zamian za dostawy zbo¿a do Rzymu. W tym samym okresie tereny, opuszczonej w 407 roku przez legiony rzymskie, Brytanii zosta³y najechane i zajête przez plemiona Anglów, Jutów i Sasów. Tymczasem wzglêdnie oszczêdzona przez plemiona germañskie wschodnia czêæ Imperium zosta³a zaatakowana przez potê¿ne plemiê Hunów. Hunowie najechali Wschodnie Cesarstwo. Zachodnia czêæ Imperium nieustannie pogr¹¿a³a siê w chaosie powodowanym przez nap³yw Barbarzyñców i wojny domowe. Przed ostateczn¹ katastrof¹ broni³y jej dzia³ania Aecjusza, zwanego ostatnim Rzymianinem. Stara³ siê on w³adaæ Itali¹ i skrawkami posiad³oci w Galii i Hiszpanii. Udawa³o mu siê to dziêki wsparciu militarnemu Hunów. Jednak nieustanne wojny straszliwie pustoszy³y kraj. W 448 roku po³¹czone si³y rzymsko-germañskie, dowodzone przez Aecjusza zada³y Hunom cios na Polach Katalunijskich. Odparcie Hunów by³o ostatnim sukcesem Cesarstwa. W 474 roku cesarzem zosta³ Juliusz Nepos, przeciwko któremu natychmiast ruszyli Wizygoci, ale ich wyprawa zosta³a rozgromiona. Wkrótce pojawi³o siê jednak nowe niebezpieczeñstwo. Do Rzymu zmierza³ bowiem na czele Germanów Odoaker, który po walkach osobicie przej¹³ w³adzê w Italii. Insygnia cesarskie odes³a³ do Konstantynopola. W historiografii zachodniej wydarzenie to powszechnie uwa¿a siê za koniec istnienia cesarstwa zachodnio-rzymskiego. Mimo upadku Italii Cesarstwo nadal trwa³o. Wszystkie tereny wchodz¹ce w sk³ad Zachodniego Cesarstwa zosta³y ostatecznie wch³oniête jednak przez powsta³e pañstwa barbarzyñskie. Odt¹d ich dzieje bêd¹ tworzyæ historiê nowej epoki - redniowiecza. PAWE£ WEKER Co ka¿dy Rzymianin w domu mieæ powinien W obozie legionu rzymskiego (stoisko nr 22) poza fortyfikacj¹ mo¿na równie¿ zobaczyæ wyposa¿enie przeciêtnego domu rzymskiego. Najbardziej unikalne sprzêty prezentuj¹ Daria Wyszyñska i Maciej Szymaszek. iskierki Maciej Szymaszek prezentuje wyka³aczkê po³¹czon¹ z patyczkiem do uszu, a przed Dari¹ Wyszyñsk¹ stoi ówczesny papier toaletowy wielokrotnego u¿ytku fot. Magdalena Kruszka W ka¿dym domu znajdowa³a siê ceramika gliniana (tzw. terra sigillata), czyli ró¿nego rodzaju miski, naczynia, pojemniczki, dzbany, itp. Ponadto u¿ywano ³y¿ek wykonywanych z mosi¹dzu, rogu lub drewna. Przyprawy oraz ró¿nego rodzaju zbo¿a i nasiona przechowywano w pojemniczkach z kory brzozowej lub w pude³kach konstruowanych z jednego kawa³ka drewna i zszywanych korzeniem sosny. W zale¿noci od potrzeb posiadano tak¿e ró¿nego rodzaju i w ró¿nych ilociach kosze wiklinowe, beczki uszczelniane rogozin¹ (pa³k¹ wodn¹), amfory, cebry, skrzynie i kufry. Nie mog³o równie¿ zabrakn¹æ glinianych lampek oliwnych. W ka¿dym domu musia³a byæ te¿ woskowa tablicz- ka, na której pisano rylcami, czyli mosiê¿nymi lub drewnianymi patyczkami. Z jednej strony by³y one zaostrzone tak, aby mo¿na by³o nimi ryæ w wosku, z drugiej natomiast sp³aszczone, aby mo¿na by³o zmazaæ tekst. Tabliczki takie sprawdza³y siê doskonale jeli konieczne by³o sporz¹dzenie na przyk³ad listy zakupów. Ale popularne by³y tak¿e innego rodzaju tabliczki, wykonywane z o³owiu, a s³u¿¹ce obra¿aniu. Wypisywa³o siê na nich obelgi, zwija³o siê je, a nastêpnie rzuca³o pod nogi osoby, któr¹ chcia³o siê obraziæ. W domu rzymskim dbano tak¿e o rozrywkê, st¹d te¿ obecnoæ takich przedmiotów, jak koci do gry czy m³ynek z dwukolorowymi pionkami wykonanymi z drewna lub kamienia. Najwiêksze zainteresowanie budz¹ jednak przybory toaletowe. Ma³o kto domyla siê, ¿e g¹bki zawi¹zane owczym lub kozim ciêgnem na patyku to rzymski papier toaletowy wielokrotnego u¿ytku. Za wyka³aczkê i patyczek do uszu jednoczenie s³u¿y³ mosiê¿ny przedmiot z jednej strony zakoñczony widerkiem, a z drugiej haczykiem. Za czasów Cesarstwa Rzymskiego u¿ywano tak¿e brzytwy (okr¹g³y no¿yk z uchwytem) i no¿yczek (dwa po³¹czone ze sob¹ no¿yki bez uchwytu). Sprzêty niby te same co obecnie, ale jak¿e inne. Niemniej jednak patrz¹c na nie niejednokrotnie trudno jest domyliæ siê, do czego s³u¿¹, a jeszcze trudniej opisaæ, jak wygl¹daj¹. MAGDALENA KRUSZKA J Dziecko podchodzi do jednego z wojów z prob¹ o wskazanie pozycji 29. Woj odpowiada: - Znam tylko 69. (am) J Starsze ma³¿eñstwo: - Którêdy na zamek? (sm) J Z og³oszeñ radiowêz³a: zagin¹³ ma³y Ada, by³ blondynem. (sm) J Dziewczyna do dziewczyny: - W tym t³umie czujê siê niczym. (dk) J Grupa dzieci podchodzi do jednego ze stanowisk rzemielniczych. Pani mówi do dzieci: No dalej kupujcie i idziemy. Zza jej placów odzywa siê ch³opiec: - Plose pani, a cy ja mogê kupiæ co innego i gdzie indziej? (tr) J Dwaj ch³opcy stoj¹ przy estradzie, nagle jeden z nich mówi do drugiego: Chodmy w stronê wyjcia, bo jeszcze le policz¹ i nas zostawi¹. (mkr) J Dzieci przy stanowsku dymarek: - Panowie tutaj maj¹ kawê? (rt) J Opiekun mówi do grupy: Wszyscy do mnie, dzioby na k³ódkê i robimy wspólne zdjêcie!. (mkr) J Na stanowisku bêbniarza, wykonawca oprawiaj¹cy skórê us³ysza³ od dziecka pochwa³ê: - Ale ³adnie pan filetuje. (tr) J W pi¹tkowy poranek z g³oników mo¿na by³o us³yszeæ nastêpuj¹cy komunikat: Przypominamy wszystkim wykonawcom o natychmiastowym opuszczeniu terenu rezerwatu. A chodzi³o jedynie o wyprowadzenie samochodów. (mkr) J W czasie przemarszu legionu rzymskiego biskupiñskim traktem ch³opczyk mówi do swojego kolegi: - Patrz, id¹ Rzymy. Na co drugi odpowiada: - To nie Rzymy to Rzymowie. (sm)