KAŁOWICE Rozrzucona, niewielka wieś z zespołem folwarcznym, położona na Równinie Czeszowskiej, w dawnej zabagnionej, obecnie zmeliorowanej dolinie Głębokiego Rowu, na wys. 136-137 m n.p.m., 5 km na zach.-pn.-zach. od Zawoni. Odkrycia archeologiczne stwierdziły tu osadnictwo z neolitu (42—1700 m n.p.m.), kolejne należały do epoki brązu, kultury przedłużyckiej ( 1450-1200 p.n.e.) oraz łużyckiej sięgającej aż do pocz. epoki brązu (1200-400 p.n.e.) Kolejne ślady osadnictwa pochodzą z okresu lateńskiego (400 p.n.e.-0) i należą do kultury przeworskiej. Najmłodsze znaleziska pochodzą z wczesnego średniowiecza. Najstarsza wzmianka historyczna pochodzi z 1245 r. pod nazwą Calovo, kolejne: ok. 1300r. – Kalowicz villa, 1651/2 – Kahle, 1785 – Ober Kehla. Do 1945 r. używano nazwy Ober Kehle. Nazwa pochodzi od słowa kał, co oznaczało błoto. Niegdyś były tu dwie wioski Ober i Nieder Kehle. Górna wieś od 1724 r. należała do von Salischów, dolna bardzo często zmieniała właścicieli, by w 1841 r. przejść w ręce von Salischów i w ich rękach pozostać do 1945 r.