Na Olimpie. - SP 14 w Rzeszowie

Wiktoria Łoza kl. Vb
Bogowie Greccy…
II. Metafory i symbole zasięgnięte z mitologii
greckiej.
III. Nimfy
I.
Uranos (mitologia grecka),
personifikacja nieba. Syn i
małżonek Gai. Ojciec bardzo
licznego potomstwa (tytani,
cyklopi i sturęcy), które strącił
do Tartaru. Na prośbę Gai
okaleczony i pozbawiony władzy
przez syna, Kronosa.
Gaja, w mitologii greckiej, MatkaZiemia, która wyłoniła się z
Chaosu, uosobienie płodności i
macierzyństwa. Z Gai wyłonili
się bogowie: Uranos (Niebo) i
Pontos (Morze). Wraz z
Pontosem Gaja spłodziła bóstwa
morskie, z Uranosem - plemię
tytanów, cyklopów i gigantów.
Zeus - najwyższy z bogów w
mitologii greckiej. Syn Kronosa i
Rei. Grecki bóg Nieba i Ziemi.
Bóg pogody; władca błyskawic.
Władca wszystkich bogów i
ludzi. Strzegł prawa i porządku
na świecie, bezlitośnie karząc
przestępców, a zwłaszcza
morderców, krzywoprzysięzców
i zdrajców. Jego atrybutami były
złote pioruny, orzeł i tarcza
zwana egidą. Wychowała go
nimfa o koziej postaci.
Hera - w mitologii Greków
najstarsza córka Kronosa i
Rei, żona Zeusa. Według
niektórych źródeł była drugą
małżonką władcy bogów
(zajęła miejsce Temidy). Była
również zeusową siostrą,
królową Olimpu, boginią
niebios, patronką
macierzyństwa, opiekunką
małżeństwa i rodziny.
Hades był synem tytana Kronosa i
Rei oraz bratem Zeusa,
Posejdona, Demeter, Hestii i
Hery. Uprowadził z ziemi
Persefonę, córkę Demeter, która
później została jego małżonką.
Jego atrybutami były berło i
klucze. Przy boku zawsze miał
Cerbera – trójgłowego psa.
 Atena - w mitologii greckiej
bogini mądrości, sztuki, wojny
sprawiedliwej oraz opiekunka
miast, m.in. Aten i Sparty.
Istnieje kilka mitów o
pochodzeniu Ateny, według
najbardziej znanego była ona
córką Zeusa i Metis. Urodziła się
wyskakując z głowy ojca, w
pełnej zbroi. Atrybutami Ateny
były: tarcza (egida) włócznia
hełm sowa drzewo oliwne .
Rozstrzygnięcie sporu dotyczącego
kobiecej urody; trudny wybór, który
może mieć tragiczne następstwa.
Zbyt wysokie niebezpieczne loty; brawura
prowadząca do katastrofy; tragiczna w
skutkach szaleńcza odwaga.
Obraz: Upadek Ikara”
Wieczne odradzanie się;
zmartwychwstanie; żywotność.
Matka opłakująca śmierć swoich dzieci.
Sławna w starożytnej Grecji wyrocznia w
Delfach, która ogłaszała swe przepowiednie
przez kapłankę. Kapłanka ta musiała mieć co
najmnie 50 lat i zwanabyła Pytią.
Pytia piła ze świętego źródła Kassotis, żuła liście
laurowe.
W mitologii greckiej nimfy mieszkające w gęstwinach
leśnych i zagajnikach. Lubiły straszyć podróżnych.
Pierwszym klasycznym pisarzem który wspomniał o
nich był Homer w swojej Iliadzie.
Żeńskie duchy drzew w mitologii greckiej. Dokładniej
driady są nimfami dębów, choć słowa tego używa się
obecnie w odniesieniu do wszystkich drzewnych nimf.
W mitologii greckiej nimfy łąk. Lejmoniady kochały
kwiaty, biegały po łąkach lub spały całymi dniami.
W mitologii greckiej nimfy zamieszkujące drzewa
jesionu. Gdy Uranos został okaleczony przez jednego z
synów - Kronosa, krople krwi, które spadły na ziemie,
zrodziły Erynie (boginie zemsty) i Meliady.
W mitologii greckiej nimfy, opiekunki wód lądowych:
wodospadów, potoków, strumieni, źródeł rzek, jezior.
W mitologii greckiej kilkadziesiąt nimf morskich, córek
Nereusa i Doris, powszechnie znane z wielkiej urody.
W mitologii greckiej nimfy morskie, córki Okeanosa i
Tetyhs. Było ich 3 000. Każda z nich była patronką
jakiejś rzeki, morza, jeziora lub stawu.
W mitologii greckiej nimfy, opiekunki gór i jaskiń, np.
Echo.
W mitologii greckiej nimfy morskie wyobrażane jako
drapieżne ptaki z głową kobiety lub pod postacią pół
kobiety, pół ptaka podobnie jak inne mityczne
stworzenia: harpie.
W mitologii greckiej śliczne nimfy o imionach Hespere,
Ajgle i Eryteis, które zamieszkiwały w przepięknych
ogrodach.
 Eneida – przygody Eneasza spisane przez Wirgiliusza.
 Kraj do którego dotarł Eneasz nazywał się lacium.
Zamieszkiwali go latynowie. Z woli bogów rzymianie
odziedzicili po Latynach język łaćnsk.
Westalki- kapłanki bogini westy.
Westa- bogini domowego ogniska.