Woda ogrzewana ciepłem sieciowym

advertisement
Woda ogrzewana
ciepłem sieciowym
Program kompleksowego
wykorzystania ciepła z miejskiej
sieci ciepłowniczej
Kraków, sierpień 2013
Pod Patronatem:
Partnerzy Programu:
www.cieplodlakrakowa.pl
Spis treści
Wstęp
Autorzy programu
EDF Polska S.A.
Elektrownia Skawina S.A.
Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej S.A. w Krakowie
Opis programu – charakterystyka projektów
Przebieg projektu
Uczestnicy
Rola i zadania uczestników projektu
Inwestor
EDF Polska S.A., Elektrownia Skawina S.A.
Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej S.A. w Krakowie
Etapy realizacji projektu
Harmonogram
Rozwiązania techniczne
Węzeł cieplny
Instalacja rozprowadzenia i cyrkulacji ciepłej wody użytkowej
Okresowa dezynfekcja instalacji
Wewnętrzna instalacja ciepłej wody w mieszkaniu użytkownika
Koszt projektu
Kalkulacja kosztów, analiza opłacalności
Finansowanie
Środki własne
Pożyczki preferencyjne
Kredyty komercyjne
Fundusz termomodernizacyjny
Białe certyfikaty
Formuła ESCO
Oferta
Osiem powodów, dla których warto przystąpić do projektu
Bezpieczeństwo
Właściwa i stała temperatura wody
Wysoka wydajność systemu
Niższe koszty i stabilne ceny
Pewność dostaw, niezawodność systemu
Komfort użytkowania, łatwość obsługi urządzeń
Sprawność i dostępność służb serwisowych
Korzystniejsze świadectwa charakterystyki energetycznej
Referencje
Spis ilustracji
3
4
4
4
5
6
7
7
7
7
8
9
20
20
20
22
23
23
23
23
24
24
24
25
25
26
28
Wstęp
Ciepło z miejskiej sieci ciepłowniczej to produkt powszechnie znany. Tak przynajmniej uważa większość
mieszkańców Krakowa ogrzewających swoje mieszkania
ciepłem sieciowym.
Czy rzeczywiście wiemy wszystko na temat możliwości
wykorzystania ciepła sieciowego w gospodarstwie domowym?
Zdecydowana większość użytkowników tego produktu
zaspokaja przy jego pomocy jedynie potrzeby grzewcze. Odbiorcy ci korzystają z ciepła sieciowego przez
kilka miesięcy w roku, nie zdając sobie sprawy z możliwości odbioru i wykorzystania produktu poza sezonem
grzewczym. Sytuacja taka wynika z zaszłości historycznych. Pierwotne plany zaopatrzenia Krakowa w ciepło
sieciowe nie przewidywały dostaw produktu w okresie
letnim. Efektem tamtych założeń było zastosowanie
w budownictwie wielorodzinnym indywidualnych gazowych podgrzewaczy jako całorocznego źródła taniej
ciepłej wody użytkowej.
Warunki się zmieniają. Ceny nośników energii, w tym
gazu ziemnego, ulegają dynamicznym zmianom. Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej S.A. w Krakowie dostarcza ciepło przez cały rok, a mieszkańcy coraz
częściej szukają tańszych, bezpiecznych i bardziej komfortowych rozwiązań w budownictwie.
W nowych budynkach wielorodzinnych, wykorzystujących ciepło sieciowe do celów grzewczych, standardem jest centralnie przygotowywana ciepła woda
użytkowa – otrzymywana w wyniku podgrzania wody
wodociągowej ciepłem sieciowym.
Pozostała kwestia budynków wielorodzinnych, wybudowanych w drugiej połowie XX wieku, w których ciepłą
wodę otrzymuje się podgrzewając wodę w indywidualnych podgrzewaczach gazowych. Dlaczego dziś rozwiązania te stanowią problem? Dlaczego tego problemu nie
było przed laty?
Podstawowa przyczyna dotyczy bezpieczeństwa użytkowników. Przed laty prawidłową wentylację w budynkach korzystających z gazowych podgrzewaczy wody
zapewniały nieszczelne okna. Wymiana okien, podyktowana dążeniem do zwiększenia efektywności energetycznej oraz względami estetycznymi, zakłóciła pracę
systemów wentylacji grawitacyjnej. W okresie zimowym, a często również późną jesienią i wczesną wiosną, kiedy okna w mieszkaniach są szczelnie zamknięte,
zaczyna brakować powietrza niezbędnego do całkowitego spalenia gazu. Brak ciągu kominowego powoduje, że
produkty spalania, wśród nich tlenek węgla, pozostają
w mieszkaniu. O tym, że tlenek węgla zabija, nie trzeba
dziś nikogo przekonywać. Można próbować zmniejszyć
zagrożenie. Montując w oknach nawiewniki okienne
(20–400 zł/sztuka + koszt montażu) czy kupując czujnik
czadu (70–200 zł), zmniejszamy prawdopodobieństwo
zatrucia tlenkiem węgla. Musimy jednak pamiętać, że
wszystkie urządzenia techniczne wymagają regularnych
przeglądów i serwisowania. Nie możemy zapomnieć, że
w mieszkaniu mamy gazowy podgrzewacz wody, którego
niewłaściwa eksploatacja może spowodować poważne
następstwa.
Innym źródłem zagrożenia dla mieszkańców osiedli
mieszkaniowych wybudowanych w drugiej połowie XX
wieku są włókna azbestu. Azbest stosowany był w budownictwie wszędzie tam, gdzie potrzebna była podwyższona odporność ogniowa i zabezpieczenia ogniochronne elementów narażonych lub potencjalnie narażonych
na wysoką temperaturę. Większość przewodów kominowych odprowadzających spaliny z gazowych urządzeń
grzejnych zbudowana została z materiałów zawierających ten minerał. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra
Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z 23 października 2003 roku – wyroby zawierające azbest muszą zniknąć z naszego otoczenia do końca 2032 roku. Już dziś
musimy jednak odizolować lub usunąć te prefabrykaty,
które bezpośrednio zagrażają życiu lub zdrowiu. Usuwanie azbestu z przewodów kominowych zlokalizowanych
w ścianach konstrukcyjnych budynków wielorodzinnych
wiąże się z wysokimi kosztami i szeregiem poważnych
utrudnień dla mieszkańców. Zdecydowanie prostszym
rozwiązaniem jest zamknięcie przestrzeni, w której
znajdują się wyroby azbestowe, tak aby włókna tego
minerału nie mogły wydostać się na zewnątrz. To jednak
wiąże się z koniecznością zastąpienia dotychczasowych
gazowych źródeł ciepłej wody innymi, niewytwarzającymi spalin, bądź z potrzebą remontu/budowy nowych
ciągów spalinowych.
Przyczyną niechęci do urządzeń spalających gaz
jest również brak stabilności cen tego surowca. Od
2005 roku gaz ziemny, sprzedawany w taryfie W-2, zmieniał swoją cenę aż 15 razy. W efekcie podrożał o ponad
80%. Taka dynamika wzrostu cen wywołuje niepokój.
Do tego dochodzi brak wystarczającej ilości rodzimego surowca i mamy już komplet powodów, aby szukać
innych, tańszych i bezpieczniejszych sposobów pozyskiwania ciepłej wody.
Rozwiązaniem problemów może być ciepło z miejskiej
sieci ciepłowniczej. Wystarczy wykorzystać dostarczane
do budynku ciepło i z jego udziałem przygotować ciepłą
wodę użytkową. Proste techniki instalacyjne umożliwiają dostarczenie centralnie przygotowanej wody o stałej
temperaturze do wszystkich punków czerpalnych w budynku bez konieczności przeprowadzenia gruntownych
remontów czy pozbawiania mieszkańców ciepłej wody
na okres kilku dni, tygodni czy miesięcy.
Dla podjęcia decyzji o wyborze oferowanego rozwiązania konieczne jest posiadanie pełnej wiedzy o wszystkich aspektach tej możliwości. Celem niniejszej broszury informacyjnej jest prezentacja programu zastąpienia
indywidualnych gazowych podgrzewaczy wody (w budynkach wielorodzinnych korzystających z ciepła sieciowego dla potrzeb grzewczych) instalacją centralnej
ciepłej wody użytkowej.
3
Autorzy programu
Partnerami programu kompleksowego wykorzystania ciepła z miejskiej
sieci ciepłowniczej są: EDF Polska S.A., Elektrownia Skawina S.A.
i Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej S.A. w Krakowie.
EDF Polska S.A.
EDF Polska S.A. to jedno z wiodących przedsiębiorstw
energetycznych w naszym kraju. Podmioty wchodzące
w skład Grupy EDF mają obecnie 10-proc. udział w rynku energii elektrycznej i 15-proc. udział w rynku ciepła
sieciowego w Polsce. Pierwszy Oddział Spółki powstał
w Krakowie. Elektrociepłownia w krakowskim Łęgu,
dawniej Elektrociepłownia „KRAKÓW” S.A., a obecnie EDF Polska S.A. Oddział nr 1 w Krakowie, to jeden
z trzech dostawców (największy) ciepła do miejskiego systemu ciepłowniczego Miasta Krakowa. Poza wytwarzaniem ciepła firma zajmuje się produkcją energii
elektrycznej.
Elektrociepłownia wytwarza ciepło i enerCentralne
ogrzewanie
82,87%
gię elektryczną
w jednym procesie technologicznym,
Klimatyzacja
1,56%
zwanym skojarzeniem lub kogeneracją. W porównaniu
Para
z oddzielnym wytwarzaniem ciepła w ciepłowni i ener0,06%
gii elektrycznej w elektrowni kondensacyjnej – proces
Wentylacja
gospodarki skojarzonej daje duże oszczędności paliw
5,17%
energetycznych. Dzięki gospodarce skojarzonej, z uwaWoda technologiczna
gi na mniejsze zużycie surowców, uzyskuje się efekt
0,83%
ekologiczny w postaci ograniczenia emisji szkodliwych
Ciepła woda użytkowa
zanieczyszczeń do atmosfery. Surowcem do produkcji
9,51%
ciepła i energii elektrycznej w krakowskiej elektrociepłowni jest węgiel kamienny.
100 zł
Wytwarzanie
rozdzielne
35
40 zł
27,96 - 88,49
50
20 zł
14,59 - 14,98
16,62 - 17,62
17,37 - 19,77
0 zł
Elektrownia Skawina S.A. jest jedną z największych firm
przemysłowych w Skawinie i jedną z większych w regionie.
Wytwarzanie
Wytwarzanie
Spółka
w ciepło Miasto Skawina
oraz południowo100 zasila
148
w kogeneracji
rozdzielne
zachodnią część Krakowa. Udział ciepła z elektrowni
w krakowskim
rynku ciepła sieciowego przekracza
92 20%.
100
Dostawy ciepła do systemu ciepłowniczego Miasta KraElektrownia
kowa rozpoczęły się w latach 80. ubiegłego
wieku, kieEnergia
dy toElektroElektrownia Skawina
S.A.
przestała
być
typową
elektryczna
ciepłownia
elektrownią
kondensacyjną. W wyniku zrealizowanych
inwestycji rozpoczęto produkcję ciepła w procesie
Ciepłownia
skojarzonym, co przyczyniło
Ciepłosię do oszczędności paliw
oraz znacznie obniżyło emisję szkodliwych substancji
57
6
15trosce o środowisko naturalne
do atmosfery. W
przeprowadzono szereg dalszych inwestycji proekologicznych.
Straty z nich była budowa instalacji odsiarczaNajwiększą
nia spalin, której realizacja pozwoliła na zwiększenie
skuteczności redukcji emisji dwutlenku siarki do 92%.
W celu ograniczenia emisji pyłów wykonano moderni-
35
50
63
Elektrownia
57
6
15
Paliwo
100
SKAWINA
36
Energia
elektryczna
34
Energia
elektryczna
18
Ciepło
przed modernizacją
63
Straty
Rys. 1
64
Porównanie efektywności wytwarzania energii elektrycznej i ciepła
w elektrociepłowni z efektywnością wytwarzania energii elektrycznej
w elektrowni kondensacyjnej i ciepła w ciepłowni.
90%
80%
Elektrownia
70%
Paliwo
60%
100
SKAWINA
36
przed modernizacją
50%
40%
30%
20%
10%
0%
2005
2006
Elektrownia
Paliwo 100
SKAWINA
Rys. 2
Paliwo relacje
SKAWINA
100
Partnerskie
z Miejskim Przedsiębiorstwem Ener-
Modernizacja Elektrowni Skawina poprzez dobudowę członu ciepłowniczego.
2007
2008
2009Elektrownia
2010
Straty
4
Energia
elektryczna
Odbiorcami ciepła z tego źródła są mieszkańcy miasta
oraz firmy i instytucje,Straty
których
siedziby zlokalizowane
64
są w obszarze zasilania z miejskiej sieci ciepłowniczej,
z wyłączeniem terenów w południowo-zachodniej części miasta i niewielkiego obszaru NowejEnergia
Huty.
2011
po modernizacji
2013
56
Ciepłownia
40,71
Ciepło
15
Straty
56
Elektrownia
Energia
elektryczna
Elektrociepłownia
Elektrownia Skawina S.A.
15
148
92
100
60 zł
96 - 88,49
2
Wytwarzanie
w kogeneracji
100
80 zł
getyki Cieplnej S.A. w Krakowie oraz ścisła współpraca
z władzami samorządowymi pozwalają spółce wspierać
inwestorów w zakresie przyłączeń do miejskiej sieci
ciepłowniczej i wdrażania programu kompleksowego
wykorzystania ciepła sieciowego. Na życzenie klienta
pracownicy EDF Polska S.A. uzyskują informacje dotyczące możliwości i warunków przyłączenia, przygotowują analizy techniczno-ekonomiczne przedsięwzięć
i udzielają wsparcia merytorycznego w trakcie realizacji inwestycji.
34
2012
18
48
2013
elektryczna
Ciepło
po modernizacji
Straty
48
zację elektrofiltrów. Po jej zakończeniu skuteczność
wychwytywania pyłów lotnych wzrosła do 99,9%.
Poza produkcją energii elektrycznej i ciepła, elektrownia jest dostawcą pary technologicznej, wody pitnej
oraz wody przemysłowej dla skawińskich przedsiębiorstw.
Elektrownia Skawina S.A., we współpracy z Miejskim
Przedsiębiorstwem Energetyki Cieplnej S.A. w Krakowie, wspiera inwestorów w procesie przyłączania do
miejskiej sieci ciepłowniczej zarówno w zakresie ciepła
na potrzeby ogrzewania, jak i na potrzeby przygotowania ciepłej wody użytkowej. Spółka wspiera klientów
swoją wiedzą oraz oferuje pomoc w procesie przygotowania inwestycji.
Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki
Cieplnej S.A. w Krakowie
MPEC S.A. prowadzi działalność w zakresie wytwarzania, obrotu, przesyłania i dystrybucji ciepła na podstawie koncesji udzielonych przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. MPEC S.A. w Krakowie zaliczane jest
do najlepszych Przedsiębiorstw Energetyki Cieplnej
w Polsce. Spółka swoją pozycję osiągnęła dzięki prowadzonej od początku lat 90 modernizacji systemu ciepłowniczego.
wymiennikowymi, wyposażonymi w automatykę pogodową. Jako że są to bardzo kosztowne przedsięwzięcia,
spółka oprócz zaangażowania własnych środków finansowych, skutecznie pozyskuje bezzwrotne dofinansowania, w tym również środki pochodzące z budżetu Unii
Europejskiej. To właśnie MPEC S.A. w latach 2006-2010
zrealizowało projekt pn. „System ciepłowniczy miasta
Krakowa”, który był pierwszym i – jak dotychczas – największym przedsięwzięciem w Polsce z dziedziny przesyłu ciepła współfinansowanym z Funduszu Spójności.
Całkowity koszt projektu oszacowano na 75,5 mln euro,
a 72% tych środków, czyli 54,4 mln euro, stanowiło dofinansowanie ze środków unijnych. Dzięki zrealizowanym
przez MPEC S.A. przedsięwzięciom miejski system ciepłowniczy charakteryzuje się dużą efektywnością pracy,
o czym świadczą w szczególności niskie straty energii
na przesyle i niska awaryjność. Obecnie spółka pokrywa
65% zapotrzebowania na ciepło na terenie miast Krakowa i Skawiny, dostarczając energię cieplną do budynków mieszkalnych, zakładów przemysłowych, instytucji
i obiektów użyteczności publicznej. Energia wykorzystywana jest nie tylko do ogrzewania i przygotowania
ciepłej wody użytkowej, ale również klimatyzacji,
wentylacji i specyficznych potrzeb technologicznych,
jak np. podgrzewanie płyt boisk piłkarskich.
Centralne ogrzewanie
82,87%
Klimatyzacja
1,56%
100
Para
0,06%
Wytwarzanie
w kogeneracji
W
100
Wentylacja
35
5,17%
Energia
elektryczna
Elektrociepłownia
Woda technologiczna
0,83%
50
Ciepła woda użytkowa
9,51%
Ciepło
Rys. 3
Struktura usług świadczonych przez MPEC S.A. w 2012 r.
15
100 zł
Działania
te polegają na wymianie wyeksploatowanych
rurociągów na nowe, preizolowane, likwidacji kotłowni
80 zł
i pieców
węglowych oraz zastąpieniu nieefektywnych
węzłów hydroelewatorowych nowoczesnymi węzłami
Straty
15
60 zł
27,96 - 88,49
40 zł
5
40,71
20 zł
14,59 - 14,98
16,62 - 17,62
17,37 - 19,77
Elektrownia
Opis programu —
charakterystyka projektów
„Program kompleksowego wykorzystania ciepła z miejskiej sieci ciepłowniczej” skierowany jest do spółdzielni
i wspólnot mieszkaniowych, których budynki, przyłączone do miejskiej sieci ciepłowniczej, korzystają z ciepła
sieciowego do celów grzewczych, a ciepłą wodę użytkową pozyskują w oparciu o indywidualne gazowe podgrzewacze wody, podgrzewacze elektryczne lub kotłownie
gazowe. Projekt polega na zastąpieniu dotychczasowego
sposobu pozyskiwania ciepłej wody metodą wykorzystującą ciepło sieciowe. Realizacja i zakres projektu,
w zależności od zastosowanych rozwiązań technicznych,
mogą mieć różny przebieg.
W przypadku budynków przyłączonych bezpośrednio do
miejskiej sieci ciepłowniczej (indywidualny węzeł cieplny zasilany ciepłem sieciowym o tzw. wysokich parametrach – temperatura, ciśnienie), zadanie sprowadza się
do zastąpienia jednofunkcyjnego węzła c.o. kompaktowym węzłem dwufunkcyjnym c.o. i c.w.u. lub do rozbudowy węzła jednofunkcyjnego o moduł odpowiedzialny
za podgrzewanie wody, budowy instalacji doprowadzającej ciepłą wodę z centralnej wymiennikowni do mieszkań
użytkowników i likwidacji (demontażu) indywidualnych
podgrzewaczy wody.
W budynkach wyposażonych w węzły cieplne zasilane
ciepłem sieciowym o wysokich parametrach, korzystających z centralnie przygotowywanej ciepłej wody w lokalnych kotłowniach gazowych, realizacja projektów jest
zdecydowanie prostsza. Polega ona na zastąpieniu jednofunkcyjnego węzła c.o. kompaktowym węzłem dwufunkcyjnym c.o. i c.w.u. lub na rozbudowie węzła jednofunkcyjnego o moduł odpowiedzialny za podgrzewanie wody,
przyłączeniu węzła do istniejącej instalacji ciepłej wody
użytkowej i likwidacji kotłowni gazowej.
W opisanych przypadkach, jeśli istniejące przyłącze wysokoparametrowe (wykorzystywane do celów c.o.) jest
niewystarczające, aby dostarczyć dodatkową moc cieplną (przypadki sporadyczne) niezbędną do podgrzania
wody, konieczna jest jego przebudowa.
6
Bardziej złożone są projekty, w których konieczne jest
doprowadzenie do budynku ciepła sieciowego o wysokich
parametrach. Dotyczy to budynków zasilanych w ciepło
z węzłów grupowych. W takim przypadku konieczne staje
się wybudowanie nowego, bezpośredniego przyłącza do
miejskiej sieci ciepłowniczej, gwarantującego dostawę
ciepła o wymaganych parametrach. Węzeł cieplny centralnego ogrzewania pozostaje niezmieniony (korzysta
z ciepła dostarczanego do budynku dotychczasowym
przyłączem) lub zamieniany jest na węzeł wysokoparametrowy. Dobudowywany jest moduł węzła do potrzeb
ciepłej wody. Pozostałe działania sprowadzają się do zadań identycznych jak w opisanych wyżej przypadkach,
w których ciepło do budynku dostarczane jest przyłączem wysokoparametrowym.
płaszcz
osłonowy
przewody alarmowe
wełna
mineralna
płaszcz ochronny
Rys. 5
Przekrój rury preizolowanej.
rura
przewodowa
Przebieg projektu
Uczestnicy
Uczestnikami projektu są: Inwestor – spółdzielnia lub
wspólnota, EDF Polska S.A. albo Elektrownia Skawina S.A.
(zależnie od położenia nieruchomości względem źródeł
ciepła) i Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej
S.A. w Krakowie.
Rola i zadania uczestników projektu
Inwestor
Do głównych zadań Inwestora należą:
• wykonanie dokumentacji projektowej węzła cieplnego
i instalacji wewnętrznej c.w.u.
•uzyskanie pozwolenia na budowę
• adaptacja pomieszczenia węzła cieplnego na potrzeby
instalacji modułu c.w.u. lub wymiany węzła cieplnego
• wykonanie prac instalacyjnych wewnątrz budynku
W przypadku konieczności budowy nowego przyłącza wysokoparametrowego, uczestnicy projektu ustalają przypadający im zakres prac dodatkowych i sposób ich finansowania.
EDF Polska S.A., Elektrownia Skawina S.A.
EDF Polska S.A. lub Elektrownia Skawina S.A.1 zwracają
Inwestorowi część wydatków poniesionych na budowę
wewnętrznej instalacji c.w.u. w wysokości do 15 000 zł
na każde 100 kW maksymalnej mocy godzinowej dla potrzeb c.w.u.
Firmy prowadzą kampanię informacyjną dotyczącą
programu, przedstawiają Inwestorom oferty oraz udzielają wsparcia merytorycznego na wszystkich etapach
realizacji projektu. Specjaliści zatrudnieni w spółkach
prezentują koncepcje typowych wewnętrznych instalacji ciepłej wody użytkowej, pomagają oszacować koszty projektów oraz określić moc cieplną niezbędną dla
właściwego funkcjonowania systemu centralnej ciepłej
wody użytkowej. Na życzenie Inwestorów przygotowywane i udostępniane są materiały informacyjne. Eksperci pracujący w EDF Polska S.A. i Elektrowni Skawina
S.A. spotykają się z organami Inwestorów i uczestniczą
w zebraniach mieszkańców.
Prowadzi postępowanie związane z zawarciem umów
o współpracy i angażuje się w promowanie programu
poprzez prezentowanie oferty na spotkaniach z inwestorami i mieszkańcami.
W przypadku konieczności budowy przyłącza wysokoparametrowego – MPEC S.A. włącza się w realizację zadania na warunkach uzgodnionych każdorazowo z Inwestorem i wytwórcą ciepła.
Etapy realizacji projektu
Niezależne od zakresu inwestycji i formy prawnej Inwestora, podstawowe etapy realizacji projektu pozostają
podobne.
Zazwyczaj projekt rozpoczyna się z inicjatywy właścicieli lokali, mieszkańców, zarządców nieruchomości lub
statutowych organów spółdzielni chcących zmodernizować swoje budynki. Motywacje bywają różne. Brak poczucia bezpieczeństwa, wysokie koszty przygotowania
ciepłej wody użytkowej, dążenie do podniesienia komfortu czy wreszcie kłopoty związane z koniecznością
codziennej obsługi i okresowego serwisowania urządzeń – powodują poszukiwanie nowych atrakcyjnych
sposobów pozyskiwania ciepłej wody. Czasami zamiana
systemu jest następstwem wypadków spowodowanych
niezachowaniem należytej ostrożności, niewłaściwą
eksploatacją urządzeń lub sprzecznymi z wymogami
bezpieczeństwa działaniami użytkowników. Zdarza się,
że zmiany podyktowane są koniecznością realizacji nakazu inspektorów nadzoru budowlanego, kominiarzy lub
służb odpowiedzialnych za przestrzeganie przepisów
obowiązujących przy eksploatacji urządzeń gazowych.
Pierwszy kontakt
2
Zainteresowanie przystąpieniem
do programu
3
4
W trakcie realizacji projektu, a także podczas odbioru
wykonanych instalacji, przedstawiciele obu firm pomagają Inwestorom skompletować dokumenty niezbędne
do rozliczenia inwestycji i uzyskania zwrotu części poniesionych wydatków.
Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki
Cieplnej S.A. w Krakowie
Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej S.A.
w Krakowie dostarcza i montuje węzeł ciepłowniczy
(moduł węzła ciepłowniczego) oraz zapewnia dostawy
ciepła sieciowego o parametrach niezbędnych do podgrzania wody wodociągowej do wymaganej temperatury.
1
Oferta
Umowa trójstronna
5
Projekt
6
Pozwolenie na budowę
7
Przygotowanie inwestycji
8
Prace budowlane
9
Uruchomienie dostawy
Rys. 6
Przebieg procesu inwestycyjnego.
Zależy od źródła ciepła zasilającego obszar, w którym zlokalizowany jest budynek objęty projektem.
1
7
Zainicjowanie projektu uruchamia procedury poszukiwania najlepszych rozwiązań, gromadzenia ofert,
pozyskiwania funduszy, zawierania umów, projektowania i wykonawstwa inwestycji.Realizując przyjęty plan
działań, zarząd spółdzielni lub zarządca nieruchomości
– działający w imieniu wspólnoty – sprawdza dostępne
na rynku oferty, poszukując rozwiązania optymalnego,
spełniającego oczekiwania lokalnej społeczności. W odpowiedzi na zgłoszone zainteresowanie lub zapytanie
ofertowe jeden z wytwórców wspólnie z dystrybutorem
ciepła prezentują koncepcję bazującą na wykorzystaniu
ciepła sieciowego do przygotowania ciepłej wody użytkowej.
Zainteresowanie proponowanym rozwiązaniem powoduje opracowanie i przedstawienie przez oferenta
szczegółowej propozycji rozwiązań, dopasowanej do
specyfiki budynku. Dokument ten zawiera między innymi wykaz niezbędnych prac budowlanych, zobowiązanie
oferentów do pokrycia części kosztów inwestycyjnych
oraz szacunkowe określenie mocy cieplnej niezbędnej
do zapewnienia właściwej pracy systemu.
Przyjęcie oferty skutkuje podpisaniem umowy trójstronnej pomiędzy Inwestorem, wytwórcą ciepła i jego
dystrybutorem. W kolejnych krokach Inwestor zleca
wykonanie projektu, uzyskuje pozwolenie na budowę,
ustala harmonogram prac i wybiera wykonawcę instalacji. Określany jest sposób finansowania inwestycji,
podpisywane są umowy i rozpoczynają się prace budowlano-instalacyjne.
Inwestor odpowiedzialny za sprawne przeprowadzenie
działań może liczyć na wsparcie specjalistów zatrud-
nionych w EDF Polska S.A., Elektrowni Skawina S.A.,
a także w Miejskim Przedsiębiorstwie Energetyki
Cieplnej S.A. w Krakowie.
Jeśli konieczna jest budowa nowego przyłącza, uczestnicy projektu ustalają zakres prac, opracowują wstępny
kosztorys i dzielą się zadaniami. W każdym przypadku
Inwestor realizuje przedsięwzięcie z wybranym przez
siebie wykonawcą, przedsiębiorstwa energetyczne pomagają w zakresie logistyki i organizacji, wspomagając Inwestora wiedzą oraz doświadczeniem zdobytym
w trakcie realizacji podobnych przedsięwzięć.
Szczegółowy harmonogram prac zależy zawsze od specyfiki przedsięwzięcia. Do zadań Inwestora należy przygotowanie nowego lub adaptacja obecnego pomieszczenia wymiennikowni w celu zabudowy dodatkowego
modułu węzła cieplnego albo wymiany dotychczasowego urządzenia na nowy węzeł kompaktowy. Miejskie
Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej S.A. w Krakowie
dostarcza i instaluje wyposażenie wymiennikowni. Ekipy wykonawcze, działające na zlecenie Inwestora, montują systemy rozprowadzenia i cyrkulacji ciepłej wody.
W następnym kroku wszystkie urządzenia i instalacje
spinane są w jeden system, który w ciągu jednego dnia
połączony zostaje z instalacją ciepłej wody użytkowej
w mieszkaniu odbiorcy. Bezpośrednio przed przyłączeniem instalacji w lokalu użytkownika demontowany
jest indywidualny podgrzewacz wody. Końcowymi działaniami są prace wykończeniowe, przywracające estetykę lokali i ciągów komunikacyjnych. Podanie ciepła
na potrzeby ciepłej wody poprzedza podpisanie przez
Inwestora i Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki
Harmonogram
Zadanie
Postępowanie ofertowe
Miesiące
I
II
III
IV
V
VI
VII VIII
IX
X
XI
XII
Zapytanie
Oferta
Zamknięcie postępowania
Ustalenie źródeł finansowania
Decyzja
Kontraktowanie
Umowa trójstronna
Projektowanie
Projekt przyłącza
Projekt węzła cieplnego
Projekt instalacji
Prace przygotowawcze
Pozwolenie na budowę
Wybór wykonawcy
Aneks do umowy o dostawy ciepła
Realizacja inwestycji
Budowa przyłącza
Modernizacja/rozbudowa/wymiana węzła cieplnego
Wykonanie instalacji wewnętrznej
Uruchomienie, regulacja, eksploatacja
Zamknięcie i rozliczenie inwestycji
Protokoły odbiorowe
Częściowy zwrot nakładów przez EDF Polska
lub Elektrownię Skawina
Rys. 7
Przykładowy harmonogram realizacji projektu obejmującego budowę przyłącza, modernizację węzła ciepłowniczego i budowę wewnętrznej instalacji c.w.u.
8
Cieplnej S.A. w Krakowie umowy lub aneksu do umowy
o dostawę ciepła.
Potokół odbioru prac instalacyjnych wraz z kopiami faktur stanowią podstawę do sporządzenia noty księgowej
i wypłaty przez wytwórcę ciepła zadeklarowanej kwoty
dofinansowania.
Rozwiązania techniczne
Węzeł cieplny
Indywidualny węzeł cieplny to zespół urządzeń służących do transformacji i pomiaru czynnika grzewczego
pochodzącego z sieci ciepłowniczej na czynnik o parametrach wymaganych przez wewnętrzne instalacje centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej.
Węzeł cieplny obsługujący instalację centralnego ogrzewania oraz instalację centralnej ciepłej wody to węzeł
dwufunkcyjny, a obsługujący tylko jedną z nich – to węzeł jednofunkcyjny.
Modernizacja jednofunkcyjnego węzła cieplnego centralnego ogrzewania, podyktowana potrzebami przystosowania tego urządzenia do potrzeb przygotowania ciepłej wody użytkowej, polega na dobudowaniu do niego
nowego modułu lub dostawieniu drugiego, niezależnego
jednofunkcyjnego węzła cieplnego, pracującego wyłącznie na potrzeby ciepłej wody użytkowej. Zadaniem
tego elementu jest podgrzanie wody wodociągowej
i dostarczenie jej do instalacji ciepłej wody użytkowej.
Innym opcjonalnym rozwiązaniem, zastępującym modernizację jednofunkcyjnego węzła cieplnego, jest jego
zamiana na kompaktowy węzeł dwufunkcyjny.
Opisane wyżej działania są wystarczające dla budynków
przyłączonych bezpośrednio do wysokoparametrowej
sieci cieplnej. Jeśli jednak budynek przyłączony jest
do sieci poprzez węzeł grupowy (obsługujący kilka budynków), konieczne jest wybudowanie bezpośredniego
przyłącza wysokoparametrowego. Przyłącze takie zapewni dostawę do budynku czynnika grzewczego o parametrach niezbędnych do przygotowania ciepłej wody
użytkowej. Obok węzła pracującego na potrzeby centralnego ogrzewania (niski parametr) konieczne będzie
postawienie jednofunkcyjnego węzła pracującego na
potrzeby ciepłej wody (wysoki parametr) lub (opcjonalnie) rezygnacja z czynnika niskoparametrowego oraz
wykorzystującego go węzła centralnego ogrzewania
i przejście tylko na czynnik wysokoparametrowy wraz
z zabudową nowego dwufunkcyjnego, kompaktowego
węzła cieplnego.
W celu poprawy stabilności pracy węzłów cieplnych
i układu regulacji c.w.u. oraz zwiększenia sprawności
energetycznej węzła – układ może zostać wzbogacony
w zasobnik(i) ciepłej wody użytkowej. Urządzenia te
montuje się opcjonalnie, na życzenie i koszt Inwestora.
1. panel sterujący
2. zawór odcinający część ciepłowniczą
3. zawór sterujący dla części ciepłowniczej
4. zawór sterujący dla części ciepłej wody
5. zawór odcinający powrót
6. zawór bezpieczeństwa
7. naczynie przeponowe
8. wymiennik ciepła – potrzeby grzewcze
9. wymiennik ciepła – potrzeby ciepłej wody
10. powrót, cyrkulacja
11. zimna woda
12. pompa
13. instalacja centralnego ogrzewania - zasilanie i powrót
14. układ pomiarowy
Rys. 8
Kompaktowy węzeł cieplny.
9
Instalacja rozprowadzenia i cyrkulacji ciepłej
wody użytkowej
Instalacja ciepłej wody użytkowej w budynkach wielorodzinnych zbudowana jest z dwóch równoległych przewodów rurowych, z których jeden służy do przesyłu ciepłej wody z węzła cieplnego do punktów poboru wody
w mieszkaniach użytkowników, a drugi zapewnia cyrkulację ciepłej wody, tak aby można było z niej korzystać
bezpośrednio po odkręceniu kranu2.
Temperatura ciepłej wody w punktach poboru powinna
być utrzymywana w przedziale 55–60ºC. W celu ograniczenia strat ciepła w trakcie przesyłu i cyrkulacji ciepłej
wody, przewody rozprowadzające i cyrkulacyjne muszą
posiadać odpowiednią izolację termiczną. Projektując
instalacje złożone z wielu pionów, dąży się do zapewnienia jednakowej temperatury wody w każdym pionie przy jednoczesnym zróżnicowaniu przepływu wody
w poszczególnych pionach. Na podstawie obliczonych
przepływów dokonuje się doboru średnic przewodów
cyrkulacyjnych, a następnie oblicza się stratę ciśnienia
dla najniekorzystniejszego obiegu. Dla tak obliczonych
wartości dobiera się odpowiednią pompę cyrkulacyjną.
Projektant instalacji wybiera miejsca, którymi poprowadzone zostaną piony instalacyjne. Ich lokalizacja
zależy od usytuowania punktów poboru wody. W najczęściej spotykanych rozwiązaniach piony instalacyjne
zabudowuje się w specjalnie do tego celu przygotowywanych szachtach technicznych, usytuowanych w ogólnodostępnych ciągach komunikacyjnych lub w kanałach
spalinowych służących wcześniej odprowadzeniu spalin
z gazowych podgrzewaczy wody.
Oba rozwiązania ograniczają do minimum prace monterów w mieszkaniach użytkowników.
W pierwszym przypadku w ścianie korytarza (klatki
schodowej) umieszczona zostaje szafka, w której montuje się odejścia od pionów ciepłej wody (do mieszkań)
wyposażone w zawory odcinające, wodomierz, zawór
dławiący (w przypadku budynków wysokich z jedną
strefą zasilania) i mieszający zawór trójdrogowy (opcjonalnie3). W drugim przypadku podobną szafkę montuje
się w miejscu, które wcześniej zajmował indywidualny
podgrzewacz wody. Zasilający przewód ciepłej wody
użytkowej łączy się z wewnętrzną instalacją ciepłej
wody w mieszkaniu. Punktem, w którym następuje spięcie tych instalacji, jest zazwyczaj dotychczasowe miejsce połączenia króćca ciepłej wody w indywidualnym
podgrzewaczu z instalacją wewnętrzną.
Okresowa dezynfekcja instalacji
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury
z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych,
jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie
(Dz. U. nr 75, poz. 690 z 2002 r. z późniejszymi zmianami), instalacja wodociągowa ciepłej wody powinna zapewnić uzyskanie w punktach czerpalnych temperatury
wody nie niższej niż 55°C i nie wyższej niż 60°C oraz
umożliwić okresowe jej podniesienie do nie niższej niż
70°C. Bakterie Legionella w temperaturach wyższych
niż 60°C nie tylko się nie namnażają, ale szybko giną.
Przeciwdziałanie zagrożeniom infekcyjnym spowodowanym przez bakterie Legionella wymaga przestrzegania
określonych zasad postępowania zarówno w okresie
projektowania i doboru urządzeń, jak również przy ich
eksploatacji.
Z uwagi na ryzyko pojawienia się w trakcie eksploatacji
instalacji bakterii Legionella, należy przede wszystkim
zapewnić optymalne wartości temperatury pracy tych
instalacji. Oznacza to, że przewody instalacji wody ciepłej należy tak projektować, aby temperatura wody nie
spadła poniżej 55°C.
W budynkach wielorodzinnych stosuje się instalacje
cyrkulacji c.w.u. Podstawowym warunkiem ich prawidłowej pracy jest ich właściwe zrównoważenie hydrauliczne, tak aby temperatura wody w każdym punkcie
nie obniżyła się poniżej 5°C w stosunku do temperatury
wody wypływającej z podgrzewacza. Równoważenie
hydrauliczne powinno być uzyskiwane za pomocą termostatycznych regulatorów przepływu cyrkulacyjnego. W ten sposób uwzględnione są rzeczywiste straty
ciepła przewodów zależnie od stopnia ich zaizolowania
i temperatury otoczenia, ale również uwzględnione są
zmieniające się rozbiory wody. W efekcie straty ciepła
są ograniczone, zapewniony jest możliwie najszybszy
dostęp do ciepłej wody, ale także zmniejsza się ryzyko
pojawienia się bakterii.
Inne znane metody zwalczania bakterii Legionella
polegają na:
•naświetlaniu promieniami UV – dezynfekcja wody promieniami UV pozwala uniknąć wprowadzania do wody
środków chemicznych, nie zmienia jej składu fizykochemicznego, smaku i zapachu. Nie grozi również
przedawkowaniem środka dezynfekcyjnego. Działanie to polega na absorpcji promieni UV przez struktury genetyczne DNA bakterii, uniemożliwiając jego
ponowne odtworzenie. Dzięki tej reakcji mikroorganizmy albo zostają zabite, albo też tracą możliwość
Zgodnie z obowiązującym Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, każda instalacja ciepłej wody o objętości wewnątrz przewodu powyżej 3 dm3 musi posiadać dodatkowy przewód cyrkulacyjny, zapewniający
stałą wymianę wody w instalacji.
2
Zawory mieszające stosuje się w układach, w których profilaktyka zapobiegająca rozwojowi bakterii Legionella Pneumophila, prowadzona jest metodą
regularnych okresowych przegrzewów ciepłej wody do temperatury ok. 70oC. Zadaniem zaworu jest utrzymanie stałej temperatury wody na wylewce
poprzez zmieszanie wody ciepłej z bieżącą wodą wodociągową.
3
10
rozmnażania się. Proces dezynfekcji przebiega w sposób ciągły. Woda dopływa do urządzenia króćcem dopływowym i po napromieniowaniu odpływa króćcem
odpływowym. Kompaktowe urządzenie do dezynfekcji wody promieniami UV, o dużym stopniu skuteczności, składa się z komory napromieniowania oraz
zamontowanego wewnątrz niej promiennika, który
omywa woda poddawana dezynfekcji. Konstrukcja
lampy zapewnia odpowiednią grubość warstwy cieczy poddawanej dezynfekcji. W celu monitorowania
stanu instalacji wodnych należy przeprowadzać systematyczne badania polegające na wykrywaniu bakterii
z rodzaju Legionella
•filtrowaniu – mikrofiltry lub filtry membranowe mogą
zatrzymywać bakterie, wirusy, zawiesiny i inne niepożądane składniki wody
•dezynfekcji roztworem podchlorynu sodu, dozowanym bezpośrednio do instalacji wodnej (w stężeniu średnio 10 mg/dm3 wolnego chloru na punkt
czerpalny)
•regularnej chemicznej dezynfekcji instalacji z zastosowaniem wysokiej dawki chloru (nawet do 15 mg/l)
lub dwutlenku chloru (ClO2)
Inwestor decyduje o wyborze metody najlepiej spełniającej oczekiwania użytkowników.
Wewnętrzna instalacja ciepłej wody w mieszkaniu użytkownika
Projekty zastąpienia ciepłej wody z podgrzewaczy indywidualnych centralną ciepłą wodą zakładają, że instalacje wodne w mieszkaniach pozostają nienaruszone,
a ingerencja w system ogranicza się do przyłączenia tych
instalacji do pionów zasilających. Monterzy przebywają
w mieszkaniach użytkowników przez okres niezbędny
do wykonania prac instalacyjnych. Prace w mieszkaniu
użytkownika zakończone zostają zazwyczaj w tym samym dniu, w którym zostały rozpoczęte.
11
Miejska sieć ciepłownicza.
13
Obszar administracyjny Miasta Krakowa.
Rys. 4
Schemat instalacji z zabudowanym węzłem dwufunkcyjnym c.o. i c.w.u.
Rys. 9
Schemat instalacji z zabudowanym węzłem jednofunkcyjnym c.o.
15
Schemat instalacji z zabudowanym indywidualnym węzłem dwufunkcyjnym.
Schemat instalacji z indywidualnym węzłem dwufunkcyjnym.
Rys. 10
Schemat instalacji z zabudowanym indywidualnym węzłem jednofunkcyjnym.
Rys. 11
Schemat instalacji z zabudowanym węzłem grupowym.
17
Po modernizacji układ „korytarzowy” i układ „łazienkowy”.
Schematy instalacji c.w.u. w mieszkaniu użytkownika:
układ tradycyjny (gazowe podgrzewacze wody).
Rys. 12
Koszt projektu
Kalkulacja kosztów, analiza
opłacalności
Jednym z kluczowych kryteriów decydujących o rozpoczęciu projektu jest opłacalność ekonomiczna nowego
rozwiązania. Decyzja w tym zakresie podejmowana jest
przez Inwestora w oparciu o analizę kosztów inwestycyjnych oraz możliwych do osiągnięcia korzyści finansowych.
Przystępując do sporządzenia analizy finansowej przedsięwzięcia, należy uwzględnić koszty materiałów i robocizny wynikające z planowanego zakresu prac oraz
technologii wykonania instalacji. Konieczne jest także
ustalenie źródeł finansowania i kosztu kapitału. Planowanym wydatkom należy przeciwstawić zysk obliczony
jako różnicę kosztów podgrzewania wody metodą dotychczasową i nową, powiększoną o koszty uniknięte,
związane z obowiązkowymi, okresowymi przeglądami
instalacji gazowych, przeglądami kominiarskimi, usługami serwisowymi podgrzewaczy indywidualnych czy
w końcu zakupem nowych urządzeń po ich całkowitym
zużyciu.
Na podstawie zrealizowanych dotychczas projektów
można przyjąć, że przeciętne koszty przedsięwzięcia,
przypadające na jedno mieszkanie, wynoszą od 2 300 zł
(dla instalacji bez mieszających zaworów trójdrogowych) do 2 600 zł (dla instalacji wyposażonych w zawory
mieszające). Wydatki te należy pomniejszyć o dofinansowanie EDF Polska S.A. lub Elektrowni Skawina S.A.
Analiza kosztów sporządzona w oparciu o ceny obowiązujące w kwietniu 2013 roku wskazuje, że różnica
w opłatach za nośnik energii służący do podgrzania
wody, powiększona o koszty uniknięte, pozwala trzyosobowej rodzinie zaoszczędzić do 350 zł rocznie (przy
założonym zużyciu wody 48 dm3/doba x osoba).
Finansowanie
O powodzeniu projektu może zdecydować prawidłowy wybór źródeł finansowania. W przypadku inwestycji polegających na likwidacji podgrzewaczy indywidualnych i budowie instalacji centralnej ciepłej wody użytkowej – mamy
do wyboru kilka możliwości. Do najpopularniejszych należą środki własne Inwestora, pożyczki preferencyjne
i kredyty komercyjne. Dysponując audytem, Inwestor
może starać się o przyznanie pożyczki i premii na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego lub opcjonalnie wziąć udział w przetargach organizowanych przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na wybór przedsięwzięć
służących poprawie efektywności energetycznej. Wygrana
w przetargu skutkuje przyznaniem białych certyfikatów,
które następnie można sprzedać, uzyskując środki na
realizację przedsięwzięcia.
Środki własne
W przypadku, gdy Inwestor dysponuje własnymi funduszami, sprawa jest prosta. W spółdzielniach i wspólnotach
mieszkaniowych uregulowania wymaga kwestia podziału
20
kosztów pomiędzy użytkowników/właścicieli lokali. Zagadnienie to powinno zostać unormowane w wewnętrznym regulaminie obowiązującym daną społeczność.
Praktyka związana z realizacją dotychczasowych przedsięwzięć wskazuje, że najczęstszym źródłem finansowania
projektów ze środków własnych Inwestora był fundusz remontowy zgromadzony na koncie budynku lub specjalny
fundusz celowy, gromadzony z przeznaczeniem na realizację planowanego zamierzenia.
Pożyczki preferencyjne
Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki
Wodnej w Krakowie udziela pomocy finansowej na niektóre zadania proekologiczne z zakresu ochrony środowiska
i gospodarki wodnej.
Projekty polegające na likwidacji indywidualnych gazowych podgrzewaczy wody i zastąpieniu ich systemem centralnej ciepłej wody użytkowej, otrzymywanej w wyniku
podgrzania wody wodociągowej ciepłem z miejskiej sieci
ciepłowniczej, ograniczają niską emisję i w ten sposób
przyczyniają się do poprawy jakości powierza.
Spółdzielnie i wspólnoty mieszkaniowe mogą wystąpić do
Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Krakowie z wnioskiem o przyznanie pomocy
w formie pożyczki preferencyjnej.
Przedmiotem pożyczki preferencyjnej (oprocentowanej
poniżej stopy redyskontowej) może być 100% kosztów
kwalifikowanych projektu. Po spłaceniu minimum 50% pożyczki i udokumentowaniu osiągnięcia zamierzonego celu –
35% pożyczonej kwoty może być przedmiotem umorzenia.
Szczegółowe warunki uzyskania pożyczki opisane zostały
w dokumencie:
„Zasady udzielania i umarzania pożyczek oraz tryb i zasady udzielania i rozliczania dotacji oraz zasady dofinansowania zadań z zakresu ochrony środowiska i gospodarki
wodnej w Wojewódzkim Funduszu Ochrony Środowiska
i Gospodarki Wodnej w Krakowie”, dostępnym na stronie:
http://www.wfos.krakow.pl/wfosfiles/upload/zasady_
udzielania_i_umarzania_pozyczek_oraz_tryb_i_zasady_
udzielania_i_rozliczania_dotacji_0.pdf
Kredyty komercyjne
Inwestycje polegające na budowie instalacji rozprowadzenia i cyrkulacji centralnej ciepłej wody użytkowej
w budynkach wielorodzinnych mogą być finansowane
z kredytów uzyskanych przez Inwestora w bankach komercyjnych. Zasady udzielania takich kredytów przez różne
banki bywają odmienne. Zazwyczaj najkorzystniejszy
kredyt można uzyskać w banku prowadzącym rachunek
Inwestora.
Fundusz termomodernizacyjny
Podstawowym celem Funduszu jest pomoc finansowa dla
inwestorów realizujących przedsięwzięcia termomodernizacyjne przy pomocy kredytów zaciąganych w bankach
komercyjnych. Pomoc ta, zwana „premią termomoderni-
zacyjną”, może wynieść 20% kredytu, jednak nie więcej
niż 16% kosztów inwestycji termomodernizacyjnej i nie
więcej niż dwukrotność rocznych oszczędności kosztów
energii i ciepła ustalonych na podstawie audytu energetycznego.
Premia termomodernizacyjna przysługuje w przypadku
realizacji przedsięwzięć termomodernizacyjnych, których
celem jest:
• zmniejszenie zużycia energii na potrzeby ogrzewania
i podgrzewania wody użytkowej w budynkach mieszkalnych, zbiorowego zamieszkania oraz w budynkach
stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego, które służą do wykonywania przez nie zadań
publicznych
• zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego
do ww. budynków - w wyniku wykonania przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła w związku
z likwidacją lokalnego źródła ciepła
• zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła
• całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji - z obowiązkiem uzyskania określonych w ustawie oszczędności w zużyciu energii
Zamiana systemu zaopatrzenia w ciepłą wodę użytkową, polegająca na likwidacji indywidualnych podgrzewaczy wody i zastąpieniu ich systemem centralnym
wykorzystującym do podgrzewania wody ciepło sieciowe
z kogeneracji jest działaniem zaliczanym do prac termomodernizacyjnych.
Premię termomodernizacyjną przyznaje Bank Gospodarstwa Krajowego. Wniosek o przyznanie premii należy składać, wraz z wnioskiem kredytowym, w banku, w którym
inwestor ubiega się o kredyt na realizację przedsięwzięcia
termomodernizacyjnego.
Podstawowym warunkiem formalnym ubiegania się o premię jest przedstawienie audytu energetycznego. Audyt
taki powinien być dołączony do wniosku o przyznanie premii, składanego wraz z wnioskiem kredytowym w banku
kredytującym.
Białe certyfikaty
Wprowadzony przez Ustawę o efektywności energetycznej
system białych certyfikatów stworzył szansę na pozyskanie
środków finansowych wynikających z realizacji przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej.
Świadectwa efektywności energetycznej można otrzymać
za wykonane już działanie proefektywnościowe lub takie,
które dopiero planujemy wykonać.
Aby pozyskać biały certyfikat, należy postępować według
ścieżki wytyczonej przez Ustawę o efektywności energetycznej. W pierwszej kolejności należy dla wybranego
przedsięwzięcia proefektywnościowego wykonać audyt
efektywności energetycznej. Zgodnie z obwieszczeniem
Ministra Gospodarki – w wykazie przedsięwzięć służących
poprawie efektywności energetycznej (M.P. z dnia 11
stycznia 2013 r.) znalazły się m.in. działania polegające
na zastąpieniu niskoefektywnych energetycznie lokalnych i indywidualnych sposobów przygotowania ciepłej
wody użytkowej sposobami charakteryzującymi się wyższą efektywnością energetyczną, w tym z wykorzystaniem
[…], ciepła (sieciowego – przyp. autora) wytworzonego
w kogeneracji […].
W następnej kolejności należy wziąć udział w przetargu
na wybór przedsięwzięć służących poprawie efektywności
energetycznej, za które można uzyskać świadectwa efektywności energetycznej. Przetargi takie co najmniej raz
w roku ogłasza Prezes Urzędu Regulacji Energetyki.
Po przyznaniu świadectwa efektywności energetycznej
realizujemy działanie proefektywnościowe zgodnie z wytycznymi z audytu. O zakończeniu przedsięwzięcia zawiadamiamy Prezesa URE.
Z chwilą wpisania świadectwa na konto ewidencyjne podmiotu, który zrealizował z sukcesem dane przedsięwzięcie
proefektywnościowe, świadectwo otrzymuje prawa majątkowe. Prawa te są towarem i są zbywalne. W praktyce
pozyskane zostają więc środki finansowe, które poprawią
nam wskaźniki ekonomiczne zrealizowanego projektu.
Ograniczeniem w staraniach o przyznanie białych certyfikatów jest wymóg ustawowy, aby na realizację przedsięwzięcia nie przyznano środków pochodzących z Unii
Europejskiej lub budżetu państwa, w tym premii termomodernizacyjnej.
Formuła ESCO
Formuła ESCO w wielkim uproszczeniu polega na finansowaniu prac budowlanych przez ich wykonawcę. Wydatkowane przez wykonawcę środki finansowe klient spłaca
mu z uzyskanych w wyniku realizacji inwestycji oszczędności. Model ten doskonale wpisuje się w projekty likwidacji gazowych podgrzewaczy wody i budowę instalacji
centralnej ciepłej wody użytkowej. Przygotowanie ciepłej
wody do celów sanitarnych w oparciu o ciepło z miejskiej
sieci ciepłowniczej jest tańsze od podgrzewania wody
w piecyku gazowym. Różnica kosztów (uniknięty koszt)
w całości bądź w części może zatem służyć zapłacie wykonawcy, który zgodził się rozłożyć płatność na dłuższy, zwykle kilkuletni okres. Analizy pokazują, że okres, w którym
przedsięwzięcie będzie neutralne dla budżetu mieszkańców bądź będzie generować dla nich dodatnie przepływy –
wynosi od trzech do pięciu lat.
Przedsięwzięcia w tej formule od kilkunastu lat realizuje spółka córka Miejskiego Przedsiębiorstwa Energetyki
Cieplnej S.A. w Krakowie – Przedsiębiorstwo Oszczędzania Energii ESCO Sp. z o. o. (POE ESCO). Dzięki atrakcyjnym modelom finansowym, wykorzystywanym przez POE
ESCO, koszty odsetek są często niższe niż w przypadku
bezpośredniego korzystania z komercyjnego kredytu
bankowego.
21
Oferta
Kredyt kupiecki
Kredyt kupiecki, zwany również handlowym lub towarowym (open account), udzielany jest przez sprzedawcę
kupującemu i ma formę odroczonego terminu płatności.
Kredyt kupiecki nie wymaga szczególnej formy prawnej
i jest korzystną alternatywą dla kredytów udzielanych
przez banki. Kredyty bankowe uwarunkowane są zazwyczaj przeprowadzeniem skomplikowanych procedur, które
wymagają od kredytobiorcy spełnienia wielu warunków.
Kredyt kupiecki eliminuje ścieżkę bankową i umożliwia
kredytowanie wymiany handlowej między kontrahentami. Jest konkurencyjny dla kredytów bankowych także ze
względu na koszty. Kredyt kupiecki jest mało skomplikowany, a zatem atrakcyjny i szybki do uzyskania.
W prawniczym ujęciu kredyt kupiecki jest szczególnym
rodzajem kredytu, gdzie partnerami są podmioty gospodarcze niebędące instytucjami finansującymi. Zwykła
transakcja kupna-sprzedaży zmienia się w kredyt kupiecki,
jeżeli partnerzy transakcji uzgodnią między sobą odroczenie momentu zapłaty. Ilość dni między wydaniem towaru
lub wykonaniem usługi a wyznaczonym terminem płatności nazywana jest czasem kredytowania.
Podmioty zainteresowane sprzedażą swoich usług oferują spółdzielniom i wspólnotom mieszkaniowym realizację
inwestycji polegających na zmianie sposobu pozyskiwania
ciepłej wody użytkowej w systemie odroczonej płatności
za wykonane prace. Działające na rynku krakowskim firmy, które oferują wykonanie projektu i budowę instalacji
centralnej ciepłej wody użytkowej, gotowe są kredytować
swoich klientów przez okres dochodzący do 60 miesięcy.
Klientom Miejskiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej S.A. w Krakowie, korzystającym z ciepła sieciowego
wyłącznie dla zaspokojenia potrzeb grzewczych, autorzy programu proponują rozszerzenie zakresu usług
o podgrzewanie wody wodociągowej ciepłem sieciowym, tj. oferują kompleksowe wykorzystanie ciepła
z miejskiej sieci ciepłowniczej.
Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej S.A.
w Krakowie oferuje:
•wymianę jednofunkcyjnego węzła cieplnego na kompaktowy węzeł dwufunkcyjny lub rozbudowę eksploatowanego urządzenia o moduł przystosowany do
przygotowania ciepłej wody użytkowej
•udział (na uzgodnionych warunkach) w budowie przyłącza wysokoparametrowego (dotyczy budynków zasilanych z węzła grupowego)
•całoroczną sprzedaż ciepła do przygotowania ciepłej
wody użytkowej w cenach wynikających z aktualnych
cenników MPEC S.A., przy założeniu, że do ustalenia opłaty za moc zamówioną na potrzeby c.w.u.
w pierwszym roku od rozpoczęcia jej dostawy przyjęte zostanie tylko 10% średniej mocy godzinowej (określonej w projekcie), a w latach następnych 100% tej
wielkości
EDF Polska S.A. i Elektrownia Skawina S.A. oferują
zwrot wydatków poniesionych na realizację prac związanych z budową instalacji ciepłej wody użytkowej
w wysokości stanowiącej iloczyn maksymalnej mocy godzinowej instalacji ciepłej wody użytkowej (określonej
w projekcie) wyrażonej w MW i stawki jednostkowej do
150 tys. zł.
W przypadku projektów obejmujących dodatkowo budowę przyłącza wysokoparametrowego – udział producentów ciepła we współfinansowaniu inwestycji odbywa się
na warunkach uzgodnionych z Inwestorem i MPEC S.A.
w Krakowie.
22
Osiem powodów, dla których
warto przystąpić do projektu
Bezpieczeństwo
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki
i ich usytuowanie, stawia przed użytkownikami gazowych
podgrzewaczy wody szereg wymagań. Zgodnie z aktualnie
obowiązującymi przepisami grzewcze urządzenia gazowe
muszą być podłączone na stałe do indywidualnych kanałów
spalinowych przewodami o długości pionowej co najmniej
0,22 m i długości poziomej nie większej niż 2 m ze spadkiem 5% do urządzenia gazowego. Przewody spalinowe pomiędzy urządzeniami a kominami powinny być wykonane z
materiału posiadającego pozytywną aprobatę techniczną
do odprowadzania gorących spalin. Z uwagi na to, że podczas spalania gazu wytwarzana jest duża ilość pary wodnej, ciągi kominowe (min. wysokość 2,0 m) powinny być
odporne na destrukcyjne działanie mokrych spalin.
Pomieszczenia, w których zainstalowane są termy gazowe, powinny być wyposażone w wentylację wywiewną
podłączoną do indywidualnych przewodów wentylacyjnych oraz powinny posiadać zapewniony napływ powietrza
do spalania. Przy braku świeżego powietrza może następować niepełne spalanie gazu, tworzenie się toksycznego
tlenku węgla i wypływanie trujących spalin do pomieszczenia. Drzwi w łazienkach, w których zainstalowano termy, powinny posiadać otwory nawiewne w dolnej części
o łącznym przekroju nie mniejszym niż 0,022 m2, a kubatura tych pomieszczeń nie powinna być mniejsza niż 8 m3.
W łazienkach, w których znajdują się urządzenia gazowe
z palnikiem atmosferycznym i grawitacyjnym odprowadzeniem spalin – zabronione jest stosowanie mechanicznej
wentylacji wyciągowej.
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 roku w sprawie ochrony
przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów nakłada na właściciela lub zarządcę nieruchomości szereg obowiązków związanych z zapewnieniem szeroko rozumianego bezpieczeństwa. Wymagane są
okresowe (co najmniej raz w roku) kontrole, polegające
na sprawdzeniu stanu technicznego instalacji gazowych
oraz przewodów kominowych (dymowych, spalinowych
i wentylacyjnych).
Doświadczenia mistrzów kominiarskich przeprowadzających kontrole wykazują, że użytkownicy gazowych podgrzewaczy wody powszechnie lekceważą wymogi bezpieczeństwa. Zakrywanie kratek wentylacyjnych czy montaż
mechanicznej wentylacji wywiewnej to najczęstsze działania beztroskich mieszkańców. Skutki takich poczynań
mogą być tragiczne.
Zatrucie tlenkiem węgla wymagające hospitalizacji czy
zaczadzenie ze skutkiem śmiertelnym stanowią najczęstsze konsekwencje niewłaściwego obchodzenia się z urządzeniami spalającymi gaz. Można walczyć z niewłaściwą
eksploatacją podgrzewaczy lub zrezygnować z ich użyt-
kowania, zastępując je systemem wykorzystującym ciepło sieciowe do centralnego przygotowania ciepłej wody
użytkowej.
„Program kompleksowego wykorzystania ciepła z miejskiej
sieci ciepłowniczej” to odpowiedź na zapotrzebowanie
klientów, dla których priorytetem jest bezpieczeństwo.
Proces podgrzewania wody wodociągowej ciepłem sieciowym realizowany jest w pomieszczeniu wymiennikowni, a więc z dala od mieszkań użytkowników. Z łazienek
i kuchni znikają indywidualne podgrzewacze, zastąpione
przyłączem do instalacji centralnej ciepłej wody. Wraz
z indywidualnymi podgrzewaczami wody znika zagrożenie
zatruciem, wybuchem czy porażeniem prądem elektrycznym. Bez obaw można korzystać z przyjemności, jaką daje
kąpiel w ciepłej wodzie.
Właściwa i stała temperatura wody
Użytkownicy gazowych przepływowych podgrzewaczy
wody starszego typu przywykli do tego, że po odkręceniu kranu trzeba poczekać aż z rur spłynie zimna woda,
a piecyk osiągnie wymagane parametry pracy. Sytuacja
taka przekłada się na odczuwalne straty wody.
W systemach centralnie przygotowywanej ciepłej wody
użytkowej zastosowano rozwiązanie, które eliminuje ten
problem – instalację cyrkulacji ciepłej wody użytkowej.
Układ ten składa się z dodatkowego przewodu ciepłej
wody, łączącego węzeł cieplny z najdalej wysuniętym
punktem czerpalnym. Ciepła woda krąży w instalacji
i po odkręceniu zaworu czerpalnego natychmiast można
z niej korzystać. W ten sposób poprawia się komfort korzystania z produktu. Dodatkowe korzyści to zmniejszenie
ilości pobieranej wody oraz ilości powstających ścieków.
Odpowiednio wyregulowany system zapewnia stałą temperaturę wody, a dodatkowe wyposażenie układu w wyłączniki czasowe (opcjonalnie) powoduje, że cyrkulacja
pracuje tylko w zadanym czasie.
Wysoka wydajność systemu
Przeciętny indywidualny gazowy podgrzewacz wody
o mocy 18 kW i sprawności 92% pozwala na podgrzanie
w ciągu 1 minuty ok. 9 l wody o 30°C. Taka ilość ciepłej
wody użytkowej wystarcza do korzystania z jednego
prysznica. Równoczesne otwarcie innego kranu powoduje
obniżenie temperatury wody w pierwszym z nich. Centralna ciepła woda, przygotowywana w wymiennikowni
i cyrkulująca w instalacji, umożliwia bezproblemowe, jednoczesne korzystanie z kąpieli przez wielu użytkowników.
Odpowiednio dobrana moc wymiennika (elementu składowego węzła cieplnego) zapewnia, że przy maksymalnym
godzinowym rozbiorze wody wszyscy mieszkańcy budynku
otrzymają produkt o wymaganych parametrach użytkowych.
23
40 zł
40,71
20 zł
14,59 - 14,98
16,62 - 17,62
17,37 - 19,77
0 zł
Centralne ogrzewanie
82,87%
Klimatyzacja
1,56%
100
Niższe koszty i stabilne ceny
Para
0,06%
Z przeprowadzanych systematycznie badań marketinWentylacja
5,17%
gowych krakowskiego
rynku ciepła wynika, że głównym
powodem
niezadowolenia
użytkowników gazowych/
Woda technologiczna
0,83%
elektrycznych
podgrzewaczy wody są – obok względów
Ciepła woda użytkowa – wysokie koszty gazu ziemnego i enerbezpieczeństwa
9,51%
gii elektrycznej, a także konieczność finansowania usług
serwisowych i obligatoryjnych przeglądów okresowych.
90%
Wytwarzanie
w kogeneracji
Wytwarzanie
rozdzielne
100
80%
92
35
70%
60%
40%
Elektrownia
Energia
elektryczna
Elektrociepłownia
50%
30%
50
20%
Ciepłownia
Ciepło
10%
0%
2005
2006
2007
15 2008
2009
2010
2011
57
2012
15
100 zł
148
62013
63
 Ciepło Straty
sieciowe  Indywidualny gazowy podgrzewacz wody z zapłonem elektrycznym.
80 zł
Rys. 14
60 zł
27,96 - 88,49
40 zł
40,71
20 zł
14,59 - 14,98
16,62 - 17,62
17,37 - 19,77
0 zł
 Centralna ciepła woda użytkowa (układ bez zasobników) – woda
podgrzewana ciepłem sieciowym.  Centralna ciepła woda użytkowa
(układ z zasobnikami wg standardu niskoenergetycznego) – woda podgrzewana ciepłem sieciowym.  Woda podgrzewana w indywidualnym
przepływowym podgrzewaczu gazowym z zapłonem elektrycznym.
90%
 80%
Woda podgrzewana w indywidualnym przepływowym podgrzewaczu
elektrycznym.
 Woda podgrzewana w indywidualnym przepływowym
70%
podgrzewaczu
gazowym z zapłonem płomieniem dyżurnym.
60%
50%
Rys.
13
40%
Porównanie
jednostkowych kosztów przygotowania ciepłej wody użyt30%
kowej
20% w procesie podgrzewania wody wodociągowej ciepłem sieciowym,
10% gazem ziemnym i energią elektryczną.
Obliczenia
przeprowadzono zgodnie z wytycznymi zawartymi w Roz0%
2005
2006
2007 Infrastruktury
2008
2009
2011
2012
2013 roku
porządzeniu
Ministra
z 2010
dnia 6 listopada
2008
w sprawie metodologii obliczania charakterystyki energetycznej budynku i lokalu mieszkalnego lub części budynku stanowiącej samodzielną
całość techniczno-użytkową oraz sposobu sporządzania i wzorów świadectw ich charakterystyki energetycznej dla budynku wielorodzinnego
(49 mieszkań) przy założeniu, iż na przeciętne mieszkanie przypada
2,43 osoby (średnia dla Krakowa), zużycie ciepłej wody — 48 l/osoba/
dzień, temp. wody zimnej — 10°C, temp. wody ciepłej — 55°C. Taryfy/
cenniki nośników energii aktualne na dzień 15 kwietnia 2013 roku, S1WIP MPEC S.A. w Krakowie dla ciepła sieciowego, W-2.1 PGNiG, Karpacka Spółka Gazownicza dla gazu ziemnego i G11 TAURON Sprzedaż Sp.
z o.o. dla energii elektrycznej.
Co zrobić, aby zmniejszyć obciążenie finansowe mieszkańców? Taryfę dla wody i odprowadzenia ścieków ustala
corocznie Rada Miasta Krakowa. Cena wody wodociągowej
(zimnej) oraz koszt odprowadzenia ścieków są jednakowe dla wszystkich klientów Miejskiego Przedsiębiorstwa
Wodociągów i Kanalizacji S.A. w Krakowie i nie zależą od
sposobu podgrzewania wody. Konieczne jest poszukanie
oszczędności w kosztach podgrzewania wody. Rozwiązanie
przynosi ciepło sieciowe. Porównanie kosztów podgrzania
wody gazem, energią elektryczną i ciepłem sieciowym
wskazuje, że ostatnie rozwiązanie jest dla odbiorcy najkorzystniejsze.
Koszty podgrzania wody ciepłem sieciowym są porównywalne z kosztami gazu zużytego do podgrzania takiej
samej ilości wody i zdecydowanie niższe w porównaniu
z sumą kosztów gazowego nośnika energii, obligatoryjnych
przeglądów, usług serwisowych i amortyzacji indywidualnego podgrzewacza wody. Również porównanie dynami-
24
Dynamika (rok do roku, narastająco) zmian kosztów podgrzania wody
ciepłem sieciowym (grupa taryfowa S1-WIP MPEC S.A. w Krakowie)
i gazem ziemnym (grupa taryfowa W-2.1 PGNiG, Karpacka Spółka Gazownicza). Sprawność gazowego podgrzewacza wody: 91,5%, sprawność
kompaktowego węzła cieplnego
z obudową: 95,5%. Obliczenia przeproElektrownia
wadzono dla trzyosobowego gospodarstwa domowego, w budynku
Energia wiePaliwo 100
36
SKAWINA
elektryczna
ciepłej
lorodzinnym – 49 mieszkań,
zużywającego 48 dm3/osobę/dzień
przed modernizacją
wody o temperaturze 55oC.
Straty
64
ki zmian kosztów przygotowania ciepłej wody użytkowej
w oparciu o gaz ziemny i ciepło sieciowe (z okresu ostatnich pięciu lat) przemawia
zdecydowanie na korzyść
Energia cieElektrownia
34
elektryczna
pła sieciowego.
Paliwo 100
SKAWINA
po modernizacji
18
Pewność dostaw, niezawodność
Straty 48
systemu
Ciepło
Ze względu na ciągłość dostaw ciepła sieciowego (produkt
dostarczany jest do odbiorców przez 365 dni w roku),
klienci Miejskiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej
S.A. w Krakowie mogą korzystać z wody podgrzewanej
ciepłem sieciowym przez cały rok kalendarzowy. Gwarancję nieprzerwanych dostaw zapewnia ciągła praca źródeł ciepła oraz promienisto-pierścieniowa budowa sieci
ciepłowniczej, umożliwiająca (w przypadku konieczności
przeprowadzenia prac remontowo-konserwacyjnych sieci)
zmianę kierunku zasilania.
Dyspozycyjność pracującego w ruchu ciągłym Pogotowia
Energetycznego Miejskiego Przedsiębiorstwa Energetyki
Cieplnej S.A. gwarantuje, że w przypadku wystąpienia
awarii pojawi się ono u klienta bezzwłocznie. Użytkownicy
podgrzewaczy indywidualnych nie mogą liczyć na taką dostępność służb serwisowych.
Komfort użytkowania, łatwość obsługi
urządzeń
Użytkownicy wody podgrzewanej ciepłem sieciowym odkręcają kran i ciepła woda płynie niemal natychmiast.
Ponieważ urządzenia służące do podgrzewania wody znajdują się w pomieszczeniach technicznych, a nie w mieszkaniach, mieszkańcy zyskują niezabudowaną powierzchnię użytkową, wolną od urządzeń i instalacji, a co za tym
idzie – możliwość lepszego zagospodarowania przestrzeni
i zdecydowaną poprawę estetyki. Nie trzeba już pilnować
terminów przeglądów, dbać o zapewnienie dopływu powietrza niezbędnego do spalenia gazu.
Dostawca ciepła do podgrzania wody – Miejskie Przed-
56
siębiorstwo Energetyki Cieplnej S.A. w Krakowie – dba
o urządzenia podgrzewające wodę, modernizuje je i konserwuje, a w przypadku awarii zapewnia natychmiastową
pomoc całodobowego pogotowia technicznego.
Sprawność i dostępność służb
serwisowych
Pogotowie techniczne Miejskiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej S.A. w Krakowie pozostaje do dyspozycji
klientów 24 godziny na dobę. Wystarczy wybrać numer telefonu 993 lub (12) 644 18 72 i poinformować o zdarzeniu
dyspozytora, aby po okresie niezbędnym na przyjazd służb
technicznych – zjawili się serwisanci MPEC S.A.
Pogotowie techniczne usuwa wszelkie awarie systemu leżące po stronie dostawcy ciepła oraz świadczy odpłatne
usługi, polegające na naprawach instalacji wewnętrznych
nadzorowanych przez administratora zasobów.
Korzystniejsze świadectwa
charakterystyki energetycznej
Optymalny dobór surowców i technologii wytwarzania
powoduje, że ciepło z miejskiej sieci ciepłowniczej w
Krakowie charakteryzuje się bardzo niskim współczynnikiem nakładu nieodnawialnej energii pierwotnej. Wartość
współczynnika, wyliczona zgodnie z wytycznymi zawartymi w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 10 sierpnia 2012 roku w sprawie szczegółowego zakresu i sposobu
sporządzania audytu efektywności energetycznej, wzoru
karty audytu efektywności energetycznej oraz metod obliczania oszczędności energii w oparciu o dane eksploatacyjne za 2012 rok, wynosi 0,21.
Wp ciepło sieciowe = 0,21
Niska wartość współczynnika nakładu nieodnawialnej
energii pierwotnej pozwala uzyskiwać wzorcowe parametry charakterystyki energetycznej budynków i lokali
mieszkalnych korzystających z ciepła sieciowego.
W tym miejscu należy wspomnieć o ustawowym obowiązku ustalenia charakterystyki energetycznej, między innymi dla każdego budynku/lokalu podlegającego zbyciu lub
wynajmowi. Dobre świadectwo nie tylko podnosi wartość
budynku i znajdujących się w nim lokali, ale również kreuje pozytywny wizerunek zarządcy nieruchomości.
Rys. 15
Wartość współczynnika nakładu nieodnawialnej energii pierwotnej wi dla ciepła sieciowego i gazu ziemnego.
25
Referencje
„Program kompleksowego wykorzystania ciepła z miejskiej sieci ciepłowniczej” realizowany jest od roku 2004.
Początkowo działania prowadzono w oparciu o „Porozumienie o współpracy w sprawie zwiększenia dostaw ciepła na cele ciepłej wody użytkowej dla odbiorców systemu ciepłowniczego”. 12 maja 2004 roku Elektrociepłownia
„KRAKÓW” S.A. (obecnie EDF Polska S.A.), Elektrownia Skawina S.A. i Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej S.A.
w Krakowie podpisały kolejną umowę pozwalającą na przedstawienie klientom spółek nowej, atrakcyjniejszej oferty.
Porozumienie to objął swym patronatem Prezydenta Miasta Krakowa, prof. Jacek Majchrowski. Od 2007 roku część projektów realizowana jest w oparciu o „Umowy trójstronne” (Inwestor – Wytwórca ciepła – Dystrybutor ciepła).
Od roku 2004 zrealizowane zostały 164 projekty, w tym:
• 119 w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych
• 45 w obiektach użyteczności publicznej (szkoły, przedszkola, żłobki, hospicjum itp.)
Wybrane adresy projektów referencyjnych:
— Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie, ul. Piłsudskiego 16
— BUD-MAR INVESTMENT Spółka z o.o., ul. Lwowska 2
— Caritas Archidiecezji Krakowskiej, ul. Żywiecka 16
— F.H.U. „CERTEX”, os. Centrum E-12
— Firma Handlowa „RZEPKA”, ul. Centralna 55
— GEOFIZYKA KRAKÓW Spółka z o.o., ul. Bagrowa 3
— Gimnazja: nr 28 – ul. Bujaka 15; nr 22 – ul. Skwerowa 3
— Izba Celna, ul. Pachońskiego 3
— JOTA Spółka z o.o., ul. Piłsudskiego 19
— Klub Sportowy „PRĄDNICZANKA”, ul. Majora 12A
— Komenda Wojewódzka Państwowej Straży Pożarnej, ul. Wyki 3
— KRAKÓW INVESTMENT Spółka z o.o., ul. Zakopiańska 62A
— LOK „Dom Śląski”, ul. Pomorska 2
— PHiP „SINAH” Spółka z o.o., ul. Zegadłowicza 4
— Politechnika Krakowska, ul. Warszawska 24; ul. Skarżyńskiego 3
— Przedszkola Samorządowe: nr 35 – ul. Lilii Wenedy 7; nr 6 – ul. Bujaka 17; nr 150 – ul. Teligi 28; nr 140 – ul. Słomiana 8;
nr 36 – ul. Okólna 18; nr 11 – ul. Saska 11; nr 100 – os. Urocze 15; nr 115 – os. Albertyńskie 23
— Przedszkole Niepubliczne „BAJKA”, os. Urocze 6
— RIVER J. Bator S.J., os. Hutnicze 7
— SM „KRAKUS”, ul. Różyckiego 5, 7; ul. Gnieźnieńska 22, 24, 26; ul. Zawodzie 7; ul. Jaremy 1-15; ul. Palacha 3, 5, 7, 9
— „SADYBA” Spółka z o.o., ul. Kościuszki 73
— SM „Pracowników Nauki”, ul. Rozrywka 20, 22, 24, ul. Strzelców 14
— Spółdzielnia Mieszkaniowa „Budynki Rozproszone”, ul. Bosaków 5
— Spółdzielnia Mieszkaniowa „Domy Pogodnej Jesieni”, ul. Telimeny 31; ul. Nad Sudołem 32; ul. Wysłouchów 8;
ul. Dobrego Pasterza 109; ul. Korczaka 4, ul. Seniorów Lotnictwa 10, ul. Sudolska 7
— Spółdzielnia Mieszkaniowa „ENERGETYK”, ul. Lasówka 40, 44; ul. Centralna 38A
— Spółdzielnia Mieszkaniowa „KONFEDERACKA”, ul. Konfederacka 1
— Spółdzielnia Mieszkaniowa „KRAKOWIAK”, ul. Rusznikarska 12A, ul. Narciarska 2H
— Spółdzielnia Mieszkaniowa „NA KOZŁÓWCE”, ul. Okólna 8, 14, 20, 22, ul. Nowosądecka 21, ul. Spółdzielców 4, 6, 10,
11, 12, 13, 15, 17; ul. Wlotowa 2, 4
— Spółdzielnia Mieszkaniowa „OŚWIECENIA”, os. Oświecenia 41, 42
— Spółdzielnia Mieszkaniowa „PODGÓRZE”, ul. Bieżanowska 86; ul. Nad Potokiem 6
— Spółdzielnia Mieszkaniowa „Budynki Rozproszone”, ul. Brodowicza 5, 5a
26
— Spółdzielnia Mieszkaniowa „HUTNIK”, os. Centrum D9
— Spółdzielnia Mieszkaniowa „Kurdwanów Nowy”, ul. Wysłouchów 27
— Spółdzielnia Mieszkaniowa „NAFTOBUDOWA”, ul. Mogilska 21
— Spółdzielnia Mieszkaniowa „Nowy Prokocim”, ul. Jerzmanowskiego 32
— Spółdzielnia Mieszkaniowa „PODGÓRZE”, ul. Bieżanowska 78, 84
— Spółdzielnia Mieszkaniowa „PRĄDNIK CZERWONY”, ul. Strzelców 17, 19, 21, 23, ul. Powstańców 44, 46
— Spółdzielnia Mieszkaniowa „STOMIL”, al. Pokoju 29
— Spółdzielnia Mieszkaniowa im. T. Kościuszki, ul. Armii Krajowej 93
— Stowarzyszenie Integracyjne Aktywizacji Zawodowej, os. Na Wzgórzach 44
— Szkoły Podstawowe nr 70 – ul. Malborska 98; nr 143 – ul. Stojałowskiego 31; nr 41 – ul. Jerzmanowskiego 6;
nr 123 – ul. Okólna 16
— Tow. Przyjaciół Chorych „HOSPICJUM”, ul. Fatimska 17
— TP Edukacja i Wypoczynek Spółka z o.o., ul. Aleksandry 10
— Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Krakowie, ul. Rajska 1
— Wspólnoty Mieszkaniowe: os. Na Wzgórzach 3; ul. Gliniana 11; ul. Gliniana 9; ul. Gliniana 7; ul. Kijowska 33;
ul. Elsnera 24; os. Szkolne 2, ul. Cieszyńska 14; os. Wysokie 16; os. Handlowe 6; os. Willowe 21; ul. Lubelska 20;
ul. Kielecka 9; ul. Meissnera 35; ul. Jaremy 25; ul. Makowskiego 18; ul. Okólna 5; os. Strusia 2; os. Kalinowe 2;
os. Kalinowe 15; ul. Pużaka 8; ul. Stachiewicza 47; ul. Pałacha 13; ul. Rydygiera 7; ul. Jaremy 14b; ul. Okólna 11;
ul. Jaremy 21; ul. Teligi 18; ul. Kantora 4; ul. Kijowska 35; ul. Okólna 26; ul. Na Kozłówce 12; ul. Okólna 9;
ul. Weissa 14; ul. Stachiewicza 29; ul. Traugutta 4
— Zakład Wodociągów i Kanalizacji Spółka z o.o., ul. Radziszowska 11
— Zarząd Budynków Komunalnych w Krakowie, ul. Piekarska 3; os. Urocze 2
— Zarząd Budynków Komunalnych w Krakowie, ul. Strzelców 15, ul. Urzędnicza 52a
— Zarząd Infrastruktury Sportowej, ul. Ptaszyckiego 4
— ZEO „Wschód”, os. Szkolne 20
— Zespół Szkół nr 1, ul. Ułanów 3
— Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 4, ul. Krzemionki 11
— Zespół Szkół Ogólnokształcących Sportowych nr 2, os. Teatralne 35
— Zespół Szkół Ogólnokształcących, Integracyjnych nr 4, ul. Żabia 20
— Zgromadzenie Księży Najświętszego Serca Jezusowego, ul. Saska 2
— Zjednoczona Spółdzielnia Budowlano-Mieszkaniowa „PIAST”, ul. Chocimska 20
— Zwierzyniecka Spółdzielnia Mieszkaniowa, ul. Gromady Grudziąż 23
— Żłobek Samorządowy nr 19 – ul. Świtezianki 7; nr 20 – ul. Okólna 6; Nr 22 – os. Tysiąclecia 14; nr 5 – os. Willowe 2
27
Spis ilustracji
Rys. 1. Porównanie efektywności wytwarzania energii elektrycznej i ciepła w elektrociepłowni z efektywnością
wytwarzania energii elektrycznej w elektrowni kondensacyjnej i ciepła w ciepłowni.
Rys. 2. Modernizacja Elektrowni Skawina poprzez dobudowę członu ciepłowniczego.
Rys. 3. Struktura usług świadczonych przez MPEC S.A. w 2008 roku.
Rys. 4. Obszar administracyjny Miasta Krakowa (Miejska sieć ciepłownicza — KALKA).
Rys. 5. Przekrój rury preizolowanej.
Rys. 6. Przebieg procesu inwestycyjnego.
Rys. 7. Przykładowy harmonogram realizacji projektu.
Rys. 8. Kompaktowy węzeł cieplny.
Rys. 9. Schemat instalacji z zabudowanym węzłem jednofunkcyjnym (dwufunkcyjnym — KALKA).
Rys. 10. Schemat instalacji z zabudowanym indywidualnym węzłem jednofunkcyjnym (dwufunkcyjnym — KALKA).
Rys. 10. Schemat instalacji z zabudowanym węzłem grupowym (indywidualnym węzłem dwufunkcyjnym — KALKA).
Rys. 12. Schematy instalacji c.w.u. w mieszkaniu użytkownika.
Rys. 13. Porównanie jednostkowych kosztów brutto ciepłej wody użytkowej otrzymywanej w wyniku podgrzewania
wody wodociągowej ciepłem sieciowym, gazem ziemnym i energią elektryczną.
Rys. 14. Dynamika zmian kosztów podgrzania wody ciepłem sieciowym i gazem ziemnym.
Rys. 15. Wartość współczynnika nakładu nieodnawialnej energii pierwotnej wi dla ciepła sieciowego i gazu ziemnego.
28
EDF Polska S.A.
00-120 Warszawa, ul. Złota 59
www.edf.pl
tel. +48 12 64 66 670
[email protected]
Elektrownia Skawina S.A.
32–050 Skawina, ul. Piłsudskiego 10
www.cezpolska.pl
tel. +48 12 277 85 46
[email protected]
Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej S.A. w Krakowie
30-969 Kraków, al. Jana Pawła II 188
www.mpec.krakow.pl
tel. +48 12 646 53 88
[email protected]
[email protected]
Pod Patronatem:
www.cieplodlakrakowa.pl
Download