termoregulacja

TERMOREGULACJA
Człowiek jest istotą stałocieplną o wewnętrznej temperaturze ok. 37°C. Ta równowaga
cieplna jest ustawicznie naruszana przy pracy, podczas której tylko 25% wytworzonej energii
chemicznej zmienia się w energię mechaniczną, a reszta w energię cieplną. Szybko mogłoby
dojść nawet do udaru cieplnego, gdyby nie zdolność organizmu człowieka do samoregulacji
swej temperatury wewnętrznej. Każdy nadmiar wyprodukowanego podczas pracy ciepła musi
być wydalony. Jeśli warunki klimatyczne grożą zbytnim ochłodzeniem, organizm człowieka
musi działać ochronnie i uruchomić mechanizmy, które zapobiegają ubytkom ciepła.
Wszystko to wymaga energii i dlatego w niekorzystnych warunkach klimatycznych wydatki
energetyczne na wykonanie tej samej czynności rosną. Praca jest ekonomiczna, jeśli żyjemy i
pracujemy w tzw. komforcie atmosferycznym, kiedy nie jest nam ani za ciepło, ani za zimno.
Komfort atmosferyczny zależy od siły ochładzającej powietrza (SOP), na którą składa się
łączne działanie wszystkich czynników atmosferycznych, przede wszystkim temperatury,
wilgotności i ruchu powietrza. Subiektywne, fizjologiczne odczucie siły chłodzącej powietrza
przez człowieka nazywamy temperaturą efektywną. Należy aktywnie regulować warunki
mikroklimatyczne, aby żyć i pracować w komforcie atmosferycznym. Wówczas są najlepsze
warunki dla T. która zachodzi na drodze biernej (wypromieniowanie, przewodzenie,
konwekcja) i na drodze czynnej (wydzielanie potu i jego parowanie). (I. Celejowa)