Dowody na istnienie atomów Atom – Najmniejsza część pierwiastka zachowująca jego własności chemiczne, stanowi układ złożony z dodatnio naładowanego jądra atomowego oraz powłok ujemnie naładowanych elektronów, posiada rozmiar rzędu 10-10 m, oraz masę w przedziale 10-27 – 10-25 kg. Jądro atomowe – jest to centralna dodatnio naładowana część atomu, w której skupiona jest nieomal cała jego masa, składa się z protonów i neutronów powiązanych siłami jądrowymi, jego rozmiary są rzędu 10-14 – 10-15 m a gęstość wynosi około 1014 g/cm3. Liczba protonów w jądrze jest to liczba atomowa (oznaczana jako Z), liczba protonów i neutronów razem jest nazywana liczbą masową (oznaczaną jako A). Doświadczenie Rutherforda – polegało na bombardowaniu cienkiej folii ze złota (około 0,4m) promieniowaniem (wysyłanym przez małą szczelinę z naczynia zawierającego sól uranową). Cząstki po przejściu przez folię padały na ekran pokryty siarczkiem cynku, który był zamocowany na końcu lunetki którą można obracać wokół złotej folii. Padające cząstki powodowały na ekranie scyntylacje (rozbłyski), które można było zaobserwować za pomocą lunetki. Urządzenie do przeprowadzenia tego doświadczenia jest nazywane „spintaryskop-em”. Rutherford swoje doświadczenie wykonał wraz z Hans’em Geiger’em i Ernestem Mardsenem w 1909 r. W doświadczeniu tym Rutherford zaobserwował iż niektóre cząstki odbijały się od folii pod kątem prawie 180. W roku 1911 Rutheford przeanalizował wyniki doświadczenia wywnioskował iż atomy są złożone z bardzo ciężkiego dodatnio naładowanego jądra umieszczonego w centrum atomu oraz elektronów krążących wokół tego jądra. Zanim Rutherford wprowadził swój „planetarny” model atomu to aktualny był model Thomsona, tak zwany model „ciastka z rodzynkami”.