Fragment wiersza Hezjoda poświęconego Nyks, greckiej personifikacji nocy: Oto ponurej Nocy okropne mieszkanie. Pierwszy z nich, syn Japeta. Głową i ramiony Dźwiga on gmach niebieski — czujny, niestrudzony. Noc i Dzień, różną drogą chodząc, tu, przy zmianie, W progu miedzianym szepcą sobie powitanie: Noc we drzwi, a Dzień za drzwi; razem ani chwili. (Teogonia, przeł. K. Kaszewski. Druk Wacława Maślankiewicza, Warszawa 1905)