Wyznaczanie ciepła właściwego ciała stałego. Potrzebne przyrządy: - kalorymetr - termometr z podziałką do 100°C - waga laboratoryjna z odważnikami - łaźnia wodna do podgrzewania ciała - menzurka Ciepło właściwe ciała stałego wyznaczamy z bilansu cieplnego ułożonego dla wymiany ciepła między tym ciałem ogrzanym do pewnej temperatury a kalorymetrem napełnionym wodą o niższej temperaturze. Ciepło oddaje badane ciało stałe a pobiera kalorymetr, woda i termometr. Bilans cieplny: cxmc (tc - tk) = cwmw(tk - tw) + ckmk (tk - tw) + RV (tk - tw) gdzie cx mc tc cw mw tw tk ck mk R V - szukane ciepło właściwe ciała - masa ciała - temperatura początkowa badanego ciała - ciepło właściwe wody - masa wody - temperatura początkowa wody w kalorymetrze - temperatura końcowa wody, kalorymetru i badanego ciała - ciepło właściwe materiału, z którego wykonany jest kalorymetr - masa kalorymetru ( tylko części wewnętrznej ) wraz z mieszadełkiem - objętościowe ciepło właściwe szkła i rtęci - objętość zanurzonej części termometru Stąd cx = (cw mw + ck mk + RV)(t k − t w ) m (t − t ) c c k Przebieg pomiarów: 1) Zważyć na wadze laboratoryjnej badane ciało raz na lewej, raz na prawej szalce wagi. 2) Umieścić badane ciało w ogrzewaczu. 3) Zważyć pusty, suchy kalorymetr z mieszadełkiem raz na lewej, raz na prawej szalce wagi. 4) Napełnić kalorymetr do 2/3 wysokości wodą o temperaturze niższej o kilka stopni od temperatury otoczenia. 5) Zważyć kalorymetr napełniony wodą wraz z mieszadełkiem raz na lewej, raz na prawej szalce wagi. 6) Zmierzyć początkową temperaturę wody w kalorymetrze. 7) Zmierzyć temperaturę początkową badanego ciała. 8) Wyjąć ciało z ogrzewacza i szybkim ruchem przenieść je do kalorymetru. 9) Zmierzyć temperaturę końcową wody. 10) Stwierdzić do jakiego poziomu zanurzony jest w kalorymetrze termometr i wyznaczyć objętość zanurzenia za pomocą menzurki. Potrzebne dane: ck = 896 J/kgK - aluminium ∆V = 0,5 ml Ciepła właściwe niektórych ciał: ołów (8) - 128 J/kgK stal (6) - 477 J/kgK ∆ck = 1 J/kgK R = 1,93.106 J/m3K ∆t = 0,1°C ∆R = 0,08.106 J/m3K żelazo (5) - 465 J/kgK cynk (9) - 384 J/kgK mosiądz (7) - 388 J/kgK ebonit (4) - 1400 J/kgK cw = 4185 J/kgK ∆cw = 8 J/kgK aluminium (10) - 896 J/kgK miedź - 385 J/kgK Błąd bezwględny ciepła właściwego ciała policzony metodą różniczki zupełnej: ∆ cx = ∂ cx ∂ cx ∂ cx ∂ cx ∂ cx ∂ cx ∂ cx ∂ cx ∂ cx ∂ cx ∆ ∆ ∆ + ∆ ∆R + ∆V + ∆ ∆ + ∆ + ∆ + + + + ∂V ∂ c w c w ∂ m w m w ∂ c k c k ∂ mk m k ∂ R ∂ mc mc ∂ t c t c ∂ t w t w ∂ t k t k str.1 Oznaczając a = c ∂c ∂c ∂ A = x ( tk − t w ) = mw a B = w x E = ∂R c ∂t ∂ I = x mamy m C ( tc − tk ) c = ∂m c ∂c = Ra ∂ x w a c = a ∂c m ∂c c =− ∂m m ∂ C = =− w F = c x (t − t k w J = ) k x c ∂t x G = ∂V ∂ k = −( c = a ∂m c ∂c c =− ∂t (t − t ) ∂ x k k x c x D = k w = Va x H = c x x c k c c +c ) t t x x c w A zatem ∆ cx =m w c ∆ + c ∆ + c m m (t − t ) t (t − t x a∆ cw + cw a∆ mw + mk a∆ ck + ck a∆ mk + Va∆R + Ra∆V + x x c c c k c k w ) ∆ tw + ( c + c )∆ t t t x x c w Wpływy poszczególnych pomiarów: W = cw A ∆ cw ∆c C∆c ∆c wody na ∆cx x W ck = k W R = = E ∆R ∆c 100% x G ∆ mc 100% ∆c I∆t W = ∆c 100% mc x w tw x - wpływ równoważnika cieplnego na ∆cx - wpływ pomiaru masy ciała na ∆cx - wpływ pomiaru temperatury początkowej na ∆cx = mw B ∆ mw ∆c D∆ m ∆c 100% - wpływ pomiaru masy wody na ∆cx x - wpływ ciepła właściwego kalorymetru na ∆cx 100% x W W 100% - wpływ ciepła właściwego W mk = k 100% - wpływ pomiaru masy kalorymetru na ∆cx x - - - W W V = = F ∆V ∆c na ∆cx x H ∆ tc ∆c J∆t W = ∆c tc 100% wpływ pomiaru objętości 100% wpływ pomiaru temperatury ciała na ∆cx x k tk 100% wpływ pomiaru temperatury końcowej na ∆cx x Błędy pomiaru masy np. ∆mk obliczamy korzystając ze średniej geometrycznej tj. m k = mm L P . Jako błąd bezwględny temperatury przyjmujemy połowę najmniejszej działki termometru ( podobnie czynimy z objętością V). Pozostałe błędy są z góry dane. Przykładowe wyniki: mc = 150 g mw = 240 g tw = 19°C tc = 97°C tk = 24°C V = 1 ml mk = 80 g cxp = (492 ± 48) J/kgK - wartość otrzymana z pomiaru cxrz= 465 J/kgK - wartość rzeczywista ciepła właściwego ciała Bcx = 9,8 % - błąd względny obliczony metodą różniczki Bcrz = 5,9 % - błąd względny z wartości rzeczywistej Kryterium zgodności | 465 -492 | = 27 < 48 - wynik zgodny z rzeczywistym Kryterium poprawności 9,8% > 5,9% - doświadczenie wykonano poprawnie Wpływy: Wcw = 1,8% Wck = 0,1% Wtw = 40,7% Wtc= 7% Wtk = 47,7% Wmc = 1,4% Wmk = 0,2% Wmw = 0,8% WV = 0,4% WR = 0,1% Ocena błędów: Zasadniczy wpływ na błąd wyniku końcowego mają błędy pomiaru temperatury, zwłaszcza temperatury końcowej i początkowej wody. Łączny ich wpływ wynosi bowiem 88,4%. Dlaczego Wtc jest mniejsze od Wtk ? Dlaczego początkowa temperatura wody powinna być niższa od pokojowej ? Które ciało wybrałbyś do doświadczenia ołów, stal czy ebonit ? Ile termometr pobrał ciepła ( w % ) ? Jak ocenić ile ciepła rozproszyło się do otoczenia ? Kiedy rozproszyło się najwięcej ciepła ? Jednej z grup ciepło właściwe “wyszło” WIĘKSZE od rzeczywistego jakbyś to wytłumaczył ? str.2 k