Zadanie o.1

advertisement
Podstawy Elektrotechniki - Stany nieustalone
II. Metoda Operatorowa
Zadanie o.1
Wyznaczyć prąd i2(t).
Po zastosowaniu przekształcenia Laplace’a
Io=
E
2R
E
 Lio
1
1
1
Lio
V(


) s

R  sL R  sL R  sL
R  sL R  sL
E
 Lio
3
Lio
s

V

R  sL
R  sL R  sL
V=
E
s( R  sL )
1
V
E
E


R  sL 3s ( R  sL ) 3Ls ( R  s )
L
R
R
E
E Lt
E
E Lt
i 2 (t ) 

e
[ 
e ]
3R  3R
3R 3R
I 2 (s)=
Zadanie o.2
Obliczyć napięcie na zaciskach wyłącznika w chwili t=0 i napięcia na C1 i C2 w chwili t=T.
a) t=0:
E
s
E
EC3
EC3
E
1
s
J (s) 




1
2 RC 3 s  1 2 RC 3 s  1
1
1
2R
2R 
(s 
)2 RC 3
(s 
)
C3 s
2 RC 3
2 RC 3
C3 s
1
E  2 RC3 t
i (t )  L {J ( s)} 
e
2R
1
t
1
1
U c 3 (t ) 
i (t )dt 

C3 0
C3
1
t
1

t
E  2 RC3 t
1 E
2 RC3 t
e
dt

[

2
RC
e
]0 
3
0 2R
C3 2R
1
1


E

[2 RC 3 e 2 RC3t  2 RC 3 ]  E (1  e 2 RC3
C3 2R
1
1

t
E
E  t
U R (t )  i (t ) R 
Re 2 RC3  e 2 RC3
2R
2
U wyl (t )  U c3 (t )  U R (t )  E (1  e

1
2 RC3
1
1
1

t
E  t
1  t
)  e 2 RC3  E (1  e 2 RC3  e 2 RC3 )
2
2
b) t=T
J ( s) 
E
s
1
R
s(C1  C2 )

E (C1  C2 )

Rs (C1  C2 )  1
E (C1  C2 )
E
1

1
1
R
(s 
s
RC (C1  C2 ) R(C1  C2 )
RC (C1  C2 )
1
t
E 
J (t )  L {J ( s)}  e R (C1 C2 )
R
Obliczamy napięcie na C1 i C2 pamiętając że: Cz=C1+C2
1
2
t
1
1
U c1 (t )  U c 2 (t ) 
i (t )dt 

Cz 0
Cz
t
1
1

t
E  R (C1 C2 ) t
E
RC ( C1 C2 ) t
e
dt

[

RC
(
C

C
)
e
]0 
1
2
0 R
RC z
1
1

t
 ER(C1  C 2 )  R (C1 C2 ) t ER(C1  C2 )
e

 E (1  e R (C1 C2 ) )
R(C1  C2 )
R(C1  C2 )
Zadanie o.3
Wyznaczyć rozpływ prądów w układzie przedstawionym poniżej dla dwóch przypadków
zamykania i otwierania wyłącznika.
Dla obwodu przedstawionego na rysunku równania różniczkowe mają postać:
di
di
R1i1  L1 1  M 2  u1
dt
dt
di
di
 M 1  R2 i2  L2 2 u  0
dt
dt
Te same równania w rachunku operatorowym:
(R1+sL1)I1(s)-sMI2(s)=U1(s)+L1i1(0)-Mi2(0)
-sMI1(s)+(R2+sL2)I2(s)=L2i2(0)-Mi1(0)
Przy zerowych warunkach początkowych równania powyższe upraszczają się do postaci
Z1(s)I1(s)-sMI2(s)=U1(s)
-sMI1(s)+Z2(s)I2(s)=0
przy czym:
Z1(s) – impedancja operatorowa obwodu 1;
Z2(s) – impedancja operatorowa obwodu 2.
1. Zamykanie wyłącznika.
U
Z równań przy U ( s ) 
otrzymujemy
S
Z 2 (s)
U
2
2
Z1 ( s ) Z 2 ( s )  s M s
M
I 2 ( s) 
U
Z1 ( s ) Z 2 ( s )  s 2 M 2
I1 ( s ) 
3
Po podstawieniu: Z1(s)=R1+sL1; Z2(s)=R2+sL2; L1L2=M2 otrzymujemy
I1 ( s ) 
sL2  R2
U
s[ s ( L1 R2  L2 R1 )  R1 R2 ]
R2
UL2
L2
I1 ( s ) 
R
L1 R2  L2 R1
1 R2
s[ s 
]
L1 R2  L2 R1
s
Rozkładamy na ułamki proste
I1 ( s ) 
UL2
L R  L2 R1 1 L1 R2
[ 1 2

L1 R2  L2 R1
L2 R1
s L2 R1
I1 ( s ) 
Po podstawieniu
L1 R2
U 1
[ 
R1 s L1 R2  L2 R1
1
]
R1 R2
s
L1 R2  L2 R1
1
R1 R2
s
L1 R2  L2 R1
L1
L
  1 , 2   2 otrzymujemy przebieg prądu
R1
R2
t

1
U
i (t )  [1 
e 1  2 ]
R1
1   2
Prąd w obwodzie 2
I 2 ( s) 
I 2 ( s) 
MU
s ( L1 R2  L2 R1 )  R1 R2
MU
L1 R2  L2 R1
1
R1 R2
s
L1 R2  L2 R1
t

MU
i2 (t ) 
e 1  2
L1 R2  L2 R1
Prądy w stanie ustalonym:
i1u 
U
; i2 u  0
R1
2. Otwieranie wyłącznika.
4
Po otwarciu wyłącznika obwód 1 zostaje przerwany, więc i1=0. Prąd może płynąć tylko w
obwodzie
2.
I1 ( s )  0; i1 (0) 
W
celu
jego
obliczenia
podstawimy
w
równaniach:
U
; i2 (0)  0 przyjmując, że przy zamkniętym wyłączniku został uprzednio
R1
osiągnięty stan ustalony.
I 2 ( s )( sL2  R2 )   Mi1 (0)  
I 2 (s)  
MU
L2 R1
MU
R1
1
R
s 2
L2
stąd
t
MU  2
i2 (t )  
e
L2 R1
Zadanie o.4
W obwodzie jak na rysunku w chwili t=0 zamknięto wyłącznik W. Obliczyć przebiegi napięć
na obydwu kondensatorach, jeżeli wiemy, że u1(0) = u2(0) = 0.
T=0
R
R
W
C
C
E
=
const
U
1(t)
U
2(t)
Rozwiązanie:
Korzystając z metody potencjałów węzłowych otrzymujemy:
5
U 1 ( p) 
E
pR
1
 pC 
R

1
R
E ( RCp  1)
p[( RC ) 2 p 2  3RCp  1]
1
pC
U 1 ( p)
1
E


2
2
1 pC p[( RC ) p  3RCp  1]
R
pC
Przy przejściu na postać czasową korzystamy z I wzoru Heaviside’a.
U 2 ( p) 
Równanie ma postać: H(p)=(RC)2p2+3RCp+1=0 posiada dwa następujące pierwiastki:
3
3 2
1 2
1
p1, 2  
 (
) (
) 
(1,5  1,118)
2 RC
2 RC
RC
RC
0,382
2,618
p1  
p2  
RC
RC
Po obliczeniach mamy:
RCp1  1
RCp 2  1
p1t
u1 (t )  E  [1 
e

e p2t ] 
2
2
( RC ) p1 ( p1  p 2 )
( RC ) p 2 ( p 2  p1 )
 E  [1  0,723e

0 , 328t
RC
 0,276e

2 , 618t
RC
] 1(t )
e p1t
e p2t
u 2 (t )  E  [1 

]
( RC ) 2 p1 ( p1  p 2 ) ( RC ) 2 p 2 ( p 2  p1 )
 E  [1  1,170  e

0 , 382t
RC
 0,170  e

2 , 618t
RC
]  1(t )
Zadanie o.5
Wyznaczyć napięcia na kondensatorze.
6

1 
E E
E
  I 2 ( R )  
I 1 ( s ) R 

sC1 
s 2s 2s


1 
  I1 ( R)  0
I 2 ( s ) R  R 
sC 2 

I 1 ( s )RsC 1  1  I 2 ( s ) RsC 1  E
 I 1 ( s ) RsC 2 
C1
2
I 2 (s)
(2 RsC 2  1)  0
2
Wg 
RsC 1  1  RsC 1
 R 2 C1C 2 s 2  s ( RC 1  2 RC 2 )  1
 RsC 2 2 RsC 2  1
W I1 
E
WI 2 
C1
2
0
 RsC 1
2 RsC 2  1
RsC 1  1 E
 RsC 2
E
C1
(2 RsC 2  1)
2
C1
C1
RsC 2
2 E
2
0
E
C1C 2 Rs
2
I 2 ( s)  2
R C1C 2 s 2  ( RC 1  2 RC 2 ) s  1
E
C1 R
2
U C 2 (s)  2
R C1C 2 s 2  ( RC 1  2 RC 2 ) s  1
C1 C 2  C
M ( s )  s 2 C 2 R 2  s3RC  1
  9( RC ) 2  4C 2 R 2  5( RC ) 2
r1, 2 
3
5

2 RC 2 RC
 0.76  0.38

2 RC
RC
 3  2.24  2.62
s2 

2 RC
RC
s1 
7
E




E
1
1
r
t
r
t
2

U C 2 (s) 

e1 
e2 
2.62 0.38
RC ( s  s1 )( s  s 2 ) 2 RC  0.38 2.62






RC
RC
RC
 RC




E  1 r1t
1
U C 2 (t ) 
e 
e r2t 
2.24
2 RC  2.24




RC
 RC

E 1
E

U C 2 (t )  
e r1t  e r2t  
e r1t  e r2t
2  2.24
 4.48




Zadanie o.6
Wyznaczyć uc(t) dla wymuszenia przedstawionego na rys. o.6
Rys. o.6 Przebieg e(t) i jego rozkład na składowe e1, e2.
Przebieg e(t) można przedstawić jako sumę przebiegów e1(t) i e2(t).
8
e1 t  
E
1
t
e2 t   
E
et  
E
1
1
t
t   1 
E
1
t   1 
Przechodząc na postać operatorową:
E s  

E
E  s 1
E

e

1  e  s 1
2
2
2
 1s  1s
 1s

Napięcie na kondensatorze wyznaczamy następująco:
Es   I s R  U s   Es   U s   I s R
1
E s   U s  1
1
1

*
 E s  *
 U s  *
sC
R
sC
sRC
sRC
1 
1

U s  *  1 
  E s  *
sRC
 sRC 
U s  * sRC  1  E s 
U s   I s  *
U s  


E s 

1  sRC
E s 
1 

RC  s 

RC 

E
1  e  s1
 1s 2
E 1  e  s1
E
U s  


1 
1   1 RC


2
RC  s 
  1 s RC  s 

RC 
RC 








1
1


e  s1 
1 
1 
 2

2
 s  s  RC  s  s  RC 



Opierając się na zależności :

a2
 at  1  e at
s 2 s  a 

Otrzymujemy:
9
2
 1 
E

 RC 
U s  
2
 1 
 1 RC 

 RC 




1
1


e  s 1  
1 
1 
 2

2
 s  s  RC  s  s  RC 



2
  1 2

 1 



 

E   RC 
RC 

 s 1 


e

1  2
1 
1 
2
1
s
s

s
s







RC  
RC 
RC 


Przechodząc na postać czasową otrzymujemy :
U t  
1
1
 1

t 

t    


ERC  1
t   1   1  e RC 1  
t  1  e RC   

 1  RC 
  RC

 
Zadanie o.7
e(t)=E+E(t-τ)-2E(t-2τ)
E(s)=
E E s 2 E  2s
 e 
e
s s
s
10
E(s)=I(s)R+I(s)SL
E(s)=I(s)(R+SL)
I(s)=
1
1
E
S
[ S

e s
R
R
L
(  S) (  S)
L
L
E (s)
 I (s)
R
L(  S )
L
2
E
1
e s
2e  2s
S

e  2s ]  [


]
R
R
R
R
L
(  S)
S (S  ) S (S  ) S (S  )
L
L
L
L
Korzystając z zasady:
f(t)=
F1 ( s )
F2 ( s)
=Σ
F1 ( s k )
'
2
F (s k )
e st
otrzymujemy:


R
R
1
1 Lt
1
1  RL (t  )  1
E
1  L (t  2 ) 
e )( 
i(t)= [( 
e
) 
e
) ]
R
R
R
R
R
R
L






L
L


L
L
L
L
R
i(t)=
R
R
R
R
R
 t
 ( t  )
 ( t  2 )
 t
 ( t  )
 ( t  2 )
E
E
[(1  e L )  (1  e L
)  (1  e L
]  [1  e L  e L
e L
]
R
R
Zadanie o.8
W obwodzie przedstawionym na rysunku obliczyć napięcie na cewce.
11
Napięcie zasilające ma postać:
Poszczególne przebiegi wynoszą;
E
e (t)  t  1(t)
1
T
E
e (t)   t  1(t  T)
2
T
E
e (t)  t  1(t  2T)
3
T
E
e (t)   t  1(t  3T)
4
T
e (t)  2E  1(t  4T)
5
Całkowity przebieg napięcia
e(t)  e (t)  e (t)  e (t)  e (t)  e (t)
1
2
3
4
5
E
E
E
E
e(t)  t  1(t)  t  1(t  T)  t  1(t  2T)  t  1(t  3T)  2E  1(t  4T)
T
T
T
T
czyli
E(s) 
I(s) 
E 1 E 1  sT E 1  s2T E 1  s3T
1

  e
  e
  e
 2E e  s4T
T s2 T s2
T s2
T s2
s
E(s)
(3R  sL)
Tym samym napięcie UL:
E(s)
U (s) 
 sL
L
(3R  sL)
Po podstawieniu do wzoru na napięcie
12
E 1 E 1  sT E 1  s2T E 1  s3T
1

  e
  e
  e
 2E e  s4T
T s2 T s2
T s2
T s2
s
U (s) 
 sL
L
3R  sL
EL
ELe  sT
ELe  s2T
ELe  s3T
2ELe  s4T
U (s) 




L
Ts(3R  sL) Ts(3R  sL) Ts(3R  sL) Ts(3R  sL)
(3R  sL)
Obliczamy poszczególne człony
EL
EL
U1 (s) 


L
Ts(3R  sL) TL
1
3R
s(s 
)
L
3R
3R
t

t
E L
E
u1 (t) 

(1  e L ) 
(1  e L )
L
TL 3R
T3R
ELe  sT
EL e  sT
U 2 (s)  


L
3R
Ts(3R  sL) TL
s(s 
)
L
3R
3R





(t  T)

(t  T)




E
L
E
u 2 (t) 

1(t  T)  e L
 1(t  T)  
1(t  T)  e L
 1(t  T) 


L
TL 3R 
 T3R 






ELe  s2T
EL e  s2T
U 3 (s) 


L
3R
Ts(3R  sL) TL
s(s 
)
L
3R



(t  2T)


E
L
L
u 3 (t) 

 1(t  2T)  
1(t  2T)  e
L
TL 3R 



ELe  s3T
EL e  s3T
U 4 (s)  


L
3R
Ts(3R  sL) TL
s(s 
)
L
3R



(t  3T)


E
L
L
u 4 (t) 

 1(t  3T)  
1(t  3T)  e
L
TL 3R 



3R



(t  2T)

E 
L
 1(t  2T) 
1(t  2T)  e
T3R 



E
T3R
3R



(t  3T)


L
 1(t  3T) 
1(t  3T)  e




13
2ELe  s4T
e  s4T
U 5 (s) 
 2E 
L
3R
(3R  sL)
(s 
)
L
 3R


(t  4T)


u 5 (t)  2E e L
 1(t  4T) 
L




Napięcie na cewce wynosi
u (t)  u1 (t)  u 2 (t)  u 3 (t)  u 4 (t)  u 5 (t)
L
L
L
L
L
L
E
u (t ) 
T3R

3R
3R

 

t 

(t  T)

 
 1(t  T)   
(1  e L ) - 1(t  T)  e L


 

 

3R
3R

 


(t  2T)

(t  3T)




 1(t  2T)  e L
 1(t  2T)   1(t  3T)  e L
 1(t  3T)  

 


 

 3R

  L (t  4T)

- 2Ee
 1(t  4T) 




Zadanie o.9
Obliczyć przebieg prądu w obwodzie jeżeli w układzie działa wymuszenie o przebiegu jak na
rysunku:
Rozkładamy podaną funkcję na składowe:
T
3
e(t )  E1(t )  E1(t  )  E1(t  T )  E1(t  T )  E1(t  2T )  ...
2
2
dokonujemy przekształcenia Laplace’a
14
T
3
E ( s )  L[ E1(t )  E1(t  )  E1(t  T )  E1(t  T )  E1(t  2T )  ...]
2
2
T
3
E E s
E
E  sT E
E ( s )   e 2  e  sT  e 2  e  2T  ...
s s
s
s
s
sT
3

 sT
E
E ( s )  (1  e 2  e  sT  e 2  e  2 sT  ...)
s
Wyrażenie w nawiasie jest ciągiem geometrycznym więc:
E
1
E ( s)  (
)
sT

s
1 e 2
Obliczamy prąd w obwodzie:
T
3
s
 sT
E
sT
3

 sT
Cs(1  e 2  e  sT  e 2  ...)
E ( s)
E ( s ) * Cs s
E 1  e 2  e  sT  e 2  ...
J (s) 


 *
1
1
1
RsC  1
s
R
(s 
) RC
(s 
)
sC
RC
RC
Dokonujemy odwrotnego przekształcenia Laplace’a
1
i (t )  L1{J ( s)} 
1
T
1

t

(t  )

( t T )
E
T
* [e RC *1(t )  e RC 2 *1(t  )  e RC
*1(t  T )...]
R
2
Zadanie o.10
Określić odpowiedź u(t) układu RL na napięcie wymuszające e(t) jak na rysunku
R
e(t)
L
UL
e(t)
2E
E
T
t
15
Zadanie o.11
Wyznaczyć napięcie na kondensatorze dla wymuszenia przedstawionego poniżej.
16
 T
e(t )  E m  sin t  1(t )  2 E m  sin t  1 t    E m  sin t  1t  T 
2

E (s) 1
U C ( s) 
1 sC
R
sC
E (s)
U C ( s) 
1  sRC
  T
T  T
e(t )  E m  sin t  1(t )  2 E m  sin   t       1 t    E m  sin  t  T   T   1(t  T )
2
2 
2
 
j
1
E ( s)  E m
 2Em e
s  j
2
gdzie :  
T
U C ( s) 
T
2
e
T
 s
2

1
1
 E m e jT  e Ts 
s  j
s  j
T
 s

E 
E (s)
1
1

 m 1  2e j  e 2  e 2  Ts  
1 sC RC 
 ( s  j ) s  1 
R
sC
RC 

1
T
1


t 

t 
 j T2 jt
Em
1
T
j t
RC 
2 RC
RC  



U C (t ) 

2
e

e

1
(
t
)

2
e

e

e

e
 1 t  





RC 1


  2
 j  
RC
T
1

t 
 j T j  t
RC
RC 

 e  e  e  e
  1(t  T ) 


Zadanie o.12
Wyznaczyć UL(t) dla napięcia zasilania e(t) jak na wykresie.
17
Napięcie wymuszające:
e(t )  E m sin t1(t )  E m sin t1(t 
T
)
2
T
E ( s)  E m
 s
1
1
 Em e 2
s  j
s  j
Odpowiedź układu:
T
s

E ( s)

U L ( s) 
sL  E m 1  e 2
R  sL

s


s


 ( s  j )( s  R )
L
A
B

sa sb
R
)
L
A( s  b)  B( s  a)
s

( s  a)( s  b)
( s  a)( s  b)
As  Bs  Ab  Ba  s
( s  j )( s 
 A  B 1

 Ab  Ba  0
A 1 B
b(1  B)  Ba  0
b  B(b  a )  0
b
B
ba
a
A
ba

T 
 at
bt 
1
(
t
)

1
(
t

)

(
Ae

Be
)


R
2 



(  j )
L
Po podstawieniach otrzymamy:
L
L
R
j (t  ar ctg )
 jar ctg
 t

Em
R
R
U L (t ) 
 Re
e L 1(t ) 
Le
2
2
( R  (L) 

U L (t )  E m

1
L
L
RT
R
j (t  ar ctg )
 ar ctg
 t

T
R
R
2L
Le
 Re
e e L 1(t  )

2
R 2  (L) 2 

Em
Przyjmijmy oznaczenie:
  ar ctg
L
R
u L (t )  ( E m sin  cos(t   )  E m cos  sin e
RT
 ( E m sin  cos(t   )  E m cos  sin e 2 L e
R
 t
L
R
 t
L
)1(t ) 
T
)1(t  )
2
Ostatecznie:
18


0
R

 t
1
u L (t )   E m sin  cos(t   )  E m sin 2e L
2

RT
R
 t
1

2L
L

E
sin
2

(
1

e
)
e
m

2
dla t  0
dla 0  t 
dla t 
T
2
T
2
Zadanie o.13
Wyznaczyć i(t) dla napięcia zasilania e(t) jak na wykresie.
Funkcję napięcia e(t) można rozłożyć na trzy składowe:
19
e( t ) 
e( s) 
E

t
2E

(t   ) 
E

(t  2 )

E 1 2 E 1  s E 1  2 s E 1

e 
e

1  2e  s  e  2 s
 s2  s2
 s2
 s2

Prąd w obwodzie obliczamy z :
I ( s) 
Szukamy obrazu funkcji
e ( s)
e ( s)
E (1  2e  s  e 2 s )


R
R  sL L( s  R )
s 2L( s  )
L
L
1
s (s  a)
2
gdzie a=
R
L
1
As  B
C
( As  B)( s  a )  C ( s) 2 As 2  Bs  Aas  Ba  Cs2




s2 (s  a)
s2
sa
s2 (s  a)
s2 (s  a)
Porównujemy współczynniki:
A+C=0
B+Aa=0
aB=1 B=
1
a
A=
1
a2
C=
1
a2
Podstawiamy A B C
1
1
1
2
2
1 
 1 1  1 1   1
 a 2s  a2  a   2 *    * 2    2 *

s
s
sa a s a s  a sa
Przechodząc na postać czasową:
1
1
1
1(t )  t  2 e at
2
a
a
a
Podstawiając





R 
R




 t
 ( t  )
1
1
1
1
1
1
L
L
 * 1(t   )
  R 1(t )  R t  R e  * 1(t )  2  R 1(t   )  R 1(t   )  R e

 ( )2

 ( ) 2

( )2
( )2



E 
L
L
L
L
L
L




I (t ) 

L  

 

R

 ( t  2 )
  1 1(t  2 )  1 1(t  2 )  1 e L

 * 1(t  2 )
R
R 2
  R 2


(
)
(
)

  L

L
L

20
Download