ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 702 / 2014

1.7.2014
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
L 193/1
II
(Akty o charakterze nieustawodawczym)
ROZPORZĄDZENIA
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 702/2014
z dnia 25 czerwca 2014 r.
uznające niektóre kategorie pomocy w sektorach rolnym i leśnym oraz na obszarach wiejskich za
zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii
Europejskiej
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej („Traktat” ), w szczególności jego art. 108 ust. 4,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 994/98 z dnia 7 maja 1998 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Trak­
tatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do niektórych kategorii horyzontalnej pomocy państwa (1), w szczególności
jego art. 1 ust. 1 lit. a) i b),
po opublikowaniu projektu niniejszego rozporządzenia zgodnie z art. 6 i art. 8 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 994/98,
po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Pomocy Państwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1)
Jeżeli finansowanie przez państwo spełnia kryteria określone w art. 107 ust. 1 Traktatu, stanowi pomoc państwa
i na mocy jego art. 108 ust. 3 należy je zgłosić Komisji. Na mocy art. 109 Traktatu, Rada może jednak określić
rodzaje pomocy, które są zwolnione z tego obowiązku zgłoszenia. Zgodnie z art. 108 ust. 4 Traktatu Komisja
może przyjąć rozporządzenia dotyczące tych kategorii pomocy. Rozporządzenie (WE) nr 994/98 upoważnia
Komisję do uznania, zgodnie z art. 109 Traktatu, że niektóre kategorie pomocy można wyłączyć z wymogu zgło­
szenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu. Na podstawie tego rozporządzenia Komisja przyjęła rozporzą­
dzenie Komisji (WE) nr 1857/2006, które stosuje się do dnia 30 czerwca 2014 r. (2).
(2)
W dniu 22 lipca 2013 r. rozporządzenie (WE) nr 994/98 zmieniono rozporządzeniem Rady (UE) nr 733/2013 (3),
aby upoważnić Komisję do rozszerzenia wyłączeń grupowych na nowe kategorie pomocy, w odniesieniu do
których można określić jasne warunki zgodności. Te nowe kategorie pomocy w sektorach rolnym i leśnym
powinny obejmować: pomoc służącą zachowaniu dziedzictwa, pomoc na rzecz wyrównania szkód spowodowa­
nych przez klęski żywiołowe oraz pomoc na rzecz leśnictwa, które pod pewnymi warunkami mogą być wyłą­
czone z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu.
(1) Dz.U. L 142 z 14.5.1998, s. 1.
(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1857/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu w odniesieniu do
pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z wytwarzaniem produktów rolnych oraz
zmieniające rozporządzenie (WE) nr 70/2001 (Dz.U. L 358 z 16.12.2006, s. 3) zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1114/2013
z dnia 7 listopada 2013 r. zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1857/2006 w odniesieniu do okresu jego stosowania (Dz.U. L 298 z
8.11.2013, s. 34).
3
( ) Rozporządzenie Rady (UE) nr 733/2013 z dnia 22 lipca 2013 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 994/98 dotyczące stosowania
art. 92 i 93 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską do niektórych kategorii horyzontalnej pomocy państwa (Dz.U. L 204 z
31.7.2013, s. 11).
L 193/2
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
(3)
Artykuł 42 Traktatu przewiduje, że przepisy dotyczące konkurencji mają zastosowanie do wytwarzania
produktów rolnych i obrotu nimi jedynie w zakresie określonym przez Parlament Europejski i Radę. Artykuł 211
ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 (1) stanowi, że poza określonymi
wyjątkami zasady pomocy państwa mają zastosowanie do pomocy na rzecz wytwarzania produktów rolnych i
obrotu nimi. Artykuł 211 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 stanowi, że przepisy dotyczące pomocy
państwa nie mają zastosowania do płatności dokonywanych przez państwa członkowskie na środki przewidziane
w tym rozporządzeniu, które są częściowo lub w całości finansowane przez Unię, ani do środków objętych
art. 213–218 tego rozporządzenia. Zasady pomocy państwa nie mają też zastosowania do płatności dokonywa­
nych przez państwa członkowskie na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305­
/2013 (2) ani do dodatkowego finansowania krajowego należącego do zakresu art. 42 Traktatu. Aby tego rodzaju
płatności mające stanowić dodatkowe finansowanie krajowe objęte zakresem art. 42 Traktatu mogły zostać
zatwierdzone przez Komisję w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich danego państwa członkowskiego,
muszą one spełniać kryteria rozporządzenia (UE) nr 1305/2013. Zasady pomocy państwa mają jednak zastoso­
wanie zarówno do części współfinansowanej z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów
Wiejskich (EFRROW), jak i do dodatkowego krajowego finansowania środków pozostających poza zakresem
art. 42 Traktatu.
(4)
Zważywszy, że skutki gospodarcze pomocy są niezależne od tego, czy jest ona częściowo finansowana przez
Unię czy też nie i czy jest finansowana przez samo państwo członkowskie, należy utrzymać spójność między
polityką Komisji w zakresie kontroli pomocy państwa a wsparciem udzielanym w ramach unijnej wspólnej poli­
tyki rolnej i polityki rozwoju obszarów wiejskich.
(5)
Zakres niniejszego rozporządzenia powinien zatem zostać dostosowany do zakresu rozporządzenia (UE) nr 1305­
/2013, w szczególności w zakresie pomocy na rzecz sektora leśnego i pomocy na rzecz mikroprzedsiębiorstw i
małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) działających na obszarach wiejskich. Niniejsze rozporządzenie powinno
mieć zastosowanie do środków pomocy na rzecz leśnictwa i MŚP działających na obszarach wiejskich, pozostają­
cych poza zakresem art. 42 Traktatu a objętych rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013 jedynie w przypadkach, w
których takie środki są włączone do programów rozwoju obszarów wiejskich i są współfinansowane z EFRROW.
Z drugiej strony niniejsze rozporządzenie nie powinno mieć zastosowania do pomocy dla przedsiębiorstw na
obszarach wiejskich, przeznaczonej na działalność leżącą poza zakresem art. 42 Traktatu ani dla sektora leśnego,
jeśli pomoc ta nie ma bezpośredniego związku z programami rozwoju obszarów wiejskich i nie jest współfinan­
sowana z EFRROW. Powinna ponadto istnieć możliwość przyznawania pomocy na transfer wiedzy i działania
informacyjne w sektorze leśnym oraz pomocy na usługi doradcze w sektorze leśnym poza programami rozwoju
obszarów wiejskich finansowanymi w całości przez państwa członkowskie, o ile spełnią one odpowiednie
warunki zgodności określone w niniejszym rozporządzeniu.
(6)
Państwa członkowskie, które są zobowiązane do uzyskania zgody zarówno na współfinansowaną część, jak i na
dodatkowe finansowanie krajowych programów rozwoju obszarów wiejskich, powinny mieć możliwość korzys­
tania z procedury uproszczonej, zgodnie z art. 81 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013. W tym kontekście
pomoc taka powinna być wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu, pod
warunkiem że jest zgodna z odpowiednimi warunkami zgodności określonymi w niniejszym rozporządzeniu.
(7)
Komunikatem Komisji z dnia 8 maja 2012 r. dla Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekono­
miczno-Społecznego i Komitetu Regionów — Unowocześnienie unijnej polityki w dziedzinie pomocy państwa
(SAM) (3), Komisja zainicjowała szeroko zakrojony przegląd przepisów dotyczących pomocy państwa. Główne
cele tej modernizacji to: (i) osiągnięcie trwałego, inteligentnego i sprzyjającego włączeniu społecznemu wzrostu
gospodarczego na konkurencyjnym rynku wewnętrznym, przyczyniającego się jednocześnie do postępu działań
państw członkowskich na rzecz bardziej efektywnego wykorzystania finansów publicznych; (ii) skupienie działań
Komisji w ramach kontroli ex ante na sprawach mających największy wpływ na rynek wewnętrzny, przy jedno­
czesnym wzmocnieniu współpracy państw członkowskich w zakresie egzekwowania reguł pomocy państwa; oraz
(iii) uproszczenie reguł i umożliwienie szybszego podejmowania lepiej uzasadnionych i opartych na solidnych
przesłankach ekonomicznych decyzji, wspólne podejście i jasno sformułowane obowiązki.
(8)
Niniejsze rozporządzenie powinno umożliwić lepsze określenie priorytetów dla czynności w zakresie egzekwo­
wania przepisów dotyczących pomocy państwa oraz dalsze ich uproszczenie i powinno zwiększyć przejrzystość i
skuteczność oceny i kontroli zgodności z zasadami pomocy państwa na szczeblu krajowym i europejskim, jedno­
cześnie uwzględniając instytucjonalny podział kompetencji między Komisję a państwa członkowskie. Zgodnie z
zasadą proporcjonalności niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych
celów.
(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację
rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 oraz (WE)
nr 1234/2007 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671).
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów
wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) i uchylające rozporządzenie Rady (WE)
nr 1698/2005 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013 s. 487).
(3) COM(2012) 209 final.
1.7.2014
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/3
(9)
Komisja zastosowała art. 107 i 108 Traktatu do MŚP prowadzących działalność w sektorze wytwarzania, prze­
twarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych w licznych przypadkach, w szczególności w kontekście
wdrażania rozporządzenia (WE) nr 1857/2006, rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 (1) oraz wytycznych
Wspólnoty w sprawie pomocy państwa w sektorze rolnym i leśnym na lata 2007–2013 (2). W rezultacie Komisja
zdobyła znaczne doświadczenie w tej dziedzinie. Doświadczenie Komisji pozwoliło jej lepiej określić warunki, na
których pewne kategorie pomocy można uznać za zgodne z rynkiem wewnętrznym, i rozszerzyć zakres wyłą­
czeń blokowych oraz zwiększyć przejrzystość i usprawnić monitorowanie, zapewniając jednocześnie właściwą
ocenę dużych programów pod kątem ich wpływu na konkurencję na rynku wewnętrznym.
(10)
Ogólne warunki stosowania niniejszego rozporządzenia należy określić w oparciu o zestaw wspólnych zasad
zapewniających, by pomoc służyła celowi leżącemu we wspólnym interesie, miała wyraźny efekt zachęty, była
właściwa i proporcjonalna, była przyznawana z zachowaniem pełnej przejrzystości oraz podlegała mechanizmom
kontroli i regularnej oceny, a także by nie zakłócała warunków wymiany handlowej w stopniu sprzecznym ze
wspólnym interesem.
(11)
Pomoc, która spełnia wszystkie warunki — zarówno ogólne, jak i szczegółowe — ustanowione w niniejszym
rozporządzeniu w odniesieniu do odpowiednich kategorii pomocy, powinna być wyłączona z wymogu zgłoszenia
ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu. W celu zapewnienia skutecznego nadzoru i uproszczenia procedur
administracyjnych, ale bez osłabienia monitorowania przez Komisję wyłączona pomoc (programy pomocy i indy­
widualne środki pomocy) powinna zawierać wyraźne odniesienie do niniejszego rozporządzenia.
(12)
Pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu, nie objęta niniejszym rozporządzeniem, nadal podlega
wymogowi zgłoszenia ustanowionemu w art. 108 ust. 3 Traktatu. Niniejsze rozporządzenie nie ogranicza możli­
wości zgłaszania przez państwa członkowskie pomocy, której cele odpowiadają celom objętym jego zakresem.
(13)
Ponieważ duże programy mają potencjalnie większy wpływ na wymianę handlową i konkurencję, programy
pomocy, których roczny budżet w ramach pomocy państwa przekracza próg wyrażony w formie wartości
bezwzględnej, powinny, co do zasady, być poddawane ocenie pomocy państwa. Ocena powinna służyć weryfi­
kacji realizacji przyjętych założeń i spełnienia warunków leżących u podstaw zgodności programu, jak również
weryfikacji skuteczności środka pomocy w świetle jej uprzednio zdefiniowanych celów i wskaźników ogólnych i
szczegółowych oraz wpływu danego programu na konkurencję i wymianę handlową. By zapewnić równe trakto­
wanie, ocena pomocy państwa powinna być przeprowadzana według planu oceny zatwierdzonego przez Komisję.
Wprawdzie taki plan należy zazwyczaj sporządzać w momencie opracowywania programu i zatwierdzać na czas,
tak aby program mógł wejść w życie, to nie w każdym przypadku jest to możliwe. Dlatego aby nie opóźnić
wejścia w życie, niniejsze rozporządzenie będzie miało zastosowanie do takich programów przez okres nie
dłuższy niż sześć miesięcy. Komisja może zdecydować o przedłużeniu tego okresu po zatwierdzeniu planu oceny.
W tym celu plan oceny należy zgłosić Komisji w terminie 20 dni roboczych od daty wejścia w życie programu.
Komisja może również w drodze wyjątku uznać, że ocena nie jest konieczna zważywszy na specyfikę przypadku.
Komisja powinna uzyskać od państwa członkowskiego niezbędne informacje, które umożliwią jej dokonanie
ewaluacji planu oceny oraz wystąpić o dodatkowe informacje bez zbędnej zwłoki, umożliwiając państwu człon­
kowskiemu uzupełnienie brakujących informacji, potrzebnych Komisji do podjęcia decyzji. Z uwagi na nowa­
torski charakter tego procesu w ciągu sześciu miesięcy od daty zatwierdzenia planu oceny Komisja przekaże w
odrębnym dokumencie szczegółowe wskazówki na temat obowiązującej procedury oraz odpowiedni szablon, za
pomocą którego przedkładane będą plany oceny. Zmiany w programach podlegających ocenie, inne niż modyfi­
kacje, które nie mogą wpływać na zgodność programu pomocy na podstawie niniejszego rozporządzenia lub nie
mogą w sposób istotny wpływać na treść zatwierdzonego planu oceny, należy oceniać z uwzględnieniem
wyników takiej oceny oraz wyłączyć z zakresu niniejszego rozporządzenia. Zmian o charakterze czysto
formalnym, zmian administracyjnych lub dokonanych w ramach środków współfinansowanych przez UE nie
należy z zasady traktować jako zmian istotnie wpływających na treść zatwierdzonego planu oceny.
(14)
Niniejsze rozporządzenie nie powinno mieć zastosowania do pomocy uwarunkowanej pierwszeństwem użycia
produktów krajowych w stosunku do produktów przywożonych ani do pomocy na działalność związaną z
wywozem. Nie powinno mieć ono zwłaszcza zastosowania do pomocy na tworzenie i funkcjonowanie sieci
dystrybucyjnej w innym państwie członkowskim lub państwie trzecim. Pomoc na pokrycie kosztów uczestnictwa
w targach bądź kosztów badań lub usług doradczych potrzebnych do wprowadzenia nowego lub już istniejącego
produktu na nowy rynek w innym państwie członkowskim lub w państwie trzecim zasadniczo nie powinna
stanowić pomocy na działalność związaną z wywozem.
(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym
rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych), (Dz.U. L 214 z 9.8.2008, s. 3).
(2) Dz.U. C 319 z 27.12.2006, s. 1.
L 193/4
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
(15)
Komisja powinna zadbać o to, aby zatwierdzona pomoc nie wpływała niekorzystnie na warunki wymiany hand­
lowej w stopniu sprzecznym z interesem ogólnym. Pomoc na rzecz beneficjenta, na którym ciąży obowiązek
zwrotu pomocy wynikający z wcześniejszej decyzji Komisji uznającej pomoc za niezgodną z prawem oraz z
rynkiem wewnętrznym, należy więc wyłączyć z zakresu stosowania niniejszego rozporządzenia z wyjątkiem
pomocy mającej na celu wynagrodzenie szkód spowodowanych niektórymi klęskami żywiołowymi.
(16)
Pomoc przyznawana przedsiębiorstwom znajdującym się w trudnej sytuacji powinna być wyłączona z zakresu
niniejszego rozporządzenia, ponieważ pomoc taka powinna być poddawana ocenie pod kątem zgodności z
wytycznymi dotyczącymi pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (1)
lub z zastępującymi je wytycznymi, w celu uniknięcia przypadków obchodzenia wspomnianych wytycznych, z
wyjątkiem, pod pewnymi warunkami, pomocy przyznanej w celu wyrównania szkód spowodowanych przez
klęski żywiołowe, niekorzystne zjawiska klimatyczne porównywalne do klęsk żywiołowych, choroby zwierząt lub
szkodniki roślin, pomoc na naprawę szkód w lasach spowodowanych pożarami, klęskami żywiołowymi, nieko­
rzystnymi zjawiskami klimatycznymi, szkodnikami, chorobami, katastrofami oraz zjawiskami związanymi ze
zmianą klimatu, jak określono w niniejszym rozporządzeniu. Ponadto, w celu zapewnienia ochrony zdrowia
publicznego oraz przy uwzględnieniu sytuacji nadzwyczajnej, nie należy, pod pewnymi warunkami, wprowadzać
kryteriów rozróżniających dotyczących sytuacji gospodarczej przedsiębiorstwa w odniesieniu do pomocy na
wyrównanie kosztów zwalczania chorób zwierząt oraz pomocy na usuwanie i zniszczenie padłych zwierząt
gospodarskich. Aby zagwarantować pewność prawa, należy ustanowić jasne kryteria, które nie wymagają prze­
prowadzania oceny wszystkich szczegółowych aspektów sytuacji przedsiębiorstwa w celu określenia, czy do celów
niniejszego rozporządzenia dane przedsiębiorstwo należy uznać za przedsiębiorstwo znajdujące się w trudnej
sytuacji.
(17)
Jeżeli pomoc państwa lub warunki z nią związane, w tym model finansowania środka, kiedy stanowi on jego
nieodłączny element, wiążą się nierozerwalnie z naruszeniem przepisów Unii, pomoc nie może zostać uznana za
zgodną z rynkiem wewnętrznym. Niniejsze rozporządzenie nie powinno mieć zastosowania do pomocy, która
nierozerwalnie wiąże się z naruszeniem unijnych przepisów.
(18)
Egzekwowanie przepisów dotyczących pomocy państwa zależy w dużym stopniu od współpracy z państwami
członkowskimi. Państwa członkowskie powinny zatem podejmować wszelkie środki konieczne do zapewnienia
zgodności z niniejszym rozporządzeniem, w tym zgodności indywidualnych środków pomocy przyznanych w
ramach programów objętych wyłączeniem grupowym.
(19)
Ze względu na znaczące ryzyko niekorzystnego wpływu na warunki wymiany handlowej, duże kwoty pomocy
udzielonej indywidualnie lub łącznie powinny być oceniane przez Komisję w momencie dokonywania zgłoszenia.
Dla niektórych kategorii pomocy inwestycyjnej objętych zakresem niniejszego rozporządzenia należy więc
określić progi maksymalnych kwot pomocy na poziomie uzależnionym od kategorii pomocy i jej prawdopodob­
nego wpływu na warunki wymiany handlowej. Każda pomoc przekraczająca takie progi powinna nadal podlegać
wymogowi zgłoszenia ustanowionemu w art. 108 ust. 3 Traktatu. Progów określonych w niniejszym rozporzą­
dzeniu nie należy obchodzić poprzez sztuczne dzielenie programów pomocy lub projektów pomocy, np. na kilka
programów pomocy lub projektów o podobnych cechach, celach lub beneficjentach. Innych kategorii pomocy, w
zakresie w jakim spełniają one warunki zgodności oraz nie przekraczają maksymalnej intensywności pomocy lub
maksymalnych kwot pomocy określonych w niniejszym rozporządzeniu, nie należy uznawać za niosące duże
ryzyko niekorzystnego wpływu na warunki wymiany handlowej.
(20)
W trosce o przejrzystość, równe traktowanie i możliwość skutecznego monitorowania niniejsze rozporządzenie
powinno mieć zastosowanie jedynie do pomocy, w przypadku której można dokładnie obliczyć z wyprzedzeniem
ekwiwalent dotacji brutto bez konieczności przeprowadzania oceny ryzyka (pomoc przejrzysta).
(21)
W przypadku niektórych szczególnych instrumentów pomocy, takich jak pożyczki, gwarancje, środki podatkowe
oraz, w szczególności, zaliczki zwrotne, niniejsze rozporządzenie powinno określać warunki, na których można
je uznać za przejrzyste. Pomoc w formie gwarancji należy uznać za przejrzystą, jeżeli ekwiwalent dotacji brutto
obliczono na podstawie bezpiecznych stawek określonych w odniesieniu do danego rodzaju przedsiębiorstwa. Na
przykład w odniesieniu do MŚP w obwieszczeniu Komisji w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE do
pomocy państwa w formie gwarancji (2) określono wysokości rocznych stawek, powyżej których gwarancje
państwa zostaną uznane za niestanowiące pomocy. Pomoc należy uznać za przejrzystą również, jeżeli przed
wdrożeniem środka metoda używana do obliczenia intensywności pomocy w formie gwarancji państwa została
zgłoszona Komisji i zatwierdzona przez nią zgodnie z zawiadomieniem Komisji w sprawie zastosowania art. 87 i
88 Traktatu WE do pomocy państwa w formie gwarancji. Do celów niniejszego rozporządzenia pomocy w
formie środków finansowania ryzyka i zastrzyków kapitałowych nie należy uważać za przejrzystą.
(1) Dz.U. C 244 z 1.10.2004, s. 2.
(2) Dz.U. C 155 z 20.6.2008, s. 10.
1.7.2014
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/5
(22)
Pomoc, która w innych okolicznościach wchodziłaby w zakres niniejszego rozporządzenia, ale nie jest przejrzysta,
należy w każdym przypadku zgłaszać Komisji. Zgłoszenia nieprzejrzystych środków pomocy powinny być
oceniane przez Komisję w szczególności w świetle kryteriów określonych w wytycznych Unii w sprawie pomocy
państwa sektorach rolnym i leśnym na lata 2014–2020 (1) lub w innych odpowiednich zasadach ramowych,
wytycznych, komunikatach i zawiadomieniach.
(23)
Aby mieć pewność, że pomoc jest niezbędna i zachęca do dalszego rozwoju działalności lub projektów, niniejsze
rozporządzenie nie powinno mieć zastosowania do pomocy na działalność lub projekty, które beneficjent
podjąłby lub realizował również bez tej pomocy. Żadna pomoc na działalność już podjętą lub projekty już reali­
zowane przez beneficjenta nie powinna być przyznawana z mocą wsteczną. Pomoc powinna być zwolniona z
wymogu zgłoszenia przewidzianego w art. 108 ust. 3 Traktatu zgodnie z niniejszym rozporządzeniem jedynie w
przypadkach, gdy dana działalność lub prace nad wspomaganym projektem mają się rozpocząć po złożeniu przez
beneficjenta pisemnego wniosku o przyznanie pomocy.
(24)
W przypadku jakiejkolwiek pomocy ad hoc objętej niniejszym rozporządzeniem, przyznanej dużemu przedsię­
biorstwu państwo członkowskie, oprócz uwzględnienia warunków dotyczących efektu zachęty obowiązujących w
przypadku MŚP, powinno również zapewnić, aby beneficjent sporządził, w formie dokumentu wewnętrznego,
analizę wykonalności projektu lub działań objętych pomocą w przypadku otrzymania pomocy oraz bez niej.
Państwo członkowskie powinno sprawdzić także, czy wspomniany dokument potwierdza istotne zwiększenie
zakresu projektu lub działania, istotne zwiększenie całkowitej kwoty, jaką beneficjent przeznacza na projekt lub
działanie objęte pomocą, lub też znaczące przyspieszenie realizacji przedmiotowego projektu lub działania.
Dowód na występowanie efektu zachęty powinien też stanowić fakt, że w przypadku braku pomocy dany projekt
inwestycyjny lub działanie nie zostałyby zrealizowane jako takie na danym obszarze wiejskim.
(25)
Automatyczne programy pomocy w formie korzyści podatkowych powinny nadal podlegać szczególnemu warun­
kowi dotyczącemu efektu zachęty, jako że pomoc związana z tymi programami pomocy jest przyznawana w
ramach innych procedur niż w przypadku pozostałych kategorii pomocy. Ten szczególny warunek oznacza, że te
programy pomocy powinny być przyjmowane przed rozpoczęciem działań lub prac związanych ze wspieranym
projektem lub wspieraną działalnością. Warunek ten nie ma jednak zastosowania w przypadku kolejnych wersji
programu pomocy fiskalnej pod warunkiem że dana działalność była już objęta poprzednimi programami
pomocy w formie korzyści podatkowych. Zasadniczym momentem oceny efektu zachęty takich programów jest
moment określenia środka podatkowego w ramach pierwszego programu pomocy, który jest następnie zastępo­
wany kolejnymi wersjami programu.
(26)
W odniesieniu do: pomocy na scalanie gruntów, pomocy na działania promocyjne w formie publikacji mających
na celu podniesienie świadomości szerokiego grona odbiorców na temat produktów rolnych, pomocy na wyrów­
nanie szkód spowodowanych przez niekorzystne zjawiska klimatyczne porównywalne do klęsk żywiołowych,
pomocy mającej na celu wyrównanie kosztów zwalczania chorób zwierząt oraz szkodników roślin i strat spowo­
dowanych przez te choroby zwierząt lub szkodniki roślin, pomocy na pokrycie kosztów związanych z usuwa­
niem i zniszczeniem padłych zwierząt gospodarskich, pomocy na badania i rozwój, pomocy na wyrównanie
szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi i pomocy na inwestycje na rzecz zachowania dziedzictwa kultural­
nego i naturalnego w gospodarstwach rolnych, jeżeli zostały spełnione szczególne warunki ustanowione w niniej­
szym rozporządzeniu, wymóg występowania efektu zachęty nie powinien mieć zastosowania lub należy założyć,
że został spełniony.
(27)
Aby pomoc była proporcjonalna i ograniczona do niezbędnej kwoty, należy w miarę możliwości określić maksy­
malne kwoty pomocy w postaci poziomów intensywności pomocy w stosunku do zestawu kosztów kwalifikowal­
nych. Aby zapewnić proporcjonalność pomocy w przypadku, kiedy nie można ustalić maksymalnej intensyw­
ności pomocy, ponieważ nie można wyodrębnić koszów kwalifikowalnych, lub w celu udostępnienia prostszych
instrumentów w odniesieniu do małych kwot, należy określić maksymalne kwoty pomocy wyrażone w wartoś­
ciach nominalnych. Intensywność pomocy i maksymalne kwoty pomocy powinny zostać ustalone, zgodnie z
doświadczeniem Komisji, na poziomie, który ogranicza do minimum zakłócenia konkurencji we wspieranym
sektorze, a który równocześnie odpowiednio uwzględnienia cel ułatwiania rozwoju działalności gospodarczej
beneficjentów w sektorze rolnym, na obszarach wiejskich i w sektorze leśnym. W celu zapewnienia zgodności ze
środkami na rzecz rozwoju obszarów wiejskich finansowanymi przez Unię pułapy te należy zharmonizować z
pułapami określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 1305/2013, w zakresie, w jakim jest to zgodne z zasadami
pomocy państwa.
(28)
Przy obliczaniu intensywności pomocy należy uwzględniać wyłącznie koszty kwalifikowalne. Rozporządzenie nie
powinno wyłączać pomocy, która przekracza odpowiednią intensywność pomocy w wyniku uwzględnienia
kosztów niekwalifikowalnych. Wyodrębnienie kosztów kwalifikowalnych powinno być poparte jasną, szczegółową
i aktualną dokumentacją. Do obliczeń należy zawsze stosować kwoty przed potrąceniem podatków lub innych
(1) Dz.U. C 204 z 1.7.2014, s. 1.
L 193/6
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
opłat. Wartość pomocy płatnej w kilku ratach powinna być dyskontowana do jej wartości w dniu przyznania
pomocy. Także wartość kosztów kwalifikowalnych powinna być dyskontowana do ich wartości w dniu przy­
znania pomocy. Jako stopę procentową stosowaną do dyskontowania oraz stopę procentową stosowaną do obli­
czania kwoty pomocy w przypadku pomocy udzielanej w innej formie niż dotacja należy stosować odpowiednio
stopę dyskontową oraz stopę referencyjną mającą zastosowanie w dniu przyznania pomocy zgodnie z komuni­
katem Komisji w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych (1). W przypadku gdy
pomoc przyznawana jest w formie innej niż dotacja, kwotę pomocy należy wyrażać jako ekwiwalent dotacji
brutto. W przypadku, kiedy pomoc przyznaje się w postaci korzyści podatkowych, raty pomocy powinny być
dyskontowane na podstawie stóp dyskontowych obowiązujących w dniach, w których poszczególne korzyści
podatkowe stają się skuteczne. Należy propagować stosowanie pomocy w formie zaliczek zwrotnych, gdyż takie
instrumenty podziału ryzyka sprzyjają zwiększeniu efektu zachęty. Dlatego też należy wprowadzić przepis stano­
wiący, że w przypadku udzielenia pomocy w formie zaliczek zwrotnych można zwiększyć obowiązujące pułapy
intensywności pomocy ustanowione w niniejszym rozporządzeniu.
(29)
W przypadku korzyści podatkowych dotyczących podatków należnych w przyszłości obowiązująca stopa dyskon­
towa oraz dokładna wysokość rat pomocy mogą nie być znane z wyprzedzeniem. W takich przypadkach państwa
członkowskie powinny z góry określić pułap zdyskontowanej wartości pomocy, przestrzegając obowiązującego
poziomu intensywności pomocy. Następnie, kiedy znana już jest kwota pomocy danej raty na dany dzień, można
przeprowadzić dyskontowanie na podstawie stopy dyskontowej mającej wówczas zastosowanie. Ogólną kwotę
ustalonego pułapu należy pomniejszyć o zdyskontowaną wartość każdej raty pomocy (kwota ograniczona
pułapem).
(30)
Aby ustalić, czy przestrzegane są progi pomocy indywidualnej powodujące obowiązek zgłoszenia oraz maksy­
malne pułapy intensywności pomocy lub maksymalne kwoty pomocy określone w niniejszym rozporządzeniu,
należy uwzględnić łączną kwotę pomocy państwa na wspieraną działalność lub projekt. Niniejsze rozporządzenie
powinno również określać, w jakich okolicznościach możliwe jest kumulowanie pomocy różnych kategorii.
Dopuszczone jest kumulowanie pomocy wyłączonej z wymogu zgłoszenia na mocy niniejszego rozporządzenia
oraz wszelkiej innej, zgodnej z rynkiem wewnętrznym pomocy wyłączonej na mocy innego rozporządzenia lub
zatwierdzonej przez Komisję, o ile takie środki pomocy dotyczą różnych, możliwych do wyodrębnienia kosztów
kwalifikowalnych. W przypadku gdy różne źródła pomocy dotyczą tych samych — pokrywających się częściowo
lub w całości — możliwych do wyodrębnienia kosztów kwalifikowalnych, kumulacja powinna być dopuszczalna
do wysokości najwyższego poziomu intensywności pomocy lub kwoty pomocy mającej zastosowanie w odnie­
sieniu do tejże pomocy na mocy niniejszego rozporządzenia. Niniejsze rozporządzenie powinno również określać
specjalne reguły dotyczące kumulacji pomocy — z możliwymi do wyodrębnienia kosztami kwalifikowalnymi lub
bez nich — oraz kumulacji z pomocą de minimis. Pomoc de minimis nie jest zazwyczaj przyznawana na szcze­
gólne możliwe do wyodrębnienia koszty kwalifikowalne ani nie jest z takimi kosztami związana. W takich przy­
padkach należy zapewnić możliwość swobodnej kumulacji pomocy de minimis z pomocą państwa wyłączoną na
mocy niniejszego rozporządzenia. Natomiast w przypadkach, gdy pomoc de minimis przyznawana jest na te same
identyfikowalne koszty kwalifikowane co pomoc państwa wyłączona na mocy niniejszego rozporządzenia, kumu­
lacja powinna być dozwolona jedynie do wysokości maksymalnej intensywności pomocy, jak określono w
rozdziale III niniejszego rozporządzenia.
(31)
Finansowanie unijne zarządzane centralnie przez instytucje, agencje, wspólne przedsiębiorstwa lub inne organy
unijne, które nie jest bezpośrednio ani pośrednio kontrolowane przez państwa członkowskie, nie stanowi pomocy
państwa. W przypadku łączenia takiego finansowania unijnego z pomocą państwa, do określenia, czy przestrze­
gane są progi powodujące obowiązek zgłoszenia i maksymalne intensywności pomocy, należy uwzględniać
wyłącznie pomoc państwa, pod warunkiem że łączna kwota finansowania publicznego przyznanego w odnie­
sieniu do tych samych kosztów kwalifikowalnych nie przekracza najkorzystniejszej stopy finansowania określonej
w odpowiednich przepisach prawa Unii.
(32)
Zważywszy na fakt, że pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu jest, co do zasady, zakazana, ważne
jest, aby wszystkie strony mogły sprawdzić, czy pomoc została przyznana zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Przejrzystość pomocy państwa jest zatem niezbędna do właściwego stosowania postanowień Traktatu i prowadzi
do zwiększenia zgodności z zasadami i odpowiedzialności, umożliwia wzajemną ocenę oraz efektywniejsze wyko­
rzystanie wydatków publicznych. Aby zapewnić przejrzystość, państwa członkowskie powinny być zobowiązane
do utworzenia kompleksowych regionalnych i krajowych stron internetowych dotyczących pomocy państwa,
zawierających informacje zbiorcze na temat każdego środka pomocy wyłączonego na mocy niniejszego rozporzą­
dzenia. Spełnienie tego obowiązku powinno być warunkiem zgodności pomocy indywidualnej z rynkiem
wewnętrznym. Zgodnie ze standardową praktyką w zakresie publikowania informacji w dyrektywie Parlamentu
Europejskiego i Rady 2013/37/UE (2), należy używać standardowego formatu, który pozwala na wyszukiwanie,
pobieranie i łatwe publikowanie informacji w internecie. Linki do stron internetowych wszystkich państw człon­
kowskich dotyczących pomocy państwa powinny być publikowane na stronie internetowej Komisji. Zgodnie z
art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 994/98 zmienionego rozporządzeniem (UE) nr 733/2013 informacje
zbiorcze na temat poszczególnych środków pomocy wyłączonych na mocy niniejszego rozporządzenia powinny
być publikowane na stronie internetowej Komisji.
(1) Dz.U. C 14 z 19.1.2008, s. 6.
(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/37/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. zmieniająca dyrektywę 2003/98/WE w sprawie
ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (Dz.U. L 175 z 27.6.2013, s. 1).
1.7.2014
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/7
(33)
W odniesieniu do publikowania informacji o przyznaniu pomocy indywidualnej należy ustanowić progi, powyżej
których publikację można — uwzględniając zakres pomocy — uznać za proporcjonalną. Na podstawie oceny
programów pomocy inwestycyjnej w podstawowym sektorze rolnym o najwyższych rocznych wydatkach zgło­
szonych w ramach sprawozdania rocznego za rok 2013, które można uznać za bardziej szkodliwe niż inne kate­
gorie pomocy, Komisja ustaliła, że średnia kwota pomocy na beneficjenta wyniosła 59 596 EUR. W celu ograni­
czenia obciążeń administracyjnych nakładanych na państwa członkowskie próg do celów publikacji informacji o
przyznaniu pomocy indywidualnej producentom podstawowych produktów rolnych należy zatem ustanowić na
poziomie 60 000 EUR. Biorąc pod uwagę, że przetwarzanie produktów rolnych i wprowadzanie do obrotu
produktów rolnych są podobne do przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów przemysłowych, należy
odpowiednio dostosować progi do celów publikacji informacji o przyznaniu pomocy indywidualnej na rzecz
beneficjentów w tych podsektorach, jak również w sektorze leśnym oraz w odniesieniu do działań, które nie są
objęte zakresem art. 42 Traktatu, do progów ustanowionych w rozporządzeniu Komisji nr 651/2014 (1).
(34)
W celu zagwarantowania skutecznego monitorowania należy zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 994­
/98 ustanowić standardowy format, w którym państwa członkowskie powinny dostarczać Komisji zestawienie
informacji, w każdym przypadku, kiedy zgodnie z niniejszym rozporządzeniem wdrażany jest program pomocy
lub przyznawany jest indywidualny środek pomocy poza jakimkolwiek programem pomocy. Należy ponadto,
zgodnie z art. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 794/2004 (2) i art. 3 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 994/98,
ustanowić przepisy dotyczące dorocznych sprawozdań, które państwa członkowskie mają przedkładać Komisji w
sprawie pomocy wyłączonej z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu zgodnie z warun­
kami określonymi w niniejszym rozporządzeniu, w tym szczególnych wymogów dla niektórych kategorii
pomocy.
(35)
Biorąc pod uwagę powszechną dostępność niezbędnej technologii, zestawienia informacji oraz sprawozdania
roczne powinny mieć formę elektroniczną i być przekazywane Komisji za pośrednictwem jej systemów elektro­
nicznych.
(36)
Zgodnie z art. 3 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 994/98 należy ponadto ustanowić przepisy dotyczące dokumen­
tacji, którą państwa członkowskie powinny prowadzić w odniesieniu do pomocy wyłączonej na mocy niniejszego
rozporządzenia z obowiązku zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu, w świetle okresu przedaw­
nienia określonego w art. 15 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 (3).
(37)
Do wzmocnienia skuteczności warunków zgodności określonych w niniejszym rozporządzeniu, w przypadku
nieprzestrzegania tych wymogów Komisja powinna mieć możliwość do wycofania przywileju wyłączenia bloko­
wego w odniesieniu do przyszłych środków pomocy. W przypadkach gdy niezgodność z niniejszym rozporządze­
niem dotyczy tylko ograniczonej grupy środków lub określonych organów, Komisja powinna mieć możliwość
ograniczenia wycofania przywileju wyłączenia blokowego do niektórych rodzajów pomocy, niektórych benefi­
cjentów lub środków pomocy przyjmowanych przez niektóre organy. Takie ukierunkowane wycofanie powinno
stanowić proporcjonalny środek naprawczy bezpośrednio związany ze stwierdzonymi niezgodnościami z niniej­
szym rozporządzeniem. W przypadku niespełnienia warunków zgodności określonych w rozdziałach I i III, przy­
znana pomoc nie jest objęta niniejszym rozporządzeniem, w związku z czym stanowi pomoc niezgodną z
prawem, którą Komisja zbada w ramach odpowiedniej procedury, jak określono w rozporządzeniu (WE) nr 659­
/1999. W przypadku niespełnienia warunków określonych w rozdziale II, przywilej wyłączenia blokowego w
odniesieniu do przyszłych środków zostaje wycofany bez względu na fakt, że w przeszłości środki zgodne z
wymogami tego rozporządzenia podlegały wyłączeniu blokowemu.
(38)
Uwzględniając art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu, pomoc nie powinna skutkować wyłącznie ciągłą lub okresową
obniżką kosztów operacyjnych, które zwyczajnie beneficjent musiałby ponosić i powinna być proporcjonalna do
trudności, jakie należy pokonać w celu zapewnienia korzyści społeczno-ekonomicznych uznawanych za leżące w
interesie Unii. Należy uznać, że jednostronne środki pomocy państwa, których celem jest jedynie poprawa
sytuacji finansowej producentów, a które w żaden sposób nie przyczyniają się do rozwoju sektora — w szczegól­
ności pomoc przydzielaną wyłącznie w oparciu o cenę, ilość, jednostkę produkcji lub jednostkę środków
produkcji — stanowią pomoc operacyjną niezgodną z rynkiem wewnętrznym. Ponadto przyznanie takiej pomocy
w sektorze rolnym prawdopodobnie kolidowałoby z mechanizmami wspólnej organizacji rynków. Z tego
względu właściwe jest ograniczenie zakresu niniejszego rozporządzenia do niektórych rodzajów pomocy.
(1) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem
wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz.U. L 187 z 26.6.2014, s. 1).
(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 794/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999
ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE (Dz.U. L 140 z 30.4.2004, s. 1).
(3) Rozporządzenie Rady (WE) nr 659/1999 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE (Dz.U. L 83 z 27.3.1999, s.
1).
L 193/8
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
(39)
Małe i średnie przedsiębiorstwa odgrywają decydującą rolę w tworzeniu miejsc pracy, a w ujęciu bardziej
ogólnym są również czynnikiem stabilności społecznej i rozwoju gospodarczego. Rozwój MŚP mogą jednak ogra­
niczać niedoskonałości rynku, powodujące pewne typowe problemy. MŚP mają często trudności z uzyskaniem
kapitału lub kredytów z uwagi na niechęć niektórych rynków finansowych do podejmowania ryzyka oraz ograni­
czone zabezpieczenia, jakie te MŚP mogą zaoferować. Ograniczone zasoby mogą im również ograniczyć dostęp
do informacji dotyczących w szczególności nowych technologii i potencjalnych rynków. Aby ułatwić rozwój dzia­
łalności gospodarczej MŚP, niniejsze rozporządzenie powinno zatem wyłączyć niektóre rodzaje pomocy na rzecz
MŚP z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu.
(40)
Aby wyeliminować różnice, które mogłyby spowodować zakłócenia konkurencji, oraz aby ułatwić koordynację
różnych krajowych i unijnych inicjatyw dotyczących MŚP, a także ze względu na przejrzystość administracyjną i
pewność prawną, definicja MŚP stosowana na potrzeby niniejszego rozporządzenia powinna opierać się na defini­
cjach określonych w zaleceniu Komisji 2003/361/WE (1).
(41)
Aby zagwarantować spójność z polityką rozwoju obszarów wiejskich oraz doprowadzić do uproszczenia prze­
pisów w oparciu o doświadczenie zdobyte przez Komisję w ramach stosowania rozporządzeń (WE) nr 1857/2006
i nr 800/2008, z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu należy wyłączyć różne kategorie
pomocy na rzecz MŚP zajmujących się produkcją podstawową produktów rolnych, ich przetwarzaniem i wprowa­
dzaniem do obrotu.
(42)
Te kategorie pomocy powinny obejmować w szczególności pomoc inwestycyjną (np. inwestycje w rzeczowe
aktywa trwałe oraz wartości niematerialne i prawne lub przenoszenie budynków rolniczych), pomoc na rozpo­
czynanie działalności gospodarczej oraz na wykorzystanie możliwości biznesowych (np. pomoc dla młodych
rolników, małych gospodarstw i grup producentów, a także na udział w systemach jakości), pomoc mającą
ułatwić rozwój przedsiębiorstwa (np. przekazywanie wiedzy i działania informacyjne, usługi doradcze i promocja,
usługi zastępowania rolników), pomoc na zarządzanie ryzykiem i zarządzanie kryzysowe (np. na wyrównanie
strat spowodowanych przez niekorzystne zjawiska klimatyczne porównywalne do klęsk żywiołowych, na pokrycie
kosztów zapobiegania chorobom zwierząt oraz szkodnikom roślin i zwalczania ich oraz pomoc na opłacenie
składek ubezpieczeniowych), jak również pomoc dla sektora produkcji zwierzęcej służącą realizacji wspólnych
celów publicznych, takich jak zachowanie jakości genetycznej oraz ochrona zdrowia zwierząt i zdrowia publicz­
nego. Pomoc ta powinna w szczególności być przeznaczona na podnoszenie konkurencyjności oraz rentowności
całego sektora rolnego.
(43)
Na mocy niniejszego rozporządzenia z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu należy
zwolnić ponadto inne rodzaje pomocy na rzecz MŚP prowadzących działalność na obszarach wiejskich. W tym
kontekście oraz aby zagwarantować spójność środków na rzecz rozwoju obszarów wiejskich współfinansowanych
w ramach EFRROW ze środkami finansowanymi z dodatkowych środków krajowych, niniejsze rozporządzenie
powinno w najszerszym możliwym stopniu gwarantować pełną spójność z przepisami ustanowionymi w rozpo­
rządzeniu (UE) nr 1305/2013 oraz w aktach delegowanych i wykonawczych przyjętych na jego podstawie.
(44)
Inne kategorie pomocy, takie jak: pomoc na badania i rozwój w sektorach rolnym i leśnym, pomoc na wyrów­
nanie szkód spowodowanych przez klęski żywiołowe w sektorze rolnym, pomoc na inwestycje na rzecz zacho­
wania dziedzictwa kulturowego i naturalnego znajdującego się w gospodarstwach rolnych i pomoc na rzecz
leśnictwa przyznawana zarówno MŚP jak i dużym przedsiębiorstwom, powinny być wyłączone z wymogu zgło­
szenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu. W szczególności, w odniesieniu do pomocy na rzecz leśnictwa
oraz aby zagwarantować spójność środków na rzecz rozwoju obszarów wiejskich współfinansowanych w ramach
EFRROW ze środkami finansowanymi z dodatkowych środków krajowych lub środków finansowanych wyłącznie
w ramach pomocy państwa, niniejsze rozporządzenie powinno w najszerszym możliwym stopniu gwarantować
pełną spójność z przepisami ustanowionymi w rozporządzeniu (UE) nr 1305/2013 oraz z aktami delegowanymi
i wykonawczymi.
(45)
Wyłączyć z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu zgodnie z warunkami ustanowionymi
w rozporządzeniu (UE) nr 651/2014 można również pomoc przyznaną MŚP zajmującym się produkcją podsta­
wową produktów rolnych, ich przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu, pomoc na badania i rozwój, pomoc
na rzecz sektora leśnego lub pomoc dla MŚP prowadzących działalność na obszarach wiejskich na działalność
leżącą poza zakresem art. 42 Traktatu. Jeżeli państwa członkowskie uznają to za właściwsze, mogą też alterna­
tywnie zdecydować o przyznaniu pomocy należącej do wyżej wymienionych kategorii zgodnie z warunkami
określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 651/2014. W szczególności państwo członkowskie może zdecydować o
(1) Zalecenie Komisji 2003/361/WE dotyczące definicji mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (Dz.U. L 124 z
20.5.2003, s. 36).
1.7.2014
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/9
przyznaniu MŚP prowadzącym działalność w zakresie produkcji podstawowej produktów rolnych: regionalnej
pomocy operacyjnej w celu wyrównania dodatkowych kosztów innych niż koszty transportu w regionach najbar­
dziej oddalonych, pomocy na usługi doradcze na rzecz MŚP, pomocy na finansowanie ryzyka, pomocy na
badania i rozwój, pomocy na innowację na rzecz MŚP, pomocy na ochronę środowiska, szkolenia, i pomocy dla
pracowników znajdujących się w trudnej sytuacji zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu (UE)
nr 651/2014. W tym kontekście i w celu wyjaśnienia relacji między zakresem stosowania niniejszego rozporzą­
dzeniem a zakresem stosowania rozporządzenia (UE) nr 651/2014, należy zwrócić uwagę na fakt, że cele, kate­
gorie pomocy oraz warunki jej udzielania w obu rozporządzeniach są odmienne, chociaż pomoc może być adre­
sowana do tych samych kategorii beneficjentów.
(46)
Aby poprawić wyniki gospodarcze i środowiskowe oraz wydajność MŚP prowadzących działalność w sektorze
rolniczym, zapewnić infrastrukturę potrzebną dla rozwoju rolnictwa oraz wspierać niedochodowe inwestycje
potrzebne do osiągnięcia celów środowiskowych, należy zapewnić pomoc na inwestycje w rzeczowe aktywa
trwałe oraz wartości niematerialne i prawne przyczyniające się do realizacji tych celów. Inwestycje te powinny
być zgodne z przepisami Unii oraz przepisami prawa krajowego danego państwa członkowskiego w zakresie och­
rony środowiska. Ponadto — w odniesieniu do inwestycji wymagających przeprowadzenia oceny oddziaływania
na środowisko zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE (1) — pomoc powinna być
obwarowana wymogiem, by ocenę taką przeprowadzono, zaś zezwolenie na realizację odnośnego projektu inwes­
tycyjnego wydano przed datą przyznania pomocy indywidualnej.
(47)
Ze względu na ryzyko zakłóceń konkurencji wynikające z ukierunkowanej pomocy inwestycyjnej w sektorze
produkcji podstawowej produktów rolnych, pomoc inwestycyjna wyłączona na mocy niniejszego rozporządzenia
z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu nie powinna ograniczać się do określonego
produktu rolnego. Warunek ten nie powinien stanowić przeszkody dla wyłączenia przez państwa członkowskie
niektórych produktów rolnych z zakresu danej pomocy, szczególnie, w przypadkach gdy nie można znaleźć
normalnych rynków zbytu. Dodatkowo pomoc na niektóre rodzaje inwestycji powinna z definicji nie kwalifi­
kować się do wyłączenia na mocy niniejszego rozporządzenia z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108
ust. 3 Traktatu.
(48)
Aby odpowiednio wyważyć potrzebę zminimalizowania zakłóceń konkurencji oraz wspierania wydajnego wyko­
rzystywania energii i zasobów, niniejsze rozporządzenie powinno przewidzieć, że w przypadkach inwestycji w
gospodarstwach rolnych związanych z produkcją podstawową produktów rolnych pomocy można udzielać
jedynie na inwestycje powiązane z wytwarzaniem w gospodarstwach biopaliw lub energii ze źródeł odnawialnych
i to wyłącznie w przypadkach, gdy produkcja taka nie przekracza średniego rocznego zużycia paliwa lub energii
w danym gospodarstwie. W takich przypadkach pomoc na biopaliwa powinna być objęta niniejszym rozporzą­
dzeniem tylko w takim zakresie, w jakim jest ona przyznawana na zrównoważone biopaliwa zgodnie z dyrektywą
Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE (2).
(49)
Aby zachęcić do przechodzenia na produkcję bardziej zaawansowanych form biopaliw, jak przewidziano w hory­
zontalnych zasadach pomocy państwa w sprawie energii i ochrony środowiska, pomoc na rzecz biopaliw produ­
kowanych z roślin spożywczych powinna być wyłączona z zakresu niniejszego rozporządzenia.
(50)
Aby zachęcać młodych rolników do podejmowania działalności oraz wspierać rozwój małych gospodarstw,
których działalność jest potencjalnie gospodarczo rentowna, pomoc na rozpoczęcie działalności należy wyłączyć
z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu. Aby zagwarantować rentowność nowo podej­
mowanej działalności rolniczej, pomoc tę należy uzależnić od przedłożenia biznes planu. Pomoc na rozpoczęcie
działalności powinna obejmować jedynie początkowy okres istnienia przedsiębiorstwa i nie może stawać się
pomocą operacyjną.
(51)
Aby pomóc sektorowi rolnemu we wspólnym podejmowaniu wyzwań związanych ze zwiększoną konkurencją i
konsolidacją rynków niższego szczebla w zakresie wprowadzenia do obrotu produktów rolnych, w tym na
rynkach lokalnych, należy zachęcać do tworzenia grup i organizacji producentów. Dlatego z wymogu zgłoszenia
ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu należy wyłączyć pomoc na rozpoczęcie działalności przez grupy i orga­
nizacje producentów. Z pomocy tej powinny korzystać jedynie grupy i organizacje producentów, które można
zakwalifikować jako MŚP. Aby zagwarantować, że grupy i organizacje producentów staną się podmiotami rentow­
nymi, warunkiem oficjalnego uznania grup producentów przez państwa członkowskie powinno być przedłożenie
właściwym organom biznes planu. W celu uniknięcia udzielania pomocy operacyjnej i aby utrzymać efekt
zachęty maksymalny czas trwania pomocy należy ograniczyć do pięciu lat.
(1) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez
niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko (Dz.U. L 26 z 28.1.2012, s. 1).
(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze
źródeł odnawialnych zmieniająca i w następstwie uchylająca dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/30/WE (Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 16).
L 193/10
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
(52)
Aby zwiększyć możliwości rynkowe oraz uzyskać wartość dodaną dla danych produktów rolnych, należy również
zachęcać MŚP do udziału w unijnych i krajowych systemach jakości; dlatego pomoc na udział w systemach
jakości należy wyłączyć z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu. Z uwagi na fakt, że w
momencie przystępowania do takich systemów jakości i w pierwszych latach udziału w nich dodatkowe koszty i
obowiązki, którymi MŚP są obciążone w związku z tym udziałem, nie są w pełni rekompensowane przez rynek,
bezpośrednia pomoc dla beneficjenta powinna być ograniczona do przystępowania do takich programów i obej­
mować okres nie dłuższy niż pięć lat. Ponadto pomoc w postaci dotowanych usług powinna być przyznawana na
pokrycie kosztów obowiązkowych środków kontroli w odniesieniu do systemów jakości lub na pokrycie kosztów
działań w zakresie badań rynkowych lub przygotowania wniosku o uznanie unijnego systemu jakości.
(53)
Aby zwiększyć konkurencyjność i efektywność wykorzystania zasobów, a także by poprawić efektywność środo­
wiskową, zrównoważone zarządzanie i ogólne wyniki MŚP, należy wyłączyć z wymogu zgłoszenia ustanowionego
w art. 108 ust. 3 Traktatu pomoc na przekazywanie wiedzy, działania informacyjne, jak również na usługi
doradcze dla gospodarstw i środki promocyjne.
(54)
Odpowiednie zarządzanie ryzykiem i zarządzanie kryzysowe mają kluczowe znaczenie dla trwałego i konkuren­
cyjnego sektora rolniczego. Produkcja podstawowa produktów rolnych jest narażona na szczególne zagrożenia
oraz kryzysy żywiołowe, klimatyczne i sanitarne. Dlatego pomoc na zarządzanie ryzykiem i zarządzanie kryzy­
sowe oraz pomoc na sektor produkcji zwierzęcej powinna przysługiwać jedynie MŚP zajmującym się produkcją
podstawową produktów rolnych. Pomoc państwa na wyrównanie szkód spowodowanych przez niekorzystne
zjawiska klimatyczne porównywalne do klęsk żywiołowych, na zwalczanie chorób zwierząt i szkodników roślin
oraz pomoc z tytułu składek ubezpieczeniowych powinna ograniczać się do pomocy beneficjentom, którzy bory­
kają się ze szczególnymi trudnościami, mimo że podjęli racjonalne wysiłki w celu zminimalizowania danego
ryzyka. Pomoc państwa nie powinna zachęcać beneficjentów do podejmowania zbędnego ryzyka. Konsekwencje
nieroztropnych wyborów metod produkcji lub produktów powinny ponosić same MŚP zajmujące się produkcją
podstawową produktów rolnych.
(55)
Komisja w licznych przypadkach zastosowała art. 107 i 108 Traktatu do pomocy na rzecz zachowania dzie­
dzictwa naturalnego i kulturowego, w szczególności w kontekście wdrażania wytycznych Wspólnoty w sprawie
pomocy państwa w sektorze rolnym i leśnym na lata 2007–2013 oraz rozporządzenia (WE) nr 1857/2006. W
okresie 2007–2013 pomoc inwestycyjna na zachowanie tradycyjnych krajobrazów i budynków na rzecz MŚP
była wyłączona z wymogu zgłoszenia na mocy rozporządzenia (WE) nr 1857/2006, podczas gdy pomoc inwes­
tycyjna na zachowanie tradycyjnych krajobrazów i budynków na rzecz dużych przedsiębiorstw podlegała
obowiązkowi zgłoszenia i zatwierdzeniu przez Komisję zgodnie z wytycznymi Wspólnoty w sprawie pomocy
państwa w sektorze rolnym i leśnym na lata 2007–2013. W wymienionym okresie Komisja oceniła ponad 87
środków pomocy inwestycyjnej na zachowanie tradycyjnych krajobrazów i budynków znajdujących się w gospo­
darstwach rolnych. Projekty na rzecz zachowania dziedzictwa, nawet realizowane przez duże przedsiębiorstwa, z
reguły nie powodują żadnych znaczących zakłóceń konkurencji. Dlatego też Komisja powinna skorzystać z
kompetencji przyznanych jej rozporządzeniem (WE) nr 994/98 w odniesieniu do pomocy na rzecz zachowania
dziedzictwa naturalnego i kulturowego.
(56)
Aby pomoc na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego i naturalnego mogła być wyłączona z wymogu zgło­
szenia na mocy niniejszego rozporządzenia, powinna ona być przyznawana na inwestycje w rzeczowe aktywa
trwałe lub prace remontowo-budowlane zmierzające do zachowania dziedzictwa kulturowego lub naturalnego.
Elementy dziedzictwa kulturowego lub naturalnego powinny znajdować się na terenie gospodarstwa rolnego
beneficjenta i powinny być oficjalnie uznane za dziedzictwo przez właściwy organ danego państwa członkow­
skiego. Ponieważ przewidziany w niniejszym rozporządzeniu próg powodujący obowiązek zgłoszenia w odnie­
sieniu do przedmiotowej pomocy wynosi 500 000 EUR na jeden projekt inwestycyjny, co w wytycznych Unii
Europejskiej w sprawie pomocy państwa w sektorach rolnym i leśnym oraz na obszarach wiejskich na lata 2014–
2020 uznaje się za małą infrastrukturę, w ramach niniejszego rozporządzenia należy dopuścić intensywność
pomocy do 100 % kosztów kwalifikowalnych.
(57)
Sytuacje kryzysowe wywołane klęskami żywiołowymi wymagają szybkiego działania ze strony organów przyzna­
jących pomoc. Dlatego ważne jest zagwarantowanie sprawnej realizacji przewidzianych środków pomocy.
Komisja zastosowała art. 107 i 108 Traktatu w dużej liczbie decyzji dotyczących odszkodowań za szkody wywo­
łane przez klęski żywiołowe w sektorze rolnym. Już w wytycznych Wspólnoty w sprawie pomocy państwa w
sektorze rolnym i leśnym na lata 2007–2013 przewidziano możliwość zezwalania na programy pomocy służące
wyrównaniu szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi. W latach 2007–2012, w zastosowaniu wytycznych
Wspólnoty w sprawie pomocy państwa w sektorze rolnym i leśnym na lata 2007–2013, Komisja zatwierdziła
1.7.2014
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/11
ponad 25 środków pomocy dotyczących odszkodowań za spowodowane przez klęski żywiołowe szkody w
sektorze rolnym. Doświadczenia Komisji wykazały, że skuteczność tego typu środków zależy od ich szybkiego
wdrożenia. W związku z tym należy uprościć procedurę zgłaszania takich środków pomocy. Ponadto ze względu
na ich odszkodowawczy charakter i jasne kryteria zgodności z rynkiem wewnętrznym przedmiotowe środki nie
powodują znaczącego zakłócenia konkurencji na rynku wewnętrznym. Dlatego też Komisja powinna skorzystać z
kompetencji przyznanych jej rozporządzeniem (WE) nr 994/98 w odniesieniu do pomocy na wyrównanie szkód
spowodowanych przez klęski żywiołowe w sektorze rolnictwa.
(58)
Możliwość skorzystania z pomocy służącej wyrównaniu szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi powinny
mieć zatem przedsiębiorstwa z całego sektora rolnego i powinna być ona przyznawana zarówno MŚP, jak i
dużym przedsiębiorstwom. Warunki wyłączenia pomocy na wyrównanie szkód spowodowanych przez klęski
żywiołowe są zgodne z ustalonymi praktykami oraz wiążą się z formalnym uznaniem przez organy państw
członkowskich danego zdarzenia za klęskę żywiołową i istnieniem bezpośredniego związku przyczynowego
między klęską żywiołową a szkodami poniesionymi przez beneficjenta. Powinny one również gwarantować zapo­
bieganie nadmiernej kompensacji. W szczególności państwa członkowskie powinny unikać nadmiernej kompen­
sacji spowodowanej połączeniem pomocy tego rodzaju z innymi odszkodowaniami, które beneficjenci otrzymali,
w tym wypłatami w ramach systemów ubezpieczeń.
(59)
Pomoc na badania i rozwój powinna przyczyniać się do trwałego wzrostu gospodarczego oraz podnosić konku­
rencyjność. W oparciu o doświadczenie Komisji w stosowaniu wytycznych Wspólnoty w sprawie pomocy
państwa w sektorze rolnym i leśnym na lata 2007–2013, wspólnotowych zasad ramowych dotyczących pomocy
państwa na działalność badawczą, rozwojową i innowacyjną (1) oraz rozporządzenia (WE) nr 800/2008 w zakre­
sie pomocy na rzecz wspierania badań i rozwoju w sektorach rolnym i leśnym, należy wyłączyć z wymogu zgło­
szenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu pomoc przeznaczoną na badania i rozwój, która spełnia
warunki ustanowione w niniejszym rozporządzeniu. Ponieważ wspieranie badań i rozwoju jest istotnym celem
leżącym we wspólnymi interesie, niniejsze rozporządzenie powinno wprowadzić wymóg, by projekt badawczy
służył interesom wszystkich przedsiębiorstw prowadzących działalność w danym sektorze lub podsektorze
rolnym lub leśnym. Informacje o projekcie badawczym i jego wynikach powinny być powszechnie udostępniane
w internecie. Wyniki badań powinny ponadto być nieodpłatnie udostępniane zainteresowanym przedsiębior­
stwom.
(60)
Leśnictwo stanowi integralny element rozwoju obszarów wiejskich. Komisja zastosowała art. 107 i 108 Traktatu
do przedsiębiorstw prowadzących działalność w sektorze leśnym w wielu decyzjach, w szczególności w kontekś­
cie wdrażania wytycznych Wspólnoty w sprawie pomocy państwa w sektorze rolnym i leśnym na lata 2007–
2013. W latach 2007–2012 Komisja zatwierdziła zgodnie z tymi wytycznymi 140 środków pomocy na rzecz
sektora leśnego. W świetle znacznego doświadczenia Komisji w stosowaniu tych wytycznych w odniesieniu do
przedsiębiorstw prowadzących działalność w sektorze leśnym, w celu uproszczenia procedur — przy równo­
czesnym zapewnieniu skutecznego nadzoru i monitorowania ze strony Komisji — Komisja powinna skorzystać z
uprawnień przyznanych jej na mocy rozporządzenia (WE) nr 994/98 w odniesieniu do pomocy w sektorze
leśnym. Jak wynika z doświadczeń Komisji, pomoc przyznana w sektorze leśnym na środki stanowiące elementy
programów rozwoju obszarów wiejskich, czy to współfinansowana z EFRROW, czy przyznana jako dodatkowe
finansowanie krajowe takich współfinansowanych środków, nie zakłóca znacząco konkurencji na rynku
wewnętrznym. Ponadto mimo, że pomoc na transfer wiedzy w sektorze leśnym oraz pomoc na usługi doradcze
w sektorze leśnym jest przyznawana poza programami rozwoju obszarów wiejskich, nie powoduje ona znaczą­
cych zakłóceń konkurencji na rynku wewnętrznym. W niniejszym rozporządzeniu należy określić jasne warunki
dotyczące zgodności tych środków z rynkiem wewnętrznym. Warunki te powinny być w największym możliwym
zakresie zgodne z zasadami określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 1305/2013 oraz w aktach delegowanych i
wykonawczych przyjętych na podstawie wymienionego rozporządzenia.
(61)
Te kategorie pomocy powinny obejmować w szczególności: pomoc na zalesianie i tworzenie terenów zalesionych,
pomoc na systemy rolno-leśne, pomoc na zapobieganie pożarom lasów oraz na odtwarzanie lasów zniszczonych
wskutek pożarów, pomoc związaną ze szkodnikami roślin, niekorzystnymi zjawiskami klimatycznymi oraz katas­
trofami, pomoc na inwestycje zwiększające odporność i wartość środowiskową ekosystemów leśnych, pomoc na
niwelowanie niedogodności związanych z obszarami leśnymi Natura 2000 zgodnie z definicjami w art. 3 dyrek­
tywy Rady 92/43/EWG (2) i w art. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE (3), pomoc na
usługi leśno-środowiskowe oraz klimatyczne, jak również na zachowanie lasów, pomoc na przekazywanie wiedzy
i działania informacyjne, pomoc na usługi doradcze, pomoc na inwestycje infrastrukturalne oraz pomoc na
inwestycje w nowe technologie leśne oraz pozyskiwanie, przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów
leśnych. Udzielając pomocy na rzecz sektora leśnego należy dążyć do uniknięcia zakłóceń konkurencji, a sama
pomoc powinna być neutralna z perspektywy rynku.
(1) Dz.U. C 323 z 30.12.2006, s. 1.
(2) Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz.U. L 206 z
22.7.1992, s. 7).
(3) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (Dz.U. L 20
z 26.1.2010, s. 7).
L 193/12
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
(62)
Aby zagwarantować zgodność z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013 oraz doprowadzić do uproszczenia prze­
pisów o zatwierdzaniu pomocy państwa w zakresie współfinansowanej części oraz dodatkowego finansowania
programów rozwoju obszarów wiejskich, środki na rzecz sektora leśnego wyłączone z wymogu zgłoszenia usta­
nowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu na mocy niniejszego rozporządzenia powinny być identyczne z bazowymi
środkami na rzecz rozwoju obszarów wiejskich a wyłączona pomoc powinna być przyznawana wyłącznie na
mocy programu rozwoju obszarów wiejskich danego państwa członkowskiego i zgodnie z tym programem.
Poziomy intensywności pomocy i koszty kwalifikowalne powinny jednak też być zgodne z ogólnymi zasadami
Unii dotyczącymi pomocy państwa i zasadami pomocy państwa mającymi zastosowanie do sektora rolnego. W
związku z tym, koszty takie jak kapitał obrotowy, który ma charakter dodatkowy i jest związany z nowymi
inwestycjami, nie powinny kwalifikować się do pomocy na podstawie niniejszego rozporządzenia. Zgodnie z
odpowiednimi programami rozwoju obszarów wiejskich zatwierdzonymi przez Komisję operacje inwestycyjne
objęte środkami na rzecz leśnictwa mogą również obejmować jednorazowe zabiegi leśnicze niezbędne do przygo­
towania inwestycji w przypadku, gdy pozwala na to cel w zakresie rozwoju obszarów wiejskich. Powinna istnieć
możliwość przyznawania pomocy na transfer wiedzy, pomocy na usługi doradcze i pomocy na scalanie gruntów
leśnych niezależnie od tego, czy jest ona włączona do krajowego programu rozwoju obszarów wiejskich.
(63)
Dywersyfikacja gospodarcza i tworzenie nowych rodzajów działalności gospodarczej mają kluczowe znaczenie
dla rozwoju i konkurencyjności obszarów wiejskich a w szczególności dla MŚP, które stanowią fundament gospo­
darki wiejskiej w Unii. Rozporządzenie (UE) nr 1305/2013 przewiduje środki na rzecz rozwoju działalności poza­
rolniczej na obszarach wiejskich służące zwiększaniu zatrudnienia, tworzeniu wysokiej jakości miejsc pracy na
obszarach wiejskich, utrzymaniu już istniejących miejsc pracy, ograniczeniu sezonowych wahań zatrudnienia,
rozwoju sektorów nierolniczych poza sektorem rolnym i przetwórstwem spożywczym, sprzyjając jednocześnie
integracji przedsiębiorstw i powstawaniu lokalnych powiązań między sektorami.
(64)
Aby zagwarantować spójność z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013 oraz doprowadzić do uproszczenia prze­
pisów dotyczących zezwoleń na udzielenie pomocy państwa w zakresie współfinansowanej części i dodatkowego
finansowania krajowego programów rozwoju obszarów wiejskich, niniejsze rozporządzenie powinno wyłączyć
różne kategorie pomocy na rzecz MŚP działających na obszarach wiejskich z wymogu zgłoszenia ustanowionego
w art. 108 ust. 3 Traktatu. Te kategorie pomocy powinny obejmować w szczególności: pomoc na inwestycje
związane z przetwarzaniem produktów rolnych na produkty nierolnicze lub z produkcją bawełny, pomoc dla
nowych podmiotów na rozpoczynanie działalności pozarolniczej, pomoc na usługi doradcze, pomoc na przeka­
zywanie wiedzy i działania informacyjne, pomoc na przystępowanie rolników do systemów jakości w zakresie
bawełny i środków spożywczych oraz na promocję środków spożywczych. Aby pomoc mogła zostać wyłączona
z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu, na mocy niniejszego rozporządzenia powinna
ona być identyczna z bazowymi środkami na rzecz rozwoju obszarów wiejskich; wyłączona pomoc powinna być
przyznawana wyłącznie na podstawie programu rozwoju obszarów wiejskich danego państwa członkowskiego i
być z nim zgodna. Jednakże poziomy intensywności pomocy i koszty kwalifikowalne powinny też być zgodne z
ogólnymi zasadami Unii dotyczącymi pomocy państwa i horyzontalnymi przepisami dotyczącymi pomocy
państwa. W związku z tym, koszty takie jak kapitał obrotowy, który ma charakter dodatkowy i jest związany z
nowymi inwestycjami, nie powinny kwalifikować się do pomocy na podstawie niniejszego rozporządzenia.
(65)
Jeżeli chodzi o pomoc na inwestycje związane z przetwarzaniem produktów rolnych na produkty nierolne należy
sprecyzować, że inwestycje związane z wytwarzaniem w gospodarstwach biopaliw lub energii ze źródeł odnawial­
nych nie powinny kwalifikować się do pomocy na podstawie niniejszego rozporządzenia. Do tego rodzaju inwes­
tycji należy co do zasady stosować horyzontalne zasady pomocy państwa w sprawie energii i ochrony środo­
wiska.
(66)
W przypadku kilku kategorii pomocy, takich jak: a) pomoc na pokrycie kosztów działalności w zakresie badań
rynkowych, koncepcji i projektowania produktu i na przygotowanie wniosków o uznanie systemów zapewniania
jakości; b) pomoc na pokrycie kosztów obowiązkowych środków kontroli w odniesieniu do systemów jakości; c)
pomoc na przekazywanie wiedzy i działania informacyjne; d) pomoc na usługi doradcze; e) pomoc na usługi
zastępowania rolników; f) pomoc na działania promocyjne; g) pomoc na wyrównanie kosztów zapobiegania
chorobom zwierząt i szkodnikom roślin oraz zwalczania ich oraz h) pomoc dla sektora produkcji zwierzęcej —
pomoc przyznawana jest ostatecznym beneficjentom pośrednio, w naturze, w formie subsydiowanych usług. W
takich przypadkach pomoc powinna być wypłacana podmiotom świadczącym dane usługi. Przy wyborze usługo­
dawcy w procedurze selekcji należy wziąć pod uwagę odpowiednie odnośne przepisy dotyczące zamówień
publicznych i zasady przejrzystości, otwartości i niedyskryminacji.
(67)
W świetle doświadczenia Komisji w tej dziedzinie z zasady niezbędne są okresowe przeglądy polityki w zakresie
pomocy państwa. Dlatego też okres stosowania niniejszego rozporządzenia powinien być ograniczony. Należy
zatem ustanowić przepisy przejściowe, w tym przepisy w sprawie okresu dostosowawczego po zakończeniu
okresu obowiązywania niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do programów pomocy objętych wyłączeniem.
Zasady te powinny dać państwom członkowskim czas na dostosowanie się do ewentualnych nowych zasad,
1.7.2014
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
L 193/13
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
SPIS TREŚCI
ROZDZIAŁ I
PRZEPISY WSPÓLNE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
13
ROZDZIAŁ II
WYMOGI PROCEDURALNE. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
25
ROZDZIAŁ III
KATEGORIE POMOCY. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
26
Sekcja 1
Pomoc na rzecz MŚP zajmujących się produkcją podstawową produktów rolnych, ich przetwa­
rzaniem i wprowadzaniem do obrotu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
26
Pomoc na inwestycje na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego i naturalnego znajdującego
się w gospodarstwach rolnych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
43
Sekcja 3
Pomoc na wyrównanie szkód spowodowanych przez klęski żywiołowe w sektorze rolnym. . . . . . . . .
44
Sekcja 4
Pomoc na badania i rozwój w sektorach rolnym i leśnym . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
45
Sekcja 5
Pomoc na rzecz leśnictwa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
46
Sekcja 6
Środki pomocy na rzecz MŚP na obszarach wiejskich, współfinansowane z EFFROW lub przy­
znane jako dodatkowe finansowanie krajowe takich współfinansowanych środków . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
59
ROZDZIA Ł IV PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
65
Sekcja 2
ROZDZIAŁ I
PRZEPISY WSPÓLNE
Artykuł 1
Zakres stosowania
1.
Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do następujących kategorii pomocy:
a) pomoc na rzecz mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP):
(i) prowadzących działalność w sektorze rolnictwa, tj. zajmujących się produkcją podstawową produktów rolnych,
ich przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu, z wyłączeniem przypadków określonych w art. 14, 15, 16, 18,
23, 25–28, które mają zastosowanie wyłącznie do MŚP zajmujących się produkcją podstawową produktów
rolnych;
(ii) na działalność wykraczającą poza zakres art. 42 Traktatu, o ile taka pomoc jest przyznawana zgodnie z rozporzą­
dzeniem (UE) nr 1305/2013 i jest albo współfinansowana przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju
Obszarów Wiejskich (EFRROW) albo przyznawana w ramach dodatkowego finansowania krajowego do takich
współfinansowanych środków.
b) pomoc na inwestycje na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego i naturalnego znajdującego się w gospodar­
stwach rolnych;
c) pomoc na wyrównanie szkód spowodowanych przez klęski żywiołowe w sektorze rolnym;
d) pomoc na badania i rozwój w sektorach rolnym i leśnym;
e) pomoc na rzecz leśnictwa.
2.
W przypadku gdy państwa członkowskie uznają to za stosowne, mogą zdecydować o przyznaniu pomocy, o której
mowa w niniejszym artykule ust. 1 lit. a), ust. 1 lit. d) i ust. 1 lit. e), na warunkach rozporządzenia (UE) nr 651/2014 i
zgodnie z nim.
L 193/14
PL
3.
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do pomocy na rzecz:
a) sektora leśnego, która nie jest współfinansowana z EFRROW ani przyznawana jako dodatkowe finansowanie krajowe
na takie współfinansowane środki, z wyłączeniem przypadków określonych w art. 31, 38, 39 i 43;
b) MŚP na działania leżące poza zakresem art. 42 Traktatu, która nie jest współfinansowana z EFRROW ani przyzna­
wana jako dodatkowe finansowanie krajowe na takie współfinansowane środki.
4.
Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do:
a) programów pomocy przewidzianych w art. 17, 32 i 33, art. 34 ust. 5 lit. a)–c), art. 35, 40, 41 i 44 niniejszego
rozporządzenia, jeżeli średnia roczna pomoc państwa na budżet programu przekracza 150 mln EUR po sześciu
miesiącach od ich wejścia w życie; Komisja może postanowić, że niniejsze rozporządzenie ma nadal zastosowanie
przez dłuższy okres do dowolnego z takich programów pomocy po dokonaniu ewaluacji stosownego planu oceny
zgłoszonego Komisji przez państwo członkowskie, w terminie 20 dni roboczych od wejścia w życie danego
programu;
b) wszelkich zmian w programach, o których mowa w niniejszym artykule ust. 4 lit. a), innych niż zmiany, które nie
mogą wpływać na zgodność programu pomocy na podstawie niniejszego rozporządzenia lub nie mogą w istotny
sposób rzutować na treść zatwierdzonego planu oceny;
c) pomocy przyznawanej na działalność związaną z wywozem do państw trzecich lub państw członkowskich, tzn.
pomocy bezpośrednio związanej z ilością wywożonych produktów, tworzeniem i prowadzeniem sieci dystrybucyjnej
lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej;
d) pomocy uwarunkowanej pierwszeństwem korzystania z towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów przy­
wożonych.
5.
Z wyjątkiem określonym w art. 30, niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do:
a) programów pomocy, które nie wykluczają wyraźnie możliwości przekazania pomocy indywidualnej na rzecz przed­
siębiorstwa, na którym ciąży dotąd niezrealizowany obowiązek zwrotu pomocy wynikający z wcześniejszej decyzji
Komisji uznającej pomoc za niezgodną z prawem i z rynkiem wewnętrznym;
b) pomocy ad hoc na rzecz podmiotu gospodarczego, na którym ciąży obowiązek zwrotu pomocy wynikający z wcześ­
niejszej decyzji Komisji uznającej pomoc za niezgodną z prawem i z rynkiem wewnętrznym.
6.
Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji, z wyłącze­
niem:
a) pomocy na wyrównanie szkód spowodowanych przez klęski żywiołowe, zgodnie z art. 30, pomocy na wyrównanie
kosztów zwalczania chorób zwierząt zgodnie z art. 26 ust. 8 oraz pomocy na usuwanie i zniszczenie padłych zwie­
rząt gospodarskich zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. c), d) oraz e);
b) pomocy związanej z następującymi zdarzeniami, o ile dane przedsiębiorstwo znalazło się w trudnej sytuacji z
powodu strat lub szkód spowodowanych przez przedmiotowe zdarzenie:
(i)
pomocy na wyrównanie szkód spowodowanych przez niekorzystne zjawiska klimatyczne porównywalne do
klęsk żywiołowych zgodnie z art. 25;
(ii) pomocy na pokrycie kosztów zwalczania chorób zwierząt oraz szkodników roślin oraz wyrównanie szkód
poniesionych w wyniku chorób zwierząt lub spowodowanych przez szkodniki roślin zgodnie z art. 26 ust. 8 i 9;
(iii) pomocy na naprawę szkód związanych ze zniszczeniami lasów wskutek pożarów, klęskami żywiołowymi, nieko­
rzystnymi zjawiskami klimatycznymi porównywalnymi do klęsk żywiołowych, szkodnikami roślin, katastrofami i
zdarzeniami związanymi ze zmianą klimatu zgodnie z art. 34 ust. 5 lit. d).
1.7.2014
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/15
7.
Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do środków pomocy, które — przez warunki z nimi związane lub
przez metody ich finansowania — nierozerwalnie wiążą się z naruszeniem prawa Unii, a w szczególności do:
a) środków pomocy, których przyznanie uwarunkowane jest tym, że siedziba beneficjenta znajduje się w danym
państwie członkowskim, lub że prowadzi on w tym państwie przeważającą część działalności;
b) środków pomocy, których przyznanie uwarunkowane jest tym, by beneficjent korzystał z towarów produkcji krajowej
lub usług krajowych;
c) środków pomocy ograniczających możliwości beneficjentów w zakresie wykorzystania wyników działalności badaw­
czej, rozwojowej i innowacyjnej w innych państwach członkowskich.
Artykuł 2
Definicje
Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:
1)
„pomoc” oznacza każdy środek spełniający wszystkie kryteria, o których mowa w art. 107 ust. 1 Traktatu;
2)
„MŚP” lub „mikroprzedsiębiorstwa, małe i średnie przedsiębiorstwa” oznaczają przedsiębiorstwa spełniające kryteria
ustanowione w załączniku I;
3)
„sektor rolny” oznacza wszystkie przedsiębiorstwa zajmujące się produkcją podstawową produktów rolnych, ich
przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu;
4)
„produkty rolne” oznaczają produkty wymienione w załączniku I do Traktatu, z wyjątkiem produktów rybołówstwa
i akwakultury wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379­
/2013 (1);
5)
„produkcja podstawowa produktów rolnych” oznacza wytwarzanie płodów ziemi i produktów pochodzących z
chowu zwierząt wymienionych w załączniku I do Traktatu, bez poddawania ich jakiemukolwiek dalszemu przetwa­
rzaniu zmieniającemu właściwości tych produktów;
6)
„przetwarzanie produktów rolnych” oznacza wszelkie czynności dokonywane na produktach rolnych, w wyniku
których powstają produkty będące również produktami rolnymi, z wyjątkiem przeprowadzanych w gospodarstwie
czynności niezbędnych do przygotowania produktów zwierzęcych lub roślinnych do pierwszej sprzedaży;
7)
„wprowadzanie do obrotu produktów rolnych” oznacza posiadanie lub wystawianie produktu w celu sprzedaży,
oferowanie go na sprzedaż, dostawę lub każdy inny sposób wprowadzania produktu na rynek, z wyjątkiem jego
pierwszej sprzedaży przez producenta surowców na rzecz podmiotów zajmujących się odsprzedażą lub przetwór­
stwem i czynności przygotowujących produkt do takiej pierwszej sprzedaży; sprzedaż produktów przez producenta
produktów pierwotnych konsumentom końcowym uznaje się za wprowadzanie do obrotu produktów rolnych, jeśli
następuje w odpowiednio wydzielonym do tego celu miejscu;
8)
„gospodarstwo rolne” oznacza jednostkę obejmującą grunty, obiekty i urządzenia wykorzystywane na potrzeby
produkcji podstawowej produktów rolnych;
9)
„klęski żywiołowe” oznaczają: trzęsienia ziemi, lawiny, osunięcia ziemi i powodzie, trąby powietrzne, huragany,
erupcje wulkanów i pożary powstałe naturalnie;
10) „program pomocy” oznacza każdy akt prawny, na podstawie którego, bez konieczności przyjmowania dodatkowych
środków wykonawczych, można przyznać pomoc indywidualną przedsiębiorstwom określonym w tym akcie w
sposób ogólny i abstrakcyjny, oraz każdy akt prawny, na którego podstawie przedsiębiorstwu lub przedsiębior­
stwom można przyznać pomoc niezwiązaną z konkretnym projektem na czas nieokreślony lub na nieokreśloną
kwotę;
11) „plan oceny” oznacza dokument zawierający co najmniej następujące konieczne elementy: cele programu pomocy,
który będzie podlegał ocenie; pytania służące ocenie; wskaźniki wyników; przewidywaną metodykę przeprowa­
dzania oceny; wymogi w zakresie gromadzenia danych; proponowany harmonogram oceny, w tym termin przedło­
żenia końcowego sprawozdania z oceny; opis niezależnego organu prowadzącego ocenę lub opis kryteriów wyboru
takiego organu oraz procedury zapewniające promocję oceny;
(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i
akwakultury, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1184/2006 i (WE) nr 1224/2009 i uchylające rozporządzenie Rady (WE)
nr 104/2000 (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 1).
L 193/16
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
12) „pomoc indywidualna” oznacza:
a) pomoc ad hoc; oraz
b) pomoc przyznaną indywidualnym beneficjentom na podstawie programu pomocy;
13) „pomoc ad hoc” oznacza pomoc przyznaną poza programem pomocy;
14) „przedsiębiorstwo znajdujące się w trudnej sytuacji” oznacza przedsiębiorstwo, wobec którego zachodzi co najmniej
jedna z poniższych okoliczności:
a) w przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (innej niż MŚP, które istnieje od mniej niż trzech lat),
jeżeli ponad połowa jej subskrybowanego kapitału zakładowego została utracona wskutek skumulowanych strat.
Taka sytuacja ma miejsce, gdy w wyniku odliczenia skumulowanych strat od rezerw (i wszystkich innych
elementów uznawanych za część środków własnych przedsiębiorstwa) powstaje ujemna skumulowana kwota,
która przekracza połowę subskrybowanego kapitału zakładowego. Do celów niniejszego przepisu „spółka z ogra­
niczoną odpowiedzialnością” odnosi się w szczególności do rodzajów spółek wymienionych w załączniku I do
dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE (1), a „kapitał zakładowy” obejmuje, w stosownych
przypadkach, wszelkie premie emisyjne;
b) w przypadku spółki, w której przynajmniej niektórzy członkowie ponoszą nieograniczoną odpowiedzialność za
jej zadłużenie (innej niż MŚP, które istnieje od mniej niż trzech lat), jeżeli ponad połowa jej kapitału według
sprawozdania finansowego została utracona wskutek skumulowanych strat. Do celów niniejszego przepisu
„spółka, w której co najmniej niektórzy członkowie ponoszą nieograniczoną odpowiedzialność za jej długi”
odnosi się w szczególności do rodzajów jednostek wymienionych w załączniku II do dyrektywy 2013/34/UE;
c) jeżeli przedsiębiorstwo jest przedmiotem zbiorowego postępowania w związku z niewypłacalnością lub według
prawa krajowego, któremu podlega, spełnia kryteria do poddania go zbiorowemu postępowaniu w związku z
niewypłacalnością na wniosek jego wierzycieli;
d) jeżeli przedsiębiorstwo otrzymało pomoc na ratowanie i nie spłaciło do tej pory pożyczki ani nie zakończyło
umowy o gwarancję lub otrzymało pomoc na restrukturyzację i nadal podlega planowi restrukturyzacji;
e) w przypadku przedsiębiorstwa, które nie jest MŚP, jeżeli w ciągu ostatnich dwóch lat:
(i) księgowy stosunek kapitału obcego do kapitału własnego tego przedsiębiorstwa przekracza 7,5; oraz
(ii) wskaźnik relacji pokrycia odsetek do EBITDA tego przedsiębiorstwa wynosi poniżej 1,0;
15) „padłe zwierzęta gospodarskie” oznacza zwierzęta, które zostały poddane eutanazji (ze sprecyzowaną diagnozą lub
bez takiej diagnozy) lub padły — w tym zwierzęta martwo urodzone lub nienarodzone — na terenie gospodarstwa
lub jakiegokolwiek zakładu lub podczas transportu, ale które nie zostały poddane ubojowi z przeznaczeniem do
spożycia przez ludzi;
16) „niekorzystne zjawisko klimatyczne porównywalne do klęski żywiołowej” oznacza niekorzystne warunki pogodowe,
takie jak: mróz, burza i grad, lód, ulewny lub długotrwały deszcz lub poważna susza, które niszczą ponad 30 %
średniej produkcji wyliczonej na podstawie:
a) produkcji z ubiegłych trzech lat; lub
b) średniej z trzech lat opartej na okresie pięciu ubiegłych lat, z wyłączeniem wartości najwyższej i najniższej;
17) „inne niekorzystne zjawiska klimatyczne” oznaczają niekorzystne warunki pogodowe, które nie spełniają warunków
określonych w art. 2 ust. 16 niniejszego rozporządzenia;
18) „szkodniki roślin” oznaczają organizmy szkodliwe zgodnie z definicją w art. 2 ust. 1 lit. e) dyrektywy Rady
2000/29/WE (2);
19) „katastrofa” oznacza nieprzewidziane zdarzenie o charakterze biotycznym lub abiotycznym, spowodowane przez
działalność człowieka, które prowadzi do istotnych zakłóceń w strukturach leśnych, powodując w wyniku tego
znaczące szkody gospodarcze w sektorach leśnictwa;
20) „ekwiwalent dotacji brutto” oznacza kwotę pomocy, jeżeli pomocy udzielono beneficjentowi w formie dotacji, przed
potrąceniem podatku lub innych opłat;
(1) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych,
skonsolidowanych sprawozdań finansowych i powiązanych sprawozdań niektórych rodzajów jednostek, zmieniająca dyrektywę Parla­
mentu Europejskiego i Rady 2006/43/WE oraz uchylająca dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG (Dz.U. L 182 z 29.6.2013, s.
19).
(2) Dyrektywa Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów
szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (Dz.U. L 169 z 10.7.2000, s. 1).
1.7.2014
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/17
21) „rzeczowe aktywa trwałe” oznaczają aktywa w postaci gruntów, budynków i zakładu, urządzeń i wyposażenia;
22) „wartości niematerialne i prawne” oznaczają aktywa nieposiadające postaci fizycznej ani finansowej, takie jak
patenty, licencje, wiedza fachowa lub inna własność intelektualna;
23) „systemy rolno-leśne” oznaczają systemy użytkowania gruntów, w których drzewa uprawia się w połączeniu z
uprawą roli na tym samym gruncie;
24) „zaliczka zwrotna” oznacza pożyczkę na realizację projektu, wypłacaną w jednej lub kilku ratach, której warunki
spłaty zależą od wyniku projektu;
25) „rozpoczęcie realizacji projektu lub działania” oznacza rozpoczęcie działań lub prac budowlanych związanych z
inwestycją lub pierwsze prawnie wiążące zobowiązanie do zamówienia urządzeń lub usług lub wszelkie inne zobo­
wiązanie, które sprawia, że projekt lub działanie jest nieodwracalne, w zależności od tego, które z wymienionych
wydarzeń nastąpiło wcześniej; zakupu gruntów i prac przygotowawczych, takich jak uzyskanie zezwoleń i przepro­
wadzenie analiz wykonalności, nie uznaje się za rozpoczęcie realizacji projektu lub działania;
26) „duże przedsiębiorstwa” oznaczają przedsiębiorstwa niespełniające kryteriów, o których mowa w załączniku I;
27) „kolejna wersja programu pomocy fiskalnej” oznacza program w formie korzyści podatkowych, który stanowi zmie­
nioną wersję uprzednio istniejącego programu w formie korzyści podatkowych i który go zastępuje;
28) „intensywność pomocy” oznacza kwotę pomocy brutto wyrażoną jako odsetek kosztów kwalifikowalnych, przed
wszelkimi potrąceniami podatku lub innych opłat;
29) „data przyznania pomocy” oznacza dzień, w którym beneficjent nabył prawo do otrzymania pomocy zgodnie z
obowiązującym krajowym systemem prawnym;
30) „norma Unii” oznacza wiążącą normę ustanowioną w przepisach Unii i ustanawiającą poziom, które muszą
osiągnąć poszczególne przedsiębiorstwa, w szczególności odnośnie do środowiska, higieny i dobrostanu zwierząt;
za normy Unii nie uważa się jednak norm ani celów ustanowionych na szczeblu UE, które są obowiązujące dla
państw członkowskich, ale nie dla poszczególnych przedsiębiorstw;
31) „program rozwoju obszarów wiejskich” oznacza program rozwoju obszarów wiejskich przewidziany w art. 6 ust. 1
rozporządzenia (UE) nr 1305/2013;
32) „inwestycja nieprodukcyjna” oznacza inwestycję, która nie prowadzi do znaczącego wzrostu wartości ani rentow­
ności gospodarstwa;
33) „inwestycje służące zapewnieniu zgodności z normą Unii” oznaczają inwestycje dokonane w celu osiągnięcia zgod­
ności z normą Unii po upływie okresu przejściowego przewidzianego w przepisach Unii;
34) „młody rolnik” oznacza osobę, która w dniu składania wniosku o przyznanie pomocy ma nie więcej niż 40 lat,
posiada odpowiednie umiejętności i kwalifikacje zawodowe i po raz pierwszy rozpoczyna działalność w gospodar­
stwie rolnym jako kierujący tym gospodarstwem rolnym;
35) „regiony najbardziej oddalone” oznaczają regiony, o których mowa w art. 349 akapit pierwszy Traktatu;
36) „mniejsze wyspy Morza Egejskiego” oznaczają mniejsze wyspy, o których mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 229/2013 (1);
37) „regiony słabiej rozwinięte” oznaczają regiony, w których produkt krajowy brutto (PKB) na mieszkańca jest niższy
niż 75 % średniego PKB UE–27;
38) „UE-25” oznacza państwa członkowskie, które były państwami członkowskimi Unii w maju 2005 r.;
(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 229/2013 z dnia 13 marca 2013 r. ustanawiające szczególne środki dotyczące
rolnictwa dla mniejszych wysp Morza Egejskiego i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1405/2006 (Dz.U. L 78 z 20.3.2013, s. 41).
L 193/18
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
39) „UE-27” oznacza państwa członkowskie, które były państwami członkowskimi Unii w styczniu 2007 r.;
40) „prace remontowo-budowlane” oznacza prace budowlane lub inżynierskie podjęte przez samego rolnika lub jego
pracowników, prowadzące do powstania aktywów;
41) „biopaliwo produkowane z roślin spożywczych” oznacza biopaliwo produkowane z upraw zbóż i innych upraw
roślin wysokoskrobiowych, cukrów oraz roślin oleistych, o których jest mowa we wniosku Komisji w sprawie dyrek­
tywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 98/70/WE odnoszącą się do jakości benzyny i olejów
napędowych i zmieniającą dyrektywę 2009/28/WE w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawial­
nych (1);
42) „rolnik czynny zawodowo” oznacza rolnika czynnego zawodowo w rozumieniu art. 9 rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 (2);
43) „grupa i organizacja producentów” oznacza grupę lub organizację utworzoną w celu:
a) dostosowania do wymogów rynkowych procesu produkcyjnego i produkcji producentów, którzy są członkami
takiej grupy bądź organizacji; lub
b) wspólnego wprowadzania towarów do obrotu, w tym przygotowania do sprzedaży, centralizacji sprzedaży i
dostaw do odbiorców hurtowych; lub
c) ustanowienia wspólnych zasad dotyczących informacji o produkcji, ze szczególnym uwzględnieniem zbiorów i
dostępności; lub
d) innych działań, które mogą być przeprowadzane przez grupy lub organizacje producentów, takich jak: rozwijanie
umiejętności biznesowych i marketingowych oraz organizowanie i ułatwianie procesów wprowadzania inno­
wacji;
44) „koszty stałe wynikające z udziału w systemie jakości” oznaczają koszty poniesione na przystąpienie do systemu
jakości objętego pomocą i roczną składkę z tytułu udziału w tym systemie jakości, w tym — w razie potrzeby —
wydatki na kontrole niezbędne do sprawdzenia zgodności z wymogami systemu jakości;
45) „doradztwo” oznacza udzielenie kompletnych usług doradczych w ramach jednej i tej samej umowy;
46) „członek gospodarstwa rolnego” oznacza osobę fizyczną lub prawną, bądź grupę osób fizycznych lub prawnych,
bez względu na status prawny takiej grupy i jej członków w świetle prawa krajowego, z wyjątkiem pracowników
gospodarstwa;
47) „koszty testów na obecność TSE (pasażowalne encefalopatie gąbczaste) i BSE (gąbczasta encefalopatia bydła)”
oznacza wszystkie koszty, obejmujące koszty zestawów do testów, pobierania próbek niezbędnych do badań, ich
transportu, przeprowadzania testów, przechowywania i niszczenia próbek koniecznych do przeprowadzania testów
laboratoryjnych zgodnie z rozdziałem C załącznika X do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE)
nr 999/2001 (3);
48) „księga hodowlana” oznacza każdą księgę, rejestr, zbiór lub środek przechowywania danych:
a) utrzymywane przez organizację lub stowarzyszenie hodowców oficjalnie uznane przez państwo członkowskie, w
którym dana organizacja lub stowarzyszenie hodowców zostało utworzone; oraz
b) w której lub w którym zwierzęta hodowlane czystorasowe poszczególnych ras zostały wpisane lub zarejestro­
wane z podaniem ich przodków;
49) „zwierzę chronione” oznacza każde zwierzę chronione przepisami unijnymi lub prawodawstwem krajowym;
50) „organizacja prowadząca badania i upowszechniająca wiedzę” oznacza podmiot (jak np. uniwersytet lub instytut
badawczy, agencja zajmująca się transferem technologii, pośrednik w dziedzinie innowacji, fizyczny lub wirtualny
podmiot prowadzący współpracę w dziedzinie badań i rozwoju) niezależnie od jego statusu prawnego (ustanowio­
nego na mocy prawa publicznego lub prywatnego) lub sposobu finansowania, którego podstawowym celem jest
samodzielne prowadzenie badań podstawowych, badań przemysłowych lub eksperymentalnych prac rozwojowych
bądź rozpowszechnianie na szeroką skalę wyników takich działań poprzez nauczanie, publikację lub transfer
wiedzy. W przypadkach gdy tego rodzaju jednostka prowadzi również działalność gospodarczą finansowanie, koszty
i dochody związane z tą działalnością gospodarczą należy rozliczać oddzielnie. Przedsiębiorstwa mogące wywierać
wpływ na taki podmiot, na przykład jako jego udziałowcy lub członkowie zarządu nie mają preferencyjnego
dostępu do potencjału badawczego tego podmiotu ani do wyników prowadzonych przez niego badań;
(1) COM(2012) 595 z 17.10.2012.
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające przepisy dotyczące płat­
ności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej oraz uchylające rozporządzenie
Rady (WE) nr 637/2008 i rozporządzenie (WE) nr 73/2009 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 608).
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001 z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiające zasady dotyczące zapobie­
gania, kontroli i zwalczania niektórych pasażowalnych gąbczastych encefalopatii (Dz.U. L 147 z 31.5.2001, s. 1).
1.7.2014
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/19
51) „w warunkach pełnej konkurencji” oznacza, że warunki transakcji między umawiającymi się stronami nie różnią się
od tych, jakie stosowałyby niezależne przedsiębiorstwa i nie zawierają jakiegokolwiek elementu porozumienia.
Każda transakcja, która wynika z otwartej, przejrzystej i bezwarunkowej procedury, uznawana jest za spełniającą
zasadę pełnej konkurencji;
52) „szybko rosnące drzewa” oznaczają las o krótkiej rotacji, w którym minimalny okres przed ścinką określa się na 8
lat, a maksymalny okres przed ścinką — na nie więcej niż 20 lat;
53) „zagajnik o krótkiej rotacji” oznacza drzewa gatunków określonych przez państwa członkowskie, objęte kodem CN
06 02 9041, które obejmują zdrewniałe uprawy wieloletnie, sadzonki lub podstawy łodyg pozostałe w glebie po
zbiorach, wraz z nowymi pędami wschodzącymi w następnej porze roku, o maksymalnym cyklu zbiorów okreś­
lanym przez państwa członkowskie;
54) „koszt transakcyjny” oznacza dodatkowy koszt związany z wypełnieniem zobowiązania, ale niezwiązany bezpo­
średnio z jego realizacją lub nieujęty w kosztach lub utraconych dochodach, które są wyrównywane bezpośrednio;
koszt ten może być obliczany na podstawie kosztu standardowego;
55) „inny zarządca gruntów” oznacza przedsiębiorstwo zarządzające gruntami, niebędące przedsiębiorstwem działa­
jącym w sektorze rolnym;
56) „przetwarzanie produktów rolnych na produkty nierolne” oznacza wszelkie czynności dokonywane na produktach
rolnych, prowadzące do uzyskania produktów, które nie są objęte załącznikiem I do Traktatu;
57) „obszary »a«” oznaczają obszary oznaczone na mapie zatwierdzonej pomocy regionalnej na okres od 1 lipca 2014
r. do 31 grudnia 2020 r. w zastosowaniu przepisów art. 107 ust. 3 lit. a) Traktatu;
58) „obszary »c«” oznaczają obszary oznaczone na mapie zatwierdzonej pomocy regionalnej na okres od 1 lipca 2014
r. do 31 grudnia 2020 r. w zastosowaniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu;
59) „obszary słabo zaludnione” oznaczają obszary uznane przez Komisję za takowe w indywidualnych decyzjach w
sprawie map pomocy regionalnej na okres od 1 lipca 2014 r. do 31 grudnia 2020 r.;
60) „obszar NUTS 3” oznacza obszar określony na poziomie 3 wspólnej klasyfikacji jednostek terytorialnych do celów
statystycznych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (1);
61) „nieokreślone z góry obszary »c«” oznaczają obszary, które państwo członkowskie może według własnego uznania
oznaczyć jako obszary „c” , pod warunkiem że wykaże, iż obszary te spełniają pewne kryteria społeczno-ekono­
miczne i że zostały oznaczone na mapie zatwierdzonej pomocy regionalnej na okres od 1 lipca 2014 r. do 31
grudnia 2020 r. w zastosowaniu przepisów art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu;
62) „dawne obszary »a«” oznaczają obszary oznaczone jako obszary „a” na mapie zatwierdzonej pomocy regionalnej na
okres od 1 stycznia 2011 r. do 30 czerwca 2014 r.
63) „środki spożywcze” oznaczają środki spożywcze, które nie są produktami rolnymi, a które są wymienione w załącz­
niku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (2).
Artykuł 3
Warunki wyłączenia
Programy pomocy, pomoc indywidualna przyznana w ramach programów pomocy oraz pomoc ad hoc są zgodne z
rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 2 lub 3 Traktatu i wyłączone z wymogu zgłoszenia ustanowionego
w art. 108 ust. 3 Traktatu, jeżeli pomoc taka spełnia wszystkie warunki przewidziane w rozdziale I niniejszego rozpo­
rządzenia oraz szczególne warunki w odniesieniu do odpowiednich rodzajów pomocy ustanowione w rozdziale III
niniejszego rozporządzenia.
(1) Rozporządzenie (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. w sprawie ustalenia wspólnej klasyfikacji
Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NUTS) (Dz.U. L 154 z 21.6.2003, s. 1).
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości
produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1).
L 193/20
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
Artykuł 4
Progi powodujące obowiązek zgłoszenia
1.
Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do żadnej pomocy indywidualnej, w przypadku której ekwiwalent
dotacji brutto przekracza następujące progi:
a) pomoc na inwestycje w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne w gospodarstwach rolnych
powiązane z produkcją podstawową produktów rolnych, o której mowa w art. 14: 500 000 EUR dla jednego przed­
siębiorstwa na jeden projekt inwestycyjny;
b) pomoc na inwestycje związane z przeniesieniem budynków rolniczych skutkujące modernizacją obiektów lub zwięk­
szeniem zdolności produkcyjnych, o której mowa w art. 16 ust. 4: 500 000 EUR dla jednego przedsiębiorstwa na
jeden projekt inwestycyjny;
c) pomoc na inwestycje związane z przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu produktów rolnych, o której mowa w
art. 17: 7,5 mln EUR dla jednego przedsiębiorstwa na jeden projekt inwestycyjny;
d) pomoc na inwestycje na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego i naturalnego znajdującego się na terenie gospo­
darstw rolnych, o której mowa w art. 29: 500 000 EUR dla jednego przedsiębiorstwa na jeden projekt inwestycyjny;
e) pomoc na badania i rozwój w sektorach rolnym i leśnym, o której mowa w art. 31: 7,5 mln EUR na projekt;
f) pomoc na zalesianie i tworzenie terenów zalesionych, o której mowa w art. 32: 7,5 mln EUR na jeden projekt zwią­
zany z tworzeniem terenów zalesionych;
g) pomoc na rzecz systemów rolno-leśnych, o której mowa w art. 33: 7,5 mln EUR na jeden projekt stworzenia systemu
rolno-leśnego;
h) pomoc na inwestycje zwiększające odporność ekosystemów leśnych i ich wartość środowiskową, o której mowa w
art. 35: 7,5 mln EUR na jeden projekt inwestycyjny;
i) pomoc na inwestycje w infrastrukturę związane z rozwojem, modernizacją i dostosowywaniem sektora leśnego, o
której mowa w art. 40: 7,5 mln EUR na jeden projekt inwestycyjny;
j) pomoc na inwestycje w technologie w dziedzinie leśnictwa oraz inwestycje w pozyskiwanie, przetwarzanie i wprowa­
dzanie do obrotu produktów leśnych, o której mowa w art. 41: 7,5 mln EUR na jeden projekt inwestycyjny;
k) pomoc na inwestycje związane z przetwarzaniem produktów rolnych na produkty nierolne lub produkcją bawełny, o
której mowa w art. 44: 7,5 mln EUR na jeden projekt inwestycyjny;
2.
Progów określonych w ust. 1 nie wolno obchodzić poprzez sztuczne dzielenie programów pomocy lub projektów
objętych pomocą.
Artykuł 5
Przejrzystość pomocy
1.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się jedynie do pomocy, w przypadku której możliwe jest wcześniejsze dokładne
obliczenie ekwiwalentu dotacji brutto bez konieczności przeprowadzania oceny ryzyka („pomoc przejrzysta” ).
2.
Następujące kategorie pomocy uznaje się za przejrzyste:
a) pomoc w formie dotacji oraz dotacji na spłatę odsetek;
1.7.2014
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/21
b) pomoc w formie pożyczek, gdzie ekwiwalent dotacji brutto oblicza się na podstawie stopy referencyjnej obowiązu­
jącej w dniu przyznania pomocy;
c) pomoc w formie gwarancji:
(i) jeśli ekwiwalent dotacji brutto obliczono na podstawie bezpiecznych stawek określonych w zawiadomieniu
Komisji; lub
(ii) jeśli przed wdrożeniem pomocy metoda obliczania ekwiwalentu dotacji brutto gwarancji została zatwierdzona na
podstawie obwieszczenia Komisji w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE do pomocy państwa w formie
gwarancji lub na podstawie zawiadomienia, którym zastąpiono powyższe obwieszczenie, w następstwie zgło­
szenia tej metody do Komisji na mocy obowiązującego rozporządzenia przyjętego przez Komisję w dziedzinie
pomocy państwa, a zatwierdzona metoda wyraźnie odnosi się do przedmiotowego rodzaju gwarancji i rodzaju
transakcji bazowej w kontekście stosowania niniejszego rozporządzenia;
d) pomoc w formie korzyści podatkowych, w której w ramach środka przewidziano pułap zapobiegający przekroczeniu
obowiązującego progu;
e) pomoc w formie zaliczek zwrotnych, jeżeli łączna nominalna kwota zaliczek zwrotnych nie przekracza progów
obowiązujących na mocy niniejszego rozporządzenia lub jeżeli metoda obliczania ekwiwalentu dotacji brutto zaliczki
zwrotnej została — po zgłoszeniu jej Komisji — zaakceptowana przed wprowadzeniem środka.
3.
Do celów niniejszego rozporządzenia następujących kategorii pomocy nie uznaje się za pomoc przejrzystą:
a) pomocy w formie zastrzyków kapitałowych;
b) pomocy w formie środków finansowania ryzyka.
Artykuł 6
Efekt zachęty
1.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się jedynie do pomocy, która wywołuje efekt zachęty.
2.
Uznaje się, że pomoc wywołuje efekt zachęty, jeżeli beneficjent złożył do danego państwa członkowskiego pisemny
wniosek o przyznanie pomocy przed rozpoczęciem prac nad projektem lub rozpoczęciem działalności. Wniosek o przy­
znanie pomocy musi zawierać co najmniej następujące informacje:
a) nazwę przedsiębiorstwa i informację o jego wielkości;
b) opis projektu lub działalności, w tym daty ich rozpoczęcia i zakończenia;
c) lokalizację projektu lub działalności;
d) wykaz kosztów kwalifikowalnych;
e) typ (dotacja, pożyczka, gwarancja, zaliczka zwrotna lub inna forma) oraz kwotę finansowania publicznego potrzebną
do realizacji projektu/działania.
3.
Uznaje się, że pomoc ad hoc przyznana dużym przedsiębiorstwom wywołuje efekt zachęty, jeśli państwo członkow­
skie, oprócz zapewnienia spełnienia warunku określonego w ust. 2, przed przyznaniem danej pomocy ad hoc stwierdziło,
że dokumentacja przygotowana przez beneficjenta wykazuje, że spełniono co najmniej jedno spośród poniższych kryte­
riów:
a) znaczące zwiększenie zakresu projektu lub działania dzięki pomocy;
b) znaczące zwiększenie całkowitej kwoty wydanej przez beneficjenta na projekt lub działanie dzięki pomocy;
L 193/22
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
c) znaczące przyśpieszenie zakończenia realizacji danego projektu lub działania;
d) w przypadku pomocy inwestycyjnej ad hoc, że w przypadku braku pomocy projekt lub działanie jako takie nie zosta­
łyby zrealizowane albo nie byłby wystarczająco korzystne dla beneficjenta na danym obszarze wiejskim.
4.
Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 2 i 3 uznaje się, że środki w formie korzyści podatkowych wywołują
efekt zachęty, jeżeli spełnione są następujące warunki:
a) środek daje uprawnienia do uzyskania pomocy zgodnie z obiektywnymi kryteriami i bez dalszej ingerencji ze strony
państwa członkowskiego; oraz
b) środek został przyjęty i obowiązywał przed rozpoczęciem prac nad realizacją projektu objętego pomocą lub działań
objętych pomocą — z wyjątkiem przypadków kolejnych wersji programu pomocy fiskalnej, o ile dana działalność
była już objęta poprzednimi programami w formie korzyści podatkowych.
5.
Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 2, 3 i 4 w odniesieniu do następujących kategorii pomocy nie obowią­
zuje wymóg wywoływania efektu zachęty lub przyjmuje się, że wywołują one taki efekt:
a) programy pomocy na rzecz scalania gruntów, jeżeli spełnione są warunki ustanowione w art. 15 lub art. 43, oraz
pod warunkiem że:
(i) program pomocy daje uprawnienia do uzyskania pomocy zgodnie z obiektywnymi kryteriami i bez dalszej inge­
rencji ze strony państwa członkowskiego; oraz
(ii) program pomocy został przyjęty i wszedł w życie zanim beneficjent poniósł koszty kwalifikowane zgodnie z
art. 15 lub art. 43;
b) pomoc na działania promocyjne w formie publikacji mających na celu podniesienie świadomości szerokiego grona
odbiorców na temat produktów rolnych, jeżeli spełnione są warunki określone w art. 24 ust. 2 lit. b);
c) pomoc na wyrównanie szkód spowodowanych przez niekorzystne zjawiska klimatyczne porównywalne do klęsk
żywiołowych, jeżeli spełnione są warunki określone w art. 25;
d) pomoc na wyrównanie kosztów zwalczania chorób zwierząt oraz szkodników roślin i strat poniesionych w wyniku
tych chorób zwierząt lub spowodowanych przez te szkodniki roślin, jeżeli spełnione są warunki określone w art. 26
ust. 9 i 10;
e) pomoc na pokrycie kosztów związanych z wywozem i zniszczeniem padłych zwierząt gospodarskich, jeżeli spełnione
są warunki określone w art. 27 ust. 1 lit. c), d) i e);
f) pomoc na inwestycje na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego i naturalnego znajdującego się w gospodar­
stwach rolnych zgodna z art. 29;
g) pomoc na wyrównanie szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi, jeżeli spełnione są warunki określone w
art. 30;
h) pomoc na badania i rozwój w sektorach rolnym i leśnym, jeżeli spełnione są warunki określone w art. 31;
i) pomoc na naprawę szkód w lasach spowodowanych pożarami, klęskami żywiołowymi, niekorzystnymi zjawiskami
klimatycznymi, szkodnikami roślin, chorobami zwierząt, katastrofami oraz zjawiskami związanymi ze zmianą
klimatu zgodnie z art. 34 ust. 5 lit. d), jeżeli spełnione są warunki określone w art. 34.
Artykuł 7
Intensywność pomocy i koszty kwalifikowalne
1.
Do celów obliczania intensywności pomocy i kosztów kwalifikowalnych stosuje się kwoty przed potrąceniem
podatku lub innych opłat. Koszty kwalifikowalne uzasadnia jasna, szczegółowa i aktualna dokumentacja.
1.7.2014
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/23
2.
Podatek od wartości dodanej (VAT) nie stanowi wydatku kwalifikowalnego do pomocy, z wyjątkiem przypadków,
gdy nie podlega on odzyskaniu na podstawie krajowych przepisów o podatku VAT.
3.
W przypadku gdy pomoc przyznawana jest w formie innej niż dotacja, kwotę pomocy stanowi ekwiwalent dotacji
brutto pomocy.
4.
Wartość pomocy płatnej w kilku ratach dyskontowana jest do jej wartości w dniu przyznania pomocy. Także
wartość kosztów kwalifikowalnych dyskontowana jest do ich wartości w dniu przyznania pomocy. Jako stopę procen­
tową stosowaną do dyskontowania stosuje się stopę dyskontową obowiązującą w dniu przyznania pomocy.
5.
Jeżeli pomoc jest przyznawana w formie korzyści podatkowych, dyskontowanie transz pomocy następuje na
podstawie stóp dyskontowych obowiązujących w różnych momentach realizacji korzyści podatkowej.
6.
W przypadku gdy pomoc została przyznana w formie zaliczek zwrotnych, które — przy braku przyjętej metodo­
logii obliczania ekwiwalentu dotacji brutto — są wyrażone jako odsetek kosztów kwalifikowalnych, a środek przewiduje,
że w przypadku pomyślnego zakończenia projektu, na podstawie rozsądnej i ostrożnej hipotezy, zaliczki spłaca się przy
zastosowaniu stopy procentowej co najmniej równej stopie dyskontowej obowiązującej w dniu przyznania pomocy,
maksymalne poziomy intensywności pomocy określone w rozdziale III można zwiększyć o 10 punktów procentowych.
Artykuł 8
Kumulacja
1.
Aby ustalić, czy przestrzegane są progi powodujące obowiązek zgłoszenia określone w art. 4 oraz maksymalne
poziomy intensywności pomocy i maksymalne kwoty pomocy określone w rozdziale III, uwzględnia się całkowitą kwotę
pomocy państwa na wspieraną działalność, projekt lub dla przedsiębiorstwa korzystającego z pomocy.
2.
W przypadku gdy finansowanie Unii zarządzane centralnie przez instytucje, agencje, wspólne przedsięwzięcia lub
inne organy Unii, które nie jest bezpośrednio ani pośrednio pod kontrolą państwa członkowskiego, jest połączone z
pomocą państwa, przy ustalaniu, czy przestrzegane są progi powodujące obowiązek zgłoszenia, maksymalne poziomy
intensywności pomocy i jej pułapy, uwzględnia się wyłącznie pomoc państwa, pod warunkiem że łączna kwota finanso­
wania publicznego przyznanego w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowalnych nie przekracza najkorzystniej­
szej stopy finansowania określonej w obowiązujących przepisach prawa Unii.
3.
Pomoc, w przypadku której można wyodrębnić koszty kwalifikowalne, wyłączoną na mocy niniejszego rozporzą­
dzenia z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu można kumulować z:
a) wszelką inną pomocą państwa, o ile dane środki dotyczą różnych, możliwych do wyodrębnienia kosztów kwalifiko­
walnych;
b) wszelką inną pomocą państwa w odniesieniu do tych samych — pokrywających się częściowo lub w całości —
kosztów kwalifikowalnych, jedynie wtedy, gdy taka kumulacja nie powoduje przekroczenia najwyższego poziomu
intensywności pomocy lub kwoty pomocy mających zastosowanie do tej pomocy na mocy niniejszego rozporzą­
dzenia.
4.
Pomoc, w przypadku której nie można wyodrębnić kosztów kwalifikowalnych wyłączonych na mocy art. 18 i 45
niniejszego rozporządzenia, można kumulować z każdą inną pomocą państwa, w przypadku której można wyodrębnić
koszty kwalifikowalne.
Pomoc, w przypadku której nie można wyodrębnić kosztów kwalifikowalnych, można kumulować z inną pomocą
państwa, w przypadku której nie można wyodrębnić kosztów kwalifikowalnych, do najwyższego odpowiedniego łącz­
nego progu finansowania ustalonego pod kątem specyficznych uwarunkowań każdego przypadku w niniejszym lub
innym rozporządzeniu o wyłączeniach blokowych lub w decyzji Komisji.
5.
Pomocy państwa wyłączonej na mocy rozdziału III sekcje 1, 2 i 3 niniejszego rozporządzenia nie można kumu­
lować z płatnościami, o których mowa w art. 81 ust. 2 i art. 82 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013, w odniesieniu do
tych samych kosztów kwalifikowalnych, jeżeli w wyniku takiej kumulacji intensywność pomocy lub kwota pomocy prze­
kroczyłyby pułapy określone w niniejszym rozporządzeniu.
6.
Pomocy państwa wyłączonej na mocy niniejszego rozporządzenia nie można kumulować z pomocą de minimis w
odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowanych, jeżeli skutkiem takiej kumulacji byłoby przekroczenie poziomów
intensywności pomocy lub kwot pomocy określonych w rozdziale III.
L 193/24
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
7.
Pomocy na inwestycje zmierzające do przywrócenia potencjału produkcji rolnej, o której mowa w artykule 14
ust. 3 lit. e), nie można kumulować z pomocą na wyrównanie strat materialnych, o której mowa w art. 25, 26 i 30
niniejszego rozporządzenia.
8.
Pomocy na rozpoczęcie działalności przez grupy producentów i organizacje w sektorze rolnym, o której mowa w
art. 19 niniejszego rozporządzenia, nie można kumulować z pomocą na tworzenie grup producentów i organizacji w
sektorze rolnym, o której mowa w art. 27 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013.
Pomocy na rozpoczęcie działalności dla młodych rolników i pomocy na rozwój małych gospodarstw rolnych, o której
mowa w art. 18 niniejszego rozporządzenia, nie można kumulować z pomocą na rozpoczęcie działalności gospodarczej
na rzecz młodych rolników i pomocą na rozwój małych gospodarstw, o której mowa w art. 19 ust. 1 lit. a) ppkt (i) oraz
(iii) rozporządzenia (UE) nr 1305/2013, jeżeli w wyniku takiej kumulacji kwota pomocy przekroczyłaby kwoty okreś­
lone w niniejszym rozporządzeniu.
Artykuł 9
Publikacja i informacje
1.
Najpóźniej 10 dni roboczych przed datą wejścia w życie programu pomocy wyłączonego na mocy niniejszego
rozporządzenia z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu lub przyznaniu pomocy ad hoc wyłą­
czonej na mocy niniejszego rozporządzenia państwo członkowskie przekazuje Komisji, za pośrednictwem internetowego
systemu przekazywania zgłoszeń, zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 794/2004, zestawienie informacji dotyczą­
cych takiej pomocy w standardowym formacie, określonym w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.
W ciągu 10 dni roboczych od otrzymania tego zestawienia informacji Komisja przesyła państwu członkowskiemu zawia­
domienie o jego otrzymaniu wraz z numerem identyfikacyjnym środka pomocy.
2.
Zainteresowane państwo członkowskie zapewnia publikację na kompleksowej, krajowej lub regionalnej stronie
internetowej poświęconej pomocy państwa:
a) zestawienia informacji, o którym mowa w ust. 1, lub łącza do niego;
b) pełnego tekstu każdego środka pomocy, o którym mowa w ust. 1, w tym zmian do niego, lub łącza zapewniającego
dostęp do pełnego tekstu;
c) informacji, o których mowa w załączniku III do niniejszego rozporządzenia, dla każdego przypadku przyznania
pomocy indywidualnej przekraczającej:
(i) 60 000 EUR beneficjentom zajmującym się produkcją podstawową produktów rolnych;
(ii) 500 000 EUR beneficjentom prowadzącym działalność w sektorach przetwórstwa produktów rolnych, wprowa­
dzania do obrotu produktów rolnych lub leśnym lub też prowadzących działalność wykraczającą poza zakres
art. 42 Traktatu.
3.
W przypadku programów pomocy w formie korzyści podatkowych warunki te uznaje się za spełnione, jeżeli
państwa członkowskie publikują wymagane informacje na temat kwot pomocy indywidualnej w następujących przedzia­
łach (w mln EUR):
a) 0,06–0,5 jedynie na rzecz produkcji podstawowej produktów rolnych;
b) 0,5–1;
c) 1–2;
d) 2–5;
e) 5–10;
f) 10–30; oraz
g) 30 i więcej.
1.7.2014
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/25
4.
Informacje, o których mowa w ust. 2 lit. c) powyżej, są przedstawiane i dostępne w standardowym formacie, jak
opisano w załączniku IV, i istnieją funkcje umożliwiające ich sprawne wyszukiwanie i pobieranie. Informacje, o których
mowa w ust. 2, publikuje się w terminie sześciu miesięcy od daty udzielenia pomocy lub — w przypadku pomocy w
formie korzyści podatkowej — w ciągu jednego roku od obowiązującego terminu złożenia deklaracji podatkowej, i
udostępnia przez co najmniej 10 lat od daty przyznania pomocy.
5.
Pełny tekst programu pomocy lub środka pomocy ad hoc, o którym mowa w ust. 1, zawiera, w szczególności,
wyraźne odniesienie do niniejszego rozporządzenia, z podaniem jego tytułu i adresu publikacyjnego w Dzienniku Urzę­
dowym Unii Europejskiej, jak również do konkretnych przepisów rozdziału III, których dotyczy dany akt, albo też, w odpo­
wiednich przypadkach, do ustawy krajowej gwarantującej wypełnianie odpowiednich przepisów niniejszego rozporzą­
dzenia. Towarzyszą mu jego przepisy wykonawcze i zmiany do nich.
6.
Komisja publikuje na swojej stronie internetowej:
a) zestawienia informacji, o których mowa w ust. 1;
b) łącza do portali internetowych poświęconych pomocy państwa wszystkich państw członkowskich, o których mowa
w ust. 2.
7.
Państwa członkowskie zobowiązane są zastosować się do przepisów ust. 2, 3 i 4 w ciągu dwóch lat od daty wejścia
w życie niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 10
Unikanie podwójnej publikacji
Jeżeli przyznanie pomocy indywidualnej jest objęte zakresem rozporządzenia (UE) nr 1305/2013 i albo jest ona współfi­
nansowana z EFRROW albo jest przyznana jako dodatkowe finansowanie krajowe na takie współfinansowane środki,
państwo członkowskie może zadecydować o niepublikowaniu informacji na ten temat na swym portalu internetowym
poświęconym pomocy państwa, o którym mowa w art. 9 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że infor­
macje o przyznaniu pomocy indywidualnej zostały już opublikowane zgodnie z art. 111, 112 i 113 rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 (1). W takim przypadku państwo członkowskie powinno umieścić
na stronie internetowej, o której mowa w art. 111 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, odniesienie do strony interne­
towej poświęconej pomocy państwa, o której mowa w art. 9 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.
ROZDZIAŁ II
WYMOGI PROCEDURALNE
Artykuł 11
Wycofanie przywileju wyłączenia blokowego
Jeżeli państwo członkowskie przyznaje pomoc rzekomo wyłączoną z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108
ust. 3 Traktatu na mocy niniejszego rozporządzenia, nie spełniając przy tym warunków określonych w rozdziałach I–III,
Komisja może, po umożliwieniu zainteresowanemu państwu członkowskiemu przedstawienia swojego stanowiska,
przyjąć decyzję stwierdzającą, że całość lub część przyszłych środków pomocy przyjętych przez dane państwo człon­
kowskie, które w innych okolicznościach spełniałoby wymogi niniejszego rozporządzenia, podlega obowiązkowi zgło­
szenia Komisji zgodnie z art. 108 ust. 3 Traktatu. Środki pomocy podlegające zgłoszeniu można ograniczyć do niektó­
rych rodzajów pomocy, pomocy na rzecz niektórych beneficjentów lub też do środków pomocy przyjmowanych przez
niektóre organy danego państwa członkowskiego.
Artykuł 12
Sprawozdawczość
1.
Państwa członkowskie przekazują Komisji w formie elektronicznej roczne sprawozdanie, o którym mowa w
rozdziale III rozporządzenia (WE) nr 794/2004, na temat stosowania niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do
każdego pełnego roku lub każdego niepełnego roku, w którym stosuje się niniejsze rozporządzenie.
(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej poli­
tyki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799­
/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549).
L 193/26
2.
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
Sprawozdanie roczne zawiera także informacje dotyczące:
a) chorób zwierząt lub szkodników roślin, o których mowa w art. 26;
b) danych meteorologicznych na temat rodzaju, daty wystąpienia, relatywnej skali i lokalizacji zjawisk klimatycznych
porównywalnych do klęsk żywiołowych, o których mowa w art. 25, lub katastrof naturalnych w sektorze rolnym, o
których mowa w art. 30.
Artykuł 13
Monitorowanie
Państwa członkowskie prowadzą szczegółową ewidencję z informacjami i dokumentacją uzupełniającą niezbędnymi do
ustalenia, czy wszystkie warunki określone w niniejszym rozporządzeniu zostały spełnione. Dokumentacja ta jest prze­
chowywana przez okres 10 lat od dnia, w którym przyznana została pomoc ad hoc, lub w którym przyznano ostatni
środek pomocy w ramach danego programu pomocy. W terminie 20 dni roboczych lub takim dłuższym terminie, jaki
podano w wezwaniu, zainteresowane państwo członkowskie przekazuje Komisji wszelkie informacje i dokumenty
uzupełniające, które Komisja uzna za niezbędne do monitorowania stosowania niniejszego rozporządzenia.
ROZDZIAŁ III
KATEGORIE POMOCY
SEKCJA 1
Pomoc na rzecz MŚP zajmujących się produkcją podstawową produktów rolnych, ich przetwarzaniem i wprowadza­
niem do obrotu
Artykuł 14
Pomoc na inwestycje w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne w gospodarstwach
rolnych powiązane z produkcją podstawową produktów rolnych
1.
Pomoc na inwestycje w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne powiązane z produkcją
podstawową produktów rolnych jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest
wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeśli spełnia warunki ustanowione w niniejszym
artykule ust. 2–14 i w rozdziale I.
2.
Inwestycje te mogą być realizowane przez jednego lub więcej beneficjentów lub dotyczyć rzeczowych aktywów
trwałych wykorzystywanych przez jednego lub więcej beneficjentów.
3.
Inwestycje te służą realizacji co najmniej jednego z następujących celów:
a) poprawa ogólnej efektywności i trwałości gospodarstwa rolnego, w szczególności przez zmniejszenie kosztów
produkcji lub udoskonalenie i przestawienie produkcji;
b) poprawa stanu środowiska naturalnego, warunków higieny lub norm dobrostanu zwierząt, o ile dane inwestycje
wykraczają poza obowiązujące normy Unii;
c) tworzenie i doskonalenie infrastruktury związanej z rozwojem, dostosowaniem i modernizacją rolnictwa, w tym
dostępem do gruntów rolnych, scalaniem i poprawą stanu gruntów, dostawą i oszczędnościami energii i wody;
d) wypełnianie zobowiązań rolno-środowiskowo-klimatycznych, w tym ochrona różnorodności biologicznej gatunków i
siedlisk oraz zwiększanie użyteczności publicznej obszaru Natura 2000 lub innych systemów o wysokiej wartości
przyrodniczej, określonych w krajowych lub regionalnych programach rozwoju obszarów wiejskich państw człon­
kowskich, o ile inwestycje mają charakter nieprodukcyjny;
e) przywracanie potencjału produkcji zniszczonego w wyniku klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk klimatycz­
nych porównywalnych do klęsk żywiołowych, chorób zwierząt lub inwazji szkodników roślin oraz zapobieganie
szkodom powodowanym przez tego rodzaju zdarzenia.
1.7.2014
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/27
4.
Inwestycje te mogą być powiązane z wytwarzaniem w gospodarstwie rolnym biopaliw lub energii ze źródeł odna­
wialnych, pod warunkiem że produkcja ta nie przekracza średniego rocznego zużycia paliw lub energii lub w danym
gospodarstwie.
W przypadku inwestycji w produkcję biopaliw — zdolności produkcyjne instalacji nie przekraczają ekwiwalentu śred­
niego rocznego zużycia paliw transportowych w danym gospodarstwie rolnym, a wytwarzane biopaliwo nie jest sprzeda­
wane na rynku.
W przypadku inwestycji w produkcję energii termicznej i elektrycznej ze źródeł odnawialnych w gospodarstwach
rolnych — instalacje produkcji służą wyłącznie zaspokojeniu potrzeb własnych beneficjenta w zakresie energii, a zdol­
ności produkcyjne tych instalacji nie przekraczają ekwiwalentu łącznego średniego rocznego zużycia energii termicznej i
elektrycznej w danym gospodarstwie rolnym, łącznie z gospodarstwem domowym rolnika. Sprzedaż energii elektrycznej
do sieci jest dozwolona wyłącznie, jeżeli przestrzegany jest limit rocznej konsumpcji własnej.
Jeżeli inwestycja realizowana jest wspólnie przez wielu beneficjentów w celu zaspokojenia ich własnego zapotrzebowania
na biopaliwo i energię, średnie roczne zużycie kumuluje się do wysokości odpowiadającej łącznemu średniemu rocz­
nemu zużyciu wszystkich beneficjentów.
W przypadku gdy na szczeblu krajowym istnieją normy w zakresie efektywności energetycznej, inwestycje w infrastruk­
turę energii odnawialnej, która zużywa lub produkuje energię, są zgodne z minimalnymi normami.
Inwestycje w instalacje, których głównym celem jest produkcja energii elektrycznej z biomasy, nie kwalifikują się do
pomocy, chyba że wykorzystywany jest minimalny odsetek energii cieplnej, który określają państwa członkowskie.
Państwa członkowskie ustanawiają progi maksymalnej proporcji zbóż i innych upraw roślin wysokoskrobiowych, upraw
cukrowych i upraw roślin oleistych wykorzystywanych do produkcji bioenergii, w tym biopaliw, dla różnych typów
instalacji. Pomoc na projekty inwestycyjne w zakresie bioenergii musi być ograniczona do bioenergii, która spełnia odpo­
wiednie kryteria zrównoważonego rozwoju ustanowione w przepisach Unii, w tym w art. 17 ust. 2–6 dyrektywy
2009/28/WE.
5.
Inwestycje te muszą być zgodne z przepisami Unii oraz krajowymi przepisami danego państwa członkowskiego w
zakresie ochrony środowiska. W odniesieniu do inwestycji wymagających przeprowadzenia oceny oddziaływania na
środowisko zgodnie z dyrektywą 2011/92/UE — pomoc obwarowana jest wymogiem, by ocenę taką przeprowadzono,
zaś zezwolenie na realizację odnośnego projektu inwestycyjnego wydano przed datą przyznania pomocy indywidualnej.
6.
Pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne:
a) koszty budowy, nabycia, w tym leasingu, lub modernizacji nieruchomości, przy czym grunty kwalifikują się jedynie
w zakresie nieprzekraczającym 10 % łącznych kosztów kwalifikowalnych danej operacji;
b) zakup lub leasing maszyn, urządzeń i wyposażenia do wartości rynkowej danych aktywów;
c) ogólne koszty związane z wydatkami, o których mowa w lit. a) i b), takie jak honoraria architektów, inżynierów i
opłaty za konsultacje, opłaty za doradztwo w zakresie zrównoważenia środowiskowego i gospodarczego, w tym
studia wykonalności, pozostają wydatkami kwalifikowalnymi, nawet jeśli na podstawie ich rezultatów nie dokonuje
się wydatków, o których mowa w lit. a) i b);
d) zakup lub opracowanie oprogramowania komputerowego i zakup patentów, licencji, praw autorskich i znaków towa­
rowych;
e) wydatki na inwestycje nieprodukcyjne związane z wypełnianiem obowiązków określonych w ust. 3 lit. d);
f) w przypadku nawadniania koszty inwestycji, które spełniają następujące warunki:
(i) dla całego obszaru, na którym realizowana jest inwestycja, jak również dla wszystkich innych obszarów, na
środowisko których inwestycja może wpłynąć, został zgłoszony Komisji plan gospodarowania wodami w
dorzeczu wymagany przepisami art. 13 dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (1). W odpo­
wiednich programach działań należy określić środki wchodzące w życie w ramach planu gospodarowania
wodami w dorzeczu zgodnie z art. 11 wymienionej dyrektywy i odpowiednie dla sektora rolnego. W ramach
inwestycji konieczne jest stosowanie lub wdrożenie systemu pomiaru wody umożliwiającego pomiar zużycia
wody na poziomie wspieranej inwestycji;
(1) Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania
w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1).
L 193/28
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
(ii) inwestycja musi prowadzić do zmniejszenia zużycia wody w porównaniu z wcześniejszym o co najmniej 25 %;
W odniesieniu do lit. f) nie kwalifikują się jednak do pomocy na mocy niniejszego artykułu inwestycje mające wpływ
na jednolite części wód gruntowych lub powierzchniowych, których stan ze względu na ilość wody został w
odnośnym planie gospodarowania wodami w dorzeczu określony jako gorszy niż dobry, ani inwestycje, których skut­
kiem jest powiększenie netto nawadnianego obszaru, mające wpływ na daną jednolitą część wód gruntowych lub
powierzchniowych.
Żaden z warunków określonych w lit. f) ppkt (i) oraz (ii) powyżej nie ma zastosowania do inwestycji w istniejącą
instalację, która wpływa jedynie na efektywność energetyczną, ani do inwestycji w utworzenie zbiornika, lub do
inwestycji w wykorzystywanie odzyskanej wody, która nie wpływa na jednolitą część wód podziemnych lub
powierzchniowych.
g) w przypadku inwestycji mających na celu przywracanie potencjału produkcji rolnej zniszczonego w wyniku klęsk
żywiołowych, niekorzystnych zjawisk klimatycznych porównywalnych do klęsk żywiołowych, chorób zwierząt lub
inwazji szkodników roślin kosztami kwalifikowalnymi są wydatki poniesione na przywrócenie potencjału produkcji
rolnej do poziomu sprzed wystąpienia tych zdarzeń;
h) w przypadku inwestycji mających na celu zapobieganie szkodom powodowanym przez klęski żywiołowe, nieko­
rzystne zjawiska klimatyczne porównywalne do klęsk żywiołowych, choroby zwierząt lub szkodniki roślin, koszty
kwalifikowalne mogą obejmować koszty określonych działań zapobiegawczych.
7.
Kosztów innych niż wymienione w ust. 6 lit. a) oraz b), związanych z umowami leasingu, takich jak marża leasin­
godawcy, koszty refinansowania odsetek, koszty bieżące i opłaty ubezpieczeniowe, nie zalicza się do kosztów kwalifiko­
walnych.
Kapitału obrotowego nie uznaje się za koszt kwalifikowalny.
8.
Od dnia 1 stycznia 2017 r. w przypadku nawadniania pomoc jest wypłacana wyłącznie przez państwa członkow­
skie, które zagwarantują w odniesieniu do obszaru dorzecza, w którym ma miejsce inwestycja, wkład różnych zasto­
sowań wody do odzyskiwania kosztów usług wodnych przez sektor rolny zgodnego z art. 9 ust. 1 akapit pierwszy
dyrektywy 2000/60/WE uwzględniając, w stosownych przypadkach, społeczne, środowiskowe i gospodarcze skutki
odzyskiwana oraz warunki geograficzne i klimatyczne w danym regionie lub regionach.
9.
Nie przyznaje się pomocy na:
a) zakup praw do produkcji, uprawnień do płatności i roślin jednorocznych;
b) sadzenie roślin jednorocznych;
c) roboty odwadniające;
d) inwestycje mające na celu doprowadzenie do zgodności z normami Unii, z wyjątkiem pomocy przyznanej młodym
rolnikom w ciągu 24 miesięcy od daty rozpoczęcia przez nich działalności;
e) zakup zwierząt, z wyjątkiem pomocy udzielonej na inwestycje na mocy ust. 3 lit. e).
10. Pomoc nie może być ograniczana do konkretnych produktów rolnych, a zatem musi być dostępna albo dla
wszystkich sektorów produkcji podstawowej produktów rolnych, albo dla całego sektora produkcji roślinnej albo dla
całego sektora produkcji zwierzęcej. Państwa członkowskie mogą jednak wyłączyć niektóre produkty z powodu
nadmiaru zdolności produkcyjnych na rynku wewnętrznym lub braku rynków zbytu.
11. Pomoc, o której mowa w ust. 1, nie jest przyznawana w przypadku naruszenia jakiegokolwiek zakazu lub ograni­
czenia określonego w rozporządzeniu (UE) nr 1308/2013, nawet jeśli takie zakazy i ograniczenia dotyczą jedynie
wsparcia Unii przewidzianego w tym rozporządzeniu.
12.
Maksymalna intensywność pomocy wynosi:
a) 75 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w regionach najbardziej oddalonych;
b) 75 % kwoty kosztów kwalifikowalnych na mniejszych wyspach Morza Egejskiego;
1.7.2014
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/29
c) 50 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w regionach słabiej rozwiniętych i we wszystkich regionach, w których w
okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. PKB na mieszkańca był niższy niż 75 % średniej dla
UE-25 w okresie referencyjnym, ale których PKB na mieszkańca wynosi powyżej 75 % średniego PKB w UE-27;
d) 40 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w pozostałych regionach.
13. Stawki określone w ust. 12 mogą zostać podwyższone o 20 punktów procentowych, pod warunkiem że maksy­
malna intensywność pomocy nie przekroczy 90 %, w przypadku:
a) młodych rolników lub rolników, którzy rozpoczęli działalność w okresie pięciu lat poprzedzających datę złożenia
wniosku o przyznanie pomocy;
b) inwestycji zbiorowych, takich jak obiekty magazynowe wykorzystywane przez grupę rolników lub obiekty wykorzys­
tywane do przygotowywania produktów przed wprowadzeniem ich do obrotu oraz projekty zintegrowane obejmu­
jące szereg środków przewidzianych w rozporządzeniu (UE) nr 1305/2013, w tym środków powiązanych z łącze­
niem się organizacji producentów;
c) inwestycji na obszarach z ograniczeniami naturalnymi i innymi szczególnymi ograniczeniami;
d) operacji wspieranych w ramach europejskiego partnerstwa innowacyjnego (EPI), na przykład inwestycji w nową
stajnię w gospodarstwie, umożliwiającą testowanie nowej metody chowu zwierząt, którą opracowano w ramach
grupy operacyjnej złożonej z przedstawicieli rolników, naukowców oraz organizacji pozarządowej zajmujących się
dobrostanem zwierząt;
e) inwestycji na rzecz poprawy stanu środowiska naturalnego, warunków higieny lub norm w zakresie dobrostanu zwie­
rząt, o których mowa w ust. 3 lit. b); w tym przypadku podwyższona stawka przewidziana w tym ustępie ma zasto­
sowanie jedynie do dodatkowych kosztów, które są niezbędne do osiągnięcia poziomu przekraczającego obwiązujące
normy Unii, i które nie wiążą się ze zwiększeniem zdolności produkcyjnych.
14. W przypadku inwestycji nieprodukcyjnych, o których mowa w ust. 3 lit. d), i inwestycji na rzecz przywracania
potencjału produkcji, o których mowa w ust. 3 lit. e), maksymalna intensywność pomocy nie może przekroczyć 100 %.
W przypadku inwestycji związanych ze środkami zapobiegawczymi, o których mowa w ust. 3 lit. e), maksymalna inten­
sywność pomocy nie może przekroczyć 80 %. Może ona jednak zostać zwiększona do 100 % jeśli inwestycja realizo­
wana jest wspólnie przez co najmniej dwóch beneficjentów.
Artykuł 15
Pomoc na scalanie gruntów rolnych
Pomoc na scalanie gruntów rolnych jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i
jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeśli spełnia warunki określone w rozdziale I
i jest przyznawana na pokrycie kosztów prawnych i administracyjnych (w tym kosztów badań) i ograniczona do tych
kosztów w wysokości nieprzekraczającej 100 % faktycznie poniesionych kosztów.
Artykuł 16
Pomoc na inwestycje związane z przenoszeniem budynków rolniczych
1.
Pomoc na inwestycje związane z przenoszeniem budynków rolniczych jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w
rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3,
jeżeli spełnia warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–5 i w rozdziale I.
2.
Przeniesienie budynku rolniczego służy realizacji celu leżącego w interesie publicznym.
Interes publiczny wskazany jako uzasadnienie przyznania pomocy na mocy niniejszego artykułu jest określony we właś­
ciwych przepisach danego państwa członkowskiego.
L 193/30
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
3.
W przypadku gdy przeniesienie budynków rolniczych polega jedynie na rozbiórce, przemieszczeniu i ponownym
wzniesieniu istniejących obiektów, maksymalna intensywność pomocy ograniczona jest do 100 % kosztów faktycznie
poniesionych w związku z tymi działaniami.
4.
W przypadku gdy oprócz rozbiórki, usunięcia i ponownego wzniesienia istniejących obiektów, o których mowa w
ust. 3, w wyniku przeniesienia następuje modernizacja takich obiektów lub wzrost zdolności produkcyjnych, w odnie­
sieniu do kosztów związanych z modernizacją obiektów lub zwiększeniem zdolności produkcyjnych zastosowanie mają
poziomy intensywności pomocy na inwestycje, o których mowa w art. 14 ust. 12 i 13.
Do celów niniejszego ustępu zwykłego zastąpienia istniejącego budynku czy instalacji nowym odtworzonym budynkiem
lub instalacją bez gruntownej zmiany produkcji czy stosowanej technologii nie uznaje się za związane z modernizacją.
5.
Maksymalna intensywność pomocy może sięgnąć 100 % kosztów kwalifikowalnych w przypadkach, gdy przenie­
sienie dotyczy działalności prowadzonej w pobliżu osad wiejskich i ma na celu poprawę jakości życia lub zwiększenie
efektywności środowiskowej takiej osady.
Artykuł 17
Pomoc na inwestycje związane z przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu produktów rolnych
1.
Pomoc na inwestycje w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z przetwarzaniem i
wprowadzaniem do obrotu produktów rolnych jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c)
Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnia warunki ustano­
wione w niniejszym artykule ust. 2–10 i w rozdziale I.
2.
Inwestycja ta musi dotyczyć przetwarzania lub wprowadzania do obrotu produktów rolnych.
3.
Inwestycje związane z produkcją biopaliw z roślin spożywczych nie kwalifikują się do pomocy na mocy niniej­
szego artykułu.
4.
Inwestycje te muszą być zgodne z przepisami Unii oraz krajowymi przepisami danego państwa członkowskiego w
zakresie ochrony środowiska. W odniesieniu do inwestycji wymagających przeprowadzenia oceny oddziaływania na
środowisko zgodnie z dyrektywą 2011/92/UE — pomoc obwarowana jest wymogiem, by ocenę taką przeprowadzono,
zaś zezwolenie na realizację odnośnego projektu inwestycyjnego wydano przed datą przyznania pomocy indywidualnej.
5.
Pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne:
a) koszty budowy, nabycia, w tym leasingu, lub modernizacji nieruchomości, przy czym grunty kwalifikują się jedynie
w zakresie nieprzekraczającym 10 % łącznych kosztów kwalifikowalnych danej operacji;
b) zakup lub leasing maszyn, urządzeń i wyposażenia do wartości rynkowej danych aktywów;
c) ogólne koszty związane z wydatkami, o których mowa w lit. a) i b), takie jak honoraria architektów, inżynierów i
opłaty za konsultacje, opłaty za doradztwo w zakresie zrównoważenia środowiskowego i gospodarczego, w tym
studia wykonalności, pozostają wydatkami kwalifikowalnymi, nawet jeśli na podstawie ich rezultatów nie dokonuje
się wydatków, o których mowa w lit. a) i b);
d) zakup lub rozwój oprogramowania komputerowego oraz zakup patentów, licencji, praw autorskich, znaków towaro­
wych.
6.
Kosztów innych niż wymienione w ust. 5 lit. a) i b), związanych z umowami leasingu, takich jak marża leasingo­
dawcy, koszty refinansowania odsetek, koszty bieżące i opłaty ubezpieczeniowe, nie zalicza się do kosztów kwalifikowal­
nych.
Kapitału obrotowego nie uznaje się za koszt kwalifikowalny.
1.7.2014
7.
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/31
Nie przyznaje się pomocy na inwestycje służące wypełnieniu obowiązujących norm Unii.
8.
Pomoc nie jest przyznawana w przypadku naruszenia jakiegokolwiek zakazu lub ograniczenia ustanowionego w
rozporządzeniu (UE) nr 1308/2013, nawet jeśli takie zakazy i ograniczenia dotyczą jedynie wsparcia Unii przewidzia­
nego w tym rozporządzeniu.
9.
Intensywność pomocy nie przekracza:
a) 75 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w regionach najbardziej oddalonych;
b) 75 % kwoty kosztów kwalifikowalnych na mniejszych wyspach Morza Egejskiego;
c) 50 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w regionach słabiej rozwiniętych i we wszystkich regionach, w których w
latach 2007–2013 PKB na mieszkańca był niższy niż 75 % średniej dla UE-25 w okresie referencyjnym, ale których
PKB na mieszkańca wynosi powyżej 75 % średniego PKB w UE-27;
d) 40 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w pozostałych regionach.
10. Stawki określone w ust. 9 mogą zostać podwyższone o 20 punktów procentowych, pod warunkiem że maksy­
malna intensywność pomocy nie przekroczy 90 %, w przypadku operacji:
a) związanych z łączeniem się organizacji producentów; lub
b) wspieranych w ramach europejskiego partnerstwa innowacyjnego.
Artykuł 18
Pomoc na rozpoczynanie działalności przez młodych rolników i na rozwój małych gospodarstw rolnych
1.
Pomoc na rozpoczynanie działalności przez młodych rolników i na rozwój małych gospodarstw rolnych jest
zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia
ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnia warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–7 i w rozdziale I.
2.
Pomoc przyznaje się młodym rolnikom zgodnie z definicją w art. 2 pkt 34 niniejszego rozporządzenia lub małym
gospodarstwom rolnym zgodnie z definicjami państw członkowskich.
Przyjętą przez państwo członkowskie definicję małych gospodarstw rolnych stanowi definicja, która jest zawarta w
odpowiednich programach rozwoju obszarów wiejskich i została zatwierdzona przez Komisję.
Państwa członkowskie określają górne i dolne progi dostępu do pomocy na rozpoczęcie działalności dla młodych
rolników oraz do pomocy na rozwój małych gospodarstw, odnosząc się do potencjału produkcyjnego gospodarstwa
rolnego mierzonego standardową produkcją zgodnie z definicją w art. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1242/2008 (1)
— lub w równoważnych wartościach. Dolny próg dostępu do pomocy na rozpoczynanie działalności przez młodych
rolników [wyrażony jako potencjał produkcyjny gospodarstwa rolnego] jest wyższy niż górny próg dostępu do pomocy
na rzecz rozwoju małych gospodarstw.
Pomoc ograniczona jest do mikroprzedsiębiorstw i małych przedsiębiorstw.
3.
Gdy pomoc przyznawana jest młodemu rolnikowi, który zakłada gospodarstwo w formie osoby prawnej, młody
rolnik sprawuje skuteczną i długoterminową kontrolę nad osobą prawną w zakresie decyzji dotyczących zarządzania,
zysków i ryzyka finansowego. W przypadku gdy w kapitale osoby prawnej lub w zarządzaniu nią uczestniczy kilka osób
fizycznych, w tym osoby niebędące młodymi rolnikami, młody rolnik jest uprawniony do sprawowania takiej faktycznej
i długoterminowej kontroli samodzielnie albo wspólnie z innymi osobami. W przypadku gdy osoba prawna jest kontro­
lowana samodzielnie lub wspólnie przez inną osobę prawną, warunki te stosuje się do każdej osoby fizycznej sprawu­
jącej kontrolę nad taką inną osobą prawną.
(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1242/2008 z dnia 8 grudnia 2008 r. ustanawiające wspólnotową typologię gospodarstw rolnych (Dz.
U. L 335 z 13.12.2008, s. 3).
L 193/32
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
4.
Warunkiem przyznania pomocy jest przedłożenie właściwemu organowi danego państwa członkowskiego biznes
planu, którego realizacja zaczyna się w przeciągu dziewięciu miesięcy od daty przyjęcia decyzji o przyznaniu pomocy.
Biznes plan zawiera co najmniej:
a) w przypadku pomocy na rozpoczęcie działalności dla młodych rolników:
(i)
opis sytuacji wyjściowej gospodarstwa rolnego;
(ii) cele pośrednie i końcowe dotyczące rozwoju działalności gospodarstwa rolnego;
(iii) szczegóły działań koniecznych do rozwoju działalności gospodarstwa rolnego, takich jak inwestycje, szkolenia,
doradztwo, w tym szczegóły dotyczące zrównoważenia środowiskowego i efektywnej gospodarki zasobami;
b) w przypadku pomocy na rozpoczęcie działalności i rozwój małych gospodarstw:
(i) opis sytuacji wyjściowej gospodarstwa rolnego;
(ii) szczegóły działań, które mogą pomóc w osiągnięciu rentowności, takich jak inwestycje, szkolenia, doradztwo, w
tym szczegóły dotyczące zrównoważenia środowiskowego i efektywnej gospodarki zasobami.
5.
W przypadku młodych rolników biznes plan, o którym mowa w niniejszym artykule ust. 4 lit. a), przewiduje, że w
przeciągu 18 miesięcy od daty rozpoczęcia działalności beneficjent musi spełniać wymogi definicji rolnika czynnego
zawodowo, określonej w art. 2 pkt 42. Beneficjenci, którzy nie posiadają umiejętności i kompetencji zawodowych
wystarczających do spełnienia wymogów tej definicji, są jednak uprawnieni do otrzymania pomocy, jeżeli zobowiążą się
do zdobycia tych umiejętności zawodowych i kompetencji w ciągu 36 miesięcy od daty przyjęcia decyzji w sprawie przy­
znania pomocy. Zobowiązanie to musi zostać włączone do biznes planu.
6.
lat.
Pomoc jest udzielana lub wypłacana w co najmniej dwóch transzach lub ratach przez okres maksymalnie pięciu
W przypadku młodych rolników ostatnia transza lub rata pomocy jest uzależniona od prawidłowej realizacji biznes
planu, o którym mowa w ust. 4 lit. a).
7.
Kwota pomocy na młodego rolnika jest uzależniona od sytuacji społeczno-gospodarczej w danym państwie człon­
kowskim i ograniczona do 70 000 EUR.
Kwota pomocy na małe gospodarstwo ograniczona jest do 15 000 EUR
Artykuł 19
Pomoc na rozpoczynanie działalności dla grup i organizacji producentów w sektorze rolnym
1.
Pomoc na rozpoczynanie działalności dla grup i organizacji producentów jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w
rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3,
jeżeli spełnia warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–9 i w rozdziale I.
2.
Do objęcia pomocą kwalifikują się jedynie te grupy lub organizacje producentów, które zostały oficjalnie uznane
przez właściwy organ danego państwa członkowskiego na podstawie przedłożonego biznes planu.
3.
Pomoc przyznaje się pod warunkiem zobowiązania się przez państwo członkowskie do sprawdzenia, czy w ciągu
pięciu lat od oficjalnego uznania grupy lub organizacji producentów zrealizowano cele określone w biznes planie, o
którym mowa w ust. 2.
4.
Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki zawierane w ramach grupy lub organizacji producentów muszą być
zgodne z zasadami konkurencji mającymi zastosowanie na mocy art. 206–210 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.
1.7.2014
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
5.
L 193/33
Pomocy nie przyznaje się:
a) organizacjom producentów, jednostkom lub organom, takim jak spółki czy spółdzielnie, których celem jest zarzą­
dzanie jednym lub większą liczbą gospodarstw rolnych, a które z tego względu w praktyce są indywidualnymi produ­
centami;
b) zrzeszeniom rolniczym, które podejmują w gospodarstwach swoich członków działania takie jak: wzajemne wsparcie,
usługi zastępstw w gospodarstwach i zarządzania gospodarstwem, bez angażowania się we wspólne dostosowywanie
podaży do rynku;
c) grupom, organizacjom ani zrzeszeniom producentów, których cele są niezgodne z art. 152 ust. 1 lit. c), art. 152 ust. 3
i art. 156 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.
6.
Pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne: koszty najmu odpowiednich pomieszczeń, zakupu sprzętu
biurowego, w tym sprzętu komputerowego i oprogramowania, koszty personelu administracyjnego, koszty pośrednie
oraz opłaty prawne i administracyjne.
W przypadku zakupu pomieszczeń, koszty kwalifikowane ograniczone są do kosztów najmu po stawkach rynkowych.
7.
Pomoc wypłaca się w postaci zryczałtowanej, w formie rocznych rat przez okres pierwszych pięciu lat od daty
oficjalnego uznania grupy lub organizacji producentów przez właściwy organ na podstawie biznes planu, o którym
mowa w ust. 2.
Państwa członkowskie wypłacają ostatnią ratę dopiero po zweryfikowaniu prawidłowej realizacji przedmiotowego biznes
planu.
Pomoc ma charakter degresywny.
8.
Intensywność pomocy ograniczona jest do 100 % kosztów kwalifikowalnych.
9.
Kwota pomocy ograniczona jest do 500 000 EUR.
Artykuł 20
Pomoc na uczestnictwo producentów produktów rolnych w systemach jakości
1.
Następujące rodzaje pomocy dla producentów produktów rolnych są zgodne z rynkiem wewnętrznym w rozu­
mieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i są wyłączone z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3:
a) pomoc na przystępowanie do systemów jakości, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–
6 i w rozdziale I;
b) pomoc na pokrycie kosztów obowiązkowych środków kontroli w odniesieniu do systemów jakości, które to środki
zostały wprowadzone na mocy przepisów unijnych lub krajowych przez właściwy organ lub w jego imieniu, jeżeli
spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2, 4, 6, 7 i 8 i w rozdziale I;
c) pomoc na pokrycie kosztów działalności w zakresie badań rynkowych, koncepcji i projektowania produktu oraz
przygotowania wniosków o uznanie systemów jakości, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule
ust. 2, 6, 7 i 8 i w rozdziale I.
2.
Pomoc, o której mowa w ust. 1, przyznawana jest w odniesieniu do następujących systemów jakości:
a) systemy jakości ustanowione na mocy następujących rozporządzeń i przepisów:
(i)
część II tytuł II rozdział I sekcja 2 rozporządzenia Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do wina;
(ii) rozporządzenie (UE) nr 1151/2012;
L 193/34
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
(iii) rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 (1);
(iv) rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 (2);
(v) rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 251/2014 (3);
b) systemy jakości produktów rolnych, w tym systemy certyfikacji gospodarstw, uznane przez państwa członkowskie za
spełniające następujące kryteria:
(i)
specyfika produktu końcowego wytworzonego w ramach takich systemów jakości wynika z jasnego wymogu
zagwarantowania:
— określonych właściwości produktu, lub
— określonych metod uprawy lub produkcji; lub
— jakości produktu końcowego, która w sposób znaczący przewyższa normy handlowe dotyczące danego
produktu w zakresie zdrowia publicznego, zdrowia zwierząt i roślin, dobrostanu zwierząt lub ochrony środo­
wiska;
(ii) system jakości jest otwarty dla wszystkich producentów;
(iii) system jakości obejmuje obowiązujące wiążące specyfikacje produktów końcowych, a zgodność z tymi specyfika­
cjami jest weryfikowana przez organy publiczne lub niezależny organ kontroli;
(iv) system jakości jest przejrzysty i zapewnia pełną identyfikowalność produktów rolnych;
c) dobrowolne systemy certyfikacji produktów rolnych uznane przez dane państwa członkowskie za spełniające wymogi
ustanowione w komunikacie Komisji — wytyczne UE dotyczące najlepszych praktyk dla dobrowolnych systemów
certyfikacji produktów rolnych i środków spożywczych (4).
3.
Pomoc, o której mowa w ust. 1 lit. a), jest przyznawana producentom produktów rolnych w formie rocznej płat­
ności motywacyjnej, której wysokość ustala się według poziomu kosztów stałych wynikających z udziału w systemach
jakości.
4.
Nie przyznaje się pomocy, o której mowa w ust. 1 lit. a) i b), na pokrycie kosztów kontroli przeprowadzanych
bezpośrednio przez beneficjenta, ani w przypadkach, gdy przepisy Unii przewidują, że koszty kontroli ponoszą produ­
cenci produktów rolnych lub ich grupy, bez określania faktycznego poziomu opłat.
5.
Pomoc, o której mowa w ust. 1 lit. a), jest przyznawana na okres maksymalnie pięciu lat i jest ograniczona do
3 000 EUR na beneficjenta rocznie.
6.
Z pomocy mogą korzystać wszystkie kwalifikujące się przedsiębiorstwa na danym obszarze, w oparciu o obiek­
tywnie określone warunki.
7.
Pomoc, o której mowa w ust. 1 lit. b) i c), nie obejmuje płatności bezpośrednich na rzecz beneficjentów.
Pomoc, o której mowa w ust. 1 lit. b) i c), wypłacana jest jednostce odpowiedzialnej za środki kontroli lub podmiotom
świadczącym usługi w zakresie badań lub doradztwa.
8.
Pomoc, o której mowa w ust. 1 lit. b) i c), ograniczona jest do 100 % faktycznie poniesionych kosztów.
Artykuł 21
Pomoc na przekazywanie wiedzy i działania informacyjne
1.
Pomoc na przekazywanie wiedzy i działania informacyjne jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu
art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli speł­
nione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–8 i w rozdziale I.
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekolo­
gicznych i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2092/91 (Dz.U. L 189 z 20.7.2007, s. 1).
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji,
etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89 (Dz.
U. L 39 z 13.2.2008, s. 16).
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 251/2014 z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji,
etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych aromatyzowanych produktów wina, uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1601­
/91 (Dz.U. L 84 z 20.3.2014, s. 14).
(4) Dz.U. C 341 z 16.12.2010, s. 5.
1.7.2014
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/35
2.
Pomoc obejmuje działania w zakresie kształcenia zawodowego i nabywania umiejętności, w tym szkolenia, warsz­
taty i instruktaż, pokazy i działania informacyjne.
Pomoc może też obejmować krótkoterminową wymianę osób zarządzających gospodarstwami rolnymi i wizyty w
gospodarstwach.
Pomoc na działania pokazowe może obejmować odpowiednie koszty inwestycyjne.
3.
Pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne:
a) koszty organizowania kształcenia zawodowego, działań w zakresie zdobywania umiejętności (w tym szkoleń, warsz­
tatów i coachingu), pokazów lub działań informacyjnych;
b) koszty podróży, zakwaterowania i wydatków dziennych uczestników;
c) koszty świadczenia usług polegających na zastępowaniu uczestników na czas nieobecności;
d) w przypadku projektów pokazowych w związku z inwestycjami:
(i)
budowa, nabycie, w tym leasing, lub modernizacja nieruchomości, przy czym grunty kwalifikują się jedynie w
zakresie nieprzekraczającym 10 % łącznych kosztów kwalifikowalnych danej operacji;
(ii) zakup lub leasing maszyn, urządzeń i wyposażenia do wartości rynkowej danych aktywów;
(iii) ogólne koszty związane z wydatkami, o których mowa w ppkt (i) oraz (ii), takie jak honoraria architektów, inży­
nierów i opłaty za konsultacje, opłaty za doradztwo w zakresie zrównoważenia środowiskowego i gospodar­
czego, w tym studia wykonalności pozostają wydatkami kwalifikowalnymi, nawet jeśli na podstawie ich rezul­
tatów nie dokonuje się wydatków, o których mowa w ppkt (i) oraz (ii);
(iv) zakup lub opracowanie oprogramowania komputerowego i zakup patentów, licencji, praw autorskich i znaków
towarowych.
4.
Koszty, o których mowa w ust. 3 lit. d) kwalifikują się w stopniu, w którym służyły do finansowania projektu obej­
mującego pokazy i na czas trwania projektu obejmującego pokazy.
Za koszty kwalifikowalne uznaje się tylko koszty amortyzacji odpowiadające okresowi realizacji projektu obejmującego
pokazy obliczone na podstawie powszechnie przyjętych zasad rachunkowości.
5.
Pomoc, o której mowa w ust. 3 lit. a) oraz c), nie obejmuje płatności bezpośrednich na rzecz beneficjentów.
Pomoc, o której mowa w ust. 3 lit. a) oraz c), wypłacana jest podmiotom realizującym działania z zakresu przekazy­
wania wiedzy i działania informacyjne.
6.
Podmioty świadczące usługi w zakresie przekazywania wiedzy i działań informacyjnych dysponują odpowiednimi
zasobami do wykonywania tych zadań w postaci wykwalifikowanego personelu odbywającego regularne szkolenia.
Grupy producentów lub inne organizacje mogą świadczyć usługi, o których mowa w ust. 2, bez względu na swoją wiel­
kość.
7.
Z pomocy mogą korzystać wszystkie kwalifikujące się przedsiębiorstwa na danym obszarze, w oparciu o obiek­
tywnie określone warunki.
Jeżeli świadczenia usług, o których mowa w ust. 2, podejmują się grupy i organizacje producentów, członkostwo w
takich grupach lub organizacjach nie może być warunkiem dostępu do tych usług.
Każdy wkład podmiotów niebędących członkami w koszty administracyjne danej grupy lub organizacji producentów
musi być ograniczony do kosztów realizacji działań, o których mowa w ust. 2.
L 193/36
8.
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
Intensywność pomocy ograniczona jest do 100 % kosztów kwalifikowalnych.
W przypadku projektów pokazowych, o których mowa w ust. 3 lit. d), maksymalna kwota pomocy ograniczona jest do
100 000 EUR w ciągu 3 lat podatkowych.
Artykuł 22
Pomoc na usługi doradcze
1.
Pomoc na usługi doradcze jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest
wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniej­
szym artykule ust. 2–8 i w rozdziale I.
2.
Pomoc ma na celu wsparcie przedsiębiorstw prowadzących działalność w sektorze rolnym oraz młodych rolników
w korzystaniu z usług doradczych służących poprawie efektywności gospodarczej i środowiskowej ich przedsiębiorstw
lub inwestycji, a także ograniczenie wpływu takich przedsiębiorstw lub inwestycji na klimat oraz zwiększenie odporności
takich przedsiębiorstw lub inwestycji na zmianę klimatu.
3.
Doradztwo jest powiązane z co najmniej jednym priorytetem Unii w zakresie rozwoju obszarów wiejskich zgodnie
z art. 5 rozporządzenia (UE) 1305/2013 i obejmuje co najmniej jeden z następujących elementów:
a) obowiązki wynikające z podstawowych wymogów w zakresie zarządzania lub norm dotyczących dobrej kultury
rolnej zgodnej z ochroną środowiska, określone w tytule VI rozdział I rozporządzenia (UE) nr 1306/2013;
b) w stosownych przypadkach — praktyki rolnicze korzystne dla klimatu i środowiska, o których mowa w tytule III
rozdział 3 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, oraz utrzymywanie obszarów rolniczych, o którym mowa w art. 4
ust. 1 lit. c) tego rozporządzenia;
c) środki służące modernizacji, zwiększaniu konkurencyjności, integracji sektorowej, innowacyjności, orientacji na
rynek, jak również promowaniu przedsiębiorczości;
d) wymogi określone przez państwa członkowskie w celu wykonania art. 11 ust. 3 dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady;
e) wymogi określone przez państwa członkowskie na potrzeby wykonania art. 55 rozporządzenia Parlamentu Europej­
skiego i Rady (WE) nr 1107/2009 (1), w szczególności zgodności z ogólnymi zasadami integrowanej ochrony roślin,
o której mowa w art. 14 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE (2),
f) w stosownych przypadkach — normy bezpieczeństwa pracy lub normy bezpieczeństwa związane z gospodarstwem;
g) szczególne usługi doradcze dla rolników po raz pierwszy podejmujących działalność rolniczą, w tym doradztwo w
zakresie zrównoważenia środowiskowego i gospodarczego.
4.
Doradztwo może dotyczyć również kwestii innych, niż te, o których mowa w niniejszym artykule ust. 3, związa­
nych z łagodzeniem zmiany klimatu i dostosowywaniem się do niej, różnorodnością biologiczną i ochroną wód określo­
nych w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, lub związanych z efektywnością gospodarczą i środowis­
kową gospodarstwa rolnego, w tym aspektami dotyczącymi konkurencyjności. Może to obejmować doradztwo w zakre­
sie rozwoju krótkich łańcuchów dostaw, rolnictwa ekologicznego oraz aspektów zdrowotnych produkcji zwierzęcej.
5.
Pomoc nie obejmuje bezpośrednich płatności dla beneficjentów. Pomoc wypłacana jest podmiotom świadczącym
usługi doradcze.
(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do
obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG (Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1).
(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE z dnia 21 października 2009 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego dzia­
łania na rzecz zrównoważonego stosowania pestycydów (Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s.71).
1.7.2014
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
L 193/37
6.
Podmioty wybrane do świadczenia usług doradczych dysponują odpowiednimi zasobami w postaci regularnie
szkolonego i wykwalifikowanego personelu oraz doświadczeniem w zakresie doradztwa i są wiarygodne w odniesieniu
do dziedzin, których dotyczą świadczone przez nich usługi doradcze.
Usługi doradcze mogą być świadczone przez grupy producentów lub inne organizacje, bez względu na ich wielkość.
Przy świadczeniu usług doradczych usługodawca przestrzega obowiązków poszanowania poufności, o których mowa w
art. 13 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.
7.
Z pomocy mogą korzystać wszystkie kwalifikujące się przedsiębiorstwa na danym obszarze, w oparciu o obiek­
tywnie określone warunki.
Jeżeli świadczenia usług doradczych podejmują się grupy i organizacje producentów, członkostwo w takich grupach lub
organizacjach nie może być warunkiem dostępu do usług.
Każdy wkład podmiotów niebędących członkami w koszty administracyjne danej grupy lub organizacji jest ograniczony
do kosztów świadczenia usług doradczych.
8.
Kwota pomocy jest ograniczona do 1 500 EUR za poradę.
Artykuł 23
Pomoc na usługi zastępowania rolników
1.
Pomoc na usługi zastępowania rolników jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c)
Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki okreś­
lone w niniejszym artykule ust. 2–5 i w rozdziale I.
2.
Pomoc pokrywa faktyczne poniesione koszty zastąpienia rolnika, osoby fizycznej, która jest członkiem gospodar­
stwa rolnego lub pracownika gospodarstwa podczas ich nieobecności w pracy z powodu choroby, w tym choroby
dziecka, w czasie urlopu wypoczynkowego, urlopu macierzyńskiego i wychowawczego lub w przypadku śmierci.
3.
Całkowity czas trwania zastępstwa jest ograniczony do 3 miesięcy rocznie na beneficjenta, z wyjątkiem zastąpienia
w przypadku urlopu macierzyńskiego i urlopu wychowawczego, które w obu przypadkach są ograniczone do 6
miesięcy.
4.
Pomoc nie obejmuje bezpośrednich płatności dla beneficjentów.
Pomoc wypłacana jest podmiotom świadczącym usługi zastępowania rolników.
Grupy lub organizacje producentów mogą świadczyć usługi zastępowania rolników bez względu na swoją wielkość. W
takich przypadkach członkostwo w takich grupach lub organizacjach nie może być warunkiem dostępu do usług.
5.
Intensywność pomocy ograniczona jest do 100 % faktycznie poniesionych kosztów.
Artykuł 24
Pomoc na działania promocyjne dotyczące produktów rolnych
1.
Pomoc na działania promocyjne dotyczące produktów rolnych jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu
art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli speł­
nione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–8 i w rozdziale I.
2.
Pomoc obejmuje koszty:
a) organizacji konkursów, targów i wystaw oraz udziału w nich;
b) publikacji służących szerzeniu wiedzy na temat produktów rolnych wśród ogółu społeczeństwa.
L 193/38
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
3.
W publikacjach, o których mowa w ust. 2 lit. b), nie wymienia się nazwy określonego przedsiębiorstwa, określonej
marki ani określonego miejsca pochodzenia.
Ograniczenie to nie stosuje się jednak do odniesień do miejsc pochodzenia produktów rolnych objętych:
a) systemami jakości, o których mowa w art. 20 ust. 2 lit. a), pod warunkiem że odniesienia te dokładnie odpowiadają
oznaczeniom chronionym przez Unię;
b) systemami jakości, o których mowa w art. 20 ust. 2 lit. b) i c), pod warunkiem że odniesienia te są drugorzędne w
komunikacie.
4.
Pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne związane z organizacją konkursów, targów i wystaw, o których
mowa w ust. 2 lit. a), oraz udziałem w nich:
a) opłaty z tytułu uczestnictwa;
b) koszty podróży i koszty transportu zwierząt;
c) koszty publikacji i stron internetowych zapowiadających imprezę;
d) wynajem pomieszczeń i stanowisk wystawowych oraz koszt montażu i demontażu tych stanowisk;
e) koszty symbolicznych nagród do wartości 1 000 EUR na nagrodę i na zwycięzcę konkursu.
5.
Pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne związane z publikacjami mającymi na celu podniesienie świa­
domości szerokiego grona odbiorców na temat produktów rolnych, o których mowa w ust. 2 lit. b):
a) koszty publikacji w mediach drukowanych i elektronicznych, stron internetowych, spotów w mediach elektronicz­
nych, radiu lub telewizji, mających przedstawiać oparte na faktach informacje dotyczące producentów z danego
regionu lub producentów danego produktu, pod warunkiem że informacje te są neutralne oraz że wszyscy zaintere­
sowani beneficjenci mają jednakowe możliwości zaprezentowania się w publikacji;
b) koszty rozpowszechniania wiedzy naukowej i udokumentowanych informacji dotyczących:
(i) systemów jakości, o których mowa w art. 20 ust. 2, otwartych dla produktów rolnych z innych państw człon­
kowskich i państw trzecich;
(ii) generycznych produktów rolnych oraz ich wartości odżywczych i zalecanych sposobów wykorzystywania tych
produktów.
6.
Pomoc przyznawana jest:
a) w naturze; lub
b) w formie zwrotu kosztów faktycznie poniesionych przez beneficjenta.
W przypadkach gdy pomoc przyznawana jest w naturze, nie obejmuje ona płatności bezpośrednich dla beneficjentów,
ale jest wypłacana podmiotom realizującym działania promocyjne.
Grupy producentów lub inne organizacje mogą podejmować się realizacji działań promocyjnych bez względu na swoją
wielkość.
Pomoc na symboliczne nagrody, o której mowa w ust. 4 lit. e), jest wypłacana podmiotowi realizującemu działania
promocyjne wyłącznie w przypadku, gdy nagroda została faktycznie przyznana i po przedstawieniu dowodu jej przy­
znania.
7.
Z pomocy na działania promocyjne mogą korzystać wszystkie kwalifikujące się przedsiębiorstwa na danym
obszarze w oparciu o obiektywnie określone warunki.
Jeżeli działania promocyjne realizowane są przez grupy i organizacje producentów, dostęp do nich nie może być uzależ­
niony od członkostwa w tych grupach lub organizacjach, a wszelki wkład w postaci opłat administracyjnych na rzecz
danej grupy lub organizacji jest ograniczony do kosztu realizacji działań promocyjnych.
8.
Intensywność pomocy ograniczona jest do 100 % kosztów kwalifikowalnych.
1.7.2014
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/39
Artykuł 25
Pomoc na wyrównanie szkód spowodowanych przez niekorzystne zjawisko klimatyczne porównywalne do
klęski żywiołowej
1.
Pomoc na wyrównanie MŚP zajmującym się produkcją podstawową produktów rolnych szkód spowodowanych
przez niekorzystne zjawisko klimatyczne porównywalne do klęski żywiołowej jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w
rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3,
jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–10 i w rozdziale I.
2.
Pomoc przyznana na podstawie niniejszego artykułu spełnia następujące warunki:
a) właściwy organ państwa członkowskiego formalnie uznał to wydarzenie za niekorzystne zjawisko klimatyczne
porównywalne do klęski żywiołowej; oraz
b) istnieje bezpośredni związek przyczynowy pomiędzy niekorzystnym zjawiskiem klimatycznym porównywalnym do
klęski żywiołowej a szkodą poniesioną przez przedsiębiorstwo.
3.
Pomoc wypłacana jest bezpośrednio danemu przedsiębiorstwu lub grupie producentów lub organizacji, której to
przedsiębiorstwo jest członkiem.
W przypadku gdy pomoc wypłacana jest grupie lub organizacji producentów, kwota pomocy nie przekracza kwoty
pomocy, do jakiej kwalifikuje się dane przedsiębiorstwo.
4.
Programy pomocy ustanawia się w terminie trzech lat od daty wystąpienia niekorzystnego zjawiska klimatycznego
porównywalnego do klęski żywiołowej.
Pomoc wypłacana jest w ciągu czterech lat od tej daty.
5.
Koszty kwalifikowalne to wysokość szkody poniesionej bezpośrednio w wyniku niekorzystnego zjawiska klima­
tycznego porównywalnego do klęski żywiołowej, oszacowana przez organ publiczny, niezależnego rzeczoznawcę uzna­
nego przez organ przyznający pomoc lub zakład ubezpieczeń.
Straty te mogą obejmować:
a) utratę dochodów spowodowaną przez pełne lub częściowe zniszczenie produkcji rolnej i środków produkcji, o
których mowa w ust. 6;
b) straty materialne, o których mowa w ust. 7.
6.
Utratę dochodu oblicza się przez odjęcie:
a) iloczynu ilości produktów rolnych wyprodukowanych w roku, w którym wystąpiło niekorzystne zjawisko klima­
tyczne porównywalne do klęski żywiołowej lub w każdym kolejnym roku, którego dotyczy pełne lub częściowe
zniszczenie środków produkcji, i średniej ceny sprzedaży uzyskanej w danym roku
od
b) iloczynu średniej rocznej ilości produktów rolnych wyprodukowanych w okresie trzech lat przed wystąpieniem
niekorzystnego zjawiska klimatycznego porównywalnego do klęski żywiołowej lub średniej z trzech lat opartej na
okresie pięciu lat przed wystąpieniem niekorzystnego zjawiska klimatycznego porównywalnego do klęski żywiołowej,
z wyłączeniem wartości najwyższej i najniższej, i uzyskanej średniej ceny sprzedaży.
Spadek ten można obliczać albo na poziomie rocznej produkcji rolnej gospodarstwa, na poziomie upraw albo zwierząt
gospodarskich.
Kwota ta może zostać zwiększona o inne koszty poniesione przez beneficjenta z powodu niekorzystnego zjawiska
klimatycznego porównywalnego do klęski żywiołowej.
L 193/40
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
Kwota ta może zostać zmniejszona o wszelkie koszty nieponiesione ze względu na niekorzystne zjawisko klimatyczne
porównywalne do klęski żywiołowej.
Do obliczenia produkcji rolnej beneficjenta można stosować wskaźniki, pod warunkiem że zastosowana metoda obli­
czeń umożliwia oznaczenie realnych strat beneficjenta w danym roku.
7.
Straty materialne, które dotykają aktywów takich jak budynki gospodarcze, urządzenia i maszyny, zapasy i środki
produkcji, a które są spowodowane przez niekorzystne zjawisko klimatyczne porównywalne do klęski żywiołowej,
oblicza się na podstawie kosztów naprawy lub wartości ekonomicznej przedmiotowych aktywów przed wystąpieniem
niekorzystnego zjawiska klimatycznego porównywalnego do klęski żywiołowej.
Nie mogą one przekroczyć kosztów napraw lub zmniejszenia godziwej wartości rynkowej spowodowanych przez klęskę
żywiołową, tj. różnicy pomiędzy wartością aktywów bezpośrednio przed wystąpieniem niekorzystnego zjawiska klima­
tycznego porównywalnego do klęski żywiołowej i bezpośrednio po jego wystąpieniu.
W przypadku, gdy zmniejszenie dochodów beneficjenta, o którym mowa w ust. 6, oblicza się na podstawie poziomu
upraw lub zwierząt gospodarskich, należy wziąć pod uwagę jedynie straty materialne związane z tymi uprawami lub
zwierzętami gospodarskimi.
8.
Obliczenia strat poniesionych wskutek niekorzystnego zjawiska klimatycznego porównywalnego do klęski żywio­
łowej dokonuje się na poziomie poszczególnych beneficjentów.
9.
Pomoc przyznaną na mocy niniejszego artykułu zmniejsza się o 50 %, chyba że przyznawana jest ona benefi­
cjentom, którzy wykupili polisę ubezpieczeniową na co najmniej 50 % średniej rocznej produkcji lub dochodu związa­
nego z produkcją i obejmującą zagrożenia związane z niekorzystnymi zjawiskami klimatycznymi statystycznie najczęś­
ciej występującymi w danym państwie członkowskim lub regionie, które są objęte zakresem ubezpieczeń.
10. Pomoc i wszelkie inne otrzymane płatności na wyrównanie strat, w tym płatności w ramach innych środków
krajowych lub unijnych lub też polis ubezpieczeniowych z tytułu strat objętych pomocą, jest ograniczona do 80 %
kosztów kwalifikowalnych.
Intensywność pomocy może zostać zwiększona o 90 % na obszarach z ograniczeniami naturalnymi.
Artykuł 26
Pomoc na pokrycie kosztów zapobiegania chorobom zwierząt i szkodnikom roślin, ich kontroli i zwalczania
oraz pomoc na wyrównanie strat spowodowanych chorobami zwierząt lub inwazjami szkodników roślin
1.
Pomoc dla MŚP zajmujących się produkcją podstawową produktów rolnych na pokrycie kosztów zapobiegania
chorobom zwierząt lub szkodnikom roślin, ich kontroli i zwalczania oraz pomoc na wyrównanie takim przedsiębior­
stwom strat spowodowanych chorobami zwierząt lub inwazjami szkodników roślin jest zgodna z rynkiem wewnętrznym
w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3,
jeżeli spełnia warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–13 i w rozdziale I.
2.
Pomoc wypłaca się wyłącznie:
a) w odniesieniu do chorób zwierząt lub szkodników roślin, w przypadku których istnieją przepisy unijne lub krajowe,
niezależnie od tego czy zostały one ustanowione w ramach przepisów ustawowych, wykonawczych czy administra­
cyjnych; oraz
b) w ramach:
(i)
publicznego, unijnego, krajowego lub regionalnego programu zapobiegania danej chorobie zwierząt lub szkodni­
kowi roślin, ich kontroli lub zwalczania; lub
(ii) środków nadzwyczajnych nałożonych przez właściwy organ; lub
(iii) środków zwalczania lub powstrzymania rozprzestrzeniania się szkodników roślin, wprowadzanych zgodnie z
dyrektywą Rady 2000/29/WE.
1.7.2014
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/41
Programy i środki, o których mowa w lit. b), zawierają opis odnośnych środków zapobiegania, kontroli lub zwalczania.
3.
Pomoc nie dotyczy środków, w odniesieniu do których przepisy Unii przewidują, że ich koszty ponoszą benefi­
cjenci, chyba że koszt ten całkowicie równoważą opłaty obowiązkowe dla beneficjentów.
4.
W przypadku chorób zwierząt pomoc przyznaje się wyłącznie w odniesieniu do chorób zwierząt wymienionych w
wykazie chorób zwierząt sporządzonym przez Światową Organizację Zdrowia Zwierząt lub w wykazie chorób zwierząt
i chorób odzwierzęcych wymienionych w załącznikach I i II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr 652/2014 (1).
5.
Pomoc wypłacana jest bezpośrednio danemu przedsiębiorstwu lub grupie producentów lub organizacji, której to
przedsiębiorstwo jest członkiem.
W przypadku gdy pomoc wypłacana jest grupie lub organizacji producentów, kwota pomocy nie przekracza kwoty
pomocy, do jakiej kwalifikuje się dane przedsiębiorstwo.
6.
Programy pomocy należy wprowadzić w ciągu trzech lat od daty poniesienia kosztu lub straty spowodowanej
chorobą zwierząt lub szkodnikiem roślin.
Pomoc wypłacana jest w ciągu czterech lat od tej daty.
7.
W przypadku środków zapobiegawczych, pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne:
a) kontrole zdrowotne;
b) analizy, w tym diagnostykę in vitro;
c) badania i inne sposoby wykrywania, w tym badania na obecność TSE i BSE;
d) nabywanie, przechowywanie, podawanie oraz dystrybucja szczepionek, lekarstw i substancji do leczenia zwierząt oraz
środków ochrony roślin;
e) zapobiegawczy ubój lub eliminacja zwierząt lub niszczenie upraw i produktów pochodzenia zwierzęcego oraz
czyszczenie i dezynfekcję gospodarstwa i wyposażenia;
8.
W przypadku środków kontroli i zwalczania pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne:
a) badania i inne sposoby wykrywania w przypadku chorób zwierząt, w tym badania na obecność TSE i BSE;
b) nabywanie, przechowywanie, podawanie oraz dystrybucja szczepionek, lekarstw i substancji do leczenia zwierząt oraz
środków ochrony roślin;
a) ubój lub eliminacja i niszczenie zwierząt oraz niszczenie związanych z nimi produktów lub niszczenie roślin, w tym
takich, które padły lub zostały zniszczone w rezultacie podania szczepionek lub stosowania innych środków wskaza­
nych przez właściwe organy, oraz czyszczenie i dezynfekcję gospodarstwa i wyposażenia.
9.
W przypadku pomocy na wyrównanie strat spowodowanych chorobami zwierząt lub inwazjami szkodników roślin
odszkodowanie oblicza się jedynie w odniesieniu do:
a) wartości rynkowej zwierząt poddanych ubojowi lub eliminacji lub zwierząt padłych, lub zniszczonych produktów z
nimi związanych, lub zniszczonych roślin:
(i) w związku z chorobą zwierząt lub szkodnikiem roślin;
(ii) w ramach publicznego programu lub środka, o których mowa w ust. 2 lit. b);
Wartość rynkową ustala się w oparciu o wartość zwierząt, produktów i roślin bezpośrednio przed pojawieniem się
podejrzenia wystąpienia choroby zwierząt lub inwazji szkodnika roślin lub jego potwierdzeniem.
(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 652/2014 z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiające przepisy w zakresie zarzą­
dzania wydatkami odnoszącymi się do łańcucha żywnościowego, zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt oraz dotyczące zdrowia roślin
i materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin, zmieniające dyrektywy Rady 98/56/WE, 2000/29/WE i 2008/90/WE, rozporzą­
dzenia (WE) nr 178/2002, (WE) nr 882/2004 i (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektywę Parlamentu Europej­
skiego i Rady 2009/128/WE i rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 oraz uchylające decyzje Rady
66/399/EWG, 76/894/EWG i 2009/470/WE (Dz.U. L 189 z 27.6.2014, s. 1).
L 193/42
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
b) utraty dochodów spowodowanej obowiązkiem przeprowadzenia kwarantanny oraz trudnościami związanymi z
odtworzeniem stad lub ponownym sadzeniem i obowiązkiem płodozmianu narzuconym w ramach publicznego
programu lub środka, o którym mowa w ust. 2 lit. b).
Kwotę tę zmniejsza się o wszelkie koszty bezpośrednio nieponiesione z powodu choroby zwierząt lub inwazji szkod­
ników roślin, a które w innym przypadku zostałyby poniesione przez beneficjenta.
10. Pomoc na wyrównanie strat spowodowanych chorobami zwierząt lub inwazjami szkodników roślin jest ograni­
czona do strat spowodowanych chorobami zwierząt lub inwazjami szkodników roślin, co do których właściwy organ:
a) formalnie uznał wystąpienie choroby, w przypadku choroby zwierząt; lub
b) formalnie uznał obecność szkodników, w przypadku szkodników roślin.
11. Pomoc w odniesieniu do kosztów kwalifikowalnych, o których mowa w ust. 7 i 8, przyznawana jest w naturze i
wypłacana jest podmiotom realizującym środki służące zapobieganiu i zwalczaniu.
Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego niniejszego ustępu pomoc w odniesieniu do kosztów kwalifikowalnych,
o których mowa w poniższych ustępach, może zostać przyznana beneficjentowi bezpośrednio, w formie zwrotu
faktycznie poniesionych przez niego kosztów:
a) ust. 7 lit. d) i ust. 8 lit. b) w przypadku chorób zwierząt lub inwazji szkodników roślin; oraz
b) ust. 7 lit. e) i ust. 8 lit. c) w przypadku inwazji szkodników roślin oraz na czyszczenie i dezynfekcję gospodarstwa i
wyposażenia.
12. W przypadku ustalenia, że choroba zwierząt lub inwazja szkodników roślin została spowodowana celowym dzia­
łaniem beneficjenta lub jego zaniedbaniem nie przyznaje się żadnej pomocy indywidualnej.
13. Pomoc i wszelkie inne płatności otrzymane przez beneficjenta, w tym płatności w ramach innych środków krajo­
wych lub unijnych bądź też polis ubezpieczeniowych z tytułu tych samych kosztów kwalifikowalnych, o których mowa
w ust. 7, 8 i 9, są ograniczone do 100 % kosztów kwalifikowalnych.
Artykuł 27
Pomoc dla sektora produkcji zwierzęcej i pomoc dotycząca padłych zwierząt gospodarskich
1.
Następujące rodzaje pomocy dla hodowców zwierząt są zgodne z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107
ust. 3 lit. c) Traktatu i są wyłączone z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są
warunki określone w niniejszym art.ykule ust. 2 i 3 i w rozdziale I:
a) pomoc o stawce do 100 % kosztów administracyjnych związanych z ustanowieniem i utrzymaniem ksiąg hodowla­
nych;
b) pomoc o stawce do 70 % kosztów badań przeprowadzonych przez strony trzecie lub w ich imieniu, w celu określenia
jakości genetycznej lub wydajności zwierząt gospodarskich, z wyjątkiem kontroli podejmowanych przez właściciela
zwierząt gospodarskich i rutynowych kontroli jakości mleka;
c) pomoc o stawce do 100 % kosztów wywozu padłych zwierząt gospodarskich oraz 75 % kosztów zniszczenia takich
padłych zwierząt gospodarskich lub pomoc do równoważnej intensywności pomocy na pokrycie kosztów składek
ubezpieczeniowych płaconych przez rolników na wywóz i zniszczenie padłych zwierząt gospodarskich;
d) pomoc o stawce do 100 % na pokrycie kosztów wywozu i zniszczenia padłych zwierząt, w przypadku gdy pomoc
jest finansowana z opłat lub obowiązkowych składek przeznaczonych na finansowanie zniszczenia takich padłych
zwierząt, pod warunkiem że te opłaty lub składki są ograniczone do i nałożone bezpośrednio na sektor mięsny;
e) pomoc o stawce do 100 % na pokrycie kosztów wywozu i zniszczenia padłych zwierząt gospodarskich, w przypadku
gdy istnieje obowiązek przeprowadzenia testów na obecność TSE lub w przypadku pojawienia się ogniska choroby
zwierząt, o której mowa w art 26 ust. 4.
1.7.2014
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
L 193/43
2.
Pomoc, o której mowa w ust. 1 lit. c), d) oraz e), jest uzależniona od istnienia spójnego programu monitorowania,
który zapewnia bezpieczne usuwanie wszelkich padłych zwierząt gospodarskich w danym państwie członkowskim.
Pomoc na pokrycie kosztów składek ubezpieczeniowych płaconych przez rolników na pokrycie kosztów usunięcia i
zniszczenia padłych zwierząt gospodarskich, o którym mowa w ust. 1 lit. c), jest zgodna z warunkami określonymi w
art. 28 ust. 2.
3.
Pomoc jest świadczona w naturze i nie obejmuje bezpośrednich płatności na rzecz beneficjentów.
W celu ułatwienia zarządzania pomocą, o której mowa w ust. 1 lit. c), d) i e), może ona być wypłacana podmiotom
gospodarczym lub jednostkom, które:
a) działają na rynku niższego szczebla w stosunku do przedsiębiorstw zajmujących się produkcją zwierzęcą; oraz
b) świadczą usługi związane z usuwaniem i niszczeniem padłych zwierząt gospodarskich.
Artykuł 28
Pomoc na opłacenie składek ubezpieczeniowych
1.
Pomoc przyznana MŚP zajmującym się produkcją podstawową produktów rolnych na opłacenie składek ubezpie­
czeniowych jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z
wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule
ust. 2–6 i w rozdziale I.
2.
Pomoc taka nie może:
a) stanowić bariery w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego w zakresie usług ubezpieczeniowych;
b) być ograniczona do ubezpieczeń oferowanych przez jedno towarzystwo ubezpieczeniowe ani grupę towarzystw
ubezpieczeniowych;
c) być uzależniona od warunku, że umowa ubezpieczenia ma być zawarta z firmą mającą siedzibę w danym państwie
członkowskim.
3.
Zakres ubezpieczenia powinien obejmować straty spowodowane przez którykolwiek z poniższych czynników:
a) klęski żywiołowe;
b) niekorzystne zjawiska klimatyczne porównywalne do klęsk żywiołowych i inne niekorzystne zjawiska klimatyczne;
c) choroby zwierząt lub szkodniki roślin;
d) zwierzęta chronione.
4.
Ubezpieczenie:
a) obejmuje wyłącznie koszty wyrównania szkód, o których mowa w ust. 3;
b) nie zawiera wymagań w zakresie rodzaju ani ilości dalszej produkcji rolnej, ani ich nie określa.
5.
Państwa członkowskie mogą ograniczyć kwotę składki ubezpieczeniowej kwalifikującej się do pomocy, stosując
odpowiednie pułapy.
6.
Intensywność pomocy ograniczona jest do 65 % kosztów składki ubezpieczeniowej.
SEKCJA 2
Pomoc na inwestycje na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego i naturalnego znajdującego się w gospodarstwach
rolnych
Artykuł 29
Pomoc na inwestycje na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego i naturalnego znajdującego się w gospo­
darstwach rolnych
1.
Pomoc na inwestycje na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego i naturalnego znajdującego się w gospodar­
stwach rolnych stanowiących jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 Traktatu i jest wyłą­
czona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym
artykule ust. 2–6 i w rozdziale I.
L 193/44
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
2.
Inwestycje te muszą być zgodne z przepisami Unii oraz ustawodawstwem krajowym danego państwa członkow­
skiego.
3.
Pomoc przyznawana jest na zachowanie dziedzictwa kulturowego i naturalnego w formie krajobrazów i budynków,
które zostało formalnie uznane za dziedzictwo kulturowe lub naturalne przez właściwe organy publiczne zainteresowa­
nego państwa członkowskiego.
4.
Pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne służące zachowaniu dziedzictwa kulturowego i naturalnego:
a) koszty inwestycji w rzeczowe aktywa trwałe;
b) prace remontowo-budowlane.
5.
Intensywność pomocy ograniczona jest do 100 % kosztów kwalifikowalnych.
6.
Pomoc na prace remontowo-budowlane ograniczona jest do 10 000 EUR rocznie.
SEKCJA 3
Pomoc na wyrównanie szkód spowodowanych przez klęski żywiołowe w sektorze rolnym
Artykuł 30
Pomoc na wyrównanie szkód spowodowanych przez klęski żywiołowe w sektorze rolnym
1.
Programy pomocy na wyrównanie szkód spowodowanych przez klęski żywiołowe są zgodne z rynkiem
wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 2 lit. b) Traktatu i są wyłączone z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego
art. 108 ust. 3, jeżeli spełniają warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–8 i w rozdziale I.
2.
Pomoc przyznana na podstawie niniejszego artykułu spełnia następujące warunki:
a) właściwy organ państwa członkowskiego formalnie uznał dane wydarzenie za klęskę żywiołową; oraz
b) istnieje bezpośredni związek przyczynowy między klęską żywiołową a szkodami poniesionymi przez przedsiębior­
stwo.
3.
Pomoc wypłacana jest bezpośrednio danemu przedsiębiorstwu lub grupie producentów lub organizacji, której to
przedsiębiorstwo jest członkiem.
W przypadku gdy pomoc wypłacana jest grupie lub organizacji producentów, kwota pomocy nie przekracza kwoty
pomocy, do jakiej kwalifikuje się dane przedsiębiorstwo.
4.
Programy pomocy związane z konkretną klęską żywiołową ustanawia się w terminie trzech lat od daty jej wystą­
pienia.
Pomoc wypłacana jest w ciągu czterech lat od tej daty.
5.
Za koszty kwalifikowalne uznaje się szkody poniesione bezpośrednio w wyniku klęski żywiołowej, oszacowane
przez organ publiczny niezależny od organu przyznającego pomoc, przez niezależnego rzeczoznawcę uznanego przez
organ przyznający pomoc lub też przez zakład ubezpieczeń.
Szkody te mogą obejmować:
a) straty materialne dotyczące aktywów takich jak budynki, urządzenia, maszyny, zapasy i środki produkcji,
b) utratę dochodów spowodowaną przez całkowite lub częściowe zniszczenie produkcji rolnej i środków produkcji
rolnej.
Szkody oblicza się na poziomie poszczególnych beneficjentów.
6.
Straty materialne oblicza się w oparciu o koszty naprawy lub o wartość ekonomiczną przedmiotowych aktywów
przed klęską. Nie mogą one przekroczyć kosztów napraw lub spadku godziwej wartości rynkowej spowodowanego
przez klęskę żywiołową, tj. różnicy między wartością majątku bezpośrednio przed przedmiotową klęską i bezpośrednio
po niej.
1.7.2014
7.
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
L 193/45
Utratę dochodu oblicza się przez odjęcie:
a) iloczynu ilości produktów rolnych wyprodukowanych w roku klęski żywiołowej, lub w każdym kolejnym roku,
którego dotyczy pełne lub częściowe zniszczenie środków produkcji, i średniej ceny sprzedaży uzyskanej w danym
roku
od
b) iloczynu średniej rocznej ilości produktów rolnych wyprodukowanych w okresie trzech lat przed wystąpieniem klęski
żywiołowej lub średniej z trzech lat opartej na okresie pięciu lat przed wystąpieniem klęski żywiołowej, z wyłącze­
niem wartości najwyższej i najniższej, i uzyskanej średniej ceny sprzedaży.
Kwota ta może zostać zwiększona o inne koszty poniesione przez beneficjenta z powodu niekorzystnego zjawiska
klimatycznego porównywalnego do klęski żywiołowej.
Kwota ta zmniejszana jest o wszelkie koszty, których poniesieniu klęska żywiołowa zapobiegła.
Do obliczenia rocznej produkcji rolnej beneficjenta można stosować wskaźniki, pod warunkiem że zastosowana metoda
obliczeń umożliwia oznaczenie realnych strat beneficjenta w danym roku.
8.
Pomoc i wszelkie inne płatności przyznane w celu wyrównania strat, w tym płatności w ramach polis ubezpiecze­
niowych, ogranicza się do 100 % kosztów kwalifikowalnych.
SEKCJA 4
Pomoc na badania i rozwój w sektorach rolnym i leśnym
Artykuł 31
Pomoc na badania i rozwój w sektorach rolnym i leśnym
1.
Pomoc na badania i rozwój w sektorach rolnym i leśnym jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu
art. 107 ust. 3 Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu, jeżeli speł­
nione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–7 i w rozdziale I.
2.
Wspierany projekt leży w interesie wszystkich przedsiębiorstw działających w danym sektorze lub podsektorze
rolnym lub leśnym.
3.
Przed terminem rozpoczęcia realizacji wspieranego projektu w internecie publikowane są następujące informacje:
a) o planowanej realizacji wspieranego projektu;
b) cele wspieranego projektu;
c) przybliżona data opublikowania oczekiwanych rezultatów wspieranego projektu;
d) miejsce opublikowania w internecie oczekiwanych rezultatów wspieranego projektu;
e) wskazanie, że rezultaty wspieranego projektu są dostępne nieodpłatnie dla wszystkich przedsiębiorstw działających w
danym sektorze lub podsektorze rolnym lub leśnym.
4.
Wyniki projektu objętego pomocą są dostępne w internecie począwszy od daty zakończenia takiego projektu lub
od daty podania wszelkich informacji dotyczących takich wyników członkom jakiejkolwiek organizacji, w zależności od
tego, co nastąpi wcześniej. Wyniki pozostają dostępne w internecie przez co najmniej 5 lat od daty zakończenia projektu
objętego pomocą.
5.
Pomoc udzielana jest bezpośrednio organizacji zajmującej się badaniami i upowszechnianiem wiedzy.
Pomoc nie może obejmować płatności uzależnionych od cen produktów rolnych na rzecz przedsiębiorstw prowadzących
działalność w sektorze rolnym.
L 193/46
6.
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
Za koszty kwalifikowalne uznaje się:
a) koszty personelu dotyczące badaczy, techników i pozostałego personelu pomocniczego w zakresie, w jakim osoby te
pracują przy danym projekcie;
b) koszty aparatury i sprzętu w zakresie i przez okres, w jakim są one wykorzystywane na potrzeby projektu. Jeśli
aparatura i sprzęt nie są wykorzystywane na potrzeby projektu przez cały okres ich użytkowania, za koszty kwalifiko­
walne uznaje się tylko koszty amortyzacji odpowiadające okresowi realizacji projektu obliczone na podstawie
powszechnie przyjętych zasad rachunkowości;
c) koszty budynków i gruntów w zakresie i przez okres, w jakich są one wykorzystywane na potrzeby projektu. Jeżeli
chodzi o budynki, za koszty kwalifikowalne uznaje się tylko koszty amortyzacji odpowiadające okresowi realizacji
projektu obliczone na podstawie powszechnie przyjętych zasad rachunkowości. W przypadku gruntów kosztami
kwalifikowalnymi są koszty przekazania na zasadach handlowych lub faktycznie poniesione koszty kapitałowe;
d) koszty badań wykonywanych na podstawie umowy, wiedzy i patentów zakupionych lub użytkowanych na podstawie
licencji udzielonej przez źródła zewnętrzne na warunkach pełnej konkurencji oraz koszty doradztwa i równorzęd­
nych usług wykorzystywanych wyłącznie na potrzeby projektu;
e) dodatkowe koszty ogólne i inne koszty operacyjne, w tym koszty materiałów, dostaw i podobnych produktów, ponie­
sione bezpośrednio w wyniku realizacji projektu.
7.
Intensywność pomocy ograniczona jest do 100 % kosztów kwalifikowalnych.
SEKCJA 5
Pomoc na rzecz leśnictwa
Artykuł 32
Pomoc na zalesianie i tworzenie terenów zalesionych
1.
Pomoc na zalesianie i tworzenie terenów zalesionych przyznawana publicznym i prywatnym właścicielom gruntów
oraz zrzeszeniom takich właścicieli jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i
jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki ustanowione w
niniejszym artykule ust. 2–16 i w rozdziale I.
2.
Pomoc:
a) jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013
oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:
(i) jako pomoc współfinansowana z EFRROW; albo
(ii) jako dodatkowe finansowanie krajowe pomocy, o której mowa w ppkt (i);
oraz
b) jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów
wiejskich, o którym mowa w lit. a).
3.
Podstawa prawna przedmiotowej pomocy określa, że nie może ona zostać wdrożona przed zatwierdzeniem właści­
wego programu rozwoju obszarów wiejskich przez Komisję.
4.
W przypadku zalesienia gruntów należących do państwa, pomoc przyznawana jest wyłącznie w przypadkach, gdy
podmiotem zarządzającym jest jednostka prywatna lub gmina.
5.
Ograniczenia własności lasów, o których mowa w ust. 4, nie mają zastosowania do lasów tropikalnych i subtropi­
kalnych oraz do terenów zalesionych terytoriów Azorów, Madery, Wysp Kanaryjskich, mniejszych wysp Morza Egej­
skiego oraz francuskich departamentów zamorskich.
6.
Pomoc przyznaje się na zalesianie lub tworzenie terenów zalesionych na gruntach rolniczych i gruntach nierolni­
czych.
1.7.2014
7.
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/47
Pomoc na zalesianie lub tworzenie terenów zalesionych obejmuje koszty założenia i roczną premię na hektar.
Pomoc na zalesianie lub tworzenie terenów zalesionych może obejmować operacje inwestycyjne.
Pomoc na zalesienie gruntów należących do organów publicznych lub zalesienie szybko rosnącymi drzewami obejmuje
wyłącznie koszty założenia.
8.
Pomoc na zalesianie lub tworzenie terenów zalesionych związana z operacjami inwestycyjnymi obejmuje następu­
jące koszty kwalifikowalne:
a) budowa, nabycie, w tym leasing, lub modernizacja nieruchomości, przy czym grunty kwalifikują się jedynie w zakre­
sie nieprzekraczającym 10 % łącznych kosztów kwalifikowalnych danej operacji;
b) zakup lub leasing maszyn, urządzeń i wyposażenia do wartości rynkowej danych aktywów;
c) ogólne koszty związane z wydatkami, o których mowa w lit. a) i b), takie jak honoraria architektów, inżynierów i
opłaty za konsultacje, opłaty za doradztwo w zakresie zrównoważenia środowiskowego i gospodarczego, w tym
studia wykonalności pozostają wydatkami kwalifikowalnymi, nawet jeśli na podstawie ich rezultatów nie dokonuje
się wydatków, o których mowa w lit. a) i b);
d) zakup lub opracowanie oprogramowania komputerowego i zakup patentów, licencji, praw autorskich i znaków towa­
rowych;
e) koszty opracowania planów urządzenia lasów lub równoważnych instrumentów.
Kapitału obrotowego nie uznaje się za koszt kwalifikowalny.
9.
Operacje inwestycyjne muszą być zgodne z przepisami Unii oraz ustawodawstwem krajowym danego państwa
członkowskiego w zakresie ochrony środowiska. W odniesieniu do operacji inwestycyjnych wymagających przeprowa­
dzenia oceny oddziaływania na środowisko na mocy dyrektywy 2011/92/UE, pomoc jest uzależniona od przeprowa­
dzenia takiej oceny, a zezwolenie na realizację odnośnego projektu inwestycyjnego zostaje wydane przed datą przy­
znania pomocy indywidualnej.
10.
Za koszty kwalifikowalne można uznać następujące koszty założenia:
a) koszty zakupu materiału nasadzeniowego i sadzonek;
b) koszty sadzenia i koszty bezpośrednio związane z sadzeniem;
c) koszty pozostałych powiązanych czynności, takich jak przechowywanie sadzonek i zabiegi, którym są one podda­
wane, w tym niezbędnych środków zapobiegania szkodnikom i ochrony roślin;
d) koszty ponownego sadzenia niezbędnego w pierwszym roku zalesiania.
11. Roczna premia na hektar obejmuje koszty związane z utraconymi dochodami z rolnictwa oraz koszty utrzy­
mania, w tym wczesnego i późnego oczyszczania, i jest wypłacana przez okres maksymalnie 12 lat od daty przyznania
pomocy.
12.
Nie przyznaje się pomocy na sadzenie następujących drzew:
a) drzew z przeznaczeniem na zagajniki o krótkiej rotacji;
b) drzew z przeznaczeniem na choinki świąteczne; ani
c) drzew szybko rosnących z przeznaczeniem na produkcję energii.
L 193/48
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
13. Sadzi się gatunki dostosowane do warunków środowiskowych i klimatycznych danego obszaru i spełniające mini­
malne wymagania w zakresie ochrony środowiska.
14. Na obszarach, gdzie zalesianie jest utrudnione ze względu na trudne warunki glebowe i klimatyczne, pomocy
można udzielać na sadzenie wieloletnich gatunków drzewiastych, takich jak krzewy lub krzaki dostosowane do lokal­
nych warunków.
15. W przypadku beneficjentów powyżej rozmiaru określonego przez państwa członkowskie w programach rozwoju
obszarów wiejskich pomoc uzależniona jest od przedstawienia stosownych informacji z planu urządzenia lasu lub
równoważnego instrumentu zgodnego ze zrównoważoną gospodarką leśną, jak określono podczas drugiej ministerialnej
konferencji na temat ochrony lasów w Europie w 1993 r.
16.
Intensywność pomocy ograniczona jest do 100 % kosztów kwalifikowalnych.
Artykuł 33
Pomoc na systemy rolno-leśne
1.
Pomoc na systemy rolno-leśne przyznawana publicznym i prywatnym właścicielom gruntów, gminom oraz ich
zrzeszeniom jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z
wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule
ust. 2–11 i w rozdziale I.
2.
Pomoc:
a) jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013
oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:
(i) albo jako pomoc współfinansowana z EFRROW; albo
(ii) jako dodatkowe finansowanie krajowe pomocy, o której mowa w ppkt (i);
oraz
b) jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów
wiejskich, o którym mowa w lit. a).
3.
Podstawa prawna przedmiotowej pomocy określa, że nie może ona zostać wdrożona przed zatwierdzeniem właści­
wego programu rozwoju obszarów wiejskich przez Komisję.
4.
Pomoc na systemy rolno-leśne obejmuje koszty założenia i roczną premię na hektar.
Pomoc na systemy rolno-leśne może obejmować operacje inwestycyjne.
5.
Pomoc na systemy rolno-leśne związana z operacjami inwestycyjnymi obejmuje następujące koszty kwalifikowalne:
a) budowa, nabycie, w tym leasing, lub modernizacja nieruchomości, przy czym grunty kwalifikują się jedynie w zakre­
sie nieprzekraczającym 10 % łącznych kosztów kwalifikowalnych danej operacji;
b) zakup lub leasing maszyn, urządzeń i wyposażenia do wartości rynkowej danych aktywów;
c) ogólne koszty związane z wydatkami, o których mowa w lit. a) i b), takie jak honoraria architektów, inżynierów i
opłaty za konsultacje, opłaty za doradztwo w zakresie zrównoważenia środowiskowego i gospodarczego, w tym
studia wykonalności, pozostają wydatkami kwalifikowalnymi, nawet jeśli na podstawie ich rezultatów nie dokonuje
się wydatków, o których mowa w lit. a) i b);
d) zakup lub opracowanie oprogramowania komputerowego i zakup patentów, licencji, praw autorskich i znaków towa­
rowych;
e) koszty opracowania planów urządzenia lasów lub równoważnych instrumentów.
Kapitału obrotowego nie uznaje się za koszt kwalifikowalny.
1.7.2014
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/49
6.
Operacje inwestycyjne muszą być zgodne z przepisami Unii oraz ustawodawstwem krajowym danego państwa
członkowskiego w zakresie ochrony środowiska. W odniesieniu do operacji inwestycyjnych wymagających przeprowa­
dzenia oceny oddziaływania na środowisko na mocy dyrektywy 2011/92/UE, pomoc jest uzależniona od przeprowa­
dzenia takiej oceny, a zezwolenie na realizację odnośnego projektu inwestycyjnego zostaje wydane przed datą przy­
znania pomocy indywidualnej.
7.
Za koszty kwalifikowalne można uznać następujące koszty założenia:
a) koszty założenia systemu rolno-leśne przez sadzenie drzew, w tym koszty materiału nasadzeniowego, sadzenia, prze­
chowywania sadzonek i zabiegów, którym są one poddawane, w tym niezbędnych środków zapobiegania szkodnikom
i ochrony roślin;
b) koszty założenia systemu rolno-leśnego przez przekształcenie istniejącego lasu lub innych gruntów zalesionych, w
tym koszty ścinki, przerzedzania i przycinania oraz ochrony przed pasącymi się zwierzętami;
c) inne koszty bezpośrednio związane z założeniem systemu rolno-leśnego, takie jak studium wykonalności, przygoto­
wanie planu założenia, badanie gleby, przygotowanie i ochrona gleby;
d) koszty leśnictwa połączonego z hodowlą zwierząt, a mianowicie koszty nawadniania oraz instalacji ochronnych
pastwisk;
e) koszty niezbędnych zabiegów związanych z założeniem systemu rolno-leśnego, w tym nawadniania i koszenia;
f) koszty ponownego sadzenia w pierwszym roku po założeniu systemu rolno-leśnego.
8.
Roczna premia na hektar pokrywa koszty utrzymania systemu rolno-leśnego i jest wypłacana przez okres maksy­
malnie pięciu lat od daty przyznania pomocy.
Kwalifikowalne koszty utrzymania mogą dotyczyć sadzenia rzędów drzew, odchwaszczania, przerzedzania i przycinania,
działań ochronnych i inwestycji np. w ogrodzenia lub osłony indywidualne;
9.
Państwa członkowskie określają maksymalną liczbę drzew sadzonych na hektar, uwzględniając:
a) uwarunkowania glebowo-klimatyczne oraz warunki środowiskowe;
b) gatunki leśne; oraz
c) potrzebę zagwarantowania zrównoważonego wykorzystania gruntów.
10. W przypadku beneficjentów powyżej rozmiaru określonego przez państwa członkowskie pomoc uzależniona jest
od przedstawienia stosownych informacji z planu urządzenia lasu lub równoważnego instrumentu zgodnego ze zrówno­
ważoną gospodarką leśną, jak określono podczas drugiej ministerialnej konferencji na temat ochrony lasów w Europie w
1993 r.
11.
Maksymalna intensywność pomocy jest ograniczona do:
a) 80 % kosztów kwalifikowalnych w odniesieniu do operacji inwestycyjnych i kosztów założenia, o których mowa w
ust. 5 i 7; oraz
b) 100 % rocznej premii, o której mowa w ust. 8.
Artykuł 34
Pomoc na zapobieganie zniszczeniom lasów wskutek pożarów lasów, klęsk żywiołowych, niekorzystnych
zjawisk klimatycznych porównywalnych do klęsk żywiołowych, innych niekorzystnych zjawisk klimatycz­
nych, inwazji szkodników roślin i katastrof oraz na wyrównanie związanych z nimi szkód
1.
Pomoc na zapobieganie zniszczeniom lasów wskutek pożarów lasów, klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk
klimatycznych porównywalnych do klęsk żywiołowych, innych niekorzystnych zjawisk klimatycznych, inwazji szkod­
ników roślin, szkodników roślin, katastrof i zdarzeń związanych ze zmianą klimatu oraz na naprawę związanych z nimi
szkód, zgodnie z art. 24 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013, przyznawana publicznym i prywatnym właścicielom lasów
oraz innym podmiotom prawa prywatnego i publicznego oraz zrzeszeniom takich podmiotów jest zgodna z rynkiem
wewnętrznym w rozumieniu odpowiednio art. 107 ust. 2 lit. b) lub, w stosownych przypadkach, art. 107 ust. 3 lit. c)
Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki okreś­
lone w niniejszym artykule ust. 2–12 i w rozdziale I.
L 193/50
2.
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
Pomoc:
a) jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013
oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:
(i) albo jako pomoc współfinansowana z EFRROW; albo
(ii) jako dodatkowe finansowanie krajowe pomocy, o której mowa w ppkt (i);
oraz
b) jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów
wiejskich, o którym mowa w lit. a).
3.
Podstawa prawna przedmiotowej pomocy określa, że nie może ona zostać wdrożona przed zatwierdzeniem właści­
wego programu rozwoju obszarów wiejskich przez Komisję.
4.
Do wsparcia związanego z zapobieganiem pożarom lasów kwalifikują się wyłącznie obszary leśne sklasyfikowane
zgodnie z planami ochrony lasów ustanowionymi przez dane państwo członkowskie jako obszary wysokiego lub śred­
niego ryzyka występowania pożarów lasów.
5.
Pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne:
a) założenie infrastruktury ochronnej;
b) lokalne działania na małą skalę podejmowane w celu zapobiegania pożarom lub innym zagrożeniom naturalnym, w
tym wykorzystywanie wypasanych zwierząt;
c) instalowanie i modernizację urządzeń do monitorowania pożarów lasów, występowania szkodników i chorób oraz
urządzeń łączności;
d) przywracanie potencjału leśnego zniszczonego wskutek pożarów, klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk klima­
tycznych porównywalnych do klęsk żywiołowych, innych niekorzystnych zjawisk klimatycznych, inwazji szkodników
roślin, katastrof i zjawisk związanych ze zmianą klimatu.
6.
Pomoc może obejmować pomoc na pokrycie kosztów utrzymania w przypadku pasów przeciwpożarowych.
7.
Nie udziela się pomocy na działalność związaną z rolnictwem na obszarach objętych zobowiązaniami rolno-środo­
wiskowymi.
8.
W przypadku przywracania potencjału leśnego, o którym mowa w ust. 5 lit. d), pomoc uzależniona jest od formal­
nego uznania przez właściwe organy danego państwa członkowskiego, że:
a) pożar, klęska żywiołowa, niekorzystne zjawisko klimatyczne porównywalne do klęski żywiołowej, inne niekorzystne
zjawisko klimatyczne, inwazja szkodników roślin, katastrofa lub zjawisko związane ze zmianą klimatu miały miejsce;
oraz
b) zdarzenie, o którym mowa w niniejszym ustępie lit. a), w tym środki podjęte zgodnie z dyrektywą 2000/29/WE w
celu zwalczania lub powstrzymania inwazji szkodników roślin, spowodowały zniszczenie co najmniej 20 % odnoś­
nego potencjału leśnego.
9.
W przypadku pomocy na zapobieganie zniszczeniom lasów przez szkodniki roślin, ryzyko wystąpienia inwazji
szkodników roślin musi zostać poparte dowodami naukowymi i uznane przez publiczną jednostkę naukową.
Program rozwoju obszarów wiejskich danego państwa członkowskiego zawiera wykaz gatunków organizmów szkodli­
wych, które mogą powodować lub inwazje szkodników roślin.
10. Działania lub projekty objęte pomocą są spójne z planem ochrony lasów ustanowionym przez dane państwo
członkowskie.
W przypadku beneficjentów powyżej rozmiaru określonego przez państwa członkowskie pomoc uzależniona jest od
przedstawienia stosownych informacji z planu urządzenia lasu lub równoważnego instrumentu zgodnego ze zrównowa­
żoną gospodarką leśną, jak określono podczas drugiej ministerialnej konferencji na temat ochrony lasów w Europie w
1993 r., wyszczególniając cele działań zapobiegawczych.
1.7.2014
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/51
Koszty inne niż te, o których mowa w ust. 5, związane ze specyfiką sektora leśnego, można uznać za koszty kwalifiko­
walne.
11. Nie przyznaje się pomocy z tytułu utraty dochodów spowodowanej: pożarem, klęską żywiołową, niekorzystnym
zjawiskiem klimatycznym porównywalnym do klęski żywiołowej, innym niekorzystnym zjawiskiem klimatycznym,
inwazją szkodników roślin i katastrofą.
12.
Intensywność pomocy ograniczona jest do 100 % kosztów kwalifikowalnych.
Pomoc przyznana na koszty kwalifikowalne, a których mowa w ust. 5 lit. d), oraz wszelkie inne płatności otrzymane
przez beneficjenta, w tym płatności w ramach innych środków krajowych lub unijnych lub też polis ubezpieczeniowych
w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowalnych, ogranicza się do 100 % kosztów kwalifikowalnych.
Artykuł 35
Pomoc na inwestycje zwiększające odporność ekosystemów leśnych i ich wartość środowiskową
1.
Pomoc na inwestycje zwiększające odporność ekosystemów leśnych i ich wartość środowiskową przyznawana
osobom fizycznym, prywatnym i publicznym właścicielom lasów, podmiotom prawa prywatnego i publicznego oraz
zrzeszeniom takich podmiotów jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest
wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniej­
szym artykule ust. 2–8 i w rozdziale I.
2.
Pomoc:
a) jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013
oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:
(i) albo jako pomoc współfinansowana z EFRROW; albo
(ii) jako dodatkowe finansowanie krajowe pomocy, o której mowa w ppkt (i);
oraz
b) jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów
wiejskich, o którym mowa w lit. a).
3.
Podstawa prawna przedmiotowej pomocy określa, że nie może ona zostać wdrożona przed zatwierdzeniem właści­
wego programu rozwoju obszarów wiejskich przez Komisję.
4.
Inwestycje mają na celu realizację zobowiązań w odniesieniu do celów związanych ze środowiskiem, dla zapew­
niania usług ekosystemowych lub zwiększenia użyteczności publicznej lasu i gruntów zalesionych na danym obszarze
lub zwiększenie potencjału ekosystemów w zakresie łagodzenia zmiany klimatu, nie wykluczając korzyści gospodarczych
w perspektywie długoterminowej.
5.
Inwestycje te muszą być zgodne z przepisami Unii oraz ustawodawstwem krajowym danego państwa członkow­
skiego w zakresie ochrony środowiska. W odniesieniu do inwestycji wymagających przeprowadzenia oceny oddziały­
wania na środowisko zgodnie z dyrektywą 2011/92/UE — pomoc obwarowana jest wymogiem, by ocenę taką przepro­
wadzono, zaś zezwolenie na realizację odnośnego projektu inwestycyjnego wydano przed datą przyznania pomocy indy­
widualnej.
6.
Pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne:
a) budowa, nabycie, w tym leasing, lub modernizacja nieruchomości, przy czym grunty kwalifikują się jedynie w zakre­
sie nieprzekraczającym 10 % łącznych kosztów kwalifikowalnych danej operacji;
b) zakup lub leasing maszyn, urządzeń i wyposażenia do wartości rynkowej danych aktywów;
L 193/52
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
c) ogólne koszty związane z wydatkami, o których mowa w lit. a) oraz b), takie jak honoraria architektów, inżynierów i
opłaty za konsultacje, opłaty za doradztwo w zakresie zrównoważenia środowiskowego i gospodarczego, w tym
studia wykonalności, pozostają wydatkami kwalifikowalnymi, nawet jeśli na podstawie ich rezultatów nie dokonuje
się wydatków, o których mowa w lit. a) oraz b);
d) zakup lub opracowanie oprogramowania komputerowego i zakup patentów, licencji, praw autorskich i znaków towa­
rowych;
e) koszty opracowania planów urządzenia lasów lub równoważnych instrumentów.
7.
Kosztów innych niż wymienione w ust. 6 lit. a) i b), związanych z umowami leasingu, takich jak marża leasingo­
dawcy, koszty refinansowania odsetek, koszty bieżące i opłaty ubezpieczeniowe, nie zalicza się do kosztów kwalifikowal­
nych.
Kapitału obrotowego nie uznaje się za koszt kwalifikowalny.
8.
Intensywność pomocy ograniczona jest do 100 % kosztów kwalifikowalnych.
Artykuł 36
Pomoc na niwelowanie niedogodności związanych z obszarami leśnymi Natura 2000
1.
Pomoc na niwelowanie niedogodności związanych z obszarami leśnymi Natura 2000, zdefiniowanymi w art. 3
dyrektywy 92/43/EWG oraz w art. 3 dyrektywy 2009/147/WE, przyznawana prywatnym właścicielom lasów i zrzesze­
niom prywatnych właścicieli lasów, jest zgodna ze wspólnym rynkiem w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest
wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniej­
szym artykule ust. 2–6 i w rozdziale I.
2.
Pomoc:
a) jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013
oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:
(i) albo jako pomoc współfinansowana z EFRROW; albo
(ii) jako dodatkowe finansowanie krajowe pomocy, o której mowa w ppkt (i);
oraz
b) jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów
wiejskich, o którym mowa w lit. a).
3.
Podstawa prawna przedmiotowej pomocy określa, że nie może ona zostać wdrożona przed zatwierdzeniem właści­
wego programu rozwoju obszarów wiejskich przez Komisję.
4.
Pomoc przyznawana jest rocznie i na hektar lasu w celu wyrównania beneficjentom dodatkowych kosztów i
dochodów utraconych w wyniku niedogodności na obszarach leśnych, o których mowa w niniejszym artykule ust. 5,
związanych z wdrażaniem dyrektyw 92/43/EWG i 2009/147/WE.
5.
Do pomocy kwalifikują się następujące obszary leśne:
a) obszary leśne Natura 2000 zgodnie z art. 3 dyrektywy 92/43/EWG i art. 3 dyrektywy 2009/147/WE;
b) cechy krajobrazu, służące realizacji przepisów art. 10 dyrektywy 92/43/EWG; obszary te nie przekraczają 5 %
obszarów należących do sieci Natura 2000 objętych zakresem terytorialnym danego programu rozwoju obszarów
wiejskich.
1.7.2014
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/53
6.
Pomoc jest ograniczona do maksymalnej kwoty 500 EUR na hektar rocznie w początkowym okresie, nieprzekra­
czającym pięciu lat, a po tym okresie do 200 EUR na hektar rocznie.
W wyjątkowych przypadkach kwoty te można zwiększyć, uwzględniając szczególne okoliczności, które należy uzasadnić
w programach rozwoju obszarów wiejskich.
Państwa członkowskie potrącają z kwoty pomocy wszelkie kwoty niezbędne w celu wykluczenia podwójnego finanso­
wania praktyk, o którym mowa w art. 29 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013.
Artykuł 37
Pomoc na usługi leśno-środowiskowe i klimatyczne oraz ochronę lasów
1.
Pomoc na usługi leśno-środowiskowe i klimatyczne oraz ochronę lasów przyznawana publicznym lub prywatnym
właścicielom lasów, podmiotom prawa prywatnego lub publicznego oraz zrzeszeniom takich podmiotów jest zgodna z
rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowio­
nego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–9 i w rozdziale I.
2.
Pomoc:
a) jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013
oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:
(i) albo jako pomoc współfinansowana z EFRROW; albo
(ii) jako dodatkowe finansowanie krajowe pomocy, o której mowa w ppkt (i);
oraz
b) jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów
wiejskich, o którym mowa w lit. a).
3.
Podstawa prawna przedmiotowej pomocy określa, że nie może ona zostać wdrożona przed zatwierdzeniem właści­
wego programu rozwoju obszarów wiejskich przez Komisję.
4.
W przypadku usług leśno-środowiskowych i klimatycznych oraz ochrony lasów na gruntach należących do
państwa pomoc przyznawana jest wyłącznie w przypadku, gdy podmiotem zarządzającym takimi gruntami jest podmiot
prywatny lub gmina.
5.
W przypadku gospodarstw leśnych powyżej określonego progu ustalonego przez państwa członkowskie pomoc
uzależniona jest od przedstawienia stosownych informacji z planu urządzenia lasu lub równoważnego instrumentu
zgodnego ze zrównoważoną gospodarką leśną, jak określono podczas drugiej ministerialnej konferencji na temat ochro­
ny lasów w Europie w 1993 r.
6.
Pomoc przyznawana jest na hektar obszaru leśnego.
7.
Pomoc ta obejmuje jedynie te zobowiązania, które wykraczają poza obowiązkowe wymogi ustanowione w krajowej
ustawie dotyczącej leśnictwa lub w innych właściwych przepisach krajowych lub unijnych. Obowiązkowe wymogi
krajowe są jasno określone.
Zobowiązania podejmuje się na okres od pięciu do siedmiu lat. Jeśli jednak jest to konieczne i należycie uzasadnione, w
odniesieniu do konkretnych rodzajów zobowiązań państwa członkowskie mogą wyznaczyć dłuższy okres.
8.
Pomoc rekompensuje beneficjentom całość lub część dodatkowych kosztów i dochodów utraconych w wyniku
podjęcia zobowiązań, o których mowa w ust. 7.
W razie potrzeby pomoc może pokrywać koszty transakcji do 20 % wartości pomocy.
L 193/54
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
Pomoc z tytułu zobowiązań dotyczących rezygnacji z komercyjnego użytkowania drzew i lasów może — w należycie
uzasadnionych przypadkach odnoszących się do operacji dotyczących ochrony środowiska — być przyznana jako
zryczałtowana lub jednorazowa płatność na jednostkę, obliczona na podstawie dodatkowych kosztów i utraconych
dochodów.
9.
Pomoc ograniczona jest do maksymalnej kwoty 200 EUR na hektar rocznie.
W wyjątkowych przypadkach tę maksymalną kwotę można zwiększyć, uwzględniając szczególne okoliczności, które
należy uzasadnić w programach rozwoju obszarów wiejskich.
Artykuł 38
Pomoc na przekazywanie wiedzy i działania informacyjne w sektorze leśnym
1.
Pomoc na przekazywanie wiedzy i działania informacyjne jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu
art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli speł­
nione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–6 i w rozdziale I.
2.
Pomoc obejmuje działania w zakresie kształcenia zawodowego i nabywania umiejętności, w tym szkolenia, warsz­
taty i instruktaż, pokazy i działania informacyjne.
Pomoc może obejmować także krótkoterminowe wymiany osób zarządzających lasami i wizyty w lasach.
Pomoc na działania pokazowe może obejmować odpowiednie koszty inwestycyjne.
3.
Pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne:
a) koszty organizacji i prowadzenia działań z zakresu przekazywania wiedzy lub działań informacyjnych;
b) w przypadku projektów pokazowych związanych z inwestycjami:
(i)
budowa, nabycie, w tym leasing, lub modernizacja nieruchomości, przy czym grunty kwalifikują się jedynie w
zakresie nieprzekraczającym 10 % łącznych kosztów kwalifikowalnych danej operacji;
(ii) zakup lub leasing maszyn, urządzeń i wyposażenia do wartości rynkowej danych aktywów;
(iii) ogólne koszty związane z wydatkami, o których mowa w ppkt (i) oraz (ii), takie jak honoraria architektów, inży­
nierów i opłaty za konsultacje, opłaty za doradztwo w zakresie zrównoważenia środowiskowego i gospodar­
czego, w tym studia wykonalności, pozostają wydatkami kwalifikowalnymi, nawet jeśli na podstawie ich rezul­
tatów nie dokonuje się wydatków, o których mowa w ppkt (i) oraz (ii);
(iv) zakup lub opracowanie oprogramowania komputerowego i zakup patentów, licencji, praw autorskich i znaków
towarowych;
c) koszty podróży, zakwaterowania i wydatków dziennych uczestników.
4.
Pomoc, o której mowa w ust. 3 lit. a) i b), nie obejmuje bezpośrednich płatności na rzecz beneficjentów. Pomoc
wypłacana jest podmiotom realizującym działania z zakresu przekazywania wiedzy i działania informacyjne.
5.
Podmioty świadczące usługi w zakresie przekazywania wiedzy i realizujące działania informacyjne posiadają odpo­
wiednie zdolności do wykonywania tych zadań w postaci wykwalifikowanego personelu odbywającego regularne szko­
lenia.
6.
Intensywność pomocy ograniczona jest do 100 % kosztów kwalifikowalnych.
Artykuł 39
Pomoc na usługi doradcze w sektorze leśnym
1.
Pomoc na usługi doradcze przyznawana właścicielom lasów i innym zarządcom gruntów jest zgodna z rynkiem
wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego
art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–7 i w rozdziale I.
1.7.2014
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/55
2.
Pomoc przyznawana jest, by pomóc właścicielom lasów i innym zarządcom gruntów w korzystaniu z usług dorad­
czych służących poprawie efektywności gospodarczej i środowiskowej ich gospodarstw, przedsiębiorstw lub inwestycji, a
także ograniczeniu ich wpływu na klimat oraz zwiększaniu ich odporności na zmianę klimatu.
3.
Usługi doradcze obejmują co najmniej kwestie dotyczące wdrażania dyrektyw 92/43/EWG, 2000/60/WE i
2009/147/WE.
Doradztwo może obejmować również kwestie związane z efektywnością gospodarczą i środowiskową gospodarstw
leśnych.
4.
Pomoc nie obejmuje bezpośrednich płatności dla beneficjentów. Pomoc wypłacana jest podmiotom świadczącym
usługi doradcze.
Podmioty świadczące usługi doradcze dysponują odpowiednimi zasobami w postaci regularnie szkolonego i wykwalifi­
kowanego personelu oraz doświadczeniem w zakresie doradztwa i są wiarygodne w odniesieniu do dziedzin, których
dotyczą świadczone przez nich usługi doradcze.
5.
Przy świadczeniu usług doradczych usługodawca przestrzega obowiązków poszanowania poufności, o których
mowa w art. 13 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.
6.
W uzasadnionych i stosownych przypadkach usługi doradcze mogą być częściowo świadczone grupowo, z
uwzględnieniem sytuacji poszczególnych beneficjentów korzystających z usług doradczych.
7.
Kwota pomocy jest ograniczona do 1 500 EUR za poradę.
Artykuł 40
Pomoc na inwestycje w infrastrukturę związane z rozwojem, modernizacją i dostosowywaniem sektora
leśnego
1.
Pomoc na inwestycje w infrastrukturę związane z rozwojem, modernizacją i dostosowywaniem sektora leśnego
przyznawana przedsiębiorstwom działającym w sektorze leśnym jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu
art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli speł­
nione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–9 i w rozdziale I.
2.
Pomoc:
a) jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013
oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:
(i) albo jako pomoc współfinansowana z EFRROW; albo
(ii) jako dodatkowe finansowanie krajowe pomocy, o której mowa w ppkt (i);
oraz
b) jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów
wiejskich, o którym mowa w lit. a).
3.
Podstawa prawna przedmiotowej pomocy określa, że nie może ona zostać wdrożona przed zatwierdzeniem właści­
wego programu rozwoju obszarów wiejskich przez Komisję.
4.
Inwestycje te muszą być zgodne z przepisami Unii oraz ustawodawstwem krajowym danego państwa członkow­
skiego w zakresie ochrony środowiska. W odniesieniu do inwestycji wymagających przeprowadzenia oceny oddziały­
wania na środowisko zgodnie z dyrektywą 2011/92/UE — pomoc obwarowana jest wymogiem, by ocenę taką przepro­
wadzono, zaś zezwolenie na realizację odnośnego projektu inwestycyjnego wydano przed datą przyznania pomocy indy­
widualnej.
L 193/56
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
5.
Pomoc obejmuje inwestycje w rzeczowe aktywa trwałe i wartości niematerialne i prawne, które dotyczą infrastruk­
tury związanej z rozwojem, modernizacją lub dostosowywaniem lasów, w tym:
a) dostęp do gruntów leśnych;
b) scalanie i poprawę stanu gruntów;
c) zaopatrzenie w energię i w wodę.
6.
Pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne:
a) budowa, nabycie, w tym leasing, lub modernizacja nieruchomości, przy czym grunty kwalifikują się jedynie w zakre­
sie nieprzekraczającym 10 % łącznych kosztów kwalifikowalnych danej operacji;
b) zakup lub leasing maszyn, urządzeń i wyposażenia do wartości rynkowej danych aktywów;
c) ogólne koszty związane z wydatkami, o których mowa w lit. a) i b), takie jak honoraria architektów, inżynierów i
opłaty za konsultacje, opłaty za doradztwo w zakresie zrównoważenia środowiskowego i gospodarczego, w tym
studia wykonalności, pozostają wydatkami kwalifikowalnymi, nawet jeśli na podstawie ich rezultatów nie dokonuje
się wydatków, o których mowa w lit. a) i b);
d) zakup lub opracowanie oprogramowania komputerowego i zakup patentów, licencji, praw autorskich i znaków towa­
rowych;
e) kosztów opracowania planów urządzenia lasów lub równoważnych instrumentów.
7.
Kosztów innych niż wymienione w ust. 6 lit. a) i b), związanych z umowami leasingu, takich jak marża leasingo­
dawcy, koszty refinansowania odsetek, koszty bieżące i opłaty ubezpieczeniowe, nie zalicza się do kosztów kwalifikowal­
nych.
Kapitału obrotowego nie uznaje się za koszt kwalifikowalny.
8.
W przypadku: inwestycji nieprodukcyjnych, inwestycji, których wyłącznym celem jest podniesienie wartości środo­
wiskowej lasów oraz inwestycji dotyczących dróg leśnych, które są udostępniane publicznie bezpłatnie i służą wielofunk­
cyjnym aspektom lasu, intensywność pomocy ograniczona jest do 100 % kosztów kwalifikowalnych.
9.
W przypadku inwestycji zwiększających krótko- lub długoterminowy potencjał gospodarczy lasów, intensywność
pomocy jest ograniczona do:
a) 75 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w przypadku inwestycji w regionach najbardziej oddalonych;
b) 75 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w przypadku inwestycji na mniejszych wyspach Morza Egejskiego;
c) 50 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w przypadku inwestycji w regionach słabiej rozwiniętych i we wszystkich
regionach, w których w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. PKB na mieszkańca był niższy
niż 75 % średniej dla UE-25 w okresie referencyjnym, ale których PKB na mieszkańca wynosi powyżej 75 % śred­
niego PKB w UE-27;
d) 40 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w przypadku inwestycji w pozostałych regionach.
Artykuł 41
Pomoc na inwestycje w technologie leśne oraz w pozyskiwanie, przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu
produktów leśnych
1.
Pomoc na inwestycje w technologie leśne oraz w pozyskiwanie, przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu
produktów leśnych przyznawana prywatnym właścicielom lasów, gminom i ich zrzeszeniom oraz MŚP jest zgodna z
rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowio­
nego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–11 i w rozdziale I.
2.
Pomoc:
a) jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013
oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:
(i) albo jako pomoc współfinansowana z EFRROW; albo
(ii) jako dodatkowe finansowanie krajowe pomocy, o której mowa w ppkt (i);
oraz
1.7.2014
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/57
b) jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów
wiejskich, o którym mowa w lit. a).
3.
Podstawa prawna przedmiotowej pomocy określa, że nie może ona zostać wdrożona przed zatwierdzeniem właści­
wego programu rozwoju obszarów wiejskich przez Komisję.
4.
Inwestycje te muszą być zgodne z przepisami Unii oraz ustawodawstwem krajowym danego państwa członkow­
skiego w zakresie ochrony środowiska. W odniesieniu do inwestycji wymagających przeprowadzenia oceny oddziały­
wania na środowisko zgodnie z dyrektywą 2011/92/UE — pomoc obwarowana jest wymogiem, by ocenę taką przepro­
wadzono, zaś zezwolenie na realizację odnośnego projektu inwestycyjnego wydano przed datą przyznania pomocy indy­
widualnej.
5.
Na terytorium Azorów, Madery, Wysp Kanaryjskich, mniejszych wysp Morza Egejskiego i francuskich departa­
mentów zamorskich pomocy można również udzielać przedsiębiorstwom niebędącym MŚP.
6.
Pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne:
a) budowa, nabycie, w tym leasing, lub modernizacja nieruchomości, przy czym grunty kwalifikują się jedynie w zakre­
sie nieprzekraczającym 10 % łącznych kosztów kwalifikowalnych danej operacji;
b) zakup lub leasing maszyn, urządzeń i wyposażenia do wartości rynkowej danych aktywów;
c) ogólne koszty związane z wydatkami, o których mowa w lit. a) i b), takie jak honoraria architektów, inżynierów i
opłaty za konsultacje, opłaty za doradztwo w zakresie zrównoważenia środowiskowego i gospodarczego, w tym
studia wykonalności, pozostają wydatkami kwalifikowalnymi, nawet jeśli na podstawie ich rezultatów nie dokonuje
się wydatków, o których mowa w lit. a) i b);
d) zakup lub opracowanie oprogramowania komputerowego i zakup patentów, licencji, praw autorskich i znaków towa­
rowych;
e) kosztów ustanowienia planów urządzenia lasów i ich odpowiedników.
7.
Kosztów innych niż wymienione w ust. 6 lit. a) i b), związanych z umowami leasingu, takich jak marża leasingo­
dawcy, koszty refinansowania odsetek, koszty bieżące i opłaty ubezpieczeniowe, nie zalicza się do kosztów kwalifikowal­
nych.
Kapitału obrotowego nie uznaje się za koszt kwalifikowalny.
8.
Inwestycje związane z podwyższaniem wartości gospodarczej lasów są uzasadnione w odniesieniu do spodziewa­
nych korzyści dla lasów w co najmniej jednym gospodarstwie oraz mogą obejmować inwestycje w maszyny leśne i prak­
tyki korzystne dla gleb i pozwalające zaoszczędzić zasoby.
9.
Inwestycje związane z użyciem drewna jako surowca lub źródła energii są ograniczone do wszystkich operacji
poprzedzających przetwórstwo przemysłowe.
W przypadku gdy na szczeblu krajowym istnieją normy w zakresie efektywności energetycznej, inwestycje w infrastruk­
turę energii odnawialnej, która zużywa lub produkuje energię, spełniają minimalne wymogi tych norm.
Inwestycje w instalacje, których głównym celem jest produkcja energii elektrycznej z biomasy, nie kwalifikują się do
pomocy, chyba że wykorzystywany jest minimalny odsetek energii cieplnej, który określają państwa członkowskie.
Pomoc na projekty inwestycyjne w zakresie bioenergii musi być ograniczona do bioenergii, która spełnia odpowiednie
kryteria zrównoważonego rozwoju ustanowione w przepisach Unii, w tym w art. 17 ust. 2–6 dyrektywy 2009/28/WE.
10. W przypadku gospodarstw leśnych powyżej określonego progu ustalonego przez państwa członkowskie pomoc
uzależniona jest od przedstawienia stosownych informacji z planu urządzenia lasu lub równoważnego instrumentu
zgodnego ze zrównoważoną gospodarką leśną, jak określono podczas drugiej ministerialnej konferencji na temat ochro­
ny lasów w Europie w 1993 r.
L 193/58
PL
11.
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
Intensywność pomocy jest ograniczona do:
a) 75 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w przypadku inwestycji w regionach najbardziej oddalonych;
b) 75 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w przypadku inwestycji na mniejszych wyspach Morza Egejskiego;
c) 50 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w przypadku inwestycji w regionach słabiej rozwiniętych i we wszystkich
regionach, w których w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. PKB na mieszkańca był niższy
niż 75 % średniej dla UE-25 w okresie referencyjnym, ale których PKB na mieszkańca wynosi powyżej 75 % śred­
niego PKB w UE-27;
d) 40 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w przypadku inwestycji w pozostałych regionach.
Artykuł 42
Pomoc na zachowanie zasobów genetycznych w leśnictwie
1.
Pomoc na zachowanie zasobów genetycznych w leśnictwie związana z usługami leśno-środowiskowymi i klima­
tycznymi oraz ochroną lasów, przyznawana podmiotom publicznym lub prywatnym jest zgodna z rynkiem
wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego
art. 108 ust. 3, jeżeli spełnia warunki ustanowione w niniejszym artykule ust. 2–6 i w rozdziale I.
2.
Pomoc:
a) jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013
oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:
(i) albo jako pomoc współfinansowana z EFRROW; albo
(ii) jako dodatkowe finansowanie krajowe pomocy, o której mowa w ppkt (i);
oraz
b) jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów
wiejskich, o którym mowa w lit. a).
3.
Podstawa prawna przedmiotowej pomocy określa, że nie może ona zostać wdrożona przed zatwierdzeniem właści­
wego programu rozwoju obszarów wiejskich przez Komisję.
4.
Do celów niniejszego artykułu stosuje się następujące definicje:
a) „ochrona in situ” oznacza ochronę materiału genetycznego w ekosystemach i w siedliskach przyrodniczych, a także
zachowanie oraz odtworzenie żyjących populacji gatunków w ich naturalnym otoczeniu;
b) „ochrona w gospodarstwie leśnym” oznacza ochronę i udoskonalenie in situ na poziomie gospodarstwa leśnego;
c) „ochrona ex situ” oznacza ochronę materiału genetycznego na potrzeby leśnictwa poza jego siedliskiem przyrodni­
czym;
d) „zbiór ex situ” oznacza zbieranie materiału genetycznego na potrzeby leśnictwa poza jego siedliskiem przyrodniczym;
5.
Pomoc obejmuje koszty następujących operacji:
a) działania celowe: działania wspierające ochronę ex situ i in situ, opis, gromadzenie i wykorzystanie zasobów gene­
tycznych w leśnictwie, łącznie z internetowymi wykazami zasobów genetycznych obecnie zachowanych in situ wraz
z ochroną w gospodarstwie leśnym oraz wykazy zbiorów ex situ i bazy danych;
b) działania wspólne: działania wspierające wymianę informacji między właściwymi organizacjami w państwach człon­
kowskich zmierzające do ochrony, opisu, gromadzenia i wykorzystania zasobów genetycznych w unijnym leśnictwie;
c) działania towarzyszące: działania informacyjne, działania w zakresie upowszechniania wiedzy oraz działania doradcze
na rzecz organizacji pozarządowych i innych odpowiednich zainteresowanych stron, szkolenia i przygotowywanie
sprawozdań technicznych.
1.7.2014
6.
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/59
Pomoc ograniczona jest do 100 % kosztów kwalifikowalnych.
Artykuł 43
Pomoc na scalanie gruntów leśnych
Pomoc na scalanie gruntów leśnych jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i
jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w
rozdziale I i przyznawana jest:
a) prywatnym posiadaczom lasów, którzy są MŚP; oraz
b) na pokrycie kosztów prawnych i administracyjnych, w tym kosztów ankiet, i ograniczona do tych kosztów; oraz
c) do 100 % faktycznie poniesionych kosztów.
SEKCJA 6
Środki pomocy na rzecz MŚP na obszarach wiejskich, współfinansowane z EFFROW lub przyznane jako dodatkowe
finansowanie krajowe takich współfinansowanych środków
Artykuł 44
Pomoc na inwestycje związane z przetwarzaniem produktów rolnych na produkty nierolne lub produkcją
bawełny
1.
Pomoc przyznawana MŚP na inwestycje związane z przetwarzaniem produktów rolnych na produkty nierolne lub
produkcją bawełny, w tym z odziarnianiem, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c)
Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki usta­
nowione w niniejszym artykule ust. 2–10 i w rozdziale I.
2.
Pomoc:
a) jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013
oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:
(i) albo jako pomoc współfinansowana z EFRROW; albo
(ii) jako dodatkowe finansowanie krajowe pomocy, o której mowa w ppkt (i);
oraz
b) jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów
wiejskich, o którym mowa w lit. a).
3.
Podstawa prawna przedmiotowej pomocy określa, że nie może ona zostać wdrożona przed zatwierdzeniem właści­
wego programu rozwoju obszarów wiejskich przez Komisję.
4.
Inwestycje związane z produkcją biopaliw lub produkcją energii ze źródeł odnawialnych nie kwalifikują się do
pomocy na podstawie niniejszego artykułu.
5.
Inwestycje te muszą być zgodne z przepisami Unii oraz ustawodawstwem krajowym danego państwa członkow­
skiego w zakresie ochrony środowiska. W odniesieniu do inwestycji wymagających przeprowadzenia oceny oddziały­
wania na środowisko zgodnie z dyrektywą 2011/92/UE — pomoc obwarowana jest wymogiem, by ocenę taką przepro­
wadzono, zaś zezwolenie na realizację odnośnego projektu inwestycyjnego wydano przed datą przyznania pomocy indy­
widualnej.
6.
Pomoc obejmuje inwestycje w rzeczowe aktywa trwałe oraz wartości niematerialne i prawne.
7.
Pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne:
a) budowa, nabycie, w tym leasing, lub modernizacja nieruchomości, przy czym grunty kwalifikują się jedynie w zakre­
sie nieprzekraczającym 10 % łącznych kosztów kwalifikowalnych danej operacji;
L 193/60
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
b) zakup lub leasing maszyn, urządzeń i wyposażenia do wartości rynkowej danych aktywów;
c) (iii) ogólne koszty związane z wydatkami, o których mowa w ppkt (i) oraz (ii), takie jak honoraria architektów, inży­
nierów i opłaty za konsultacje, opłaty za doradztwo w zakresie zrównoważenia środowiskowego i gospodarczego, w
tym studia wykonalności, pozostają wydatkami kwalifikowalnymi, nawet jeśli na podstawie ich rezultatów nie doko­
nuje się wydatków, o których mowa w ppkt (i) oraz (ii);
d) zakup lub opracowanie oprogramowania komputerowego i zakup patentów, licencji, praw autorskich i znaków towa­
rowych.
8.
Kosztów innych niż wymienione w ust. 7 lit. a) i b), związanych z umowami leasingu, takich jak marża leasingo­
dawcy, koszty refinansowania odsetek, koszty bieżące i opłaty ubezpieczeniowe, nie zalicza się do kosztów kwalifikowal­
nych.
Kapitału obrotowego nie uznaje się za koszt kwalifikowalny.
9.
Intensywność pomocy jest ograniczona do:
a) w regionach najbardziej oddalonych:
(i)
80 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w przypadku inwestycji w regionach, w których PKB na mieszkańca
wynosi 45 % średniej w UE-27 lub mniej;
(ii) 65 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w przypadku inwestycji w regionach, w których PKB na mieszkańca
wynosi od 45 % do 60 % średniej w UE-27 włącznie;
(iii) 55 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w przypadku inwestycji w regionach, w których PKB na mieszkańca
wynosi od 60 % do 75 % średniej w UE-27 włącznie;
(iv) 45 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w przypadku inwestycji w pozostałych regionach najbardziej oddalonych;
b) w regionach słabiej rozwiniętych:
(i)
60 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w przypadku inwestycji w regionach, w których PKB na mieszkańca
wynosi 45 % średniej w UE-27 lub mniej;
(ii) 45 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w przypadku inwestycji w regionach, w których PKB na mieszkańca
wynosi od 45 % do 60 % średniej w UE-27 włącznie;
(iii) 35 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w przypadku inwestycji w regionach, w których PKB na mieszkańca jest
wyższy od 60 % średniej w UE-27;
c) na obszarach „c” :
(i)
25 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w przypadku inwestycji na obszarach o niewielkim zaludnieniu oraz w
regionach NUTS 3 lub częściach regionów NUTS 3 graniczących na lądzie z państwem spoza Europejskiego
Obszaru Gospodarczego lub Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu;
(ii) 20 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w przypadku inwestycji na nieokreślonych z góry obszarach „c” ;
(iii) na byłych obszarach „a” poziomy intensywności pomocy można w okresie od 1 lipca 2014 r. do 31 grudnia
2017 r. zwiększyć o maksymalnie 5 punktów procentowych;
(iv) jeśli obszar „c” sąsiaduje z obszarem „a” , maksymalną intensywność pomocy w regionach NUTS 3 lub częściach
regionów NUTS 3 w tym obszarze „c” , który przylega do obszaru „a” , można w razie konieczności zwiększyć,
tak aby różnica między poziomami intensywności w obu obszarach nie przekraczała 15 punktów procentowych;
d) 10 % kwoty kosztów kwalifikowalnych w przypadku inwestycji w pozostałych regionach.
1.7.2014
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/61
10. Maksymalne poziomy intensywności pomocy przewidziane w ust. 9 można zwiększyć o maksymalnie 10
punktów procentowych w przypadku mikroprzedsiębiorstw oraz małych przedsiębiorstw.
Artykuł 45
Pomoc na rozpoczęcie pozarolniczej działalności gospodarczej na obszarach wiejskich
1.
Pomoc przyznawana MŚP na rozpoczęcie pozarolniczej działalności gospodarczej na obszarach wiejskich jest
zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia
ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnia warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–9 i w rozdziale I.
2.
Pomoc:
a) jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013
oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:
(i) albo jako pomoc współfinansowana z EFRROW; albo
(ii) jako dodatkowe finansowanie krajowe pomocy, o której mowa w ppkt (i);
oraz
b) jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów
wiejskich, o którym mowa w lit. a).
3.
Podstawa prawna przedmiotowej pomocy określa, że nie może ona zostać wdrożona przed zatwierdzeniem właści­
wego programu rozwoju obszarów wiejskich przez Komisję.
4.
Pomoc przyznaje się następującym kategoriom beneficjentów:
a) rolnikom lub członkom ich gospodarstw domowych na obszarach wiejskich różnicującym działalność w kierunku
działalności nierolniczej;
b) mikroprzedsiębiorstwom i małym przedsiębiorstwom na obszarach wiejskich; oraz
c) osobom fizycznym na obszarach wiejskich.
5.
Członek rolniczego gospodarstwa domowego, o którym mowa w ust. 4 lit. a), a który jest osobą prawną lub grupą
osób prawnych, musi w chwili złożenia wniosku o przyznanie pomocy prowadzić działalność rolniczą w gospodarstwie.
6.
Warunkiem przyznania pomocy jest przedłożenie biznes planu właściwemu organowi zainteresowanego państwa
członkowskiego. Wdrożenie tego biznes planu rozpoczyna się w terminie dziewięciu miesięcy od dnia wydania decyzji o
przyznaniu pomocy.
Biznes plan zawiera:
a) opis początkowej sytuacji gospodarczej beneficjenta;
b) cele pośrednie i końcowe dotyczące rozwoju nowej działalności beneficjenta;
c) szczegóły działań koniecznych do rozwoju działalności beneficjenta, takie jak szczegółowy opis inwestycji, szkoleń,
doradztwa.
7.
Pomoc wypłacana jest w co najmniej dwóch ratach przez okres maksymalnie pięciu lat.
Raty mogą mieć charakter degresywny.
Wypłacenie ostatniej raty jest uzależnione od prawidłowej realizacji biznes planu, o którym mowa w ust. 6.
L 193/62
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
8.
Państwa członkowskie określają kwotę pomocy biorąc pod uwagę sytuację społeczno-gospodarczą na obszarze
objętym programem rozwoju obszarów wiejskich.
9.
Pomoc ograniczona jest do 70 000 EUR na beneficjenta.
Artykuł 46
Pomoc na usługi doradcze dla MŚP na obszarach wiejskich
1.
Pomoc na usługi doradcze dla MŚP na obszarach wiejskich jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu
art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli speł­
nione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–9 i w rozdziale I.
2.
Pomoc:
a) jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013
oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:
(i) albo jako pomoc współfinansowana z EFRROW; albo
(ii) jako dodatkowe finansowanie krajowe pomocy, o której mowa w ppkt (i);
oraz
b) jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów
wiejskich, o którym mowa w lit. a).
3.
Pomoc przyznawana jest, by pomóc MŚP na obszarach wiejskich w korzystaniu z usług doradczych służących
poprawie efektywności gospodarczej i środowiskowej ich przedsiębiorstw i inwestycji, a także ograniczeniu ich wpływu
na klimat oraz zwiększaniu ich odporności na zmianę klimatu.
4.
Doradztwo może obejmować kwestie związane z efektywnością gospodarczą i środowiskową beneficjenta.
5.
Pomoc nie obejmuje bezpośrednich płatności dla beneficjentów. Pomoc wypłacana jest podmiotom świadczącym
usługi doradcze.
6.
Podmioty świadczące usługi doradcze dysponują odpowiednimi zasobami w postaci regularnie szkolonego i
wykwalifikowanego personelu oraz doświadczeniem w zakresie doradztwa i są wiarygodne w odniesieniu do dziedzin,
których dotyczą świadczone przez nich usługi doradcze.
7.
Przy świadczeniu usług doradczych usługodawcy przestrzegają obowiązków poszanowania poufności, o których
mowa w art. 13 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.
8.
W stosownych przypadkach usługi doradcze mogą być częściowo świadczone grupowo, uwzględniając przy tym
sytuację poszczególnych beneficjentów korzystających z tych usług doradczych.
9.
Kwota pomocy jest ograniczona do 1 500 EUR za poradę.
Artykuł 47
Pomoc na przekazywanie wiedzy i działania informacyjne na rzecz MŚP na obszarach wiejskich
1.
Pomoc na przekazywanie wiedzy i działania informacyjne na rzecz MŚP na obszarach wiejskich jest zgodna z
rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowio­
nego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–7 i w rozdziale I.
2.
Pomoc:
a) jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013
oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:
(i) albo jako pomoc współfinansowana z EFRROW; albo
(ii) jako dodatkowe finansowanie krajowe pomocy, o której mowa w ppkt (i);
oraz
1.7.2014
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/63
b) jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów
wiejskich, o którym mowa w lit. a).
3.
Pomoc obejmuje działania w zakresie kształcenia zawodowego i nabywania umiejętności, w tym szkolenia, warsz­
taty i instruktaż, pokazy i działania informacyjne.
Pomoc na działania pokazowe może obejmować odpowiednie koszty inwestycyjne.
4.
Pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne:
a) koszty organizacji i prowadzenia działań z zakresu przekazywania wiedzy lub działań informacyjnych;
b) w przypadku projektów pokazowych związanych z inwestycjami:
(i)
budowa, nabycie, w tym leasing, lub modernizacja nieruchomości, przy czym grunty kwalifikują się jedynie w
zakresie nieprzekraczającym 10 % łącznych kosztów kwalifikowalnych danej operacji;
(ii) zakup lub leasing maszyn, urządzeń i wyposażenia do wartości rynkowej danych aktywów;
(iii) ogólne koszty związane z wydatkami, o których mowa w ppkt (i) oraz (ii), takie jak honoraria architektów, inży­
nierów i opłaty za konsultacje, opłaty za doradztwo w zakresie zrównoważenia środowiskowego i gospodar­
czego, w tym studia wykonalności, pozostają wydatkami kwalifikowalnymi, nawet jeśli na podstawie ich rezul­
tatów nie dokonuje się wydatków, o których mowa w ppkt (i) oraz (ii);
(iv) zakup lub opracowanie oprogramowania komputerowego i zakup patentów, licencji, praw autorskich i znaków
towarowych;
c) koszty podróży, zakwaterowania i wydatków dziennych uczestników.
5.
Pomoc nie obejmuje bezpośrednich płatności dla beneficjentów.
Pomoc ta wypłacana jest podmiotom realizującym działania z zakresu przekazywania wiedzy i działania informacyjne.
Podmioty świadczące usługi w zakresie przekazywania wiedzy i działań informacyjnych dysponują odpowiednimi zaso­
bami do wykonywania tych zadań w postaci wykwalifikowanego personelu odbywającego regularne szkolenia.
6.
Pomoc jest dostępna dla wszystkich kwalifikujących się przedsiębiorstw działających na danym obszarze wiejskim,
w oparciu o obiektywnie określone warunki.
7.
Intensywność pomocy jest ograniczona do:
a) 60 % kosztów kwalifikowalnych, w przypadku średnich przedsiębiorstw.
b) 70 % kosztów kwalifikowalnych, w przypadku mikroprzedsiębiorstw i małych przedsiębiorstw.
Artykuł 48
Pomoc na przystępowanie rolników do systemów jakości bawełny lub środków spożywczych
1.
Pomoc na przystępowanie rolników czynnych zawodowo oraz grup takich rolników będących MŚP do systemów
jakości bawełny lub środków spożywczych jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 Traktatu i
jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu, jeżeli spełnione są warunki określone w
niniejszym artykule ust. 2–7 i w rozdziale I.
2.
Pomoc:
a) jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013
oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:
(i) albo jako pomoc współfinansowana z EFRROW; albo
(ii) jako dodatkowe finansowanie krajowe pomocy, o której mowa w ppkt (i);
oraz
L 193/64
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
b) jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów
wiejskich, o którym mowa w lit. a).
3.
Podstawa prawna przedmiotowej pomocy określa, że nie może ona zostać wdrożona przed zatwierdzeniem właści­
wego programu rozwoju obszarów wiejskich przez Komisję.
4.
Pomoc przyznawana jest na przystępowanie do jednego z następujących rodzajów systemów jakości:
a) systemy jakości bawełny i środków spożywczych ustanowione na podstawie rozporządzenia (UE) nr 1151/2012;
b) systemy jakości bawełny lub środków spożywczych, w tym systemy certyfikacji, uznane przez państwa członkowskie
za spełniające następujące kryteria:
(i)
specyfika produktu końcowego wytworzonego w ramach takich systemów jakości wynika z jasnego wymogu
zagwarantowania:
— określonych właściwości produktu;
— określonych metod uprawy lub produkcji; lub
— jakości produktu końcowego, która w sposób znaczący przewyższa normy handlowe dotyczące danego
produktu w zakresie zdrowia publicznego, zdrowia zwierząt i roślin, dobrostanu zwierząt lub ochrony środo­
wiska;
(ii) system jest otwarty dla wszystkich producentów;
(iii) system obejmuje obowiązujące wiążące specyfikacje produktów końcowych, a zgodność z tymi specyfikacjami
jest weryfikowana przez organy publiczne lub niezależny organ kontroli;
(iv) system jest przejrzysty i zapewnia pełną identyfikowalność produktów rolnych;
c) dobrowolne systemy certyfikacji środków spożywczych uznane przez dane państwa członkowskie za spełniające
wymogi ustanowione w komunikacie Komisji — wytyczne UE dotyczące najlepszych praktyk dla dobrowolnych
systemów certyfikacji produktów rolnych i środków spożywczych.
5.
Pomoc jest przyznawana w formie rocznej płatności motywacyjnej, której wysokość ustala się według poziomu
kosztów stałych wynikających z udziału w systemach jakości.
6.
Pomoc przyznawana jest na okres maksymalnie pięciu lat.
7.
Pomoc jest ograniczona do 3 000 EUR rocznie na beneficjenta.
Artykuł 49
Pomoc na działania informacyjne i promocyjne dotyczące bawełny i środków spożywczych objętych syste­
mami jakości
1.
Pomoc na działania informacyjne i promocyjne dotyczące bawełny i środków spożywczych objętych systemami
jakości jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu
zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–11
i w rozdziale I.
2.
Pomoc:
a) jest przyznawana w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013
oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi przez Komisję na podstawie tego rozporządzenia:
(i) albo jako pomoc współfinansowana z EFRROW; albo
(ii) jako dodatkowe finansowanie krajowe pomocy, o której mowa w ppkt (i);
oraz
1.7.2014
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/65
b) jest identyczna z bazowym środkiem rozwoju obszarów wiejskich przewidzianym w programie rozwoju obszarów
wiejskich, o którym mowa w lit. a).
3.
Podstawa prawna przedmiotowej pomocy określa, że nie może ona zostać wdrożona przed zatwierdzeniem właści­
wego programu rozwoju obszarów wiejskich przez Komisję.
4.
Pomoc przyznawana jest grupie producentów realizujących działania informacyjne i promocyjne.
5.
Do pomocy kwalifikują się jedynie działania informacyjne i promocyjne realizowane w ramach rynku wewnętrz­
nego.
6.
Pomoc przyznawana jest na działania informacyjne i promocyjne, które dotyczą bawełny i środków spożywczych
objętych systemami jakości, a na które przyznana jest pomoc zgodnie z art. 48 niniejszego rozporządzenia.
7.
Pomoc obejmuje koszty działań spełniających następujące warunki:
a) ich celem jest zachęcanie konsumentów do zakupu środków spożywczych lub bawełny objętych systemami jakości, o
których mowa w art. 48 ust. 4 niniejszego rozporządzenia.
b) podkreślają one szczególne cechy lub zalety danego środka spożywczego lub danej bawełny, w szczególności: jakość,
specyfikę metod produkcji, wysokie standardy dobrostanu zwierząt i poszanowanie środowiska związane z danym
systemem jakości.
8.
Działania, o których mowa w niniejszym artykule ust. 6, nie mogą zachęcać konsumentów do zakupu środków
spożywczych lub bawełny ze względu na ich szczególne pochodzenie, z wyłączeniem tych, które są objęte systemami
jakości określonymi w tytule II rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.
9.
Pochodzenie środka spożywczego lub bawełny może być podane, pod warunkiem że podanie pochodzenia ma
znaczenie drugorzędne w stosunku do głównego komunikatu.
10. Działania informacyjne i promocyjne związane z promocją konkretnych przedsiębiorstw lub znaków towarowych
nie kwalifikują się do pomocy.
11.
Intensywność pomocy ograniczona jest do 70 % kosztów kwalifikowalnych.
ROZDZIA Ł IV
PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE
Artykuł 50
Uchylenie
1.
Rozporządzenie (WE) nr 1857/2006 traci moc.
2.
Na zasadzie odstępstwa od niniejszego artykułu ust. 1 do dnia 31 grudnia 2015 r. do pomocy przyznanej w
związku z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1698/2005 (1) oraz jego przepisami wykonawczymi nadal stosuje się rozpo­
rządzenie (WE) nr 1857/2006.
Artykuł 51
Przepisy przejściowe
1.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się do pomocy indywidualnej przyznanej przed datą jego wejścia w życie, jeżeli
dana pomoc indywidualna spełnia wszystkie warunki określone w niniejszym rozporządzeniu z wyjątkiem art. 9 i 10.
2.
Wszelka pomoc niewyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu przepisami niniej­
szego rozporządzenia lub innych uprzednio obowiązujących rozporządzeń przyjętych na podstawie art. 1 rozporzą­
dzenia 994/98 jest oceniana przez Komisję zgodnie z wytycznymi Unii Europejskiej w sprawie pomocy państwa w
sektorze rolnym i leśnym oraz na obszarach wiejskich na lata 2014–2020 oraz innymi właściwymi ramami, wytycz­
nymi, komunikatami i zawiadomieniami.
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski
Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) (Dz.U. L 277 z 21.10.2005, s. 1).
L 193/66
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
3.
Wszelka pomoc indywidualna przyznana przed dniem 1 stycznia 2015 r. przepisami dowolnego rozporządzenia
przyjętego na podstawie art. 1 rozporządzenia 994/98 obowiązującego w momencie przyznawania pomocy jest zgodna
z rynkiem wewnętrznym i wyłączona z obowiązku zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu.
4.
Z końcem okresu obowiązywania niniejszego rozporządzenia wszelkie programy pomocy wyłączone na mocy
niniejszego rozporządzenia pozostają wyłączone przez sześciomiesięczny okres dostosowawczy.
Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego z końcem okresu obowiązywania niniejszego rozporządzenia systemy
pomocy objęte zakresem rozporządzenia (UE) nr 1305/2013 oraz albo współfinansowane z EFRROW albo przyznane
jako dodatkowe finansowanie krajowe dla takich współfinansowanych środków pozostają wyłączone przez okres progra­
mowania zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013 i jego przepisami wykonawczymi.
Artykuł 52
Wejście w życie i stosowanie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2014 r.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się do dnia 31 grudnia 2020 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich
państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 25 czerwca 2014 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
1.7.2014
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/67
ZAŁĄCZNIK I
DEFINICJE MIKROPRZEDSIĘBIORSTW ORAZ MAŁYCH I ŚREDNICH PRZEDSIĘBIORSTW
Artykuł 1
Przedsiębiorstwo
Za przedsiębiorstwo uważa się podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na jego formę prawną. Obej­
muje to w szczególności osoby prowadzące działalność na własny rachunek oraz firmy rodzinne zajmujące się
rzemiosłem lub inną działalnością, a także spółki lub organizacje prowadzące regularną działalność gospodarczą.
Artykuł 2
Pułap zatrudnienia oraz pułapy finansowe określające kategorie przedsiębiorstw
1. Do kategorii mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) należą przedsiębiorstwa, które
zatrudniają mniej niż 250 pracowników i których roczny obrót nie przekracza 50 mln EUR lub których całkowity
bilans roczny nie przekracza 43 mln EUR.
2. W kategorii MŚP małe przedsiębiorstwo definiuje się jako przedsiębiorstwo zatrudniające mniej niż 50 pracowników
i którego roczny obrót lub całkowity bilans roczny nie przekracza 10 milionów EUR.
3. W ramach kategorii MŚP mikroprzedsiębiorstwo definiuje się jako przedsiębiorstwo zatrudniające mniej niż 10
pracowników i którego roczny obrót lub całkowity bilans roczny nie przekracza 2 mln EUR.
Artykuł 3
Rodzaje przedsiębiorstw brane pod uwagę przy obliczaniu pułapu zatrudnienia i pułapu finansowego
1. „Przedsiębiorstwo samodzielne” oznacza każde przedsiębiorstwo, które nie jest zakwalifikowane jako przedsiębior­
stwo partnerskie w rozumieniu ust. 2 ani jako przedsiębiorstwo powiązane w rozumieniu ust. 3.
2. „Przedsiębiorstwa partnerskie” oznaczają wszystkie przedsiębiorstwa, które nie są zakwalifikowane jako przedsiębior­
stwa powiązane w rozumieniu ust. 3 i które pozostają w następującym wzajemnym związku: przedsiębiorstwo dzia­
łające na rynku wyższego szczebla posiada, samodzielnie lub wspólnie z jednym lub kilkoma przedsiębiorstwami
powiązanymi w rozumieniu ust. 3, 25 % lub więcej kapitału lub praw głosu innego przedsiębiorstwa działającego na
rynku niższego szczebla.
Przedsiębiorstwo można jednak zakwalifikować jako samodzielne i w związku z tym niemające żadnych przedsię­
biorstw partnerskich, nawet jeśli niżej wymienieni inwestorzy osiągnęli lub przekroczyli pułap 25 %, pod warunkiem
że nie są oni powiązani, w rozumieniu ust. 3, indywidualnie ani wspólnie, z danym przedsiębiorstwem:
a) publiczne korporacje inwestycyjne, spółki venture capital, osoby fizyczne lub grupy osób fizycznych prowadzące
regularną działalność inwestycyjną w oparciu o venture capital, które inwestują w firmy nienotowane na giełdzie
(tzw. „anioły biznesu”), pod warunkiem że całkowita kwota inwestycji tych inwestorów w jedno przedsiębiorstwo
nie przekroczy 1 250 000 EUR;
b) uczelnie wyższe lub ośrodki badawcze nienastawione na zysk;
c) inwestorzy instytucjonalni, w tym regionalne fundusze rozwoju;
d) samorządy lokalne z rocznym budżetem poniżej 10 mln EUR oraz liczbą mieszkańców poniżej 5 000.
3. „Przedsiębiorstwa powiązane” oznaczają przedsiębiorstwa, które pozostają w jednym z poniższych związków:
a) przedsiębiorstwo posiada większość praw głosu w innym przedsiębiorstwie z tytułu roli udziałowca lub członka;
b) przedsiębiorstwo ma prawo wyznaczyć lub odwołać większość członków organu administracyjnego, zarządzają­
cego lub nadzorczego innego przedsiębiorstwa;
c) przedsiębiorstwo ma prawo wywierać dominujący wpływ na inne przedsiębiorstwo zgodnie z umową zawartą z
tym przedsiębiorstwem lub postanowieniami w jego statucie lub umowie spółki;
d) przedsiębiorstwo będące udziałowcem lub członkiem innego przedsiębiorstwa kontroluje samodzielnie, zgodnie z
umową z innymi udziałowcami lub członkami tego przedsiębiorstwa, większość praw głosu udziałowców lub
członków w tym przedsiębiorstwie.
L 193/68
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
Zakłada się, że nie ma dominującego wpływu, jeżeli inwestorzy wymienieni w ust. 2 akapit drugi nie angażują się
bezpośrednio lub pośrednio w zarządzanie danym przedsiębiorstwem, bez uszczerbku dla ich praw jako udzia­
łowców.
Przedsiębiorstwa, które pozostają w jednym ze związków opisanych w akapicie pierwszym z co najmniej jednym
przedsiębiorstwem lub dowolnym z inwestorów wymienionych w ust. 2, również uznaje się za powiązane.
Przedsiębiorstwa pozostające w jednym z takich związków z osobą fizyczną lub grupą osób fizycznych działających
wspólnie również uznaje się za przedsiębiorstwa powiązane, jeżeli prowadzą swoją działalność lub część działalności
na tym samym właściwym rynku lub rynkach pokrewnych.
Za „rynek pokrewny” uważa się rynek dla danego produktu lub usługi znajdujący się bezpośrednio na rynku
wyższego lub niższego szczebla w stosunku do właściwego rynku.
4. Poza przypadkami określonymi w ust. 2 akapit drugi przedsiębiorstwa nie można uznać za MŚP, jeżeli 25 % lub
więcej kapitału lub praw głosu kontroluje bezpośrednio lub pośrednio, wspólnie lub indywidualnie, co najmniej
jeden organ państwowy.
5. Przedsiębiorstwa mogą złożyć oświadczenie o statusie prawnym jako przedsiębiorstwa niezależne, przedsiębiorstwa
partnerskie lub przedsiębiorstwa powiązane, łącznie z danymi dotyczącymi pułapów określonych w art. 2. Oświad­
czenie można złożyć nawet wtedy, gdy kapitał jest rozdrobniony w stopniu uniemożliwiającym określenie właści­
ciela, w którym to przypadku przedsiębiorstwo w dobrej wierze oświadcza, że w sposób prawnie uzasadniony może
przyjąć, iż 25 % lub więcej jego kapitału nie jest w posiadaniu innego przedsiębiorstwa ani we wspólnym posiadaniu
większej liczby powiązanych przedsiębiorstw. Oświadczenia takie nie wykluczają kontroli i postępowań wyjaśniają­
cych przewidzianych w przepisach krajowych lub unijnych.
Artykuł 4
Dane wykorzystywane do określania pułapu zatrudnienia i pułapu finansowego oraz okres odniesienia
1. Do określenia liczby pracowników i kwot finansowych wykorzystuje się dane odnoszące się do ostatniego zatwier­
dzonego okresu obrachunkowego, obliczane w skali rocznej. Uwzględnia się je począwszy od dnia zamknięcia ksiąg
rachunkowych. Kwota wybrana jako obrót jest obliczana z pominięciem podatku od wartości dodanej (VAT) i innych
podatków pośrednich.
2. W przypadku gdy w dniu zamknięcia ksiąg rachunkowych dane przedsiębiorstwo przekracza pułap zatrudnienia lub
pułap finansowy lub też spada poniżej pułapu zatrudnienia lub pułapu finansowego określonych w art. 2, uzyskanie
lub utrata statusu średniego przedsiębiorstwa, małego przedsiębiorstwa lub mikroprzedsiębiorstwa następuje tylko
wówczas, gdy zjawisko to powtórzy się w ciągu dwóch kolejnych okresów obrachunkowych.
3. W przypadku nowo utworzonych przedsiębiorstw, których księgi rachunkowe jeszcze nie zostały zatwierdzone, dane
należy czerpać ze sporządzonych w dobrej wierze szacunków przeprowadzonych w trakcie roku obrotowego.
Artykuł 5
Pułap zatrudnienia
Liczba zatrudnionych osób odpowiada liczbie rocznych jednostek roboczych (RJR), tj. liczbie pracowników zatrudnio­
nych na pełny etat w obrębie danego przedsiębiorstwa lub w jego imieniu w ciągu całego uwzględnianego roku odnie­
sienia. Praca osób, które nie przepracowały pełnego roku, osób, które pracowały w niepełnym wymiarze godzin, bez
względu na długość okresu zatrudnienia, oraz pracowników sezonowych jest obliczana jako procent RJR. W skład perso­
nelu wchodzą:
a) pracownicy;
b) osoby pracujące dla przedsiębiorstwa, podlegające mu i uważane za pracowników na mocy prawa krajowego;
c) właściciele-kierownicy;
d) partnerzy prowadzący regularną działalność w przedsiębiorstwie i czerpiący z niego korzyści finansowe.
Praktykanci lub studenci odbywający szkolenia zawodowe na podstawie umowy o praktykę lub szkoleniu zawodowym
nie wchodzą w skład personelu. Nie wlicza się okresu trwania urlopu macierzyńskiego ani wychowawczego.
1.7.2014
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/69
Artykuł 6
Ustalenie danych przedsiębiorstwa
1. W przypadku przedsiębiorstwa samodzielnego dane, w tym liczba pracowników, ustalane są wyłącznie na podstawie
jego ksiąg rachunkowych.
2. W przypadku przedsiębiorstwa mającego przedsiębiorstwa partnerskie lub przedsiębiorstwa powiązane dane, w tym
dane dotyczące liczby pracowników, ustalane są na podstawie ksiąg rachunkowych i innych danych przedsiębiorstwa
lub, jeżeli istnieją, skonsolidowanego sprawozdania finansowego danego przedsiębiorstwa lub skonsolidowanego
sprawozdania finansowego innego przedsiębiorstwa, w którym ujęto odnośne przedsiębiorstwo.
Dane, o których mowa w pierwszym akapicie, uzupełnia się danymi dotyczącymi każdego przedsiębiorstwa partner­
skiego znajdującego się bezpośrednio na rynku wyższego lub niższego szczebla rynku w stosunku do odnośnego
przedsiębiorstwa. Uzupełnienie danych jest proporcjonalne do procentowego udziału w kapitale lub praw głosu
(zależnie od tego, która z tych wartości jest większa). W przypadku holdingów typu cross-holding stosuje się
większy udział procentowy.
Dane, o których mowa w pierwszym i drugim akapicie, uzupełnia się pełnymi danymi każdego przedsiębiorstwa,
które jest bezpośrednio lub pośrednio powiązane z odnośnym przedsiębiorstwem, jeśli dane te nie zostały podane
wcześniej w ramach skonsolidowanego sprawozdania finansowego.
3. Do celów stosowania ust. 2 dane przedsiębiorstw partnerskich odnośnego przedsiębiorstwa pochodzą z ich ksiąg
rachunkowych i innych danych, w tym ze skonsolidowanego sprawozdania finansowego, jeżeli takie istnieje. Dane te
uzupełnia się pełnymi danymi przedsiębiorstw powiązanych z tymi przedsiębiorstwami partnerskimi, chyba że ich
dane podano już w ramach skonsolidowanego sprawozdania finansowego.
Do celów stosowania tego samego ust. 2 dane przedsiębiorstw powiązanych z odnośnym przedsiębiorstwem
pochodzą z ich ksiąg rachunkowych i innych danych, w tym ze skonsolidowanego sprawozdania finansowego, jeżeli
takie istnieje. Dane te uzupełnia się proporcjonalnie danymi każdego ewentualnego przedsiębiorstwa partnerskiego
takiego przedsiębiorstwa powiązanego, znajdującego się na rynku bezpośrednio wyższego lub niższego szczebla,
chyba że zostały one już ujęte w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym w stosunku co najmniej proporcjo­
nalnym do udziału określonego w ust. 2 akapit drugi.
4. W przypadku gdy w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym brakuje danych dotyczących zatrudnienia w
danym przedsiębiorstwie, dane te oblicza się przez proporcjonalne zestawienie danych od przedsiębiorstw partner­
skich oraz przez dodanie danych od przedsiębiorstw, z którymi dane przedsiębiorstwo jest powiązane.
L 193/70
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
1.7.2014
ZAŁĄCZNIK II
INFORMACJE NA TEMAT POMOCY PAŃSTWA WYŁĄCZONEJ NA PODSTAWIE NINIEJSZEGO ROZPORZĄDZENIA
jak przewidziano w art. 9 ust. 1
(Tekst mający znaczenie dla EOG (1))
CZĘŚĆ I
Oznaczenie środka pomocy
(wypełnia Komisja)
Państwo członkowskie
.......................................................................................................................................
Numer referencyjny państwa człon­
kowskiego
.......................................................................................................................................
Region
Nazwa regionu (NUTS (1))
Status pomocy regionalnej (2)
..........................................................
.........................................................................
..........................................................
.........................................................................
Nazwa
.........................................................................
Adres pocztowy
.........................................................................
Adres internetowy
.........................................................................
Organ przyznający pomoc
Nazwa środka pomocy
.......................................................................................................................................
Krajowa podstawa prawna
(odesłanie do właściwego promulga­
tora krajowego)
.......................................................................................................................................
Adres internetowy pełnego tekstu
środka pomocy
.......................................................................................................................................
Rodzaj środka pomocy
.......................................................................................................................................
.......................................................................................................................................
program pomocy
pomoc ad hoc
Nazwa beneficjenta i grupy (3), do której należy
.........................................................................
Zmiana istniejącego programu
pomocy lub pomocy ad hoc
Oznaczenie środka pomocy nadawane przez
Komisję
przedłużenie
.........................................................................
zmiana
.........................................................................
Okres trwania (4)
program pomocy
od dd/mm/rrrr do dd/mm/rrrr
Data przyznania pomocy
pomoc ad hoc
dd/mm/rrrr
Sektor(y) gospodarki
Należy wskazać sektor NACE (5) na
poziomie grupy
.........................................................................
.........................................................................
.........................................................................
(1) Stosowane jedynie do pomocy dotyczącej sektora leśnego oraz produktów niewymienionych w załączniku I do Traktatu.
1.7.2014
PL
Rodzaj beneficjenta
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 193/71
MŚP
duże przedsiębiorstwo
Budżet
program
kwota (6)
pomocy:
całkowita
pomoc ad hoc: całkowita kwota (7)
w walucie krajowej … (kwoty bez ułamków)
.........................................................................
w walucie krajowej … (kwoty bez ułamków)
.........................................................................
Z przeznaczeniem na gwarancje (8)
w walucie krajowej … (kwoty bez ułamków)
.........................................................................
Instrument pomocy
dotacja bezpośrednia / dotacja na spłatę odsetek
usługi dotowane
pożyczka / zaliczki zwrotne
gwarancja (w stosownych przypadkach z odesłaniem do decyzji Komisji (9))
korzyść podatkowa lub zwolnienie podatkowe
inne (proszę określić)
.......................................................................................................................................
Proszę wskazać, jaka szersza kategoria poniżej najlepiej odpowiada jego oddziaływaniu /
funkcji:
dotacja
pożyczka
gwarancja
korzyść podatkowa
W przypadku współfinansowania z
funduszu (funduszy) UE
Nazwa funduszu (funduszy) UE:
...............................................................
Kwota finansowania
(z
poszczególnych
funduszy UE)
w walucie krajowej
…
(kwoty
bez
ułamków)
...............................................................
................................
................................
Inne informacje
(1) NUTS – nomenklatura jednostek terytorialnych do celów statystycznych. Zazwyczaj region określa się na poziomie 2.
(2) Art. 107 ust. 3 lit. a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (status „A”), art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europej­
skiej (status „C”), obszary nieobjęte pomocą tj. obszary niekwalifikujące się do pomocy regionalnej (status „N”).
(3) W rozumieniu reguł konkurencji określonych w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz w rozumieniu niniejszego rozporządzenia
przedsiębiorstwem jest każda jednostka wykonująca działalność gospodarczą niezależnie od jej formy prawnej i sposobu finansowania. Trybunał
Sprawiedliwości orzekł, że podmioty kontrolowane (z mocy prawa lub faktycznie) przez ten sam podmiot należy uznać za jedno przedsiębior­
stwo.
(4) Okres, w którym organ przyznający pomoc może się zobowiązać do przyznania pomocy.
(5) NACE Rev. 2 jest statystyczną klasyfikacją działalności gospodarczej w Unii Europejskiej. Sektor określa się zwykle na poziomie grupy.
(6) W przypadku programu pomocy: proszę wskazać całkowitą kwotę budżetu planowanego na podstawie programu lub szacowaną stratę podat­
kową w odniesieniu do wszystkich instrumentów pomocy objętych programem dla całego czasu jego realizacji.
(7) W przypadku przyznania pomocy ad hoc: należy podać całkowitą kwotę pomocy lub stratę podatkową.
(8) W przypadku gwarancji należy wskazać maksymalną kwotę gwarantowanych pożyczek.
(9) W stosownych przypadkach odesłanie do decyzji Komisji zatwierdzającej sposób obliczania ekwiwalentu dotacji brutto zgodnie z art. 5 ust. 2.
lit. c) ppkt (ii) niniejszego rozporządzenia.
L 193/72
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
1.7.2014
CZĘŚĆ II
Należy wskazać, na podstawie którego przepisu niniejszego rozporządzenia wdrażana jest pomoc.
Główne cele (1)
Pomoc na inwestycje w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości
niematerialne i prawne w gospodarstwach rolnych powiązane z
produkcją podstawową produktów rolnych (art. 14)
Pomoc na scalanie gruntów rolnych (art. 15)
Pomoc na inwestycje związane z przenoszeniem budynków
rolniczych (art. 16)
Pomoc na inwestycje związane z przetwarzaniem i wprowadza­
niem do obrotu produktów rolnych (art. 17)
Pomoc na rozpoczęcie działalności dla młodych rolników i na
rozwój małych gospodarstw rolnych (art. 18)
Pomoc na rozpoczęcie działalności dla grup i organizacji produ­
centów w sektorze rolnym (art. 19)
Pomoc na uczestnictwo producentów produktów rolnych w
systemach jakości (art. 20)
Pomoc na przekazywanie wiedzy i działania informacyjne w
sektorze rolnym (art. 21)
Pomoc na usługi doradcze w sektorze rolnym (art. 22)
Pomoc na usługi zastępowania rolników (art. 23)
Pomoc na środki promocyjne dotyczące produktów rolnych
(art. 24)
Pomoc na wyrównanie szkód spowodowanych przez nieko­
rzystne zjawiska klimatyczne porównywalne do klęsk żywioło­
wych (art. 25)
Pomoc na pokrycie kosztów zapobiegania chorobom zwierząt i
inwazjom szkodników roślin, ich kontroli i zwalczania oraz
pomoc na wyrównanie strat spowodowanych przez choroby
zwierząt lub inwazje szkodników roślin (art. 26)
Pomoc dla sektora produkcji zwierzęcej [art. 27 ust. 1 lit. a) lub
b)]
Pomoc na usunięcie padłych zwierząt gospodarskich [art. 27 ust.
1 lit. c), d) lub e)]
Pomoc na opłacenie składek ubezpieczeniowych (art. 28)
Pomoc na inwestycje na rzecz zachowania dziedzictwa kulturo­
wego i naturalnego znajdującego się w gospodarstwach rolnych
(art. 29)
Maksymalna intensywność
pomocy w %
Maksymalna kwota pomocy
w walucie krajowej (kwoty
bez ułamków)
1.7.2014
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
Główne cele (1)
L 193/73
Maksymalna intensywność
pomocy w %
Maksymalna kwota pomocy
w walucie krajowej (kwoty
bez ułamków)
Pomoc na wyrównanie szkód spowodowanych przez klęski
żywiołowe w sektorze rolnym (art. 30)
Rodzaj klęski żywiołowej
Data wystąpienia klęski żywiołowej
Pomoc na badania i rozwój w sektorze rolnym (art. 31)
Pomoc na badania i rozwój w sektorze leśnym (art. 31)
Pomoc na zalesianie i tworzenie terenów zalesionych (art. 32)
Pomoc na systemy rolno-leśne (art. 33)
Pomoc na zapobieganie zniszczeniom lasów wskutek pożarów,
klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk klimatycznych,
inwazji szkodników roślin i katastrof oraz na naprawę związa­
nych z nimi szkód (art. 34)
Pomoc na inwestycje zwiększające odporność ekosystemów
leśnych i ich wartość środowiskową (art. 35)
Pomoc na niwelowanie niedogodności związanych z obszarami
leśnymi Natura 2000 (art. 36)
Pomoc na usługi leśno-środowiskowe i klimatyczne oraz ochronę
lasów (art. 37)
Pomoc na przekazywanie wiedzy i działania informacyjne w
sektorze leśnym (art. 38)
Pomoc na usługi doradcze w sektorze leśnym (art. 39)
Pomoc na inwestycje w infrastrukturę związane z rozwojem,
modernizacją i dostosowywaniem sektora leśnego (art. 40)
Pomoc na inwestycje w technologie leśne oraz w pozyskiwanie,
przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów leśnych
(art. 41)
Pomoc na rzecz zachowania zasobów genetycznych w leśnictwie
(art. 42)
Pomoc na scalanie gruntów leśnych (art. 43)
Pomoc na inwestycje związane z przetwarzaniem produktów
rolnych na produkty nierolne lub produkcją bawełny (art. 44)
trzęsienie ziemi
lawina
osuwisko
powódź
trąba powietrzna
huragan
erupcja wulkaniczna
pożar pochodzenia naturalnego
Od dd/mm/rrrr do dd/mm/rrrr
L 193/74
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
Główne cele (1)
Pomoc na rozpoczęcie pozarolniczej działalności gospodarczej na
obszarach wiejskich (art. 45)
Pomoc na usługi doradcze dla MŚP na obszarach wiejskich (art.
46)
Pomoc na przekazywanie wiedzy i działania informacyjne na
rzecz MŚP na obszarach wiejskich (art. 47)
Pomoc na przystępowanie rolników czynnych zawodowo do
systemów jakości bawełny lub środków spożywczych (art. 48)
Pomoc na działania informacyjne i promocyjne dotyczące
bawełny i środków spożywczych objętych systemami jakości
(art. 49)
(1) Celów może być więcej – w takim przypadku należy wymienić wszystkie.
Maksymalna intensywność
pomocy w %
1.7.2014
Maksymalna kwota pomocy
w walucie krajowej (kwoty
bez ułamków)
1.7.2014
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
L 193/75
ZAŁĄCZNIK III
Przepisy dotyczące publikowania informacji określonych w art. 9 ust. 2
Państwa członkowskie organizują swoje kompleksowe strony internetowe poświęcone pomocy państwa, na których
publikowane są informacje określone w art. 9 ust. 2, w sposób umożliwiający łatwy dostęp do tych informacji. Infor­
macje publikowane są w formacie arkusza kalkulacyjnego, który umożliwia przeszukiwanie danych, ich ekstrakcję i
łatwe publikowanie w internecie, np. w formacie CSV lub XML. Wszystkie zainteresowane strony mogą bez ograniczeń
korzystać z dostępu do strony internetowej poświęconej pomocy państwa. Dostęp do strony internetowej poświęconej
pomocy państwa nie wymaga wcześniejszej rejestracji użytkownika.
W odniesieniu do każdego przypadku przyznania pomocy indywidualnej publikuje się następujące informacje zgodnie z
art. 9 ust. 2 lit. c):
a) odniesienie do numeru identyfikacyjnego środka pomocy (1);
b) nazwę beneficjenta;
c) rodzaj przedsiębiorstwa (MŚP/duże przedsiębiorstwo) w dniu przyznania pomocy;
d) region, w którym beneficjent ma siedzibę, na poziomie NUTS 2 (2);
e) sektor działalności NACE na poziomie grupy (3);
f) element pomocy wyrażony jako kwota bez ułamków w walucie krajowej (4);
g) instrument pomocy (5) [dotacja/dotacja na spłatę odsetek, pożyczka/zaliczki zwrotne/dotacja podlegająca zwrotowi,
gwarancja, korzyść podatkowa lub zwolnienie podatkowe, finansowanie ryzyka, inne (należy określić)];
h) datę przyznania pomocy;
i) cel pomocy (6);
j) organ przyznający pomoc.
(1) Jak określiła Komisja w ramach procedury, o której mowa w art. 9 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.
(2) NUTS – nomenklatura jednostek terytorialnych do celów statystycznych. Zazwyczaj region określa się na poziomie 2.
(3) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej
we Wspólnocie Europejskiej (Dz. U. L 293 z 24.10.1990, s. 1) zmienione rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 761/93 z dnia 24 marca
1993 r. (Dz.U. L 83 z 3.4.1993, s. 1, oraz sprostowanie, Dz.U. L 159 z 11.7.1995, s. 31).
(4) Ekwiwalent dotacji brutto.
(5) Jeżeli pomoc przyznaje się za pomocą wielu instrumentów, kwotę pomocy należy podać w rozbiciu na poszczególne instrumenty.
(6) Jeżeli pomoc przyznaje się za pomocą wielu instrumentów, kwotę pomocy należy podać w rozbiciu na poszczególne instrumenty.