Greccy bogowie Bogowie olimpijscy – bogowie zamieszkujący górę Olimp w mitologii greckiej. Sprawowali wszelką władzę nad ludźmi i decydowali o ich istnieniu, życiu lub śmierci. Pili boski nektar i jedli ambrozję, która dawała im nieśmiertelność. Było ich dwunastu. Do bogów olimpijskich należeli: Afrodyta, Apollo, Ares, Artemida, Atena, Demeter, Dionizos, Hefajstos, Hera, Hermes, Posejdon, Zeus oraz Hades i Hestia. Dynastię bogów zapoczątkowali: Uranos (niebo) i Gaja (ziemia), która narodziła się z Chaosu i sama z siebie urodziła Uranosa w śnie. Ich potomstwem byli: tytani i tytanidy, hekatonchejrowie oraz cyklopi niebiańscy. Kronos poślubił Reę, następnie okaleczył i pozbawił swojego ojca władzy. Uranos przepowiedział wtedy Kronosowi, że jedno z jego dzieci pozbawi go tronu. Kronos bojąc się utraty władzy każde nowo narodzone dziecko połykał. Połknął: Hestię, Demeter, Herę, Hadesa i Posejdona. Rea pozbawiona wszystkich dzieci postanowiła, że nie dopuści żeby szósty potomek został połknięty. Jako szósty urodził się Zeus. Rea zamiast niego podała Kronosowi kamień zawinięty w pieluszkę, a Zeusa ukryła na Krecie. Kiedy Zeus osiągnął wiek dojrzały za poradą Metydy (Metis) podał Kronosowi środek wymiotny, który spowodował, że musiał on zwymiotować połknięte dzieci. Przywrócone życiu rodzeństwo pod wodzą Zeusa wypowiedziało wojnę Kronosowi. Wojna trwała 10 lat, w walce z Kronosem Zeusa wsparli ci, których Kronos strącił do Tartaru, czyli cyklopi i hekatonchejrowie. Dzięki temu wsparciu Zeus odniósł zwycięstwo i zajął miejsce w Niebie, a za swoją siedzibę wybrał Olimp. Kronos wraz z innymi tytanami został zamknięty w Tartarze. Zamknięcie tytanów w Tartarze spowodowało gniew Gai, która podburzyła gigantów do walki z mieszkańcami Olimpu. Wojna ta została nazwana gigantomachią W mitologii greckiej najwyższy z bogów. Syn Kronosa i Rei. Grecki bóg Nieba i Ziemi. Bóg pogody; władca błyskawic. Uosobienie najwyższej zasady rządzącej Wszechświatem. Władca wszystkich bogów i ludzi. Strzegł prawa i porządku na świecie, bezlitośnie karząc przestępców, a zwłaszcza morderców, krzywoprzysięzców i zdrajców. Jego atrybutami były złote pioruny, orzeł i tarcza zwana egidą. Wychowała go nimfa (lub koza) Amalteja. HORKIOS Opiekun praw, na tronie, ze sprawiedliwością u stóp KSENIOS Opiekun gościnności W mitologii greckiej bóg mórz, trzęsień ziemi, żeglarzy, rybaków. Syn Kronosa i Rei, starszy brat Zeusa, Hadesa, Hery, Demeter i Hestii, mąż Amfitryty. Przedstawiany z trójzębem, (który był jego atrybutem) na rydwanie ciągniętym przez hippokampy, w towarzystwie trytonów, ichtiocentaurów. Hades był bogiem świata podziemnego i umarłych. Hades był synem tytana Kronosa i tytanity Rei oraz bratem Zeusa, Posejdona, Demeter, Hestii i Hery. Uprowadził z ziemi Persefonę, córkę Demeter, która później została jego małżonką. Jego atrybutami były berło i klucze. Przy boku zawsze miał Cerbera – trójgłowego psa. W mitologii greckiej bóg wojny, syn Zeusa i Hery. Jeden z dwunastu bogów olimpijskich. Wzbudzał powszechny strach nawet wśród Olimpijczyków jedynym, który nie bał się Aresa był Hades Jest w mitologii greckiej jednym z 12 bogów olimpijskich. Bóg kupców, wędrowców, wynalazców, złodziei i podróżujących. Posłaniec boży. Syn Zeusa i Tytanki Mai jest bratem Dionizosa, Hefajstosa, Ateny, Afrodyty, Apolla, Artemidy i innych. Urodził się w górach Kyllene w Arkadii, gdzie były główne ośrodki jego kultu. Hymn homerowy do Hermesa opowiada, że jako niemowlę ukradł Apollinowi stado krów, sprytnie myląc ślady. Następnie podarował bratu lirę z jelit cielęcych i skorupy żółwia, czym złagodził gniew Apollina. W zamian otrzymał jako oznakę władzy laskę herolda, zwaną kaduceuszem (kerykejonem), oplecioną dwoma wężami,(które zaprzyjazniły się kiedy Hermes rzucił między nie kerykejonem) uśmierzającą spory i kłótnie. W mitologii greckiej bóg ognia, kowali i złotników. Hefajstos był synem Zeusa i Hery. Opiekun rękodzielników. W mitologii rzymskiej jego odpowiednikiem jest Wulkan. W mitologii greckiej bóg dzikiej natury, winnej latorośli i wina, reprezentujący nie tylko jego upajający wpływ, ale także ten dobroczynny, Był też bogiem życia i śmierci. Syn Zeusa i śmiertelnej kobiety Semele. Jego kult przywędrował do Grecji ze Wschodu, z Tracji, około VI wieku p.n.e. Na cześć Dionizosa odbywały się Dionizje. Patronował pijaństwu. W mitologii greckiej syn Zeusa i Leto. Urodził się na wyspie Delos. Był bliźniaczym bratem Artemidy. Uważany za boga piękna, światła, życia, śmierci, muzyki, wróżb, prawdy, prawa, porządku, patrona sztuki i poezji, przewodnika muz Mikołaj Rogulski 2012