Podstawy Elektrotechniki - Stany nieustalone II. Metoda Operatorowa Zadanie o.1 Wyznaczyć prąd i2(t). Po zastosowaniu przekształcenia Laplace’a Io= E 2R E Lio 1 1 1 Lio V( ) s R sL R sL R sL R sL R sL E Lio 3 Lio s V R sL R sL R sL V= E s( R sL ) 1 V E E R sL 3s ( R sL ) 3Ls ( R s ) L R R E E Lt E E Lt i 2 (t ) e [ e ] 3R 3R 3R 3R I 2 (s)= Zadanie o.2 Obliczyć napięcie na zaciskach wyłącznika w chwili t=0 i napięcia na C1 i C2 w chwili t=T. a) t=0: E s E EC3 EC3 E 1 s J (s) 1 2 RC 3 s 1 2 RC 3 s 1 1 1 2R 2R (s )2 RC 3 (s ) C3 s 2 RC 3 2 RC 3 C3 s 1 E 2 RC3 t i (t ) L {J ( s)} e 2R 1 t 1 1 U c 3 (t ) i (t )dt C3 0 C3 1 t 1 t E 2 RC3 t 1 E 2 RC3 t e dt [ 2 RC e ]0 3 0 2R C3 2R 1 1 E [2 RC 3 e 2 RC3t 2 RC 3 ] E (1 e 2 RC3 C3 2R 1 1 t E E t U R (t ) i (t ) R Re 2 RC3 e 2 RC3 2R 2 U wyl (t ) U c3 (t ) U R (t ) E (1 e 1 2 RC3 1 1 1 t E t 1 t ) e 2 RC3 E (1 e 2 RC3 e 2 RC3 ) 2 2 b) t=T J ( s) E s 1 R s(C1 C2 ) E (C1 C2 ) Rs (C1 C2 ) 1 E (C1 C2 ) E 1 1 1 R (s s RC (C1 C2 ) R(C1 C2 ) RC (C1 C2 ) 1 t E J (t ) L {J ( s)} e R (C1 C2 ) R Obliczamy napięcie na C1 i C2 pamiętając że: Cz=C1+C2 1 2 t 1 1 U c1 (t ) U c 2 (t ) i (t )dt Cz 0 Cz t 1 1 t E R (C1 C2 ) t E RC ( C1 C2 ) t e dt [ RC ( C C ) e ]0 1 2 0 R RC z 1 1 t ER(C1 C 2 ) R (C1 C2 ) t ER(C1 C2 ) e E (1 e R (C1 C2 ) ) R(C1 C2 ) R(C1 C2 ) Zadanie o.3 Wyznaczyć rozpływ prądów w układzie przedstawionym poniżej dla dwóch przypadków zamykania i otwierania wyłącznika. Dla obwodu przedstawionego na rysunku równania różniczkowe mają postać: di di R1i1 L1 1 M 2 u1 dt dt di di M 1 R2 i2 L2 2 u 0 dt dt Te same równania w rachunku operatorowym: (R1+sL1)I1(s)-sMI2(s)=U1(s)+L1i1(0)-Mi2(0) -sMI1(s)+(R2+sL2)I2(s)=L2i2(0)-Mi1(0) Przy zerowych warunkach początkowych równania powyższe upraszczają się do postaci Z1(s)I1(s)-sMI2(s)=U1(s) -sMI1(s)+Z2(s)I2(s)=0 przy czym: Z1(s) – impedancja operatorowa obwodu 1; Z2(s) – impedancja operatorowa obwodu 2. 1. Zamykanie wyłącznika. U Z równań przy U ( s ) otrzymujemy S Z 2 (s) U 2 2 Z1 ( s ) Z 2 ( s ) s M s M I 2 ( s) U Z1 ( s ) Z 2 ( s ) s 2 M 2 I1 ( s ) 3 Po podstawieniu: Z1(s)=R1+sL1; Z2(s)=R2+sL2; L1L2=M2 otrzymujemy I1 ( s ) sL2 R2 U s[ s ( L1 R2 L2 R1 ) R1 R2 ] R2 UL2 L2 I1 ( s ) R L1 R2 L2 R1 1 R2 s[ s ] L1 R2 L2 R1 s Rozkładamy na ułamki proste I1 ( s ) UL2 L R L2 R1 1 L1 R2 [ 1 2 L1 R2 L2 R1 L2 R1 s L2 R1 I1 ( s ) Po podstawieniu L1 R2 U 1 [ R1 s L1 R2 L2 R1 1 ] R1 R2 s L1 R2 L2 R1 1 R1 R2 s L1 R2 L2 R1 L1 L 1 , 2 2 otrzymujemy przebieg prądu R1 R2 t 1 U i (t ) [1 e 1 2 ] R1 1 2 Prąd w obwodzie 2 I 2 ( s) I 2 ( s) MU s ( L1 R2 L2 R1 ) R1 R2 MU L1 R2 L2 R1 1 R1 R2 s L1 R2 L2 R1 t MU i2 (t ) e 1 2 L1 R2 L2 R1 Prądy w stanie ustalonym: i1u U ; i2 u 0 R1 2. Otwieranie wyłącznika. 4 Po otwarciu wyłącznika obwód 1 zostaje przerwany, więc i1=0. Prąd może płynąć tylko w obwodzie 2. I1 ( s ) 0; i1 (0) W celu jego obliczenia podstawimy w równaniach: U ; i2 (0) 0 przyjmując, że przy zamkniętym wyłączniku został uprzednio R1 osiągnięty stan ustalony. I 2 ( s )( sL2 R2 ) Mi1 (0) I 2 (s) MU L2 R1 MU R1 1 R s 2 L2 stąd t MU 2 i2 (t ) e L2 R1 Zadanie o.4 W obwodzie jak na rysunku w chwili t=0 zamknięto wyłącznik W. Obliczyć przebiegi napięć na obydwu kondensatorach, jeżeli wiemy, że u1(0) = u2(0) = 0. T=0 R R W C C E = const U 1(t) U 2(t) Rozwiązanie: Korzystając z metody potencjałów węzłowych otrzymujemy: 5 U 1 ( p) E pR 1 pC R 1 R E ( RCp 1) p[( RC ) 2 p 2 3RCp 1] 1 pC U 1 ( p) 1 E 2 2 1 pC p[( RC ) p 3RCp 1] R pC Przy przejściu na postać czasową korzystamy z I wzoru Heaviside’a. U 2 ( p) Równanie ma postać: H(p)=(RC)2p2+3RCp+1=0 posiada dwa następujące pierwiastki: 3 3 2 1 2 1 p1, 2 ( ) ( ) (1,5 1,118) 2 RC 2 RC RC RC 0,382 2,618 p1 p2 RC RC Po obliczeniach mamy: RCp1 1 RCp 2 1 p1t u1 (t ) E [1 e e p2t ] 2 2 ( RC ) p1 ( p1 p 2 ) ( RC ) p 2 ( p 2 p1 ) E [1 0,723e 0 , 328t RC 0,276e 2 , 618t RC ] 1(t ) e p1t e p2t u 2 (t ) E [1 ] ( RC ) 2 p1 ( p1 p 2 ) ( RC ) 2 p 2 ( p 2 p1 ) E [1 1,170 e 0 , 382t RC 0,170 e 2 , 618t RC ] 1(t ) Zadanie o.5 Wyznaczyć napięcia na kondensatorze. 6 1 E E E I 2 ( R ) I 1 ( s ) R sC1 s 2s 2s 1 I1 ( R) 0 I 2 ( s ) R R sC 2 I 1 ( s )RsC 1 1 I 2 ( s ) RsC 1 E I 1 ( s ) RsC 2 C1 2 I 2 (s) (2 RsC 2 1) 0 2 Wg RsC 1 1 RsC 1 R 2 C1C 2 s 2 s ( RC 1 2 RC 2 ) 1 RsC 2 2 RsC 2 1 W I1 E WI 2 C1 2 0 RsC 1 2 RsC 2 1 RsC 1 1 E RsC 2 E C1 (2 RsC 2 1) 2 C1 C1 RsC 2 2 E 2 0 E C1C 2 Rs 2 I 2 ( s) 2 R C1C 2 s 2 ( RC 1 2 RC 2 ) s 1 E C1 R 2 U C 2 (s) 2 R C1C 2 s 2 ( RC 1 2 RC 2 ) s 1 C1 C 2 C M ( s ) s 2 C 2 R 2 s3RC 1 9( RC ) 2 4C 2 R 2 5( RC ) 2 r1, 2 3 5 2 RC 2 RC 0.76 0.38 2 RC RC 3 2.24 2.62 s2 2 RC RC s1 7 E E 1 1 r t r t 2 U C 2 (s) e1 e2 2.62 0.38 RC ( s s1 )( s s 2 ) 2 RC 0.38 2.62 RC RC RC RC E 1 r1t 1 U C 2 (t ) e e r2t 2.24 2 RC 2.24 RC RC E 1 E U C 2 (t ) e r1t e r2t e r1t e r2t 2 2.24 4.48 Zadanie o.6 Wyznaczyć uc(t) dla wymuszenia przedstawionego na rys. o.6 Rys. o.6 Przebieg e(t) i jego rozkład na składowe e1, e2. Przebieg e(t) można przedstawić jako sumę przebiegów e1(t) i e2(t). 8 e1 t E 1 t e2 t E et E 1 1 t t 1 E 1 t 1 Przechodząc na postać operatorową: E s E E s 1 E e 1 e s 1 2 2 2 1s 1s 1s Napięcie na kondensatorze wyznaczamy następująco: Es I s R U s Es U s I s R 1 E s U s 1 1 1 * E s * U s * sC R sC sRC sRC 1 1 U s * 1 E s * sRC sRC U s * sRC 1 E s U s I s * U s E s 1 sRC E s 1 RC s RC E 1 e s1 1s 2 E 1 e s1 E U s 1 1 1 RC 2 RC s 1 s RC s RC RC 1 1 e s1 1 1 2 2 s s RC s s RC Opierając się na zależności : a2 at 1 e at s 2 s a Otrzymujemy: 9 2 1 E RC U s 2 1 1 RC RC 1 1 e s 1 1 1 2 2 s s RC s s RC 2 1 2 1 E RC RC s 1 e 1 2 1 1 2 1 s s s s RC RC RC Przechodząc na postać czasową otrzymujemy : U t 1 1 1 t t ERC 1 t 1 1 e RC 1 t 1 e RC 1 RC RC Zadanie o.7 e(t)=E+E(t-τ)-2E(t-2τ) E(s)= E E s 2 E 2s e e s s s 10 E(s)=I(s)R+I(s)SL E(s)=I(s)(R+SL) I(s)= 1 1 E S [ S e s R R L ( S) ( S) L L E (s) I (s) R L( S ) L 2 E 1 e s 2e 2s S e 2s ] [ ] R R R R L ( S) S (S ) S (S ) S (S ) L L L L Korzystając z zasady: f(t)= F1 ( s ) F2 ( s) =Σ F1 ( s k ) ' 2 F (s k ) e st otrzymujemy: R R 1 1 Lt 1 1 RL (t ) 1 E 1 L (t 2 ) e )( i(t)= [( e ) e ) ] R R R R R R L L L L L L L R i(t)= R R R R R t ( t ) ( t 2 ) t ( t ) ( t 2 ) E E [(1 e L ) (1 e L ) (1 e L ] [1 e L e L e L ] R R Zadanie o.8 W obwodzie przedstawionym na rysunku obliczyć napięcie na cewce. 11 Napięcie zasilające ma postać: Poszczególne przebiegi wynoszą; E e (t) t 1(t) 1 T E e (t) t 1(t T) 2 T E e (t) t 1(t 2T) 3 T E e (t) t 1(t 3T) 4 T e (t) 2E 1(t 4T) 5 Całkowity przebieg napięcia e(t) e (t) e (t) e (t) e (t) e (t) 1 2 3 4 5 E E E E e(t) t 1(t) t 1(t T) t 1(t 2T) t 1(t 3T) 2E 1(t 4T) T T T T czyli E(s) I(s) E 1 E 1 sT E 1 s2T E 1 s3T 1 e e e 2E e s4T T s2 T s2 T s2 T s2 s E(s) (3R sL) Tym samym napięcie UL: E(s) U (s) sL L (3R sL) Po podstawieniu do wzoru na napięcie 12 E 1 E 1 sT E 1 s2T E 1 s3T 1 e e e 2E e s4T T s2 T s2 T s2 T s2 s U (s) sL L 3R sL EL ELe sT ELe s2T ELe s3T 2ELe s4T U (s) L Ts(3R sL) Ts(3R sL) Ts(3R sL) Ts(3R sL) (3R sL) Obliczamy poszczególne człony EL EL U1 (s) L Ts(3R sL) TL 1 3R s(s ) L 3R 3R t t E L E u1 (t) (1 e L ) (1 e L ) L TL 3R T3R ELe sT EL e sT U 2 (s) L 3R Ts(3R sL) TL s(s ) L 3R 3R (t T) (t T) E L E u 2 (t) 1(t T) e L 1(t T) 1(t T) e L 1(t T) L TL 3R T3R ELe s2T EL e s2T U 3 (s) L 3R Ts(3R sL) TL s(s ) L 3R (t 2T) E L L u 3 (t) 1(t 2T) 1(t 2T) e L TL 3R ELe s3T EL e s3T U 4 (s) L 3R Ts(3R sL) TL s(s ) L 3R (t 3T) E L L u 4 (t) 1(t 3T) 1(t 3T) e L TL 3R 3R (t 2T) E L 1(t 2T) 1(t 2T) e T3R E T3R 3R (t 3T) L 1(t 3T) 1(t 3T) e 13 2ELe s4T e s4T U 5 (s) 2E L 3R (3R sL) (s ) L 3R (t 4T) u 5 (t) 2E e L 1(t 4T) L Napięcie na cewce wynosi u (t) u1 (t) u 2 (t) u 3 (t) u 4 (t) u 5 (t) L L L L L L E u (t ) T3R 3R 3R t (t T) 1(t T) (1 e L ) - 1(t T) e L 3R 3R (t 2T) (t 3T) 1(t 2T) e L 1(t 2T) 1(t 3T) e L 1(t 3T) 3R L (t 4T) - 2Ee 1(t 4T) Zadanie o.9 Obliczyć przebieg prądu w obwodzie jeżeli w układzie działa wymuszenie o przebiegu jak na rysunku: Rozkładamy podaną funkcję na składowe: T 3 e(t ) E1(t ) E1(t ) E1(t T ) E1(t T ) E1(t 2T ) ... 2 2 dokonujemy przekształcenia Laplace’a 14 T 3 E ( s ) L[ E1(t ) E1(t ) E1(t T ) E1(t T ) E1(t 2T ) ...] 2 2 T 3 E E s E E sT E E ( s ) e 2 e sT e 2 e 2T ... s s s s s sT 3 sT E E ( s ) (1 e 2 e sT e 2 e 2 sT ...) s Wyrażenie w nawiasie jest ciągiem geometrycznym więc: E 1 E ( s) ( ) sT s 1 e 2 Obliczamy prąd w obwodzie: T 3 s sT E sT 3 sT Cs(1 e 2 e sT e 2 ...) E ( s) E ( s ) * Cs s E 1 e 2 e sT e 2 ... J (s) * 1 1 1 RsC 1 s R (s ) RC (s ) sC RC RC Dokonujemy odwrotnego przekształcenia Laplace’a 1 i (t ) L1{J ( s)} 1 T 1 t (t ) ( t T ) E T * [e RC *1(t ) e RC 2 *1(t ) e RC *1(t T )...] R 2 Zadanie o.10 Określić odpowiedź u(t) układu RL na napięcie wymuszające e(t) jak na rysunku R e(t) L UL e(t) 2E E T t 15 Zadanie o.11 Wyznaczyć napięcie na kondensatorze dla wymuszenia przedstawionego poniżej. 16 T e(t ) E m sin t 1(t ) 2 E m sin t 1 t E m sin t 1t T 2 E (s) 1 U C ( s) 1 sC R sC E (s) U C ( s) 1 sRC T T T e(t ) E m sin t 1(t ) 2 E m sin t 1 t E m sin t T T 1(t T ) 2 2 2 j 1 E ( s) E m 2Em e s j 2 gdzie : T U C ( s) T 2 e T s 2 1 1 E m e jT e Ts s j s j T s E E (s) 1 1 m 1 2e j e 2 e 2 Ts 1 sC RC ( s j ) s 1 R sC RC 1 T 1 t t j T2 jt Em 1 T j t RC 2 RC RC U C (t ) 2 e e 1 ( t ) 2 e e e e 1 t RC 1 2 j RC T 1 t j T j t RC RC e e e e 1(t T ) Zadanie o.12 Wyznaczyć UL(t) dla napięcia zasilania e(t) jak na wykresie. 17 Napięcie wymuszające: e(t ) E m sin t1(t ) E m sin t1(t T ) 2 T E ( s) E m s 1 1 Em e 2 s j s j Odpowiedź układu: T s E ( s) U L ( s) sL E m 1 e 2 R sL s s ( s j )( s R ) L A B sa sb R ) L A( s b) B( s a) s ( s a)( s b) ( s a)( s b) As Bs Ab Ba s ( s j )( s A B 1 Ab Ba 0 A 1 B b(1 B) Ba 0 b B(b a ) 0 b B ba a A ba T at bt 1 ( t ) 1 ( t ) ( Ae Be ) R 2 ( j ) L Po podstawieniach otrzymamy: L L R j (t ar ctg ) jar ctg t Em R R U L (t ) Re e L 1(t ) Le 2 2 ( R (L) U L (t ) E m 1 L L RT R j (t ar ctg ) ar ctg t T R R 2L Le Re e e L 1(t ) 2 R 2 (L) 2 Em Przyjmijmy oznaczenie: ar ctg L R u L (t ) ( E m sin cos(t ) E m cos sin e RT ( E m sin cos(t ) E m cos sin e 2 L e R t L R t L )1(t ) T )1(t ) 2 Ostatecznie: 18 0 R t 1 u L (t ) E m sin cos(t ) E m sin 2e L 2 RT R t 1 2L L E sin 2 ( 1 e ) e m 2 dla t 0 dla 0 t dla t T 2 T 2 Zadanie o.13 Wyznaczyć i(t) dla napięcia zasilania e(t) jak na wykresie. Funkcję napięcia e(t) można rozłożyć na trzy składowe: 19 e( t ) e( s) E t 2E (t ) E (t 2 ) E 1 2 E 1 s E 1 2 s E 1 e e 1 2e s e 2 s s2 s2 s2 s2 Prąd w obwodzie obliczamy z : I ( s) Szukamy obrazu funkcji e ( s) e ( s) E (1 2e s e 2 s ) R R sL L( s R ) s 2L( s ) L L 1 s (s a) 2 gdzie a= R L 1 As B C ( As B)( s a ) C ( s) 2 As 2 Bs Aas Ba Cs2 s2 (s a) s2 sa s2 (s a) s2 (s a) Porównujemy współczynniki: A+C=0 B+Aa=0 aB=1 B= 1 a A= 1 a2 C= 1 a2 Podstawiamy A B C 1 1 1 2 2 1 1 1 1 1 1 a 2s a2 a 2 * * 2 2 * s s sa a s a s a sa Przechodząc na postać czasową: 1 1 1 1(t ) t 2 e at 2 a a a Podstawiając R R t ( t ) 1 1 1 1 1 1 L L * 1(t ) R 1(t ) R t R e * 1(t ) 2 R 1(t ) R 1(t ) R e ( )2 ( ) 2 ( )2 ( )2 E L L L L L L I (t ) L R ( t 2 ) 1 1(t 2 ) 1 1(t 2 ) 1 e L * 1(t 2 ) R R 2 R 2 ( ) ( ) L L L 20