ZIEMIA Z KOSMOSU cz. 1 Agata Czech kl. 3e Ziemia Trzecia planeta od Słońca z kosmosu wydaje się niewielką kulą z błękitnego szkła. Wśród planet naszego układu słonecznego, nie imponuje wielkością. Średnica Ziemi wynosi 12,7 tys. km (największa planeta Jowisz ma ponad dziesięć razy większą średnicę - 142 tys. km). Gdy patrzy się na Ziemię z kosmosu, widać głównie oceany – jak dotąd nigdzie indziej nie dostrzeżono wody w stanie płynnym. Pierwsze zdjęcia Ziemi z kosmosu wykonali Amerykanie w drugiej połowie lat 40. zeszłego wieku, wystrzeliwując na wysokość ponad 100 km niemieckie rakiety V-2 z zamontowanymi na ich czubku kamerami. Były to czarno-białe, mało wyraźne fotografie, ale pokazywały zaokrąglony horyzont planety na tle czarnego kosmosu. Dziś NASA dysponuje flotyllą blisko 20 satelitów obserwujących Ziemię z nieba. Nie tylko w świetle widzialnym dla ludzkiego oka, ale też w zakresie podczerwieni, ultrafioletu, a także promieni radaru. Pięć satelitów tworzy obecnie nad naszymi głowami niezwykły pociąg - mkną nad Ziemią jeden za drugim, jak korale nanizane na jedną orbitę. To Aura, Parasol, Calipso, Cloudsat i Aqua. W ten sposób wszystkie mogą oglądać swoimi przyrządami niemal jednocześnie (w ciągu 23 min) ten sam obszar planety i warstwę atmosfery ponad nim. Europa nocą widziana z orbity. Widok naszej planety z powierzchni Księżyca. Ziemia i Księżyc widziane w jednym kadrze. Okazuje się, ze Ziemia widziana z odległej planety wydaje się bardzo niewielka, prawie niewidoczna gołym okiem. Widok Ziemi z Marsa. Zielona planeta. Zdjęcie z satelity GeoEye pokazujące roślinność - tę na lądzie oraz morski fitoplankton (zielony kolor wskazuje na obecność chlorofilu biorącego udział w fotosyntezie). Widok Oceanu Indyjskiego. Zdjęcie z 6 listopada 2004 roku przedstawiające imponujący widok huraganu Ivan w momencie gdy znajdował się w okolicy Karaibów. Zorza polarna widziana z przestrzeni kosmicznej.