Smierc Hitlera i Zakwestionowane Zwloki

Smierc Hitlera i Zakwestionowane Zwloki
Iwo Cyprian Pogonowski
www.pogonowski.com
Pigulki trucizny byly przygotowane w laboratoriach SS ale jego szef Hienrich Himler byl
z koncem wojny podejrzany o tajemne pertraktacje z USA wiec naprzod Hitler w
bunkrze w Berlinie w 1945 roku dal jedna zatruta pigulke swemu psu Bondi. Pies szybko
zdechl. Wedlug archiwow KGB (NKWD) i filmu niemieckiego „Upadek” („Der
Untergang”) opartego na ksiazce z 1947 roku Hugh’a Trevor-Roper’a „Ostatnie Dni
Hitlera.”
Przed smiercia Ewa Braun, kochanka Hitlera, poprosila o ceremonie zaslubin tej pary,
poniewaz chcial figurowac w historii jako jego zona a nie kochanka. Po smierci pierwszej
pary hitlerowskich Niemiec i po nieudanych probach spalenia ich i kilku innych osob z
ich otoczenia, ktorzy wraz z nimi popelnili samobojstwo, przyszli zolnierze rosyjscy i w
sposob bezceremonialny zapakowali nadpalone szczatki razem z trupem psa Bondi i
wedlug rozkazu odeslali wszystkie szczatki razem do autopsji przez specjalistow
medycyny sadowej, ktoira to autopsja miala miejsce 7go maja, 1945 roku. Po autopsji
przebadane szczatki zostaly pochowane na parkingu w Magdeburgu. W 1970 roku Yuri
Andropow, wowczas szef KGB, kazal wykopac szczatki Hitlera i pozostalych
samobojcow, zemlec je na pyl i wrzucic do pobliskiej rzeki. Scena ta jest opisana w
ksiazce „Smierc Hitlera” napisanej przez W. K. Winogradowa, J. F. Pogonyja i N. W.
Trepcowa. Pod duzym namiotem nad dolem na parkingu Sowieccy funkcjonarjusze
wywiercili dziury w nawierzchni parkingu i wykopali pogrzebane szczatki, zeby je
narchmiast zemlec i wrzucic do rzeki. Pozostaja pewne watpliwosci spowodowane przez
Rosjan ich stwierdzeniami ze szczatek Hitlera nie mieli i ze moze Hitler uciekl. Zeby
uzyskac zeznania w tej sprawie Sowieci uzyskali za pomoca tortur zeznania Niemcow
schwytanych w bunkrze Hitlera, byc moze zeby szerzyc propagande ze USA i alianci
potajemnie chowaja Hitlera. Sowieci mogli byc niepewni czy faktycznie mieli w swoich
rekach szczatki Hitlera.
W 1946 roku uprzednio torturowanych Niemcow schwytanych w 1945 roku w bunkrze
Hitlera Rosjanie przywiezli nazad do tego bunkra i tam kazali swoim wiezniom odegrac
oststnie chwile Hitlera przed kamerami filmowymi. Wowczas Rosjanie znalezli
przestrzelona czaszke w dole uzywanym do spalania zwlok Hitler’a i jego towarzyszy
smierci. Czaszke te przechowana w archiwach w Moskwie razem z protokulami dalszych
badan medycyny sadowej. Wszystkie te materialy byly udostepnione zainteresowanym
wydawcom po upadku Zwiazku Sowieckiego w 1992 roku w dwu archiwach w
Moskwie. Archiwum wywiadu sowieckiego mialo protokuly zeznan oficerow
niemieckich, ktorzy starali sie uciec przez browar, gdzie zostali schwytani. Tozsamosc
czlowieka, ktorego przestrzelona czaszka byla w archiwach nie zostala przez DNA
zindentyfikowana jako czaszka Hitlera. Recenzje ksiazek na temat smierci Hitlera
opublikowal Anglik, profesor uniwersytetu w Istambule w Turcji, Norman Stone w The
Wall Street Journal, 29 grudnia, 2005 pod tytulem „Kwestionowane Zwloki” („The
Corpse in Question.”