Prawdopodobienstwo i statystyka

advertisement
Zmienne losowe
Rozkłady dyskretne i absolutnie ciągłe
Najważniejsze rozkłady prawdopodobieństwa
Prawdopodobieństwo i statystyka
Wykład II:
Zmienne losowe i charakterystyki ich rozkładów
13 października 2014
Prawdopodobieństwo i statystyka
Wykład II: Zmienne losowe
Zmienne losowe
Rozkłady dyskretne i absolutnie ciągłe
Najważniejsze rozkłady prawdopodobieństwa
Zmienne losowe
Wartość oczekiwana
Dystrybuanty
„Słowniczek” teorii prawdopodobieństwa, cz. II
Definicja zmiennej losowej i jej rozkładu
Zmienną losową na przestrzeni probabilistycznej (Ω, F, P)
nazywamy funkcję X : Ω → R1 dla której określone są
prawdopodobieństwa
P(X > u) = P ({ω ; X (ω) > u}) ,
u ∈ R1 .
Rozkładem zmiennej losowej X nazywamy
prawdopodobieństwo PX na R1 zadane na odcinkach wzorem
PX ((a, b]) := P(a < X ¬ b) = P ({ω ; X (ω) ∈ (a, b]}) .
Uwaga: PX ((a, +∞)) = P(X ∈ (a, +∞)),
PX ((−∞, a]) = P(X ∈ (−∞, a]).
Prawdopodobieństwo i statystyka
Wykład II: Zmienne losowe
Zmienne losowe
Rozkłady dyskretne i absolutnie ciągłe
Najważniejsze rozkłady prawdopodobieństwa
Zmienne losowe
Wartość oczekiwana
Dystrybuanty
„Słowniczek” teorii prawdopodobieństwa, cz. II, cd.
Definicja wartości oczekiwanej zmiennej losowej
Wartością oczekiwaną nieujemnej zmiennej losowej X
nazywamy całkę
Z +∞
EX :=
P(X > u) du ∈ [0, +∞].
0
Niech X będzie zmienną losową. Symbolem X + oznaczamy
złożenie tej zmiennej z funkcją h+ (x) = 0 ∨ x. Podobnie X −
jest złożeniem X z funkcją h− (x) = 0 ∨ (−x).
Niech X będzie zmienna losową i niech EX + < +∞ i
EX − < +∞. Wartością oczekiwaną zmiennej losowej X
nazywamy liczbę
EX := EX + − EX − ∈ (−∞, +∞).
Prawdopodobieństwo i statystyka
Wykład II: Zmienne losowe
Zmienne losowe
Rozkłady dyskretne i absolutnie ciągłe
Najważniejsze rozkłady prawdopodobieństwa
Zmienne losowe
Wartość oczekiwana
Dystrybuanty
Interpretacja formalizmu
Wartość zmiennej losowej X (ω) to liczbowa (na ogół
niepełna) charakterystyka wyniku eksperymentu losowego
ω ∈ Ω.
Rozkład zmiennej losowej określa wartości oczekiwane Ef (X )
(w szczególności prawdopodobieństwa zdarzeń P(X ∈ A)).
Dzięki prawom wielkich liczb i innym rezultatom teoretycznym
możemy przyjąć, że potrafimy obliczać Ef (X ).
Wynika stąd, że w ramach eksperymentów losowych potrafimy
badać własności rozkładów zmiennych losowych.
Prawdopodobieństwo i statystyka
Wykład II: Zmienne losowe
Zmienne losowe
Rozkłady dyskretne i absolutnie ciągłe
Najważniejsze rozkłady prawdopodobieństwa
Zmienne losowe
Wartość oczekiwana
Dystrybuanty
Własności wartości oczekiwanej
Uwaga: zmienna losowa X ma skończoną wartość oczekiwaną
dokładnie wtedy, gdy E |X | < +∞. Mówimy również, że zmienna
X jest całkowalna i piszemy X ∈ L1 (P).
Twierdzenie (Własności wartości oczekiwanej)
1
Jeżeli X ­ 0, to EX ­ 0. Jeżeli X ­ 0 i EX = 0, to
P(X = 0) = 1.
2
|EX | ¬ E |X |.
3
Jeżeli E |X | < +∞ i E |Y | < +∞, to dla dowolnych liczb
α, β ∈ R1 funkcja αX + βY jest zmienna losową i ma miejsce
równość:
E (αX + βY ) = αEX + βEY .
4
Jeżeli Y ­ X , to EY ­ EX pod warunkiem, że wartości
oczekiwane istnieją.
Prawdopodobieństwo i statystyka
Wykład II: Zmienne losowe
Zmienne losowe
Rozkłady dyskretne i absolutnie ciągłe
Najważniejsze rozkłady prawdopodobieństwa
Zmienne losowe
Wartość oczekiwana
Dystrybuanty
„Słowniczek” teorii prawdopodobieństwa, cz. II, cd.
Definicja dystrybuanty zmiennej losowej
Dystrybuantą zmiennej losowej X nazywamy funkcję
FX : R1 → [0, 1] określoną wzorem
FX (u) = P(X ¬ u) ( = PX ((−∞, u]) ) .
Wniosek: rozkład PX zmiennej losowej jest znany dokładnie
wtedy gdy znana jest dystrybuanta FX tej zmiennej.
Wniosek: jeśli X ­ 0, to EX =
R +∞
0
(1 − FX (u)) du.
Wniosek: Wartość oczekiwana jest funkcją rozkładu
(dystrybuanty) zmiennej losowej, a nie samej zmiennej. W ten
sposób prawdopodobieństwa na (R1 , B 1 ) pełnią szczególną
rolę. Nazywamy je rozkładami prawdopodobieństwa.
Prawdopodobieństwo i statystyka
Wykład II: Zmienne losowe
Zmienne losowe
Rozkłady dyskretne i absolutnie ciągłe
Najważniejsze rozkłady prawdopodobieństwa
Zmienne losowe
Wartość oczekiwana
Dystrybuanty
Własności dystrybuanty
Twierdzenie (Własności dystrybuanty zmiennej losowej)
1
Jeżeli u ¬ v , to FX (u) ¬ FX (v ) (monotoniczność).
2
FX jest funkcją prawostronnie ciągłą.
3
lim FX (u) = 0,
u→−∞
lim FX (u) = 1.
u→+∞
Twierdzenie (O dystrybuantach)
Jeżeli funkcja F : R1 → [0, 1] spełnia warunki 1-3 z powyższego
twierdzenia, to istnieje zmienna losowa X taka, że F = FX .
Prawdopodobieństwo i statystyka
Wykład II: Zmienne losowe
Zmienne losowe
Rozkłady dyskretne i absolutnie ciągłe
Najważniejsze rozkłady prawdopodobieństwa
Definicje
Obliczenia
Charakterystyki liczbowe
Rozkłady dyskretne i absolutnie ciągłe
Rozkłady dyskretne
Zmienna losowa X ma rozkład dyskretny, jeśli istnieją liczby
P
x1 , x2 , . . . ∈ R1 i prawdopodobieństwa p1 , p2 , . . . ­ 0, ∞
j=1 pj = 1,
takie, że P(X = xj ) = pj , j = 1, 2, . . ..
Rozkłady absolutnie ciągłe
Zmienna losowa X ma rozkład absolutnie ciągły o gęstości p(x),
jeśli dla każdych a < b
P(a < X ¬ b) =
Z b
p(x) dx.
a
R
(Wtedy p(x) ­ 0 i p(x) dx = 1). Gęstość rozkładu absolutnie
ciągłego jest wyznaczona jednoznacznie z dokładnością do
równości `-prawie wszędzie (gdzie ` jest miarą Lebesgue’a).
Prawdopodobieństwo i statystyka
Wykład II: Zmienne losowe
Zmienne losowe
Rozkłady dyskretne i absolutnie ciągłe
Najważniejsze rozkłady prawdopodobieństwa
Definicje
Obliczenia
Charakterystyki liczbowe
Rozkłady dyskretne i absolutnie ciągłe cd.
PX {x} = P(X = x) > 0 wtedy i tylko wtedy,
gdy dystrybuanta FX ma skok w punkcie x i
FX (x) − FX (x−) = P(X = x).
Gęstość a pochodna dystrybuanty
Można pokazać, że każda dystrybuanta F jest `-prawie wszędzie
różniczkowalna i pochodna F 0 (określona `-prawie wszędzie)
spełnia warunek
Z
F 0 (x) dx.
F (x) ­
(−∞,x]
Może
się więc zdarzyć, że R1 F 0 (x) dx < 1. Jeżeli
R
0
R1 F (x) dx = 1, to rozkład odpowiadający dystrybuancie F jest
absolutnie ciągły z gęstością p(x) = F 0 (x).
R
Prawdopodobieństwo i statystyka
Wykład II: Zmienne losowe
Zmienne losowe
Rozkłady dyskretne i absolutnie ciągłe
Najważniejsze rozkłady prawdopodobieństwa
Definicje
Obliczenia
Charakterystyki liczbowe
Jak liczyć EX ?
Jeżeli X ma rozkład dyskretny,
to dla dowolnej funkcji f : R1 → R1
Ef (X ) =
∞
X
f (xi )P(X = xi ) =
i=1
∞
X
f (xi )pi ,
i=1
przy czym Ef (X ) istnieje dokładnie wtedy, gdy
∞
X
|f (xi )|pi < +∞.
i=1
Prawdopodobieństwo i statystyka
Wykład II: Zmienne losowe
Zmienne losowe
Rozkłady dyskretne i absolutnie ciągłe
Najważniejsze rozkłady prawdopodobieństwa
Definicje
Obliczenia
Charakterystyki liczbowe
Jak liczyć EX ? cd.
Jeżeli X ma rozkład absolutnie ciągły o gęstości p(x),
to dla dowolnej funkcji (borelowskiej) f : R1 → R1
Z +∞
f (x)p(x) dx,
Ef (X ) =
−∞
przy czym Ef (X ) istnieje dokładnie wtedy, gdy
−∞ |f (x)|p(x) dx < +∞.
R +∞
Prawdopodobieństwo i statystyka
Wykład II: Zmienne losowe
Zmienne losowe
Rozkłady dyskretne i absolutnie ciągłe
Najważniejsze rozkłady prawdopodobieństwa
Definicje
Obliczenia
Charakterystyki liczbowe
„Słowniczek” teorii prawdopodobieństwa, cz. III
Definicja
Momentem absolutnym rzędu p > 0 zmiennej losowej X nazywamy
liczbę
mp = mp (X ) = E |X |p .
Uwaga:
E |X |p =
Z ∞
P(|X |p > u) du =
0
Z ∞
P(|X | > u 1/p ) du
0
Z ∞
=p
v p−1 P(|X | > v ) dv .
0
Skończoność momentu oznacza więc odpowiednie tempo malenia
“ogonów rozkładu”.
Prawdopodobieństwo i statystyka
Wykład II: Zmienne losowe
Zmienne losowe
Rozkłady dyskretne i absolutnie ciągłe
Najważniejsze rozkłady prawdopodobieństwa
Definicje
Obliczenia
Charakterystyki liczbowe
„Słowniczek” teorii prawdopodobieństwa, cz. III
Definicje
Niech zmienna losowa X będzie całkowalna z kwadratem
(EX 2 < +∞). Wariancją X nazywamy liczbę
D 2 (X ) = VarX := E (X − EX )2 = EX 2 − (EX )2 .
Odchyleniem standardowym X nazywamy liczbę
√
D(X ) :=
VarX =
q
E (X − EX )2 .
Uwaga: Jeżeli 0 < D(X ) < +∞, to zmienna standaryzowana
Y =
spełnia EY = 0,
X − EX
D(X )
D(Y ) = 1.
Prawdopodobieństwo i statystyka
Wykład II: Zmienne losowe
Zmienne losowe
Rozkłady dyskretne i absolutnie ciągłe
Najważniejsze rozkłady prawdopodobieństwa
Definicje
Obliczenia
Charakterystyki liczbowe
„Słowniczek” teorii prawdopodobieństwa, cz. III, cd.
Definicje
Medianą zmiennej losowej X (właściwie: rozkładu zmiennej
losowej) nazywamy taką liczbę x1/2 , że
P(X ¬ x1/2 ) ­ 1/2,
P(X ­ x1/2 ) ­ 1/2.
Kwantylem rzędu p, p ∈ (0, 1), rozkładu zmiennej losowej X
nazywamy taką liczbę xp , że
P(X ¬ xp ) ­ p,
P(X ­ xp ) ­ 1 − p.
Zadanie: Przypuśćmy, że znamy dystrybuantę FX zmiennej
losowej X . Jak znaleźć medianę i kwantyle tej zmiennej?
Prawdopodobieństwo i statystyka
Wykład II: Zmienne losowe
Zmienne losowe
Rozkłady dyskretne i absolutnie ciągłe
Najważniejsze rozkłady prawdopodobieństwa
Najważniejsze rozkłady dyskretne
Najważniejsze rozkłady absolutnie ciągłe
Najważniejsze rozkłady dyskretne
1
Rozkład zdegenerowany w C („miara delta Diraca” δC ):
P(X = C ) = 1.
2
Rozkład B(p) („0 − 1” lub Bernoullego):
P(X = 1) = p = 1 − P(X = 0).
3
Rozkład dwumianowy Bi (N, p):
!
P(X = k) =
4
N k
p (1 − p)N−k ,
k
Rozkład Poissona Po(λ):
λk
,
k!
Rozkład geometryczny Ge(p):
P(X = k) = e −λ
5
k = 0, 1, 2, . . . , N.
k = 0, 1, 2, . . . .
P(X = k) = p(1 − p)k−1 ,
Prawdopodobieństwo i statystyka
k = 1, 2, . . . .
Wykład II: Zmienne losowe
Zmienne losowe
Rozkłady dyskretne i absolutnie ciągłe
Najważniejsze rozkłady prawdopodobieństwa
Najważniejsze rozkłady dyskretne
Najważniejsze rozkłady absolutnie ciągłe
Najważniejsze rozkłady absolutnie ciągłe
1
Rozkład jednostajny U(a, b) na odcinku (a, b):
p(x) =
2
1
I
(x).
b − a (a,b)
Rozkład normalny N (m, σ 2 ) z parametrami m ∈ R1 i σ 2 > 0:
p(x) = √
3
(x−m)2
1
e − 2σ2 .
2πσ
Rozkład Cauchy’ego Ca(θ):
p(x) =
Prawdopodobieństwo i statystyka
π
x2
θ
.
+ θ2
Wykład II: Zmienne losowe
Zmienne losowe
Rozkłady dyskretne i absolutnie ciągłe
Najważniejsze rozkłady prawdopodobieństwa
Najważniejsze rozkłady dyskretne
Najważniejsze rozkłady absolutnie ciągłe
Najważniejsze rozkłady absolutnie ciągłe - cd.
4
Rozkład wykładniczy Ex (λ) z parametrem λ > 0.
p(x) = λe −λx I(0,+∞) (x).
5
Rozkłady gamma G(α, λ) z parametrami α, λ > 0:
p(x) =
6
7
λα α−1 −λx
x
e
I(0,+∞) (x).
Γ(α)
Rozkład χ2 (n) z n stopniami swobody, to rozkład gamma z
parametrami α = n/2, λ = 1/2.
Zauważmy, że również Ex (λ) = G(1, λ).
Prawdopodobieństwo i statystyka
Wykład II: Zmienne losowe
Download