WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI klasy 3

advertisement
Gimnazjum im. Juliana Fałata w Bystrej
Wymagania edukacyjne
niezbędne do uzyskania poszczególnych
śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych
z fizyki
dla uczniów klas trzecich
dostosowane do programu nauczania dla trzeciego etapu edukacyjnego zgodnego z podstawą programową
i opracowane na podstawie materiałów udostępnionych przez wydawnictwo „Nowa era”.
Podręcznik pt. „Spotkania z fizyką”
Część 3 - Nr dopuszczenia: 93/3/2010
Część 4 - Nr dopuszczenia: 93/4/2011
Nauczyciel: Małgorzata Frączek
1. Na podstawowym poziomie wymagań uczeń powinien wykonać zadania obowiązkowe (łatwe - na stopień dostateczny, i bardzo łatwe - na stopień dopuszczający); niektóre
czynności ucznia mogą być wspomagane przez nauczyciela (np. wykonywanie doświadczeń, rozwiązywanie problemów, przy czym na stopień dostateczny uczeń wykonuje je
pod kierunkiem nauczyciela, na stopień dopuszczający - przy pomocy nauczyciela lub innych uczniów).
2. Czynności wymagane na poziomach wymagań wyższych niż poziom podstawowy uczeń powinien wykonać samodzielnie (na stopień dobry - niekiedy może jeszcze
korzystać z niewielkiego wsparcia nauczyciela).
3. W przypadku wymagań na stopnie wyższe niż dostateczny uczeń wykonuje zadania dodatkowe (na stopień dobry - umiarkowanie trudne, na stopień bardzo dobry - trudne).
4. Wymagania umożliwiające uzyskanie stopnia celującego obejmują wymagania na stopień bardzo dobry, a ponadto wykraczające poza obowiązujący program nauczania (uczeń
jest twórczy, rozwiązuje zadania problemowe w sposób niekonwencjonalny, potrafi dokonać syntezy wiedzy i na tej podstawie sformułować hipotezy badawcze oraz
zaproponować sposób ich weryfikacji, samodzielnie prowadzi badania o charakterze naukowym, z własnej inicjatywy pogłębia swoją wiedzę, korzystając z różnych źródeł,
poszukuje zastosowań wiedzy w praktyce, dzieli się swoją wiedzą z innymi uczniami, osiąga sukcesy w konkursach pozaszkolnych).
Wymagania ogólne - uczeń:
- wykorzystuje wielkości fizyczne do opisu poznanych zjawisk lub rozwiązania prostych zadań obliczeniowych,
- przeprowadza doświadczenia i wyciąga wnioski z otrzymanych wyników,
- wskazuje w otaczającej rzeczywistości przykłady zjawisk opisywanych za pomocą poznanych praw i zależności fizycznych,
- posługuje się informacjami pochodzącymi z analizy przeczytanych tekstów (w tym popularnonaukowych).
- wykorzystuje narzędzia matematyki oraz formułuje sądy oparte na rozumowaniu matematycznym,
- wykorzystuje wiedzę o charakterze naukowym do identyfikowania i rozwiązywania problemów, a także formułowania wniosków opartych na obserwacjach empirycznych
dotyczących przyrody,
- wyszukuje, selekcjonuje i krytycznie analizuje informacje,
- potrafi pracować w zespole.
Szczegółowe wymagania na poszczególne stopnie (oceny) – uczeń:
R – treści nadprogramowe
Prąd elektryczny
Stopień dopuszczający
-
posługuje się (intuicyjnie) pojęciem
Stopień dostateczny
-
napięcia elektrycznego i jego jednostką w
podaje warunki przepływu prądu
analizuje kierunek przepływu elektronów
-
elektrycznego w obwodzie elektrycznym
-
-
-
rozwiązuje proste zadania rachunkowe,
prądu elektrycznego
wyodrębnia zjawisko przepływu prądu
stosując do obliczeń związek między
elektrycznego z kontekstu
natężeniem prądu, wielkością ładunku
analizuje informacje, np. o zwierzętach,
-
wyszukuje, selekcjonuje i krytycznie
które potrafią wytwarzać napięcie
elektrycznego i jego jednostką w układzie
-
podaje definicję natężenia prądu
wielkości spodziewanego wyniku, a na
elektryczne, o dorobku G.R. Kirchhoffa
elektrycznego
tej podstawie ocenia wartości
informuje, kiedy natężenie prądu wynosi
obliczanych wielkości fizycznych
badaniem przepływu prądu elektrycznego
planuje doświadczenie związane z
przez ciecze
wymienia przyrządy służące do pomiaru
-
rozróżnia sposoby łączenia elementów
1A
-
-
planuje doświadczenie związane z
wyjaśnia, czym jest obwód elektryczny,
budową prostych obwodów
obwodu elektrycznego: szeregowy i
wskazuje: źródło energii elektrycznej,
elektrycznych oraz pomiarem natężenia
jonowa i dlaczego w doświadczeniu
równoległy
przewody, odbiornik energii elektrycznej,
prądu i napięcia elektrycznego, wybiera
wzrost stężenia roztworu soli powoduje
stosuje zasadę zachowania ładunku
gałąź i węzeł
właściwe narzędzia pomiaru, wskazuje
jaśniejsze świecenie żarówki
rysuje schematy prostych obwodów
czynniki istotne i nieistotne dla wyniku
-
wyjaśnia działanie ogniwa Volty
opisuje przebieg i wynik
elektrycznych (wymagana jest znajomość
doświadczenia, szacuje rząd wielkości
-
opisuje przepływ prądu elektrycznego
przeprowadzonego doświadczenia,
symboli elementów: ogniwa, żarówki,
spodziewanego wyniku pomiaru
wyjaśnia rolę użytych przyrządów i
wyłącznika, woltomierza, amperomierza)
-
-
-
obrazujący układ doświadczalny
-
-
z wykorzystaniem wzoru na natężenie
elektrycznego i czasem; szacuje rząd
wykonuje schematyczny rysunek
-
budową prostego obwodu elektrycznego
rozwiązuje złożone zadania rachunkowe
buduje proste obwody elektryczne
elektrycznego
-
-
-
napięcia i natężenia prądu elektrycznego
-
planuje doświadczenie związane z
Stopień bardzo dobry
posługuje się pojęciem natężenia prądu
SI
-
-
jako ruch elektronów swobodnych,
układzie SI
-
opisuje przepływ prądu w przewodnikach
Stopień dobry
-
mierzy natężenie prądu elektrycznego,
-
wyjaśnia, na czym polega dysocjacja
przez gazy
-
planuje doświadczenie związane z
buduje według schematu proste obwody
włączając amperomierz do obwodu
wyznaczaniem oporu elektrycznego
elektryczne
szeregowo, oraz napięcie, włączając
opornika za pomocą woltomierza i
odczytuje dane z tabeli i zapisuje je w
-
formułuje I prawo Kirchhoffa
woltomierz do obwodu równolegle;
amperomierza, wskazuje czynniki istotne
formie tabeli
-
rozwiązuje proste zadania obliczeniowe z
podaje wyniki z dokładnością do 2–3 cyfr
i nieistotne dla wyniku doświadczenia
rozpoznaje zależność rosnącą oraz
wykorzystaniem I prawa Kirchhoffa (gdy
znaczących; przelicza podwielokrotności
proporcjonalność prostą na podstawie
do węzła dochodzą trzy przewody)
(przedrostki mikro-, mili-)
długości przewodnika, pola jego
rozwiązuje złożone zadania obliczeniowe
przekroju poprzecznego i materiału, z
jakiego jest on zbudowany
danych z tabeli lub na podstawie wykresu;
-
rozróżnia ogniwo, baterię i akumulator
posługuje się proporcjonalnością prostą
-
wyznacza opór elektryczny opornika lub
z wykorzystaniem I prawa Kirchhoffa
żarówki za pomocą woltomierza i
(gdy do węzła dochodzi więcej
przelicza wielokrotności i
-
-
-
bada zależność oporu elektrycznego od
rozwiązuje złożone zadania rachunkowe
podwielokrotności (przedrostki mili-,
-
kilo-); przelicza jednostki czasu (sekunda,
-
formułuje prawo Ohma
minuta, godzina)
-
posługuje się pojęciem oporu
-
-
przewodów niż trzy)
z wykorzystaniem prawa Ohma i
demonstruje przepływ prądu
zależności między oporem przewodnika a
elektrycznego przez ciecze
jego długością i polem przekroju
opisuje przebieg i wynik doświadczenia
poprzecznego
wymienia formy energii, na jakie
elektrycznego i jego jednostką w układzie
zamieniana jest energia elektryczna we
SI
związanego z badaniem przepływ prądu
sporządza wykres zależności natężenia
elektrycznego przez ciecze
wskazanych urządzeniach, np. używanych
-
amperomierza
-
-
demonstruje zamianę energii elektrycznej
na pracę mechaniczną
w gospodarstwie domowym
prądu od przyłożonego napięcia na
posługuje się pojęciami pracy i mocy
podstawie danych z tabeli (oznaczenie
elektrycznego przez ciecze, wymienia
odbiornika energii elektrycznej, oblicza
prądu elektrycznego
wielkości i skali na osiach); odczytuje
nośniki prądu elektrycznego w
sprawność silniczka prądu stałego
wskazuje niebezpieczeństwa związane z
dane z wykresu
elektrolicie
użytkowaniem domowej instalacji
-
elektrycznej
stosuje prawo Ohma w prostych
-
-
obwodach elektrycznych
-
posługuje się tabelami wielkości
-
fizycznych w celu wyszukania oporu
właściwego
-
rozwiązuje proste zadania obliczeniowe z
wykorzystaniem prawa Ohma
-
-
-
-
rozwiązuje złożone zadania obliczeniowe
z wykorzystaniem wzorów na pracę i
moc prądu elektrycznego; szacuje rząd
wymienia i opisuje chemiczne źródła
wielkości spodziewanego wyniku, a na
energii elektrycznej
tej podstawie ocenia wartości
posługuje się pojęciem niepewności
obliczanych wielkości fizycznych
-
buduje według schematu obwody złożone
wyjaśnia, od czego zależy opór
z oporników połączonych szeregowo lub
elektryczny
równolegle
-
posługuje się pojęciem oporu właściwego
inne rodzaje energii; wymienia te formy
-
wymienia rodzaje oporników
energii
-
szacuje rząd wielkości spodziewanego
-
wyznacza opór zastępczy dwóch
oporników połączonych równolegle
-
oblicza opór zastępczy układu
oblicza pracę i moc prądu elektrycznego
wyniku, a na tej podstawie ocenia
oporników, w którym występują
(w jednostkach układu SI)
wartości obliczanych wielkości
połączenia szeregowe i równoległe
przelicza energię elektryczną podaną w
fizycznych
-
przedstawia sposoby wytwarzania energii
wyznacza moc żarówki (zasilanej z
elektrycznej i ich znaczenie dla ochrony
baterii) za pomocą woltomierza i
środowiska przyrodniczego
-
rozwiązuje proste zadania obliczeniowe z
wykorzystaniem wzorów na pracę i moc
-
-
posługuje się pojęciem sprawności
(ogniwo Volty lub inne)
energia elektryczna jest zamieniana na
amperomierza
-
-
-
buduje proste źródło energii elektrycznej
pomiarowej
podaje przykłady urządzeń, w których
kilowatogodzinach na dżule i na odwrót
-
-
podaje warunki przepływu prądu
-
opisuje zamianę energii elektrycznej na
energię (pracę) mechaniczną
-
planuje doświadczenie związane z
prądu elektrycznego
wyznaczaniem mocy żarówki (zasilanej z
oblicza opór zastępczy dwóch oporników
baterii) za pomocą woltomierza i
połączonych szeregowo lub równolegle
amperomierza
rozwiązując zadania obliczeniowe,
-
posługując się pojęciami natężenia i
rozróżnia wielkości dane i szukane,
pracy prądu elektrycznego, wyjaśnia,
przelicza wielokrotności i
kiedy między dwoma punktami obwodu
podwielokrotności (przedrostki mikro-,
elektrycznego panuje napięcie 1 V
mili-, kilo-, mega-), zapisuje wynik
-
obliczenia fizycznego jako przybliżony (z
zastępczego
dokładnością do 2–3 cyfr znaczących)
-
-
wyznacza opór zastępczy dwóch
oporników połączonych szeregowo
opisuje zasady bezpiecznego
użytkowania domowej instalacji
-
posługuje się pojęciem oporu
-
oblicza opór zastępczy większej liczby
elektrycznej
oporników połączonych szeregowo lub
wyjaśnia rolę bezpiecznika w domowej
równolegle
instalacji elektrycznej, wymienia rodzaje
-
bezpieczników
opisuje wpływ prądu elektrycznego na
organizmy żywe
Drgania i fale
Stopień dopuszczający
-
wskazuje w otaczającej rzeczywistości
Stopień dostateczny
-
przykłady ruchu drgającego
-
-
planuje doświadczenie związane z
Stopień bardzo dobry
-
posługuje się informacjami pochodzącymi
wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla
badaniem ruchu drgającego, w
z analizy przeczytanych tekstów (w tym
wyniku doświadczenia
szczególności z wyznaczaniem okresu i
popularnonaukowych i internetu)
wyznacza okres i częstotliwość drgań
częstotliwości drgań ciężarka
dotyczącymi pracy zegarów wahadłowych,
wyjaśnia rolę użytych przyrządów i
ciężarka zawieszonego na sprężynie oraz
zawieszonego na sprężynie oraz okresu i
w szczególności wykorzystania w nich
wykonuje schematyczny rysunek
okres i częstotliwość drgań wahadła
częstotliwości drgań wahadła
zależności częstotliwości drgań od długości
obrazujący układ doświadczalny
matematycznego, mierzy: czas i długość,
matematycznego
wahadła i zjawiska izochronizmu
stosuje do obliczeń związek okresu z
posługuje się pojęciem niepewności
częstotliwością drgań, rozróżnia wielkości
pomiarowej
opisuje przebieg i wynik
przeprowadzonego doświadczenia,
-
wyodrębnia ruch drgający z kontekstu,
Stopień dobry
-
-
opisuje ruch ciężarka na sprężynie i ruch
-
wahadła matematycznego
opisuje mechanizm rozchodzenia się fal
podłużnych i poprzecznych
dane i szukane, szacuje rząd wielkości
-
zapisuje dane w formie tabeli
spodziewanego wyniku, a na tej podstawie
-
posługuje się pojęciami: amplituda drgań,
ciężarka na sprężynie i w ruchu wahadła
załamania, dyfrakcji i interferencji fal,
okres, częstotliwość do opisu drgań,
matematycznego
podaje przykłady występowania tych
odróżnia fale podłużne od fal
zjawisk w przyrodzie
ocenia wartości obliczanych wielkości
fizycznych, przelicza wielokrotności i
-
wskazuje położenie równowagi drgającego
podwielokrotności (przedrostki mikro-,
ciała oraz odczytuje amplitudę i okres z
mili, centy-), przelicza jednostki czasu
wykresu x(t) dla drgającego ciała
(sekunda, minuta, godzina), zapisuje wynik
pomiaru lub obliczenia fizycznego jako
-
-
-
-
opisuje mechanizm przekazywania drgań z
jednego punktu ośrodka do drugiego w
-
analizuje przemiany energii w ruchu
-
demonstruje i opisuje zjawiska: odbicia,
poprzecznych, wskazując przykłady
-
posługuje się pojęciem barwy dźwięku
demonstruje i opisuje zjawisko rezonansu
-
Rdemonstruje
i opisuje zjawisko rezonansu
mechanicznego
akustycznego, podaje przykłady skutków
wyszukuje i selekcjonuje informacje
tego zjawiska
Stopień dopuszczający
Stopień dostateczny
przybliżony (z dokładnością do 2–3 cyfr
znaczących)
-
wyodrębnia ruch falowy (fale
mechaniczne) z kontekstu, wskazuje
-
-
-
Stopień dobry
przypadku fal na napiętej linie
dotyczące fal mechanicznych, np. skutków
-
Rdemonstruje
planuje doświadczenie związane z
działania fal na morzu lub oceanie lub
-
wyjaśnia wpływ fal elektromagnetycznych
badaniem ruchu falowego
skutków rezonansu mechanicznego
o bardzo dużej częstotliwości (np.
opisuje mechanizm przekazywania drgań z
promieniowania nadfioletowego i
rentgenowskiego) na organizm człowieka
posługuje się pojęciami: amplituda, okres i
-
czynniki istotne i nieistotne dla wyniku
częstotliwość, prędkość i długość fali do
jednego punktu ośrodka do drugiego w
doświadczenia
opisu fal harmonicznych (mechanicznych)
przypadku fal dźwiękowych w powietrzu
demonstruje wytwarzanie fal na sznurze i
-
stosuje do obliczeń związki między
-
dotyczących drgań i fal
okresem, częstotliwością, prędkością i
badaniem cech fal dźwiękowych, w
długością fali, rozróżnia wielkości dane i
szczególności z badaniem zależności
wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla
szukane, szacuje rząd wielkości
wysokości i głośności dźwięku od
wyniku doświadczenia
spodziewanego wyniku, a na tej podstawie
częstotliwości i amplitudy drgań źródła
-
odczytuje dane z tabeli (diagramu)
ocenia wartości obliczanych wielkości
tego dźwięku
-
rozpoznaje zależność rosnącą i malejącą na
fizycznych, zapisuje wynik obliczenia
podstawie wykresu x(t) dla drgającego
fizycznego jako przybliżony (z
drgań na organizm człowieka oraz sposoby
ciała i wykresów różnych fal
dokładnością do 2–3 cyfr znaczących)
ich łagodzenia
dźwiękowych, wskazuje wielkość
-
przedstawia skutki oddziaływania hałasu i
opisuje mechanizm wytwarzania dźwięku
-
rozróżnia zjawiska echa i pogłosu
maksymalną i minimalną
w instrumentach muzycznych, głośnikach
-
opisuje zjawisko powstawania fal
nazywa rodzaje fal elektromagnetycznych
itp.
-
-
-
-
posługuje się pojęciami: amplituda, okres i
z analizy przeczytanych tekstów (w tym
opisu fal dźwiękowych
popularnonaukowych), m.in. dotyczących
wytwarza dźwięk o większej i mniejszej
dźwięków, infradźwięków i ultradźwięków
częstotliwości niż częstotliwość danego
oraz wykorzystywania fal
dźwięku za pomocą dowolnego drgającego
elektromagnetycznych w różnych
przedmiotu lub instrumentu muzycznego
dziedzinach życia, a także zagrożeń dla
posługuje się pojęciami: wysokość i
człowieka stwarzanych przez niektóre fale
głośność dźwięku, podaje wielkości
elektromagnetyczne
głośność dźwięku
wykazuje na przykładach, że w życiu
człowieka dźwięki spełniają różne role i
mają różnoraki charakter
-
posługuje się informacjami pochodzącymi
częstotliwość, prędkość i długość fali do
fizyczne, od których zależą wysokość i
-
elektromagnetycznych
-
rozróżnia dźwięki, infradźwięki i
rozwiązuje złożone zadania obliczeniowe z
zastosowaniem zależności i wzorów
wyodrębnia fale dźwiękowe z kontekstu,
-
-
drgania elektryczne
planuje doświadczenie związane z
na powierzchni wody
-
Stopień bardzo dobry
Stopień dopuszczający
Stopień dostateczny
Stopień dobry
Stopień bardzo dobry
Stopień dobry
Stopień bardzo dobry
ultradźwięki, posługuje się pojęciami
infradźwięki i ultradźwięki, wskazuje
zagrożenia ze strony infradźwięków oraz
przykłady wykorzystania ultradźwięków
porównuje (wymienia cechy wspólne i
-
różnice) mechanizmy rozchodzenia się fal
mechanicznych i elektromagnetycznych
podaje i opisuje przykłady zastosowania fal
-
elektromagnetycznych (np. w
telekomunikacji)
Optyka
Stopień dopuszczający
-
-
-
-
-
wymienia i klasyfikuje źródła światła,
porównuje (wymienia cechy wspólne i
różnice) mechanizmów rozchodzenia się
odczytuje dane z tabeli (prędkość światła
fal mechanicznych i
w danym ośrodku)
-
planuje doświadczenie związane z
-
opisuje zjawiska dyfrakcji i interferencji
badaniem rozchodzenia się światła
światła, wskazuje w otaczającej
wyjaśnia powstawanie obszarów cienia i
rzeczywistości przykłady występowania
elektromagnetycznych
półcienia za pomocą prostoliniowego
tych zjawisk
podaje przybliżoną wartość prędkości
rozchodzenia się światła w ośrodku
przykłady prostoliniowego rozchodzenia
światła w próżni, wskazuje prędkość
jednorodnym
się światła
światła jako maksymalną prędkość
demonstruje doświadczalnie zjawisko
przepływu informacji
Księżyca
rozproszenia światła
bada doświadczalnie rozchodzenie się
Rbada
wskazuje w otaczającej rzeczywistości
-
-
opisuje przebieg i wynik
-
-
-
opisuje zjawisko zaćmienia Słońca i
-
opisuje zjawisko fotoelektryczne, podaje
przykłady jego zastosowania
-
wyjaśnia, dlaczego mówimy, że światło
ma dwoistą naturę
zjawiska dyfrakcji i interferencji
światła
światła, wyodrębnia je z kontekstu,
-
rysuje konstrukcyjnie obrazy
wytworzone przez zwierciadła wklęsłe
opisuje właściwości światła, posługuje
wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla
wyjaśnia rolę użytych przyrządów i
się pojęciami: promień optyczny, ośrodek
wyniku doświadczenia
pochodzącymi z analizy przeczytanych
wykonuje schematyczny rysunek
optyczny, ośrodek optycznie jednorodny
Rwyszukuje
tekstów (w tym popularnonaukowych, z
obrazujący układ doświadczalny
-
-
podaje przykłady
przeprowadzonego doświadczenia,
-
Stopień dostateczny
-
-
-
i selekcjonuje informacje
posługuje się informacjami
stosuje do obliczeń związek między
dotyczące występowania zjawisk
internetu) dotyczącymi źródeł i
wymienia i rozróżnia rodzaje zwierciadeł,
długością i częstotliwością fali: rozróżnia
dyfrakcji i interferencji światła w
właściwości światła, zasad ochrony
wskazuje w otoczeniu przykłady różnych
wielkości dane i szukane, szacuje rząd
przyrodzie i życiu codziennym, a także
narządu wzroku, wykorzystania
rodzajów zwierciadeł
wielkości spodziewanego wyniku i
ewolucji poglądów na temat natury
światłowodów, laserów i pryzmatów,
bada doświadczalnie skupianie
ocenia na tej podstawie wartości
światła
powstawania tęczy
równoległej wiązki światła za pomocą
obliczanych wielkości fizycznych,
-
-
opisuje skupianie promieni w zwierciadle
-
rozwiązuje zadania, korzystając z
-
-
zwierciadła kulistego wklęsłego
przelicza wielokrotności i
kulistym wklęsłym, posługując się
wzorów na powiększenie i zdolność
demonstruje zjawisko załamania światła
podwielokrotności (przedrostki mikro-,
pojęciami ogniska i ogniskowej oraz
skupiającą oraz rysując konstrukcyjnie
(zmiany kąta załamania przy zmianie kąta
mili-, centy-); przelicza jednostki czasu
wzorem opisującym zależność między
podania – jakościowo)
(sekunda, minuta, godzina), zapisuje
ogniskową a promieniem krzywizny
opisuje (jakościowo) bieg promieni przy
wynik pomiaru lub obliczenia fizycznego
zwierciadła kulistego
optyczne (mikroskop, lupa, luneta itd.),
przejściu światła z ośrodka rzadszego do
jako przybliżony (z dokładnością do 2–3
demonstruje rozproszenie równoległej
omawia zasadę ich działania.
ośrodka gęstszego optycznie i odwrotnie,
cyfr znaczących)
wiązki światła na zwierciadle kulistym
demonstruje zjawiska cienia i półcienia,
wypukłym, posługuje się pojęciem
zastosowaniem wzoru na zdolność
wyodrębnia zjawiska z kontekstu
ogniska pozornego
skupiającą układu soczewek, np. szkieł
posługuje się informacjami
okularowych i oka
posługując się pojęciem kąta załamania
-
-
wymienia i rozróżnia rodzaje soczewek
-
-
-
-
-
formułuje prawo odbicia, posługując się
-
-
pojęciami: kąt padania, kąt odbicia
pochodzącymi z analizy przeczytanych
opisuje zjawiska: odbicia i rozproszenia
tekstów (w tym popularnonaukowych, z
światła, podaje przykłady ich
internetu) dotyczącymi zjawisk odbicia i
występowania i wykorzystania
rozproszenia światła, m.in. wskazuje
wyjaśnia powstawanie obrazu pozornego
przykłady wykorzystania zwierciadeł w
w zwierciadle płaskim, wykorzystując
różnych dziedzinach życia
prawo odbicia
-
formułuje prawo załamania światła
rysuje konstrukcyjnie obrazy
-
opisuje zjawisko całkowitego
wytworzone przez zwierciadła wklęsłe
wewnętrznego odbicia, podaje przykłady
określa cechy obrazów wytworzone przez
jego zastosowania
zwierciadła wklęsłe, posługuje się
-
pojęciem powiększenia obrazu, rozróżnia
obrazy rzeczywiste i pozorne oraz
-
-
zastosowaniem prawa załamania światła
-
planuje i demonstruje doświadczenie
odwrócone i proste
związane z badaniem biegu promieni
rozwiązuje zadania rachunkowe z
przechodzących przez soczewkę
zastosowaniem wzoru na powiększenie
skupiającą i wyznaczaniem jej
obrazu, zapisuje wielkości dane i szukane
ogniskowej
wskazuje w otaczającej rzeczywistości
-
planuje doświadczenie związane z
przykłady załamania światła, wyodrębnia
wytwarzaniem za pomocą soczewki
zjawisko załamania światła z kontekstu,
skupiającej ostrego obrazu przedmiotu na
wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla
ekranie
wyniku doświadczenia
-
rozwiązuje zadania rachunkowe z
-
rysuje konstrukcyjnie obrazy
planuje doświadczenie związane z
wytworzone przez soczewki, rozróżnia
badaniem przejścia światła z ośrodka
obrazy rzeczywiste, pozorne, proste,
obraz wytworzony przez soczewkę
-
-
Rwymienia
i opisuje różne przyrządy
Rrozwiązuje
zadania rachunkowe z
rzadszego do ośrodka gęstszego
optycznie i odwrotnie
-
-
odwrócone, powiększone, pomniejszone
-
demonstruje i opisuje zjawisko
pochodzącymi z analizy przeczytanych
rozszczepienia światła za pomocą
tekstów (w tym popularnonaukowych, z
pryzmatu
internetu), m.in. dotyczącymi narządu
opisuje światło białe jako mieszaninę
wzroku i korygowania zaburzeń widzenia
barw, a światło lasera – jako światło
-
jednobarwne
-
-
opisuje bieg promieni przechodzących
przyrodzie
-
posługuje się informacjami
pochodzącymi z analizy przeczytanych
równolegle do osi optycznej), posługując
tekstów (w tym popularnonaukowych, z
się pojęciami ogniska, ogniskowej i
internetu), m.in. opisuje przykłady
zdolności skupiającej soczewki
wykorzystania przyrządów optycznych w
wytwarza za pomocą soczewki
różnych dziedzinach życia
ekranie, dobierając doświadczalnie
położenie soczewki i przedmiotu
opisuje powstawanie obrazów w oku
ludzkim, wyjaśnia pojęcia
krótkowzroczności i dalekowzroczności
oraz opisuje rolę soczewek w ich
korygowaniu
-
opisuje przykłady zjawisk optycznych w
przez soczewkę skupiającą (biegnących
skupiającej ostry obraz przedmiotu na
-
posługuje się informacjami
odczytuje dane z tabeli i zapisuje dane w
formie tabeli, posługuje się pojęciem
niepewności pomiarowej, zapisuje wynik
pomiaru lub obliczenia fizycznego jako
przybliżony (z dokładnością do 2–3 cyfr
znaczących)
Download