Metody magnetyczne w MBN Defektoskopia magnetyczno-proszkowa Wstęp Metoda "magnetyczna" – polega na wzbudzaniu w badanych elementach pola magnetycznego i poszukiwaniu tzw. lokalnych magnetycznych pól rozproszenia powstających nad powierzchnią badanego elementu. Metoda detekcji rozproszonego pola magnetycznego – obrazowanie za pomocą proszku magnetycznego – pomiar natężenia pola rozproszonego. Schemat badań metodą magnetycznoproszkową Magnesowanie ferromagnetyka Magnesowanie ferromagnetyka Magnesowanie ferromagnetyka Obwód magnetyczny Dla pierścienia: H = I⋅ n / L I – natężenie prądu, n – ilość zwojów, D – długość średniego obwodu; Strumień magnetyczny Φ = B ⋅ S; Prawo Ohma dla obwodu: Φ = I n / R, R = L / (μo μ S) I n - siła magnetomotoryczna, R – oporność magnetyczna Obwód złożony I n = H1L1 + H2 L2 + H3 L3 Hi = F [ B(H) ] dla danego Bi według Bi = Φ / Si B i H na granicy ośrodków B i H na granicy ośrodków Prądy wirowe Pole magnetyczne wokół przewodnika z prądem Natężenie pola magnetycznego w odległości r od środka przewodnika o promieniu R, przez który płynie prąd o natężeniu I : Oddziaływanie między magnesami i przyciąganie zwory Pole magnetyczne rozproszone Pole magnetyczne rozproszone Pole magnetyczne rozproszone Pole magnetyczne rozproszone Pole magnetyczne rozproszone Pole magnetyczne rozproszone Badania modelowe Badania modelowe Powstawanie defektogramu proszkowego Powstawanie defektogramu proszkowego WZBÓDNIKI POLA MAGNETYCZNEGO WZBÓDNIKI POLA MAGNETYCZNEGO Dobór typu magnesowania Dobór typu magnesowania Dobór typu magnesowania Dobór typu magnesowania Proszki magnetyczne Proszki magnetyczne Proszki magnetyczne Dobór wielkości ziarna proszku Magnesowanie obiektu Magnesowanie obiektu Magnesowanie obiektu Magnesowanie obiektu Magnesowanie obiektu Wyniki badań