Projekt systemowy współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007-2013, Priorytet IX, Działanie 9.4. Wysoko wykwalifikowane kadry systemu oświaty www.nauczyciele.org.pl FORMY TERENU Barbara Grabowska W terenie występują różne wyniosłości i zagłębienia. Nazywamy je formami terenowymi. Wyniosłości to formy wypukłe. Zagłębienia to formy wklęsłe. Forma wklęsła Forma wypukła JAK DZIELIMY FORMY TERENU PAGÓREK DOLINA WZGÓRZE KOTLINA GÓRA ELEMENTY FORMY WYPUKŁEJ szczyt wierzchołek podnóże SZCZYT - najwyższy punkt na wypukłej formie terenu. WIERZCHOŁEK - najwyższa część wypukłej formy terenu. ELEMENTY FORMY WKLĘSŁEJ doliny rzecznej koryto zbocze strome zbocze łagodne dno doliny - MIERZYMY WYSOKOŚĆ WZGLĘDNĄ I BEZWZGLĘDNĄ Odcinek A to wysokość bezwzględna. Mierzymy ją od poziomu morza do szczytu. Podajemy ją w metrach nad poziom morza (m.n.p.m.) A Odcinek B to wysokość względna. Mierzymy ją od podnóża do szczytu. Podajemy ją w metrach (m.) B JAK ODRÓŻNIĆ OD SIEBIE FORMY TERENU Podstawą do odróżnienia pagórka od wzgórza lub góry jest wysokość względna Wysokość względna ponad 300 metrów. Wysokość względna od kilkunastu do 300 metrów. Wysokość względna nie przekracza . kilkunastu metrów. PAGÓREK WZGÓRZE GÓRA Formy terenu możemy przedstawiać za pomocą rysunku poziomicowego. Poziomica to linia łącząca punkty leżące na takiej samej wysokości nad poziomem morza. 280 m. n.p.m. 250 200 150 POZIOMICA 100 M. N. P. M. 100 50 Wysokość bezwzględna wynosi 280 m. n. p. m., a wysokość względna wynosi 230 m. (280 m. n.p. m. - 50 m. n. p. m.). Jest to wzgórze. TAK PRZEDSTAWIAMY FORMĘ WYPUKŁĄ I WKLĘSŁĄ ZA POMOCĄ RYSUNKU POZIOMICOWEGO FORMA WYPUKŁA Wartość poziomic wzrasta do środka 10 20 30 m.n.p.m 40 50 60 FORMA WKLĘSŁA Wartość poziomic maleje do środka Poziomice przebiegają bliżej siebie 400 m. n. p. m. 450 Poziomice przebiegają dalej od siebie + 500 550 600 650 Rysunek poziomicowy pozwala odczytać kształt form terenu W jaki sposób pokazać na mapie góry, wyżyny, niziny? Bibliografia: Bibliografia: I. Berne: Zajęcia w terenie, WSiP, Warszawa 1977. Klimuszko B., Sokołowska J., Wilczyska –Wołoszyn M., „Przyroda 4” Żak, Warszawa 2000 Majcher I., Sadom –Osowiecka T., Florek A., „Przyroda 4”, Wydawnictwo Operon, Rumia 2008 Marko –Worłowska Sułtan., Szlejfer Sułtan., Przyroda do klasy czwartej , Nowa Era, Warszawa 2004 Tywoński K., Pomoce dydaktyczne do geografii, WSiP, Warszawa 1983 pl.wikipedia.org/wiki/ www.wiking.edu.pl BIURO PROJEKTU Zachodniopomorskie Centrum Doskonalenia Nauczycieli ul. Gen. J. Sowińskiego 68, p. 35 70-236 Szczecin tel.: 091/435 06 29 e-mail: [email protected] www.nauczyciele.org.pl