Zawartość chlorofilu u wybranych gatunków wieloletnich traw typu

Zawartość chlorofilu u wybranych gatunków wieloletnich traw typu C3 i C4
fotosyntezy w warunkach zróżnicowanego nawożenia
Bartosz Tomaszewski, Gabriela Majtkowska
Ogród Botaniczny, Krajowe Centrum Roślinnych Zasobów Genowych, Instytut Hodowli i Aklimatyzacji
Roślin – Państwowy Instytut Badawczy, ul. Jeździecka 5, 85-687 Bydgoszcz
W latach 2013-2015 na wieloletnich gatunkach traw typu C-4 fotosyntezy: prosa
rózgowatego (Panicum virgatum), palczatki Gerarda (Andropogon gerardi), spartiny
preriowej (Spartina pectinata) oraz gatunkach typu C-3 fotosyntezy: wydmuchrzycy
wydłużonej (Elymus elongatus v. ponticus) i mozgi trzcinowatej (Phalaris arundinacea)
prowadzono badania związane z oceną zawartości chlorofilu w warunkach zróżnicowanego
nawożenia. Na badanych obiektach oznaczano wskaźnik zawartości chlorofilu (CCI –
Chlorophyll Content Index), w trzech fazach rozwoju roślin: kłoszenia, kwitnienia oraz
dojrzewania nasion. Stosowano jednorazowe nawożenie mineralne nawozem Polifoska® M
w 3 wariantach: I blok - bez nawożenia, II blok (25 kg N, 35 kg P, 100 kg K, 12 kg Mg i 14
kg S na 1 ha), III blok (50 kg N, 70 kg P, 200 kg K, 24 kg Mg i 28 kg S na 1 ha).
Przeprowadzone analizy składu chemicznego prób glebowych w latach 2013 - 2015
wykazały bardzo niską zawartość magnezu (28 – 30 mg/l gleby). W każdym bloku
nawozowym wykonywano 5 pomiarów dla każdego obiektu w danej fazie rozwojowej.
U badanych obiektów zaobserwowano zróżnicowanie wskaźnika zawartości
chlorofilu niezależnie od stosowanej dawki nawozowej. Najwyższe wartości wskaźnika
zawartości chlorofilu (CCI) odnotowano w fazie kłoszenia i kwitnienia. Wśród gatunków
typu C-3 fotosyntezy wykazano istotny statystycznie wpływ nawożenia na wartości CCI u
Phalaris arundinacea w fazie kłoszenia (od 10,6 w bloku bez nawożenia do 16,4 w drugim
bloku nawozowym) i kwitnienia (odpowiednio: 11,2-24). W przypadku wydmuchrzycy
wydłużonej zanotowano najniższe wartości CCI spośród wszystkich badanych obiektów
(1,7-5 we wszystkich fazach rozwojowych) oraz nie stwierdzono wpływu nawożenia na
zawartość chlorofilu.
Wśród gatunków typu C-4 fotosyntezy największą zawartością chlorofilu
charakteryzowały się obiekty prosa rózgowatego nr 1, 2, 3 i odmiana DACOTAH oraz
obiekt nr 1 i 2 palczatki Gerarda. U obiektów Panicum virgatum nr 2 i 4 i odmiany
DACOTAH zaobserwowano wpływ nawożenia na wartości CCI zarówno w fazie kłoszenia i
kwitnienia, natomiast u obiektu nr 3, odmiany SUMMER tylko w fazie kłoszenia, a u
obiektu nr 1 w fazie kwitnienia.
Wysoką wartością wskaźnika CCI charakteryzowały się również obydwa obiekty spartiny
preriowej, u których zanotowano istotny statystycznie wpływ dawki nawozowej na
zawartość chlorofilu w dwóch pierwszych fazach rozwojowych. Nie stwierdzono wpływu
poziomów nawożenia na zawartość chlorofilu u wszystkich badanych obiektów w fazie
dojrzewania. Wartości CCI w tej fazie były 2 – 4 krotnie niższe niż w pozostałych fazach.