Wrona nios¹ca œwiat³..

Wrona niosąca światło
Dawno temu Eskimosi żyli w ciemnościach na Północy. Wrona
często podróżowała między Południem i Północą i opowiadała im
o świetle dziennym panującym na południu. Tylko dzieci lubiły jej
historię. Mówiła o ludziach, którzy mogą polować przez długi czas
w świetle dziennym, i widzą dzikie zwierzęta, zanim one ich zaatakują
dodała.
Po wysłuchaniu dzieci, naczelny Eskimos poprosił wronę, aby
przyniosła im światło dzienne.
Wrona przeleciała wiele mil.
Kiedy dotarła na południe postanowiła odpocząć na drzewie
nieopodal rzeki. Nagle pojawiła się tam młoda dziewczyna. Była to córka
wodza. Wrona wpadła na pewien pomysł, zamieniła się w pyłek i opadła
na jej płaszcz. Dziewczynka wracając zaniosła ją do swej chaty.
Tam wrona zobaczyła świecące pudełko na podłodze. Wrona
pomyślała, że właśnie w nim jest światło dzienne. Zobaczyła bawiącego
się chłopca na podłodze. Wskoczyła do jego ucha i szepnęła, „chcesz
pobawić się kulą światła”. Chłopiec zaczął płakać i powtarzać słowa
wrony. Więc jego ojciec otworzył pudełko i dał mu piłkę.
Wrona szepnęła znowu, „chcesz wyjść na zewnątrz”. Chłopiec
znów powtórzył jej słowa więc ojciec zabrał go na zewnątrz. Wrona
wyskoczyła z ucha chłopca i ponownie stała się ptakiem. Natychmiast
chwyciła piłkę i poleciała z powrotem na północ.
Gdy przybyła na miejsce upuściła piłkę na ziemię. Ta rozpadła
się na wiele kawałków i wszędzie zapanowało światło dzienne. Eskimosi
byli bardzo zadowoleni. Wrona powiedziała im, że piłka będzie działać
tylko przez sześć miesięcy. Potem będzie musiała wrócić na południe
i przynieść nową piłkę.
Do dziś Eskimosi mają każdego roku sześć miesięcy ciemności
i sześć miesięcy światła dziennego.