Konferencja: MONITORING ZAGROŻEŃ ŚRODOWISKA PRACY prof. nadzw. dr hab. inż. Janusz Mirosławski Substancje szkodliwe w środowisku pracy Katowice, 26 kwietnia 2017 r. Prawa autorskie zastrzeżone Jednym z podstawowych obowiązków pracowników służb bezpieczeństwa i higieny pracy w krajach Unii Europejskiej jest ochrona zdrowia i życia pracowników w środowisku pracy. Współczesne środowisko pracy charakteryzuje się wieloma, równocześnie występującymi czynnikami niebezpiecznymi, szkodliwymi i uciążliwymi mogącymi oddziaływać na organizm pracownika. Skuteczna ochrona pracownika przed tymi zagrożeniami wymaga wiedzy w zakresie: • Właściwości fizycznych i chemicznych czynników szkodliwych. • Skutków oddziaływania na organizm. • Metod ich identyfikacji i analizy. • Dobrania metod redukcji narażenia na te czynniki. •Nieorganiczne pyły i związki pylicotwórcze •Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne •Dioksyny i polichlorowane bifenyle Szkodliwe działanie pyłów na człowieka Pyły można podzielić na pyły o działaniu: • Drażniącym (cząstki węgla, żelaza, szkła, aluminium, związki baru) • Zwłókniającym (cząstki kwarcu, azbestu talku, ) • Kancerogennym • Alergizującym (pyły arsenu, miedzi, cynku, chromu) (azbest) Parametry wpływające na skutki działania pyłu na organizm człowieka: ● ● ● ● Stężenie pyłu Wymiary i kształt cząsteczek Skład chemiczny i struktura krystaliczna Rozpuszczalność Zgodnie z rozporządzeniem ministra zdrowia i opieki społecznej z dnia 11 września 1996 r. (Dz.U Nr 121, poz. 571) Obecnie w Polsce za rakotwórcze dla ludzi uważa się wszystkie gatunki azbestu (aktynolit, antofyllit, chryzotyl, krokidolit, tremolit), talk zawierający włókna azbestowe oraz procesy produkcyjne, w których są emitowane pyły drewna twardego (buk, dąb). Za prawdopodobnie rakotwórcze dla ludzi są uważane pyły antygorytu włóknistego i krzemionki krystalicznej (ditlenek krzemu). Najczęściej rejestrowane pylice to: • • • • • • Węglowa Azbestowa Krzemowa Cynowa Żelazowa Bawełniana Jakie badania należy wykonać aby zdiagnozować pylicę? ● Badanie RTG płuc ● Tomografia komputerowa płuc Azbest • • • • • Krzemiany magnezu Struktura włóknista (niełamiące się białe lub barwne włókna) Odporny na temperaturę (temp. topnienia 1500°C) Źle się rozpuszcza w wodzie Wyróżniamy - serpentynowy (chryzotyl, tzw. azbest biały) - amfibolowy azbest amfibolowy azbest serpentynowy Używany był do produkcji: Roczne wydobycie azbestu na świecie w XX w. Zużycie azbestu w Europie w latach 1920 - 2000 Ilość produktów azbestowo-cementowych zastosowanych jako materiały budowlane wg województw (kg/osobę) Pylica azbestowa Zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej w projekcji bocznej u osoby z azbestozą. Widoczne płytki ponad przeponą. Wyższy Urząd Górniczy w Katowicach Bibliografia ● ● ● ● Centralny Instytut Ochrony Pracy Witold Seńczuk: Toksykologia współczesna Marek Kazimierz: Pylice płuc. W: Andrzej Szczeklik: Choroby wewnętrzne artykuły Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne- właściwości. • WWA grupa związków o budowie pierścieniowej, zawierają od 2 do 13 skondensowanych pierścieni benzenowych w ułożeniu liniowym, kątowym lub klastrowym • W stanie czystym WWA -w postaci bezbarwnych, białych, jasnożółtych lub jasnozielonych kryształów. • Słabo rozpuszczalne w wodzie, lepiej w rozpuszczalnikach organicznych. Antropogeniczne : •produkty niepełnego spalania paliw kopalnych i drewna, zwłaszcza w źle regulowanych, starszych piecach węglowych •lotne pyły i popioły - produkty spalania paliw i utylizacji śmieci •koksownie, rafinerie, huty żelaza, aluminium i miedzi •produkcja smoły i węgla drzewnego • Układ oddechowy- w postaci par lub zaadsorbowane na cząstkach pyłu • Przez skórę- w warunkach ekspozycji zawodowej wskutek bezpośredniego kontaktu. • Układ pokarmowy- ze spożywaną żywnością lub wodą pitną. Liczne badania epidemiologiczne wykonane u pracowników narażonych na wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne, w tym również benzo(a)piren, wykazały wyraźną zależność między ekspozycją na te mieszaniny a wzrostem ryzyka powstawania nowotworów. W krajowym przemyśle hutniczym na stanowiskach pracy występują zróżnicowane poziomy stężeń benzo(a)pirenu, obejmujące zakres od 0.003 do 4.80 μg/m3. Około 2% jednostkowych wyników pomiarów stężeń WWA przekracza aktualną krajową wartość NDS tj. 2 μg/m3. Obserwuje się: a) najwyższe narażenie na WWA na stanowiskach pracy murarzy przemysłowych na stalowni oraz wytapiaczy (garowych) wydziału wielkich pieców (od 0.5 do powyżej 1 NDS); b) najniższe narażenie na WWA na wydziale elektrociepłowni, spiekalni oraz na wydziale walcowni blach grubych (stwierdzone tylko jakościowo). • WWA działają szkodliwie na jądra, a zwłaszcza na procesy nasieniotwórcze. Metabolity benzo[a]pirenu wiążą się z białkami struktur kanalików nasiennych jąder, zaburzają replikację DNA i zaburzają spermatogenezę. • W komórkach jajowych stwierdzono natomiast anomalię polegającą na diploidalności chromosomów. Powstające w czasie metabolizmu WWA utlenione formy węglowodorów pierścieniowych, wraz z produktami częściowego utleniania tłuszczów, wywierają działanie mutagenne oraz powodują zaburzenia stabilności błon komórkowych. • Po ekspozycji dorosłych osobników zwierząt laboratoryjnych na WWA obserwowano: • zmiany w narządach układu odpornościowego (szpik kostny, grasica, śledziona, węzły chłonne) • zmiany w poziomie immunoglobulin • nieprawidłową syntezę cytokin w śledzionie • zaburzenia w aktywacji limfocytów poprzez wzrost wewnątrzkomórkowego stężenia Ca2+ w limfocytach WWA przyspieszają działanie enzymów odpowiedzialnych za przyspieszenie metabolizmu leków, a przez to skracanie czasu ich działania na organizm. Są to tak ważne leki, jak barbiturany, neuroleptyki, leki przeciwdepresyjne i przeciwzakrzepowe. Dlatego podczas kuracji należy zaprzestać palenia papierosów i spożywania wędzonego mięsa. • Aktywne metabolity WWA o charakterze związków elektrofilowych są silnymi czynnikami alkilującymi zasady DNA i RNA oraz wiele innych receptorów o charakterze nukleofilowym. • Badania mutagenności, kancerogenności, wiązania z DNA kilkunastu metabolitów WWA wskazują, że epoksydiole powstające w tym rejonie są substancjami posiadającymi własności mutagenne i kancerogenne O HO OH 7,8-dihydrodiol-9,10-trans-epoksyd benzo[a]pirenu jest rakotwórczą postacią benzo[a]pirenu. Jego okres półtrwania wynosi osiem minut i jest wystarczająco długi aby mogła zajść reakcja z makrocząsteczkami. W 1992 r Nisbet i LaGoy opublikowali tzw. względne współczynniki kancerogenności dla poszczególnych WWA • Seńczuk Witold Toksykologia, PZWL, 2002 • Smolik Ewa Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego, Sosnowiec • http://www.allum.pl/zagrozenia-i-alergeny/wielopierscienioweweglowodory-aromatyczne DIOKSYNY I POLICHLOROWANE BIFENYLE POLICHLOROWANE BIFENYLE-PCB • Chloropochodne bifenyli • Otrzymywane przez stopniowe chlorowanie bifenylu w obecności katalizatora • Mieszanina izomerów o różnej zawartości atomów chloru i ich rozmieszczeniu w cząsteczce bifenylu Działanie toksyczne • Ostre działanie toksyczne- zatrucia ostre • Noworodki • Wpływ na enzymy Trądzik chlorowy DIOKSYNY 2,3,7,8-TCCD • Najbardziej toksyczny izomer • Względem niego określana jest toksyczność pozostałych związków tego szeregu Właściwości • Bezbarwne, bezwonne ciała stałe, nie mają smaku, niewyczuwalne organoleptycznie • Temperatura topnienia od 88°C do 330°C • Bardzo słabo rozpuszczają się w wodzie, ograniczenie w rozpuszczalnikach organicznych • Właściwości lipofilne • Odporne na działanie czynników fizykochemicznych • Degradacja pod wpływem promieniowania UV, zwłaszcza dioksyn rozpuszczonych w rozpuszczalniku organicznym • Toksyczność Źródła dioksyn związane z rodzajami reakcji oraz przemianami, jakie towarzyszą ich powstawaniu: Źródła dioksyn Reakcje chemiczne Reakcje termiczne Reakcje fotochemiczne Reakcje enzymatyczne Reakcje chemiczne Reakcje termiczne Reakcje enzymatyczne Źródła dioksyn związane z miejscem ich powstawania Źródła dioksyn Przestarzałe technologie produkcji alkilo- i arylohalogenoorganiocznych połączeń, w których syntezie są stosowane halogeny i rozpuszczalniki oraz katalizatory zdolne do przyspieszania syntezy dioksyn; Awarie związane z niekontrolowaną emisją do środowiska produktów lub półproduktów przemysłu chemicznego, petro- i karbochemicznego, celulozowo-papierniczego, metalurgicznego; Emisje z zakładów likwidujących termicznie odpady przemysłowe i komunalne; Gazy z silników spalinowych. W bardzo wielu chemicznych procesach technologicznych - takich choćby jak wytwarzanie pestycydów, herbicydów itp., następuje niepożądana reakcja uboczna, którą jest kondensacja dwóch cząsteczek chlorofenolu z wytworzeniem cząsteczki PCDD. Wiele produkowanych obecnie tworzyw sztucznych zawiera dodatki substancji utrudniających ich palenie się (retardantów). Są nimi najczęściej polibromowane etery dwufenylowe. W czasie palenia się takiego tworzywa dochodzi do powstawania polibromowanych dibenzofuranów i dioksyn Źródła emisji dioksyn w Polsce i wielkości emisji. ŹRÓDŁO EMISJA [NG (TEQ/KG)] Miedzi (przerób złomu) 780 Ołowiu (przerób złomu) 0,6-8,3 Żelaza (ruda +złom) 2,0-4,0g/rok/hutę Hutnictwo Spalanie paliw kopalnych Węgiel kamienny 0,422 Wegiel brunatny 0,422 Benzyna ołowiowa 1,1 Olej napędowy 0,024 Drewno 1,0 Papier bielony 15ppt Ścieki 24ppt Osady 17ppt Bielenie papieru Procesy w trakcie których są emitowane PCDDs i PCDFs Produkcja i wykorzystanie penta-, tetra-, i trichlorofenolu Polichlorodibenzofurany w PCB Likwidacja odpadów w nietypowych spalarniach Awarie transformatorów zawierających PCB Produkcja i wykorzystanie chloru Spalanie odpadów przemysłowych i komunalnych Emisja dioksyn na terenie Polski TOKSYCZNOŚĆ PCDD/PCDF zaliczane są do substancji ekstremalnie toksycznych. Nie wszystkie jednak są niebezpieczne w takim samym stopniu. Stopień toksyczności dioksyny zależy od stopnia schlorowania pierścieni benzenowych oraz wzajemne ułożenie tych atomów w cząsteczce dibenzodioksyny czy dibenzofuranu Drogi wchłaniania • Drogi oddechowe- zaadsorbowane fagocytowanych przez pneumocyty na cząstkach pyłu • Skóra- bezpośredni kontakt warstwy lipofilnej z sadzami i popiołami lub brudna odzieżą • Droga pokarmowa- głównie ryby i ich produkty, mięso i mleko, a także mleko karmiących matek Parametr ADI (dzienna dawka akceptowalna) TDI (dzienna dawka tolerowalna Kraj (organizacja) USA (EPA- Agencja Ochrony Środowiska) USA (Urząd ds. Żywności i Leków) Wartość 0,006 pg/kg masy ciała 0,06 pg/kg masy ciała WHO 10 pg/kg masy ciała Holandia (Ministerstwo Zdrowia) 3 pg/kg masy ciała RFN (Ministerstwo Zdrowia) 1-2 pg/kg masy ciała NOEL (dzienna dawka bezobjawowa) ogólnie obowiązująca 1 pg/kg masy ciała NDS (największe dopuszczalne stężenie) -w powietrzu -w wodzie -w glebie UE 0,4 pg/m3 0,06 pg/m3 0,02 pg/m3 Toksyczne działanie na człowieka • • • • • • • • Działanie na układ immunologiczny Toksyczność strukturalna Działanie mutagenne Działanie teratogenne Działanie embriotoksyczne Działanie alergizujące Działanie kancerogenne Zatrucia Makroskopowy obraz wątroby szczura: (I) –kontrola, (II) – 3 tyg. po podaniu TCDD, Pow. 400× CHLORAKNE - bolesna wysypka alergiczna. Zapaleniowoalergiczne zmiany skóry głównie na twarzy i rękach, nie reagują na antybiotyki, mogą utrzymywać się do 10 lat i pozostawiają głębokie blizny Najczęstszymi skutkami działania dioksyn są: • • • • Neurobehawioralne efekty rozwojowe (nerwowość w zachowywaniu się) Zmiany w układzie rozrodczym samic Obniżenie ogólnej odporności organizmu Bujny rozrost komórek WHO - Światowa Organizacja Zdrowia - na podstawie wieloletnich doświadczeń i obserwacji na zwierzętach oraz badań klinicznych ustaliła niebezpieczną dla zdrowia ilość dioksyn na poziomie 1 ng (1 nanogram to 1 miliardowa część grama) na kilogram masy ciała dziennie, a jako całkowicie bezpiecznąporcję 100 razy mniejszą. I wreszcie w 1997 roku International Agency for Research on Cancer uznała najbardziej toksyczną dioksynę (TCDD) za czynnik rakotwórczy I grupy, czyli o udowodnionym działaniu. Literatura • • • • • J. K. Piotrowski: „Podstawy toksykologii”, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 2006 ,,Toksykologia współczesna”- Witold Seńczuk www.katastrofakatastrofa.republika.pl www.wikipedia.pl www.dioksyny.com.pl Wiedza na temat właściwości fizycznych, chemicznych i toksycznych w dużej mierze zmniejsza ryzyko narażenia na substancje szkodliwe pracownika w jego środowisku pracy Dziękuję za uwagę