PODSTAWY ALGEBRY LINIOWEJ ALGEBRA MACIERZY Macierzą prostokątną o m wierszach i n kolumnach nazywamy tablicę m × n liczb rzeczywistych aij (i=1,2, ... ,m; j=1,2, ... ,n) zapisaną w postaci ujętego w nawiasy kwadratowe prostokąta liczb a11 a12 a 21 a22 M M am1 am 2 K a1n K a2 n O M a K mn Liczby rzeczywiste aij nazywamy elementami macierzy. KaŜdy element macierzy jest oznaczany dwoma wskaźnikami: • pierwszy oznacza numer wiersza • drugi – numer kolumny Iloczyn m × n nazywamy wymiarami macierzy. Macierz będziemy zapisywać często w krótszej postaci: A m × n = a ij m × n a ij m×n A m×n a ij A Najczęściej macierze oznaczamy duŜymi pogrubionymi literami A , C , X , W , B , ... PRZYKŁAD. Normy zuŜycia środków produkcji na jednostkę wyrobów ALFA i BETA ujęte w tabeli moŜna zapisać jako macierz N. wyroby [szt] ALFA BETA Normy zuŜycia na jednostkę wyrobu stal drewno farba praca energia 2 [kg/szt] [m /szt] [litr/szt] [rg] [kWh/szt] 1 2 3 2 2 2 1 2 2 3 N 2×5 1 2 3 2 2 = nij = 2×5 2 1 2 2 3 2 W zbiorze macierzy {A m×n } wyróŜnia się pewne typy macierzy, bądź ze względu na ich wymiary, bądź wartości elementów aij macierzy. Wymiary macierzy są podstawą do wyróŜnienia macierzy prostokątnych, macierzy kwadratowych i wektorów. A = a ij m×n Def. Macierz nazywa się macierzą prostokątną, gdy m≠n A = a ij m×n dla m=n nazywa się Def. Macierz macierzą kwadratową. Macierz kwadratową oznacza A n = a ij n×n . Liczbę n nazywa się się symbolem stopniem macierzy kwadratowej. 3 Def. Elementy: a11, a22, ..., ann macierzy A n = a ij n×n nazywa się przekątną kwadratowej główną macierzy A. A = a ij m×1 (n=1) Def. Macierz prostokątną nazywa się wektorem kolumnowym (lub krótko wektorem) i zapisuje w postaci: a1 a2 M a m A = a ij 1×n Def. Macierz prostokątną (m=1) nazywa się wektorem wierszowym i zapisuje w postaci [a1 a 2 L an ] 4 Wektory wierszowe i kolumnowe oznacza się w tym skrypcie najczęściej małymi, pogrubionymi literami a, b, ..., x, y itp. Ze względu na wartości liczbowe elementów aij macierzy A w zbiorze macierzy wyróŜnia się macierze zerowe i macierze jedynkowe. A = a ij m×n , w której wszystkie Def. Macierz elementy aij=0 nazywa się macierzą zerową i oznacza symbolem 0mxn. A = a ij m×n , w której wszystkie Def. Macierz elementy aij = 1 nazywa się macierzą jedynkową i oznacza symbolem Jmxn. 5 W zbiorze macierzy kwadratowych, stopnia n, wyróŜnia się macierze: jednostkowe, diagonalne, trójkątne, symetryczne i skośnosymetryczne. Def. Macierz kwadratową (stopnia n) A n = a ij n×n , w której elementy spełniają warunek: 1 dla i = j, a ij = 0 dla i ≠ j nazywa się macierzą jednostkową i oznacza symbolem In Wszystkie elementy głównej przekątnej macierzy In są więc jedynkami, natomiast pozostałe elementy zerami. Przykład: Macierzami jednostkowymi są m.in. macierze: 1 0 [1] 0 1 1 0 0 0 1 0 0 0 1 1 0 0 0 0 0 0 1 0 0 0 1 0 0 0 1 6 Def. Macierz kwadratową (stopnia n) A n = a ij n×n w której aij=0, dla kaŜdego i≠j nazywa się macierzą diagonalną. Przykład: Macierzami diagonalnymi są m. in. macierze: 1 0 0 2 , 2 0 0 0 − 3 0 0 0 1 5 0 0 0 1 0 5 0 0 0 0 1 0 0 0 0 0 Def. Macierz kwadratową (stopnia n) A n = a ij n×n , w której dla kaŜdej pary (i,j): aij=aji nazywa się macierzą symetryczną. Przykład: Macierze: 1 0 0 1 − 1 4 0 2 0 2 3 3 0 − 1 0 0 0 0 3 4 0 4 0 0 0 są macierzami symetrycznymi. 0 0 0 4 7 Def. Macierz kwadratową (stopnia n) A n = a ij n×n , w której dla kaŜdej pary (i, j): aij = -aji nazywa się macierzą skośnosymetryczną. Przykładami macierzy skośnosymetrycznych są następujące macierze: 0 − 1 2 0 − 5 5 0 1 0 3 - 2 - 3 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 8 DZIAŁANIA NA MACIERZACH Niech będą dane macierze A = a ij , B = b ij C = c ij . , Def. Macierze: Amxn i Bmxn są sobie równe (A=B), jeśli aij=bij, dla kaŜdej pary (i,j) Def. Sumą macierzy Amxn i Bmxn nazywa się taką macierz Cmxn (C=A+B), Ŝe dla kaŜdej pary wskaźników (i,j) zachodzi równość: cij=aij+bij. Przykład: Obliczyć sumę A+B dla 0 1 1 4 A = 3 1 B = 3 4 − 1 1 , 2 5 , 1 + 0 4 + 1 1 5 A + B = 3 + 3 1 + 4 = 6 5 2 + (−1) 5 + 1 1 6 9 tw. Dodawanie macierzy jest przemienne, czyli A+B=B+A tw. Dodawanie macierzy jest łączne, czyli (A+B)+C)=A+(B+C) tw. JeŜeli A+B =A, to B=0 def. Macierz B nazywa się macierzą przeciwną do macierzy A, co zapisuje się : B = -A, jeśli A+B=0 def. Macierz Bnxm nazywa się transpozycją macierzy Amxn (lub macierzą transponowaną do macierzy Amxn), jeśli dla kaŜdej pary (i,j) zachodzi równość: bij = aji Macierz transponowaną B oznacza się symbolem AT (lub A’) 4 5 0 0 B= jest macierzą Przykład: Macierz 0 3 1 1 4 1 5 0 A= 0 3 transponowaną do macierzy 0 1 NaleŜy zauwaŜyć, Ŝe kolejne kolumny (wiersze) macierzy B odpowiadają kolejnym wierszom(kolumnom) macierzy A. 10 Tw. Transponowanie macierzy posiada następujące własności: (AT)T=A (A+B)T=AT+BT (A B)T=BT AT tw. JeŜeli macierz A=[aij]nxn spełnia warunek AT=A, to A jest macierzą symetryczną. Def. Iloczynem liczby α i macierzy Amxn, nazywa się taką macierz Bmxn, co zapisuje się: B=αA), w której bij=α aij dla kaŜdej pary (i,j) Przykład. Obliczyć A+(-3)B, jeśli 0 1 1 2 B= A= 3 0 4 3 1 2 0 − 3 1 − 1 A + ( −3)B = + = 4 3 9 0 5 3 − − 11 def. Iloczynem macierzy Amxk przez macierz Bkxn nazywa się taką macierz Cmxn (co zapisuje się C=A·B), której elementy spełniają warunek: ∧ c ij = a i1b1 j + a i 2 b2 j + ... + a ik bkj (i , j ) 1 − 1 0 1 2 B= A= 4 2 1 3 1 1 ⋅1 + 2 ⋅ 4 1 ⋅ (− 1) + 2 ⋅ 2 1 ⋅ 0 + 2 ⋅1 9 3 2 AB = = ( ) 3 ⋅ − 1 + 1 ⋅ 2 7 − 1 1 3 ⋅ 1 + 1 ⋅ 4 3 ⋅ 0 + 1 ⋅ 1 tw. Dla dowolnej macierzy Amxn zachodzą równości: ImA=A AIn=A tw. Zachodzą następujące równości α(A+B)=αA+αB α(AB)=A (αB) tw. MnoŜenie macierzy przez macierz jest łączne, czyli (A B) C=A (B C) tw. MnoŜenie macierzy przez macierz jest rozdzielne względem dodawania macierzy, czyli A (B+C)=A B+A C 12 Def. Macierz kwadratowa B=[bij]nxn nazywamy macierzą odwrotną do macierzy kwadratowej A=[aij]nxn, jeśli spełniony jest warunek: A·B=B·A=In Macierz odwrotną, jeśli istnieje, oznacza się symbolem A-1, a proces wyznaczania(poszukiwania jej elementów nazywa się odwracaniem macierzy. Przykład: Macierz B jest macierzą odwrotną do macierzy A, gdzie: 4 1 1 3 − 1 i A= B= 7 − 5 4 5 3 , poniewaŜ 4 1 1 3 - 1 1 12 − 5 − 4 + 4 = = A⋅B = 5 3 7 - 5 4 7 15 − 15 − 5 + 12 1 7 0 1 0 = = 7 0 7 0 1 oraz 13 3−3 1 3 − 1 4 1 1 12 − 5 = = B⋅A = 7 − 5 4 5 3 7 − 20 + 20 − 5 + 12 1 7 0 1 0 = = 7 0 7 0 1 MoŜna zatem napisać: 3 7 4 1 5 3 = − 5 7 −1 − 1 7 4 7 def. Macierzą kwadratową A, która nie posiada macierzy odwrotnej nazywa się macierzą osobliwą. Przykład: 1 2 A= Pokazać moŜna, Ŝe np. macierz 1 2 jest macierzą osobliwą tw. JeŜeli A jest macierzą nieosobliwą, to -1 T T -1 (A ) = (A ) -1 -1 oraz (A ) = A 14 tw. JeŜeli A i B są nieosobliwymi macierzami tego samego stopnia, to (AB)-1 = B-1A-1 tw. JeŜeli A jest macierzą nieosobliwą i α∈R\{0}, to (αA ) −1 = 1 α (A ) −1 def. Macierz kwadratową A spełniającą warunek ATA = AAT = I Nazywa się macierzą ortogonalną 15 PRZEKSZTAŁCENIA ELEMENTARNE MACIERZY def. Przekształceniami elementarnymi macierzy A=[aij]m×n nazywa się następujące działania wykonywane na wierszach (lub na kolumnach) macierzy: T1: PomnoŜenie wszystkich elementów wybranego wiersza (kolumny) przez liczbę α ≠ 0. T2: Zamiana miejscami (przestawienie) dwóch dowolnie wybranych wierszy (lub kolumn) macierzy; T3: Dodanie do wszystkich elementów wybranego wiersza (kolumny) odpowiadających im (występujących w tej samej kolumnie (wierszu)) elementów innego wiersza (kolumny) pomnoŜonych przez liczbę α ≠ 0 16 Przykład: 1 1 4 2 6 2 − 1 2 4 6 4 4 1 4 2 1 6 2 −1 2 − 2 − 3 − 2 − 2 w’3=w3/(-2) 0 4 2 1 6 − 4 −1 2 − 2 − 1 − 2 − 2 k’2=k2+k1*(-1) 2 6 − 4 −1 1 0 4 2 − 2 − 1 − 2 − 2 w’1=w2, w’2=w1 2 − 1 − 4 6 1 0 2 4 − 2 − 2 − 2 − 1 k’2=k4, k’4=k2 17 ODWRACANIE MACIERZY Jedną z metod odwracania macierzy jest metoda wykorzystująca operacje elementarne. Idea polega na równoległym przekształcaniu elementarnym wierszy macierzy danej A oraz macierzy jednostkowej I. Schemat postępowania moŜna ująć krótko A I : : ciąg operacji elementarnych : : I B=A-1 JeŜeli nie moŜna odwrócić macierzy w podany sposób, to oznacza, Ŝe nie istnieje macierz odwrotna do macierzy A. 18 PRZYKŁAD. Dana jest macierz 2 2 1 1 0 0 2 1 1 1 2 0 2 1 0 1 1 / 2 1 −1 1 1 / 2 1 0 3 / 2 0 1 − 1 0 0 3 / 2 2 2 1 A 3 = 2 1 2 1 2 1 0 0 1 0 0 1 1 / 2 0 0 w1nowy = w1stary × 1 / 2 − 1 1 0 w 2 nowy = w 2 stary + w1stary × (− 1) − 1 / 2 0 1 w3nowy = w3stary + w1stary × (− 1 / 2 ) 1 0 w1nowy = w1stary + w2 stary × 1 − 1/ 2 1 − 1 0 w2 nowy = w2 stary × (− 1) − 3 / 2 1 1 w3nowy = w3stary + w2 stary × 1 0 − 1 w1nowy = w1stary + w3stary × (− 1) 1 0 0 1 0 1 0 0 − 1 / 3 2 / 3 w2 nowy = w 2 stary + w3stary × 2 / 3 0 0 1 − 1 2 / 3 2 / 3 w3nowy = w3stary × 2 / 3 Zatem macierz odwrotna do macierzy A3 ma postać 0 − 1 1 A 3−1 = 0 − 1 / 3 2 / 3 − 1 2 / 3 2 / 3