POLSKA PIERWSZYCH PIASTÓW PRADZIEJE ZIEM POLSKICH Przez wieki na ziemiach polskich mieszkało wiele plemion, których nazw nie znamy. Dlatego na podstawie pozostałości po nich określamy ludy te jako kultury archeologiczne. PRADZIEJE ZIEM POLSKICH Przykłady kultur archeologicznych: -kultura ceramiki sznurowej -kultura grobów kloszowych -kultura naczyń lejkowatych -kultura przeworska. PRADZIEJE ZIEM POLSKICH PRADZIEJE ZIEM POLSKICH Na ziemiach polskich zachowały się m.in.: -kurhany (ziemne kopce przykrywające groby) -kamienne kręgi (prawdopodobnie pełniły funkcje religijne) PRADZIEJE ZIEM POLSKICH Najbardziej znaną osadą kultury łużyckiej na ziemiach polskich (VIII – VII w. p.n.e.) jest Biskupin. To osada położona na wyspie jeziora składająca się z 13 podłużnych domów. Jej mieszkańcy (ok. 800) byli rolnikami i myśliwymi. PRADZIEJE ZIEM POLSKICH PRADZIEJE ZIEM POLSKICH W starożytności mieszkańcy ziem polskich utrzymywali kontakty z Grekami i Rzymianami (np. szlak bursztynowy). W Górach Świętokrzyskich bogatych w złoża żelaza rozwinęło się hutnictwo (dymarki). PLEMIONA POLSKIE W VI w. na ziemiach polskich pojawili się Słowianie. Grupa rodzin pochodząca od wspólnego przodka tworzyła u nich ród. Rody łączyły się we wspólnoty sąsiedzkie - opola, a te tworzyły plemiona. Najsilniejsze plemiona podbijały sąsiednie – słabsze i tworzyły pierwsze państewka plemienne. Władzą w plemionach był wiec (wszyscy dorośli mężczyźni), a na czas wojny wybierano wodza (księcia), który niekiedy zdołał utrzymać swoją władzę na czasy pokoju. PLEMIONA POLSKIE W IX w. ziemie dzisiejszej Polski zamieszkiwało kilka plemion: -Polanie (w Wielkopolsce) -Wiślanie (w Małopolsce) -Mazowszanie (na Mazowszu) -Kujawianie (na Kujawach) -Pomorzanie (na Pomorzu) -Lędzianie (na Lubelszczyźnie) -plemiona śląskie np. Ślężanie, Opolanie, Dziadoszanie, Bobrzanie (na Śląsku) POWSTANIE POLSKI Polanie podbili sąsiednie plemiona (Kujawian, Mazowszan itd.) i stworzyli państwo o nazwie Polska. Jego stolicą było Gniezno, a symbolem orzeł. Początkowo Polska była krajem pogańskim, a rządził nią ród Piastów. RÓD PIASTÓW Piast (legendarny założyciel rodu) Siemowit (Ziemowit) Lestek (Leszek) Siemomysł (Ziemomysł) Mieszko I (pierwszy historyczny władca) MIESZKO I (ok. 960 – 992) Mieszko I był pierwszym historycznym władcą Polski. -w 963 r. toczył boje z sąsiednimi plemionami Wieletów -w 965 r. pojął za żonę czeską księżniczkę Dobrawę -w 966 r. wraz z najbliższym otoczeniem przyjął chrzest -w 968 r. utworzono pierwsze misyjne biskupstwo w Poznaniu (bp. Jordan) MIESZKO I (ok. 960 – 992) -w 972 r. pokonał pod Cedynią niemieckiego margrabiego Hodona -ok. 990 r. przyłączył do swego państwa Małopolskę i Śląsk -w 991 r. w dokumencie „Dagome iudex” ofiarował swoje państwo pod opiekę papieża -w 992 r. zmarł Mapa: Polska za rządów Mieszka I. MIESZKO I (ok. 960 – 992) DOBRAWA – księżniczka czeska, żona Mieszka I, matka Bolesława Chrobrego JORDAN – pierwszy biskup misyjny w Polsce od 968 r., jego stolicą był Poznań CHRZEST POLSKI 966 KORZYŚCI Z PRZYJĘCIA CHRZTU Przyjęcie do grona państw chrześcijańskich oznaczało równouprawnienie. Wzrost znaczenia władcy, który od tej pory był pomazańcem bożym, równym innym władcom. Ściślejsze zjednoczenie plemion przez wyznawanie wspólnej religii. KORZYŚCI Z PRZYJĘCIA CHRZTU Uniknięcie przymusowej chrystianizacji ze strony cesarstwa (Niemiec). Napływ do Polski wykształconego duchowieństwa (pomoc w rządzeniu krajem, rozwój nauki, szkolnictwa i kultury). Włączenie Polski do kręgu kultury europejskiej. Na zdjęciu katedra w Poznaniu. BITWA POD CEDYNIĄ 972 BOLESŁAW CHROBRY (992 – 1025) MIESZKO I BOLESŁAW CHROBRY 3 SYNÓW BOLESŁAW CHROBRY (992 – 1025) Okres rządów Bolesława Chrobrego możemy podzielić na 2 części: -czasy pokoju (992 – 1002 i 1018 – 1025) -czasy wojen (1002 – 1018) Na zdjęciu katedra w Gnieźnie. BOLESŁAW CHROBRY (992 – 1025) CZASY POKOJU: -wygnanie przyrodnich braci i macochy Ody z kraju i objęcie pełnej władzy -przybycie do Polski wygnanego z Pragi biskupa Wojciecha (996/997) -objęcie patronatu nad wyprawą misyjną Wojciecha do pogańskich Prusów (997) BOLESŁAW CHROBRY (992 – 1025) -męczeńska śmierć Wojciecha (997) i wykupienie jego relikwii przez Bolesława -ogłoszenie Wojciecha świętym i pielgrzymki do jego grobu w Gnieźnie -pielgrzymka cesarza Ottona III do grobu św. Wojciecha i spotkanie z Bolesławem – zjazd gnieźnieński (1000) Drzwi Gnieźnieńskie ze scenami z życia św. Wojciecha. ŚWIĘTY WOJCIECH 997 BOLESŁAW CHROBRY (992 – 1025) POSTANOWIENIA ZJAZDU GNIEŹNIEŃSKIEGO (1000): -cesarz zgodził się na koronację królewską Bolesława -utworzono metropolię w Gnieźnie (arcybiskupem Radzim Gaudenty) i 3 biskupstwa: w Krakowie, Wrocławiu i Kołobrzegu -cesarz pozyskał Bolesława do idei imperium uniwersalnego ZJAZD GNIEŹNIEŃSKI 1000 BOLESŁAW CHROBRY (992 – 1025) CZASY WOJEN: -w 1002 r. zaczęła się wojna z cesarstwem (Niemcami), która trwała z przerwami do 1018 r. -w 1002 r. Bolesław najechał na należące do cesarza Łużyce, Milsko i Miśnię -w 1003 r. Bolesław najechał na Czechy BOLESŁAW CHROBRY (992 – 1025) -w 1018 r. zawarto pokój w Budziszynie (Łużyce i Milsko włączono do Polski, cesarz Henryk II obiecał pomoc w wyprawie na Ruś) -w 1018 r. Bolesław wyprawił się na Ruś, zdobył Kijów, osadził tam na tronie zięcia Świętopełka, a wracając przyłączył Grody Czerwieńskie Bolesław Chrobry wjeżdża do Kijowa BOLESŁAW CHROBRY (992 – 1025) Mapa: Polska za rządów Bolesława Chrobrego (992 – 1025) BOLESŁAW CHROBRY (992 – 1025) -w 1025 r. Bolesław Chrobry jako pierwszy władca Polski koronował się w Gnieźnie na króla, wkrótce też zmarł. MIESZKO II (1025 – 1034) Po śmierci Bolesława władzę przejął jego syn Mieszko II, który w 1025 r. koronował się na króla. W wyniku jednoczesnego najazdu na Polskę Niemiec i Rusi Kijowskiej (1031) utracił zdobycze ojca: Łużyce, Milsko i Grody Czerwieńskie. Przeciwko królowi zbuntował się brat Bezprym, Mieszko II musiał uciekać z kraju i utracił koronę. Bezkrólewie i upadek Polski (1034 – 1039) Jeszcze przed śmiercią Mieszko II zdołał wrócić do kraju, ale korony już nie odzyskał. Po śmierci Mieszka II jego żona Rycheza i syn Kazimierz musieli uciekać do Niemiec. W kraju zaczęły się bunty możnowładców (np. bunt Miecława na Mazowszu), które powodowały rozbicie kraju. Bezkrólewie i upadek Polski (1034 – 1039) Ludność obciążona dużymi podatkami i dziesięcinami zbuntowała się pod hasłem powrotu do pogaństwa. W 1039 r. najechał na Polskę książę czeski Brzetysław (zniszczył Gniezno, wywiózł relikwie św. Wojciecha i odebrał Śląsk). Obok: Rycheza – żona Mieszka II KAZIMIERZ ODNOWICIEL WRACA DO POLSKI 1039 KAZIMIERZ ODNOWICIEL (1039 – 1058) Kazimierz Odnowiciel przy pomocy wojsk niemieckich i ruskich zjednoczył na nowo Wielkopolskę, Małopolskę, Mazowsze i Śląsk. Przeniósł stolicę ze zrujnowanego Gniezna do Krakowa. Częściowo odbudował zniszczoną przez reakcję pogańską organizację kościelną. KAZIMIERZ ODNOWICIEL (1039 – 1058) Mapa: Polska za Kazimierza Odnowiciela. BOLESŁAW ŚMIAŁY (1058 – 1079) BOLESŁAW ŚMIAŁY (SZCZODRY) umocnił państwo, odbudował zniszczoną organizację kościelną. Organizował wyprawy na Ruś i Węgry, osadzał na tamtejszych tronach swoich kandydatów. W sporze papieża Grzegorza VII z cesarzem Henrykiem IV popierał papieża. W 1076 r. koronował się w Gnieźnie na króla za zgodą papieża. BOLESŁAW ŚMIAŁY (1058 – 1079) -prawdopodobnie podczas nieobecności króla w kraju wybuchł bunt możnych, biskup krakowski Stanisław był ich przywódcą, lub wstawił się za nimi u porywczego króla, -w 1079 r. król kazał biskupa poćwiartować, za co spotkała go klątwa Kościoła, -musiał uciekać z kraju na Węgry, a tron objął jego brat Władysław Herman, Święty Stanisław ze Szczepanowa Zabójstwo św. Stanisława ze Szczepanowa WŁADYSŁAW HERMAN (1079 – 1102) WŁADYSŁAW HERMAN był nieudolnym władcą. W polityce zagranicznej przeszedł do obozu cesarskiego i nie starał się o koronę królewską. O polityce wewnętrznej decydował nie książę, lecz jego wojewoda Sieciech. Funkcję „stolicy” pełnił w jego czasach Płock. WŁADYSŁAW HERMAN (1079 – 1102) Jeszcze za życia w 1097 r. Władysław Herman został zmuszony przez możnych do podziału kraju między siebie i swoich synów Zbigniewa i Bolesława. POLSKA (podział w 1097) ZBIGNIEW (Wielkopolska, Kujawy) WŁADYSŁAW HERMAN (Mazowsze) BOLESŁAW (Małopolska, Śląsk) WALKA O WŁADZĘ Po śmierci Władysława Hermana Bolesław Krzywousty przy poparciu rycerstwa wygnał Zbigniewa z kraju (1107). BOLESŁAW KRZYWOUSTY (1102 – 1138) 1109 – najazd króla niemieckiego Henryka V w obronie wypędzonego Zbigniewa -obrona Głogowa -bitwa na Psim Polu -obrona Bytomia -ostateczne zwycięstwo Krzywoustego w wojnie. BOLESŁAW KRZYWOUSTY (1102 – 1138) 1116 – podbój Pomorza Gdańskiego 1124 – podporządkowanie Pomorza Zachodniego (książę Warcisław uznał zwierzchnictwo Polski) 1138 – testament i śmierć Krzywoustego STATUT KRZYWOUSTEGO (1138) Żeby zapobiec walkom o władzę po swojej śmierci Bolesław Krzywousty podzielił kraj między swoich synów i ustanowił zasadę senioratu. Najstarszy w rodzie Piastów miał być zwierzchnikiem pozostałych, dostawał tzw. dzielnicę senioralną i w imieniu wszystkich prowadził politykę zagraniczną. 1138 1138 Zgodnie z testamentem Krzywoustego każdy z książęcych synów miał otrzymać jedną dzielnicę Polski. Równocześnie dla utrzymania jedności państwa wprowadzono zasadę senioratu. Zasada senioratu polegała na tym, że władzę zwierzchnią nad całością terytorium miał odtąd sprawować najstarszy książę z rodu Piastów senior. Pierwszy senior Władysław Wygnaniec Pomorze Pod jego panowaniem znajdowała się także dzielnica senioralna, biegnąca przez środek kraju i granicząca ze wszystkimi pozostałymi dzielnicami. Ponadto senior zachowywał zwierzchnictwo nad Pomorzem Gdańskim. Dzielnica senioralna Najstarszy z synów Bolesława Krzywoustego, Władysław Wygnaniec, został pierwszym seniorem. Oprócz dzielnicy senioralnej objął on władzę nad Śląskiem. Bolesław Kędzierzawy otrzymał Mazowsze z częścią Kujaw Mieszko Stary - Wielkopolskę z Poznaniem. Henrykowi Sandomierskiemu, przeznaczono ziemię sandomierską. Jedynie najmłodszego z braci, Kazimierza Sprawiedliwego, urodzonego prawdopodobnie po śmierci ojca, nie ujęto w testamencie. Razem z matką Salomeą zamieszkał w wydzielonej z dzielnicy senioralnej ziemi łęczyckiej. ŻYCIE W PAŃSTWIE PIERWSZYCH PIASTÓW POLSKA PIERWSZYCH PIASTÓW - GRODY I PODGRODZIA GRODY – osady obronne otoczone wałami, mające rozbudowany system obronny, strzegły granic państwa, a wewnątrz kraju były siedzibami władców lub ich urzędników (kasztelanów), budowane w miejscach z natury obronnych tj. w widłach rzek, pośród jezior, na wzgórzach. POLSKA PIERWSZYCH PIASTÓW - PODGRODZIA PODGRODZIA – to osady przylegające do grodów, mieszkała w nich ludność pracująca na potrzeby grodów. Mieszkańcami podgrodzi byli: -rzemieślnicy -kupcy -wojowie -służba POLSKA PIERWSZYCH PIASTÓW - DRUŻYNA DRUŻYNA – wojsko pierwszych Piastów, składało się z kilku tysięcy wojów utrzymywanych wraz z rodzinami przez władcę. Wojowie mieszkali w grodach i wyruszali z władcami na wyprawy wojenne. Od połowy XI wieku władcy przestali bezpośrednio utrzymywać wojów i zaczęli osadzać ich na ziemi. POLSKA PIERWSZYCH PIASTÓW - PIENIĄDZ Początkowo wybijano niewiele monet i służyły one raczej dla podkreślenia znaczenia władcy, niż jako środek płatniczy. Później ich ilość znacznie wzrosła. Na zdjęciu denar z czasów Bolesława Chrobrego. POLSKA PIERWSZYCH PIASTÓW – ciężary prawa książęcego DANINY – rodzaj świadczeń na rzecz władcy, uiszczane były najczęściej w zbożu lub zwierzętach hodowlanych. POSŁUGI – rodzaj świadczeń na rzecz władcy, polegający na obowiązku budowy i naprawy grodów, goszczeniu władcy, w czasie jego objazdu po kraju, udziale w pospolitym ruszeniu w czasie najazdu wroga POLSKA PIERWSZYCH PIASTÓW – osady służebne Wokół grodów tworzono osady służebne. Mieszkała w nich ludność niewolna, głównie jeńcy wojenni. Uprawiali oni ziemię i świadczyli władcom ściśle określone usługi (stąd powstawały nazwy miejscowości np.) -w Winiarach uprawiano winorośl, -w Kobylnikach hodowano konie, -w Grotnikach wyrabiano groty do strzał, -w Zdunach produkowano garnki, POLSKA PIERWSZYCH PIASTÓW – zarządzanie państwem Władca uznawał państwo za swoją własność. Samodzielnie nakładał podatki, zawierał sojusze i decydował o wojnach (państwo patrymonialne). Ziemie polskie w 1138 r. Żeby zapobiec walkom o władzę po swojej śmierci w 1138 r. Bolesław Krzywousty podzielił Polskę między synów i ustanowił zasadę senioratu. Rozpoczął się okres rozbicia dzielnicowego Ziemie polskie w 1138 r. SENIOR DZIELNICA SENIORALNA (PRZEZ ŚRODEK KRAJU) WŁADYSŁAW WYGNANIEC ŚLĄSK BOLESŁAW KĘDZIERZAWY MAZOWSZE + KUJAWY MIESZKO STARY WIELKOPOLSKA HENRYK SANDOMIERSKI ZIEMIA SANDOMIERSKA SALOMEA + KAZIMIERZ SPRAWIEDLIWY ZIEMIA ŁĘCZYCKA Ziemie polskie w 1138 r. Najstarszy w rodzie Piastów (senior) miał być zwierzchnikiem pozostałych, dostawał tzw. dzielnicę senioralną i w imieniu wszystkich prowadził politykę zagraniczną. Ziemie polskie po 1138 r. 1180 – zjazd w Łęczycy (obalenie zasady senioratu – seniorem najmłodszy Kazimierz Sprawiedliwy) 1227 – zjazd w Gąsawie (zamordowanie Leszka Białego). Obok: Pierwszy senior Władysław Wygnaniec. Zjazd w Gąsawie- śmierć Leszka Białego 1227 Skutki rozbicia dzielnicowego słabość militarna dzielnic, najazdy sąsiednich państw, utrata wielu ziem, utrudnienia w handlu, spadek znaczenia Polski w Europie, podziały w polskim Kościele, wzrost znaczenia możnowładców, Najazdy tatarskie Tatarzy (Mongołowie) – koczownicze plemiona ze stepów Azji, zjednoczone przez Temudżyna (Czyngis – chana), świetni wojownicy, w XIII w. stworzyli ogromne państwo i dotarli do Europy. Najazdy tatarskie Przyczyny ich sukcesów: -łagodne traktowanie podbitych ludów -świetna armia złożona z konnych łuczników -taktyka wojenna z użyciem pozorowanych ucieczek i gazów trujących Najazdy tatarskie Po zdobyciu Rusi, w 1241 r. Tatarzy najechali na Węgry (Batu – chan) oraz na podzielone ziemie polskie (Pajdar). Najazdy tatarskie Najeźdźcy spustoszyli Małopolskę (Sandomierz, Kraków). W bitwie pod Legnicą (1241) zginął książę śląski Henryk Pobożny. Klęska legnicka 1241- śmierć Henryka Pobożnego Najazdy tatarskiebitwa pod Legnicą 1241 Sprowadzenie Krzyżaków Dla ochrony przed najazdami pogańskich plemion Prusów książę Konrad Mazowiecki zaprosił Krzyżaków (1226). Zakonnicy przybyli na ziemię chełmińską w 1230 r., wygnani z Węgier. Sprowadzenie Krzyżaków Do 1283 r. Krzyżacy dokonali podboju Prusów i na odebranych im ziemiach założyli swoje państwo. W 1309 r. do Malborka przenieśli swoją stolicę. Sprowadzenie Krzyżaków Sprowadzenie Krzyżaków Krzyżacy wybudowali wiele zamków i podzielili kraj na komturie. Przeprowadzili też proces kolonizacji zdobytych ziem (ściąganie osadników z Niemiec). Sprowadzenie Krzyżaków Malbork 1309 Drogi do zjednoczenia… Książę wielkopolski Przemysł II do posiadanej prowincji przyłączył Pomorze Gdańskie. W 1295 r. został koronowany w Gnieźnie na króla (abp Jakub Świnka) Drogi do zjednoczenia… Inni władcy dzielnicowi nie uznawali jego władzy. W 1296 r. został zamordowany. Drogi do zjednoczenia… Następnie król czeski z rodu Przemyślidów Wacław II opanował Małopolskę, Pomorze Gdańskie i Wielkopolskę. W 1300 r. został koronowany w Gnieźnie na króla (abp Jakub Świnka). Drogi do zjednoczenia… Wacław II Czeski wprowadził do Polski: -grosze praskie -urząd starosty Drogi do zjednoczenia… Po śmierci Wacława II i jego syna Wacława III do jednoczenia ziem polskich przystąpił Władysław Łokietek. W 1304 r. wrócił z wygnania z Węgier. Drogi do zjednoczenia… Łokietek zajął kolejno: -Małopolskę -ziemię sieradzko - łęczycką -Kujawy -Pomorze Gdańskie -Wielkopolskę 1314 Drogi do zjednoczenia… W 1308 r. na Pomorze Gdańskie najechali Brandenburczycy. Wezwani na pomoc Krzyżacy zajęli ich miejsce na Pomorzu na 150 lat. W tym czasie Łokietek zmagał się z buntami w Krakowie (bp Jan Muskata, wójt Albert i mieszczanie niemieccy). Drogi do zjednoczenia… W 1320 r. abp Janisław koronował w Krakowie Władysława Łokietka na króla. Rozbicie dzielnicowe można uznać za zakończone. Drogi do zjednoczenia… Pod koniec życia Łokietka Krzyżacy najechali na jego rodzinne Kujawy. Bitwa pod Płowcami (1331) nie rozstrzygnęła konfliktu. Łokietek zmarł w 1333 r. Drogi do zjednoczenia… Polska za Władysława Łokietka. Drogi do zjednoczenia… Po śmierci Władysława Łokietka (1333) królem został jego syn Kazimierz Wielki. Córka Łokietka -Elżbieta była wówczas żoną króla Węgier. Polska Kazimierza Wielkiego Kazimierz Wielki objął kraj w trudnym położeniu: -zagrażali mu Krzyżacy i Czesi, -Śląsk, Mazowsze, Kujawy i Pomorze były poza krajem, -brakowało jednolitości po rozbiciu dzielnicowym, Polska Kazimierza Wielkiego W 1335 r. na zjeździe w Wyszehradzie zapłacił królowi Czech Janowi Luksemburskiemu za zrzeczenie się praw do tronu polskiego. Polska Kazimierza Wielkiego W 1343 r. zawarł pokój wieczysty z Krzyżakami w Kaliszu. Polska odzyskała wówczas Kujawy i ziemię dobrzyńską. Krzyżacy zatrzymali Pomorze Gdańskie i ziemię chełmińską. Polska Kazimierza Wielkiego W 1348 r. w pokoju w Namysłowie uznał utratę Śląska na rzecz Czech. W latach 1340 – 1366 podbił jednakże Ruś Halicką. Polska Kazimierza Wielkiego Był dobrym gospodarzem: - założył ok. 100 miast i 1000 wsi, - miasta otaczał murami obronnymi (ok. 20), budował murowane kościoły, - zbudował ok. 50 zamków obronnych Polska Kazimierza Wielkiego Zamki i miasta za Kazimierza Wielkiego. Polska Kazimierza Wielkiego Dbał o handel, wielu miastom nadał przywilej składu. Wprowadził prawo przymusu drogowego dla kupców. Pozwalał Żydom osiedlać się w Polsce. Ustanowił nowy podatek poradlne, wprowadził monetę – polskie grosze. Polska Kazimierza Wielkiego Wydał zbiory praw tzw. statuty dla Wielkopolski i Małopolski. W 1364 r. założył Akademię Krakowską – pierwszą wyższą uczelnię w Polsce. Polska Kazimierza Wielkiego Akademia Krakowska 1364 Polska Kazimierza Wielkiego Kazimierz zmarł nie pozostawiając męskiego potomka w 1370 r. – wraz z nim wygasła dynastia Piastów na tronie Polski. Jego następcą został siostrzeniec Ludwik Węgierski.