ProSpecT Giardia/Cryptosporidium Microplate Assay [PL]

transportu przez przewód pokarmowy gospodarza oraz podczas
większości rutynowych procedur stosowanych do pobierania i
transportu próbek stolca w celu badania mikroskopowego1,21,22,23.
Nie stwierdzono reakcji krzyżowych przeciwciał anty-GSA 651,20 i
anty-CSA z innymi pasożytami jelitowymi.
Test mikropłytkowy
ProSpecT
Giardia/
Cryptosporidium
R2458496 .....................96 testów
PL
1. PRZEZNACZENIE
Test mikropłytkowy ProSpecT™ Giardia/Cryptosporidium
jest immunoenzymatycznym testem jakościowym (EIA)
przeznaczonym do wykrywania obecności swoistych antygenów
Giardia lamblia i Cryptosporidium (GSA 65 i CSA) w wodnych
roztworach próbek stolca.
2. Omówienie
Pierwotniak Giardia lamblia jest najczęściej identyfikowanym
pasożytem w próbkach stolca badanych w amerykańskich
laboratoriach służby zdrowia6. Pasożyt ten był przyczyną szeregu
epidemii8,9 i endemiczność w Stanach Zjednoczonych jest dobrze
poznana. Częstość występowania u dorosłych jest szacowana
na 4‑7%18. Większa częstość występowania była zgłaszana u
dzieci1,26 i mężczyzn homoseksualnych14,16. Ostre objawy lambliozy
mogą obejmować biegunkę, złe wchłanianie, skurcze brzucha,
jadłowstręt, nudności, utratę masy ciała, wzdęcia, niedokrwistość
i ogólne osłabienie trwające od kilku tygodni do kilku miesięcy28.
Przewlekłe zakażenia mogą również występować wraz z fazą ostrą
lub bez takiej fazy. Często towarzyszy im niepowodzenie leczenia
i nawroty objawów. Zakażenie Giardia lamblia może również być
bezobjawowe5.
Kryptosporydioza została niedawno uznana za ważną ludzką
chorobę występującą w większości obszarów na świecie11,15.
Obecność czynnika sprawczego, Cryptosporidium spp.,
stwierdzono w próbkach stolca dorosłych i dzieci w wielu krajach
oraz w większości stanów w Stanach Zjednoczonych11. Pasożyt ten
był przyczyną ciężkich chorób u osób zakażonych wirusem HIV17, w
ośrodkach opieki dziennej2,3,24,25 oraz przyczyną wybuchów chorób
przenoszonych przez wodę10,12,13 w Stanach Zjednoczonych. Do grup
szczególnie zagrożonych zalicza się osoby z obniżonym poziomem
odporności, zwłaszcza zakażone wirusem HIV, członków rodzin i
partnerów seksualnych zakażonych pacjentów, dzieci i opiekunów
w ośrodkach opieki dziennej, osoby zajmujące się zwierzętami
oraz turystów11. Ostre objawy kryptosporydiozy mogą obejmować
biegunkę, bóle brzucha, nudności i wymioty, gorączkę, złe
samopoczucie i trudności z oddychaniem utrzymujące się od
kilku dni do ponad miesiąca, prowadzące często do uporczywego
zakażenia lub zgonu pacjentów z upośledzoną odpornością11.
Zakażenie Cryptosporidium może również być bezobjawowe.
Swoiste antygeny Giardia lamblia (GSA 65) i Cryptosporidium
(CSA) są produkowane przez organizmy podczas namnażania
w przewodzie pokarmowym gospodarza. Antygen GSA 65 jest
glikoproteiną o ciężarze cząsteczkowym 65 000. Antygeny GSA 65
oraz CSA są obecne wyłącznie podczas występowania zakażenia
i można wykryć GSA 65 w próbkach stolca bez widocznych
objawów cyst lub trofozoitów19,20,21, a CSA bez obecności
widocznych oocyst4,7,27. Antygeny zachowują stabilność podczas
3. ZASADA DZIAŁANIA TESTU
Test mikropłytkowy ProSpecT Giardia/Cryptosporidium jest
immunologicznym testem fazy stałej do jednoczesnego
wykrywania antygenów GSA 65 i CSA. Rozcieńczone próbki stolca są
dodawane do odłamywanych studzienek mikropłytek, na których
związane są przeciwciała anty-GSA 65 i anty-CSA. Jeśli obecny jest
antygen GSA 65 lub CSA, lub obydaw, są one przechwytywane
przez związane przeciwciała. Studzienki są poddawane inkubacji a
następnie przemywane w celu usunięcia niezwiązanego materiału.
Dodawany jest koniugat enzymu (przeciwciało monoklonalne
anty-GSA 65 oraz poliklonalne anty-CSA znakowane enzymem
peroksydazy chrzanowej). Studzienki są poddawane inkubacji
a następnie przemywane w celu usunięcia niezwiązanego
koniugatu enzymu. W reakcji dodatniej antygen GSA 65, CSA lub
oba wiążą koniugat enzymu do studzienki. Dodawany jest substrat
dla enzymu, 3,3’,5,5’ -tetrametylobenzydyna (TMB). W reakcji
dodatniej enzym związany ze studzienką za pomocą antygenu GSA
65, CSA lub obydwu z nich, zamienia substrat na produkt reakcji
kolorymetrycznej. Wybarwienie można obserwować wzrokowo
lub spektrofotometrycznie. W reakcji ujemnej nie ma antygenu
GSA 65 ani CSA, lub obecne jest niedostateczne stężenie antygenu
do wiązania koniugatu enzymu i nie pojawia się żaden produkt
reakcji kolorymetrycznej.
4. DEFINICJE SYMBOLI
Numer katalogowy
Wyrób medyczny do diagnostyki in vitro
Zawiera ilość materiału wystarczającą do <n>
badań
Sprawdzić w instrukcji stosowania (IFU)
Temperatury
graniczne
przechowywania)
do użycia za pomocą pipet wielokanałowych. Jeśli przelano
więcej odczynnika niż potrzeba, taką pozostałą ilość należy wylać.
Nie wolno przelewać pozostałej ilości odczynnika ponownie do
butelki.
Instrukcja użytkowania
Pipety transferowe
Uchwyt pasków mikropłytek i pokrywa
Karta procedury
Mikropłytka* (8 studzienek / pasek)
12 pasków opłaszczonych króliczymi
przeciwciałami anty-GSA 65 i anty-CSA.
Niezużyte paski mikropłytek przechowywać
w worku foliowym ze środkiem osuszającym
w celu wyeliminowania wilgoci.
Koniugat enzymu*
Jedna butelka z zakraplaczem zawierająca
25 ml mysiego monoklonalnego przeciwciała
anty-GSA 65 i króliczego przeciwciała anty-CSA
znakowanych peroksydazą chrzanową, ze
środkami przeciwbakteryjnymi.
Giardia Kontrola dodatnia
Jedna butelka z zakraplaczem zawierająca
4 ml zbuforowanego roztworu z
nieaktywnym antygenem Giardii i środkami
przeciwbakteryjnymi.
Cryptosporidium Kontrola dodatnia
Jedna butelka z zakraplaczem zawierająca
4 ml ekstraktu oocyt Cryptosporidium w
zbuforowanym roztworze ze środkami
antybakteryjnymi.
Kontrola ujemna
Jedna butelka z zakraplaczem zawierająca 4
ml zbuforowanego roztworu z czerwonym
barwnikiem i środkami przeciwbakteryjnymi.
(temperatury
Kod serii (numer serii)
Bufor do rozpuszczania próbki
Jedna butelka zawierająca 120 ml
zbuforowanego roztworu z surowicą
króliczą, czerwonym barwnikiem i środkami
przeciwbakteryjnymi. Dostępne także
oddzielnie jako kod R247061.
Stosować do (data ważności)
Producent
Rozcieńczona próbka
5. Zawartość
zestawu,
przygotowanie
do
stosowania i przechowywanie
Test mikropłytkowy ProSpecT Giardia/Cryptosporidium zawiera
96 testów.
odczynniki wystarczające do wykonania
Data ważności każdego zestawu jest podana na etykiecie
opakowania.
Wszystkie komponenty przechowywać w temperaturze 2 - 8 °C.
Wszystkie odczynniki, za wyjątkiem buforu płuczącego, są
dostarczane w stężeniu gotowym do użycia. Odczynniki można
rozdzielać bezpośrednio z butelek z zakraplaczem lub przelewać
Bufor płuczący
Jedna butelka zawierająca 120 ml (x10)
skoncentrowanego roztworu buforu ze
środkami przeciwbakteryjnymi.
10-krotny koncentrat buforu płuczącego
(x10) należy rozcieńczać dodając (x1) 1 część
koncentratu do 9 części wody destylowanej
lub dejonizowanej. Rozcieńczony bufor
płuczący zachowuje stabilność przez
1 miesiąc, jeśli jest przechowywany w
temperaturze 2 - 8 °C.
Patrz także Środki ostrożności, punkt 6.
Przed użyciem umożliwić wszystkim odczynnikom osiągnięcie
temperatury pokojowej (20 - 25 °C) i delikatnie wymieszać. Po
użyciu niezużyte odczynniki umieścić w lodówce.
Substrat zabarwienia należy przechowywać i
pobierać z butelki chroniącej przed dostępem
światła, w której jest dostarczony. Jeśli z
dowolnego powodu pobrano porcję substratu
z oryginalnej butelki, nie wolno ponownie
dodawać niezużytej objętości substratu
zabarwienia do oryginalnej butelki.
Roztwór zatrzymujący reakcję
Jedna butelka z zakraplaczem zawierająca 12
ml 0,46 mol/l kwasu siarkowego.
*Uwaga: Nie zamieniać odczynników pomiędzy zestawami o
różnych numerach serii.
6. ŚRODKI OSTROŻNOŚCI:
Odczynniki są przeznaczone do stosowania wyłącznie w
diagnostyce in vitro.
Wyłącznie do profesjonalnego stosowania.
Informacje na temat ewentualnych szkodliwych składników
znajdują się w Karcie Charakterystyki Bezpieczeństwa (SDS) i na
etykietach produktu.
Informacje dotyczĄce bhp
6.1. Odczynniki są przygotowywane z materiałów biologicznych
i należy je traktować jako materiał potencjalnie zakaźny.
Usuwać stosując procedury odpowiednie dla materiałów
stanowiących zagrożenie biologiczne.
6.2. Nie pipetować ustami. Podczas postępowania z próbkami i
wykonywania analizy należy nosić jednorazowe rękawiczki
i okulary ochronne. Po zakończeniu procedury dokładnie
umyć ręce.
6.3. Próbki mogą zawierać czynniki potencjalnie zakaźne
i należy je traktować jako Poziom biozagrożenia 2
zgodnie z zaleceniem w podręczniku Centrum Kontroli i
Zapobiegania Chorób/Krajowego Instytutu Zdrowia (CDC/
NIH) pt. „Biosafety in Microbiological and Biomedical
Laboratories” (Bezpieczeństwo biologiczne w laboratoriach
mikrobiologicznych i biomedycznych), wyd. 5.
6.4. Bufor płuczący zawiera substancje działające potencjalnie
uczulająco na skórę (< 1% v/v). Unikać kontaktu ze skórą.
Nosić jednorazowe rękawiczki winylowe lub nitrylowe.
6.5. Bufor płuczący usuwać w odpowiednich pojemnikach dla
materiałów stanowiących zagrożenie biologiczne.
Środki ostroŻności dotyczĄce procedury
6.6. Dokładnie przeczytać i postępować zgodnie z niniejszą
„Instrukcją użycia”.
6.7. Z wyjątkiem koncentratu buforu płuczącego odczynniki
dostarczono w wymaganym stężeniu roboczym. Nie
rozcieńczać odczynników, z wyjątkiem, jeśli tak polecono.
Substrat zabarwienia
6.8. Nie wolno stosować odczynników po upływie podanego
terminu ważności. Termin ważności jest wydrukowany na
każdej etykiecie odczynnika. Stosowanie odczynnika po
terminie ważności może wpłynąć na dokładność wyników.
Jedna butelka z zakraplaczem zawierająca 25
ml 3,3’,5,5’-tetrametylobenzydyny (TMB) w
buforze.
6.9. Poniższe wspólne odczynniki mogą być używane w serii
produktów ProSpecT: Bufor płuczący, substrat zabarwienia
i roztwór zatrzymujący reakcję.
6.10. Zanieczyszczenie mikrobiologiczne odczynników może
zmniejszyć dokładność testu. Unikać zanieczyszczenia
mikrobiologicznego odczynników stosując sterylne
jednorazowe pipety podczas pobierania części odczynnika
z butelek.
6.11. Przed użyciem wszystkie odczynniki i próbki należy pozostawić
do osiągnięcia temperatury pokojowej (20 - 25 °C).
6.12. Paski mikropłytek należy przechowywać w zamykanych
torebkach foliowych ze środkiem pochłaniającym wilgoć w
celu ochrony studzienek mikropłytek przed wilgocią.
6.13. Próbki stolca należy dokładnie wymieszać przed
przygotowaniem próbek w celu zapewnienia jednolitej
zawartości próbki. NIE WYKONYWAĆ KONCENTRATU
PRÓBKI PRZED BADANIEM.
6.14. Substrat zabarwienia jest wrażliwy na światło. Jeśli
odczynnik zostanie wystawiony na działanie światła i
pojawi się zabarwienie, odczynnik należy wyrzucić.
6.15. Osoby nie rozpoznające kolorów lub z uszkodzeniem
wzroku mnoga nie być w stanie odczytać wizualnie testu
i powinny stosować odczyt spektrofotometryczny w celu
zinterpretowania wyników.
6.16. Podczas całej procedury odczynniki dodawać do studzienek
testu w takiej samej kolejności. Aby uniknąć skażenia,
nie wolno dotykać płynu w studzienkach końcówkami
butelek.
6.17. Dokładnie mierzyć czas każdej inkubacji. Rozpocząć pomiar
czasu po dodaniu odczynnika do ostatniej studzienki
na każdej badanej mikropłytce. W celu zapewnienia
dokładnego pomiaru czasu jednorazowo badać nie więcej
niż płytki z 96 studzienkami. Odchylenie od ustalonej
procedury może zmienić wynik badania.
6.18. Ważne jest utrzymywanie butelek z zakraplaczami w pozycji
pionowej, aby kropla tworzyła się na zakończeniu dyszy.
Jeśli dysza stanie się wilgotna, zamiast na końcówce, wokół
zakończenia dyszy powstanie kropla o nieodpowiedniej
objętości. Jeśli to nastąpi, należy osuszyć dyszę przed
kontynuowaniem zakraplania.
7. POBIERANIE PRÓBEK STOLCA
Dla potrzeb testu mikropłytkowego ProSpecT Giardia/
Cryptosporidium można stosować próbki pobrane w celu
rutynowych badań mikroskopowych.
ŚWIEŻE Niezakonserwowane próbki stolca należy pobierać do
czystych i szczelnych pojemników plastikowych, przechowywać w
temperaturze 2 - 8 °C i badać w ciągu 48 godzin.
ZAMROŻONE Jeśli niezakonserwowanych próbek nie można
zbadać w ciągu 48 godzin, należy je zamrozić w temperaturze od
-20 do ‑70 °C.
ZAKONSERWOWANE Próbki stolca poddane działaniu 10%
formaliny, utrwalacza MF lub SAF mogą być przechowywane w
lodówce (2 - 8 °C) lub w temperaturze pokojowej (20 - 25 °C) i
powinny być badane w ciągu 2 miesięcy od pobrania.
CARY BLAIR Próbki stolca pobierane do pożywki transportowej
Cary Blair (lub odpowiednika) należy przechowywać w lodówce
lub zamrożone i badać w ciągu 1 tygodnia od pobrania. Do
wykorzystania w teście nie nadają się próbki stolca stężone lub
poddane działaniu utrwalacza PVA.
WYMAZ/PIELUCHA Próbki stolca uzyskane z wymazów z odbytu i
pieluch są dopuszczalne. Uwaga: stosowanie silnie wchłaniających
pieluch nie jest dozwolone.
8.6. P
rzykryć mikropłytkę i inkubować w temperaturze
pokojowej (20 - 25 °C) przez 60 minut. Po dodaniu ostatniej
próbki rozpocząć pomiar czasu.
8. SPOSÓB WYKONANIA TESTU
Wymagane materiaŁy dostarczone
Patrz Zawartość zestawu, rozdział 5
MateriaŁy niezbędne, lecz nie dostarczone
Pojemniki do pobierania próbek stolca
Stoper do pomiaru minut
Butelka na bufor płuczący
Woda destylowana lub dejonizowana
MateriaŁy opcjonalne, nie dostarczane
Czytnik mikropłytek odpowiedni do odczytu przy długości
fali 450 nm lub 450/620 do 650 nm
Aplikator z końcówkami bawełnianymi lub wiskozowymi
Mikropipeta do dostarczania objętości do 200 µl
Jednorazowe probówki, plastikowe lub szklane
Wytrząsarka typu Vortex z adapterem do płytek lub
wytrząsacz
Procedura
8.1. Przygotowanie próbek do testu
8.7. Wytrząsnąć lub odessać zawartość studzienek. Przepłukać
napełniając całkowicie każdą studzienkę rozcieńczonym
buforem płuczącym (~350-400 µl /na każdą studzienkę).
Wytrząsnąć lub odessać cały płyn ze studzienek po każdym
płukaniu. Przepłukać łącznie 3 razy. Po ostatnim płukaniu
usunąć zawartość i wystukać płytkę na czystych ręcznikach
papierowych lub odessać. Usunąć jak najwięcej buforu
płuczącego, ale przez cały czas nie pozwalać na wyschnięcie
studzienek.
Próbki niezakonserwowane Przygotować roztwory w
probówkach przy użyciu 0,4 ml buforu do rozcieńczania
próbek i jednego wacika z próbką. Dokładnie pokryć wacik
i obracać w buforze do rozcieńczania próbek, wyciskając
jak najwięcej płynu i wyrzucić wacik. Umieścić pipetę do
przenoszenia w każdej probówce.
Pr óbki z akonse r wowane /Pr óbki w poż ywkac h
transportowych Dokładnie wymieszać zawartość wstrząsając
pojemnikami. Nie jest konieczne żadne dalsze przygotowanie
próbki.
8.2. Otworzyć torebkę foliową, wyjąć wymaganą liczbę pasków
mikropłytek i umieścić je w uchwycie pasków mikropłytek.
Należy wykorzystać jedną studzienkę na kontrolę ujemną i
jedną studzienkę na każdą z dwóch kontroli dodatnich. W
przypadku użycia mniej niż 8 studzienek, należy odłamać
wymaganą liczbę studzienek od paska i umieścić nie
wykorzystane studzienki z powrotem w torebce foliowej z
pochłaniaczem wilgoci. SZCZELNIE ZAMKNĄĆ TOREBKĘ, ABY
ZABEZPIECZYĆ PRZED WILGOCIĄ I UMIEŚCIĆ Z POWROTEM
W LODÓWCE.
8.3. Dodać 4 krople (200 µl) kontroli ujemnej do studzienki
A1. Dodać 4 krople (200 µl) kontroli dodatniej Giardia
do studzienki B1 i 4 krople (200 µl) kontroli dodatniej
Cryptosporidium do studzienki C1 uważając, aby nie skazić
sąsiednich studzienek.
8.4. Za pomocą pipety do przenoszenia dodać 2 krople (100 µl)
buforu do rozcieńczania próbek (SDB) do każdej studzienki
z badanymi próbkami pacjenta. Nie należy dodawać SDB do
studzienek kontrolnych.
8.5. Zawartość próbek zakonserwowanych lub próbek w
pożywkach transportowych wymieszać silnie wstrząsając
pojemnikami. Z pomocą pipety do przenoszenia dodać 2
krople próbki do 100 µl buforu do rozcieńczania próbek
(SDB) w studzienkach. W przypadku niezakonserwowanych
próbek dodać 2 krople wstępnie rozcieńczonej próbki
(patrz Przygotowanie próbek do testu 8.1 powyżej) do 100
µl SDB w studzience.
8.8. Dodać 4 krople (200 µl) koniugatu enzymu do każdej
studzienki.
8.9. P
rzykryć mikropłytkę i inkubować w temperaturze
pokojowej (20 - 25 °C) przez 30 minut.
8.10. Wytrząsnąć lub odessać i przepłukać każdą studzienkę 5
razy jak w kroku 8.7
8.11. Dodać 4 krople (200 µl) substratu barwiącego do każdej
studzienki.
8.12. P
rzykryć mikropłytkę i inkubować w temperaturze
pokojowej (20 - 25 °C) przez 10 minut.
8.13. Dodać 1 kroplę (50 µl) roztworu zatrzymującego reakcję
do każdej studzienki. Delikatnie postukać lub wytrząsać
studzienki aż do jednorodnego zabarwienia na żółto.
Odczytać reakcje w ciągu 10 minut po dodaniu roztworu
zatrzymania reakcji.
8.14. Odczytywać wzrokowo lub spektrofotometrycznie przy
długości fali 450 nm (pojedyncza długość fali) lub przy
długości fali od 450/620 do 650 nm (podwójna długość fali).
9. KONTROLA JAKOŚCI
Podczas przeprowadzania każdego testu należy uwzględnić kontrolę
dodatnią i ujemną. Kontrole ujemna i dodatnia służą jako odczynniki
i kontrole procedury. Kontrole są przeznaczone do monitorowania
istotnych nieprawidłowych zachowań odczynników. Kontrola
dodatnia nie zapewnia precyzji dla wartości granicznej testu.
Gęstość optyczna (O.D.) kontroli ujemnej powinna wynosić
≤ 0,100 przy 450 nm lub < 0,070 przy długości fali 450/620 do
650 nm. Kontrola ujemna powinna być bezbarwna podczas
odczytu wzrokowego. Jeśli w kontroli ujemnej obecne jest żółte
zabarwienie odpowiadające oznaczeniu 1+ lub większemu na
Karcie procedury, test należy powtórzyć zwracając szczególną
uwagę na procedurę płukania.
Gęstość optyczna obydwu kontroli dodatnich powinna wynosić
≥ 0,300 przy długości fali 450 nm lub 450/620 do 650 nm, po
odjęciu gęstości optycznej kontroli ujemnej i powinna być równa lub
większa niż reakcja 2+ odczytywana wizualnie. Jeśli w którejkolwiek
z kontroli dodatnich żółte zabarwienie jest mniejsze niż 2+ na Karcie
procedury, należy zwrócić się o pomoc techniczną.
10. WYNIKI
W interpretacji zabarwienia należy posłużyć się załączoną Kartą
procedury.
Odczyt wizualny
10.1. Odczytać wyniki testu porównując z zabarwieniem reakcji
na Karcie procedury.
Dodatni: żółte zabarwienie o intensywności przynajmniej
1+
Ujemny: bezbarwne
10.2. Interpretacja wyników wizualnych:
Dodatni: Jeśli w badanej studzience pojawi się żółte
zabarwienie o intensywności równej co najmniej 1+,
wówczas próbka zawiera antygen GSA 65 lub CSA lub oba
antygeny i wynik testu jest dodatni.
Uwaga: Testy o jasno żółtym zabarwieniu (poniżej 1+) należy
powtórzyć.
Ujemny: Reakcja bezbarwna oznacza wynik ujemny i wska‑
zuje na brak antygenów GSA 65 lub CSA, lub niewykrywalne
stężenie antygenu w badanej próbce.
Odczyt spektrofotometryczny
10.3. Odczytać wyniki przy pojedynczej (450 nm) lub podwójnej
(450/620 do 650 nm) długości fali.
10.4. Odczytać gęstość optyczną (O.D.) kontroli ujemnej.
10.5. Przed rozpoczęciem interpretacji wyników odjąć gęstość
optyczną studzienki kontroli ujemnej od odczytów gęstości
optycznej studzienek kontroli dodatniej i studzienek z
badanymi próbkami.
Uwaga: Czytniki można wyzerować na studzienkę
kontroli ujemnej, aby gęstość optyczna studzienki kontroli
ujemnej była automatycznie odejmowana od wszystkich
pozostałych odczytów. Jeśli czytnik nie ma takiej funkcji,
należy wyzerować go na powietrze i odjąć gęstość optyczną
studzienki kontroli ujemnej od odczytów gęstości optycznej
studzienek kontroli dodatniej i studzienek z badanymi
próbkami.
10.6. Odczytać wyniki testu:
Dodatni: gęstość optyczna wynosi ≥ 0,050 wartości
wyzerowanej
(tj. po odjęciu gęstości optycznej kontroli ujemnej)
Ujemny: gęstość optyczna wynosi < 0,050 wartości
wyzerowanej
(tj. po odjęciu gęstości optycznej kontroli ujemnej)
10.7. Interpretacja wyników spektrofotometrycznych:
Dodatni: Jeśli odczyt wyzerowanej gęstości optycznej jest
równy lub większy niż 0,050 w studzience badanej, próbka
zawiera antygen GSA 65 lub CSA, lub oba i wynik badania
jest dodatni.
Ujemny: Odczyt wyzerowanej gęstości optycznej mniejszy
niż 0,050 oznacza wynik ujemny i wskazuje na brak antygenu
GSA 65 lub CSA, lub niewykrywalne stężenie antygenu w
badanej próbce.
*Uwaga: Wszystkie próbki, które są wzrokowo bezbarwne,
ale dają odczyt gęstości optycznej niespójny z interpretacją
wzrokową należy uznać za odczyt rozbieżny i sprawdzić,
czy w studzienkach obecne są pęcherzyki powietrza, małe
cząstki lub, czy na spodzie studzienki znajduje się nieprzez‑
roczysta warstwa. W celu usunięcia warstwy przetrzeć spód
studzienek i odczytać gęstość optyczną ponownie. Jeśli nadal
występuje rozbieżność pomiędzy odczytem wzrokowym i
odczytem gęstości optycznej, powtórzyć test.
11. Ograniczenia ZWIĄZANE Z PROCEDURĄ
Poprawność wyników testu mikropłytkowego ProSpecT Giardia/
Cryptosporidium zależy od wykonania reakcji kontrolnych zgodnie
z oczekiwaniami. Patrz „Kontrola jakości”, punkt 9.
Ujemny wynik testu nie wyklucza możliwości obecności Giardia/
Cryptosporidium i może wystąpić, gdy stężenie antygenu w próbce
jest poniżej progu wykrycia testu. Nie ustalono korelacji pomiędzy
ilością antygenu w próbce a obecnością kliniczną.
B.
Tak jak w przypadku wszystkich testów diagnostycznych IN VITRO,
lekarz powinien interpretować wyniki testu w połączeniu z
objawami klinicznymi lub innymi wynikami laboratoryjnymi.
EIA
Prawidłowe pobieranie i przygotowanie próbek ma istotne
znaczenie dla uzyskania optymalnych wyników testu. Optymalne
wyniki testu są uzyskiwane z próbek badanych jak najszybciej po
pobraniu. Patrz „Pobieranie próbek stolca”, punkt 7.
Czułość 130/131 = 99,2% (95,8 - 100%)
Swoistość 274/275 = 99,6% (98,0 - 100%)
Test mikropłytkowy ProSpecT Giardia/Cryptosporidium został
zaklasyfikowany jako test o dużej złożoności.
12. WARTOŚCI OCZEKIWANE
Częstość występowania zakażeń Giardia lamblia i Cryptosporidium
różni się w różnych populacjach i szerokościach geograficznych.
W Stanach Zjednoczonych częstość występowania zakażeń
Giardia lamblia wynosi około 4-7%, zakażenia występują
częściej wśród dzieci22 i mężczyzn homoseksualnych9,14. Częstość
występowania zakażeń Cryptosporidium wynosi około 0,53,0%, zakażenia występują częściej wśród dzieci25 i mężczyzn
homoseksualnych10,11.
13. CHARAKTERYSTYKA TESTU
CzuŁość i swoistość
Prowadzono badania kliniczne w celu oceny wyników testu
mikropłytkowego ProSpecT Giardia/Cryptosporidium. Próbki
uzyskano z dużych laboratoriów klinicznych, jednego w Stanach
Zjednoczonych i jednego w Kanadzie, kilku laboratoriów szpitalnych
w różnych częściach Stanów Zjednoczonych, wybuchu lambliozy
badanego przez laboratorium publicznej służby zdrowia, badań
klinicznych pacjentów chorych na AIDS oraz z badania klinicznego
kryptosporydiozy przeprowadzonego na zdrowych ochotnikach.
Próbki były niezakonserwowane, w pożywce transportowej Cary
Blair, zakonserwowane w 10% formalinie, w utrwalaczach SAF lub
MF (MIF).
Łącznie zbadano 495 próbek. Za pomocą badania mikroskopowego
lub metodą immunofluorescencji bezpośredniej (DFA) w 131
przypadkach stwierdzono obecność jaj i pasożytów Giardia
lamblia, w 89 stwierdzono obecność Cryptosporidium w badaniu
mikroskopowym organizmów kwasoodpornych oraz DFA, w
180 przypadkach wynik badania DFA był ujemny zarówno
na obecność Giardia lamblia jak i Cryptosporidium, a w 95
przypadkach stwierdzono obecność innych jaj i pasożytów, w
tym w 10 próbkach z pomocą mikroskopu elektronowego
stwierdzono obecność rotawirusa. Wyniki testu mikropłytkowego
(EIA) ProSpecT Giardia/Cryptosporidium wykonanego na tych
próbkach przedstawiono poniżej:
A.Połączone dane
EIA
+
-
Badanie mikroskopowe
+
218
1
2
274
220
275
Czułość 218/220 = 99,1% (96,8 - 99,9%)
Swoistość 274/275 = 99,6% (98,0 - 100%)
495
C.
Giardia lamblia + próbki: Spektrofotometryczna
interpretacja wyników
+
-
Badanie mikroskopowe
+
130
1
1
274
131
275
406
Giardia lamblia + próbki: Interpretacja wzrokowa wyników
EIA
+
-
Badanie mikroskopowe
+
128
1
3
274
131
275
406
Czułość 128/131 = 97,7% (93,5 - 99,5%)
Swoistość 274/275 = 99,6% (98,0 - 100%)
D.
Cryptosporidium próbki dodatnie: Spektrofotometryczna
i wzrokowa interpretacja wyników
EIA
+
-
Badanie mikroskopowe
+
88
1
1
274
89
275
Współczynnik zmienności (CV) w jednym teście oceniono za
pomocą 15 próbek (5 ujemnych, 5 dodatnich z obecnością Giardia
lamblia oraz 5 dodatnich z obecnością Cryptosporidium) o różnych
odczytach gęstości optycznej. Każda próbka była badana w 10
studzienkach. Średni wynik CV w ramach jednego testu wynosił
5,41%.
364
Czułość 88/89 = 98,9% (93,9 - 100%)
Swoistość 274/275 = 99,6% (98,0 - 100%)
Liczby w nawiasach stanowią przedziały ufności 95%.
Próbka
nr
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
Próbka
nr
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
Ujemny
Ujemny
Ujemny
Ujemny
Ujemny
Giardia +
Giardia +
Giardia +
Giardia +
Giardia +
Cryptosporidium +
Cryptosporidium +
Cryptosporidium +
Cryptosporidium +
Cryptosporidium +
Średnia
gęstość
optyczna
0,061
0,065
0,057
0,060
0,060
0,774
1,992
2,530
2,715
2,859
0,183
0,754
0,820
1,219
1,858
Odchylenie
%CV
standardowe
0,003
0,005
0,002
0,005
0,002
0,038
0,107
0,097
0,039
0,060
0,013
0,026
0,069
0,153
0,096
4,43
7,23
4,04
7,83
3,83
4,91
5,37
3,83
1,44
2,10
7,27
3,41
8,38
12,55
5,18
Odchylenie
%CV
standardowe
0,002
0,003
0,002
0,006
0,002
0,043
0,071
0,143
0,044
0,057
0,013
0,026
0,072
0,174
0,121
3,57
5,00
3,39
9,52
3,45
5,70
3,55
5,62
1,62
2,00
7,39
3,37
8,92
11,80
6,21
Reaktywność krzyŻowa
Test mikropłytkowy ProSpecT Giardia /Cryptosporidium badano
za pomocą próbek stolca dodatnich w zakresie obecności
kilku drobnoustrojów obecnych w stolcu. Nie obserwowano
żadnej reaktywności krzyżowej z żadnym czynnikiem zakaźnym
wymienionym poniżej.
Ascaris lumbricoides
Blastocystis hominis
Chilomastix mesnili
Dientamoeba fragilis
Diphyllobothrium latum
Endolimax nana
Entamoeba coli
Entamoeba hartmanni
CzuŁość analityczna
Test mikropłytkowy ProSpecT Giardia/Cryptosporidium wykrywa
około 0,8 ng/ml antygenu GSA 65 i 20 ng/ml antygenu CSA.
Odtwarzalność
Współczynnik zmienności (CV) pomiędzy testami oceniono
za pomocą 15 próbek (5 ujemnych, 5 dodatnich z obecnością
Giardia lamblia oraz 5 dodatnich z obecnością Cryptosporidium) o
różnych odczytach gęstości optycznej. Każda próbka była badana
w 10 studzienkach na test w trzech kolejnych powtórzeniach.
Średni CV pomiędzy testami wynosił 5,45%.
Ujemny
Ujemny
Ujemny
Ujemny
Ujemny
Giardia +
Giardia +
Giardia +
Giardia +
Giardia +
Cryptosporidium +
Cryptosporidium +
Cryptosporidium +
Cryptosporidium +
Cryptosporidium +
Średnia
gęstość
optyczna
0,056
0,060
0,059
0,063
0,058
0,755
2,000
2,546
2,724
2,857
0,186
0,722
0,807
1,474
1,949
Entamoeba histolytica
Hymenolepis nana
Iodamoeba butschlii
Isospora spp.
Rotavirus
Strongyloides stercoralis
Taenia spp.
Trichuris trichiura
14. PIŚMIENNICTWO
7.
Morbid. Mortal. Weekly Rep. 27(20):167-168.
Chapman, P.A., B.A. Rush och J. McLauchlin, 1990.
8.
An enzyme immunoassay for detecting Cryptosporidium in faecal and
environmental samples.
J. Med. Microbiol. 32:233-237.
Craun, G.F., 1979.
9.
Waterborne giardiasis in the United States: a review.
Am. J. Publ. Health 69(8):817-819.
Craun, G.F., 1986.
Waterborne giardiasis in the United States 1965-84.
Lancet I:513-514.
10. D’Antonio, R.G., et. al., 1985.
A waterborne outbreak of cryptosporidiosis in normal hosts.
Ann. Intern. Med. 103:886.
11. Dubey, J.P., C.A. Speer och R. Fayer, eds., 1990.
Cryptosporidiosis of Man and Animals.
CRC Press.
12. Gallaher, M.M., et. al., 1989.
Cryptosporidiosis and surface water.
Am. J. Public Health 79(1):39-42.
13. Hayes, E.B., et. al., 1989.
Large community outbreak of cryptosporidiosis due to contamination
of a filtered public water supply.
N. Eng. J. Med. 320(21):1372-1376.
14. Kean, B.H. et al., 1979.
Epidemic of amoebiasis and giardiasis in a biased population.
Brit. J. Ven. Dis. 55:375-378.
15. Leech, J.H., M.A. Sande och R.K. Root, eds., 1988.
Parasitic Infections.
Churchill Livingstone.
16. Meyers, J.D. et al., 1977.
Giardia lamblia infection in homosexual men.
Brit. J. Ven. Dis. 53:54-55.
17. Navin, T.R. och A.M. Hardy, 1984.
Cryptosporidiosis in patients with AIDS.
J. Infect. Dis. 155:150.
18. Rendtorff, R.C., 1979.
The experimental transmission of Giardia lamblia among volunteer
subjects in waterborne transmission of Giardiasis
(Jakubowski, W., och Hoff, J.C., eds.), pp.64-81. EPA, U.S., Cincinnati,
OH.
19. Rosoff, J.D., och H.H. Stibbs, 1986.
1.
Addiss, D.G., 1991.
2.
Evaluation of a commercially available Enzyme-Linked Immunoabsorbent
Assay for Giardia lamblia antigen in stool.
J. Clin. Microbiol. 29(6):1137-1142.
Alpert, G, et. al., 1986.
3.
Outbreak of Cryptosporidiosis in a day care centre.
Pediatrics 77(2):152-157.
Anon., 1984.
Cryptosporidiosis among children attending day-care centres - Georgia,
Pennsylvania, Michigan, California, New Mexico.
Morbid Mortal Weekly Rep. 33(42):599-601.
Arrowood, M.J. och C.R. Sterling, 1989.
4.
5.
Comparison of conventional staining methods and monoclonal
antibody-based methods for Cryptosporidium oocyst detection.
J. Clin. Microbiol. 27(7):1490-1495.
Black, R.E. et al., 1977.
6.
Giardiasis in day care centres: evidence of person to person
transmission.
Pediatrics 60(4):486-491.
Center for Disease Control, Atlanta, GA, 1978.
Intestinal parasite surveillance-United States 1976.
Isolation and identification of a Giardia lamblia-Specific Stool Antigen
(GSA 65) useful in coprodiagnosis of giardiasis.
J. Clin. Microbiol. 23(5):905-910.
20. Rosoff, J.D., och H.H. Stibbs, 1986.
Physical and chemical characterization of a Giardia lamblia-Specific
Antigen useful in the coprodiagnosis of giardiasis.
J. Clin. Microbiol. 24(6):1079-1083.
21. Rosoff, J.D. et al., 1989.
Stool Diagnosis of giardiasis using a commercially available enzyme
immunoassay to detect Giardia-specific antigen 65 (GSA 65).
J. Clin. Microbiol. 27(9):1997-2002.
22. Schieven, B.C. och Z. Hussain, 1990.
Evaluation of an enzyme immunoassay test kit for diagnosing infections
with Giardia lamblia.
Serodiag and Immunother 4:109-113.
23. Sonnad, S., L. Bahrami, P. O’Hanley, 1991.
Compatibility Assessment of Three Common Transport Media Systems
with the ProSpecTTM / Giardia Immunoassay.
Presenterad vid årsmötet 1991 för American Society for Microbiology
Meeting, Session 20.
24. Stehr-Green, JK, et. al., 1987.
Shedding of oocysts in immunocompetent individuals infected with
Cryptosporidium.
Am. J. Dis. Child, 140:1213.
25. Taylor, JP, et. al., 1985.
Cryptosporidiosis outbreak in a day-care centre.
Am. J. Dis. Child. 139:1023-1025.
26. Visvesvara, G.S., 1982.
Giardiasis in Children.
J. Pediatr. Gastroentrol Nutr. 1(4):463-465.
27. Ungar, B.L.P., 1990.
Enzyme-linked immunoassay for detection of Cryptosporidium antigens
in faecal specimens.
J. Clin. Microbiol. 28:2491.
28. Wolfe, M.S., 1979.
Managing the patient with giardiasis: clinical, diagnostic and therapeutic
aspects.
In: Waterborne Transmission of Giardiasis (Jakubowski, W., and Hoff,
J.C., eds.), pp.39-52. EPA, U.S., Cincinnati, OH.
ProSpecT™ jest zarejestrowanym znakiem towarowym
15. Opakowania
R2458496 .....................96 Tests
Oxoid Ltd Wade Road Basingstoke Hants,
RG24 8PW Wielka Brytania
Pomocy technicznej udziela lokalny dystrybutor.
Instrukcja użycia X7589A Zmieniony października 2013