DYREKTYWA KOMISJI 91/322/EWG

DYREKTYWA KOMISJI 91/322/EWG
z dnia 29 maja 1991
w sprawie ustanowienia indykatywnych wartości granicznych w wykonaniu dyrektywy Rady
80/1107/EWG w sprawie ochrony pracowników przed ryzykiem związanym z narażeniem na
działanie czynników chemicznych, fizycznych i biologicznych w miejscu pracy
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,
uwzględniając dyrektywę Rady 80/1107/EWG z dnia 27 listopada 1980 roku w sprawie ochrony
pracowników przed ryzykiem związanym z narażeniem na działanie czynników chemicznych,
fizycznych i biologicznych w miejscu pracy1, po raz ostatni zmienioną przez dyrektywę
88/642/EWG2, a w szczególności jej art. 8 ust. 4 akapit pierwszy;
uwzględniając opinię Komitetu Doradczego ds. bezpieczeństwa, higieny i zdrowia w miejscu
pracy,
a także mając na uwadze, co następuje:
art. 8 ust. 4 akapit trzeci dyrektywy 80/1107/EWG stwierdza, że indykatywne wartości graniczne
odzwierciedlają oceny ekspertów oparte na danych z badań;
ustanowienie tych wartości ma na celu harmonizację warunków w tym obszarze, przy
jednoczesnym utrzymaniu dotychczasowych osiągnięć;
dyrektywa stanowi praktyczny krok w kierunku zapewnienia społecznego wymiaru rynku
wewnętrznego;
graniczne wartości narażenia zawodowego na czynniki zewnętrzne należy uznać za ważną część
ogólnej strategii mającej na celu zapewnienie ochrony zdrowia pracowników w miejscu pracy;
wstępny wykaz granicznych wartości narażenia zawodowego na czynniki zewnętrzne można
określić w odniesieniu do czynników, dla których oceny przeprowadzone w Państwach
Członkowskich są podobne, przy udzieleniu priorytetu czynnikom, które znaleziono w miejscach
pracy i co do których istnieje prawdopodobieństwo, iż mają wpływ na zdrowie pracowników;
wykaz ten może być oparty na istniejących danych z badań tak dalece jak dalece dotyczą one
efektów zdrowotnych, jakkolwiek w przypadku pewnych czynników dane te są bardzo
ograniczone;
1
2
Dz.U. L 327, 3.12.1980, str. 8.
Dz.U. L 356, 24.12.1988, str. 74.
1
ponadto, konieczne może okazać się określenie wartości granicznych narażenia zawodowego na
czynniki zewnętrzne w krótszych okresach uwzględniających skutki wynikające z krótszego okresu
narażenia na te czynniki;
metoda odniesienia obejmująca, między innymi, ocenę narażenia oraz strategię dokonywania
pomiaru wartości granicznych narażenia zawodowego na czynniki zewnętrzne jest przedstawiona w
dyrektywie 80/1107/EWG;
W świetle znaczenia jakie mają wiarygodne pomiary dotyczące ryzyka w odniesieniu do wartości
granicznych narażenia zawodowego na czynniki zewnętrzne, w przyszłości konieczne może okazać
się określenie odpowiednich metod odniesienia;
Należy dokonywać analizy wartości granicznych narażenia zawodowego na czynniki zewnętrzne
oraz ich rewizji o ile badania wykażą, iż straciły już one na swej autentyczności;
w odniesieniu do niektórych czynników w przyszłości konieczne będzie uwzględnienie wszystkich
dróg wchłaniania, w tym możliwości wchłaniania przez skórę, w celu zapewnienia możliwie
najlepszego stopnia ochrony;
środki ustalone niniejszą dyrektywą są zgodne z opinią Komitetu powołanego na podstawie art. 9
dyrektywy 80/1107/EWG,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Wykaz indykatywnych wartości granicznych, uwzględnianych przez Państwa Członkowskie,
między innymi, przy ustalaniu wartości granicznych, o których mowa w art. 4 ust. 4 lit. b
dyrektywy 80/1107/EWG znajduje się w Załączniku.
Artykuł 2
1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie niezbędne przepisy zapewniające zgodność z
niniejszą dyrektywą do dnia 31 grudnia 1993 roku i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.
Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub
odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia
określane są przez Państwa Członkowskie.
2. Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego,
przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.
Artykuł 3
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.
2
Sporządzono w Brukseli, 29 maja 1991 roku.
W imieniu Komisji
Vasso PAPANDREOU
Członek Komisji
ZAŁĄCZNIK
INDYKATYWNE WARTOŚCI GRANICZNE DOTYCZĄCE NARAŻENIA ZAWODOWEGO
NA CZYNNIKI ZEWNĘTRZNE
Einecs (1)
CAS (2)
Nazwa czynnika wartości graniczne (3)
mg/m3 (4)
ppm (5)
2 001 933 54-11-5 Nikotyna (6)
0.5 - 2 005 791 64-18-6 Kwas mrówkowy
9 5 2 005 807 64-19-7 Kwas octowy
25 10 2 006 596 67-56-1 Metanol
260 200 2 008 352 75-05-8 Acetonitryl
70 40 2 018 659 88-89-1 Kwas pikrynowy (6)
0.1 - 2 020495 91-20-3 Naftalen
50 10 2 027 160 98-95-3 Nitrobenzen
5 1 2 035 853 108-46-3 Rezorcyna (6)
45 10 2 037 163 109-89-7 Dwuetyloamina
30 10 2 038 099 110-86-1 Pirydyna (6)
15 5 2 046 969 124-38-9 Dwutlenek węgla
9 000 5 000 2 0 56 343 144-62-7 Kwas szczawiowy (6)
1 - 2 069 923 420-04-2 Cyjanamid (6)
2 - 2 151 373 1305-62-0 Dwuwodorotlenek wapnia (6)
5 - 2 152 361 1314-56-3 Pięciotlenek dwufosforu (6)
1 - 2 152 424 1314-80-3 Pięciosiarczek dwufosforu (6)
1 - 2 152 932 1319-77-3 Krezole (wszystkie izomery) (6)
3
22 5 2 311 161 7440-06-4 Platyna (metal)(6)
1 - 2 314 843 7580-67-8 Wodorek litu (6)
0.025 - 2 317 781 7726-95-6 Brom (6)
0.7 0.1 2 330 603 100-13-8 Pięciochlorek fosforu (6)
1 - 2 332 710 10102-43-9 Tlenek azotu
30 25 8003-34-7 Proszek perski
5 - Bar (związki rozpuszczalne jak Ba) (6)
0.5 - Srebro (związki rozpuszczalne jak AG) (6)
0.01 - Cyna (związki nieorganiczne jak SN)(6) 2(1)
Einecs: Europejski Wykaz Istniejących Substancji Chemicznych.
(2)
CAS: Numer Wykazu Abstraktu Chemicznego.
(3)
Zmierzony lub obliczony w odniesieniu do okresu odniesienia równego osiem godzin.
(4)
Mg/m3 = miligramy na metr sześcienny powietrza w temperaturze 20 st. C oraz 101.3 KPa
(ciśnienie 760 mm słupka rtęci).
(5)
Ppm = części na milion przez objętość powietrza (ml/m3)
(6)
Istniejące dane statystyczne dotyczące skutków zdrowotnych są bardzo ograniczone.
4