Organizacja Procesów Pracy – Laboratorium Dr Beata Basińska [email protected] Wydział Zarządzania i Ekonomii Politechnika Gdańska OCENA MONOTONII NA STANOWISKU PRACY ZAWARTOŚĆ1: Wprowadzenie Zapobieganie i redukcja monotonii Metody diagnozy monotonii Diagnoza przyczyn Diagnoza zadań i czynności roboczych Podsumowanie diagnozy monotonii – wytyczne do oceny ryzyka zawodowego WPROWADZENIE Według definicji zawartej w normie ISO CEN (10075) monotonia to wolno rozwijający się stan zmniejszonej aktywności, który może być skutkiem długotrwałego wykonywania czynności jednostajnych. Jednak najczęściej monotonia jest rozumiana jako cecha środowiska i procesu pracy. Pozostaje niezależna od człowieka i to pracownik musi się do niej dostosować. Ta druga koncepcja jest dominująca w podejściu organizatorskim. Dyrektywa 93/104/WE dotycząca organizacji czasu pracy, nakłada na pracodawcę obowiązek łagodzenia skutków monotonii pracy oraz narzuconego tempa pracy. W sposób bardziej ogólny określa to również Kodeks Pracy. Monotonia może być powodem znacznej uciążliwości psychicznej, zawiera bowiem element niedociążenia informacyjnego (ilościowe niedociążenie – pracy jest za mało oraz jakościowe niedociążenie – prac jest zbyt łatwa i nie angażuje intelektu, powodujące zwiększony wysiłek psychiczny). Zaliczana jest do czynników uciążliwych (powodujących negatywne, ale przemijające skutki), a w związku z tym może obniżać bezpieczeństwo pracy. Metody diagnozy monotonii na stanowisku pracy: 1. Diagnoza przyczyn: 1.1. Lista kontrolna do oceny przyczyn monotonii na stanowisku 1.2. Macierz oceny monotonii pracy wynikająca z jej organizacji 2. Diagnoza zadań i czynności roboczych: 2.1. Klasyczna metoda oceny monotonii na stanowiskach pracy 2.2. Lista kontrolna do oceny czynności jednostajnie powtarzanych Wszystkie opisane w dalszej części metody pochodzą z artykułu Marii Konarskiej (Bezpieczeństwo Pracy, 2003, 3). Przykłady monotonnego środowiska i procesu pracy (według częstotliwości występowania w procesie pracy): powtarzanie zadań roboczych - długotrwała, jednostajna aktywność, np. prace montażowe, obsługa taśmy produkcyjnej, wprowadzanie danych do komputera; 1 Źródło: Konarska M. (2003). Monotonia jako czynnik obciążenia podczas pracy – ocena ryzyka zawodowego. Bezpieczeństwo Pracy, 3, 13-16 Górska E. (2002). Ergonomia: projektowanie, diagnoza, eksperymenty. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej długotrwałe oczekiwanie (dyspozycyjność uwagi) – obserwacja wskaźników na ekranie monitora, pulpitu sterowniczego, również kierowanie samochodem w trakcie jazdy po autostradzie; monotonia sensoryczna aż do deprywacji sensorycznej - brak aktywizujących bodźców, głównie wzrokowych i słuchowych, co prowadzi do obniżenia zdolności psychomotorycznych (senność, zmniejszeniu aktywności ruchowej i czujności), a wtórnie prowadzi do spadku wydajności pracy i wzrost liczby popełnianych błędów. Skutki monotonii u pracowników: Zmęczenie - osłabienie sprawności psychicznej lub/i fizycznej o stany zbliżone do zmęczenia – znudzenie, znużenie Dolegliwości w obrębie układu ruchu o jednostronne przeciążenie wysiłkiem fizycznym niektórych grup mięśniowych zaangażowanych w pracę - zespoły przeciążenia w obrębie stawów: nadgarstkowego „cieśni nadgarstka”, łokciowego „łokieć tenisisty” i barkowego; o obciążenie statyczne mięśni kręgosłupa utrzymujące pozycję ciała z uwagi na wymuszoną pozycję ciała: stojącą lub siedzącą. Skutki monotonii dla procesu pracy – obniżenie wydajności i jakości pracy. Podsumowując, specyfika środowiska pracy oraz procesu pracy wpływa na redukcję umiejętności psychomotorycznych pracownika, co w konsekwencji sprzyja jakościowemu i ilościowemu zmniejszeniu produktywności. Cechy indywidualne pracowników (operatorów) pełnią pośredniczącą rolę w tym procesie. ZAPOBIEGANIE I REDUKCJA MONOTONII Metody zapobiegania monotonii - organizacja pracy: ocena ryzyka zawodowego uwzględniająca analizę przyczyn monotonii oraz jej cykliczne monitorowanie, rotacja pomiędzy stanowiskami pracy, ograniczenie liczby powtórzeń czynności, częstotliwości oraz czasu ich trwania w trakcie zmiany roboczej, urozmaicenie treści pracy (zdania naprzemienne), wzbogacanie treści pracy zgodnie z koncepcją Hackman i Oldhama, urozmaicenie środowiska pracy na stanowisku (możliwość wprowadzenia spokojnej muzyki zgodnej z preferencjami pracowników lub odtwarzanie audycji radiowych), dodatkowe przerwy w pracy, zaplanowanie w czasie przerw czynności wymagających od pracownika innej aktywności rotacja na stanowiskach pracy monotonnej podczas tej samej zmiany roboczej, szkolenia dotyczących sposobów radzenia sobie z monotonią, szkolenia kadry kierowniczej w zakresie organizacji pracy. METODY DIAGNOZY MONOTONII2 1. LISTA KONTROLNA DO OCENY PRZYCZYN MONOTONII NA STANOWISKU Lista kontrolna do oceny warunków pracy powodujących monotonię odwołuje się do identyfikacji 3 głównych przyczyn monotonii: jednostajności procesu pracy, środowiska pracy i konieczności zachowania stałej koncentracji uwagi w celu poprawnego i bezpiecznego wykonywania pracy. 1. Jednostajność procesów powoduje konieczność wykonywania zrutynizowanych czynności przez większość zmiany roboczej. Monotonia jest tym większa im krótszy cykl pracy, a w związku z tym większa częstotliwość powtórzeń (przyjmuje się, że krótki cykl pracy nie przekracza czasu od 90 do 120 sekund). Kolejnym czynnikiem zwiększającym jednostajność procesu jest narzucony rytm pracy czyli konieczność dopasowania tempa pracy pracownika do rytmu ustanowionego przez maszynę lub proces technologiczny. 2. Jednostajność środowiska i warunków pracy – w tym samym miejscu i wśród tych samych ludzi (niezmienność bodźców) albo w stałym wysyceniu bodźcem, który może być uciążliwy (jednostajny szum, ciągle ta sama muzyka) 3. Koncentracja uwagi – głównie obserwacja w oczekiwaniu na istotny sygnał, który może pojawić się w każdym momencie (czujność), koncentracja wzroku na małym, ograniczonym polu roboczym. Aby uznać daną przyczynę monotonii (odpowiedź TAK – 1 punkt) wystarczy, że na stanowisku pracy występuje jeden z szczegółowo opisywanych warunków. Sumę punktów interpretujemy wg skali podanej w legendzie. Metoda powinna kończyć się krótkim komentarzem określającym specyfikę pracy na stanowisku. Tabela 1. Lista kontrolna do oceny przyczyn monotonii Lp. Charakterystyka warunków pracy Jednostajność procesów pracy, zrutynizowane czynności powtarzające się przez większość zmiany roboczej, wykonywane w 1. narzuconym rytmie, np. proste, nieskomplikowane ruchy rąk wykonywane w ten sam sposób podczas pracy w systemie potokowym Niezmienność warunków wykonywania pracy - zawsze w tym 2. samym miejscu, w otoczeniu tych samych osób, w jednakowych warunkach stymulacji bodźcami środowiska (np. jednostajny szum) Konieczność zachowania stałej uwagi i czujności - stałe śledzenie i obserwacja sygnałów, w oczekiwaniu na pojawienie się ważnej 3. informacji. Konieczność koncentracji uwagi w małym zakresie pola widzenia (np. monitor ekranowy, przeglądarka) SUMA zaznaczonych odpowiedzi w kolumnie "TAK" 2 TAK NIE 1 0 1 0 1 0 X więcej w artykule Konarska M. (2003). Monotonia jako czynnik obciążenia podczas pracy – ocena ryzyka zawodowego. Bezpieczeństwo Pracy, 3, 13-16 Legenda: 1 punkt – mała monotonia – małe ryzyko zawodowe 2 punkty – średnia monotonia – średnie ryzyko zawodowe 3 punkty – duża monotonia – duże ryzyko zawodowe. Należy wskazać etapy procesu pracy które są obciążone przyczynami monotonii. 2. KLASYCZNA METODA OCENY MONOTONII NA STANOWISKACH PRACY Do oceny należy wybrać czynności, których wykonywanie absorbuje większość zmiany roboczej (z wykorzystaniem fotografii dnia roboczego lub analizy procesu pracy). Metoda składa się z oceny 3 parametrów: ocena stopnia złożoności operacji (jak łatwa – trudna jest dana praca); ocena stopnia zmienności wykonywania czynności po kolejnych cyklach roboczych (jak często wykonuje się w taki sam sposób – jak często trzeba uczyć się nowego sposobu wykonywania zadania); ocena częstotliwości powtórzeń cyklu pracy w ciągu zmiany roboczej (powyżej 1000 cykli przy uwzględnieniu 30 minutowej przerwy w pracy podczas 8h zmiany roboczej wykonanie więcej niż 1000 cykli, wyznacza czas jednego cyklu około 20 sekund). Dla każdego parametru wybieramy ocenę (tabele 2- 4). Suma dla 3 parametrów jest interpretowana jako obciążenie monotonią (tabela 5), w odniesieniu do ocenianych czynności. Tabela 2. Stopień złożoności operacji - metoda oceny monotonii Stopień Lp. złożoności Kryteria do oceny stopnia złożoności operacji operacji operacja trudna, wykonanie jej wymaga od pracownika 1. Duży doświadczenia oraz wysokich kwalifikacji operacja przeciętnie trudna, wykonanie jej wymaga od pracowników 2. Średni niewysokich kwalifikacji, przygotowanie trwa ponad 1 miesiąc operacja prosta, łatwa do poznania i wykonania, możliwa do 3. Mały wykonania przez pracowników bez żadnych kwalifikacji, po minimalnym okresie przyuczenia Liczba punktów 1 2 3 Tabela 3. Stopień zmienności sposobu wykonywania operacji w kolejnych cyklach - metoda oceny monotonii Zmienność Liczba Lp. sposobu Kryteria do ustalenia stopnia złożoności punktów wykonania sposób wykonania operacji przy kolejnych powtórzeniach 1. Duży 1 często (co 2-4 cykle) ulega istotnej zmianie sposób wykonania operacji przy kolejnych cyklach 2. Średni 2 sporadycznie (co ok. 5-10 cykli) ulega istotnej zmianie sposób wykonania operacji po kolejnych powtórzeniach 3. Mały 3 praktycznie nie ulega zmianie Tabela 4. Częstotliwość powtórzeń cyklu roboczego - metoda oceny monotonii Lp. Częstotliwość Liczba powtórzeń cyklu pracy w ciągu zmiany roboczej 1. 2. 3. 4. 5. Bardzo mała Mała Średnia Duża Bardzo duża mniej niż 100 100÷200 200÷1000 1000÷1800 więcej niż 1800 Liczba punktów 1 2 3 4 5 Tabela 5. Ocena stopnia monotonii pracy na stanowisku - podsumowanie Określenie stopnia monotonii Lp. Sumaryczna liczba punktów pracy 1. 3÷5 mały 2. 6÷7 średni 3. 8÷9 duży 4. 10÷11 bardzo duży 3. LISTA KONTROLNA DO OCENY CZYNNOŚCI JEDNOSTAJNIE POWTARZANYCH Lista kontrolna ma zastosowanie do oceny poszczególnych czynności wg fotografii dnia roboczego, a nie jak poprzednie metody do oceny całego wykonywanego procesu pracy na stanowisku. Do oceny wybiera się wyłącznie czynności, które są powtarzalne, najlepiej przez większość zmiany roboczej. W tej metodzie nie ma znormalizowanej interpretacji. Można ocenić w jakim stopniu dana czynność jest obciążona monotonią (do 100%) Tabela 6. Lista kontrolna do oceny czynności jednostajnie powtarzanych Lp. Problem TAK Praca wymaga powtarzania podobnych czynności przez 1. 1 ponad 50% czasu zmiany roboczej Czas powtarzanego cyklu czynności wynosi mniej niż 1/2 2. 1 min Powtarzane czynności są wykonywane z dodatkowym 3. 1 obciążeniem (narzędzia, materiały) 4. Tempo wykonywania czynności jest narzucone 1 5. Rotacja na stanowiskach pracy nie jest przewidziana 1 W powtarzanych czynnościach zachodzi konieczność 6. 1 chwytania małych przedmiotów 7. Praca wymaga dużej koncentracji uwagi 1 8. Warunki środowiska pracy są niezmienne 1 Ocena ryzyka związanego z pracami powtarzalnymi nie 9. 1 jest wykonywana systematycznie Czas i liczba przerw w pracy nie zostały ustalone na 10. 1 podstawie analizy ryzyka SUMA zaznaczonych odpowiedzi w kolumnie "TAK" NIE 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 X Opracowanie wymienionych metod finalizujemy podsumowaniem, wskazaniem głównych niebezpieczeństw w zakresie monotonii w procesie pracy, środowisku i możliwościach operatora. Proponujemy realne do wykonania modyfikacje na stanowisku (jeśli z oceny wynika konieczność ich przeprowadzenia). 4. MACIERZ OCENY MONOTONII PRACY WYNIKAJĄCA Z JEJ ORGANIZACJI Metoda ta odwołuje się do koncepcji pracy wzbogaconej Hackmana i Oldhama. Uwzględnia takie elementy jak treść zadań roboczych (złożoność poprzez wykorzystywanie różnorodnych kompetencji pracownika, całościowość – przeciwieństwo fragmentaryczności pracy oraz sensowność pracy), autonomia pracownika (w zakresie metod pracy, kolejności czynności, tempa wykonywania pracy, regulowania przerw w pracy) oraz otrzymywana informacja zwrotna o wynikach pracy (ilość wykonanej pracy i jej jakość, jak również zadowolenie klienta – odbiorcy produktu lub usługi). Do oceny organizacji pracy i w związku z tym jej monotonii wybieramy wiersz, który najlepiej opisuje pracę na analizowanym stanowisku. W przypadku gdy jedno z okien lepiej charakteryzuje pracę na stanowisku, a znajduje się w innym wierszu, choć nie pasuje do wybranego, można je zaznaczyć. W tym przypadku ostateczna ocena monotonii będzie na najwyższym zaznaczonym poziomie ryzyka zawodowego. Tabela 7. Macierz do oceny monotonii wywoływanej organizacją pracy. Monotonia wynikająca Zakres kontroli własnej Inne czynniki Ryzyko z powtarzania pracy organizacji pracy zawodowe jednostajnych czynności [2] [3] [1] Małe cykl czynności możliwość dopasowania pracownik bierze udział powtarzanych wykonywanej pracy do w różnych zadaniach sporadycznie w ciągu zdolności osobniczych albo w całym procesie godziny pracy, łącznie z jego planowaniem i kontrolą wpływ na planowanie i [A] organizację pracy Średnie Duże cykl czynności ograniczenie możliwości powtarzanych kilka razy wpływu na organizację na godzinę pracy; praca częściowo wykonywana pod kierownictwem lub w trybie narzuconym przez technologię cykl czynności praca całkowicie powtarzanych kilka razy wykonywana pod na godzinę kierownictwem lub w trybie narzuconym przez technologię jest możliwość ciągłego podnoszenia kwalifikacji pracownik uczestniczy w kilku zadaniach lub w całym procesie produkcyjnym [B] pracownik wykonuje jedno wydzielone zadanie w procesie produkcji [C] nieodpowiednie szkolenie Uwagi: [1] Należy określić czynności powtarzalne w ciągu zmiany roboczej i częstotliwość powtarzania (w tym długość cyklu). [2] zakres kontroli czyli autonomii w pracy od możliwości wpływu na funkcjonowanie organizacji poprzez wpływ na wykonywaną pracę na stanowisku aż do narzuconej organizacji pracy (przez kierownictwo, współpracowników albo odbiorców) i narzucony rytm pracy (przez technologię lub przez maszynę). [3] Jeśli pracownik bierze udział w różnych zadaniach to oznacza, że bierze udział w różnych fazach procesu pracy, w tym ma rozszerzone obowiązki o planowanie i kontrolę wykonania [A] lub tylko realizuje klika zadań [B]. Pracownik może też wykonywać jedno fragmentaryczne zadanie [C]. PODSUMOWANIE DIAGNOZY MONOTONII – WYTYCZNE DO OCENY RYZYKA ZAWODOWEGO Wyżej wymienione działania stanowią podstawę do przeprowadzenia oceny ryzyka zawodowego w uwzględnieniem monotonii jako czynnika uciążliwego. Należy dokonać spójnego podsumowania przyczyn monotonii, w tym wywołanych organizacją pracy (metoda 1 i 4), oceny zadań roboczych i czynności operacyjnych na stanowisku pod kątem obciążenia monotonią (metoda 2 i 3). Wskazać miejsca w procesie pracy najbardziej zagrożone monotonią (E - ekspozycja na czynniki ryzyka) i określić potencjalne skutki na poziomie organizacji i samopoczucia pracownika (S - skutki ekspozycji na ryzyko) oraz prawdopodobieństwo wystąpienia zagrożenia (P – prawdopodobieństwo zagrożenia). Zaproponować zmiany w procesie pracy redukujące monotonię (R – ochrona i zapobieganie). Podczas realizacji tematu laboratorium należy przedstawić jedno, najbardziej istotne usprawnienie na stanowisku pracy.