. Pachońskiego 3 — JOTA Spółka z o.o., ul. Piłsudskiego 19 — Klub Sportowy „PRĄDNICZANKA”, ul. Majora 12A — Komenda Wojewódzka Państwowej Straży Pożarnej, ul. Wyki 3 — KRAKÓW INVESTMENT Spółka z o.o., ul. Zakopiańska 62A — LOK „Dom Śląski”, ul. Pomorska 2 — PHiP „SINAH” Spółka z o.o., ul. Zegadłowicza 4 — Politechnika Krakowska, ul. Warszawska 24; ul. Skarżyńskiego 3 — Przedszkola Samorządowe: nr 35 – ul. Lilii Wenedy 7; nr 6 – ul. Bujaka 17; nr 150 – ul. Teligi 28; nr 140 – ul. Słomiana 8; nr 36 – ul. Okólna 18; nr 11 – ul. Saska 11; nr 100 – os. Urocze 15; nr 115 – os. Albertyńskie 23 — Przedszkole Niepubliczne „BAJKA”, os. Urocze 6 — RIVER J. Bator S.J., os. Hutnicze 7 — SM „KRAKUS”, ul. Różyckiego 5, 7; ul. Gnieźnieńska 22, 24, 26; ul. Zawodzie 7; ul. Jaremy 1-15; ul. Palacha 3, 5, 7, 9 — „SADYBA” Spółka z o.o., ul. Kościuszki 73 — SM „Pracowników Nauki”, ul. Rozrywka 20, 22, 24, ul. Strzelców 14 — Spółdzielnia Mieszkaniowa „Budynki Rozproszone”, ul. Bosaków 5 — Spółdzielnia Mieszkaniowa „Domy Pogodnej Jesieni”, ul. Telimeny 31; ul. Nad Sudołem 32; ul. Wysłouchów 8; ul. Dobrego Pasterza 109; ul. Korczaka 4, ul. Seniorów Lotnictwa 10, ul. Sudolska 7 — Spółdzielnia Mieszkaniowa „ENERGETYK”, ul. Lasówka 40, 44; ul. Centralna 38A — Spółdzielnia Mieszkaniowa „KONFEDERACKA”, ul. Konfederacka 1 — Spółdzielnia Mieszkaniowa „KRAKOWIAK”, ul. Rusznikarska 12A, ul. Narciarska 2H — Spółdzielnia Mieszkaniowa „NA KOZŁÓWCE”, ul. Okólna 8, 14, 20, 22, ul. Nowosądecka 21, ul. Spółdzielców 4, 6, 10, 11, 12, 13, 15, 17; ul. Wlotowa 2, 4 — Spółdzielnia Mieszkaniowa „OŚWIECENIA”, os. Oświecenia 41, 42 — Spółdzielnia Mieszkaniowa „PODGÓRZE”, ul. Bieżanowska 86; ul. Nad Potokiem 6 — Spółdzielnia Mieszkaniowa „Budynki Rozproszone”, ul. Brodowicza 5, 5a 26 — Spółdzielnia Mieszkaniowa „HUTNIK”, os. Centrum D9 — Spółdzielnia Mieszkaniowa „Kurdwanów Nowy”, ul. Wysłouchów 27 — Spółdzielnia Mieszkaniowa „NAFTOBUDOWA”, ul. Mogilska 21 — Spółdzielnia Mieszkaniowa „Nowy Prokocim”, ul. Jerzmanowskiego 32 — Spółdzielnia Mieszkaniowa „PODGÓRZE”, ul. Bieżanowska 78, 84 — Spółdzielnia Mieszkaniowa „PRĄDNIK CZERWONY”, ul. Strzelców 17, 19, 21, 23, ul. Powstańców 44, 46 — Spółdzielnia Mieszkaniowa „STOMIL”, al. Pokoju 29 — Spółdzielnia Mieszkaniowa im. T. Kościuszki, ul. Armii Krajowej 93 — Stowarzyszenie Integracyjne Aktywizacji Zawodowej, os. Na Wzgórzach 44 — Szkoły Podstawowe nr 70 – ul. Malborska 98; nr 143 – ul. Stojałowskiego 31; nr 41 – ul. Jerzmanowskiego 6; nr 123 – ul. Okólna 16 — Tow. Przyjaciół Chorych „HOSPICJUM”, ul. Fatimska 17 — TP Edukacja i Wypoczynek Spółka z o.o., ul. Aleksandry 10 — Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Krakowie, ul. Rajska 1 — Wspólnoty Mieszkaniowe: os. Na Wzgórzach 3; ul. Gliniana 11; ul. Gliniana 9; ul. Gliniana 7; ul. Kijowska 33; ul. Elsnera 24; os. Szkolne 2, ul. Cieszyńska 14; os. Wysokie 16; os. Handlowe 6; os. Willowe 21; ul. Lubelska 20; ul. Kielecka 9; ul. Meissnera 35; ul. Jaremy 25; ul. Makowskiego 18; ul. Okólna 5; os. Strusia 2; os. Kalinowe 2; os. Kalinowe 15; ul. Pużaka 8; ul. Stachiewicza 47; ul. Pałacha 13; ul. Rydygiera 7; ul. Jaremy 14b; ul. Okólna 11; ul. Jaremy 21; ul. Teligi 18; ul. Kantora 4; ul. Kijowska 35; ul. Okólna 26; ul. Na Kozłówce 12; ul. Okólna 9; ul. Weissa 14; ul. Stachiewicza 29; ul. Traugutta 4 — Zakład Wodociągów i Kanalizacji Spółka z o.o., ul. Radziszowska 11 — Zarząd Budynków Komunalnych w Krakowie, ul. Piekarska 3; os. Urocze 2 — Zarząd Budynków Komunalnych w Krakowie, ul. Strzelców 15, ul. Urzędnicza 52a — Zarząd Infrastruktury Sportowej, ul. Ptaszyckiego 4 — ZEO „Wschód”, os. Szkolne 20 — Zespół Szkół nr 1, ul. Ułanów 3 — Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 4, ul. Krzemionki 11 — Zespół Szkół Ogólnokształcących Sportowych nr 2, os. Teatralne 35 — Zespół Szkół Ogólnokształcących, Integracyjnych nr 4, ul. Żabia 20 — Zgromadzenie Księży Najświętszego Serca Jezusowego, ul. Saska 2 — Zjednoczona Spółdzielnia Budowlano-Mieszkaniowa „PIAST”, ul. Chocimska 20 — Zwierzyniecka Spółdzielnia Mieszkaniowa, ul. Gromady Grudziąż 23 — Żłobek Samorządowy nr 19 – ul. Świtezianki 7; nr 20 – ul. Okólna 6; Nr 22 – os. Tysiąclecia 14; nr 5 – os. Willowe 2 27 Spis ilustracji Rys. 1. Porównanie efektywności wytwarzania energii elektrycznej i ciepła w elektrociepłowni z efektywnością wytwarzania energii elektrycznej w elektrowni kondensacyjnej i ciepła w ciepłowni. Rys. 2. Modernizacja Elektrowni Skawina poprzez dobudowę członu ciepłowniczego. Rys. 3. Struktura usług świadczonych przez MPEC S.A. w 2008 roku. Rys. 4. Obszar administracyjny Miasta Krakowa (Miejska sieć ciepłownicza — KALKA). Rys. 5. Przekrój rury preizolowanej. Rys. 6. Przebieg procesu inwestycyjnego. Rys. 7. Przykładowy harmonogram realizacji projektu. Rys. 8. Kompaktowy węzeł cieplny. Rys. 9. Schemat instalacji z zabudowanym węzłem jednofunkcyjnym (dwufunkcyjnym — KALKA). Rys. 10. Schemat instalacji z zabudowanym indywidualnym węzłem jednofunkcyjnym (dwufunkcyjnym — KALKA). Rys. 10. Schemat instalacji z zabudowanym węzłem grupowym (indywidualnym węzłem dwufunkcyjnym — KALKA). Rys. 12. Schematy instalacji c.w.u. w mieszkaniu użytkownika. Rys. 13. Porównanie jednostkowych kosztów brutto ciepłej wody użytkowej otrzymywanej w wyniku podgrzewania wody wodociągowej ciepłem sieciowym, gazem ziemnym i energią elektryczną. Rys. 14. Dynamika zmian kosztów podgrzania wody ciepłem sieciowym i gazem ziemnym. Rys. 15. Wartość współczynnika nakładu nieodnawialnej energii pierwotnej wi dla ciepła sieciowego i gazu ziemnego. 28 EDF Polska S.A. 00-120 Warszawa, ul. Złota 59 www.edf.pl tel. +48 12 64 66 670 [email protected] Elektrownia Skawina S.A. 32–050 Skawina, ul. Piłsudskiego 10 www.cezpolska.pl tel. +48 12 277 85 46 [email protected] Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej S.A. w Krakowie 30-969 Kraków, al. Jana Pawła II 188 www.mpec.krakow.pl tel. +48 12 646 53 88 [email protected] [email protected] Pod Patronatem: www.cieplodlakrakowa.pl
