Streszczenie

HEALTH AND WELLNESS 2/2013
WELLNESS AND ENVIRONMENT
CHAPTER IV
1
Department of Haematology and Internal Diseases
Dr Jan Biziel University Hospital No. 2 in Bydgoszcz
2
Department of Pathophysilogy Nicolaus Copernicus University in Toruń,
L. Rydygier Collegium Medicum in Bydgoszcz
3
Clinical Ward of Vascular Diseases and Internal Medicine,
Dr Jan Biziel University Hospital No. 2 in Bydgoszcz, Poland
4
Department of Endocrinology and Diabetology, Nicolaus Copernicus
University in Toruń, Collegium Medicum in Bydgoszcz, Poland
GRAŻYNA GADOMSKA1, KATARZYNA STANKOWSKA2,
JOANNA BOINSKA2, ANITA KOWALEWSKA2,
BARBARA GÓRALCZYK2, RADOSŁAW WIECZÓR3,
DANUTA SZADZIEWSKA-KOWALSKA1, ZOFIA RUPRECHT4,
BARBARA RUSZKOWSKA-CIASTEK2, DANUTA ROŚĆ2
UPAR, u-PA and PAI-2 in blood and in lymphocytes
of patients with B-cell chronic lymphocytic leukemia
UPAR, u-PA i PAI-2 we krwi i w limfocytach chorych
na przewlekłą białaczkę limfatyczną typu 2
ABSTRACT
Recent years have brought an increased interest in the role of fibrinolysis system
in pathogenesis of cancer. It is believed that this is not only an accompanying
process and a cause of complications, but an integral mechanism of disease
progression and metastasis. The aim of the study was to assess urokinase plasminogen activator (u-PA), urokinase plasminogen activator receptor (uPAR) and plasminogen activator inhibitor type 2 (PAI-2) in homogenates of lymphocytes isolated
from patients with chronic lymphocytic leukemia (CLL). The study included 45
patients with chronic lymphocytic leukemia and 20 healthy volunteers who formed
the control group. Venous blood drawn from an anticubital vein to a plastic tube
containing 3.2% sodium citrate was used as material for study. Lymphocytes
isolated from these blood samples (using Gradisol G) were counted and then
homogenized using an ultrasonic disintegrator VC-130PB. The following
parameters were determined: activated partial thromboplastin time (aPTT),
prothrombin time (PT), fibrinogen, D-dimers, the activity of α2 - antiplasmin (α 2AP), concentration of plasmin -α2-antiplasmin complexes (PAP). ELISA immuno-
HEALTH AND WELLNESS 2/2013
Wellness and environment
assay technique was used to measure following elements of fibrinolytic system in
plasma and homogenates of lymphocytes: concentration of urokinase plasminogen
activator antigen (u-PA:Ag), urokinase plasminogen activator receptor antigen
(uPAR:Ag) and plasminogen activator inhibitor type 2 antigen (PAI-2:Ag). Concentration of fibrinogen (4,26g/l) in patients was significantly higher than in control
group (3,07g/l), as was concentration of D-dimers (374,10 g/l). There was also a
notable increase in α 2-antiplasmin activity (116,60%), prolongation of aPTT
(42,40sec) and PT time (17,00sec). There was also observed a significant increase in
concentration of u-PA:Ag (0,68 ng/ml) as well as a presence of uPAR:Ag (0,14
ng/ml) in plasma of patients. Comparing the homogenates of lymphocytes of healthy
subjects and patients brought two observations: only in lymphocytes of patients
there was noted a presence of uPAR:Ag (135,25ag), but the concentration of uPA:Ag in lymphocytes of CLL patients (205,24ag) was two times lower than in
lymphocytes of controls. Increased D-dimer and uPA concentration as well as uPAR
in patients with chronic lymphocytic leukemia is a proof of secondary activation of
the fibrinolytic system and the presence of u-PA and uPAR in the lymphocytes of
CLL patients is an argument for potential migratory properties of leukemic cells.
STRESZCZENIE
Ostatnie lata przyniosły wzrost zainteresowania rolą układu fibrynolizy w
patogenezie choroby nowotworowej. Uważa się, że nie jest to tylko proces
towarzyszący i przyczyna powikłań, ale integralny mechanizm rozwoju choroby
oraz powstawania przerzutów. Celem pracy była ocena urokinazowego aktywatora
plazminogenu (u-PA), receptora uPAR oraz inhibitora typu 2 (PAI-2) w
homogenatach limfocytów izolowanych od osób chorych na przewlekłą białaczkę
limfatyczną. Badaniami objęto 45 chorych na przewlekłą białaczkę limfatyczną oraz
20 zdrowych ochotników, którzy stanowili grupę kontrolną. Materiałem
wykorzystanym do badań była krew żylna pobierana z żyły łokciowej do probówek
zawierających 3,2% cytrynian sodu. Izolowane z niej limfocyty (z zastosowaniem
Gradisolu G) były liczone, a następnie homogenizowane przy użyciu dezintegratora
ultradźwiękowego VC-130PB. Otrzymano również osocze ubogopłytkowe do oceny
układu hemostazy krwi. U osób biorących udział w badaniu wykonano następujące
oznaczenia w osoczu krwi: czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (aPTT),
czas protrombinowy (PT), stężenie fibrynogenu, D-dimerów, aktywność 2 –
antyplazminy (2-AP), stężenie kompleksów plazmina - 2-antyplazmina (PAP). W
osoczu krwi i w homogenatach limfocytów techniką immunoenzymatyczną ELISA
oceniono: stężenie antygenu urokinazowego aktywatora plazminogenu (u-PA:Ag),
antygenu receptora urokinazowego aktywatora plazminogenu (uPAR:Ag,) oraz
antygenu inhibitora aktywatora plazminogenu typu 2 (PAI-2:Ag). Stężenie
fibrynogenu (4,26g/l) w grupie chorych było istotnie wyższe niż w grupie kontrolnej
(3,07g/l), istotnie wyższe było również stężenie D-dimerów (374,10g/l) wzmożona
aktywność 2-antyplazminy (116,60%), wydłużony czas aPTT (42,40s) i PT
(17,00s). Wykazano także istotnie wyższe stężenie u-PA:Ag (0,68ng/ml) i obecność
Grażyna Gadomska, Katarzyna Stankowska, Joanna Boinska, Anita Kowalewska,
Barbara Góralczyk, Radosław Wieczór, Danuta Szadziewska-Kowalska,
Zofia Ruprecht, Barbara Ruszkowska-Ciastek, Danuta Rość
UPAR, u-PA and PAI-2 in blood and in lymphocytes
of patients with B-cell chronic lymphocytic leukemia
uPAR:Ag (0,14ng/ml) w osoczu krwi chorych. Badanie homogenatów limfocytów
od osób zdrowych oraz chorych wykazało tylko w limfocytach chorych obecność
uPAR:Ag (135,25ag), ale dwukrotnie niższe niż w grupie kontrolnej stężenie uPA:Ag (205,24ag). Podwyższone stężenie D-dimerów i uPA, a także obecność
uPAR we krwi chorych na przewlekła białaczkę limfatyczną dowodzi wtórnej
aktywacji fibrynolizy, natomiast obecność u-PA i uPAR w limfocytach pacjentów z
PBL jest argumentem przemawiającym za potencjalnymi właściwościami
migracyjnymi komórek białaczkowych.