Teologia fundamentalna.doc (245 KB) Pobierz Ks StanisĹ‚aw Grzechowiak Teologia Fundamentalna Skrypt do uĹźytku studentĂłw Seminarium Przedruk ze skryptu, Gniezno 1983 I. Nazwa i przedmiot apologetyki 1. Nazwa: apologetyka, czy teologia fundamentalna? Współczenie odnonie do tego przedmiotu stosuje siÄ™ dwie nazwy: "apologetyka" - tÄ™ rzadziej i czÄ™ciej - "teologia fundamentalna". a/ Greckie sĹ‚owo "apologesthai" - bronić siÄ™, bronić, uzasadniać - leĹźy u podstaw bÄ™dĹĄcych obecnie w uĹźyciu dwu sĹĂłw: "apologia" i "apologetyka". W terminologii religijnej "apologia" oznacza obronÄ™ jakiej prawdy bĹĄd sprawy religijnej przed zarzutami np. apologia dogmatu stworzenia, apologia celibatu itp. "Apologetyka" natomiast to dascyplina, ktĂłra zajmuje siÄ™ teoriĹĄ obrony i uzasadnienia chrzecijaĹ„stwa jako religii objawionej. Nie jest ona zbiorem apologii poszczegĂłlnych prawd objawionych, jest apologiĹĄ chrzecijaĹ„stwa jako takiego, nie za poszczegĂłlnych jego elementĂłw. Termin "apologetyka" we współczesnym odczuciu wiĹĄĹźe siÄ™ bardziej z polemikĹĄ z zarzutami, z obronĹĄ przed nimi, niĹź z pozytywnym uzasadnieniem objawionego charakteru religii chrzecijaĹ„skiej. De facto jest tak, Ĺźe kto mĂłwi "apologetyka" niejako na pierwszym miejscu widzi polemicznĹĄ obronÄ™ na drugim za dopiero pozytywne uzasadnienie /wyjĹĄtek stanowiĹĄ tu reprezentanci Warszawskiej SzkoĹ‚y Apologetycznej/.Na taki stan sprawy decydujĹĄco wpĹ‚ynĹĄĹ‚ fakt, Ĺźe uksztaĹ‚towanie siÄ™ podstawowego wĹĄtku "klasycznej apologetyki" jako samodzielnej dyscypliny miaĹ‚o miejsce wĹ‚anie wtedy, gdy potrzeba takiej obrony okazaĹ‚a siÄ™ pilna: NastĹĄpiĹ‚o to w wyniku bĹ‚Ä™dĂłw Reformacji. One spowodowaĹ‚y powstanie takiej dyscypliny i narzuciĹ‚y jej potrzebÄ™ polemiki z bĹ‚Ä™dami i obrony przed zarzutami. JeĹźeli zatem dzi kto chce posĹ‚uĹźyć siÄ™ precyzyjnie terminem "apologetyka", to uĹźywa go wĹ‚anie w tym polemicznym gĹĂłwnie sensie, co oczywicie nie oznacza wyĹ‚ĹĄczenie tego jedynie jej sensu. Zawsze bowiem przez tÄ™ dyscyplinÄ™ rozumiano takĹźe naukÄ™, ktĂłra w swoim wywodzie argumentacyjnym posiada rĂłwnieĹź wĹĄtki pozytywnie wykazujĹĄce, iĹź religia chrzecijaĹ„ska jest objawiona przez Boga. NazwÄ™ "apologetyka" do katolickiego wĹĄtku polemiczno-uzasadniajĹĄcego zastosowano za Schleiermcheren /myliciel protestancki, + 1830/. b/ Termin "teologia fundamentalna" oznacza "naukÄ™ o fundamentach wiary", albo naukÄ™ uzasadniajĹĄcĹĄ nadprzyrodzone Ojawienie, bo ono dla wiary katolickiej jest fundamentalne. Rozumie siÄ™ oczywicie, iĹź ta nauka musi rĂłwnieĹź bronić fakt chrzecijaĹ„skiego Objawienia przed zarzutami. TÄ™ obronÄ™ uwaĹźa siÄ™ jednak za drugorzÄ™dnĹĄ w porĂłwnaniu z pozytywnym uzasadnieniem, choć rĂłwnie waĹźnĹĄ funkcjÄ™ teologii fundamentalnej. Dalej: termin "teologia fundamentalna" akcentuje przede wszystkim teologiczny charakter tej dyscypliny. Przez "apologetykÄ™" bowiem z uporem chciano rozumieć raczej naukÄ™, ktĂłra w sposĂłb czysto racjonalny, nie odwoĹ‚uje siÄ™ do Objawienia, realizuje swĂłj cel: obrony i uzasadnienia faktu Objawienia nadprzyrodzonego. Klasycznym przykĹ‚adem jest to dzi jeszcze koncepcja apologetyki reprezentowana przez WarszawskĹĄ SzkoĹ‚Ä™ ApologetycznĹĄ. Tak rozumiana spologetyka miaĹ‚aby swĂłj cel osiĹĄgnťć w ten sposĂłb, Ĺźe najpierw musi odwoĹ‚ać siÄ™ do okrelonych faktĂłw, np. cudĂłw. JeĹźeli to sĹĄ jednak cuda opisane w Ewangelii, to Ewangelie traktuje siÄ™ tu jedynie jako rĂłdĹ‚a prawdziwe historycznie. Abstarahuje siÄ™ natomiast od faktu, Ĺźe to sĹĄ jednoczenie pisma przez Boga natchnione - i dlatego gĹĂłwnie prawdziwe. NastÄ™pnie za apologetyka z tych faktĂłw wyciĹĄga wnioski, w przypadku mianowicie cudu, wniosek jest taki, Ĺźe jego przyczyna nie jest w wiecie przyczyn naturalnych, lecz Ĺźe jest wyĹźszego rzÄ™du. Taka apologetyka uznawaĹ‚a za jedynie dla siebie wĹ‚aciwe, tÄ™ wĹ‚anie wyĹźej opisanĹĄ metodÄ™ historyczno /fakt/-filozoficznĹĄ /rozumowanie-wniosek/. Teologia fundamentalna jednak stoi na stanowisku, iĹź rzeczywistoci religijne, takie jak np. cud, muszĹĄ być badane odpowiedniĹĄ dla nich, a wiÄ™c religijnĹĄ /teologicznĹĄ/ metodĹĄ. StĹĄd wĹ‚anie zwolennicy teologii fundamentalnej opowiadajĹĄ siÄ™ zdecydowanie za jej teologicznym charakterem. Dla caĹ‚oci trzeba tu zwrĂłcić uwagÄ™ na fakt, Ĺźe nazwÄ™ "teologia fundamentalna" stosowano czasem do czÄ™ci metodologicznej teologii w ogĂłle. Wtedy ona krytycznie nawietlaĹ‚a istotÄ™: metody teologii jako nauki, omawiaĹ‚a rĂłdĹ‚a teologii. Nie zajmowaĹ‚a siÄ™ natomiast tak rozumiana teologia fundamentalna ani obronĹĄ ani uzasadnieniem wiarygodnoci Ojawienia. KonkludujĹĄc, powiemy, Ĺźe jeszcze dzi potocznie uĹźywa siÄ™ obydwu nazw: "teologia fundamentalna" i " apologetyka". W studiach za specjalistycznych, zwĹ‚aszcza cile metodologicznych nadaje siÄ™ kaĹźdej z nich wyĹźej okrelone dla nich zawartoci treciowe. Ten obecny stan podwĂłjnego x dyscypliny, ktĂłra za swe zadanie zawsze uwaĹźaĹ‚a i nadal uwaĹźa uwierzytelnianie Objawienia chszecijaĹ„skiego jako nadprzyrodzonego, z jednej strony znajduje swe gĹ‚Ä™bne wyjanienie w historycznych uwarunkowaniach usamodzielniania siÄ™ i rozwoju tej nauki. Z drugiej za w tym, Ĺźe dzi jeszcze róşnie pojmuje siÄ™ nawet jej przedmiot, a czÄ™sto: metody, funkcje w caĹ‚oci teologii, zadania oraz cele. 2. Przedmiot, apologetyki Najpierw przed rozgraniczeniem poszczegĂłlnych dyscyplin teologicznych wĹĄtek apologetyczny teologii, a pĂłniej juĹź wyodrÄ™bniona z niej apologetyka, w ciĹĄgu historii chrzecijaĹ„stwa za swe specyficzne zadanie miaĹ‚y wychowywanie i uzasadnianie, Ĺźe chszecijaĹ„stwo jest religiĹĄ objawionĹĄ przez Boga i w tym wĹ‚anie sensie jest religiĹĄ nadprzyrodzonĹĄ. Z czasem, dťşťc do odrÄ™bnoci i samodzielnoci naukowej, apologetyka sprecyzowaĹ‚a swĂłj przedmiot materialny oraz formalny /ten rozumiany jako kĹĄt widzenia, pod jakim bada siÄ™ dany materiaĹ‚, stanowi o metodologicznej odrÄ™bnoci danej dyscypliny/. Francuski dominikanin, AmbroĹźy Gardeil uchodzi powszechnie za tego, ktĂłry w swej pracy "La credibilite et l apologetique" /Paris 1908/ sprecyzowaĹ‚ jasno obydwa te przdmioty. Przdmiot materialny, czyli "materi", ktĂłrĹĄ zajmuje siÄ™ apologetyka, stanowi ostatecznie tzw. teza chrystologiczna. Treć pierwszej sporowadza siÄ™ do uwierzytelnienia twierdzenia, Ĺźe Jezus Chrystus jest Mesjaszem i Synem BoĹźym, ktĂłry objawiĹ‚ nam Boga. Druga: zaĹ‚oĹźony przez Niego Kociół strzeĹźe, przekazuje i nieomylnie interpretuje Chrystusowe Objawienie. ZauwaĹźamy od razu, Ĺźe najnowsze koncepcje teologii fundamentalnej ograniczajĹĄ jej zainteresowania do samego Objawienia /teza chrystologiczna/ i co najwyĹźej jego przekazywania. DotychczasowĹĄ za tematykÄ™ eklezologicznĹĄ proponuje siÄ™ wĹĹĄczać do eklezjologii traktowanej dzi czÄ™sto jako caĹ‚kowite ujmowanie tajemnicy KocioĹ‚a. Za formalny przedmiot apologetyki, czyli ten kĹĄt widzenia, pod jakim bada siÄ™ wyĹźej okrelony materiaĹ‚, uwaĹźa siÄ™ powrzechnie za Gardeilem wiarygodnoć Objawienia chrzecijaĹ„skiego. Konkretny ksztaĹ‚t tej wiarygodnoci, takĹźe juĹź po pracy Gardeila, bywaĹ‚ dyskutowany. Dzi wydaje siÄ™, Ĺźe jedynie sĹ‚usznym przymiotnikiem, ktĂłry je bliĹźej okrela, jest to, iĹź ma to być wiarygodnoć "ludzka" czyli taka, jaka czĹ‚owiekowi wystarcza do dziaĹ‚ania, w tym przypadku do zawierzenia Bogu. II. Apologetyka w rozwoju historycznym WstÄ™p: Rozumny charakter wiary Religia to Ĺźyciowy stosunek czĹ‚owieka do rzeczywistoci ponadziemskiej. Religia chrzecijaĹ„ska wiÄ™c, pojmowana jako taki Ĺźyciowy stosunek czĹ‚owieka do TrĂłjosobowego Boga, ktĂłry objawiĹ‚ siÄ™ w Jezusie Chrystusie, musi zawierać w sobie moment osobistej decyzji czĹ‚owieka. Ta decyzja dotyczy zawierzenia Bogu. Ma ona w peĹ‚ni cechy czynu /dziaĹ‚ania/ ludzkiego. Ludzkie za dziaĹ‚anie zachodzi tylko wtedy, gdy czĹ‚owiek czyni co wiadomie i dobrowolnie, to znaczy, gdy jego decyzja jest owocem dziaĹ‚ania ludzkiego rozumu /namysĹ‚u/ i wolnej woli /swobodnego wyboru tego wĹ‚anie dziaĹ‚ania/. W tym wĹ‚anie czasie wiara, czyli zawierzenie ze strony czĹ‚owieka objawiajĹĄcemu Bogu, jest i musi być czym rozumnym i dobrowolnym, jeĹźeli ma być dziaĹ‚aniem /czynem/ ludzkim. Wiara musi być czym rozumnym, czyli czĹ‚owiek musi wiedzieć i rozumieć "dlaczego" moĹźe zawierzyć. Musi znać rozumowe motywy zawierzenia. Pismo w. bowiem uczy, Ĺźe zawierzenie jest posĹ‚uszeĹ„stwem rozumnym: "... pozyskiwać wszystkich pogan dla posĹ‚uszeĹ„stwa wierze" /Rdz. 1,5/: "Wierny, Ĺźe Syn BoĹźy przyszedĹ‚ i daĹ‚ nam zrozumienie, tak Ĺźe poznać moĹźemy tego /Boga/, ktĂłry jest prawdziwy" /1 J 5,20/. Z tych wĹ‚anie racji wiara /zawierzenie Bogu/ jest ze strony czĹ‚owieka postÄ™powaniem rozumnie uzasadnionym. 1. Uzasadnione zawierzenie w Starym i Nowym Testamencie Ten wĹĄtek uzasadnienia wiary religijnej towarzyszy jej od poczĹĄtku. Wyranie widoczny jest na kartkach Pisma w. a/Stary Testament. Z prawdziwĹĄ wiarĹĄ religijnĹĄ /prawdziwym zawierzeniem Bogu/ mamy do czynienia juĹź w St. Testamencie. Z jego kart bowiem nie tylko dowiadujemy siÄ™, Ĺźe poszczegĂłlni ludzie, czy caĹ‚a spoĹ‚ecznoć Izraela, zawierzali Bogu /fakt wiary/, ale teĹź te same karty niejednokrotnie przekazujĹĄ, dlaczego faktycznie zawierzyli /motyw, uzasadnienie wiary/. Skoro za, jak to juĹź wspomniano wyĹźej, owo uzasadnienie wprost /bĹĄd obrona przed zarzutami, co teĹź przecieĹź stanowi jakie uzasadnienie, uzasadnienia mianowicie dlaczego dalej mogĹĄ wierzyć/ naleĹźy do teologii fundamentalnej, bĹĄd apologetyki, trzeba powiedzieć zatem, Ĺźe juĹź w St. Testamencie moĹźna siÄ™ doszukiwać jakich wĹĄtkĂłw w tym wĹ‚anie sensie apologetycznych, teologiczno-fundamentalnych. b/ Nowy Testament. W wiÄ™kszym jeszcze stopniu ten moment uzasadnienia wiar widoczny jest w posĹ‚annictwie P. Jezusa, utrwalonym na kartach Ewangelii, bĹĄd w wiadomoci ApostoĹ‚Ăłw. Pan Jezus mianowicie şťda zawierzenia swoim sĹ‚owom, ostatecznie temu, Ĺźe to On wĹ‚anie jest owym oczekiwanym MesjaszemWybawicielem. JednakĹźe rĂłwnoczenie czÄ™sto dokonuje P. Jezus czynĂłw, ktĂłre sĹ‚uchaczom jednoczenie niemal wskazuje, Ĺźe moĹźna,... Plik z chomika: pio7408kon Inne pliki z tego folderu: salwowski_miroslaw_paulo_coelho_duchowy_mistrz_czy_falszywy_prorok.zip (83 KB) wahlberg_karin_claes_claesson_02._podgladaczka.zip (252 KB) rijock_ken_bankier_mafii.zip (164 KB) singson_michael_flory_susy_siedemdziesiate_osme_pietro.zip (144 KB) Borys Akunin.zip (627061 KB) Inne foldery tego chomika: ZgĹ‚ oĹ› jeĹ› li naruszono regulamin Strona gĹ Ăłwna AktualnoĹ› ci Kontakt Dla MediĂłw DziaĹ‚ Pomocy Opinie Program partnerski Regulamin serwisu Polityka prywatnoĹ› ci Ochrona praw autorskich Filmy KsiÄ Ĺźki Audio Prywatne Platforma wydawcĂłw Copyright © 2012 Chomikuj.pl